Wydatkowanie przychodu ze sprzedaży nieruchomości na nabycie lokalu użytkowego. - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.525.2022.2.MKA

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 2 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.525.2022.2.MKA

Temat interpretacji

Wydatkowanie przychodu ze sprzedaży nieruchomości na nabycie lokalu użytkowego.

Interpretacja indywidualna – w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe w części dotyczącej pytania nr 1 i prawidłowe w części dotyczącej pytania nr 2.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 26 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi mieszkaniowej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 sierpnia 2022 r. (wpływ 26 sierpnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Nabył Pan lokal mieszkalny (dalej: LM1) (transakcja obojętna podatkowo). W związku z Pana okolicznościami osobistymi, zamierza Pan zbyć nieruchomość LM1 o stosunkowo niskiej wartości przed upływem terminu 5 lat od jej nabycia, to jest w okresie, w którym co do zasady dochody ze zbycia nieruchomości podlegają opodatkowaniu. Z uwagi na okoliczności osobiste, ze środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości zamierza Pan początkowo nabyć lokal użytkowy (dalej: LU) chroniąc wartość pieniądza przed jego deprecjacją w trakcie wysokiej inflacji a następnie, po uregulowaniu sytuacji osobistej, zbyć go i nabyć lokal lub budynek mieszkalny (dalej: LM2) mający służyć zaspokojeniu Pana potrzeb mieszkaniowych, ze środków pochodzących pośrednio ze zbycia LM1. Zbycie LU i nabycie LM2 nastąpiłoby przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym zbył Pan LM1. Zbycie LU i nabycie LM2 mogłoby nastąpić w dwóch niezależnych transakcjach lub w drodze zamiany lokali z częściową dopłatą po jednej ze stron.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku przedstawił Pan następujące informacje:

Lokal mieszkalny - LM1 - został nabyty w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych i w ten sposób jest wykorzystywany do dziś.

Zamierza Pan nabyć w przyszłości lokal lub budynek mieszkalny - LM2, który położony będzie w Polsce lub innych państwie członkowskim UE lub w innym państwie należącym do EOG lub w Konfederacji Szwajcarskiej, który zamierza Pan przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe.

Lokal użytkowy - LU – zamierza Pan wykorzystywać na własne cele mieszkaniowe lub w przypadku zmiany okoliczności życiowych, jako najem „prywatny” (prowadzony poza działalnością gospodarczą) lub jako najem w ramach działalności gospodarczej.

W przeszłości prowadził Pan działalność gospodarczą (w 2012 r. oraz w okresie 2013 - 2021), której faktycznie wykonywany przedmiot nie obejmował jakiejkolwiek działalności związanej ze zbywaniem czy nabywaniem lokali, budynków, ich części itp. ani najmu nieruchomości. Zakres działalności faktycznie wykonywanej obejmował bardzo różne działalności, w zależności od możliwości rynkowych, była to m.in. działalność wydawnicza, produkcyjna, wspomagająca administrację lub biznes, badania rynkowe. Nie jest Pan zainteresowany prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami lub ich najmem - wszelkie transakcje jakie zamierza Pan w przyszłości incydentalnie dokonywać wynikać będą z możliwych, niepewnych jeszcze, zmian w życiu osobistym lub zawodowym (przykładowo: zmiana miejsca zamieszkania, zmiana miejsca wykonywania pracy najemnej, stałe wykonywanie działalności gospodarczej w innym niż dotychczasowa miejscowość zamieszkania).

Zamierza Pan zlecić obsługę procesu sprzedaży LM1 i LU wyspecjalizowanemu podmiotowi - pośrednikowi nieruchomości. Osobiście nie posiada Pan kompetencji do samodzielnego przeprowadzenia procesu sprzedaży nieruchomości. Ewentualnie umieści Pan informację o zamiarze zbycia w portalach z ogłoszeniami o sprzedaży nieruchomości jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub (w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w przyszłość) poza zakresem wykonywanej działalności.

Nie posiada Pan innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. Nie jest jednak wykluczone, że nabędzie Pan w przyszłość np. poprzez spadkobranie, udział w nieruchomości lub jej całość i z uwagi na okoliczności osobiste zbędzie Pan taki udział lub całość nieruchomości.

Nie sprzedawał Pan dotychczas żadnych nieruchomości.

Pytania

1)Czy zabezpieczenie środków ze zbycia lokalu mieszkalnego (LM1), przeznaczonych ostatecznie na nabycie nieruchomości mieszkalnej przeznaczonej na Pana cele mieszkaniowe (LM2), przed deprecjacją poprzez nabycie lokalu użytkowego umożliwia skorzystanie ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131?

2)Czy dokonanie transakcji zbycia lokalu użytkowego (LU) i nabycia lokalu mieszkalnego (LM2) na własne cele mieszkaniowe w drodze zamiany z częściową dopłatą jest wydatkowaniem środków na cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem – odnośnie pytania nr 1 - tymczasowe przeznaczenie środków ze zbycia nieruchomości (LM1), w celu ich ochrony przed deprecjacją, na zakup nieruchomości innej niż przeznaczona na własne cele mieszkaniowe (LU), a następnie zbycie jej i sfinansowanie ze środków pochodzących z substratu środków ze zbycia nieruchomości LM1 zakupu nieruchomości przeznaczonej na Pana własne cele mieszkaniowe (LM2) powinno korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od dochodów osób fizycznych (dalej PDOF). Wartość środków uzyskanych ze zbycia nieruchomości (LM1) przechowywana jest w postaci prawa własności lokalu innego niż przeznaczony na własne cele mieszkaniowe (LU), by następnie zostać przeznaczona na nabycie nieruchomości przeznaczonej na własne cele mieszkaniowe (LM2) zgodnie z wykładnią językową i celowością art. 21 ust. 1 pkt 131 PDOF.

Pana zdaniem – odnośnie pytania nr 2 - PDOF nie definiuje pojęcia „nabycia”, a tym bardziej nie określa szczególnych sposobów nabycia. Należy, mając przy tym na uwadze jego znaczenie językowe, odwołać się do przepisów ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, że umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. [Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 17 grudnia 2019 r. sygn. 0114-KDIP3-2.4011.531.2019.2.LS].

W konsekwencji nabycie lokalu przeznaczanego na własne cele mieszkaniowe (LM2) w wyniku zamiany lokalu użytkowego (LU) jest wydatkowaniem środków ze zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 cyt. ustawy:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl natomiast jego ust. 2:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Koszt nabycia, co do zasady, określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena, jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość, niezależnie od tego, czy zakup ten był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodzą z oszczędności nabywcy, koszty wytworzenia i koszty nakładów. Koszty nabycia nieruchomości obejmują nie tylko cenę zakupu, ale również inne wydatki związane z tym nabyciem, np. wynagrodzenie notariusza, podatek od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości uprawniają do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w m.in. art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy.

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1)wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Należy podkreślić, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Ponadto należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

W opisie wniosku wskazał Pan, że zamierza Pan zbyć lokal mieszkalny (dalej: LM1) przed upływem terminu 5 lat od jego nabycia. Z uwagi na okoliczności osobiste, ze środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości zamierza Pan początkowo nabyć lokal użytkowy (dalej: LU). Następnie, po uregulowaniu sytuacji osobistej, zbyć go i nabyć lokal lub budynek mieszkalny (dalej: LM2) mający służyć zaspokojeniu Pana potrzeb mieszkaniowych, ze środków pochodzących pośrednio ze zbycia LM1. Zbycie LU i nabycie LM2 nastąpiłoby przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym zbył Pan LM1. Zbycie LU i nabycie LM2 mogłoby nastąpić w dwóch niezależnych transakcjach lub w drodze zamiany lokali z częściową dopłatą po jednej ze stron.

W związku z powyższym powziął Pan wątpliwość, czy zabezpieczenie środków ze zbycia lokalu mieszkalnego (LM1), przeznaczonych ostatecznie na nabycie nieruchomości mieszkalnej przeznaczonej na Pana cele mieszkaniowe, przed deprecjacją poprzez nabycie lokalu użytkowego umożliwia skorzystanie ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”, świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Ustawodawca nie odniósł skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od wykazania zamiaru zamieszkania w lokalu mieszkalnym/domu jedynie w chwili jego nabycia, lecz wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu.

Z zacytowanych przepisów jednoznacznie wynika, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) jest nabycie m.in. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z gruntem lub udziałem w gruncie z nim związanym.

Wskazać przy tym należy, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji lokalu mieszkalnego, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 poz. 1048).

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy o własności lokali:

Ustawa określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy:

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Z treści art. 2 ust. 2 i art. 1 ust. 1 ustawy o własności lokali należy zatem wywnioskować, że zarówno lokale mieszkalne i lokale użytkowe, zaprojektowane i wybudowane w celu zaspakajania określonych potrzeb ludzi i spełniające wymóg samodzielności, mogą być wyodrębniane jako nieruchomości lokalowe.

Definicję lokalu użytkowego zawiera § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2022 r. poz. 1225 ze zm.), zgodnie z którym:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o lokalu użytkowym - należy przez to rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Stosownie natomiast do § 3 pkt 9 ww. rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o mieszkaniu - należy przez to rozumieć zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego;

W konsekwencji powyższego, lokalu użytkowego nie można utożsamiać z lokalem mieszkalnym, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem nabycie przez Pana lokalu użytkowego nie będzie wydatkiem na własne cele mieszkaniowe, o którym stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie o możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży LM1, nie może decydować fakt późniejszego wydatkowania przychodu ze sprzedaży LU na nabycie lokalu mieszkalnego LM2, ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulujące przedmiotowe zwolnienie nie przewidują takiej możliwości.

W związku z powyższym Pana stanowisko, mówiące, że tymczasowe przeznaczenie środków ze zbycia nieruchomości (LM1), w celu ich ochrony przed deprecjacją, na zakup nieruchomości innej niż przeznaczona na własne cele mieszkaniowe (LU), a następnie zbycie jej i sfinansowanie ze środków pochodzących z substratu środków ze zbycia nieruchomości (LM1) zakupu nieruchomości przeznaczonej na Pana własne cele mieszkaniowe (LM2) powinno korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od dochodów osób fizycznych uznałem za nieprawidłowe.

Ponadto powziął Pan wątpliwość czy transakcja zbycia lokalu użytkowego (LU) i nabycia lokalu mieszkalnego (LM2) na własne cele mieszkaniowe w drodze zamiany z częściową dopłatą stanowi wydatkowanie środków na cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wyżej wyjaśniono wydatkiem na własne cele mieszkaniowe jest nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z gruntem lub udziałem w gruncie z nim związanym. Ponadto stosownie do art. 155 § 1 kodeksu cywilnego umowa zamiany przenosi własność na nabywcę, zatem na podstawie umowy zamiany nabędzie Pan lokal mieszkalny.

W konsekwencji nabycie przez Pana w drodze umowy zamiany lokalu mieszkalnego (LM2), przeznaczonego na własne cele mieszkaniowe będzie wydatkiem na własne cele mieszkaniowe uprawniającym Pana do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Pana we wniosku interpretacji indywidualnej, stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).