Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 25 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 września 2022 r. (wpływ 12 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych (wynikający z wniosku oraz jego uzupełnienia)

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą na terytorium Polski jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, a wybrana przez niego forma opodatkowania to tzw. podatek liniowy, określona w art. 30c ustawa o PIT.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania. Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności jest 62.02.Z - Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki. Wśród prowadzonych przez Wnioskodawcę prac można wyróżnić m.in. następujące obszary:

(…)

Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe nad oprogramowaniem, tj. w celu tworzenia nowego lub ulepszonego oprogramowania, Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, a także wiedzę z dziedziny, której oprogramowanie ma służyć, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy nowe, lub ulepszone oprogramowanie niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. W ramach działalności polegającej na tworzeniu i rozwoju oprogramowania Wnioskodawca zwykle współpracuje z innymi podmiotami, tj. Wnioskodawca odpowiada za stworzenie uzgodnionej części oprogramowania, która po połączeniu z pozostałymi częściami tworzy docelowe, finalne oprogramowania rozwijane przez podmioty z którymi współpracuje oraz wykorzystywane w ich działalności (np. poprzez sprzedaż na rzecz podmiotów trzecich).

Wnioskodawca, posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie programowania, w tym posiada wiedzę i umiejętności z zakresu języków (…). W celu stworzenia nowego rozwiązania programistycznego (np. nowej funkcjonalności lub nowego modułu) Wnioskodawca musi nie tylko wykorzystać posiadaną już wiedzę i umiejętności programistyczne, bez których tworzenie oprogramowania nie byłoby możliwe, ale także nabyć oraz wykorzystać nową wiedzę z określonej dziedziny, w tym przede wszystkim z zakresu zarządzania, księgowości, administrowania nieruchomości, logistyki.

Ponadto, w związku z dynamicznym rozwojem technologii informatycznych, Wnioskodawca musi stale rozwijać swoją wiedzę w zakresie technicznych i naukowych nowości. Tylko w ten sposób możliwe jest wprowadzenie na rynek oprogramowania spełniającego wysokie i specyficzne oczekiwania klientów.

Działalność Wnioskodawcy posiada określony cel - jest nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej, a finalnie do stworzenia nowego oprogramowania lub ulepszenie dotychczasowego. Przy czym rozwijanie i ulepszanie oprogramowania polega na tworzeniu nowego kodu źródłowego lub nowego zestawu instrukcji kierowanych do komputera, które stanowią ulepszoną i rozwiniętą wersją poprzedniej funkcjonalności. W efekcie, w rezultacie działalności polegającej na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania powstają nowe programy komputerowe, podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1062, zwanej dalej „Ustawą o prawie autorskim”).

Działalność mająca na celu stworzenie oprogramowania jest prowadzona przez Wnioskodawcę w sposób zaplanowany, metodyczny, według określonego harmonogramu. Nastawiona jest na systematyczny rozwój oprogramowania (często poczynając od jego tworzenia). Proces tworzenia nowego programu komputerowego oraz ulepszania istniejącego programu komputerowego o nową funkcjonalność (wymagającego również stworzenia w tym zakresie nowego kodu źródłowego), co do zasady, składa się z następujących etapów:

a.etapu wstępnego – (…)

b.etapu tworzenia / rozwijania oprogramowania oraz implementacji założeń i specyfikacji – (…)

c.etapu testowania oprogramowania (prototypów) – (…)

Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie w oparciu o jego indywidualne pomysły. Od klientów otrzymuje jedynie ogólne wytyczne jakie ma spełniać oprogramowanie (np. jego cel), natomiast wybór metod i sposobu wytworzenia danego oprogramowania jest pozostawiony do wyboru Wnioskodawcy. Tworząc oprogramowanie do rozwiązania pozostaje na ogół kilka problemów dotyczących różnych aspektów:

(…)

Brak modelowych rozwiązań wiąże się z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego. W związku z tym często zachodzi potrzeba zmiany wcześniejszych założeń i wytyczonego kierunku badań, opracowanie nowych i skuteczniejszych metod wytwórczych w postaci np. nowego kodu, struktur danych, skryptów i algorytmów. Ze względu na szybko zmieniające się zapotrzebowanie na rynku informatycznym oraz jego szybki rozwój, konieczne jest tworzenie i rozwijanie nowych i ulepszonych rozwiązań.

Współpraca Wnioskodawcy z obecnym podmiotem (zwanym dalej „Spółką”) opiera się na tworzeniu i rozwijaniu innowacyjnych systemów programistycznych (…).

Wnioskodawca pracuje przede wszystkim nad architekturą systemu, oprogramowywaniem wewnętrznych procesów aplikacji (np. funkcje związane z automatyzacją wjazdów pojazdów na obiekty logistyczne). Rozwija część systemu (…). Dodatkowo pracuje nad rozwojem (…)

Rezultatami prac Wnioskodawcy są nowe algorytmy, kody informatyczne oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne, stanowiące utwory (programy komputerowe) w rozumieniu art. i ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 74 ust. 1 Ustawy o prawie autorskim, będące przedmiotem prawa autorskiego na podstawie art. 74 Ustawy o prawie autorskim. Utworami w rozumieniu Ustawy o prawie autorskim są w szczególności wytworzone przez Wnioskodawcę części oprogramowania, stanowiące odrębne programy komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o prawie autorskim.

Na podstawie zawieranych przez Wnioskodawcę umów, w tym aktualnie przede wszystkim ze Spółką, przenosi on prawa autorskie do stworzonego oprogramowania w zamian za ustalone wynagrodzenie. W umowie zawartej ze Spółką przewidziane zostało, że Wnioskodawca z chwilą przekazania utworu (oprogramowania) stworzonego dla Spółki przenosi na nią wszystkie majątkowe prawa autorskie do oprogramowania i jego komponentów, w szczególności na następujących polach eksploatacji: utrwalanie (m.in. na płytach CD), modyfikacja, tłumaczenia oprogramowania w całości, włączane i łączenie programu z większymi produktami jak produkty multimedialne, wprowadzanie do obrotu, rozpowszechnianie programu i jego kopii, wprowadzanie do pamięci komputera, publiczne odtwarzanie, wyświetlanie, najem, dzierżawa, nadawanie za pomocą przekaźników przewodowych lub bezprzewodowych, nadawanie za pośrednictwem satelity, wprowadzanie i rozpowszechnianie oprogramowania przez sieć informatyczną, wykorzystywanie oprogramowania w usługach Online. Umowa przewiduje, że ustalone w tejże umowie wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmuje łączne i pełne honorarium z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów (oprogramowania).

W przypadku w którym wynagrodzenie nie jest należne wyłącznie za prace polegające na tworzeniu oprogramowania, ale związane jest także ze świadczeniem innych usług (np. naprawy usterek i błędów w oprogramowaniu), wynagrodzenie, na podstawie którego ustalany będzie dochód opodatkowany na zasadach tzw. IP Box, zostanie odpowiednio zmniejszone. Na podstawie odpowiedniego raportu określony będzie współczynnik czasu przeznaczonego na świadczenie innych usług, który wyznaczy część wynagrodzenia nieobjętego stawką 5%. W efekcie, Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjnym opodatkowaniem wyłącznie dochody (po przemnożeniu przez wskaźnik nexus) osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

W związku z prowadzeniem opisanej powyżej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi liczne wydatki, np.:

a.koszty związane z samochodem (amortyzacja, paliwo, części zamienne);

b.usługi księgowe;

c.sprzęt elektroniczny (komputer, akcesoria itp.);

d.materiały edukacyjne (podręczniki);

zwane dalej „Kosztami”.

Powyższe Koszty są niezbędne do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu oprogramowania.

W przypadku gdy Wnioskodawca tworzy więcej niż jedno oprogramowanie lub otrzymuje przychody z oprogramowania oraz z tytułu innych czynności, wówczas nie ma możliwości alokacji konkretnego Kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej wyłącznie do przychodów z tego oprogramowania. Wtedy Wnioskodawca przyporządkowuje Koszty do przychodów z oprogramowania według proporcji. Proporcja jest ustalana jako stosunek przychodów z tego oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu.

Wnioskodawca na potrzeby obliczenia tzw. współczynnika nexus ustala koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność związaną z tworzeniem oprogramowania (lit. a we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT). Do kosztów tych Wnioskodawca zalicza wszystkie wskazane powyżej Koszty prowadzące do powstania przychodu z oprogramowania.

Jeżeli dany Koszt, uwzględniany we wskaźniku nexus, nie może być alokowany tylko do przychodów z oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkowuje je do przychodów z oprogramowania według proporcji. Proporcja jest ustalana jako stosunek przychodów z oprogramowania do przychodów Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej, z którymi te koszty były związane.

Zważywszy na to, że prace nad oprogramowaniem są realizowane wyłącznie osobiście przez Wnioskodawcę, nie ponosi on kosztów wskazanych w lit. b, c oraz d we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT - wartość tych kosztów wynosi u Wnioskodawcy zero. W efekcie, wskaźnik nexus wynosi u Wnioskodawcy jeden.

Wnioskodawca, prowadzący księgę przychodów i rozchodów, prowadzi także odrębną ewidencję (zwana „Ewidencją”), w której:

a.wyodrębnia tworzone oprogramowanie;

b.przyporządkowuje do tworzonego oprogramowania: przychody sprzedaży oprogramowania (tj. wynikające z zawartych przez Wnioskodawcę umów, aktualnie przede wszystkim przychody osiągane z tytułu umowy ze Spółką) oraz Koszty związane z wytworzeniem tego oprogramowania (według odpowiedniej proporcji, o czym mowa powyżej);

c.ustala dochód z tworzonego oprogramowania;

d.przyporządkowuje do tworzonego oprogramowania Koszty we wskaźniku nexus.

Wnioskodawca planuje skorzystać z IP Box za 2021 r. oraz za lata kolejne, przy założeniu że właściwe przepisy nie ulegną zmianie i nie zmienią się okoliczności prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Zważywszy na to, ewidencja jest prowadzona od początku 2021 r. Ewidencja zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące tworzonego oprogramowania na koniec danego miesiąca.

Dnia 12 września 2022 r. wniosek uzupełniono o następujące informacje:

Pod pojęciem „działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu oprogramowania” należy rozumieć wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, polegające na:

(…)

Wnioskodawca wskazuje, że nie prowadził oraz nie prowadzi badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi prace rozwojowe od 2021 r.

W ramach prac rozwojowych Wnioskodawca zrealizował m.in. projekty dotyczące:

(…)

Działalność Wnioskodawcy posiada określony cel - jest nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej, a finalnie do stworzenia nowego oprogramowania lub ulepszenie dotychczasowego.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę obejmują następujące czynności, które wykonywane są w poniższych etapach:

a.etapu wstępnego (…)

b.etapu tworzenia (…)

c.etapu testowania oprogramowania (prototypów)(…)

Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę zostały zakończone pozytywnym wynikiem. Wnioskodawca zakłada, że przyszłości realizowane przez niego prace rozwojowe także będą kończyły się pozytywnym wynikiem, jednakże ze względu na niepewność badawczą w tym zakresie, Wnioskodawca nie jest w stanie odpowiedzieć jednoznacznie, że w każdej sytuacji tak będzie. Tym wynikiem są/będą wytworzone kwalifikowane prawa IP - programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Spółkę w zamian za ustalone wynagrodzenie. W umowie zawartej ze Spółką przewidziane zostało, że Wnioskodawca z chwilą przekazania utworu (oprogramowania) stworzonego dla Spółki przenosi na nią wszystkie majątkowe prawa autorskie do oprogramowania i jego komponentów, w szczególności na następujących polach eksploatacji: utrwalanie (m.in. na płytach CD), modyfikacja, tłumaczenia oprogramowania w całości, włączane i łączenie programu z większymi produktami jak produkty multimedialne, wprowadzanie do obrotu, rozpowszechnianie programu i jego kopii, wprowadzanie do pamięci komputera, publiczne odtwarzanie, wyświetlanie, najem, dzierżawa, nadawanie za pomocą przekaźników przewodowych lub bezprzewodowych, nadawanie za pośrednictwem satelity, wprowadzanie i rozpowszechnianie oprogramowania przez sieć informatyczną, wykorzystywanie oprogramowania w usługach online. Wyniki prowadzonych prac rozwojowych wykorzystywane są w celach zarobkowych.

Wnioskodawca w wyniku prac rozwojowych stworzył i rozwija nowe, zmienione lub ulepszone produkty, które jako wynik prac rozwojowych, oferowane są w jego działalności gospodarczej. Do ww. produktów zalicza się:

(…)

Należy również zwrócić szczególną uwagę, że Organ w wielu interpretacjach zaznaczył, jaki jest wymóg innowacyjności tworzonego oprogramowania, zgodnie z poniższą definicją Wnioskodawca potwierdza fakt, że tworzy/tworzył i rozwija nowe, zmienione lub ulepszone produkty.

Należy zauważyć, że na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. (Interpretacja indywidualna z dnia 20 stycznia 2021 r. o sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.814.2020.2.MM).

Wnioskodawca stworzył produkty będące wynikiem prac rozwojowych w ramach swojej działalności gospodarczej. Produkty zgodnie z definicją, zawartą m.in. w wyżej cytowanej interpretacji indywidualnej, stanowią rozwiązania nowe lub w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań istniejących u Wnioskodawcy, czy też na rynku. Rozwiązania stworzone przez Wnioskodawcę nie są wynikiem rutynowych czy też okresowych zmian do tych produktów.

Efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych jest oprogramowanie. Przychód wynikający z zawieranych przez Wnioskodawcę umów, osiągany z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę, stanowić będzie podstawę do wyliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach IP Box.

Przedmiotem wniosku są jedynie prace o charakterze prac rozwojowych. Jeśli w ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi lub będzie prowadził prace o innym charakterze niż prace rozwojowe (np. naprawy usterek i błędów w oprogramowaniu), o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, wynagrodzenie należne za te prace nie będzie objęte opodatkowaniem na zasadach tzw. IP Box.

Działalność, którą prowadzi Wnioskodawca stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Pod pojęciem „oprogramowania” należy rozumieć wymienione w treści wniosku efekty prac Wnioskodawcy takie jak: algorytmy, kody informatyczne, kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne, funkcjonalności, modyfikacje, moduły, systemy. Pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Dodatkowo doktryna naukowa oraz orzecznictwo potwierdzają powyższą tezę: „materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować" je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania” (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

We współpracy ze Spółką Wnioskodawca pracuje nad tworzeniem i rozwijaniem innowacyjnych systemów programistycznych (…).

Wnioskodawca pracuje przede wszystkim nad (…) Jednakże Wnioskodawca ze względu na charakter swojej pracy nie wyklucza wytworzenia również innych programów komputerowych, zarówno dla Spółki, jak i dla innych podmiotów, jednakże będą one tworzone również w ramach bezpośrednio prowadzonych prac rozwojowych przez Wnioskodawcę.

Efekty prac Wnioskodawcy zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę są autorskimi, oryginalnymi rozwiązaniami, nieistniejącymi w dotychczasowej działalności Wnioskodawcy. Posiadają indywidualny i niepowtarzalny charakter, będący odpowiedzią na zmienne zapotrzebowanie Spółki i klientów, oraz dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny. Prace nad oprogramowaniem nie polegają wyłącznie na wykorzystaniu określonej wiedzy, oraz umiejętności korzystania z narzędzi i technologii, ale Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie w oparciu o jego indywidualne pomysły.

Efekty prac Wnioskodawcy nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. W celu stworzenia nowego rozwiązania programistycznego (np. nowej funkcjonalności lub nowego modułu) Wnioskodawca musi nie tylko wykorzystać posiadaną już wiedzę i umiejętności programistyczne, bez których tworzenie oprogramowania nie byłoby możliwe, ale także nabyć oraz wykorzystać nową wiedzę z określonej dziedziny, w tym przede wszystkim z zakresu zarządzania, księgowości, administrowania nieruchomości, logistyki. Podejmowane czynności nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionego, ulepszonego lub nowego oprogramowania. W szczególności, na nierutynowy charakter podejmowanych działań wskazuje fakt, że aby osiągnąć zamierzony cel w postaci nowego rozwiązania programistycznego, Wnioskodawca staje przed koniecznością wcześniejszego rozwiązania wielu problemów np. analitycznych, matematycznych, programistycznych. Brak modelowych metod wytwórczych wiąże się również z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego. W związku z tym często zachodzi potrzeba zmiany wcześniejszych założeń i wytyczonego kierunku badań, opracowanie nowych, lepszych i skuteczniejszych metod wytwórczych w postaci nowego kodu, struktur danych, skryptów i algorytmów.

Efekty pracy Wnioskodawcy nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahenta. Prace nad oprogramowaniem nie polegają wyłącznie na wykorzystaniu określonej wiedzy oraz umiejętności korzystania z narzędzi i technologii, ale Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie w oparciu o jego indywidualne pomysły. Wnioskodawcy przekazywane są jedynie ogólne wytyczne jakie ma spełniać oprogramowanie (np. jego cel). Natomiast wybór metod i sposobu wytworzenia danego oprogramowania jest pozostawiony do wyboru Wnioskodawcy.

Wszelkie efekty prac Wnioskodawcy w postaci oprogramowania lub części oprogramowania zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca powołując się na poniższe definicje stwierdza, że wszelkie oprogramowania, czy też jego części podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i pokrewnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 pkt 1 ww. ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Biorąc pod uwagę, że:

-tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest za każdym razem przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, oraz

-Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX wskazał, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, zatem należy przyjąć, że obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs,

to wszystkie wymienione w treści wniosku efekty prac Wnioskodawcy (oprogramowanie), w tym algorytmy, kody informatyczne, kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne, funkcjonalności, modyfikacje, moduły, systemy jako programy komputerowe, podlegają ochronie prawnoautorskiej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W każdym przypadku tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania przez Wnioskodawcę, wiąże się to z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W ramach wytworzenia każdego poszczególnego oprogramowania oraz aplikacji prowadzone są odrębne prace rozwojowe.

Oprogramowanie oraz jego części zawsze są efektem prowadzonych prac rozwojowych przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność na zasadach ogólnych, przewidzianych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Czynności zlecone Wnioskodawcy na podstawie umowy nie są wykonywane pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonych przez podmiot zlecający te czynności.

Wnioskodawca wykonując opisane we wniosku czynności ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy, wynikające z umowy ze Spółką, należne jest za prace polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, w wyniku których powstają autorskie prawa majątkowe, przenoszone przez Wnioskodawcę. W przypadku, w którym wynagrodzenie nie jest należne wyłączenie za prace polegające na tworzeniu oprogramowania, ale związane jest także ze świadczeniem innych usług (np. naprawy usterek i błędów w oprogramowaniu), wynagrodzenie, na podstawie którego ustalany będzie dochód opodatkowany na zasadach tzw. IP Box, zostanie odpowiednio zmniejszone.

Wnioskodawca w związku z wykonywanymi umowami wystawia faktury. Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac na kontrahenta. Wynika to z przyjętej przez Wnioskodawcę praktyki w tym zakresie. W przypadku w którym wynagrodzenie określone na fakturze nie jest należne wyłączenie za prace polegające na tworzeniu oprogramowania, ale związane jest także ze świadczeniem innych usług (np. naprawy usterek i błędów w oprogramowaniu), to Wnioskodawca przygotowuje raport, w którym określony jest współczynnik czasu przeznaczonego na świadczenie innych usług, który wyznacza część wynagrodzenia należnego za inne usługi oraz za sprzedaż oprogramowania (objętego stawką 5%).

Na podstawie zawieranych przez Wnioskodawcę umów, w tym aktualnie przede wszystkim ze Spółką, przenosi on prawa autorskie do stworzonego oprogramowania w zamian za ustalone wynagrodzenie. W umowie zawartej ze Spółką przewidziane zostało, że Wnioskodawca z chwilą przekazania utworu (oprogramowania) stworzonego dla Spółki przenosi na nią wszystkie majątkowe prawa autorskie do oprogramowania i jego komponentów, w szczególności na następujących polach eksploatacji: utrwalanie (m.in. na płytach CD), modyfikacja, tłumaczenia oprogramowania w całości, włączane i łączenie programu z większymi produktami jak produkty multimedialne, wprowadzanie do obrotu, rozpowszechnianie programu i jego kopii, wprowadzanie do pamięci komputera, publiczne odtwarzanie, wyświetlanie, najem, dzierżawa, nadawanie za pomocą przekaźników przewodowych lub bezprzewodowych, nadawanie za pośrednictwem satelity, wprowadzanie i rozpowszechnianie oprogramowania przez sieć informatyczną, wykorzystywanie oprogramowania w usługach online. Umowa przewiduje, że ustalone w tejże umowie wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmuje łączne i pełne honorarium z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów (oprogramowania). Wnioskodawca w raporcie oraz w prowadzonej ewidencji na potrzeby IP Box dokonuje wyodrębnienia tworzonego przez niego oprogramowania.

Wnioskodawca przygotowuje raport, w którym określony jest współczynnik czasu przeznaczonego na świadczenie innych usług, który wyznacza część wynagrodzenia należnego za inne usługi oraz za sprzedaż oprogramowania (objętego stawką 5%). Innymi słowy, raport ten pozwala na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia i rozwijania programów komputerowych poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco, od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia i rozwinięcia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (oprogramowania), odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję.

W prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (oprogramowanie).

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (oprogramowanie).

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (program komputerowy), w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca prowadzi ww. ewidencję od 1 stycznia 2021 r.

Wnioskodawca wskazuje, że działalność, o której mowa we wniosku, jest działalnością prowadzoną samodzielnie i bezpośrednio przez Wnioskodawcę w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca świadcząc Usługi na rzecz Spółki w praktyce samodzielnie tworzy oprogramowanie, które zawsze jest odrębnym programem komputerowym podlegającym ochronie prawnoautorskiej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jeżeli Wnioskodawca rozwija/ulepsza, to każdorazowo tworzy odrębny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Pytania

1)Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z opodatkowania na podstawie art. 30ca ust. i ustawy o PIT, tj. zastosować stawkę opodatkowania 5%, w stosunku do dochodu osiągniętego przez niego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu oprogramowania, w części, w której dochód został osiągnięty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania?

2)Czy otrzymywana przez Wnioskodawcę część wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę, wynikająca z zawieranych przez Wnioskodawcę umów, a szczególnie umowy ze Spółką, będzie przychodem stanowiącym podstawę do wyliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach IP Box?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 12 września 2022 r.)

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z opodatkowania na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, tj. zastosować stawkę opodatkowania 5%, w stosunku do dochodu osiągniętego przez niego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu oprogramowania, w części, w której dochód został osiągnięty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymywana przez Wnioskodawcę część wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę, wynikająca z zawieranych przez Wnioskodawcę umów, a szczególnie umowy ze Spółką, będzie przychodem stanowiącym podstawę do wyliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach IP Box. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1 i 2

Od dnia 1 stycznia 2019 r. do dochodów generowanych w związku z prawami własności intelektualnej może znaleźć zastosowanie preferencyjna stawka 5% w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193; zwana dalej „Ustawą zmieniającą”), w ustawie o PIT dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa zmieniająca wprowadziła do ustawy o PIT korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej.

W uzasadnieniu do projektu Ustawy zmieniającej wskazano, że proponowane rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Zgodnie z wprowadzonym art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule. Art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT wskazuje bowiem, że kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wskazuje, że aby podatnik skorzystał z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus.

Zgodnie z ww. art. ustawy o PIT tzw. wskaźnik nexus obliczany jest według wzoru:

((a+b)*1,3)/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a.prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego;

c.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego;

d.nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Na podstawie art. 30cb ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca ustawy o PIT są obowiązani:

1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2- 4.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej przepisy, w celu skorzystania z opodatkowania na zasadach IP Box konieczne jest, co do zasady, aby:

i.w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej podatnik tworzył, rozwijał lub ulepszał przedmiot prawa własności intelektualnej wymieniony w katalogu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

ii.wytworzony przez podatnika wytwór podlegał ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska;

iii.przedmiot ww. prawa własności intelektualnej był przez podatnika wytworzony w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

iv.podatnik osiągał dochód z ww. prawa własności intelektualnej z jednego z rodzajów źródeł dochodów określonych w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT;

v.podatnik ponosił koszty określone w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT;

vi.prowadził ewidencję na potrzeby IP Box zgodnie z przepisem art. 30cb ustawy o PIT.

Ad. i-ii

Zgodnie z Ustawą o prawie autorskim przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, w tym w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego znajdują się w art. 74 i n. Ustawy o prawie autorskim. Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 ww. ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia i to już z momentem jego wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Warto w tym miejscu odnieść się do objaśnień Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (zwanych dalej „Objaśnieniami MF”), z których potwierdzono, że w ustawie o PIT nie znajdziemy definicji pojęcia „programu komputerowego”, a także brak w świetle polskiego prawa wyczerpującego zdefiniowania „autorskiego prawa do programu komputerowego", co jest ściśle powiązane z dynamicznym rozwojem nowych technologii.

W Objaśnieniach MF wskazuje się także, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Zatem należy przyjąć, że obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej tworzy i rozwija oprogramowanie. Przy czym, przez rozwijanie i ulepszanie oprogramowania Wnioskodawca rozumie tworzenie nowych kodów informatycznych, nowych algorytmów, kompleksowych i zaawansowanych rozwiązań informatycznych, które stanowią ulepszoną i rozwiniętą wersję poprzedniej funkcjonalności istniejącej u Wnioskodawcy lub zleceniodawcy (np. Spółki).

Wnioskodawca pracuje przede wszystkim nad (…)

Rezultatami prac Wnioskodawcy są nowe algorytmy, kody informatyczne oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne.

W efekcie, w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, Wnioskodawca tworzy i rozwija przedmiot prawa własności intelektualnej wymieniony w katalogu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, podlegający ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska - tj. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o prawie autorskim.

Ad. iii

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z brzmieniem art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, badaniami naukowymi są:

a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r. poz. 85 ze zm.; dalej zwana „PSWiN”) - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 PSWiN - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 PSWiN, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT).

Przytoczone wyżej przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową. Przy czym, kryteria te powinny być spełnione łącznie. Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

-obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe;

-mieć twórczy charakter;

-być podejmowana w sposób systematyczny;

-być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Warto w tym miejscu odwołać się również do kryteriów działalności badawczo-rozwojowej przedstawionych w tzw. Podręczniku Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, Paryż: OECD Publishing (zwany dalej „Podręcznikiem Frascati”).

Podręcznik Frascati wyjaśnia, że działalność B+R jest zawsze ukierunkowana na nowe odkrycia, oparte na oryginalnych koncepcjach (i ich interpretacji) lub hipotezach. Z reguły nie ma pewności co do ostatecznego wyniku (lub przynajmniej co do ilości czasu i zasobów potrzebnych do jego osiągnięcia), jest ona planowana i budżetowana (nawet jeśli jest realizowana przez osoby fizyczne), a jej celem jest osiągnięcie wyników, które mogłyby być swobodnie przenoszone lub sprzedawane na rynku.

Aby dana działalność mogła zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową, musi ona spełniać pięć podstawowych kryteriów. Działalność taka musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe nad oprogramowaniem, tj. w celu tworzenia nowego lub ulepszonego oprogramowania, Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, a także wiedzę z dziedziny, której oprogramowanie ma służyć.

Działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania posiada poniższe cechy:

a.nowatorskość i twórczość

Z definicji zawartej w ustawie o PIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Działalność twórcza jest rozumiana według słownika języka polskiego PWN jako zespól działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wtedy, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza wiąże się z tym, że jej rezultat (przejaw) choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Oprogramowania tworzone przez Wnioskodawcę są autorskimi, oryginalnymi rozwiązaniami, nieistniejącymi w dotychczasowej działalności Wnioskodawcy. Posiadają indywidualny i niepowtarzalny charakter, będący odpowiedzią na zmienne zapotrzebowania Spółki i klientów, oraz dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny (tzw. rynek IT). Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, prace nad oprogramowaniem nie polegają wyłącznie na wykorzystaniu określonej wiedzy, oraz umiejętności korzystania z narzędzi i technologii, ale Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie w oparciu o jego indywidualne pomysły. Wnioskodawcy przekazywane są jedynie ogólne wytyczne jakie ma spełniać oprogramowanie (np. jego cel). Natomiast wybór metod i sposobu wytworzenia danego oprogramowania jest pozostawiony do wyboru Wnioskodawcy.

W celu stworzenia nowego rozwiązania programistycznego (np. nowej funkcjonalności lub nowego modułu) Wnioskodawca musi nie tylko wykorzystać posiadaną już wiedzę i umiejętności programistyczne, bez których tworzenie oprogramowania nie byłoby możliwe, ale także nabyć oraz wykorzystać nową wiedzę z określonej dziedziny, w tym przede wszystkim z zakresu zarządzania, księgowości, administrowania nieruchomości, logistyki.

Podejmowane czynności nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionego, ulepszonego lub nowego oprogramowania. W szczególności, na nierutynowy charakter podejmowanych działań wskazuje fakt, że aby osiągnąć zamierzony cel w postaci nowego rozwiązania programistycznego, Wnioskodawca staje przed koniecznością wcześniejszego rozwiązania wielu problemów np. analitycznych, matematycznych, programistycznych. Brak modelowych metod wytwórczych wiąże się również z niepewnością co do uzyskanego efektu badawczego. W związku z tym często zachodzi potrzeba zmiany wcześniejszych założeń i wytyczonego kierunku badań, opracowanie nowych, lepszych i skuteczniejszych metod wytwórczych w postaci nowego kodu, struktur danych, skryptów i algorytmów.

Powstałe oprogramowanie nie jest skutkiem ubocznym działań podejmowanych rutynowo, nie polega także na utrzymaniu i obsłudze już wdrożonych rozwiązań. Pomysły na opracowanie nowych funkcjonalności lub zagadnień badawczych często powstają w wyniku prób wykorzystania metod poznanych w literaturze fachowej, podczas wydarzeń branżowych itd.

b.nieprzewidywalność

Jak wskazuje Podręcznik Frascati, działalność badawcza- rozwojowa wiąże się z niepewnością, co ma wiele wymiarów. W przypadku działalności badawczo- rozwojowej generalnie istnieje niepewność co do kosztów lub czasu potrzebnego do osiągnięcia oczekiwanych wyników, a także co do tego, czy cele te można w ogóle w jakimś stopniu osiągnąć.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że w trakcie tworzenia oprogramowania, staje przed koniecznością rozwiązania sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych. Spółka oczekuje od Wnioskodawcy wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację przestarzałych rozwiązań.

c.metodyczność (systematyczność)

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny w odniesieniu do działań oznacza „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu”, natomiast w odniesieniu do efektów takich działań „planowy, metodyczny”. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Jak podkreśla się w praktyce, działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest aby Wnioskodawca zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Działalność mająca na celu stworzenie oprogramowania jest prowadzona przez Wnioskodawcę w sposób zaplanowany i metodyczny. Wytworzenie nowego lub rozwój oprogramowania jest procesem złożonym, wymagającym określonej systematyki oraz ustalonego harmonogramu. Zwykle dzieli się na trzy fazy: etap wstępny, etap tworzenia / rozwijania oprogramowania oraz implementacji implementacja założeń i specyfikacji oraz etap testowania oprogramowania (prototypów).

d.możliwość przeniesienia lub odtworzenia

Wskazuje się także, że działalność badawczo - rozwojowa powinna być możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Podręcznik Frascati precyzuje, że projekt B+R powinien zaowocować wynikiem, który potencjalnie daje możliwość transferu nowej wiedzy, zapewniając jej wykorzystanie i umożliwiając innym badaczom odtworzenie wyników w ramach własnej działalności badawczo - rozwojowej. Podkreśla się, że skoro celem działalności badawczo - rozwojowej jest zwiększenie istniejących zasobów wiedzy, wyniki nie mogą pozostać niewyartykułowane (tj. nie mogą pozostać wyłącznie w umysłach badaczy), ponieważ istnieje ryzyko utraty zarówno tych wyników, jak i wiedzy z nimi związanej. Kodyfikacja wiedzy i jej upowszechnianie to element zwyczajowej praktyki stosowanej na uczelniach i w instytutach badawczych, aczkolwiek mogą istnieć ograniczenia w odniesieniu do wiedzy powstałej w wyniku prac wykonywanych w ramach umowy lub w ramach wspólnego przedsięwzięcia.

Każdy etap podejmowanej przez Wnioskodawcę działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego odtworzenie. Oprogramowanie powstające w wyniku działania twórczego Wnioskodawcy jest możliwy do przeniesienia, co wynika już z samej jego istoty oraz z Umowy ze Spółką wiążącej Wnioskodawcę. Tym samym działalność badawczo - rozwojowa Wnioskodawcy jest możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

W efekcie, opisana w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym działalność, której efektem jest autorskie prawo do programu komputerowego, jest działalnością badawczo-rozwojową.

Ad. iv

Z przytoczonego powyżej art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT wynika, że dochód do którego można zastosować stawkę 5%, w zakresie w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, powinien być obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Biorąc pod uwagę, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w szczególności w wykonaniu umowy ze Spółką:

-Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie;

-na podstawie zawieranych przez Wnioskodawcę umów, w tym aktualnie ze Spółką, przenosi on prawa autorskie do tworzonego oprogramowania w zamian za ustalone wynagrodzenie;

-wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmuje łączne i pełne honorarium z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów (oprogramowania);

uzyskiwane wynagrodzenie, w tym wynikające z tytułu umowy ze Spółką, jest przychodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).

Przy czym, w przypadku w którym wynagrodzenie nie jest należne wyłączenie za prace polegające na tworzeniu oprogramowania, ale związane jest także ze świadczeniem innych usług (np. naprawy usterek i błędów w oprogramowaniu), wynagrodzenie, na podstawie którego ustalany będzie dochód opodatkowany na zasadach tzw. IP Box, zostanie odpowiednio zmniejszone. Na podstawie odpowiedniego raportu określony będzie współczynnik czasu przeznaczonego na świadczenie innych usług, który wyznaczy część wynagrodzenia nieobjętego stawką 5%.

Do kosztów związanych z ww. przychodami ze sprzedaży oprogramowania Wnioskodawca zalicza wydatki na:

a.samochód oraz koszty z nim związane (amortyzacja, paliwo, części zamienne) - wydatki związane z samochodem osobowym są niezbędne do prawidłowego korzystania z pojazdu, a tym samym w procesie tworzenia oprogramowania samochód może być wykorzystywany jako podstawowy środek transportu Wnioskodawcy. Umożliwia mu to bezpośredni kontakt ze zleceniodawcami, w celu dokładniejszego omówienia tworzonego oprogramowania, czy skonsultowania projektu z innymi osobami współpracującymi;

b.usługi księgowe - umożliwiają Wnioskodawcy wypełnienie przewidzianych prawem obowiązków w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej;

c.sprzęt elektroniczny (komputer, akcesoria itp.) - komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty. Akcesoria komputerowe służą natomiast Wnioskodawcy do zwiększenia wydajności, optymalizacji pracy nad tworzeniem oprogramowania oraz dają możliwość pracy w komfortowych warunkach;

d.materiały edukacyjne (podręczniki) - materiały edukacyjne, w tym podręczniki z zakresu programowania, pozwalają Wnioskodawcy na poszerzanie jego wiedzy i znalezienie nowych rozwiązań programistycznych.

W przypadku gdy Wnioskodawca tworzy więcej niż jedno oprogramowanie lub otrzymuje przychody z oprogramowania oraz z tytułu innych czynności, i nie ma wówczas możliwości alokacji konkretnego Kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej wyłącznie do przychodów z tego oprogramowania, wtedy Wnioskodawca przyporządkowuje Koszty do przychodów z oprogramowania według proporcji. Proporcja jest ustalana jako stosunek przychodów z tego oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym miesiącu.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, osiąga on dochód (stratę) obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT ze sprzedaży oprogramowania, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, który przy uwzględnieniu tzw. współczynnika nexus stanowi kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. v

Wskaźnik nexus jest algorytmem, który ukazuje proporcje pomiędzy wydatkami poniesionymi na działalność badawczo-rozwojową podatnika, a w oparciu o to ukazuje on rzeczywistą wartość dodaną przez podatnika. Celem takiego rozwiązania jest przyznanie preferencji podatkowej wyłącznie w odniesieniu do dochodu, który powstaje z praw własności intelektualnej, które zostały wytworzone lub rozwinięte w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez samego podatnika

Jak wskazuje się w praktyce organów podatkowych istotne jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

a.wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b.kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

c.dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przy czym nie chodzi tu o koszty bezpośrednie w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, tylko o koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej, z wyjątkiem kosztów wprost wskazanych w art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane powyżej Koszty są wydatkami na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a więc takimi, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika nexus pod lit a (wzór z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT). Główną przesłanką świadczącą o bezpośrednim powiązaniu wymienionych Kosztów z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością opisaną we Wniosku, jest to, iż bez ich poniesienia wytworzenie i/lub rozwój oprogramowania byłby niemożliwy lub bardzo utrudniony. W rezultacie, wskaźnik nexus wynosi 1.

Przy czym, Wnioskodawca wskazuje, że jeżeli dany Koszt, uwzględniany we wskaźniku nexus, nie może być alokowany tylko do przychodów z oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkowuje je do przychodów z oprogramowania według proporcji. Proporcja jest ustalana jako stosunek przychodów z oprogramowania do przychodów Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej, z którymi te koszty były związane.

Ad. vi

Wnioskodawca prowadzi ewidencję, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, na podstawie art. 30cb ustawy o PIT, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, obejmujące wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy spełnione zostały przesłanki do skorzystania przez niego z opodatkowania na podstawie art. 30ca ustawy o PIT, tj. Wnioskodawca może zastosować stawkę opodatkowania 5%, w stosunku do dochodu osiągniętego przez niego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu oprogramowania, w szczególności:

i.w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza programy komputerowe (inaczej oprogramowanie) wymienione w katalogu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

ii.wytwarzane przez podatnika programy komputerowe podlegają ochronie prawnej na podstawie Ustawy o prawie autorskim;

iii.oprogramowanie jest wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

iv.Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży oprogramowania (o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT);

v.Wnioskodawca ponosi koszty określone w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT;

vi.Wnioskodawca prowadzi ewidencję na potrzeby IP Box zgodnie z przepisem art. 30cb ustawy o PIT.

Przy czym, przychodem w stosunku do którego znajdzie zastosowanie stawka 5% jest u Wnioskodawcy przychód wynikający z zawieranych umów, w szczególności wynagrodzenie wypłacane z tytułu umowy ze Spółką.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanic faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z opodatkowania na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, tj. zastosować stawkę opodatkowania 5%, w stosunku do dochodu osiągniętego przez niego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu oprogramowania, w części, w której dochód został osiągnięty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania.

Jednocześnie, otrzymywana przez Wnioskodawcę część wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę, wynikająca z zawieranych przez Wnioskodawcę umów, a szczególnie umowy ze Spółką, będzie przychodem stanowiącym podstawę do wyliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach IP Box.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 z późn. zm.) stanowi, że:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 3 marca 2022 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r., poz. 574 z późn. zm.):

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

Należy podkreślić, że wskazany przepis do dnia 31.12.2021 r. brzmiał następująco:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

We wniosku wskazał Pan, że:

-posiada Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy i prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, a wybrana przez Pana forma opodatkowania to tzw. podatek liniowy;

-Pana działalność gospodarcza polega na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania;

-w ramach działalności nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, a także wiedzę z dziedziny, której oprogramowanie ma służyć, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń;

-prowadzi Pan prace rozwojowe nad oprogramowaniem, tj. w celu tworzenia nowego lub ulepszonego oprogramowania;

-działalność, którą Pan prowadzi stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej);

-Pana działalność posiada określony cel - jest nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej, a finalnie do stworzenia nowego oprogramowania lub ulepszenie dotychczasowego;

-w każdym przypadku tworzenie, rozwijanie i ulepszanie przez Pana oprogramowania wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W związku z powyższym, prowadzona przez Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Ponadto we wniosku wskazał Pan, że:

-rezultatami prac Wnioskodawcy są nowe algorytmy, kody informatyczne oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne, stanowiące utwory (programy komputerowe) w rozumieniu art. i ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 74 ust. 1 Ustawy o prawie autorskim, będące przedmiotem prawa autorskiego na podstawie art. 74 Ustawy o prawie autorskim.;

-w wyniku prowadzonych przez Pana prac rozwojowych są/będą wytworzone kwalifikowane prawa IP - programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Spółkę w zamian za ustalone wynagrodzenie;

-w rezultacie działalności polegającej na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania powstają nowe programy komputerowe, podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-z chwilą przekazania utworu (oprogramowania) stworzonego dla Spółki przenosi Pan na nią wszystkie majątkowe prawa autorskie do oprogramowania i jego komponentów;

-Pana wynagrodzenie obejmuje łączne i pełne honorarium z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów (oprogramowania).

Mając powyższe na uwadze, skoro prowadzona działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a programy komputerowe, które Pan tworzy w ramach takiej działalności podlegają ww. ochronie prawnej, to stanowią one kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawo do programu komputerowego.

Prowadzi Pan księgę przychodów i rozchodów i jednocześnie od 1 stycznia 2021 r. prowadzi Pan odrębną ewidencję, w której:

a)wyodrębnia Pan tworzone oprogramowanie;

b)przyporządkowuje Pan do tworzonego oprogramowania: przychody sprzedaży oprogramowania oraz koszty związane z wytworzeniem tego oprogramowania;

c)ustala Pan dochód z tworzonego oprogramowania;

d)przyporządkowuje Pan do tworzonego oprogramowania koszty we wskaźniku nexus.

W konsekwencji, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5%, w stosunku do dochodu osiągniętego przez Pana w roku 2021 w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej polegającej na tworzeniu oprogramowania w części, w której dochód został osiągnięty z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Pana oprogramowania.

Powyższe odnosi się również do lat kolejnych, o ile sposób prowadzenia działalności w zakresie kwalifikowanych praw własności intelektualnej nie ulegnie zmianie.

Wynagrodzenie wynikające z zawieranych umów w części, w której osiągnięty został z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Pana oprogramowania będzie przychodem stanowiącym podstawę do wyliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach IP Box.

Zaznaczyć również należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Skutkiem powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Ponadto informujemy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Weryfikacja zasadności stosowania opisanej we wniosku metody podziału kosztów według określonej proporcji możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania organów podatkowych. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy – nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy.

Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz

-zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).