Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 29 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 maja 2022 r. (wpływ 25 maja 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

„A” (dalej: Wnioskodawca) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2019 poz. 1387); (dalej: Ustawa PIT). Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą „A” w zakresie szeroko rozumianego oprogramowania. Wybraną przez Wnioskodawcę formą opodatkowania jest - zgodnie z art. 30c Ustawy PIT - podatek liniowy. Zasadniczą działalnością wykonywaną w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę jest programowanie, analiza danych, prototypowanie, walidowanie oraz implementacja modeli uczenia maszynowego na zlecenie klientów (dalej: Klienci).

Poniżej szerszy opis świadczonych przez Wnioskodawcę usług według następujących faz:

Faza pierwsza - Analiza danych

W zetknięciu z nowym zleceniem pierwszą fazą jest analiza danych. Wnioskodawca wykorzystuje do tego narzędzia programistyczne (język programowania (…)/(…), środowisko (….), biblioteki (…), (…), (…), (…)). Niektóre rodzaje danych i problemów wymagają wcześniejszego rozległego researchu i przygotowania dedykowanego podejścia już na etapie samej analizy danych. Do analizy takich danych tworzony jest wówczas kod programistyczny oraz enkapsulowane środowisko - np. biblioteki niezbędne do obliczeń.

Faza druga - Research

Zapoznawszy się ze strukturą danych oraz rozkładami poszczególnych cech, niezbędne jest odpowiednie przygotowanie teoretyczne do stworzenia modelu statystycznego/uczenia maszynowego tak, by spełnić wymagania Klienta. W tym celu Wnioskodawca zazwyczaj wykorzystuje literaturę danego przedmiotu (książki, artykuły naukowe, fora tematyczne, kursy). Na etapie „researchu” tworzona jest koncepcja całego projektu.

Faza trzecia - Prototypowanie

To etap przygotowania wstępnego podejścia do problemu w oparciu o zrozumienie danych i posiadaną wiedzę teoretyczną. Przygotowany prototyp w postaci wstępnej wersji oprogramowania zostaje następnie jak najdokładniej mierzony (niezbędne zasoby, czas działania, skuteczność prognozowania) i przedstawiony Klientowi jako proponowane podejście do problemu wraz z metrykami (funkcjami mierzącymi skuteczność działania danego rozwiązania), tak, by mógł zdecydować czy zaproponowane rozwiązanie jest satysfakcjonujące.

Faza czwarta - Walidacja

Trwa podczas prototypowania i implementacji samego modelu. W tej fazie Wnioskodawca mierzy skuteczność i postępy prac nad modelem m.in. w postaci metryki mówiącej o tym jak duży % obserwacji udało się poprawnie sklasyfikować używając modelu.

Faza piąta - Implementacja

Ostatnią fazą w projekcie są stricte prace programistyczne nad właściwym modelem, po etapie prototypowania. Kończą się stworzeniem komercyjnego produktu rozwiązującego dany problem biznesowy. Prototypowanie, walidacja i implementacja wykonywane są w postaci kodu programistycznego (dalej: Utwór), który następnie przekazywany jest Klientowi. Wnioskodawca do modelowania wykorzystuje język programowania(…), czasem również R. Standardowe biblioteki to najnowsze biblioteki do prognozowania (…), (…), (…).

Ponadto, należy zaznaczyć, że wszystkie fazy od 1-5 dążą do stworzenia Utworu. Jest to więc nierozerwalny ciąg prac, a fazy wskazane powyżej trudno byłoby realizować niezależnie od siebie.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie jedynie za końcowy rezultat prac - tj. przeniesienie autorskich praw do stworzonego Utworu. Wnioskodawca projekty o podobnym charakterze realizować będzie również w przyszłości. Przygotowany przez Wnioskodawcę ramach faz 1-3 Utwór jest każdorazowo unikalny, niepowtarzalny i stanowi w całości własność Wnioskodawcy. Oznacza to, że nie zdarzają się sytuacje, w których Wnioskodawca mógłby wykorzystać już wcześniej stworzony kod źródłowy/program komputerowy przy realizacji innego projektu, gdyż każdorazowo projekt wymaga indywidualnego podejścia oraz zastosowania różnych rozwiązań. Dodatkowo Wnioskodawca celem poprawnego świadczenia usług oraz utrzymania Klientów cały czas poszerza swoją wiedzę z dziedziny informatyki, systemów informatycznych, technologii programowania oraz architektury tworzenia oprogramowania. Tym samym uczy się korzystać z nowych, wcześniej nieużywanych narzędzi oraz tworzenia lepszej architektury systemów informatycznych. Wnioskodawca poszerza swoją wiedzę poprzez nabywanie fachowej literatury bądź udział w płatnych szkoleniach, które dotyczą wytwarzania oprogramowania komputerowego i są związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia Utworów.

Podsumowując, usługi Wnioskodawcy mają głównie na celu tworzenie szeroko rozumianego oprogramowania, które polega na przygotowywaniu unikalnych kodów komputerowych oraz rozwiązań informatycznych. Całość kodu komputerowego jest przygotowywana tylko i wyłącznie przez Wnioskodawcę, bez korzystania z pomocy podwykonawców. Kod może przybrać postać zupełnie nowego programu komputerowego, jak i dodatkowej funkcjonalności (ulepszenia) już istniejącego rozwiązania.

Utwory tworzone przez Wnioskodawcę są tworzone od podstaw. Tym samym, rezultatem prac Wnioskodawcy jest cały Utwór, rozumiany jako całość programu komputerowego, dodatkowa funkcjonalność do programu komputerowego bądź też odrębny kod źródłowy do danego programu. Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231); (dalej: Ustawa PAPP). Każdy proces tworzenia i sprzedaży Utworu realizowany jest według następującej metodyce:

1.Analiza otrzymanego zlecenia od Klienta pod kątem sposobu implementacji.

2.Implementacja algorytmu we właściwych technologiach oraz narzędziach.

3.Przeprowadzenie fazy testów celem eliminacji ewentualnych błędów oraz wprowadzenie poprawek celem zapewnienia właściwego funkcjonowania programu.

4.Zakończenie prac wraz ze sprzedażą jej wyniku Klientowi - na tym etapie dochodzi do przeniesienia praw autorskich do wytworzonego przez Wnioskodawcę Utworu albo części Utworu.

Jak zostało wskazane powyżej, Wnioskodawca nie korzysta z usług podwykonawców, tym samym należy uznać, iż Wnioskodawca jest jedynym właścicielem wytworzonego kodu źródłowego oraz sporządzonej do niego dokumentacji cyfrowej. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie/dokumentacja podlega więc ochronie prawnej na podstawie Ustawy PAPP. Dodatkowo pomiędzy Wnioskodawcą a Klientami zawarte są umowy, z których wynika, że przy sprzedaży przez Wnioskodawcę Utworu albo jego części dochodzi do przeniesienia na Klienta całości autorskich praw majątkowych do danego Utworu albo jego części, bez ograniczenia co do terytorium (globalnie), do wytworzonych przez Wnioskodawcę Utworów. Wytworzone przez Wnioskodawcę Utwory przechowywane są w infrastrukturze informatycznej Klienta po przeniesieniu do nich praw autorskich. Tym samym przez Wnioskodawcę nie są świadczone usługi zarządzania wytwarzanymi Utworami. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przychody za poprzedni rok nie przekroczyły 1,2 mln euro. Nie ma więc obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych i ich nie prowadzi. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję zgodnie z wymogiem art. 30cb ust. 2 Ustawy PIT.

Reasumując, Wnioskodawca pragnie zauważyć, że tworzenie Utworów jest:

-prowadzone w sposób systematyczny,

-dokumentowane w odrębnej ewidencji przedstawiającej opis wytworzonego Utworu wraz z czasem poświęconym na jego wytworzenie.

Dodatkowo Wnioskodawca:

-prowadzi i będzie prowadził działalność w zakresie wytwarzania Utworów również w przyszłości;

-nie prowadzi/nie będzie prowadził działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia;

-prowadzi i będzie prowadził ewidencję zgodnie z art. 30cb ust. 1 i ust. 2 Ustawy PIT, pozwalającą wyodrębnić koszty jak i przychody związane z działalnością w zakresie jak zostało opisane powyżej;

-nie posiada/nie posiadał/nie będzie posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;

-nie otrzymał/nie otrzymuje/nie otrzyma zwrotu w jakiejkolwiek formie kosztów na tworzenie Utworów;

-nie korzystał/nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b Ustawy PIT;

-nie uzyskał dotychczas żadnych zwrotów wydatków ponoszonych na działalność w zakresie opisanym powyżej.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

W sformułowaniu „Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu Utworów” chodzi o całość prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wskazane realizowane działania, począwszy od analizy danych, researchu, poprzez prototypowanie i walidację prowadzą do implementacji nowatorskich modeli uczenia maszynowego. Pierwsze pytanie z wniosku odnosi się do wszystkich tych działań, które zbiorczo skutkują wytworzeniem utworów. Jest to nierozerwalny ciąg prac, a fazy te byłyby trudno realizowalne osobno i nie polegając na efektach fazy poprzedniej. Każdy wytworzony w ten sposób utwór jest unikalny, niepowtarzalny i stanowi w całości własność wnioskodawcy. Konsekwencją wspomnianej unikalności i niepowtarzalności jest fakt, że nie zdarzają się sytuacje, gdy wcześniej stworzony kod źródłowy/program można wykorzystać przy realizacji innej projektu, czyli przy tworzeniu nowego utworu.

Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził badań naukowych.

Wnioskodawca samodzielnie prowadził i prowadzi prace rozwojowe, w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Skutkiem prowadzonych prac rozwojowych były utwory uczenia maszynowego i sztucznej inteligencji.  Wnioskodawca prowadzi je od 1 stycznia 2020 r.

Prace dotyczyły stworzenia nowego oprogramowania z dziedziny uczenia maszynowego i sztucznej inteligencji. Ich celem było wykorzystywanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych programów komputerowych i rozwiązań z dziedziny sztucznej inteligencji. Takie utwory po stworzeniu pomagają w automatyzacji procesów decyzyjnych, w szczególności w branży RTB tj. zautomatyzowanego kupowania przestrzeni reklamowej w czasie rzeczywistym.

Faza Analizy danych (koncepcyjna)

W zetknięciu z nowym zleceniem pierwszą fazą jest analiza danych. Wnioskodawca wykorzystuje do tego narzędzia programistyczne (język programowania (…)/(…), środowisko (….), biblioteki (…), (…), (…), (…)). Niektóre rodzaje danych i problemów wymagają wcześniejszego rozległego researchu i przygotowania dedykowanego podejścia już na etapie samej analizy danych. Do analizy takich danych tworzony jest wówczas kod programistyczny oraz enkapsulowane środowisko - np. biblioteki niezbędne do obliczeń.

Faza researchu

Zapoznawszy się ze strukturą danych oraz rozkładami poszczególnych cech, niezbędne jest odpowiednie przygotowanie teoretyczne do stworzenia modelu statystycznego/uczenia maszynowego. W tym celu Wnioskodawca zazwyczaj wykorzystuje literaturę danego przedmiotu (książki, artykuły naukowe, fora tematyczne, kursy). Na etapie „researchu” tworzona jest koncepcja całego projektu.

Faza Prototypowania

To etap przygotowania wstępnego podejścia do problemu w oparciu o zrozumienie danych i posiadaną wiedzę teoretyczną. Przygotowany prototyp w postaci wstępnej wersji oprogramowania zostaje następnie jak najdokładniej mierzony.

Faza Walidacji

Trwa podczas prototypowania i implementacji samego modelu. W tej fazie Wnioskodawca mierzy skuteczność i postępy prac nad modelem m.in. w postaci metryki mówiącej o tym jak duży % obserwacji udało się poprawnie sklasyfikować używając modelu.

Faza Implementacji

Ostatnią fazą w projekcie są stricte prace programistyczne nad właściwym modelem, po etapie prototypowania. Kończą się stworzeniem komercyjnego produktu rozwiązującego dany problem biznesowy. Tak powstaje utwór, wieńczący całe prace rozwojowe. -

Prace rozwojowe z sukcesem kończą i kończyły się powstaniem programu komputerowego rozwiązującego zadany problem z dziedziny sztucznej inteligencji. Wnioskodawca po zakończeniu prac i powstaniu praw autorskich do programu komputerowego przenosi je na swoich klientów. Wyniki będą wykorzystywane na potrzeby działalności poprzez poszerzanie wiedzy i kompetencji oraz know-how jakie kierunki rozwoju sztucznej inteligencji dobrze rozwiązują dane problemy decyzyjne.

Wnioskodawca wytworzył nowe i ulepszone modele sztucznej inteligencji w postaci programów komputerowych.

Wnioskodawca oferuje lub będzie oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej.

Każdy wytworzony utwór ma nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

Wnioskodawca nie prowadzi prac o innym charakterze.

Pod pojęciem „utwór” należy rozumieć program komputerowy rozwiązujący problem z dziedziny uczenia maszynowego i sztucznej inteligencji.

Wytworzone utwory to programy komputerowe, najczęściej napisane w języku programowania (…). Pojęcia ,,program komputerowy”, ,,kody źródłowe”, ,,oprogramowanie” etc są używane zamiennie, i dotyczą takich właśnie utworów. Typowo są to moduły przetwarzające dane, które generują predykcje/prognozy i są następnie wykorzystywane do usprawniania i automatyzacji procesów decyzyjnych.

Efekty zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj: Zawsze odznaczają się oryginalnym i twórczym charakterem. Dla rozwiązywanych problemów z dziedziny sztucznej inteligencji nie istnieją „gotowe”, łatwo adaptowalne, rozwiązania. Ich tworzenie wymaga rozległego researchu, analizy i eksperymentowania z nowatorskimi metodami w sposób oryginalny i twórczy. Efektów pracy nie da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Ze względu na charakter pracy z danymi i narzędziami sztucznej inteligencji rozwiązania są niemożliwe do skwantyfikowania zawczasu, a wytworzony utwór jest efektem eksperymentacji i pomiaru rezultatów z użyciem stosownych metryk. Nie da się także określić wymaganych technik programistycznych wystarczających, by prace odniosły zamierzony rezultat. Utwory wymagają podejścia twórczego i kreatywnego, a rozwiązania, metody i techniki znane na rynku same w sobie nie są wystarczające do rozwiązania konkretnych, postawionych problemów. Efekty prac zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy każdorazowo przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „utworów”. Wnioskodawca po zakończeniu prac i powstaniu praw autorskich do programu komputerowego przenosi je na swoich klientów. W każdym przypadku tworzenie utworów wiązało się z samodzielnie podejmowanymi pracami rozwojowymi. Dla celów wytworzenia każdego z utworów prowadzone były odrębne prace rozwojowe. Utwory w każdym przypadku były efektem prac rozwojowych - rozwijanie aktualnego stanu wiedzy oraz istniejących technik, modeli i rozwiązań było nieodłącznym składnikiem prac projektowych.

Wnioskodawca prowadził ww. działalność od 1 stycznia 2020 r.

Wniosek dotyczy roku 2021 i lat następnych.

Rozwijanie i ulepszanie oprogramowania przez wnioskodawcę stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze - wyraz własnej twórczości intelektualnej.

Prowadzona przez wnioskodawcę działalność polegająca na wytwarzaniu i rozwijaniu oprogramowania podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zasobów.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Spółki).

W ramach prowadzonej działalności wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze.

W ramach prowadzonej działalności zlecenia programistyczne realizowane przez wnioskodawcę nie są wykonywane pod kierownictwem klienta.

Prowadzona przez wnioskodawcę działalność polegająca na wytwarzaniu bądź rozwijaniu oprogramowania lub jego części obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ww. działalność wnioskodawcy prowadzona jest w sposób systematyczny tj. metodyczny, zaplanowany i ciągły.

Wnioskodawca zarówno wytwarza jak i rozwija a także ulepsza oprogramowanie.

Ulepszanie i rozwijanie przebiega w sposób twórczy tj. nie rutynowy.

Wnioskodawca na zlecenie właściciela oprogramowania dokonuje ulepszenia/rozwinięcia kwalifikowanego prawa (oprogramowania komputerowego) w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca nie nabywa ani własności, ani licencji wyłącznej do tego prawa od właściciela (klienta) zlecającego jego ulepszenie/rozwinięcie.

Wnioskodawca nie otrzymuje licencji na rozwijanie oprogramowania/części oprogramowania.

Firma klienta wnioskodawcy nabywa kwalifikowane prawa własności intelektualnej do wszystkich programów komputerowych, które są dla tej firmy tworzone. W przypadku ulepszenia/rozwoju programu wnioskodawcy przyznane jest prawo do wykorzystania istniejącego programu w celu jego rozwoju/ulepszenia. Wnioskodawca dokonuje więc ulepszenia/rozwinięcia kwalifikowanego prawa (oprogramowania komputerowego) w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej na zlecenie właściciela oprogramowania. Wnioskodawca nie nabywa ani własności, ani licencji wyłącznej do tego prawa od właściciela zlecającego jego ulepszenie/rozwinięcie.

W wyniku tworzenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzony jest nowy kod programistyczny, rozwiązania sztucznej inteligencji w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Klienci o których mowa we wniosku są zarówno podmiotami polskimi jak i zagranicznymi. W przypadku podmiotów zagranicznych, usługi dla tych podmiotów wykonywane są przez wnioskodawcę w Polsce.

Płatność wynagrodzenia niekoniecznie powiązane jest bezpośrednio z zakończeniem konkretnego etapu prac. W praktyce jest to wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego, dlatego, że jest to ostateczny efekt prowadzonych prac. Wnioskodawca podejmując określone zlecenie jest przekonany o ostatecznym powstaniu programu, natomiast niemożliwe jest dokładne oszacowanie ilości czasu potrzebnej, by stworzyć dane oprogramowania. Jak wspomniano w jednej z poprzednich odpowiedzi, niemożliwe jest oszacowanie dokładnego efektu i czasu prac, ze względu na badawczo-rozwojowy charakter i nieprzewidywalność eksperymentów oraz prac. Opisany sposób wynagradzania jest standardem w branży tworzenia nowych programów komputerowych.

Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia z tytułu innych czynności.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową lub stała kwota miesięcznie, a wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury. W praktyce jest to rozliczenie za przeniesienie praw do efektu pracy, który stopniowo powstaje podczas trwania umowy. Wykonanie utworów jest podzielone na dobrze zdefiniowane etapy, dlatego też z łatwością przyporządkować można przychody do konkretnych, wytworzonych, utwór własności intelektualnej.

Czynności związane z wytworzeniem utworu programistycznego odbywają się w świecie cyfrowym. Program, który tworzony jest przez Wnioskodawcę zapisywany jest w środowisku którego właścicielem jest Spółka (odpowiednim repozytorium kodu bądź na cyfrowym dysku) i tam odbywa się jego przekazanie zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką. Wystawiane faktury dotyczą konkretnego wytwarzanego utworu, zatem płatność za nie można traktować jako zaakceptowanie konkretnego etapu tworzenia utworu co równocześnie potwierdza przeniesienie praw do niego na klienta.

Wnioskodawca prowadzi na „bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo-rozwojowej, zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia, ulepszenia kwalifikowanego IP, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja prowadzona jest od 1 stycznia 2021 r.

Ewidencja pozwala wyodrębnić takie koszty, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z trzeciego pytania wnioskodawcy z poszczególnymi działaniami, które wnioskodawca traktuje jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe.

Pytania

1)Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu Utworów, w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2)Czy dochody ze sprzedaży autorskich praw do Utworów stanowią dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i tym samym będą podlegały opodatkowaniu według preferencyjnej stawki wynoszącej 5% zgodnie z art. 30ca Ustawy PIT, przy założeniu, że stanowisko Wnioskodawcy zawarte w pierwszym pytaniu zostanie uznane za prawidłowe?

Pana stanowisko w sprawie

Kontrakt oraz charakter pracy i wykonywane usługi są zbieżne do tych wykonywanych przez podatnika o nazwisku (…), który uzyskał interpretację indywidualną o numerze 0113- KDIPT2-3.4011.506.2020.2.MS. Wszelkie argumenty podane przez tamtego podatnika aplikują się też do wnioskodawcy.

Ad 1.

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu Utworów, w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT. Ad 2.

Dochody ze sprzedaży autorskich praw do Utworów stanowią dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i tym samym będą podlegały opodatkowaniu według preferencyjnej stawki wynoszącej 5% zgodnie z art. 30ca Ustawy PIT.

Uzasadnienie stanowiska Ad 1.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że działania - i sposób ich realizacji - podejmowane w celu wytworzenia Utworów, wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT. W zakresie pojęcia działalności badawczo-rozwojowej, wskazanego w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT, mieści się działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z brzmienia art. 5a pkt 39 i 40 Ustawy PIT wynika, że badania naukowe to badania podstawowe oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Z kolei o pracach rozwojowych stanowi art. 4 ust. 3 tej ustawy. Zgodnie ze wskazanymi powyżej regulacjami:

1.badania podstawowe rozumiane są jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.badania aplikacyjne są rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wskazują przepisy Ustawy PIT oraz ustawa - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zakres działań twórczych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej skupiać się powinien m.in. na kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Ustawodawca wprost wskazuje przy tym, że działania te dotyczyć mogą także narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Istotnym jest przy tym, aby wykonywane czynności nie miały charakteru rutynowego i okresowego (nawet jeżeli stanowią ulepszenia).

Ustawa PIT nie definiuje jednak pojęcia „rutynowy”, dlatego organy podatkowe często odwołują się do pojęć ze słownika języka polskiego. Takie podejście odnajdujemy m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 listopada 2017 r. o sygn. akt 0111-KDIB1-34010.352.2017.2.MST, który w swoim piśmie przywołuje znaczenie ze „Słownika języka polskiego PWN pod red. W. Doroszewskiego” (http://sjp.pwn.pl) stanowiąc, że poprzez słowo „rutynowy” należy rozumieć: „wykonywany często i niemal automatycznie” i „wykonywany według utartych schematów”. W przypadku Wnioskodawcy nie mamy do czynienia zatem z działaniami wykonywanymi automatycznie i „według utartych schematów”. Jak już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, wytworzenie Utworu wiąże się z wysiłkiem intelektualnym i technologicznym oraz twórczym wkładem Wnioskodawcy w tworzenie Utworów oraz ich modyfikowanie. Następujące zmiany mają niewątpliwie charakter twórczy, a ich wprowadzenie wymaga od Wnioskodawcy innowacyjności, wyspecjalizowanej wiedzy technicznej oraz zaplecza technicznego, potrzebnych do finalizacji zlecenia, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy.

Dodatkowo Wnioskodawca, celem konkurencyjnego świadczenia usług musi ciągle poszerzać swoją wiedzę o nowe narzędzia i technologie. W przepisach nie znajdziemy również definicji słowa „okresowy”. Podobnie jak powyżej, należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia. Słownik Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazuje na następujące znaczenia słowa „okresowy”: „powtarzający się, występujący co pewien czas” oraz „dotyczący danego okresu”. Na podstawie przedstawionej definicji, znaczenie słowa „okresowy” sugeruje, że chodzi o podejmowanie czynności podobnych do siebie i w jakiś sposób się powtarzających. Z tego wynika, że przedstawiona działalność Wnioskodawcy nie ma znamion okresowości, ponieważ - jak już zostało wskazane na wcześniejszym etapie wniosku - każdy z wytwarzanych przez Wnioskodawcę Utworów jest niepowtarzalny oraz unikatowy, a jego wytworzenie wymaga podejmowania odmiennych i indywidualnych procesów.

W zakresie weryfikacji działalności, pod względem jej kwalifikacji jako badawczo-rozwojowej, co do zasady należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową, tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT. Z ustawowej definicji tej działalności wynika, że musi mieć ona charakter twórczy. Działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Działalność badawczo-rozwojowa musi być także podejmowana w systematyczny sposób, czyli istotne jest bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przeszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo- rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju. Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako niemożność uznania za działalność badawczo- rozwojową incydentalnych działań podatnika. Przedmiotowa działalność musi mieć również określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Jak wynika z powyższych uwag, podstawowym założeniem ustawowej definicji działalności badawczo- rozwojowej jest działalność twórcza, prowadząca do powstania lub znaczącego udoskonalenia istniejących rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy przymiot działalności twórczej bez wątpienia można przypisać (i będzie można przypisać) działaniom związanym z tworzeniem Utworów oraz realizacji prac w fazach 1-5 przedstawionych w opisie stanu faktycznego. Działania te skupiają się (i będą się skupiać w przyszłości) na wytwarzaniu nowych/zmodyfikowanych programów bądź kodów komputerowych, które są unikatowe oraz niepowtarzalne. Celem działań opisanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym jest opracowywanie nowych rozwiązań informatycznych na podstawie aktualnej wiedzy oraz dostępnych na rynku produktów. W efekcie powstają (i będą powstawać) nowe rozwiązania - gotowe programy, narzędzia informatyczne, optymalizacje oraz związane z nimi dokumentacje, plany i projekty.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowane przez niego prace celem wytworzenia Utworów stanowią (i będą stanowić) działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że kwestia kwalifikowania działań w zakresie tworzenia nowych rozwiązań z dziedziny IT do kategorii działalności badawczo-rozwojowej była już przedmiotem interpretacji indywidualnych, w których uznawano, że tego typu działania będą spełniać definicję prac o charakterze badawczo-rozwojowym. Ponadto w tożsamych stanach faktycznych rozstrzygano również o możliwości uznania za działalność badawczo-rozwojową prac w zakresie modyfikacji istniejącego oprogramowania/narzędzia informatycznego.

Dla przykładu można wskazać np. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 maja 2020 r., sygn. 0115-KDIT1.4011.70.2020.2.JG interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 marca 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.94.2020.2.AC: „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu zwiększana zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.”

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione również w:

-0111-KDIB1-1.4011.30.2020.1.ŚS - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 7 maja 2020 r.;

-0111-KDIB1-2.4011.39.2020.2.AK - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 5 maja 2020 r.;

-0114-KDIP2-1.4010.117.2018.2.MS1 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 18 czerwca 2018 r.;

-0114-KDIP2-1.4010.423.2018.1.JS - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 14 grudnia 2018 r.;

-0114-KDIP2-1.4010.398.2017.1.JC - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 30 stycznia 2018 r.,

-0111-KDIBI-2.4010.445.2017.1.BG - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 7 lutego 2018 r.,

-0114-KDIP2-1.4010.380.2017.1.JF - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 19 lutego 2018 r.,

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy można mówić o ugruntowanej linii orzeczniczej w zakresie zakwalifikowania określonych w stanie faktycznym prac programistycznych do działalności badawczo-rozwojowej.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prace związane z wytwarzaniem Utworów, wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT. W pełni przy tym podziela stanowiska zawarte w przytoczonych interpretacjach indywidualnych, a wskazaną tam argumentację uznaje za własną.

Ad 2.

W przypadku uznania przez tutejszy organ stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, dochody generowane z prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej będą podlegały opodatkowaniu według preferencyjnej stawki wynikającej z przepisów regulujących opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. ulga IP Box). W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej ulgę IP Box do polskich przepisów wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego bądź przez autorskie prawo do programu komputerowego. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca wytwarza samodzielnie dany kod źródłowy, tym samym należy uznać, iż jest on właścicielem wytworzonego Utworu.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 Ustawy PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8.autorskie prawo do programu komputerowego,

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kluczowym ze względu na charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej jest punkt 8 wyżej przytoczonego ustępu, odnoszący się do autorskiego prawa do programu komputerowego. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, należy uznać, iż wytwarzane przez Wnioskodawcę Utwory są chronione autorskim prawem do programu komputerowego na podstawie przepisów Ustawy PAPP. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 Ustawy PIT).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 Ustawy PIT podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5.

Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 Ustawy PAPP, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (Raport OECD), uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe oraz spełnienia szeregu innych wymogów formalnych dotyczących m.in. prawidłowej ewidencji projektowej oraz kosztów, dochód generowany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży praw autorskich do Utworów wytworzonych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu 5% stawką na zasadach określonych w art. 30ca Ustawy PIT.

Powyższe potwierdzają liczne indywidualne interpretacje podatkowe wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznych stanach faktycznych, m.in.: Interpretacja indywidualna z dnia 1 sierpnia 2019 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.242.2019.3.MR: „Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu zawartej w cenie zleconej usługi informatycznej należności za prawo do programu komputerowego – autorskiego  oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30 ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg. stawki 5%” Jak i również:

-Interpretacja indywidualna z dnia 20 maja 2020 r., sygn. 0115-KDIT1.4011.194.2020.2.KK,

-Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4011.73.2020.1.BK,

-Interpretacja indywidualna z dnia 15 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4011.37.2020.2.JKT,

-Interpretacja indywidualna z dnia 13 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4011.70.2020.1.AK,

-Interpretacja Indywidualna z dnia 3 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.538.2019.2.AC,

-Interpretacja Indywidualna z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-3.4011.353.2019.2.AM,

-Interpretacja indywidualna z dnia 2 października 2019 r., sygn. 0114- KDIP3-3.4011.392.2019.2.MT.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego przez niego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Powziął Pan wątpliwość, czy prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że :

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 updof).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika m.in., że Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania programów komputerowych jest działalnością twórczą. W ramach prowadzonej działalności samodzielnie prowadził i prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Działalność prowadzona jest przez Pana w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Powyższe działania zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przedstawione w Pana wniosku działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 updof, gdyż:

a)są podejmowane w sposób systematyczny,

b)mają charakter twórczy,

c)obejmują prace rozwojowe oraz

d)podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tworzenie i rozwijanie przez Pana oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, ze zm.):

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy:

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

-podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

-prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

-dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

-dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że:

1.tworzy i rozwija Pan programy komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;

2.tworzy i rozwija Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3.wytworzany i rozwijany przez Pana program komputerowy stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

4.dokonuje Pan odpłatnego przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do wytworzonego programu komputerowego;

5.na rzecz Zleceniodawców wystawia Pan faktury z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac.

6.prowadzi Pan od 1 stycznia 2021 r. „na bieżąco” realizacji opisanej we wniosku działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Osiąga Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. We wniosku wskazał Pan jednoznacznie, że dokonuje Pan sprzedaży/przeniesienia/zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ww. przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Podsumowując, może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniach rocznych za 2021 rok oraz lata następne, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą ona konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie maja możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.)