W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (twórczej) Wnioskodawca nie podejmuje działalności obejmującej badania naukowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W ramach wykonywanej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w zakresie informatyki i programowania do projektowania, tworzenia, udoskonalania i wdrażania nowych oraz ulepszonych produktów. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe.

Prace są prowadzone nieprzerwanie od 1 stycznia 2019 roku.

Prowadzone prace dotyczyły/dotyczą wytwarzania nowych systemów informatycznych/programów komputerowych lub ulepszenia istniejących systemów informatycznych/programów komputerowych. Na potrzeby prac Wnioskodawca wykorzystuje, łączy dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności oraz nabywa nową wiedzę, wszystko w zakresie narzędzi informatycznych i programowania. Praca obejmuje czynności, tj. analizę potrzeb klienta, projektowanie adekwatnych funkcjonalności, wytworzenie systemu wyposażonego w te funkcjonalności lub ich implementację do istniejącego systemu.

Prace rozwojowe zakończyły się/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem, który polega na wytworzeniu kwalifikowanego prawa do własności intelektualnej, do których zaliczają się zarówno poszczególne funkcjonalności, całe systemy informatyczne jak i bezpośrednio związana z nimi dokumentacja techniczno-analityczna. Wyniki te Wnioskodawca niejednokrotnie wykorzystuje jako komponenty w ramach szerszej usługi programistycznej lub jako finalny produkt, do których prawa przenosi na zleceniodawcę.

Wnioskodawca nie prowadzi w zakresie tworzenia lub rozwijania praw majątkowych innych prac niż prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Pod pojęciem „oprogramowanie, „części oprogramowania” należy rozumieć ogół funkcjonalności zaprojektowanych przez Wnioskodawcę, a następnie wdrożonych do systemów informatycznych celem realizacji wyznaczonych zadań.

Do wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania/części oprogramowania należą m.in.:

1.System (…).

2.System (…).

3.Koncepcja (projekt funkcjonalno-techniczny) architektury rozwiązania systemu (…).

4.Aplikacja (…).

5.Aplikacja (…).

6.Aplikacja (…).

Wnioskodawca uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – co oznacza, że przenosi Pan prawa własności do programów komputerowych na nabywcę, a umowa określa wysokość wynagrodzenia.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie/części oprogramowania zawsze charakteryzują się oryginalnym i twórczym charakterem i powstają jako dzieło innowacyjne co najmniej w skali przedsiębiorstwa, dla którego zostały zlecone. Do uzyskania wymaganych efektów niezbędne jest indywidualne oraz kreatywne podejście. Potrzeby klientów są zazwyczaj niejednoznaczne oraz specyficzne, w związku z czym Wnioskodawca musi wykazać się twórczością, aby każdorazowo zaproponować adekwatne rozwiązanie.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie/części oprogramowania mają charakterystyczne dla siebie cechy, ponieważ zróżnicowane potrzeby klientów wymuszają podejście do każdego projektu w sposób indywidualny. Implikuje to zróżnicowane podejście do napotkanych problemów, przez co wykonywana ciąg wykonanych w czasie pracy procesów zawsze ma charakter niepowtarzalny.

Zgodnie z poprzednim podpunktem wykonywana przez Wnioskodawcę praca musi zostać poprzedzona dogłębną analizą potrzeb klienta. To następnie kształtuje cały proces pracy, który składa się z projektowania rozwiązań zaprojektowanych specjalnie na rzecz danego zlecenia, które stanowią innowację względem wcześniej stosowanych w przedsiębiorstwie rozwiązań, przez co ogół działań określić można jako połączenie pracy technicznej oraz twórczej.

Jako, iż w polskim porządku prawnym nie ma definicji programu komputerowego na potrzeby odpowiedzi na powyższe pytanie punktem odniesienia będzie definicja zawarta w amerykańskiej regulacji (Title 17 of the U.S. Code, § 101). Określa ona program komputerowy jako zestaw rozkazów lub instrukcji przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio w komputerze, w celu osiągnięcia określonego rezultatu. W ustawodawstwach innych krajów definicje skupiają się na trzech elementach, tj.:

1)zestawie instrukcji,

2)adresowanych do komputera,

3)których wykonanie prowadzi do określonych rezultatów.

Wybrane oprogramowanie/części oprogramowania wytwarzane przez Wnioskodawcę nie stanowią samoistnie możliwych do uruchomienia na komputerze programów, jednak zgodnie z przytoczoną definicją kwalifikują się do uznaniach je za odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Opisane we wniosku „ulepszanie” polega na implementacji do istniejących systemów opisanych nowych funkcjonalności. Mają one charakter jednorazowy, którego efektem końcowym jest rozbudowanie istniejącego systemu o dodatkowe funkcje, zatem nie są to działania okresowe czy też rutynowe.

Głównym celem działań podejmowanych w kierunku ulepszenia istniejących programów jest rozbudowanie ich o dodatkowe funkcje użytkowe, co osiągane jest poprzez wprowadzenie do nich zaprojektowanych indywidualnie funkcji. Traktując podejmowane prace holistycznie należy stwierdzić, że nastawione są na poprawę użyteczności czy też funkcjonalności oprogramowania.

W efekcie rozwijania, ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania powstają odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie ulepszane przez Wnioskodawcę jest często własnością klienta lub klient posiada licencje na użytkowanie i rozwijanie oprogramowania. Ulepszenia, które wykonuje Wnioskodawca są natomiast odrębnymi modułami/funkcjonalnościami, które następnie rozszerzają możliwości oprogramowania.

Rozwinięcie/ulepszenie oprogramowania następuje poprzez zlecenie/zamówienie prac przez klienta.

W wyniku tworzenia/rozwinięcia/ulepszania tworzone były nowe kody, algorytmy w językach programowania co skutkowało powstaniem nowe prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do modyfikacji oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawa do modyfikacji oprogramowania na podstawie zamówienia/zlecenia od klienta).

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę programów komputerowych wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadził, prowadzi i będzie prowadził odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego programu komputerowego, który jest efektem Jego pracy.

Efekty prac, do których majątkowe prawa autorskie przenosi na Zleceniodawcę zawsze są wynikiem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wykonywana przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania opisanych „oprogramowań” jest działalnością podejmowaną w sposób systematyczny, ponieważ całość podejmowanych działań prowadzona jest w sposób uporządkowany zgodnie z określonym harmonogramem. Oznacza to, że działania są zaplanowane i oparte na aktualnie posiadanych zasobach oraz prowadzą do osiągnięcia sprecyzowanego celu.

Wzór wskaźnika nexus przedstawia się następująco:

(a + b) x 1,3 / a + b + c + d

Gdzie:

a – to koszty poniesione na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP, dla którego liczony jest nexus;

b – koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, dla którego liczony jest nexus, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego;

c – koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, dla którego liczony jest nexus, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego;

d – koszty poniesione na nabycie przez podatnika kwalifikowanego IP, dla którego liczony jest nexus.

Jako, że Wnioskodawca: nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotów powiązanych ani niepowiązanych oraz nie ponosi kosztów związanych z nabyciem kwalifikowanego IP, dla którego liczony jest nexus, litery b, c i d równe są 0. Wnioskodawca ponosi natomiast wydatki związane bezpośrednio z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP, przez co wskaźnik nexus wynosi w zaokrągleniu 1.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę są świadczone w dowolnie wybranym przez Wnioskodawcę czasie i miejscu.

Wykonując te usługi Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze wynikające bezpośrednio z umowy ze zleceniodawcą, czyli Spółką. Ryzyko to, w przypadku nienależytego wykonania zobowiązań, polega na udzieleniu osobom trzecim wszelkiej pomocy związanej z ich roszczeniami. Ponadto w przypadku nienależytego wykonania zlecenia Wnioskodawca podlega karze umownej.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę oraz ich wykonywanie, ponosi Wnioskodawca.

Wnioskodawca w odrębnej ewidencji na bieżąco wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Odrębna ewidencja prowadzona jest od 1 stycznia 2019 r., co oznacza, że prowadzona jest od początku działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP. Odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco i zawiera wszystkie koszty oraz przychody związane z wytworzonym kwalifikowanym prawem do własności intelektualnej.

Koszty zakupu wyposażenia biura dotyczą biurka (zakup dokonany 20 grudnia 2021 r.) oraz fotela (zakup dokonany 16 kwietnia 2021 r.) i nie są związane z konkretnymi pracami rozwojowymi ani badaniami naukowymi, jednak stanowią podstawowy element wyposażenia potrzebny do prowadzenia prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Opisane we wniosku licencje dotyczyły m.in. programu (…), który wykorzystywany jest w różnych projektach. W programie (…).

Ponadto Wnioskodawca poniósł również w sierpniu 2021 roku wydatek na licencję na oprogramowanie (…). Zostało ono zakupione na potrzeby jednego z projektów, a jego przeznaczeniem było umożliwienie uruchomienia innych od (…) systemów operacyjnych na komputerze (…).

Korekta – we wniosku zamiast pozycji „materiały budowlane” powinny znaleźć się materiały biurowe, tj. długopisy, segregatory. Koszty materiałów biurowych ponoszone są na bieżąco w przypadku wystąpienia takiej potrzeby. Są to przyrządy niezbędne do prawidłowego funkcjonowania biura oraz do właściwego przechowywania dokumentacji.

Głównym wydatkiem eksploatacyjnym ponoszonym przez Wnioskodawcę są koszty paliwa na dojazd do siedzib klientów oraz koszty napraw pojazdu. Wydatki te umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport do klientów w celu konsultacji dotyczących tworzenia oprogramowania. Auto wykorzystywane jest do celów świadczenia usług na rzecz kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie.

Wskazane koszty są nierozerwalnie związane z wytworzonym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i ich poniesienie jest niezbędne w celu uzyskania przychodów z tego tytułu. Związek wymienionych kosztów jest następujący:

1.Wyposażenie biura, w tym: biurko, fotel – meble biurowe są podstawowym elementem w przestrzeni biurowej i użytkowane są przy okazji pracy nad każdym projektem.

2.Sprzęt elektroniczny i biurowy, tj.

a.Laptop – stanowi główne narzędzie pracy, na którym wykonywana jest większość czynności związanych z kwalifikowanym IP;

b.Dyski – służą do przetrzymywania danych związanych z kwalifikowanym IP;

c.Karty pamięci – służą do przetrzymywania danych związanych z kwalifikowanym IP;

d.Monitor – stanowi podstawowe narzędzie pracy, na którym wykonywana jest większość czynności związanych z kwalifikowanym IP;

e.Klawiatura – stanowi podstawowe narzędzie pracy, na którym wykonywana jest większość czynności związanych z kwalifikowanym IP;

f.Słuchawki z mikrofonem – wykorzystywane są do wideorozmów z kontrahentami/zleceniodawcami;

g.Kamera internetowa – służy do wideorozmów z kontrahentami/zleceniodawcami;

h.Drukarka – wykorzystywana jest do druku np. dokumentacji techniczno-analitycznej;

i.Tonery – przeznaczone do drukarki;

j.Papier – przeznaczenie do drukarki;

k.Materiały biurowe – np. organizery, w których przechowywana jest dokumentacja projektowa.

3.(…) – w programie (…).

4.Wydatki związane z transportem, np. koszty paliwa, bilety (...), przejazdy taxi – koszty te ponoszone są w związku z dojazdem na spotkania z kontrahentami.

Wskazane koszty są nierozerwalnie związane z wytworzonym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i ich poniesienie jest niezbędne w celu uzyskania przychodów z tego tytułu. Związek wymienionych kosztów jest następujący:

1.Wyposażenie biura, w tym: biurko, fotel – meble biurowe są podstawowym elementem w przestrzeni biurowej i użytkowane są przy okazji pracy nad każdym projektem.

2.Sprzęt elektroniczny i biurowy, tj.

a.Laptop – stanowi główne narzędzie pracy, na którym wykonywana jest większość czynności związanych z kwalifikowanym IP;

b.Dyski – służą do przetrzymywania danych związanych z kwalifikowanym IP;

c.Karty pamięci – służą do przetrzymywania danych związanych z kwalifikowanym IP;

d.Monitor – stanowi podstawowe narzędzie pracy, na którym wykonywana jest większość czynności związanych z kwalifikowanym IP;

e.Klawiatura – stanowi podstawowe narzędzie pracy, na którym wykonywana jest większość czynności związanych z kwalifikowanym IP;

f.Słuchawki z mikrofonem – wykorzystywane są do wideorozmów z kontrahentami/zleceniodawcami;

g.Kamera internetowa – służy do wideorozmów z kontrahentami/zleceniodawcami;

h.Drukarka – wykorzystywana jest do druku np. dokumentacji techniczno- analitycznej;

i.Tonery – przeznaczone do drukarki;

j.Papier – przeznaczenie do drukarki;

k.Materiały biurowe – np. organizery, w których przechowywana jest dokumentacja projektowa;

3.(…) – w programie (…).

4.Wydatki związane z transportem, np. koszty paliwa, bilety (...), przejazdy taxi – koszty te ponoszone są w związku z dojazdem na spotkania z kontrahentami.

(Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki) według kryterium adekwatnego przyczynienia się danego kosztu do prowadzenia prac rozwojowych nad danym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Tak, Wnioskodawca zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego prawa własności intelektualnej, jeśli oczywiście w danym okresie, w którym powstało konkretne kwalifikowane IP, wszystkie są poniesione.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wyłączenie z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wszystkich utworów oraz autorskich praw majątkowych do utworów stanowiących samodzielnie części innych utworów na klienta.

Na fakturach nie są wyszczególnione wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy. Wnioskodawca zawsze przenosi całość praw w pierwszej kolejności na Spółkę, z którą posiada umowę stanowiącą, iż to Spółka nabywa całość praw autorskich do oprogramowania/części oprogramowania po ukończeniu projektu.

Umowy między Wnioskodawcą a zleceniodawcami regulują przeniesienie praw autorskich do utworów stanowiących programy komputerowe oraz pozostałe utwory jak specyfikacja techniczno-analityczna, na zleceniodawcę bezpośrednio po zakończonym projekcie. Z chwilą ich przekazania Zleceniodawcy nabywa on prawa autorskie do ww. efektów pracy bez ograniczenia czasowego i terytorialnego, na wszystkich znanych i istniejących polach eksploatacyjnych.

Wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania” polega na przekazaniu Klientowi oprogramowania realizującego konkretne wymagane funkcjonalności. Wykonawca informuje klienta o zakończeniu realizowanych prac oraz przekazuję ich wyniki do testów, które następnie są przeprowadzane przez Klienta. W przypadku pozytywnego zakończenia testów, następuje formalne przekazanie utworów oraz autorskich praw majątkowych do nich.

W przypadku utworów będących dokumentacją, po zakończeniu prac nad nią, Klient analogicznie dokonuje przeglądu efektów prac i zatwierdza utworzoną dokumentację lub zgłasza uwagi, które następnie muszą zostać przez Wnioskodawcę uwzględnione. W przypadku pozytywnego zakończenia przeglądu, następuje formalne przekazanie utworów oraz autorskich praw majątkowych do nich.

Przeniesienie praw jest potwierdzane przy pomocy sporządzanych protokołów odbiorów i/lub bezpośrednio wystawianych faktur.

Dokumentacja techniczno-analityczna zawiera opracowane wymagania klientów przekształcone w autorską specyfikację stanowiącą odrębny utwór. Specyfikacja ta zawiera szczegółowy opis wymaganych do zaprogramowania funkcjonalności, algorytmów, typów danych, (...).

Wytworzona specyfikacja techniczno-analityczna zawiera opracowane wymagania klientów przekształcone w odrębny utwór. Specyfikacja ta zawiera szczegółowy opis wymaganych do zaprogramowania funkcjonalności, algorytmów, typów danych, (...). Jako, że projekty są realizowane w pełnym zakresie, czyli również we wdrożeniu, przez Wnioskodawcę, specyfikacja nie zawiera zbioru zleceń dla informatyków realizujących kolejne etapy. Specyfikacja nie stanowi instrukcji do stworzonego oprogramowania/części oprogramowania, a bardziej jest jego dopełnieniem zawierającym uszczegółowiony zbiór zaprojektowanych funkcjonalności.

Dokumentacja techniczno-analityczna tworzona przez Wnioskodawcę zawiera m.in.:

·szczegółowe specyfikacje określające architekturę systemu informatycznego,

·specyfikację programu komputerowego,

·specyfikację interfejsów integracyjnych,

·specyfikację struktur danych,

·specyfikację algorytmów,

·zaprojektowane procesy biznesowe i raporty.

Na klienta Wnioskodawca przenosi prawa autorskie zarówno do programów komputerowych, jak i dokumentacji analityczno-technicznych.

Dokumentacja techniczno-analityczna stanowi odrębny utwór, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wniosek dotyczy dochodów osiągniętych od 1 stycznia 2019 roku do 31 grudnia 2021 roku.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 września 2022 r. wskazał Pan, co następuje.

Przy założeniu, iż całe spektrum wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności kwalifikuje się do uznania ich za prace rozwojowe należy stwierdzić, że wszystkie wymienione w pytaniu trzecim wydatki są bezpośrednio związane z prowadzonymi pracami rozwojowymi.

Router jest urządzeniem niezbędnym do prowadzenia działalność, ponieważ specyfika wykonywanej przez Wnioskodawcę pracy, implikuje konieczność łączenia się z infrastrukturą sieciową klienta, co odbywa się poprzez wykorzystanie routera.

Wnioskodawca poniósł wydatki na zakupy dwóch licencji:

-(…) zakupiony w październiku 2021 r. to program, w którym Wnioskodawca (...). Wydatek na licencję do programu (…) nie został poniesiony pod kątem żadnego konkretnego przedsięwzięcia, ponieważ jego wykorzystanie jest uzależnione specyfiki projektu.

-(…) – wydatek ten został poniesiony w sierpniu 2021 r. w związku z konkretnym projektem, w którym niezbędne było uruchomienie innych od (…) systemów operacyjnych na komputerze (…). Program został wykorzystany zgodnie ze swoim przeznaczeniem, czyli posłużył uruchomieniu na komputerze od firmy (…) nienatywnego dla tego środowiska komputerowego oprogramowania.

Pytania

1.Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części oraz do autorskiej dokumentacji techniczno-analitycznej projektów, wytwarzane samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

3.Czy opisane wydatki związane z zakupem wyposażenia biura, sprzętu elektronicznego i biurowego, sprzętu sieciowego, licencji na oprogramowanie oraz użytkowania samochodu i wydatków związanych z transportem można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

4.Czy dochód z prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?

5.Czy dochody z wytwarzania, rozwijania i udoskonalania oprogramowania, a co za tym idzie również tworzenia w ramach usługi dokumentacji techniczno-analitycznej, uzyskane w ramach opisanej we wniosku sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1.

Oprogramowanie komputerowe/części oprogramowania wytwarzane przez Wnioskodawcę, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony. Zdaniem Wnioskodawcy, wytwarzane w ramach umów z kontrahentami oprogramowanie zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonych przez niego prac rozwojowych. Autorska dokumentacja techniczno-analityczna również stanowi osobny utwór, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a wynikającego z tego tytułu autorskie prawa majątkowe stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Ad. 2.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność na rzecz Kontrahentów spełnia cechy takowej:

a)jest twórcza, gdyż ma charakter kreacyjny, ponieważ tworzone jest nowatorskie, co najmniej w skali przedsiębiorstwa, oprogramowanie, które stanowi nowy wytwór intelektu, o charakterze indywidualnym;

b)praca nad projektem podejmowana jest w sposób systematyczny oraz uporządkowany, gdyż na podstawie kolejno procesowanych etapów Wnioskodawca tworzy dokumentację techniczną, co oznacza, że Wnioskodawca jest zobligowany do skrupulatnego planowania swoich działań. W ramach świadczonych przez siebie usług Wnioskodawca definiuje cel do osiągnięcia, określa przybliżony harmonogram oraz definiuje zasoby, a biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki należy stwierdzić, że jest to działalność systematyczna;

c)prace Wnioskodawcy służą zwiększaniu wiedzy oraz wykorzystywaniu już posiadanych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, w tym przypadku są nimi architektury systemów wspomagających pracę przedsiębiorstw.

Ad. 3.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności jest projektowanie funkcjonalności/systemów oraz wytwarzanie dokumentacji techniczno-analitycznej. W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca ponosi koszty związane z zakupem wyposażenia biura, sprzętu elektronicznego i biurowego, sprzętu sieciowego, licencji na oprogramowanie oraz użytkowania samochodu i wydatków związanych z transportem Zdaniem Wnioskodawcy, opisane koszty można uznać za koszty prowadzonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP.

Ad. 4.

Według art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus określonego w tym przepisie. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie projektowania funkcjonalności/systemów oraz wytwarzania dokumentacji techniczno-analitycznej, a następnie otrzymuje wynagrodzenie z tytułu przekazania do nich autorskich majątkowych praw. Wnioskodawca ponosi opisane w stanie faktycznym koszty, które, zdaniem Wnioskodawcy, stanowią koszty związane prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związanymi z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (współczynnik a). Wnioskodawca nie ponosi innych wymienionych w przepisie kategorii kosztów, w związku z czym wskaźnik nexus wynosi 1. Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, dochód otrzymany ze sprzedaży praw autorskich na korzystanie z oprogramowania/części oprogramowania oraz dokumentacji techniczno-analitycznej stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Ad. 5.

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% wobec dochodów związanych z prowadzoną działalnością gdyż:

a)prowadzi działalność badawczo-rozwojową,

b)w ramach prowadzonej działalności wytwarza kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

c)prowadzi odrębną ewidencję zdarzeń gospodarczych dotyczącą wytwarzanego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

d)osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, podlegający opodatkowaniu w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym

Powziął Pan wątpliwość, czy podejmowana przez Pana działalność polegająca na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i  nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 updof).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w  jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w  tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od  istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i  organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i  właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy  do nowych zastosowań. Lokalizacja i  identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z  zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na  swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie  mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika m.in., że Pana działalność w  zakresie wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania/części oprogramowania obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i programowania, w celu tworzenia nowych systemów lub ulepszania istniejących. Wykonywana przez Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania opisanych „oprogramowań” jest działalnością podejmowaną w sposób systematyczny, ponieważ całość podejmowanych działań prowadzona jest w sposób uporządkowany zgodnie z określonym harmonogramem. Oznacza to, że działania są zaplanowane i oparte na aktualnie posiadanych zasobach oraz prowadzą do osiągnięcia sprecyzowanego celu. Celem prac jest zarówno zwiększanie zasobów wiedzy jak i maksymalne wykorzystanie pokładów wiedzy już istniejących. Wytwarzane przez Pana funkcjonalności są rezultatem Pana indywidualnej oraz twórczej działalności. W ramach działalności samodzielnie prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe zakończyły się/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem, który polega na wytworzeniu kwalifikowanego prawa do własności intelektualnej, do których zaliczają się zarówno poszczególne funkcjonalności, całe systemy informatyczne jak i bezpośrednio związana z nimi dokumentacja techniczno-analityczna. Nie prowadzi Pan w zakresie tworzenia lub rozwijania praw majątkowych innych prac niż prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:

a)są podejmowane w sposób systematyczny,

b)mają charakter twórczy,

c)obejmują prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

d)podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez Pana oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy. W myśl tego przepisu :

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww ustawy stanowi:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

·podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

·prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub  międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na  zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.):

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku wynika, że:

1.Wytwarza Pan, rozwija, ulepsza oprogramowanie komputerowe lub jego części w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

2.Wytwarza, rozwija, ulepsza Pan oprogramowanie komputerowe lub jego części w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3.Wytwarzane, rozwijane, ulepszane przez Pana oprogramowanie komputerowe lub jego części są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

4.Dokumentacja techniczno-analityczna stanowi odrębny utwór, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

5.Przenosi Pan na Klienta za wynagrodzeniem całość autorskich praw majątkowych zarówno do programów komputerowych, jak i dokumentacji analityczno-technicznych.

6.Uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

7.Od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Powstaniu programu komputerowego (oprogramowania) towarzyszy zazwyczaj powstanie dokumentacji technicznej lub projektowej. W tym też zakresie należy zauważyć, że wprawdzie wytworzona przez Pana dokumentacja podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jednak nie jest ona samoistnie kwalifikowanym prawem wartości intelektualnej. Jeżeli jednak powstaje ona w związku z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem programu komputerowego, tj. jeżeli efektem Pana pracy jest oprogramowanie wraz z powiązaną dokumentacją techniczno-analityczną, to oprogramowanie to wraz z dokumentacją (bezpośrednio związaną z wytworzonym przez Pana oprogramowaniem) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części oraz do autorskiej dokumentacji techniczno-analitycznej projektów, wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie praw autorskich do oprogramowania komputerowego lub jego części oraz do autorskiej dokumentacji techniczno-analitycznej projektów stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany przez Pana dochód z tego tytułu stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z wytwarzania, rozwijania i udoskonalania oprogramowania, a co za tym idzie również tworzenia w ramach usługi dokumentacji techniczno-analitycznej, uzyskanych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniach rocznych za lata 2019-2021.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytań nr 1, 4 i 5 jest prawidłowe.

Wątpliwość Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty do obliczenia wskaźnika nexus.

Jak wskazuje Pan, w ramach prowadzonej działalności ponosi Pan koszty:

·wyposażenia biura, tj.: biurko, fotel;

·sprzętu elektronicznego i biurowego, tj.: laptop, dyski, karty pamięci, monitor, klawiatura, słuchawki z mikrofonem, kamera internetowa, drukarka, tonery, papier, materiały biurowe: długopisy, segregatory;

·sprzętu sieciowego, tj. router;

·licencji na oprogramowanie, tj.: (…);

·wydatków związanych z użytkowaniem samochodu prywatnego: koszty eksploatacyjne związane z pojazdem: paliwo, koszty napraw pojazdu; bilety (...); przejazdy taksówkami oraz (...).

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

·wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

·dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

·wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

W związku z powyższym może Pan następujące koszty:

·wyposażenia biura, tj.: biurko, fotel;

·sprzętu elektronicznego i biurowego, tj.: laptop, dyski, karty pamięci, monitor, klawiatura, słuchawki z mikrofonem, kamera internetowa, drukarka, tonery, papier, materiały biurowe: długopisy, segregatory;

·sprzętu sieciowego, tj. router;

·licencji na oprogramowanie, tj.: (…);

·wydatków związanych z użytkowaniem samochodu prywatnego: koszty eksploatacyjne związane z pojazdem: paliwo, koszty napraw pojazdu; bilety (...); przejazdy taksówkami oraz (...).

ująć we wskaźniku nexus, jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej.

Wobec powyższego Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest również prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).