W zakresie opodatkowania przychodów z tytułu dzierżawy nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące jest:

‒prawidłowe – w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dzierżawy gruntu rolnego;

‒nieprawidłowe – w zakresie zastosowania wyłączenia wynikającego z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącego przychodów z działalności rolniczej.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 maja 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 23 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania przychodu z tytułu dzierżawy gruntu rolnego.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 czerwca 2022 r. (data wpływu 2 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Dzierżawi Pani ziemię rolną od Pani mamy i braci - 3 działki w różnych udziałach. Z uwagi na to, że żadne z Państwa nie jest rolnikiem (rolnikiem był Pani tata, który zmarł i odziedziczyliście po nim Państwo udziały), Pani wydzierżawia wszystkie te grunty rolnikowi, który je uprawia. Z tytułu dzierżawy uzyskuje Pani przychód 2000 zł rocznie płatne do końca roku kalendarzowego.

W uzupełnieniu do wniosku wskazała Pani, że:

1.Jest Pani właścicielem jednej z wydzierżawianych działek (działka 1 o powierzchni 1,3898 ha z czego wydzierżawiana jest część o powierzchni 0,75 ha).

2.Wydzierżawiane grunty mają powierzchnię:

a.Działka 1 – powierzchnia wydzierżawianych gruntów to 0,75 ha,

b.Działka 2 – powierzchnia wydzierżawianych gruntów to 0,80 ha (powierzchnia całej działki to 1,3879 ha),

c.Działka 4 – powierzchnia działek to 2,4960 ha (wydzierżawiona jest cała działka),

d.Działka 5 – powierzchnia działek to 1,91 ha (wydzierżawiona jest cała działka),

e.Działka 3 – powierzchnia wydzierżawianych gruntów to 1,20 ha (powierzchnia całej działki to 1,99 ha).

3.Nie użytkuje Pani ww. gruntów.

4.Dzierżawca wykorzystuje ww. grunty na cele rolnicze.

5.Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej.

6.Wydzierżawiane przez Panią grunty nie stanowią składników majątkowych związanych z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą.

Pytanie

Czy powinna Pani odprowadzić od przychodów z dzierżawy podatek dochodowy od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że nie powinna odprowadzać podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dzierżawy gruntu rolnego, nieprawidłowe w zakresie zastosowania wyłączenia wynikającego z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącego przychodów z działalności rolniczej.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do:

Przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działalnością rolniczą – zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ww. ustawy jest:

Działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1)miesiąc – w przypadku roślin,

2)16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3)6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4)2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w tym przepisie ma charakter wyczerpujący.

Zgodnie z przedstawioną wyżej definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej – nie stanowią przychodów z tej działalności.

W związku z powyższym należy zauważyć, że sama dzierżawa gruntów stanowiących gospodarstwo rolne (bądź jego część) – choćby na cele rolnicze – nie spełnia definicji „działalności rolniczej” w rozumieniu cytowanego wyżej art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, na gruncie badanej sprawy, nie zachodzi zawarte w cytowanym wyżej art. 2 ust. 1 pkt 1 wyłączenie stosowania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji należy zbadać, czy środki uzyskane z dzierżawy stanowić będą źródło przychodu podlegające opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Jak wynika z powyższego, do przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy ustawodawca zalicza między innymi dzierżawę gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej. Nie stanowi jednak źródła przychodów, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze.

Przy określaniu zakresu wspomnianego wyżej wyłączenia z katalogu źródeł przychodów należy uwzględnić treść definicji gospodarstwa rolnego, sformułowanej w ustawie o podatku rolnym.

Zgodnie bowiem z treścią art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Za gospodarstwo rolne, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2020 r. poz. 333 ze zm.), uważa się:

Obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Przy czym, podkreślić należy, że nie każde grunty, które podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym wchodzą w skład gospodarstwa rolnego.

Zgodnie bowiem z uregulowaniami zawartymi w art. 1 powołanej ustawy o podatku rolnym:

Opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Aby takie grunty stanowiły gospodarstwo rolne muszą zostać spełnione wymogi postanowień powołanego już art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, tzn. musi to być obszar gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1ha lub 1 ha przeliczeniowy.

W związku z powyższym, aby przychód z najmu, podnajmu, dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze nie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych to przedmiotem najmu, dzierżawy (czy też innych umów wymienionych w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) muszą być działy specjalne produkcji rolnej albo gospodarstwo rolne lub jego składniki i przedmiot ten musi być w wyniku zawartej umowy wykorzystywany na cele rolnicze.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że dzierżawi Pani ziemię rolną od Pani mamy i braci - 3 działki w różnych udziałach. Jest Pani właścicielem jednej z wydzierżawianych działek (działka 1 o powierzchni 1,3898 ha z czego wydzierżawiana jest część o powierzchni 0,75 ha). Wydzierżawiane grunty mają powierzchnię: działka 1 – powierzchnia wydzierżawianych gruntów to 0,75 ha, działka 2 – powierzchnia wydzierżawianych gruntów to 0,80 ha (powierzchnia całej działki to 1,3879 ha), działka 4 – powierzchnia działek to 2,4960 ha (wydzierżawiona jest cała działka), działka 5 – powierzchnia działek to 1,91 ha (wydzierżawiona jest cała działka), działka 3 – powierzchnia wydzierżawianych gruntów to 1,20 ha (powierzchnia całej działki to 1,99 ha). Nie użytkuje Pani ww. gruntów. Dzierżawca wykorzystuje ww. grunty na cele rolnicze. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Wydzierżawiane przez Panią grunty nie stanowią składników majątkowych związanych z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą.

Jeżeli w istocie przedmiotem dzierżawy są grunty rolne, spełniające ustawowe kryteria definicji gospodarstwa rolnego, to – w związku z tym, że wydzierżawiane są przez dzierżawcę na cele rolnicze – uzyskiwana kwota z tytułu dzierżawy, nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, przychód uzyskany przez Panią z tytułu przedmiotowej dzierżawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem nie ma Pani obowiązku odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów uzyskiwanych z dzierżawy tego gruntu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzki Sąd Administracyjny.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).