Wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). - Interpretacja - 0114-KDIP2-1.4011.342.2022.2.SK/KS

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 20 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4011.342.2022.2.SK/KS

Temat interpretacji

Wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 4 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 czerwca 2022 r. (wpływ 8 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą oraz posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jego przychody za poprzedni rok nie przekroczyły 1,2 mln euro, z tego też powodu prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza od (…) stycznia 2019 r. polega na tworzeniu (poprzez pisanie kodu źródłowego) od podstaw autorskiego oprogramowania. Jest to oprogramowanie obsługujące działanie maszyn przemysłowych.

Wnioskodawca pragnie zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za okres począwszy od (…) stycznia 2019 r., a także chciałby stosować tę stawkę w przyszłości.

Wnioskodawca korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, na zasadach określonych w art. 30c (podatek liniowy) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi i będzie stanowić utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu Wnioskodawcy o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego na podstawie art. 74 i n. ww. ustawy.

Efekty pracy programistycznej Wnioskodawcy są i będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: odznaczają się (i będą się odznaczały) rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są (i będą) kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej oraz nie są (nie będą) efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest i będzie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest i będzie ono tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania i prowadzenia produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji. Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe.

Efektem tych prac (działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzonej przez Wnioskodawcę bezpośrednio dla potrzeb jego działalności gospodarczej) jest (i będzie) stworzenie przez Wnioskodawcę produktów (oprogramowania), które Wnioskodawca oferuje w swojej działalności gospodarczej, i które - w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy - mają i będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Wnioskodawca opracowuje i będzie opracowywał nowe lub ulepszone produkty, usługi i procesy, które wedle wiedzy Wnioskodawcy i mając na uwadze indywidualny wkład Wnioskodawcy w każdy projekt, a także coraz bogatsze doświadczenie Wnioskodawcy, są i będą albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się i będą się odróżniały od rozwiązań już funkcjonujących znanych Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie sprzedawał ukończone oprogramowanie.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie obsługuje i będzie obsługiwać realizację nowych procesów u klientów, uwzględniając zmieniające się z miesiąca na miesiąc standardy programistyczne i technologie programistyczne, a także możliwości techniczne maszyn przemysłowych. Nowy, ulepszony charakter tych produktów nie jest i nie będzie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. Całość działalności programistycznej Wnioskodawcy jest i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie oprogramowania, aby było użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego, a także nowym możliwościom maszyn przemysłowych, ich sterowników i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem.

Oprogramowanie jest i będzie tworzone przy uwzględnieniu standardów programistycznych, a także najnowszych, nietypowych i unikatowych (stale zmieniających się) technologii i rozwiązań programistycznych, które Wnioskodawca na bieżąco śledzi, co też wyróżnia Wnioskodawcę wśród jego konkurencji.

Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, prawa, do których przenosił i będzie przenosił na klientów, zostały albo zostaną przez Wnioskodawcę wytworzone w związku z działalnością obejmującą ww. działania.

Zasadniczo istnieje i będzie istnieć jeden rodzaj wynagrodzenia osiąganego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z tworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku. Jest to i będzie wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, w ramach których jest i będzie tworzone oprogramowanie spełniające ww. kryteria, zlecanych kolejno Wnioskodawcy przez klienta/klientów na podstawie zawartych z nimi umów.

W ramach tego jednego rodzaju wynagrodzenia Wnioskodawca osiągał i osiągnie przychody (wliczone w wynagrodzenie za świadczone usługi) z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do stworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, a także udzielenia klientowi prawa do wykonywania praw zależnych. Na podstawie zawartej z klientem umowy Wnioskodawca dotychczas przenosił, przenosi i będzie przenosił bowiem na rzecz klienta majątkowe prawa autorskie do stworzonego oprogramowania (kodu źródłowego) na wszystkich polach eksploatacji określonych w umowie z klientem, jak również udziela (będzie udzielał) zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i przenosił (przenosi, będzie przenosił) na klienta prawo udzielania zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom.

Warunki wynagradzania określone są w taki sposób, że Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie godzinowe, liczone według stawki przypisanej dla każdej godziny roboczej, które mnoży się przez ilość godzin roboczych przeznaczonych na prace programistyczne. W przypadku projektów jakie realizował i realizuje Wnioskodawca stawka godzinowa ustalana jest po to, aby klient otrzymał kompletne i ukończone rozwiązanie, a Wnioskodawca nie ponosi ryzyka niedoszacowania prac koniecznych do wykonania na rzecz klienta. Wynagrodzenie godzinowe jest ustalane przed przystąpieniem do prac i wypłacane po ukończeniu poszczególnych etapów prac programistycznych. Wynagrodzenie jest więc zależne od ilości i zakresu zadań. Mając na uwadze dotychczasowe relacje z klientami prace takie powinny zamykać się w ramach jednego miesiąca, ale mogą również obejmować dłuższy okres. Nie jest wykluczone, że Wnioskodawca może rozliczać usługi, o których mowa we wniosku, za pomocą wynagrodzenia zryczałtowanego (całkowita kwota zlecenia programistycznego z góry określona przed przystąpieniem do prac), jednak również jego wysokość jest zależna od ilości i zakresu zadań (wprost proporcjonalnie), stanowi iloczyn godzin oszacowanych przez Wnioskodawcę na realizację projektu.

W ocenie Wnioskodawcy przychód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i związany z udzieleniem klientowi uprawnień w zakresie praw zależnych do tworzonego przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania stanowiącego utwór, stanowi i będzie stanowić część wynagrodzenia netto z tytułu świadczenia usług, w ramach których tworzone jest i będzie przez Wnioskodawcę autorskie oprogramowanie, a to z uwagi na fakt, że nakład pracy Wnioskodawcy na stworzenie unikatowych, indywidualnych i twórczych rozwiązań programistycznych zgodnych z najnowszymi, nietypowymi i unikatowymi technologiami w zakresie informatyki i programowania, stanowi w ramach dotychczasowej współpracy z klientami część czasu jaki Wnioskodawca musi poświęcić (a zakładając dalszą pracę w takim systemie, będzie musiał poświęcić również w przyszłości) na świadczenie usług, w ramach których tworzone jest i będzie przez Wnioskodawcę autorskie oprogramowanie. Pozostała część wynagrodzenia składającego się na wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, to wynagrodzenie za czynności, z którymi nie wiąże się tworzenie kwalifikowanego IP, czynności niemające charakteru twórczego.

Wobec powyższego dochodem z kwalifikowanego prawa autorskiego są i będą dochody osiągnięte z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (majątkowych praw autorskich i praw zależnych do programu komputerowego chronionego na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wytworzonego, w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy) uwzględnionego w cenie sprzedaży usług (30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na tworzeniu oprogramowania opisanego we wniosku, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

1)na sprzęt komputerowy (laptop, mysz, urządzenie drukujące i skanujące, słuchawki, monitor), elektroniczny (smartfon) oraz niezbędne oprogramowanie - jest to koszt niezbędny w wykonywanej działalności. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu, urządzeń peryferyjnych współdziałających z komputerem oraz programów niezbędnych do jego prawidłowego działania niemożliwe byłoby w ogóle zapisanie i odtworzenie prac programistycznych prowadzonych w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo-rozwojowej;

2)na księgowość - koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności w ogóle. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim programów komputerowych, w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo-rozwojowej;

3)na obsługę prawną - która jest niezbędna w zakresie właściwego uregulowania praw autorskich, które są zbywane przez Wnioskodawcę, ale też konieczna do zgodnego z przepisami ukształtowania stosunków prawnych z klientami, aby możliwe było skorzystanie z ulgi IP Box w zakresie wytwarzania chronionych prawem autorskim programów komputerowych w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo-rozwojowej;

4)na użytkowanie samochodu - koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu to rata leasingowa, odpisy amortyzacyjne, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz klientów (przede wszystkim dojazdu do nich, dojazdu na ich linie produkcyjne), jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie, a więc wpływa on na efektywniejsze i lepszej jakości świadczenie usług programistycznych w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo-rozwojowej;

5)na nocleg - koszty konieczne w celu wykonywania usług programistycznych w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio na liniach produkcyjnych klientów.

Wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z tworzonym oprogramowaniem. Ponadto, kalkulując wskaźnik nexus, Wnioskodawca uwzględnia również wydatki poniesione na składki na ubezpieczenie społeczne, tj. składki o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które są obowiązkowe, aby móc prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług w zakresie tworzenia oprogramowania.

W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych projektów według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wliczonych w cenę usługi w ramach poszczególnych projektów do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym oprogramowaniem dotyczące więcej niż jednego projektu alokowane są do projektów, których dotyczą „kluczem przychodowym” ustalanym według metody wskazanej w zdaniu poprzednim. Koszty wprost powiązane z konkretnymi projektami są bezpośrednio alokowane do odpowiadających im przychodów, z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Wnioskodawca począwszy od (…) stycznia 2019 r. prowadzi na bieżąco i będzie prowadził na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czynności zlecone Wnioskodawcy w ramach świadczenia usług na rzecz klientów nie są absolutnie wykonywane pod ich kierownictwem i podobnie będzie w przyszłości.

Podmioty, dla których Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, mają siedzibę w Polsce, ale też w innych krajach Unii Europejskiej.

Nie wszystkie przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy pochodzą ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone jest oprogramowanie.

Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku usług obejmujących tworzenie oprogramowania.

Wnioskodawca jako wykonujący czynności opisane we wniosku samodzielnie ponosi i będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Przedmiotem wniosku jest działalność programistyczna Wnioskodawcy opisana we wniosku, która nie wyczerpuje całości prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Przedmiotem wniosku jest całość działań realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach poszczególnych umów z Kontrahentami. Są to umowy o współpracy (umowy o świadczenie usług programistycznych), w ramach których Wnioskodawca zobowiązany jest do tworzenia oprogramowania zarządzającego działaniem linii produkcyjnych i urządzeń przemysłowych.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej samodzielnie prowadził i prowadzi on badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Składały i składają się na nie:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, w szczególności poprzez weryfikację błędów jakie obserwowane są w oprogramowaniu tworzonym przez Wnioskodawcę i wyciąganie z nich wniosków na przyszłość, przeprowadzanie testów pracy urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych z zastosowaniem oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę, w celu poprawiania precyzyjności oprogramowania zarządzającego działaniem urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń, w szczególności poprzez śledzenie i stosowanie nowych (zmieniających się stale) technologii programistycznych, ze względu na bardzo szybki postęp oprogramowania a także urządzeń, które jest przez nie obsługiwane, tworzenie oprogramowania dla różnorodnych linii produkcyjnych, z różnorodnym zapotrzebowaniem, w tym dzięki temu opracowywanie nowych programów komputerowych i ciągłe tworzenie oprogramowania obsługującego nowe procesy na liniach produkcyjnych, co wymaga stałego poszerzania wiedzy i umiejętności.

Wnioskodawca prowadzi ww. badania począwszy od (…) stycznia 2019 r.

Stosowane przez Wnioskodawcę metody badawcze to: obserwacja, testowanie, prowadzenie symulacji, modelowanie, badanie dokumentacji, badanie linii produkcyjnych, obliczenia matematyczne, badanie kodu źródłowego, badanie błędów oprogramowania, rozwijanie metod optymalizacyjnych.

Prowadzone przez Wnioskodawcę badania przynosiły dotychczas określone efekty, a więc stworzenie oprogramowania prawidłowo realizującego założone funkcje, działającego w założonej technologii, działającego bezawaryjnie, przy założeniu że i funkcjonalności i technologie stale ulegają zmianom wynikającym z zapotrzebowania klientów i dynamicznego postępu technologicznego, a także dążenia do ograniczania zużycia energii, zwiększania efektywności urządzeń przemysłowych, zwiększania szybkości pracy urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych.

W ramach opisanej we wniosku działalności Wnioskodawca samodzielnie prowadził i prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace te prowadzone są począwszy od 1 stycznia 2019 r. Jak opisano we wniosku jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, w tym poprzez analizę błędów występujących w oprogramowaniu, tworzenie symulacji działania oprogramowania, obserwację działania urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych z zastosowaniem oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę, do planowania i prowadzenia produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji. Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe.

Celem ww. prac rozwojowych było i jest stworzenie oprogramowania prawidłowo realizującego założone funkcje, działającego w założonej technologii, działającego bezawaryjnie, przy założeniu, że i funkcjonalności i technologie stale ulegają zmianom wynikającym z zapotrzebowania klientów i dynamicznego postępu technologicznego, a także dążenia do ograniczania zużycia energii, zwiększania efektywności urządzeń przemysłowych, zwiększania szybkości pracy urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych.

Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę kończą się pozytywnym wynikiem. Ich wynikiem jest baza wiedzy i doświadczeń Wnioskodawcy w zakresie tworzenia unikatowego kodu źródłowego oprogramowania, która jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę na potrzeby realizacji kolejnych projektów programistycznych (programów komputerowych) poprzez stosowanie i ciągłe ulepszanie wypracowanych i testowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań, po to aby tworzone przez niego oprogramowanie było zgodne z najnowszymi standardami technologicznymi, pozwalało na efektywną energetycznie pracę urządzeń przemysłowych, a także pozwalało urządzeniom przemysłowym na realizację najbardziej wymagających i trudnych zadań.

Działalność Wnioskodawcy zasadniczo sprowadza się do projektowania nowych produktów (oprogramowania) obsługujących realizację nowych bądź zmienionych procesów na liniach produkcyjnych. Tytułem przykładu można wskazać, że Wnioskodawca stworzył oprogramowanie, zarządzające pracą kolejnych linii produkcyjnych nowych (kolejnych) modeli samochodów. Klienci Wnioskodawcy przystępując do produkcji nowych produktów (w szczególności samochodów) dostosowują linie produkcyjne do tego celu, bo w takim przypadku mamy do czynienia z nowymi elementami produktów i samymi produktami, które wymagają dostosowania linii produkcyjnej do ich produkcji, a także wymagają działań mających na celu optymalizację procesu produkcji.

Programując oprogramowanie, które obsługuje coraz to nowe procesy produkcji, Wnioskodawca stale poszerza swoją wiedzę i doświadczenie w zakresie programowania, którą wykorzystuje przy tworzeniu kolejnych programów komputerowych, potrzebnych do obsługi kolejnych zadań realizowanych przez urządzenia przemysłowe i linie produkcyjne przy uwzględnieniu postępu technologicznego. Wnioskodawca oferuje więc i będzie oferował produkty (oprogramowanie), które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej.

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy jego produkty  mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter tych produktów nie jest absolutnie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, gdyż ze względu na dynamiczny postęp technologiczny, takie zabiegi są niewystarczające.

W ramach działalności opisanej we wniosku Wnioskodawca samodzielnie prowadził i prowadzi również prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a w szczególności są to spotkania i ustalenia z klientami, prace ewidencyjne, a także prace integracyjne. Wnioskodawca prowadził je również od (…) stycznia 2019 r.

Pod pojęciem program komputerowy należy rozumieć zestaw komend, które w przypadku umieszczenia ich na nośniku odczytywanym przez komputer, są w stanie sprawić, że komputer wyposażony w zdolność ich przetwarzania wskaże, wykona lub osiągnie określone funkcje, zadanie lub rezultat.

Są to programy komputerowe zarządzające działaniem linii produkcyjnej i urządzeń przemysłowych, aby urządzenia na linii produkcyjnej wykonywały kolejno zadane (zaprogramowane) im zadania, np. przesypywanie, transportowanie elementu itp., efektem których jest powstanie konkretnego produktu wyprodukowanego na tej linii.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa on „programem komputerowym”, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Efekty pracy, które Wnioskodawca nazywa „programem komputerowym” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 i n. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”.

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadził albo prowadzi odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem jego pracy, gdyż każdy taki „program komputerowy” ma swoją specyfikę.

 „Programy komputerowe” Wnioskodawcy zawsze są efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy lub badań naukowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Preferencyjną stawką podatkową Wnioskodawca zamierza objąć wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. praw autorskich (majątkowych, zależnych) do tworzonego oprogramowania komputerowego (nie całe wynagrodzenie otrzymywane od Kontrahenta).

Umowy z Kontrahentami regulowały i regulują kwestię wynagrodzenia Wnioskodawcy w ten sposób, że było to/jest wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług programistycznych, w które wliczone jest wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Kontrahenta majątkowych praw autorskich do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę na jego zlecenie. Ponadto przedmiotem umów zawieranych z Kontrahentem jest przeniesienie na Kontrahenta uprawnień w zakresie wykonywania praw zależnych do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę na zlecenie jego Kontrahenta. Umowy nie wyodrębniają jaka część wynagrodzenia przypada z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich i autorskich praw zależnych.

Dochód z kwalifikowanego IP (autorskiego prawa do „programu komputerowego”), a także sam przychód z kwalifikowanego IP (autorskiego prawa do „programu komputerowego”) jest zawsze niższy od wynagrodzenia netto płatnego przez Kontrahenta, bo kwalifikowane IP są wliczone w cenę usług programistycznych (a więc w wynagrodzenie z tytułu tych usług).

Wnioskodawca uzyskuje dochód z tytułu, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tego tytułu dotychczas Wnioskodawca osiągał dochody, które zamierza opodatkować preferencyjną stawką (i będzie je osiągał w przyszłości i również ewentualnie opodatkowywał preferencyjną stawką).

Wynagrodzenie od Zleceniodawców jest łączną zapłatą za całość czynności, jakie Wnioskodawca realizuje w ramach umów, a umowy z nimi nie wyodrębniają wartości wynagrodzenia należnego za poszczególne rodzaje czynności, w tym za przenoszenie na Zleceniodawców praw autorskich do efektów prac Wnioskodawcy.

Mając na uwadze dotychczasowe relacje z klientami uzgodnione okresy rozliczeniowe obejmowały jeden miesiąc, a także okresy dwumiesięczne, w których to okresach Wnioskodawca musiał ukończyć uzgodnione z klientami prace, aby się rozliczyć. Tak więc uzgodnione z klientami okresy rozliczeniowe były stałymi okresami czasowymi.

Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz Kontrahentów nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na Kontrahenta.

Jest to podyktowane faktem, że koszt praw autorskich jest wliczony w cenę usługi, zgodnie z ustaleniami z Kontrahentami, a więc skoro należności z tego tytułu są wliczone w cenę usługi, nie ma potrzeby wyróżniania w tym zakresie odrębnego wynagrodzenia. Dla Kontrahenta najważniejsza jest informacja ile ma łącznie zapłacić Wnioskodawcy, a drugorzędne znaczenie ma to co na tę kwotę się składa. Podobnie z punktu widzenia interesów Wnioskodawcy każdorazowo najważniejsze jest uzgodnienie łącznego wynagrodzenia jakie powinien uzyskać od Kontrahenta.

Umowy zawarte z Kontrahentami regulują przeniesienie majątkowych i zależnych praw autorskich do wszystkich programów komputerowych stworzonych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta (zbiorczo). Przeniesienie odbywa się na polach eksploatacji określonych w zawartych z Kontrahentami umowach, w momencie ustalenia każdego z programów komputerowych. Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę są przypisane do zleconych przez Kontrahenta zadań linii produkcyjnej (zgodnie z nimi są wyodrębnione). Taki sposób wyodrębnienia jest jasny dla Wnioskodawcy i klienta i nie wymaga już dodatkowych czynności, gdyż po implementacji programu widoczne jest realizowanie przez linię produkcyjną zadań określonych z klientem w odpowiedniej sekwencji. Przejście praw następuje na podstawie postanowień umowy niejako automatycznie. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wydanie Kontrahentowi kodu źródłowego programu komputerowego, do czego zobowiązują umowy zawarte z Kontrahentami i ustalenia z nimi.

Wydatki na nocleg to wydatki na usługę hotelową (koszt pokoju w hotelu). Koszt ten dotyczy wyłącznie zapłaty za możliwość przenocowania w danym obiekcie (bez dodatkowych wydatków, np. wydatków na wyżywienie).

Niezbędne oprogramowanie to choćby system operacyjny komputera, na którym Wnioskodawca tworzy swoje oprogramowanie w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Ponadto wydatki te dotyczą programu antywirusowego, który zabezpiecza wyniki prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy przed atakami sieciowymi, a także wydatki na edytor tekstu, który jest potrzebny do przygotowywania dokumentacji programów komputerowych tworzonych w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca poniósł koszty ww. wydatków w okresie od (…) stycznia 2019 r. do dnia wysłania niniejszego pisma. Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb wszystkich prac rozwojowych lub badań naukowych prowadzonych przez Wnioskodawcę po dniu dokonania zakupów ww. dóbr.

Koszt usług księgowych jest kosztem ponoszonym przez Wnioskodawcę regularnie w związku z ciągłym charakterem usług tego rodzaju. Koszt usługi księgowej nie był jednorazowy. Wnioskodawca ponosi ten koszt za każdy miesiąc świadczenia na jego rzecz usług księgowych (rozliczenia miesięczne).

Funkcjonalne powiązanie poszczególnych wydatków, o których mowa we wniosku, z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy prezentuje się następująco:

1)wydatki na sprzęt komputerowy, elektroniczny oraz niezbędne oprogramowanie - są to koszty niezbędne w wykonywanej działalności polegającej na tworzeniu oprogramowania w ramach działań stanowiących badania naukowe lub prace rozwojowe. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu (w tym jego dodatkowego wyposażenia), smartfonu służącego do kontaktu i prowadzenia ustaleń z klientami oraz programów niezbędnych do prawidłowego działania komputera, niemożliwe byłoby w ogóle wykonanie, zapisanie i odtworzenie prac, przygotowanie dokumentacji tworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania, prowadzenie w ogóle wszystkich działań w zakresie badań naukowych lub prac rozwojowych;

2)na księgowość - jest to wydatek niezbędny do prowadzenia działalności w ogóle, wypełniania prawnych obowiązków w zakresie rozliczeń podatkowych i rozliczeń z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, w tym również rozliczeń dotyczących ulgi IP Box. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim programów komputerowych w ramach prowadzenia wszystkich działań stanowiących badania naukowe lub prace rozwojowe;

3)na obsługę prawną - która jest niezbędna w zakresie właściwego uregulowania praw autorskich, zbywanych przez Wnioskodawcę, ustalenia kwestii podatkowych związanych z prowadzoną działalnością programistyczną, ale też konieczna do zgodnego z przepisami ukształtowania stosunków prawnych z klientami, aby możliwe było skorzystanie z ulgi IP Box, której stosowanie możliwe jest w związku z tworzeniem oprogramowania w ramach całej działalności obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe;

4)na użytkowanie samochodu - który stanowi istotne ułatwienie w prowadzeniu programistycznej działalności gospodarczej (ułatwia przemieszczanie się), ma wpływ na sprawniejsze i efektywniejsze tworzenie oprogramowania (w ramach wszystkich działań stanowiących badania naukowe lub prace rozwojowe, które były przez Wnioskodawcę prowadzone na rzecz klientów zlokalizowanych poza jego miejscem zamieszkania, w tym za granicą);

5)na nocleg - koszty konieczne w celu wykonywania usług programistycznych na liniach produkcyjnych klientów (w ramach wszystkich działań stanowiących badania naukowe lub prace rozwojowe, które były przez Wnioskodawcę prowadzone na rzecz klientów zlokalizowanych poza jego miejscem zamieszkania, w tym za granicą).

6)składki na ubezpieczenia społeczne - obowiązkowe wydatki, aby móc prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na konieczność ich poniesienia, aby jako przedsiębiorca mieć możliwość wytwarzania chronionych prawem autorskim programów komputerowych (w ramach wszystkich działań stanowiących badania naukowe lub prace rozwojowe).

W celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych albo badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, to poszczególne wydatki na paliwo, a także wydatki na nocleg, miały wyłączny związek z konkretnymi badaniami naukowymi, pracami rozwojowymi.

Kryterium jakie stosuje w tym zakresie Wnioskodawca jest następujące:

W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych projektów/programów komputerowych (a w ramach nich wszystkich łącznie badań naukowych lub prac rozwojowych, gdyż z nimi wszystkimi posiadają funkcjonalny związek), według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wliczonych w cenę usługi, w ramach poszczególnych projektów (a w ramach nich badań naukowych lub prac rozwojowych) do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym oprogramowaniem, dotyczące więcej niż jednego projektu/programu komputerowego, alokowane są do projektów/programów komputerowych, których dotyczą „kluczem przychodowym”, ustalanym według metody wskazanej w zdaniu poprzednim. Koszty wprost powiązane z konkretnymi projektami/programami komputerowymi (a w ramach nich z konkretnymi badaniami naukowymi lub pracami rozwojowymi) są bezpośrednio alokowane do odpowiadających im przychodów (a także badań naukowych lub prac rozwojowych), z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Wnioskodawca zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”, jeżeli wydatki te stanowią koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji „od początku” działalności, którą Wnioskodawca uważa za działalność badawczo-rozwojową, zmierzającą do wytworzenia kwalifikowanego IP i na bieżąco Wnioskodawca wyodrębnia/będzie wyodrębniał:

każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca prowadzi działalność, którą uważa za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ramach której wytwarzane jest kwalifikowane IP (oprogramowanie), o którym mowa we wniosku, od dnia 1 stycznia 2019 r.

Wnioskodawca osiągnął pierwszy dochód, do którego zamierza zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku (…) stycznia 2019 r.

Opisana we wniosku działalność obejmuje wyłącznie tworzenie przez Wnioskodawcę programów komputerowych.

Wnioskodawca wyłącznie tworzy programy komputerowe (każdy program komputerowy jest nowym programem komputerowym, odrębnym od wcześniej istniejących programów komputerowych), a działania polegające na ulepszaniu oraz rozwijaniu „programu komputerowego” mieszczą się w działalności polegającej na tworzeniu programów komputerowych (nowy program komputerowy jest rozwinięciem lub ulepszeniem wcześniej istniejącego programu komputerowego, ale stanowi odrębny i samoistny program komputerowy, w stosunku do tego wcześniej istniejącego) i zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności programu komputerowego.

Rozwijanie lub ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Wnioskodawca w przypadku kiedy ulepsza lub rozwija wcześniej istniejące oprogramowanie, posiada w tym zakresie licencję niewyłączną od klienta Wnioskodawcy, pozwalającą na korzystanie przez Wnioskodawcę z istniejącego oprogramowania na potrzeby stworzenia programu komputerowego przez Wnioskodawcę. Z umowy nie wynika, że zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tej licencji.

Modyfikacja/rozwinięcie programu dotyczy programu wcześniej istniejącego i stanowi odrębny program komputerowy od tego wcześniej istniejącego. W wyniku tworzenia przez Wnioskodawcę programu komputerowego stanowiącego modyfikację lub rozwinięcia wcześniej istniejącego oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, do którego Wnioskodawcy przysługują/przysługiwały prawa autorskie, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Usługi programistyczne dla podmiotów, które mają siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej niż Polska, o których mowa we wniosku, są wykonywane przez Wnioskodawcę w Polsce i też w kraju, w którym podmioty te mają siedzibę. W okresie od 1 stycznia 2019 r. podmioty te swoją siedzibę miały zlokalizowaną w Niemczech i Austrii.

W związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę części usług programistycznych za granicą ((…) i (…)), Wnioskodawca wskazuje, że działalność ta nie była i nie będzie wykonywana za pomocą zakładu, w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej między Polską a (…)/(…).

Pytania

1)Czy Wnioskodawca w związku z tworzonymi (w tym ulepszanymi, a także stale rozwijanymi) w ramach działalności badawczo-rozwojowej programami komputerowymi stanowiącymi utwór, może rozliczać dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z przeniesienia autorskich praw majątkowych do tychże programów komputerowych i przeniesienia (udzielenia) uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, uwzględnione w cenie świadczonych usług obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności Wnioskodawca może korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%?

2)Czy wydatki na:

1. sprzęt komputerowy, elektroniczny oraz niezbędne oprogramowanie;

2. księgowość;

3. obsługę prawną;

4. użytkowanie samochodu;

5. nocleg;

6. składki na ubezpieczenia społeczne;

uznać można za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

W zakresie pytania pierwszego, zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Kolejne programy komputerowe, które wytwarza i będzie wytwarzał Wnioskodawca, stanowią i będą stanowić ulepszenie wcześniejszego oprogramowania jakie wytwarzał Wnioskodawca (są i będą tworzone przy zastosowaniu nowości w zakresie rozwiązań programistycznych i technologii, są i będą dostosowane do zmieniających się potrzeb klientów i użytkowników oprogramowania, a więc wykorzystywane w ramach nowych zastosowań, są i będą tworzone z wykorzystaniem stale poszerzanego doświadczenia i poszerzanej wiedzy Wnioskodawcy).

Powyższa działalność Wnioskodawcy jest i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie programów komputerowych aby były użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem, a nie skierowana na rutynowe wprowadzanie zmian (w tym dostosowujących tylko istniejący program komputerowy do szczególnej specyfiki i szczególnych wymagań klientów) lub skierowana na powielanie tych samych rozwiązań. Ww. oprogramowanie jest i będzie tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe i badania naukowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania i prowadzenia produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji. Ponadto prace te stanowią:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, w szczególności poprzez weryfikację błędów jakie obserwowane są w oprogramowaniu tworzonym przez Wnioskodawcę i wyciąganie z nich wniosków na przyszłość, przeprowadzanie testów pracy urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych z zastosowaniem oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę, w celu poprawiania precyzyjności oprogramowania zarządzającego działaniem urządzeń przemysłowych i linii produkcyjnych;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń, w szczególności poprzez śledzenie i stosowanie nowych (zmieniających się stale) technologii programistycznych, ze względu na bardzo szybki postęp oprogramowania a także urządzeń, które jest przez nie obsługiwane, tworzenie oprogramowania dla różnorodnych linii produkcyjnych, z różnorodnym zapotrzebowaniem, w tym dzięki temu opracowywanie nowych programów komputerowych i ciągłe tworzenie oprogramowania obsługującego nowe procesy na liniach produkcyjnych, co wymaga stałego poszerzania wiedzy i umiejętności.

Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe. Oprogramowanie jest i będzie tworzone przy uwzględnieniu standardów programistycznych, a także najnowszych, nietypowych i unikatowych (stale zmieniających się) technologii i rozwiązań programistycznych, które Wnioskodawca na bieżąco śledzi, wykorzystując je w kolejnych tworzonych programach komputerowych, co też wyróżnia Wnioskodawcę wśród jego konkurencji. Oprogramowanie Wnioskodawcy jest i będzie albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżnia się i będzie się odróżniać od rozwiązań już funkcjonujących, które są znane Wnioskodawcy.

Opisana we wniosku działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę bezpośrednio przez niego dla potrzeb jego działalności gospodarczej.

Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, prawa do których przeniósł albo będzie przenosił na klientów zostały albo zostaną przez Wnioskodawcę wytworzone w związku z działalnością obejmującą ww. działania.

Tym samym oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest i będzie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i spełnia te przesłanki.

Efektem pracy Wnioskodawcy, o której mowa we wniosku, jest i będzie wyłącznie kod źródłowy, a więc program komputerowy. Wytworzone od początku do końca przez Wnioskodawcę oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi i będzie stanowić utwór (będący programem komputerowym) podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego zgodnie z art. 74 i n. ww. ustawy, gdyż efekty pracy programistycznej Wnioskodawcy:

zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

zawsze nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny,

nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów programistycznych.

Tak więc oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki określone w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stwierdzić należy, że dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, a także udzielenia klientowi prawa do wykonywania autorskich praw zależnych, wyliczony z przychodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z wynagrodzenia netto otrzymywanego z tytułu świadczenia usług obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego, uzyskiwany przez Wnioskodawcę w związku z tworzeniem w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania, stanowiącego utwór w rozumieniu przepisów prawa autorskiego, wliczony w cenę usług świadczonych na rzecz klientów Wnioskodawcy, stanowi i będzie stanowił dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym bardziej że Wnioskodawca na bieżąco prowadzi i będzie prowadził, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję, która pozwoli na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca w związku z tworzonymi w ramach działalności badawczo-rozwojowej programami komputerowymi stanowiącymi utwór, może rozliczać dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z przeniesienia jego autorskich praw majątkowych do tychże programów komputerowych, a także autorskich praw zależnych, uwzględnione w cenie świadczonych usług obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji takiego stanu rzeczy Wnioskodawca może korzystać z preferencyjnego opodatkowania ww. dochodów według stawki 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania nr 2 - za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca uznaje i będzie uznawał wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, niewymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Z uwagi na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, ponosi on i będzie ponosił w przyszłości wydatki wskazane we wniosku w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego.

W ocenie Wnioskodawcy wydatki te, w sytuacji gdy dotyczą całej działalności gospodarczej Wnioskodawcy (przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe, tzn. stanowią koszty pośrednie całej działalności gospodarczej Wnioskodawcy), Wnioskodawca powinien je przyporządkować do przychodów z poszczególnych projektów/programów komputerowych (a w ramach nich wszystkich łącznie badań naukowych lub prac rozwojowych, gdyż z nimi wszystkimi posiadają funkcjonalny związek), według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wliczonych w cenę usługi, w ramach poszczególnych projektów (a w ramach nich badań naukowych lub prac rozwojowych) do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym oprogramowaniem, dotyczące

więcej niż jednego projektu/programu komputerowego, alokowane są do projektów/programów komputerowych, których dotyczą „kluczem przychodowym”, ustalanym według metody wskazanej w zdaniu poprzednim. Koszty wprost powiązane z konkretnymi projektami/programami komputerowymi (a w ramach nich z konkretnymi badaniami naukowymi lub pracami rozwojowymi) są bezpośrednio alokowane do odpowiadających im przychodów (a także badań naukowych lub prac rozwojowych), z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Z uwagi na brak przepisów, które regulowałyby ww. kwestie częściowego przypisania kosztów do przychodów w związku z obliczeniem dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, należy w tym miejscu odwołać się do art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przepis w takim przypadku należałoby stosować na zasadzie analogii. Zgodnie z jego treścią, jeśli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W orzecznictwie wskazuje się, że sposób alokacji powinien być skonstruowany tak, aby podział kosztów w możliwie najbardziej precyzyjny (zbliżony do rzeczywistości) sposób odpowiadał podziałowi działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę do konkretnego przychodu z kwalifikowanego IP, Wnioskodawca powinien przyporządkować wydatki do przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym.

Reasumując należy wskazać, że w ocenie Wnioskodawcy wszystkie wskazane powyżej kategorie wydatków, jako niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej będącej działalnością badawczo - rozwojową (co zostało opisane i wyjaśnione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego) związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, bez względu na to czy są tzw. kosztami pośrednimi (których przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe) czy bezpośrednimi (które są powiązane z konkretnym rodzajem przychodu) są (będą również w przyszłości) kosztami prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a to z uwagi na fakt, że koszty tego typu są bezpośrednio powiązane z działalnością badawczo-rozwojową (badaniami naukowymi i pracami rozwojowymi) prowadzoną przez Wnioskodawcę, a w konsekwencji z wytwarzaniem (w tym ewentualnie jako rozwinięcie lub ulepszenie) opisanych programów komputerowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej  od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Powziął Pan wątpliwość, czy w związku z tworzonymi (w tym ulepszanymi, a także stale rozwijanymi) w ramach działalności badawczo-rozwojowej programami komputerowymi stanowiącymi utwór, może Pan rozliczać dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z przeniesienia autorskich praw majątkowych do tychże programów komputerowych i przeniesienia (udzielenia) uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, uwzględnione w cenie świadczonych usług obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od  osób fizycznych, w szczególności może Pan korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów według stawki 5%.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.)

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej została wyjaśniona w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

1.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

2.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wtedy, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu,  (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność)  w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i  uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za  działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i  uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Najważniejsze jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: 

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

Podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

dochód z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne  obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z  dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Stosownie do art. 74 ust. 2 ww. ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1.Działalność Pana związana jest z tworzeniem, rozwijaniem oraz ulepszeniem oprogramowania/części oprogramowania.

2.Pod pojęciem „opisane prace wykonywane przez Pana polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania” należy rozumieć całość działań realizowanych przez Pana w ramach poszczególnych umów z Kontrahentami. Są to umowy o współpracy (umowy o świadczenie usług programistycznych), w ramach których zobowiązany jest Pan do tworzenia oprogramowania zarządzającego działaniem linii produkcyjnych i urządzeń przemysłowych.

3.W ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej od (…) stycznia 2019 r. samodzielnie prowadził i prowadzi Pan badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

4.Pana działalność jest działalnością obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

5.Tworzone, rozwijane oraz ulepszane autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest i będzie tworzone przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

6.W kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej - poprzez „program komputerowy” należy rozumieć zestaw komend, które w przypadku umieszczenia ich na nośniku odczytywanym przez komputer, są w stanie sprawić, że komputer wyposażony w zdolność ich przetwarzania wskaże, wykona lub osiągnie określone funkcje, zadanie lub rezultat.

7.Efekty Pana pracy, które Pan nazywa „programem komputerowym” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskimi prawach pokrewnych tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów, bowiem zawsze mają charakter „twórczy”,

8.Efekty Pana pracy, które Pan nazywa odpowiednio „programem komputerowym” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”.

9.W każdym przypadku tworzenie przez Pana „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadził albo prowadzi Pan odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem Pana pracy, gdyż każdy taki „program komputerowy” ma swoją specyfikę.

10.W stosunku do dotychczasowej działalności Pana produkty mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter.

11.Rozwijanie lub ulepszanie przez Pana oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

12.Osiągał i osiągnie Pan przychody (wliczone w wynagrodzenie za świadczone usługi) z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do stworzonego przez Pana oprogramowania, a także udzielenia klientowi prawa do wykonywania praw zależnych.

13.Uzyskuje Pan dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (majątkowych praw autorskich i praw zależnych do programu komputerowego chronionego na podstawie art. 74 ustawy o  prawie autorskim i prawach pokrewnych, wytworzonego w  ramach Pana działalności badawczo-rozwojowej) uwzględnionego w cenie sprzedaży usług (30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

14.Umowy z Kontrahentami regulowały i regulują kwestię Pana wynagrodzenia w ten sposób, że było to/jest wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług programistycznych, w które wliczone jest wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Kontrahenta majątkowych praw autorskich do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę na jego zlecenie.

15.Faktury, które wystawia Pan na rzecz Kontrahentów nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta.

16.Preferencyjną stawką podatkową zamierza Pan objąć wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. praw autorskich (majątkowych, zależnych) do tworzonego oprogramowania komputerowego (nie całe wynagrodzenie otrzymywane od Kontrahenta).

17.Świadczy Pan sługi programistyczne w Polsce i w kraju siedziby Zleceniodawców (w  okresie od (…) stycznia 2019 r. podmioty te swoją siedzibę miały zlokalizowaną w  (…) i (…)). W związku z wykonywaniem przez Pana części usług programistycznych za granicą (Niemcy i Austria), wskazuje Pan, że działalność ta nie była i nie będzie wykonywana za pomocą zakładu, w rozumieniu umowy o  unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej między Polską a (…)/(…).

18.Od (…) stycznia 2019 roku prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Osiąga Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. We wniosku wskazał Pan, że przenosi majątkowe prawa autorskie na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy o świadczenie usług. Przenosi Pan prawa autorskie odpłatnie na rzecz Zleceniodawcy. Dochód z  kwalifikowanych praw własności intelektualnej jest uwzględniony w cenie sprzedaży usługi.

W ww. przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika.  Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa  do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wyjaśnić należy, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawarty” w cenie danego produktu lub usługi winien być ustalany na podstawie zasady ceny rynkowej (zgodnie z przepisami art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej rozumie się również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie.

Zgodnie z art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.):

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.):

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i 23p stosuje się odpowiednio.

Należy zatem stwierdzić, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie produktu/usługi weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach i wybraną spośród wymienionych w art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Ponadto, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Pana dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz Zleceniodawcy, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych uwzględnionych w cenie sprzedaży świadczonej usługi na rzecz Zleceniodawcy.

Istotnym jest również, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Tym samym jest Pan uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania wobec dochodu uzyskanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na zasadach określonych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od 2019 roku. Może Pan skorzystać z tej ulgi w zeznaniach rocznych. Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.

Końcowo wskazać należy, że podatnik może skorzystać z preferencji IP Box, jeśli osiągany przez niego dochód z kwalifikowanych IP podlega opodatkowaniu w Polsce. Oznacza to, że preferencyjną 5% stawkę podatkową podatnik może zastosować wobec dochodu osiągniętego za granicą, o ile dochody te mogą być dochodami z kwalifikowanych IP w  rozumieniu przepisów o IP Box oraz podlegają faktycznemu opodatkowaniu w Polsce.

Stanowisko Pana odnośnie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za  koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z opisu sprawy wynika, że poniósł Pan i poniesie Pan następujące wydatki na:

1.sprzęt komputerowy i elektroniczny oraz niezbędne oprogramowanie (laptop, mysz, urządzenie drukujące i skanujące, słuchawki, monitor, smartfon, system operacyjny komputera, program antywirusowy, edytor tekstu);

2.księgowość;

3.obsługę prawną;

4.użytkowanie samochodu (rata leasingowa, odpisy amortyzacyjne, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne);

5.nocleg (koszt pokoju w hotelu);

6.składki na ubezpieczenie społeczne.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przy ustalaniu wskaźnika nexus, trzeba pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5%  zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Może Pan poniesione wydatki na:

1.sprzęt komputerowy i elektroniczny oraz niezbędne oprogramowanie (laptop, mysz, urządzenie drukujące i skanujące, słuchawki, monitor, smartfon, system operacyjny komputera, program antywirusowy, edytor tekstu);

2.księgowość;

3.obsługę prawną;

4.użytkowanie samochodu (rata leasingowa, odpisy amortyzacyjne, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne);

5.nocleg (koszt pokoju w hotelu);

6.składki na ubezpieczenie społeczne

ująć we wskaźniku  Nexus, jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo – rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej.

Stanowisko Pana w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja ta nie rozstrzyga, czy prowadził lub prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową – okoliczność ta była elementem opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  •  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.