Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. (IP Box) - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4011.18.2023.2.PJ

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 5 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4011.18.2023.2.PJ

Temat interpretacji

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. (IP Box)

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 17 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 24 czerwca 2023 r. (data wpływu: 27 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Od dnia 1 lipca 2015 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą (...), której przeważającym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów podatkiem liniowym.

Od początku prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca współpracuje z polską spółką X., na podstawie umowy o świadczenie usług z dnia (...) 2015 r., zawartej na czas nieokreślony, która nadal obowiązuje.

Wnioskodawcy powierzono do wykonania usługi programistyczne, których efektem jest rozwój istniejącego oprogramowania komputerowego, który zgodnie z umową zawartą z kontrahentem stanowi utwór chroniony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z postanowieniami umowy, w ramach wynagrodzenia za jej wykonanie, z chwilą wytworzenia utworu Wnioskodawca przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów na wszystkich polach eksploatacji wskazanych w umowie. Wnioskodawca zbywa zatem autorskie prawa majątkowe na rzecz Spółki oraz uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usług. Spółka odsprzedaje dalej usługi Wnioskodawcy do swoich klientów, w zależności od potrzeb oraz dostępności Wnioskodawcy.

Główny aspekt pracy to rozwój istniejącego oprogramowania platformy X., która jest platformą chmurową. Klient/kontrahent/firma chcąca używać tej platformy wykupuje licencję do jej używania oraz rozwijania wedle własnych potrzeb, w przeciwieństwie do tradycyjnego oprogramowania, które można kupić i zainstalować na serwerze lub komputerze osobistym. Wykupienie licencji daje klientowi dostęp do środowiska oraz podstawowych funkcjonalności, które następnie muszą zostać skonfigurowane oraz dostosowane do potrzeb klienta oraz jego procesów biznesowych. Platforma X. zapewnia pełne środowisko potrzebne do przygotowania oprogramowania takie jak baza danych, autoryzacja i autentykacja użytkowników, wysyłanie powiadomień oraz maili, automatyzacja procesów biznesowych, przygotowanie oraz wykorzystanie interfejsów programistycznych (API), standardowy dla X. interfejs graficzny (front-end), środowisko uruchomieniowe dla autorskiego kodu. Wnioskodawca otrzymuje dostęp do istniejących środowisk klienta oraz niezbędnych dostępów do modułów w celu analizy istniejącej implementacji oraz możliwościach ich rozwoju w celu dostarczenia rozwiązań spełniających nowe wymagania. Środowiska X., do których klient posiada licencję posiadają wiele istniejących dedykowanych aplikacji oraz integracji z innymi istniejącymi systemami, które wymagają integracji oraz wymiany danych, współdzielenia i/lub wykorzystania istniejących procesów zaimplementowanych przez inne zespoły. Działania Wnioskodawcy prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy oprogramowania mają zawsze charakter twórczy. Wnioskodawca tworzy zupełnie nowe części oprogramowania, a następnie modyfikuje i zmienia stworzone przez siebie elementy oprogramowania poprzez dokonywanie zmian, poprawek oraz usprawnień.

W wyniku prac programistycznych Wnioskodawcy Kontrahent otrzymuje nowoczesne i innowacyjne ulepszenia oraz rozwinięcia oprogramowania lub całościowe aplikacje, których nie da się nabyć na otwartym rynku. Cele, jakie są zakładane do osiągnięcia przez Kontrahenta wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy oprogramowania mają zawsze charakter twórczy.

Działalność ta obejmuje i będzie obejmowała działalność polegającą na pracach rozwojowych. Działalność nie ma charakteru działań rutynowych ani dotyczących okresowych zmian tego oprogramowania.

Powierzone zadania Wnioskodawca wykonuje jako niezależny i samodzielny wykonawca w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca ma dowolność w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług, Wnioskodawca nie pozostaje pod bezpośrednim kierownictwem Spółki. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za czynności podjęte w związku z wykonywaniem umowy.

W związku z prowadzoną działalnością na rzecz Spółki, a polegającą na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił wydatki takie jak leasing motocykla, ubezpieczenie przedmiotu leasingu, wydatki związane z eksploatacją przedmiotu leasingu, tj. paliwo, serwis, wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej, zakup usług księgowych, składki na ubezpieczenie społeczne, koszty związane z podróżami służbowymi.

Powyższe opłaty są bezpośrednim kosztem koniecznym do fizycznego świadczenia usług dla Zleceniodawcy - fizycznego wytwarzania na jego rzecz oprogramowania. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania, zgodnie z prowadzoną specjalnie w tym celu ewidencją.

Uzupełnienie wniosku

Działalność, którą wykonuje Wnioskodawca obejmuje działalność polegającą na pracach rozwojowych, tj. działalność wykonywaną w sposób systematyczny przy wykorzystaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie rozwijania oprogramowania jest działalnością twórczą prowadzącą do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań. Podczas pracy przy każdym z projektów jej wynikiem było nowe oprogramowanie/nowa implementacja która opierała się na zrozumieniu indywidualnych potrzeb biznesowych klienta.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania jest działalnością podejmowaną w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tworzenie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę samodzielnie w ramach działalności gospodarczej prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe prowadzone są od początku współpracy ze Spółką, czyli od (...) 2015 r i trwają nadal.

Prace rozwojowe dotyczą rozwoju istniejącego oprogramowania platformy X. Celem tych prac jest rozwój modułów tego oprogramowania w celu dostarczenia rozwiązań spełniających nowe wymagania.

Prace rozwojowe obejmują określenie celu jaki ma spełniać dana funkcjonalność, ustalenie sposobu dojścia do określonego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych - czerpanie z istniejących zasobów wiedzy), zaplanowanie prac, wykonanie, weryfikacja i zakończenie. Prace rozwojowe dotyczą wytwarzania oraz rozwoju oprogramowania klientów spółki. Cele dla danego oprogramowania narzucane są przez wspomnianych klientów aby spełnić ich potrzeby oraz procesy biznesowe. Wnioskodawca nie wykorzystuje wyników prac rozwojowych na potrzeby własnej działalności poza nabytą wiedzą zarówno techniczną jak i biznesową. Pozytywnym wynikiem prac Wnioskodawcy jest ulepszona/nowa implementacja oprogramowania, która jest używana przez użytkowników klienta spółki. Na nową wersję oprogramowania mogą składać się nowe procesy biznesowe, zmiany w istniejących procesach biznesowych, nowe integracje z innymi systemami klienta spółki, wymagane uaktualnienia w aplikacji spowodowane w zmianach w innych systemach klienta spółki. Wynikiem prac rozwojowych jest rozwój aplikacji/programu oparty o platformę X., który spełnia techniczne założenia klienta spółki oraz zaspokaja nowe/zaktualizowane biznesowe potrzeby klienta. Wyniki prac, czyli zmiany w istniejącym programie/aplikacji są ustalane z klientem w systemie/narzędziu klienta do tego przeznaczonym oraz podobnie są one weryfikowane i akceptowane przez klienta bądź oddelegowane przez niego osoby bądź zespół co kończy się ich wdrożeniem do finalnego środowiska produkcyjnego klienta.

Usługi jakie oferuje Wnioskodawca to prace programistyczne związane z doświadczeniem Wnioskodawcy oraz wiedzą techniczną związaną z technologiami, w których Wnioskodawca wykonywał te usługi. W okresie prowadzenia działalności gospodarczej wynikiem prac rozwojowych Wnioskodawcy są aplikacje oparte o platformę chmurową X. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi rozwoju i tworzenia oprogramowania są głównym źródłem przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

W ramach działalności programistycznej Wnioskodawca nie prowadzi innych prac niż prace o charakterze prac rozwojowych, czyli programowanie, którego wynikiem jest nowy kod i proces.

Działalność w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania jest prowadzona w systematyczny sposób. Plan prac, lista zadań, ich kolejność, terminy zakończenia poszczególnych zadań jak i ogółu prac jest ustalana z klientem spółki, czas pracy spędzony nad zadaniami jest raportowany do klienta spółki. Wraz z postępem prac istnieje również możliwość, że zakres, złożoność oraz potrzebny czas na wykonanie prac może się zmienić, wydłużyć bądź skrócić, co za każdym razem jest konsultowane z klientem i plan prac jest aktualizowany zgodnie z nową sytuacją projektową.

Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych czy okresowych prac, ponieważ są one dyktowane aktualnymi i przyszłymi potrzebami klienta oraz doraźnymi zmianami wynikającymi ze zmian w innych systemach klienta, jeżeli dane oprogramowanie z takowych korzysta.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie rozwijania oprogramowania jest działalnością twórczą prowadząca do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań. Podczas pracy przy każdym z projektów jej wynikiem było nowe oprogramowanie/nowa implementacja która opierała się na zrozumieniu indywidualnych potrzeb biznesowych klienta.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu, modyfikowaniu, ulepszaniu, zmienianiu oprogramowania dążą do polepszenia jego użyteczności i/lub funkcjonalności. Celem prowadzonych prac jest spełnienie oczekiwań klienta wobec używanego oprogramowania aby wspierało procesy biznesowe, które ulegają zmianie.

W każdym przypadku rozwój oprogramowania wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych. Praca przy różnych projektach dla różnych klientów spółki wiąże się z prowadzeniem odrębnych prac ponieważ każdy z projektów jest inny, ma inne cele oraz wymaga innych rozwiązań przez co potrzebne jest indywidualne podejście zarówno do projektu jak i planowanych prac, które mają być wykonane w jego obrębie.

Efekty prac, do których Wnioskodawca przenosi majątkowe prawa autorskie na spółkę zawsze są efektem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 Ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z umowy o świadczenie usług nie wynika, że Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż spółka), w tym klientów/kontrahentów firmy, o których mowa we wniosku.

Efekty prac programistycznych Wnioskodawcy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ:

   - zawsze odznaczają się twórczym, oryginalnym charakterem, podczas pracy przy każdym z projektów jej wynikiem było nowe oprogramowanie/nowa implementacja która opierała się na zrozumieniu indywidualnych potrzeb biznesowych klienta,

   - nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć, każde zadanie w projekcie wymaga indywidualnego podejścia, ponieważ nad każdym z tych projektów pracuje inny zespół ludzi oraz posiada już istniejącą implementację oraz odgórny zestaw technicznych wymagań (dostarczony przez klienta, jego zespół programistów), przez co nie sposób wcześniej przewidzieć sposobu implementacji,

   - nie są jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektów, praca nad projektem odbywa się wedle biznesowych i technicznych wytycznych klienta, które Wnioskodawca stara się spełnić. W przypadku gdy spełnienie wszystkich wytycznych jest niemożliwe, zbyt czasochłonne, lub techniczne wytyczne są bardzo ogólne Wnioskodawca poszukuje optymalnego rozwiązania spełniającego założenia biznesowe.

Efekty prac na rozwojem oprogramowania, nad którym pracuje Wnioskodawca, tj. ulepszenie oraz rozwinięcie aplikacji opartych o platformę chmurową X. czy innych całościowych aplikacji są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Wnioskodawcy osobiste i majątkowe prawa autorskie do efektów tych prac. Rozwój platformy X. jest głównym aspektem pracy jednak nie musi ona ograniczać się tylko do tego jednego aspektu ponieważ firma X. posiada też zestaw innych narzędzi i technologii, które mogą być wykorzystywane w obrębie jej ekosystemu. To jest ściśle uzależnione od klienta spółki i danego projektu, który może zakładać wykorzystywanie innych technologii i narzędzi z tego ekosystemu.

Sposób przenoszenia autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. prawa autorskie przenoszone są na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej, na polach eksploatacji wyraźnie w niej wymienionych. Umowa o świadczenie przez Wnioskodawcę usług zawiera rozdział dotyczący praw autorskich, w którym uregulowane są te kwestie.

Zgodnie z umową o świadczenie usług przeniesienie autorskich praw majątkowych następować będzie automatycznie, każdorazowo z chwilą wytworzenia utworu w wykonaniu umowy. Zakres Świadczonych usług jest określony przez strony w formie Zlecenia Podstawowego lub Zlecenia Dodatkowego. Wzór Zlecenia Podstawowego i Zlecenia Dodatkowego stanowi załącznik do umowy o świadczenie usług.

Wynagrodzenie od Spółki jest zapłatą za całość wykonanych czynności w ramach świadczonych usług programistycznych. Jest to wynagrodzenie stanowiące sumę iloczynu liczby dni roboczych lub godzin poświęconych w danym miesiącu kalendarzowym na realizację zlecenia oraz stawki wynagrodzenia netto. Z umowy wynika, że prawa autorskie wytworzone przez Wnioskodawcę podczas prac programistycznych są przenoszone na spółkę, więc jest to wynagrodzenie, które zawiera również przenoszenie na Zleceniodawcę praw autorskich do efektów prac rozwojowych.

Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz Spółki nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac na Spółkę, ponieważ przedmiotem świadczenia usług są prace programistyczne, a z umowy wynika przenoszenie praw autorskich wraz efektami prac rozwojowych na Spółkę.

Wynagrodzenie za przeniesienia praw autorskich wynika z umowy, jest wkalkulowane w cenę usługi.

Ewidencję, o której mowa w art. 30cb Wnioskodawca prowadzi od 1 stycznia 2019 r. Jest to odrębna od KPiR ewidencja, w której wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzona ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Z prowadzonej ewidencji można wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca zamierza obliczyć wskaźnik Nexus, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. odrębnie dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wg wzoru wynikającego z tych przepisów. Jako, że jedynymi kosztami Wnioskodawcy są i będą jedynie koszty poniesione na prowadzaną działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP (Wnioskodawca nie nabywa od nikogo wyników prac badawczo-rozwojowych, ani nie nabywa kwalifikowanego IP), wzór będzie wyglądał następująco:

(suma kosztów poniesionych na prowadzoną działalność badawczo rozwojowa związana z kwalifikowanym IP * 1,3) / (suma kosztów poniesionych na prowadzoną działalność badawczo rozwojowa związana z kwalifikowanym IP).

Wskaźnik nexus wyniesie zatem 1,3.

W kolejnych latach Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. ze sprzedaży praw autorskich do programu komputerowego w takich samych okolicznościach faktycznych jak w przedstawionym zdarzeniu.

Pytania

 1. Czy opisana przez Wnioskodawcę we wniosku działalność jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych? (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

 2. Czy uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody, których przedmiot określony jest w opisie stanu faktycznego może opodatkować na zasadach określonych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wg stawki 5% podatku?

Pana stanowisko w sprawie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu)

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT).

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki wymagań wskazanych w powyższych przepisach, tj. prowadzi działalność rozwojową w zakresie wytwarzania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw, ze sprzedaży którego uzyskuje dochody w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję obejmującą wszystkie operacje związane z dochodami z kwalifikowanych IP, w której ewidencjonuje zarówno przychody jak i koszty kwalifikowane w związku z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP.

W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za lata 2019, 2020, 2021 i 2022 w drodze korekty, rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze zleceniodawcą z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Spółką również w latach następnych na tych samych zasadach, dlatego też zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Autorskie oprogramowanie tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. W konsekwencji stanowi utwór, tj. kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Powyższe stanowi więc kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 4 ustalany jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i wskaźnika Nexus obliczonego zgodnie ze wzorem. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję umożliwiającą wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a także przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw. Ewidencja ta umożliwia również wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Wnioskodawca osiąga więc dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy PIT, ponieważ przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 742):

badania naukowe są działalnością obejmującą:

 1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

 2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1) patent,

2) prawo ochronne na wzór użytkowy,

3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8) autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b)*1,3] / [a+b+c+d]

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Prowadzenie ewidencji w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:

    - prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem;

    - wykonuje Pan usługi programistyczne, których efektem jest rozwój istniejącego oprogramowania komputerowego;

    - prowadzona przez Pana działalność w zakresie rozwijania oprogramowania jest działalnością twórczą prowadząca do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań;

    - działalność w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania jest prowadzona w systematyczny sposób w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

    - tworzenie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonych przez Pana samodzielnie prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

    - Pana działalność nie ma charakteru działań rutynowych ani dotyczących okresowych zmian oprogramowania.

Tym samym – przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślenia przy tym wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych przez Pana usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu w ramach podejmowanych przez Pana prac rozwojowych.

Jak zaznaczono w opisie sprawy, utwory tworzone, rozwijane przez Pana są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz stanowią one odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie tych przepisów.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że autorskie prawa do programów komputerowych chronionych powyższym przepisem, tworzonych i rozwijanych w ramach Pana działalności gospodarczej – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód uzyskany przez Pana z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 updof.

Przy tym, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że przenosi Pan na klienta autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów – programów komputerowych. Tym samym osiąga Pan dochód z ich sprzedaży.

Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, że w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest wyłącznie autorskie prawo do programu komputerowego.

Tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą bowiem stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Wskazał Pan w opisie sprawy efekty prac na rozwojem oprogramowania, nad którym Pan pracuje, tj. ulepszenie oraz rozwinięcie aplikacji opartych o platformę chmurową czy innych całościowych aplikacji są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W związku z powyższym, o ile w istocie, jak Pan wskazał w ramach prowadzonej działalności tworzy Pan programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i otrzymywane wynagrodzenie jest wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich do tworzonego oprogramowania, to należy uznać, że otrzymane wynagrodzenie z tego tytułu stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT i ma Pan możliwość skorzystania z preferencyjnego opodatkowania tego dochodu według stawki 5%.

Prowadzi Pan od 1 stycznia 2019 r. odrębną ewidencję, w której wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzona ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Z prowadzonej ewidencji można wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Tym samym jest Pan uprawniony do zastosowania do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5% w latach 2019, 2022, 2021 i 2022, a także za lata kolejne, jeśli będzie Pan uzyskiwał dochody ze sprzedaży praw autorskich do programu komputerowego w takich samych okolicznościach faktycznych a obowiązujące przepisy prawa nie zmienią się.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Zatem, jeżeli w złożonych zeznaniach za lata 2019, 2020, 2021 i 2022 nie zastosował Pan 5% stawki podatku od uzyskiwanego w tych latach kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to przysługuje Panu prawo do złożenia korekty zeznań oraz skorzystanie z preferencji w załączniku PIT/IP, zgodnie z art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja nie rozstrzyga, czy prowadzi Pan prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz, czy efekty Pana pracy to programy komputerowe podlegające ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Te elementy podał Pan jako okoliczności faktyczne sprawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).