Skutki podatkowe sprzedaży odziedziczonego udziału w mieszkaniu i garażu, przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych, jakie spowodowała dla Pani sprzedaż odziedziczonego udziału w mieszkaniu i garażu, jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 18 maja 2023 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Babcia Wnioskodawczyni A.B. 26 sierpnia 1993 r. nabyła mieszkanie oraz 4 stycznia 2002 r. garaż. Babcia zmarła 9 grudnia 2019 r. Prawa spadkowe po zmarłej nabyła mama Wnioskodawczyni C.D. (córka A.B.) i E.F. (druga córka) w dniu 9 grudnia 2019 r. (akt poświadczenia dziedziczenia z 19 lutego 2020 r.).

Mama Wnioskodawczyni C.D. zmarła 30 września 2020 r. Prawa spadkowe po zmarłej nabyła Wnioskodawczyni i jej ojciec K.D..

6 kwietnia 2022 r. nastąpiło zbycie – sprzedaż mieszkania i garażu.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni i jej ojciec zobowiązani są do zapłaty podatku dochodowego w wysokości 19% od sprzedaży mieszkania i garażu?

Pani stanowisko w sprawie

Według Wnioskodawczyni podatek dochodowy od sprzedaży mieszkania i garażu nie należy się.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie braku obowiązku rozliczenia przez Panią podatku dochodowego z tytułu sprzedaży mieszkania i garażu, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa rozróżnia przy tym odrębne źródła przychodów osób fizycznych. Od tego, z jakiego źródła pochodzą przychody zależą zasady ich opodatkowania.

Źródłem przychodów jest m.in. wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis ten stanowi, że odpłatne zbycie nieruchomości lub wskazanych w nim praw do nieruchomości jest źródłem przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, jeżeli:

•podatnik nie zbywa ich w wykonywaniu działalności gospodarczej, oraz

•zbywa je przed upływem 5-letniego okresu wskazanego w przepisie.

Jeśli natomiast odpłatne zbycie (które nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej) następuje po upływie 5-letniego terminu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy – nie jest ono źródłem przychodu. W takim przypadku odpłatność, którą podatnik uzyskał ze zbycia nieruchomości (praw do nieruchomości) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Nie musi być więc wykazywana w zeznaniu podatkowym.

Jednocześnie, ustawodawca przewidział szczególny sposób liczenia tego okresu 5-letniego w sytuacji, gdy podatnik nabył nieruchomość (prawa do nieruchomości) w drodze spadku. W myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

A zatem, okres 5-letni dla sytuacji zbycia nieruchomości przez spadkobiercę liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę. Do wyliczenia 5-letniego okresu uwzględniany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw do nieruchomości) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres, kiedy spadkodawca był właścicielem nieruchomości.

Pani wątpliwości dotyczą kwestii skutków podatkowych sprzedaży mieszkania i garażu, udział w których odziedziczyła Pani po matce.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy, 5-letni termin, po upływie którego odpłatne zbycie udziału w tych nieruchomościach nie byłoby dla Pani źródłem przychodu, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym Pani matka nabyła udziały w tych nieruchomościach.

Pani matka nabyła mieszkanie w spadku po Pani babci.

Momentem nabycia przez Pani matkę praw do mieszkania i garażu był moment śmierci Pani babci, tj. 9 grudnia 2019 r. Wynika to z przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zgodnie bowiem z art. 925 Kodeksu cywilnego:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

A zgodnie z art. 924 Kodeksu cywilnego:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Dla ustalenia okresu 5-letniego na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy nie ma natomiast znaczenia, od kiedy Pani babcia nabyła mieszkanie i garaż.

W konsekwencji, w Pani sytuacji pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym Pani matka (jako Pani spadkodawca) nabyła mieszkanie i garaż – tj. od końca 2019 r. Okres 5-letni upływa więc z końcem 2024 roku.

Sprzedała Pani udział w mieszkaniu i garażu 6 kwietnia 2022 r., tj. przed upływem 5 lat od końca 2019 roku. Tym samym, sprzedaż ta jest Pani źródłem przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z a ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ma Pani obowiązek wykazać przychody uzyskane z sprzedaży w zeznaniu PIT-39 i opodatkować je zgodnie z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

•Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

•Ta interpretacja dotyczy wyłącznie Pani sytuacji podatkowej. Nie rozstrzyga natomiast o sytuacji podatkowej Pani ojca.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).