
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
•prawidłowe – w części dotyczącej możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego za 2021 r. i rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko;
•nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 23 września 2025 r. (wpływ) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Od 2012 r. jest Pani osobą rozwiedzioną.
Z zakończonego małżeństwa pochodzi syn (urodzony w 2009 r.), który pozostaje pod Pani wyłączną opieką. Ojciec dziecka nie interesuje się jego losem, nie utrzymuje z nim kontaktu, nie uczestniczy w jego wychowaniu, ani nie podejmuje decyzji dotyczących jego zdrowia czy edukacji. Zobowiązania alimentacyjne są egzekwowane za pośrednictwem komornika. Od 2012 r. miejscem zamieszkania syna było i jest Pani miejsce zamieszkania. Wyłącznie Pani pobiera świadczenie wychowawcze na syna. Faktycznie tylko Pani wykonuje władzę rodzicielską nad synem – dba Pani o jego rozwój, wspiera jego zainteresowania, ponosi koszty jego leczenia, badań, wypoczynku, odwozi go Pani do szkoły i na zajęcia dodatkowe. Faktycznie samotnie wychowuje Pani syna.
W 2019 r. urodziła Pani córkę ze związku nieformalnego. Partner nie łoży finansowo na Pani pierwsze dziecko (syna), nie ingeruje w jego wychowanie, nie adoptował go i nie jest jego opiekunem prawnym. Wspólnie z partnerem posiada Pani kredyt hipoteczny oraz jesteście Państwo współwłaścicielami domu.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
Chciałaby Pani skorzystać z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko za lata 2021, 2022, 2023 i 2024.
W okresie objętym wnioskiem podlegała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz uzyskiwała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej.
Orzeczenie sądu o rozwodzie z ojcem syna uprawomocniło się 20 listopada 2012 r. W okresie objętym wnioskiem była Pani osobą rozwiedzioną.
W ww. okresie samotnie wychowywała i sprawowała Pani opiekę nad synem. Pomimo, iż w wyroku rozwodowym powierzono wykonywanie władzy rodzicielskiej nad synem obojgu rodzicom, a miejsce pobytu syna ustalono przy Pani, ojciec nie utrzymuje kontaktu z synem i nie uczestniczy w jego wychowaniu.
Córkę urodzoną w 2019 r. z nieformalnego związku wychowuje Pani wraz z jej drugim rodzicem.
W okresie objętym wnioskiem, nie wychowywała Pani żadnego innego dziecka (niż wskazane we wniosku) wspólnie z jego drugim rodzicem lub opiekunem prawnym.
Poza najmem prywatnym nie mają do Pani, ani Pani dzieci zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Pytania
1)Czy posiada Pani status osoby samotnie wychowującej dziecko w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2)Czy ma Pani prawo do wspólnego rozliczenia z dzieckiem w ramach ulgi dla osób samotnie wychowujących dziecko?
3)Czy za lata 2021, 2022, 2023, 2024 może Pani złożyć korektę deklaracji?
Pani stanowisko w sprawie
Ad. 1 i 2. Uważa Pani, że spełnia przesłanki do uznania Pani za osobę samotnie wychowującą dziecko, ponieważ jest Pani osobą rozwiedzioną, wychowuje Pani samotnie dziecko z pierwszego związku bez udziału ojca dziecka, który nie uczestniczy w jego wychowaniu ani utrzymaniu. Fakt egzekwowania alimentów przez komornika potwierdza brak zaangażowania drugiego rodzica. Uważa Pani, że ma prawo do rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko i do skorzystania z preferencyjnych zasad opodatkowania określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z 25 czerwca 2025 r. sygn. akt I SA/Ke 139/25 wskazano, że: „przepisy prawne regulujące omawianą ulgę nie wykluczają zastosowania preferencyjnego opodatkowania w opisanej sytuacji, tj. gdy matka dziecka pozostaje w nieformalnym związku z partnerem, który nie jest ojcem drugiego dziecka”. Podobnie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 11 marca 2025 r. sygn. akt II SA/Bd 773/24: „przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie pozbawiają rodzica prawa do wskazanej ulgi w sytuacji, gdy zamieszkuje on z osobami niewychowującymi i nieobowiązanymi do wychowania dzieci”.
W Pani przypadku wyłączna opieka nad dzieckiem, brak zaangażowania ojca oraz fakt, że Pani partner nie jest ojcem dziecka i nie uczestniczy w jego wychowaniu, potwierdzają spełnienie przesłanek do uznania Pani za osobę samotnie wychowującą dziecko.
Ad. 3. Pani zdaniem, na dzień składania niniejszego wniosku zobowiązania podatkowe za lata 2021-2024 nie uległy przedawnieniu, a zatem ma Pani prawo do złożenia korekty deklaracji za te lata.
Na podstawie art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej ma Pani prawo do złożenia korekty zeznań podatkowych w ciągu 5 lat od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku.
Zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Oznacza to, że dla deklaracji podatkowych: za 2021 r. – termin przedawnienia upływa z końcem 2027 r.; za 2022 r. – z końcem 2028 r.; za 2023 r. – z końcem 2029 r.; a za 2024 r. – z końcem 2030 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe – w części dotyczącej możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego za 2021 r. i rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko oraz nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Z jego treści wynika, że:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., stanowił, że:
Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:
1)małoletnie,
2)bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3)do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej
–podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.
Zgodnie z art. 6 ust. 4c przywołanej ustawy, mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:
Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:
1)małoletnie,
2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie
–podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.
Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy, mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.
Zgodnie z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2024 r. poz. 1576).
W świetle zaś art. 6 ust. 8 tej ustawy:
·w brzmieniu obowiązującym w stosunku do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31 grudnia 2021 r.:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
·w brzmieniu obowiązującym w stosunku do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:
1)stosuje przepisy:
a)art. 30c lub
b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy
-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
W myśl art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:
Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Przystępując do oceny możliwości skorzystania przez Panią z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2021, 2022, 2023 i 2024 dla osoby samotnie wychowującej dziecko, podkreślić należy, że wszystkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania.
Odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Oznacza to, że nie można dokonywać wykładni rozszerzającej ani też zawężającej. Stąd też, aby skorzystać z preferencji podatkowej, w tym tej przewidzianej dla osób samotnie wychowujących dzieci, konieczne jest spełnienie wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Preferencja ta obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymieniają enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie. Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje – dla potrzeb jej wykładni i stosowania – samotnego wychowywania, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji.
Dla ustalenia znaczenia „samotnie” oraz „wychowywać” należy zatem odwołać się w pierwszej kolejności do językowych reguł interpretacyjnych.
Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „wychować — wychowywać” to: (1) «zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności», (2) «przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie». Zatem, „wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.
Natomiast, „samotny” to: (1) «żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół», (2) «znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam», (3) «spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa», (4) «znajdujący się na odludziu».
Przez osobę samotnie wychowującą dziecko, o której mowa w przytoczonych na wstępie przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy więc rozumieć osobę, która faktycznie w pojedynkę w pełni lub w przeważającej mierze wychowuje dziecko bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym, stale, na co dzień troszcząc się nie tylko o byt materialny, ale także rozwój emocjonalny dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany np. do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie, status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy prawa stwierdzam, że skoro od 2012 r. jest Pani osobą rozwiedzioną oraz samotnie wychowywała i sprawowała Pani opiekę nad małoletnim synem, z którym ojciec nie utrzymuje kontaktu, nie uczestniczy w jego wychowaniu, ani nie podejmuje decyzji dotyczących jego zdrowia czy edukacji oraz nie zawarła Pani związku małżeńskiego z obecnym partnerem, który nie jest ojcem syna i nie współuczestniczy on w wychowaniu tego dziecka – spełniła Pani warunki określone w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ma Pani prawo za 2021 r. do rozliczenia podatku w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.
Jeśli chodzi o rozliczenie preferencyjne za lata 2022-2024, zauważam, że zgodnie z dodanym art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca wyłączył możliwość skorzystania z tej formy opodatkowania przez osoby wychowujące wspólnie z drugim rodzicem lub opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko. Wyłączenie to obejmuje również sytuacje, w których dziecko pozostaje pod opieką naprzemienną, a obojgu rodzicom przyznano świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, córka urodzona w 2019 r. z nieformalnego związku jest wychowywana wspólnie przez Panią oraz jej ojca. Jednocześnie wskazuje Pani, że obecny partner nie uczestniczy w wychowaniu Pani pierwszego dziecka – nie łoży na jego utrzymanie, nie ingeruje w proces wychowawczy, nie adoptował dziecka ani nie posiada statusu jego opiekuna prawnego. W konsekwencji, mimo że nie pozostaje Pani w związku małżeńskim z obecnym partnerem, a ojciec syna z pierwszego związku nie bierze udziału w jego wychowaniu, nie spełnia Pani warunków do preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko za lata 2022-2024, zgodnie z art. 6 ust. 4c i 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle art. 6 ust. 4f tej ustawy, preferencyjne opodatkowanie nie przysługuje osobie, która wspólnie z drugim rodzicem wychowuje co najmniej jedno dziecko – niezależnie od formalnego statusu związku. Tym samym, począwszy od zeznania podatkowego za rok 2022, nie może Pani skorzystać z rozliczenia przewidzianego dla osoby samotnie wychowującej dziecko.
W związku z powyższym, w zakresie korekty rozliczenia za rok podatkowy 2021, wskazuję, że zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r., poz. 111 ze zm.):
Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
Stosownie do art. 81 § 2 ww. ustawy:
Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.
Przy czym, w myśl z art. 3 pkt 5 tej ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.
Stosownie do art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej:
Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.
Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość ze zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej).
Reasumując, stwierdzam, że przysługuje Pani prawo do rozliczenia dochodów w sposób preferencyjny, przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, wyłącznie za rok podatkowy 2021. Natomiast za lata 2022-2024 miało do Pani zastosowanie wyłącznie, o którym mowa w art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wyklucza możliwość skorzystania z tej preferencji. W związku z powyższym, ma Pani prawo do złożenia korekty zeznania podatkowego za 2021 r. celem skorzystania z preferencyjnego sposobu opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dziecko.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Odnosząc się do przywołanych przez Panią wyroków sądów administracyjnych informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
