Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 30 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 6 października 2025 r. (wpływ 6 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu 31 grudnia 2024 r. Wnioskodawczyni założyła drogą elektroniczną konto IKZE w X Bank i w tym samym dniu dokonała na nie wpłat o łącznej kwocie 9 388,80 zł, co stanowiło maksymalną sumę uprawniającą do skorzystania z odliczenia w zeznaniu podatkowym za rok 2024. Wpłaty zostały dokonane drogą elektroniczną, środki zostały pobrane z konta Wnioskodawczyni w dniu 31.12.2024 (data księgowania widoczna na potwierdzeniach przelewów). Rozliczenie podatku PIT za rok 2024 Wnioskodawczyni przygotowała z uwzględnieniem ulgi z tytułu powyższej wpłaty na IKZE, a następnie złożyła zeznanie w terminie ustawowym. W 2025 Wnioskodawczyni postanowiła inwestować w IKZE stopniowo i w dniu 07.03.2025 dokonała wpłat na łączną kwotę 2 500 zł. W dniu 12.03.2025 Wnioskodawczyni dostała zwroty na swoje konto o łącznej kwocie 1 481,20 zł. Ten fakt zaniepokoił Zainteresowaną, dlatego zwróciła się do Banku z prośbą o wyjaśnienie. W odpowiedzi otrzymała informację, że Bank prowadząc konto IKZE działa jako pośrednik pomiędzy klientem a TFI oraz że środki z tytułu przelewu zleconego (i zaksięgowanego na koncie) w dniu 31 grudnia 2024 r. zostały zaksięgowane na koncie TFI dopiero w roku 2025 i zaliczone do limitu w 2025 roku. W związku z tym wpłaty zlecone w marcu 2025, zostały uznane przez TFI jako dopłata do wysokości limitu na rok 2025 i nadwyżka podlega zwrotowi.
Pytania
Czy do skorzystania z ulgi podatkowej z tytułu wpłaty na IKZE w danym roku podatkowym wystarczy prawidłowo zlecony przelew do IKZE zaksięgowany przez bank w tymże roku podatkowym?
Czy Wnioskodawczyni miała prawo do skorzystania z ulgi podatkowej w roku 2024 z tytułu wpłaty na IKZE zleconej i zaksięgowanej przez X Bank 31.12.2024?
Czy fakt potraktowania tej wpłaty przez TFI jako wpłaty dokonanej na rok 2025 jest tutaj istotny?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, niezależnie od wewnętrznych rozliczeń między podmiotami, przelew zaksięgowany 31.12.2024 przez Bank na IKZE powinien zostać zaliczony do limitu w 2024 roku. Według Pani wpłaty na IKZE dokonane w danym roku podatkowym do wysokości limitu wpłat na IKZE powinny stanowić podstawę do skorzystania z ulgi podatkowej.
Zgodnie z art. 60 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2025 r. poz. 111) za termin dokonania zapłaty podatku uważa się: 2) w obrocie bezgotówkowym - dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika, rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej, w małej instytucji płatniczej lub instytucji pieniądza elektronicznego na podstawie polecenia przelewu, a w przypadku zapłaty za pomocą instrumentu płatniczego innego niż polecenie przelewu, zwanego dalej „innym instrumentem płatniczym” – dzień uzyskania potwierdzenia autoryzacji transakcji płatniczej, o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2024 r. poz. 30, 731 i 1222). W związku z powyższym uważa Pani, że wpłaty, które zleciła w dniu 31.12.2024 i które zostały zaksięgowane przez X Bank w tym samym dniu, czyli 31.12.2024 stanowią podstawę skorzystania z ulgi podatkowej w 2024. Uważa Pani, że skoro podatnikiem jest Pani, a Pani konto zostało obciążone w 2024 roku, jest to kluczowy fakt do rozliczenia podatkowego, niezależnie od faktycznej daty przekazania środków przez Bank do TFI.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych, zwanych dalej „IKE” oraz na indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, zwanych dalej „IKZE” oraz dokonywania wpłat, wypłat transferowych, częściowego zwrotu i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach reguluje ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 707).
Zgodnie z art. 1 ww. ustawy:
Ustawa określa zasady gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych, zwanych dalej "IKE", oraz na indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, zwanych dalej "IKZE", oraz dokonywania wpłat, wypłat transferowych, wypłat, częściowego zwrotu i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach.
Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 4 ww. ustawy wpłata oznacza:
Wpłatę środków pieniężnych dokonywaną przez oszczędzającego na IKE lub IKZE lub przekazanie pożytków z papierów wartościowych zgromadzonych na IKE lub IKZE oszczędzającego.
Natomiast w myśl przepisu art. 4 ust. 2 tej ustawy:
Oszczędzający na IKZE ma prawo do odliczenia od dochodu wpłat na IKZE na zasadach i w trybie określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli na podstawie umowy o prowadzenie IKZE gromadzi oszczędności tylko na jednym IKZE, z zastrzeżeniem art. 14 i 23.
Wpłaty dokonywane na IKZE w roku kalendarzowym, stosownie do art. 13a ust. 1 ww. ustawy:
Wpłaty dokonywane na IKZE w roku kalendarzowym nie mogą przekroczyć kwoty odpowiadającej 1,2-krotności przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok określonego w ustawie budżetowej lub ustawie o prowizorium budżetowym lub w ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone, z zastrzeżeniem ust. 1a.
Zgodnie z ust. 5 ww. artykułu:
Po przekroczeniu kwoty określonej w obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 8, instytucja finansowa jest obowiązana do przekazania nadpłaconej kwoty w sposób określony w umowie o prowadzenie IKZE.
W myśl art. 13a ust. 8 ww. ustawy:
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" do końca roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym będą dokonywane wpłaty na IKZE, wysokość kwot, o których mowa w ust. 1 i 1a.
Przechodząc zaś na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) należy przedstawić co następuje.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2b ww. ustawy:
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego dokonanych przez podatnika w roku podatkowym, do wysokości określonej w przepisach o indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego.
W myśl art. 26 ust. 6g ww. ustawy:
Odliczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2b i 2c, dokonuje się w zeznaniu podatkowym.
Art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Analizując powyższe przepisy można stwierdzić, że osoby, które w danym roku podatkowym dokonywały wpłat na IKZE, mogą odliczyć poniesione przez siebie wydatki od uzyskanego dochodu. Jeżeli wysokość dochodu uzyskanego w danym roku podatkowym jest niższa od kwoty dokonanej wpłaty na IKZE, podatnik może dokonać odliczenia tylko do wysokości dochodu. Pozostała kwota nie ulega odliczeniu w latach następnych.
Podkreślić również należy, że wpłaty na IKZE podlegają limitowaniu. Limit ten nie jest co prawda określony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz wynika – o czym wspomniano wcześniej cytując treść art. 13a ust. 8 ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego – z corocznego obwieszczenia ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 4 grudnia 2023 r. w sprawie wysokości kwoty wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego w roku 2024 wysokość kwoty wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego wynosiła 9 388,80 zł (dla osób prowadzących pozarolniczą działalność, w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 497) – 14 083,20 zł).
Pani wątpliwość wzbudził sposób rozliczenia kwoty wpłaconej na IKZE, mianowicie czy miała Pani prawo skorzystać z ulgi podatkowej w 2024 r. z tytułu wpłaty na IKZE zleconej i zaksięgowanej przez Pani bank w roku 2024 oraz czy fakt potraktowania tej wpłaty przez IKZE jako wpłaty dokonanej w roku 2024 jest tutaj istotny.
Z wniosku wynika, że w dniu 31 grudnia 2024 r. założyła Pani drogą elektroniczną konto IKZE w X Bank i w tym samym dniu dokonała na nie wpłat o łącznej kwocie 9 388,8 zł, co stanowiło maksymalną sumę uprawniającą do skorzystania z odliczenia w zeznaniu podatkowym za rok 2024. Środki zostały pobrane z Pani konta w dniu 31.12.2024 (data księgowania widoczna na potwierdzeniach przelewów). W dniu 07.03.2025 dokonała Pani wpłat na łączną kwotę 2 500 zł. W dniu 12.03.2025 dostała Pani zwroty na swoje konto o łącznej kwocie 1 481,20 zł. Bank wskazał, iż prowadząc konto IKZE działa jako pośrednik pomiędzy klientem a TFI oraz że środki z tytułu przelewu zleconego (i zaksięgowanego na koncie) w dniu 31 grudnia 2024 r. zostały zaksięgowane na koncie TFI dopiero w roku 2025 i zaliczone do limitu w 2025 roku. W związku z tym wpłaty zlecone w marcu 2025, zostały uznane przez TFI jako dopłata do wysokości limitu na rok 2025 i nadwyżka podlega zwrotowi.
Wymaga podkreślenia, że podstawę rozliczenia ulgi związanej z wpłatami na IKZE stanowią dowody dokonanych wpłat, tj. dowody dokumentujące poniesienie wydatku, wskazujące w szczególności dane identyfikujące podmiot dokonujący wpłaty, jej tytuł oraz kwotę. Przede wszystkim dowód ten powinien zawierać datę poniesienia wydatku, co pozwoli ustalić prawo do ulgi w danym roku podatkowym.
W tym miejscu wskazać również należy, że w prawie podatkowym za termin dokonania zapłaty uważa się w obrocie bezgotówkowym moment obciążenia rachunku bankowego podatnika lub rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej na podstawie polecenia przelewu.
Wynika to z art. 60 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) który stanowi, że:
Za termin dokonania zapłaty podatku uważa się w obrocie bezgotówkowym – dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika, rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej, w małej instytucji płatniczej lub instytucji pieniądza elektronicznego na podstawie polecenia przelewu, a w przypadku zapłaty za pomocą instrumentu płatniczego innego niż polecenie przelewu, zwanego dalej „innym instrumentem płatniczym” – dzień uzyskania potwierdzenia autoryzacji transakcji płatniczej, o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2360).
Również w doktrynie uznaje się, że w obrocie bezgotówkowym dniem zapłaty jest dzień obciążenia rachunku podatnika.
Jak orzekł Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 26 lutego 2016 r., sygn. akt III AUa 825/15:
„Zauważyć należy, że zgodnie z art. 63c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 128 z późn. zm.) polecenie przelewu stanowi udzieloną bankowi dyspozycję dłużnika obciążenia jego rachunku określoną kwotą i uznania tą kwotą rachunku wierzyciela. Bank wykonuje dyspozycję dłużnika w sposób przewidziany w umowie rachunku bankowego. Zatem dla ustalenia daty zapłaty znaczenie ma data obciążenia rachunku, a nie data wystawienia polecenia bądź data zwiększenia kwoty na rachunku wierzyciela.”
W podobnym tonie wypowiedział się Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 19 kwietnia 2016 r., sygn. akt III AUa 1290/15 stwierdzając, że:
„Wydanie dyspozycji w bankowości elektronicznej przelewu określonej kwoty na konto wierzyciela jest równoznaczne z obciążeniem rachunku dającego zlecenie w dniu wydania tej dyspozycji, oczywiście o ile na koncie dłużnika znajdowały się środki pozwalające na uznanie rachunku wierzyciela, to jest środki pozwalające na realizację przelewu. Skuteczne zlecenie płatnicze w systemie bankowości elektronicznej powoduje automatyczne zmniejszenie środków na koncie zleceniodawcy o kwotę określoną w tym zleceniu już w momencie przyjęcia polecenia przelewu przez bank.
Powyższe rozważania odnoszące się do definicji przelewu bankowego mogą prowadzić tylko do jednego wniosku, że prawidłowa wykładnia mającego zastosowanie w sprawie przepisu art. 60 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej pozwala na stwierdzenie, że chwilą decydującą o tym, czy składka została zapłacona w terminie jest chwila przyjęcia polecenia przelewu przez bank, a nie moment jego księgowania – uznania rachunku wierzyciela kwotą określoną w poleceniu przelewu.”
We wniosku wskazała Pani, że datą złożenia dyspozycji elektronicznego przelewu bankowego jest 31 grudnia 2024 r.
Mając zatem na względzie przedstawione powyżej uregulowania prawne, należy wysnuć jednoznaczny wniosek, że skoro dokonała Pani przelewu środków tytułem wpłaty na IKZE w dniu 31 grudnia 2024 r. i data ta wynika z elektronicznego potwierdzenia przelewu to niezależnie od tego, kiedy instytucja finansowa faktycznie zrealizowała dyspozycję i kiedy środki te zostały zaksięgowane na indywidualnym koncie zabezpieczenia emerytalnego, należy uznać, że wpłata ta została dokonana 31 grudnia 2024 r.
W związku z powyższym, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługiwało Pani prawo do odliczenia wpłaty w kwocie 9 388,80 zł dokonanej na IKZE w dniu 31 grudnia 2024 r. w zeznaniu podatkowym za 2024 r. Pani stanowisko jest zatem prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.