Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
19 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 1 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 29 września 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1. Zainteresowany będący stroną postępowania:
A. A, ul. X 1, (...)
2. Zainteresow4any niebędący stroną postępowania:
B. A, ul. X 1, (...)
3. Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
C. A, ul. X 1, (...)
Opis zdarzenia przyszłego
3 września 1991 r. Państwo D. A i C. A małżonkowie A, B. A i E. A małżonkowie A, A. A aktem notarialnym numer (...) nabyli za cenę 500 tys. zł w równych prawach - prawo wieczystego użytkowania działki gruntowej o numerze 1/1 z mapy obszaru (...) o powierzchni 0,2332 ha) oraz stanowiący odrębną nieruchomość budynek - pawilon handlowy (przy ul. Y) o kubaturze 2474m3 objęty księgą wieczystą numer (...) (Dalej łącznie: Nieruchomość).
D. A i C. A małżonkowie A oraz B. A i E. A małżonkowie A nabyli ww. nieruchomość za środki objęte dorobkiem.
17 kwietnia 1991 r. powstała spółka cywilna „Q”, której wspólnikami byli: D. A, C. A, B. A i A. A.
Uchwałą numer 1 z dnia 2 stycznia 1997 r. dotychczasowi wspólnicy spółki cywilnej, tj. D. A, C. A, B. A i A. A zaakceptowali deklarację wstąpienia do spółki Pani E. A i przyjęli ją jako wspólnika.
Od tego momentu wspólnikami spółki cywilnej byli D. A, C. A, B. A, A. A i E. A.
Wspólnicy spółki cywilnej (tj. D. A, C. A, B. A, A. A i E. A) podjęli następnie uchwałę numer 2 z dnia 2 stycznia 1997 r. w sprawie zmiany treści umowy spółki. Zmiana umowy dotyczyła podwyższenia kapitału spółki. Pokryciem wkładu miały być wymienione w treści uchwały nieruchomości ich części oraz prawa użytkowania wieczystego. W szczególności wspólnicy postanowili o wniesieniu do tej spółki nieruchomości, tj. prawa wieczystego użytkowania działki gruntowej o numerze 1/1 z mapy obszaru (...) o powierzchni 0,2332 ha) oraz stanowiącej odrębną nieruchomość budynku, tj. pawilonu handlowego (przy ul. Y) o kubaturze 2474m3 objętego księgą wieczystą numer (...)).
W zakresie próby przeniesienia własności Nieruchomości nie zachowano jednak formy aktu notarialnego, skutkiem czego nie doszło do przeniesienia własności Nieruchomości na rzecz spółki cywilnej. Nieruchomości te pozostały we władaniu dotychczasowych współwłaścicieli.
Z treści księgi wieczystej nr (...) wynika, iż właścicielami nieruchomości są osoby fizyczne będące aktualnymi współwłaścicielami. Tym samym, własność nieruchomości nie stanowi składnika majątku spółki cywilnej.
Na podstawie wniosku z 28 czerwca 2003 r. i decyzji Starostwa Powiatowego (...) z 3 czerwca 2003 r. przekształcono prawo wieczystego użytkowania działki gruntowej o numerze 1/1 w prawo własności.
W związku ze śmiercią Pana D. A, doszło do zmiany w zakresie właścicieli spółki cywilnej oraz właścicieli nieruchomości. Postanowieniem z 6 marca 2006 r. stwierdzono nabycie spadku po D. A. Spadek nabyli w równych częściach: C. A, B. A oraz A. A. Skutkiem tego:
1.wspólnikami spółki cywilnej zostali wyłącznie C. A, B. A, E. A oraz A. A;
2.współwłaścicielami Nieruchomości zostali wyłącznie C. A, B. A, E. A oraz A. A.
Umową Spółki Cywilnej z 3 marca 2010 r. Pani C. A, B. A, E. A i A. A wnieśli nieodpłatnie do użytkowania na rzecz tej spółki nieruchomość budynek - pawilon handlowy (przy ul. Y) o kubaturze 2474 m3 objęty księgą wieczystą numer (...).
Przedmiotem działalności Spółki Cywilnej jest:
· 47.59.Z Sprzedaż detaliczna mebli, sprzętu oświetleniowego i pozostałych artykułów użytku domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (Przeważająca działalność gospodarcza (kod PKD2007);
· 46.47.Z Sprzedaż hurtowa mebli, dywanów i sprzętu oświetleniowego;
· 47.99.Z Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami;
· 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.
Nieruchomość była wykorzystywana do prowadzenia przez spółkę cywilną działalności gospodarczej - handlowej do stycznia 2011 r. Następnie nieruchomość była przedmiotem wynajmu, który trwał do końca czerwca 2024 r. Od tego momentu nieruchomość stoi pusta. Faktury z tytułu wynajmu były wystawiane przez spółkę cywilną.
Nieruchomości nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych spółki cywilnej. Nakłady ponoszone ze środków spółki cywilnej na Nieruchomości stanowiły remont lub inwestycję w obcym środku trwałym.
Pani C. A, B. A, E. A i A. A planują sprzedaż Nieruchomość i podjęli wątpliwość co do skutków podatkowych transakcji.
W uzupełnieniu wniosku z 29 września 2025 r. wskazaliście Państwo, że w okresie reorganizacji przedsiębiorstw i prywatyzacji była możliwość nabywania po likwidujących się firmach mienia w atrakcyjnych cenach. Decyzja o zakupie była w głównej mierze podyktowana chęcią wykorzystania atrakcyjnej okazji cenowej w zakresie zakupu nieruchomości.
Oprócz spółki cywilnej, w której Zainteresowani są wspólnikami, nie prowadzili uprzednio / nie prowadzą oni działalności gospodarczej.
Od momentu nabycia Nieruchomości w 1991 r. do momentu próby wniesienia jej „jako wkład” do spółki cywilnej w 1997 r. Nieruchomość była wykorzystywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej.
Od 1997 r. do momentu wniesienia do spółki cywilnej samego budynku "nieodpłatnie do użytkowania" w 2010 r. Nieruchomość nadal była wykorzystywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej.
W 1997 r. nie doszło do wniesienia jakiejkolwiek części nieruchomości. Nie doszło do przekształcenia współwłasności ułamkowej jakiejkolwiek części „Nieruchomości”. Prawo użytkowania wieczystego i własność budynku nie została wniesiona do spółki jako wkład.
W 1997 r. doszło do wniesienia samego prawa do nieodpłatnego użytkowania całej Nieruchomości.
Sformułowanie: „wnieśli nieodpłatnie do używania na rzecz spółki nieruchomość budynek – pawilon handlowy” należy rozumieć jako wniesienie do spółki jedynie prawa do nieodpłatnego używania ww. składnika majątku.
Nieruchomość była wykorzystywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej do stycznia 2011 r.
Odnośnie formy opodatkowania stosowanej przez Zainteresowanych na potrzeby prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej wskazaliście Państwo, że:
· do 31 grudnia 2012 rok – skala podatkowa wszyscy wspólnicy,
· od 1 stycznia 2013 rok – podatek liniowy 19% – wszyscy wspólnicy,
· od 1 stycznia 2022 rok – Pan A. A i Pan B. A przeszli na opodatkowanie skalą podatkową. Reszta wspólników pozostała przy opodatkowaniu podatkiem liniowym,
· od 1 stycznia 2025 rok – podatek liniowy 19% Pan A. A i Pan B. A - przeszli na opodatkowanie podatkiem liniowym. Wszyscy wspólnicy są opodatkowani podatkiem liniowym.
Wkładem Zainteresowanych do spółki cywilnej była praca własna wspólników oraz prawo do nieodpłatnego używania Nieruchomości.
Decyzję o sprzedaży nieruchomości podjęto w czerwcu 2025. Zainteresowani zamierzają sprzedać nieruchomość możliwie jak najszybciej.
Pytanie
Czy sprzedaż Nieruchomości skutkować będzie powstaniem po stronie współwłaścicieli przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wobec upływu 5 lat od daty nabycia nieruchomości będącej przedmiotem umowy sprzedaży, skutkowało będzie brakiem opodatkowania tej sprzedaży?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Zainteresowanych, sprzedaż - będącej własnością Współwłaścicieli - Nieruchomości, skutkować będzie powstaniem przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, co wobec upływu 5 lat od daty nabycia nieruchomości będącej przedmiotem umowy sprzedaży, skutkowało będzie brakiem opodatkowania tej sprzedaży.
Zgodnie z ustawą o PIT, przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch odrębnych źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej lub ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Źródłem przychodów będzie w drugim przypadku odpłatne zbycie:
1.nieruchomości lub Ich części oraz udziału w nieruchomości,
2.spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3.prawa wieczystego użytkowania gruntów
–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Zatem, zaliczenie do tego źródła przychodu następuje pod warunkiem, że transakcja nie jest realizowana w ramach działalności gospodarczej.
Odrębnym od powyższego źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, pozarolniczą działalność gospodarcza.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT wskazuje, że jest to działalność zarobkowa, prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PIT.
Z powyższych regulacji wynika więc, że w przypadku sprzedaży nieruchomości w pierwszej kolejności należy zbadać, czy transakcja następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem należy zbadać, czy można jej przypisać znamiona działalności gospodarczej określone w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. W judykaturze wskazuje się, że o tym, czy transakcja sprzedaży nieruchomości przeprowadzana jest w ramach działalności gospodarczej, decyduje całokształt okoliczności poprzedzających i towarzyszących zbyciu nieruchomości.
Wśród tych okoliczności wskazuje się na: z góry założony cel ekonomiczny, istnienie elementu ciągłości danych czynności, stwierdzenie istnienia celu zarobkowego oraz ustalenie, czy do zbycia dochodzi w warunkach zorganizowania, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT (zob. wyrok NSA z 3 października 2017 r. sygn. akt II FSK 2346/15; z 10 kwietnia 2013 r. sygn. akt II FSK 1686/11).
Działalność gospodarczą od innych form aktywności i zarobkowania osób fizycznych odróżnia m.in. jej ciągłość. Działalność gospodarcza nie obejmuje bowiem działań (przedsięwzięć) o charakterze incydentalnym i sporadycznym. W nauce prawa podatkowego podkreśla się, że działania incydentalne, jednorazowe nie mogą zostać zaliczone do działalności gospodarczej (zob. Komentarz do art. 5a ustawy o PITA. Bartosiewicz, R. Kubacki, Komentarz. Lex). Ciągłość działania wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Wyłącznie takie transakcje wolno zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej, które cechuje ciągłość, stałość i powtarzalność (tak np. w wyrokach NSA: z 30 stycznia 2014 r. sygn. akt II FSK 867/12; z 13 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1987/11; z 2 października 2013 r. sygn. akt II FSK 2729/11).
Ciągłość zorganizowanego działania charakteryzująca działalność gospodarczą oznacza stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyprzedaż własnego majątku, posiadanego przez długi czas, lecz nabywanie rzeczy w celu ich dalszej sprzedaży. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznaczać musi względnie stały zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.
Z treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT wynika, że do tego źródła zalicza się każdą sprzedaż incydentalną, jednorazową. Zastosowaniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przeszkadza dążenie jednostki do uzyskania jak najlepszych efektów ekonomicznych przeprowadzonej transakcji. Istotne znaczenie ma natomiast ustalenie, czy zamiarem podatnika było uczynienie sobie z odpłatnego zbycia nieruchomości stałego, tj. ciągłego źródła zarobkowania.
Niewątpliwie czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb własnych i swojej rodziny, nie mieszczą się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Przychody uzyskane z tytułu zbycia nieruchomości mogą zostać zaliczone do przychodów z działalności gospodarczej wyłącznie wtedy, gdy ich zbycie następuje w warunkach charakterystycznych dla działalności gospodarczej. Takie transakcje mają charakter profesjonalny, zawodowy, tj. wykraczają poza czynności zwyczajowo podejmowane w ramach zwykłego zarządu przez właściciela składników majątkowych, kierującego się normalnymi w takich przypadkach zasadami gospodarności.
Reasumując, można stwierdzić, że działalność gospodarcza to działalność, która:
- prowadzona jest w celach zarobkowych;
- prowadzona jest na własny rachunek podatnika;
- ma stały, zawodowy charakter.
Nieruchomość została nabyta ponad 30 lata temu przez współwłaścicieli i jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie została nabyta w celu dalszej odsprzedaży.
Również w działalności spółki cywilnej, nieruchomość nie ma nic wspólnego z działalnością w zakresie nabywania i zbywania nieruchomości.
W konsekwencji, w ocenie Zainteresowanych, sprzedaż Nieruchomości była czynnością podejmowaną w ramach gospodarowania majątkiem prywatnym, niespełniającą warunków dla uznania jej za działalność gospodarczą.
Potwierdza to również wpis do księgi wieczystej nr (...) z którego wynika, iż właścicielami nieruchomości są osoby fizyczne będące aktualnymi współwłaścicielami. Tym samym, własność nieruchomości nie stanowi składnika majątku spółki cywilnej.
Niezależnie od powyższego wskazać należy, że przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, nie mógłby zostać zakwalifikowany do przychodu z działalności gospodarczej również z uwagi na fakt, że przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była własnością spółki cywilnej. Zgodnie bowiem z treścią art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług.
A zatem, skoro przedmiotowa Nieruchomość nigdy nie została wniesiona na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego do majątku spółki cywilnej, to niewątpliwie Nieruchomość ta nie spełniała przesłanek dla uznania, że sprzedaż nieruchomości byłaby związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawców.
Z uwagi na powyższe, skoro Współwłaściciele nabyli przedmiotową Nieruchomość w roku 1991, to wobec upływu 5 lat od daty nabycia nieruchomości będącej przedmiotem umowy sprzedaży, skutkowało będzie brakiem opodatkowania tej sprzedaży u Współwłaścicieli.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 5 ustawy:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Tym samym pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku, liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował.
Odrębnym źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Jak wynika z Państwa wniosku:
· 3 września 1991 r. Państwo D. A i C. A małżonkowie A, B. A i E. A małżonkowie A, A. A nabyli w równych prawach prawo wieczystego użytkowania działki gruntowej oraz stanowiący odrębną nieruchomość budynek - pawilon handlowy (dalej łącznie: Nieruchomość);
· 17 kwietnia 1991 r. powstała spółka cywilna, której wspólnikami byli D. A, C. A, B. A i A. A (uchwałą z 2 stycznia 1997 r. wspólnikiem stała się też Pani E. A);
· Uchwałą z 2 stycznia 1997 r. w sprawie zmiany treści umowy spółki postanowiono o wniesieniu do tej spółki Nieruchomości, ale nie zachowano jednak formy aktu notarialnego, skutkiem czego nie doszło do przeniesienia własności Nieruchomości na rzecz spółki cywilnej. Nieruchomość pozostała we władaniu dotychczasowych współwłaścicieli;
· W 1997 r. doszło do wniesienia samego prawa do nieodpłatnego użytkowania całej Nieruchomości;
· 28 czerwca 2003 r. przekształcono prawo wieczystego użytkowania działki gruntowej w prawo własności;
· W związku ze śmiercią Pana D. A 6 marca 2006 r. stwierdzono nabycie po nim spadku, który w równych częściach nabyli pozostali wspólnicy spółki cywilnej;
· 3 marca 2010 r. wspólnicy spółki cywilnej wnieśli do niej prawo do nieodpłatnego używania budynku, tj. pawilonu handlowego;
· Nieruchomość była wykorzystywana do prowadzenia przez spółkę cywilną działalności gospodarczej od momentu jej nabycia przez współwłaścicieli do stycznia 2011 r., kiedy to stałą się przedmiotem wynajmu, który trwał do końca czerwca 2024 r. Od tego momentu Nieruchomość stoi pusta;
· Nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych spółki cywilnej;
· Decyzję o sprzedaży Nieruchomości podjęto w czerwcu 2025. Zainteresowani zamierzają sprzedać nieruchomość możliwie jak najszybciej.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
W myśl art. 22 ust. 8 tej ustawy:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.
Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1.budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2.maszyny, urządzenia i środki transportu,
3.inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Stosownie natomiast do art. 22d ust. 2 cytowanej ustawy:
Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.
W świetle powyższego, zaliczenie przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest możliwe, jeśli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:
·składnik majątku wykorzystywano dla celów prowadzonej działalności gospodarczej,
·składnik ten stanowi/stanowił środek trwały w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
·składnik majątku podlegał ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają przy tym możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ani też dokonywania jego amortyzacji (zwłaszcza, że część środków trwałych objęta jest ustawowym wyłączeniem z amortyzacji podatkowej).
Jak już wyżej wskazano przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch odrębnych źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej lub ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Decydujące znaczenie dla kwalifikacji przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości do właściwego źródła ma fakt wykorzystywania tej nieruchomości do celów prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz charakter tej nieruchomości.
Z treści wniosku wynika, iż Zainteresowani nieodpłatnie umożliwili spółce cywilnej, której są wspólnikami, prowadzenie działalności w należącym do nich pawilonie handlowym. Budynek ten oraz grunt (najpierw prawo wieczystego użytkowania, a potem prawo własności) nie został jednak formalnie wniesiony do spółki cywilnej w formie wkładu (na współwłasność łączną wspólników). W 1997 r. doszło do wniesienia samego prawa do nieodpłatnego użytkowania całej Nieruchomości. Podobnie, 3 marca 2010 r. wspólnicy spółki cywilnej wnieśli do niej jedynie prawo do nieodpłatnego używania budynku, tj. pawilonu handlowego.
Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.
Stosownie do art. 861 § 1 Kodeksu cywilnego:
Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług.
Natomiast w myśl art. 862 tej ustawy:
Jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania, jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Jeżeli rzeczy mają być wniesione tylko do używania, stosuje się odpowiednio w powyższym zakresie przepisy o najmie.
Zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
W myśl art. 158 cytowanej ustawy:
Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.
Stosownie natomiast do art. 237 Kodeksu cywilnego:
Do przeniesienia użytkowania wieczystego stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności nieruchomości.
Z powyższych przepisów wynika, iż spółka cywilna jest umową zawartą przez wspólników w celu dążenia do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego.
Właścicielami majątku wykorzystywanego w prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej są wspólnicy tej spółki w ramach współwłasności łącznej wspólników spółki cywilnej, a nie spółka. Jeżeli wspólnik spółki cywilnej jest właścicielem składnika majątku poza spółką, to może wnieść do spółki cywilnej prawo własności lub prawo do używania tego składnika.
W przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku stanowiącego wyłączną własność wspólnika, z chwilą wniesienia do spółki ta wyłączna własność przekształca się we współwłasność łączną wspólników spółki cywilnej. Przy czym skuteczne wniesienie do spółki cywilnej nieruchomości/użytkowania wieczystego wymaga zachowania dla tej czynności formy aktu notarialnego.
Natomiast w przypadku wniesienia do spółki jedynie prawa do używania składnika majątku, jego właścicielem nadal pozostaje wyłącznie wspólnik wnoszący wkład.
W konsekwentnie, należy zatem również stwierdzić, że planowane odpłatne zbycie Nieruchomości nie będzie generowało przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w związku z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) tej ustawy.
Zatem planowaną sprzedaż Nieruchomości należy kwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy.
Biorąc pod uwagę treść art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz ust. 5 ustawy podatkowej, należy stwierdzić, że skoro od nabycia tej Nieruchomości z pewnością upłynął pięcioletni okres, o którym mowa w tych przepisach, odpłatne zbycie nie spowoduje powstania zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe wyłącznie wobec Państwa jako Zainteresowanych i tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie zaznaczam, że niniejszą interpretację wydałem w oparciu o opis okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Zainteresowany będący stroną postępowania – (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.