Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie podatku od towarów i usług. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 28 sierpnia 2025 r. (wpływ 28 sierpnia 2025 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie działalności prawniczej (PKD 69.10.Z) - Kancelarię Radcy Prawnego. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym. Siedzibą Wnioskodawcy jest miejscowość ….
Specyfika pracy Wnioskodawcy wymaga częstego przemieszczania się, do czego niezbędnym narzędziem jest samochód osobowy. Wnioskodawca porusza się samochodem osobowym do celów prowadzenia działalności gospodarczej zarówno na terenie miasta (w tym ościennych miejscowościach), jak również na dłuższych trasach na terenie Polski (w zależności od właściwości sądów, sprawy prowadzone są zarówno w sądach …, jak i sądach odległych…).
Wnioskodawca posiada w leasingu operacyjnym samochód osobowy marki ... (silnik benzynowy). Umowa leasingu została zawarta 9 grudnia 2024 r. na okres 48 miesięcy. Wnioskodawca korzysta z przedmiotowego samochodu w celach mieszanych, tj. do użytku prywatnego oraz do prowadzenia działalności gospodarczej.
Wobec powyższego, Wnioskodawca korzysta z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z ustawy:
·opłaty leasingowe;
·raty leasingowe;
·koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodu (paliwo, opony, płyny, serwis, itp.);
·koszty ubezpieczenia.
Nadto, Wnioskodawca korzysta z możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w wysokości 50% wydatków związanych z pojazdem. Nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu.
28 maja 2025 r. Wnioskodawca zawarł umowę najmu długoterminowego pojazdu marki ....
Konieczność posiadania drugiego pojazdu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynika m.in. z następujących przyczyn:
·w przypadku awarii lub serwisowania pojazdu marki ..., Wnioskodawca zapewnił sobie możliwość ciągłości świadczenia usług, co ma w szczególności niebagatelne znaczenie w aspekcie terminów rozpraw sądowych, czy konieczności podejmowania innych, natychmiastowych działań; zapewni to nieprzerwalną możliwość świadczenia usług, co stanowi racjonalne zabezpieczenie źródła przychodu oraz pełną i prawidłową organizację pracy;
·samochód marki ... jest samochodem większym, bardziej komfortowym, wykorzystywanym głównie do dłuższych podróży po kraju, w tym z dokumentacją (czasem obszerną);
·drugi, mniejszy samochód osobowy marki ... z mniejszym silnikiem (1.5 TSI benzynowym - z tzw. miękką hybrydą), pozwala na ograniczenie kosztów eksploatacji (w szczególności kosztów paliwa) w przypadku poruszania się na niewielkich odległościach, w tym w mieście.
Wnioskodawca wykorzystuje samochód w najmie długoterminowym (...) w trybie mieszanym, tj. do użytku prywatnego oraz do prowadzenia działalności gospodarczej - wobec czego Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z samochodem ... z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z ustawy:
·miesięczną opłatę czynszu najmu;
·koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodu (paliwo, opony, płyny, serwis, itp.).
Nadto, Wnioskodawca korzysta z możliwości odliczenia podatku VAT w wysokości 50% wydatków związanych z pojazdem.
Mając na uwadze fakt, że oba pojazdy używane są w trybie mieszanym, Wnioskodawca uprawniony jest do zaliczenia na poczet kosztów uzyskania przychodu kosztów eksploracyjnych ww. pojazdów do wysokości 75%.
Nadto, wartość pojazdu marki ... przekracza limit 150 000 zł, wobec czego odliczenia od podatku dochodowego podlegają stosownym korektom - zgodnie z przepisami.
Wartość pojazdu marki ... nie przekracza wartości 150 000 zł. Wynajmujący pojazd marki ..., jak i leasingodawca pojazdu marki ... wystawiają faktury VAT na firmę Wnioskodawcy.
Przychody uzyskiwane z działalności gospodarczej pozwalają Wnioskodawcy na opłatę za użytkowanie drugiego samochodu, który uchroni i zabezpieczy przed utratą obecne źródło dochodów. Oba samochody są samochodami osobowymi, o których mowa w art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W piśmie z 28 sierpnia 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca doprecyzował, że działalność gospodarczą prowadzi od 2 lipca 2024 r. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Rozlicza się 19% podatkiem liniowym.
Wnioskodawca w zakresie ograniczeń wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zalicza do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności:
a)opłaty leasingowe i raty leasingowe netto powiększone o nieodliczoną część podatku VAT - w wysokości 92,18% z uwagi na organicznie dotyczące wartości samochodu do 150 000 zł, wyliczone na podstawie:
·wartość samochodu osobowego - 145 934,96 zł netto;
·VAT - 33 565,04 zł;
·1/2 VAT - 16 782,52 zł;
·wartość pojazdu netto + 1/2 wartości podatku VAT - 162 717,48 zł;
·stosunek 150 000 do 162 717,48 daje 92,18%;
b)koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodu (paliwo, opony, płyny, serwis, itp.) netto powiększone o nieodliczoną część podatku VAT - z limitem kosztów 75%;
c)koszty ubezpieczenia: OC - 100%, AC, GAP - z uwzględnieniem limitu wartości samochodu do 150 000 zł
- z tytułu korzystania z samochodu osobowego marki ....
Wnioskodawca wskazuje, że koszty ubezpieczenia samochodu marki ... to obowiązkowe ubezpieczenie OC oraz Autocasco oraz polisa GAP.
Wnioskodawca, w zakresie ograniczeń wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zalicza do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności:
a)miesięczną opłatę czynszu najmu netto powiększoną o nieodliczoną część podatku VAT - w pełnej wysokości z uwagi na wartość samochodu poniżej 150 000 zł (wartość pojazdu - 108 861,79 zł netto);
b)koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodu (paliwo, opony, płyny, serwis, itp.) netto powiększone o nieodliczoną część podatku VAT - z limitem kosztów 75%
- z tytułu korzystania z samochodu osobowego marki ....
Wydatki poniesione na oba samochody są odpowiednio udokumentowane, m.in. przez umowy, faktury.
Korzystanie z obu samochodów podyktowanie jest w szczególności:
·w przypadku awarii lub serwisowania pojazdu marki ... zapewniona zostanie możliwość ciągłości świadczenia usług, co ma w szczególności niebagatelne znaczenie w aspekcie terminów rozpraw sądowych, czy konieczności podejmowania innych, natychmiastowych działań, zapewnia to nieprzerwalną możliwość świadczenia usług co stanowi racjonalne zabezpieczenie źródła przychodu oraz pełną i prawidłową organizację pracy;
·samochód marki ... jest samochodem większym, bardziej komfortowym, wykorzystywanym głównie do dłuższych podróży po kraju, w tym z dokumentacją (czasem obszerną), natomiast
·drugi, mniejszy samochód osobowy marki ... z mniejszym silnikiem (1.5 TSI benzynowym - z tzw. miękką hybrydą), pozwala na ograniczenie kosztów eksploatacji (w szczególności kosztów paliwa) w przypadku poruszania się na niewielkich odległościach, w tym w mieście ….
Samochody te nie stanowią środków trwałych, nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie były i nie będą dokonywane odpisy amortyzacyjne.
Umowa najmu samochodu marki ... została zawarta na okres 12 miesięcy z ….sp. z o.o. - data rozpoczęcia najmu: 28 maja 2025 r.
Pytania
1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca uprawniony jest do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów dwóch samochodów osobowych (jednym w leasingu oraz jednym w najmie długoterminowym)?
2.Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca może dokonywać odliczeń podatku VAT w związku z wydatkami na oba samochody?
Przedmiotem interpretacji jest pytanie Nr 1 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pytania Nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Zdaniem Wnioskodawcy, jest On uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z użytkowaniem zarówno pojazdu marki ... (wynajmowanego na zasadach najmu długoterminowego), jak i pojazdu marki ... (leasing).
Odliczenia te powinny być dokonywane przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności:
·limitu 150 000 zł dla samochodów osobowych;
·faktu używania pojazdów zarówno do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz do użytku prywatnego (limit 75% kosztów eksploatacyjnych).
Wnioskodawca stosuje ograniczenia w tym zakresie wynikające z ustawy.
Należy zaznaczyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przewiduje ograniczenia, co do liczby samochodów osobowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej podatnika. Kluczowe jest natomiast, aby pojazdy te były faktycznie wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności, a ponoszone wydatki wykazywały związek z osiąganiem przychodów lub zachowaniem, bądź zabezpieczeniem ich źródła, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kluczowe znaczenie w kwalifikacji wydatków jako kosztów uzyskania przychodów ma nie liczba wykorzystywanych pojazdów, lecz fakt istnienia rzeczywistego i należycie udokumentowanego związku ponoszonego wydatku z osiąganymi przychodami, ich zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła. Każdy wydatek, niezależnie od tego, czy dotyczy jednego, dwóch, czy większej liczby samochodów osobowych, podlega ocenie wyłącznie pod kątem tego, czy spełnia powyższe kryteria.
W opisywanym stanie faktycznym nie ulega wątpliwości, że związek ten został wykazany - oba pojazdy służą realizacji celów związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, co znajduje odzwierciedlenie w treści wniosku.
Wnioskodawca wykazał, że:
·w przypadku awarii lub serwisowania pojazdu marki ..., zapewnił sobie możliwość ciągłości świadczenia usług, co ma w szczególności niebagatelne znaczenie w aspekcie terminów rozpraw sądowych, czy konieczności podejmowania innych, natychmiastowych działań, zapewni to nieprzerwalną możliwość świadczenia usług, co stanowi racjonalne zabezpieczenie źródła przychodu oraz pełną i prawidłową organizację pracy;
·samochód marki ... jest samochodem większym, bardziej komfortowym, wykorzystywanym głównie do dłuższych podróży po kraju, w tym z dokumentacją (czasem obszerną) natomiast
·drugi, mniejszy samochód osobowy marki ... z mniejszym silnikiem (1,5 TSI benzynowym - z tzw. miękką hybrydą), pozwala na ograniczenie kosztów eksploatacji (w szczególności kosztów paliwa) w przypadku poruszania się na niewielkich odległościach, w tym w mieście ….
Istotne jest także, by wydatek został właściwie udokumentowany, np. poprzez faktury, umowy oraz by nie został wskazany w zamkniętym katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, określonym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z tym przepisem, wyłączone są m.in. wydatki o charakterze osobistym, koszty nabycia gruntów, wartości niematerialnych i prawnych, czy wydatki nieudokumentowane - jednak w katalogu tym nie przewidziano żadnych ograniczeń dotyczących liczby pojazdów osobowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej.
Wnioskodawca zaznacza, że przedmiotowe koszty są należycie udokumentowane, w szczególności poprzez faktury wystawiane na Wnioskodawcę.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.
Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.
Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodów. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków należy wziąć pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodów, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodów.
Zasady opodatkowania stron leasingu reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:
Ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu – rozumie się przez to umowę nazwaną w Kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.
Jak stanowi art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:
1)umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2)umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3)suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.
Z powyższego przepisu wynika zatem, że - co do zasady - jeżeli umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki, to wówczas ponoszone przez leasingobiorcę (korzystającego - prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą) w związku z tą umową wydatki w podstawowym okresie, z tytułu używania przedmiotu leasingu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.
Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania, stanowiącego własność podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, samochodu osobowego niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, oraz składek na ubezpieczenie takiego samochodu; te wydatki i składki w wysokości 20% stanowią jednak koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że samochód ten jest wykorzystywany również do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.
Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej – jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.
Zatem wszelkie wydatki związane z korzystaniem z samochodu osobowego służącego podatnikowi także do innych celów niż działalność gospodarcza podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% tych wydatków.
Jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.
Ograniczenie to odnosi się wyłącznie do składek na dobrowolne ubezpieczenie komunikacyjne. Oznacza to, że w przypadku opłacania składek na ubezpieczenie samochodu osobowego składki te stanowią koszt uzyskania przychodów tylko w części ustalonej od wartości samochodu nieprzekraczającej równowartości 150 000 zł z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.
Ponadto, jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.
Oznacza to, że w przypadku opłacania składek na ubezpieczenie samochodu osobowego składki te stanowią koszt uzyskania przychodu tylko w części ustalonej od wartości samochodu nieprzekraczającej równowartości 150 000 zł z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Z tym, że przewidziane ograniczenie wysokości składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, które mogą zostać zaliczone go kosztów uzyskania przychodów dotyczy wyłącznie składek, których wysokość jest uzależniona od wartości samochodu (np. AC, GAP).
Zgodnie z art. 23 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 47a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.
Przepis ten rozciąga limit rozliczania wydatków na korzystanie z samochodu osobowego na umowy leasingu operacyjnego, umowy najmu, dzierżawy lub inne umowy o podobnym charakterze. Limit ten koresponduje z (podwyższanym) limitem stosowanym przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych od nabytego samochodu i ustalany jest proporcją wartości samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu i kwoty 150 000 zł. Limit ten ma zastosowanie do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego - części kapitałowej raty leasingowej.
Zgodnie z art. 23 ust. 5f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika.
Zgodnie z art. 23 ust. 5g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisu ust. 5f nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest obowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.
Z opisu sprawy wynika, że posiada Pan w leasingu operacyjnym samochód osobowy marki ..., z którego korzysta w celach mieszanych, tj. do użytku prywatnego oraz do prowadzenia działalności gospodarczej. Wartość pojazdu marki ... przekracza limit 150 000 zł.
Zalicza Pan do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności:
a)opłaty leasingowe i raty leasingowe w wysokości 92,18% z uwagi na ograniczenie dotyczące wartości samochodu do 150 000 zł;
b)koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodu (paliwo, opony, płyny, serwis itp.)z limitem kosztów 75%;
c)koszty ubezpieczenia: OC - 100%, AC, GAP - z uwzględnieniem limitu wartości samochodu do 150 000 zł.
Zawarł Pan też umowę najmu długoterminowego pojazdu marki ..., z którego także korzysta Pan w celach mieszanych. Wartość pojazdu marki ... nie przekracza 150 000 zł.
Zalicza Pan do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności:
a)miesięczną opłatę czynszu najmu netto w pełnej wysokości z uwagi na wartość samochodu poniżej 150 000 zł;
b)koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodu (paliwo, opony, płyny, serwis itp.) z limitem kosztów 75%
Wskazuje Pan, że wydatki poniesione na oba samochody są odpowiednio udokumentowane.
Wyjaśnił Pan także, że konieczność posiadania drugiego pojazdu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynika m.in. z następujących przyczyn:
- w przypadku awarii lub serwisowania pojazdu marki ..., zapewnił Pan sobie możliwość ciągłości świadczenia usług; zapewni to nieprzerwalną możliwość świadczenia usług, co stanowi racjonalne zabezpieczenie źródła przychodu oraz pełną i prawidłową organizację pracy;
- samochód marki ... jest samochodem większym, bardziej komfortowym, wykorzystywanym głównie do dłuższych podróży po kraju, w tym z dokumentacją (czasem obszerną);
- drugi, mniejszy samochód osobowy marki ..., pozwala na ograniczenie kosztów eksploatacji (w szczególności kosztów paliwa) w przypadku poruszania się na niewielkich odległościach.
Pana wątpliwość budzi kwestia, czy do kosztów uzyskania przychodów może Pan zaliczyć wydatki związane z dwoma samochodami osobowymi (jeden w leasingu operacyjnym, a drugi w najmie długoterminowym) wykorzystywanymi w celach mieszanych (tj. do użytku prywatnego oraz w ramach prowadzonej działalności gospodarczej).
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają możliwości wykorzystywania na potrzeby działalności gospodarczej różnych środków transportu, w tym także samochodów osobowych oraz ilości posiadanych środków transportu. Warunkiem koniecznym dla uznania wydatków poniesionych na nabycie określonego składnika majątku, w tym przypadku samochodu osobowego, za koszt uzyskania przychodu jest jego wykorzystywanie na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Podkreślenia wymaga fakt, że wykazanie związku przyczynowo-skutkowego między wykorzystywaniem samochodu a osiągniętym przychodem spoczywa na podatniku. To on bowiem osiągać będzie korzyści polegające na możliwości zaliczenia wydatków, poniesionych w związku z leasingiem samochodu osobowego i jego eksploatacją, do kosztów uzyskania przychodu i tym samym obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Brak jest przeszkód prawnych, aby podatnik w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał kilka samochodów osobowych, o ile jest to uzasadnione rodzajem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jeżeli zatem charakter prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej (np. jej rozmiar, sposób wykonywania usług) uzasadnia wykorzystywanie w tej działalności gospodarczej dwóch środków transportu (samochodów), to, co do zasady, wydatki związane z tymi pojazdami – w ustawowych granicach – mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.
Należy zatem zgodzić się z Panem, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przewiduje ograniczenia, co do liczby samochodów osobowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej, z wyjątkiem ograniczeń wynikających z ogólnych warunków, jakie musi spełniać dany wydatek, by mógł zostać uznany za koszt działalności gospodarczej.
Podkreślenia wymaga także, że powinien Pan mieć na uwadze ograniczenia, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46a-47a oraz art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarcie umowy leasingu operacyjnego skutkuje tym, że do kosztów uzyskania przychodów może Pan zaliczyć tę część opłat leasingowych (w części dotyczącej spłaty wartości samochodu), która proporcjonalnie do ceny samochodu nie przekracza 150 000 zł. Tym samym, jeżeli wartość samochodu będącego przedmiotem leasingu przekracza 150 000 zł (jak w przedmiotowej sprawie), to poniesione wydatki nie będą kosztem w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego, będącego przedmiotem tej umowy. W odniesieniu do części odsetkowej raty leasingu operacyjnego zauważam, że jest to koszt, jaki Pan ponosi w związku z użytkowaniem przedmiotu leasingu. Odsetki nie mają związku z wartością pojazdu, ani nie są kosztem związanym z jego eksploatacją. Oznacza to, że część odsetkowa też będzie stanowić w całości dla Pana koszt uzyskania przychodów.
W przypadku drugiego samochodu wskazuję, że skoro wartość samochodu będącego przedmiotem umowy najmu długoterminowego, jak wynika z opisu, nie przekracza 150 000 zł, to wydatki na opłatę czynszu najmu będą kosztem w pełnej wysokości.
W odniesieniu do składek na ubezpieczenie samochodu osobowego zauważam, że składki te stanowią koszt uzyskania przychodu tylko w części ustalonej od wartości samochodu nieprzekraczającej równowartości 150 000 zł z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Z tym, że przewidziane ograniczenie wysokości składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, które mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dotyczy wyłącznie składek, których wysokość jest uzależniona od wartości samochodu (AC, GAP). Nie dotyczy to zatem składek OC.
Natomiast odnośnie kosztów eksploatacyjnych, w przypadku gdy - jak Pan wskazał – oba samochody są wykorzystywane do celów mieszanych, to może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 75% wydatków poniesionych na używanie tych samochodów osobowych.
Reasumując, do kosztów uzyskania przychodów może Pan zaliczyć wydatki związane z dwoma samochodami osobowymi (jeden w leasingu operacyjnym, a drugi w najmie długoterminowym), wykorzystywanymi do użytku prywatnego oraz w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), z zastosowaniem ograniczeń wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym, Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Przedmiotem interpretacji indywidualnej, jest wyłącznie ocena Pana stanowiska w zakresie wyznaczonym zawartym we wniosku pytaniem. Zatem nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem zapytania.
Przy wydawaniu interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Zauważyć też należy, że to na Panu spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.