Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.700.2025.3.HJ

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.700.2025.3.HJ

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 września 2025 r. (data wpływu 1 października 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca na stałe mieszka na terytorium Wielkiej Brytanii, tam tez posiada swoją rezydencję podatkową. Wnioskodawca nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) oraz nie przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, zatem zgodnie z art 3 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Updof”), Wnioskodawca nie podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca nie osiąga przychodów podlegających opodatkowaniu na terytorium Polski, nie składał zeznań podatkowych w Polsce.

Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od swoich rodziców w dniu 20 kwietnia 2017 r. następujące nieruchomości:

·działka gruntu o numerze ewidencyjnym (...) o pow. (…) ha,

·działka gruntu o numerze ewidencyjnym (…) o pow. (…) ha,

·działka gruntu u numerze ewidencyjnym (…) o pow. (…) ha,

·działka gruntu o numerze ewidencyjnym (…) o pow. (…) ha,

położone w (…), w obrębie (…), w jednostce ewidencyjnej (…), gmina Miasto (…), wpisanych do księgi wieczystej (…) wraz z udziałem w wysokości (…) części nieruchomości składającej się z działek gruntu o numerach ewidencyjnych: (…) oraz (…). Powyższe zostało potwierdzone aktem notarialnym z dnia 20 kwietnia 2017 r. sporządzonym przez notariusza (…), Rep. A (…).

Na wniosek Wnioskodawcy, na mocy decyzji Prezydenta Miasta (…) z dnia 8 czerwca 2020 r. nr (…) zatwierdzony został i dokonany podział działki nr (…) na działki nr: (…) o pow. (…) ha, (…) o pow. (…) ha, (…) o pow. (…) ha, (…) o pow. (…) ha, (…) o pow. (…) ha.

Wnioskodawca na stałe mieszka i pracuje na terytorium Wielkiej Brytanii. Wynagrodzenie jakie otrzymuje Wnioskodawca za swoją pracę nie pozwala Mu na zakup nieruchomości ze środków otrzymywanych z tytułu umowy o pracę. Ponadto, koszt kredytu na zakup nieruchomości nie jest uzasadniony gospodarczo i ekonomicznie ze względu na bardzo wysokie koszty odsetek i prowizji. Podobnie nieuzasadnione ekonomicznie jest wynajmowanie nieruchomości, ponieważ opłaty za najem na terytorium Wielkiej Brytanii są stosunkowo wysokie w stosunku do zarobków, ponadto opłacając koszty najmu, Wnioskodawca nie był i nie będzie właścicielem nieruchomości. Mając wzgląd na powyższe, Wnioskodawca planuje sprzedać część posiadanych nieruchomości celem zakupu nieruchomości mieszkaniowej w Wielkiej Brytanii, w której zamierza realizować własne potrzeby mieszkaniowe.

Analizując oferty rynkowe, Wnioskodawca zauważył, że jest bardzo małe zainteresowanie kupujących działkami o powierzchni przewyższającej 1000 m2. Ponadto, w toku analizy ofert rynkowych Wnioskodawca zauważył, że sprzedaż mniejszych nieruchomości (działek) prowadzi do uzyskania korzystniejszych warunków finansowych, w związku z czym, gdyby podzielił działki, mógłby uzyskać lepsze warunki finansowe sprzedaży oraz ewentualnie mógłby zachować dla siebie większą część nieruchomości, ponieważ uzyskując lepsze warunki sprzedaży, nie będzie zmuszony do sprzedaży znacznej części majątku, by uzyskać kwotę niezbędną do zakupu nieruchomości na terenie Wielkiej Brytanii, która pozwalałaby Wnioskodawcy spełniać własne cele mieszkaniowe.

Na mocy Decyzji Prezydenta Miasta (…) z dnia 12 kwietnia 2024 r. nr (…), zatwierdzony został i dokonany podział działek:

·działki (…) na następujące działki:

-(…)

·działki (…) na następujące działki:

-(…)

·działki (…) na następujące działki:

-(…)

Wnioskodawca wskazuje w tym miejscu, że nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej, nie jest i nigdy nie był czynnym podatnikiem VAT. Nieruchomości przedmiotowe nigdy nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej, rolniczej, nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy. Grunty przedmiotowe, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania stanowią grunty o przeznaczeniu na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wraz z towarzyszącą zabudową gospodarczą, gospodarczo-garażową i garażową. Wnioskodawca nie czynił jakichkolwiek nakładów na przedmiotowe nieruchomości, w szczególności nie dokonał uzbrojenia działek, nie grodził ich, nie czynił żadnych innych ulepszeń, ani działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości lub jej uatrakcyjnienia.

W celu pozyskania środków finansowych na zakup nieruchomości z przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe na terytorium Wielkiej Brytanii, Wnioskodawca planuje sprzedaż przedmiotowych działek gruntowych.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca wskazał, że przewidywany termin sprzedaży działek to najbliższe 5 lat od daty sporządzenia niniejszego pisma. Wnioskodawca nie jest w stanie określić dokładnego terminu sprzedaży.

Działki będące przedmiotem sprzedaży nie są i nie będą przedmiotem umów najmu/dzierżawy.

Działki będące przedmiotem sprzedaży były i będą wyłącznie wykorzystywane na cele prywatne. Obecnie działki pozostają niezagospodarowane, Wnioskodawca nie dokonuje i nie planuje dokonywać w związku z nimi jakichkolwiek działań.

Miejscowy plan zagospodarowania terenu został uchwalony 31 października 2016 r. przez Radę Miasta (…). Uchwalenie planu nastąpiło z inicjatywy Rady Miasta (…). Przed sprzedażą nie zostaną wydane pozwolenia na budowę.

Wnioskodawca nie będzie zawierał umowy z pośrednikiem w obrocie nieruchomościami.

Wnioskodawca nie będzie podejmował działań marketingowych w celu sprzedaży ww. działek, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia.

Wnioskodawca nie będzie prowadził jakichkolwiek działań, żeby uatrakcyjnić działki dla celów sprzedaży lub podniesienia ich wartości.

Wnioskodawca dokonał wcześniej sprzedaży działek, aktem notarialnym z dnia 5 sierpnia 2020 r.

Wnioskodawca nabył ww. nieruchomości w drodze darowizny od rodziców w 2017 r. Wnioskodawca otrzymał darowiznę od rodziców do majątku prywatnego. Nieruchomości były wykorzystywane wyłącznie do celów prywatnych, nie były w żaden sposób zagospodarowane, Wnioskodawca nie wykorzystywał tych nieruchomości. Nieruchomości były sprzedane 5 sierpnia 2020 r. Przyczyną ich sprzedaży był zakup nieruchomości na własne cele mieszkaniowe.

Zostały sprzedane 3 nieruchomości niezabudowane.

Wnioskodawca dokonywał sprzedaży jako osoba fizyczna, nie w charakterze podatnika. W związku z tym, Wnioskodawca nie odprowadzał podatku VAT, nie składał deklaracji VAT-7 oraz nie dokonywał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia przedmiotowego. Środki uzyskane ze sprzedaży były wydatkowane na własne cele mieszkaniowe.

Wnioskodawca nie posiada innych działek, które w przyszłości zamierza sprzedać.

Pytania

1.Czy sprzedaż nieruchomości gruntowych niezabudowanych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy sprzedaż nieruchomości gruntowych niezabudowanych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie (w zakresie pytania numer 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowych nieruchomości będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż dokonana będzie po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym doszło do nabycia nieruchomości.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Updof”): Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy: Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną która

1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym

Zgodnie z art. 3 ust. 2a updof: Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 updof: Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników o których mowa w ust. 2a. uważa się w szczególności dochody (przychody) z m.in.: położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości.

Mając wzgląd na powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że pomimo braku posiadania rezydencji podatkowej przychód ze sprzedaży nieruchomości położonej na terytorium RP podlega opodatkowaniu na terytorium RP, zgodnie przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 updof: Źródłami przychodów są:

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit a)-c) przed upływem pięciu lat. licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze, że sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (w odniesieniu do nieruchomości), przychód (dochód) uzyskany w ten sposób podlega zwolnieniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga fakt, że Wnioskodawca przy niniejszej czynności nie będzie działał w charakterze osoby prowadzącej działalność gospodarczą a jedynie intencją Wnioskodawcy jest zbycie majątku osobistego celem dokonania nabycia nieruchomości na własne potrzeby mieszkaniowe ze środków uzyskanych w ten sposób. Zatem spieniężenie części majątku ma na celu zaspokojenie potrzeb życiowych, a nie zakup kolejnych rzeczy w celu odsprzedaży.

Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy znaleźć można w orzecznictwie oraz w interpretacjach indywidualnych wydanych w podobnych stanach faktycznych, przykładowo:

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 18 października 2019 r. (sygn. akt I SA/Lu 303/19), gdzie stwierdzono m.in.:

„(...) jeżeli powodem sprzedaży nieruchomości jest zaspokojenie potrzeb własnych, nie chęć osiągnięcia zysku, wówczas sprzedaż taka nie mieści się w definicji pozarolniczej działalności gospodarczej. Ponadto: (...) można mówić o gospodarowaniu osobistym majątkiem, jeżeli zamiarem podatnika jest jedynie spieniężenie części lub całości swojego majątku. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży majątku nie są wówczas reinwestowane. czyli przeznaczane na zakup kolejnych rzeczy tego samego rodzaju i przygotowanie ich do sprzedaży, a następnie sprzedaż, ale są wykorzystywane na inne cele, jak zwłaszcza bieżące potrzeby podatnika Podkreślić przy tym należy konieczność badania rzeczywistego wykorzystania pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży, a nie jedynie sam zamiar podatnika, co do sposobu ich wykorzystania.

Podobne stanowiska prezentowane są w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in.:

·z 16 lipca 2024 r. Nr 0115-KDIT3.4011.433.2024.2.DP,

·z 23 grudnia 2020 r. Nr 0112-KDIL2-1 4011.794.2020.1.KB,

·z 27 marca 2024 r. Nr 0112-KDSL1-1.4011.45.2024.3.AG.

Zatem w zakresie pytania numer 1, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż nieruchomości opisanych we wniosku korzystać będzie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na mocy art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości.

W myśl art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie – wobec tego, że jak Pan wskazuje we wniosku – jest Pan rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii, zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu 7 czerwca 2017 r. (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1369).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. Konwencji:

Dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego) położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Jak stanowi art. 6 ust. 2 Konwencji:

Określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych: statki morskie i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

Na mocy art. 6 ust. 3 Konwencji:

Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu stosuje się do dochodu osiągniętego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy lub innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

Z kolei w myśl art. 13 ust. 1 ww. Konwencji:

Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 niniejszej Konwencji i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Podkreślenia przy tym wymaga, że co do zasady postanowienie w umowie, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

Użycie w ww. Konwencji sformułowania „może być opodatkowany” oznacza, że dochód z majątku nieruchomego może być opodatkowany zarówno w Polsce i w Wielkiej Brytanii.

W Wielkiej Brytanii, co do zasady zastosowanie znajdzie przepis art. 22 ust. 1 ww. Konwencji, zgodnie z którym:

Z uwzględnieniem postanowień ustawodawstwa Zjednoczonego Królestwa w zakresie zaliczania na poczet podatku Zjednoczonego Królestwa podatku podlegającego zapłaceniu na terytorium poza Zjednoczonym Królestwem (które nie naruszają ogólnej zawartej tutaj zasady):

a) Podatek polski płacony, bezpośrednio lub przez potrącenie, na podstawie ustawodawstwa Polski i zgodnie z niniejszą Konwencją, z tytułu przychodów, dochodów lub należnych zysków ze źródeł położonych w Polsce (z wyłączeniem, w przypadku dywidend, podatku płaconego od zysków, z których dywidenda jest wypłacana) będzie zaliczony na poczet podatku Zjednoczonego Królestwa obliczonego w stosunku do tych przychodów, dochodów lub należnych zysków, w stosunku do których podatek polski został obliczony;

b) w odniesieniu do dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę w Polsce na rzecz spółki mającej siedzibę w Zjednoczonym Królestwie, która kontroluje bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 10 procent praw głosu w spółce wypłacającej dywidendy, zaliczenie to będzie obejmować (oprócz jakiegokolwiek podatku polskiego, który podlega zaliczeniu zgodnie z postanowieniami punktu a) niniejszego ustępu) podatek polski płacony przez spółkę z tytułu zysków, z których dywidenda jest wypłacana.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 Konwencji:

Dla potrzeb ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, przychody, dochody i zyski majątkowe osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, będą traktowane jako powstające ze źródeł położonych w tym drugim Państwie.

Na mocy art. 22 ust. 4 lit. b) ww. Konwencji:

Bez względu na postanowienia poprzednich ustępów niniejszego artykułu jeżeli zyski mogą być opodatkowane w Umawiającym się Państwie na podstawie artykułu 13 ustęp 1, 2 lub 3 niniejszej Konwencji, to drugie Umawiające się Państwo a nie pierwsze wymienione Umawiające się Państwo będzie unikać podwójnego opodatkowania zgodnie z metodami określonymi w niniejszym artykule.

W Polsce natomiast, przychody ze sprzedaży nieruchomości przez osobę zamieszkałą w Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu według zasad wynikających odpowiednio z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy:

Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z kolei, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

zarobkowym celu działalności,

wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r. sygn. akt I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 3 czerwca 2015 r. sygn. akt I SA/Po 919/14: „Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f.”.

Natomiast przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Zatem każde działanie spełniające wskazane uprzednio przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.

Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy zdarzenia przyszłego.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy). Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – skutków podjętych przez Pana działań do właściwego źródła przychodu, należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań poprzedzających planowaną sprzedaż działek, o których mowa we wniosku.

Z opisu wniosku wynika, że jest Pan osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Na stałe mieszka Pan na terytorium Wielkiej Brytanii, tam też posiada Pan swoją rezydencję podatkową. Wynagrodzenie jakie otrzymuje Pan za swoją pracę nie pozwala Panu na zakup nieruchomości ze środków otrzymywanych z tytułu umowy o pracę. Planuje Pan sprzedać część posiadanych nieruchomości, celem zakupu nieruchomości mieszkaniowej w Wielkiej Brytanii, w której zamierza Pan realizować własne potrzeby mieszkaniowe. Nie posiada Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych oraz nie przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, zatem zgodnie z art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlega Pan obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Nie osiąga Pan przychodów podlegających opodatkowaniu na terytorium Polski, nie składał zeznań podatkowych w Polsce.

Natomiast otrzymał Pan w darowiźnie od swoich rodziców w dniu 20 kwietnia 2017 r. następujące nieruchomości:

·działka gruntu o numerze ewidencyjnym (…). o pow. (…) ha,

·działka gruntu o numerze ewidencyjnym (…) o pow. (…) ha,

·działka gruntu u numerze ewidencyjnym (…) o pow. (…) ha,

·działka gruntu o numerze ewidencyjnym (…) o pow. (…) ha,

położone w (…).

Na mocy Decyzji Prezydenta Miasta zatwierdzony został i dokonany podział ww. działek.

Nieruchomości przedmiotowe nigdy nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej, rolniczej, nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy. Grunty przedmiotowe, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania stanowią grunty o przeznaczeniu na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wraz z towarzyszącą zabudową gospodarczą, gospodarczo-garażową i garażową. Nie czynił Pan jakichkolwiek nakładów na przedmiotowe nieruchomości, w szczególności nie dokonał uzbrojenia działek, nie grodził ich, nie czynił żadnych innych ulepszeń, ani działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości lub jej uatrakcyjnienia.

Działki będące przedmiotem sprzedaży nie są i nie będą przedmiotem umów najmu/dzierżawy.

Działki będące przedmiotem sprzedaży były i będą wyłącznie wykorzystywane na cele prywatne. Obecnie działki pozostają niezagospodarowane, nie dokonuje i nie planuje Pan dokonywać w związku z nimi jakichkolwiek działań.

Nie będzie zawierał Pan umowy z pośrednikiem w obrocie nieruchomościami. Nie będzie podejmował Pan działań marketingowych w celu sprzedaży ww. działek, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Nie będzie prowadził Pan jakichkolwiek działań, żeby uatrakcyjnić działki dla celów sprzedaży lub podniesienia ich wartości.

Wobec przedstawionych okoliczności sprawy, uznać należy, że podejmowane przez Pana działania mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, związanym ze zwykłym gospodarowaniem tym majątkiem i nie wskazują na działania o charakterze inwestycyjnym, typowym dla przedsięwzięć realizowanych w ramach działalności gospodarczej. Nie można, mówić o zorganizowanym i ciągłym charakterze Pana działalności w odniesieniu do zbywanych nieruchomości.

Zatem sprzedaż nieruchomości, tj. działek powstałych w wyniku podziału działek nr (…) nie będzie stanowiła przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie z tego tytułu podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Skutki podatkowe planowanej czynności należy więc ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie planowana sprzedaż przez Pana nieruchomości (działek) będzie stanowiła źródło przychodu z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy i będzie podlegała z tego tytułu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości (działek).

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności, powinna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje.

Z treści Pana wniosku wynika, że nabycie nieruchomości (działek nr (…)) nastąpiło 20 kwietnia 2017 r. w drodze darowizny od Pana rodziców. Tym samym pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy niewątpliwie minął, a podział geodezyjny nieruchomości nie ma wpływu na ustalenie momentu nabycia, o którym mowa w tym przepisie.

W konsekwencji, planowana przez Pana sprzedaż nieruchomości, tj. działek powstałych w wyniku podziału działek nr (…) nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż tych nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie. Zatem, nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Stanowisko Pana uznałem za prawidłowe, mimo Pana wskazania, że „sprzedaż przedmiotowych nieruchomości będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż dokonana będzie po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym doszło do nabycia nieruchomości”.

Jednocześnie wyjaśniam, że brak obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości (działek) jest skutkiem niewystąpienia przychodu podlegającego opodatkowaniu (z uwagi na upływ pięcioletniego terminu) stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaś zastosowania zwolnienia od zapłaty podatku dochodowego przewidzianego w innych przepisach tej ustawy, nieznajdujących zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając interpretacje opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Jednocześnie wyjaśnić należy, że na powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma wpływu wystąpienie (lub niewystąpienie) obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług. Kwestie związane z tym podatkiem są regulowane poprzez odrębne przepisy zawarte w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.). Oznacza to, że rozstrzygnięcia spraw w zakresie regulowanym ustawą o podatku od towarów i usług zasadniczo nie mają wpływu na rozstrzygnięcia w zakresie regulowanym ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.