Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.618.2025.1.AWY

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania sprzedaży zespołu składników materialnych, niematerialnych oraz zobowiązań tworzących Laboratorium za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa skutkującą brakiem powstania po Państwa stronie obowiązku podatkowego w podatku VAT w świetle art. 6 pkt 1 ustawy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą prawną, mającą siedzibę oraz miejsce efektywnego zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i tym samym podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka wchodzi w skład Grupy Kapitałowej A. i prowadzi działalność polegającą na (…). Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest spółka A. S.A. [dalej: „A.”]. W roku 2022 A. połączył się (przez przejęcie) ze spółką B. S.A. [dalej: „B.”].

A. tworzy (…) [dalej: „Grupa A.”], który skupia w sobie Grupę B. (grupę kapitałową tworzoną niegdyś przez B.), Grupę C. (grupę kapitałową tworzoną przez C. S.A.) oraz Grupę D. (grupę kapitałową tworzoną przez D. S.A). W większości każda z grup realizowała swoje potrzeby wewnętrznie korzystając ze swoich zasobów. Po utworzeniu Grupy A. wiele tych samych bądź zbliżonych kompetencji jest realizowana w ramach jednej grupy kapitałowej przez oddzielne podmioty, co nie sprzyja synergii i nie zapewnia oczekiwanej efektywności procesów biznesowych. W związku z powyższym A. w ramach Grupy A. realizuje procesy mające na celu skupienie tych samych lub zbliżonych kompetencji w ramach działalności jednego podmiotu. Jeden z realizowanych w ramach Grupy A. projektów dotyczy skupienia funkcjonowania laboratoriów w ramach działalności jednego podmiotu - spółki E. S.A. [dalej: „E.”]. W przypadku Wnioskodawcy jego laboratorium funkcjonuje w ramach jednostki organizacyjnej Wydziału Laboratorium (...) [dalej: „Laboratorium”]. Laboratorium miałoby zostać zbyte do E. Celem realizowanego projektu jest konsolidacja usług laboratoryjnych w ramach E., w wyniku czego w Grupie A. funkcjonować będzie jeden specjalistyczny podmiot, świadczący usługi analityczne (laboratoryjne) dla całej Grupy A., priorytetowo i elastycznie reagujący na jej potrzeby.

Przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest uzyskanie potwierdzenia stanowiska Wnioskodawcy, że Laboratorium w chwili zbycia na rzecz E. stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa [dalej: „ZCP”], a w związku z tym to zbycie nie będzie podlegało podatkowi od towarów i usług.

Działalność Laboratorium w Spółce obejmuje przede wszystkim:

1)(…).

Działalność Laboratorium obejmuje również sprzedaż usług laboratoryjnych innym podmiotom, przy czym ilość wykonywanych badań oraz wielkość obrotów generowanych przez Laboratorium na rzecz innych przedsiębiorstw jest bardzo niska - wykonuje ono w głównej mierze czynności na potrzeby wewnętrzne Spółki. Laboratorium posiada certyfikaty akredytacji wydane przez Polskie Centrum Akredytacji. Przy świadczeniu usług na rzecz innych podmiotów Laboratorium stosuje ustalany corocznie cennik świadczonych badań.

W przypadku zbycia Laboratorium przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca będzie korzystał z dostępnych na rynku usług świadczonych dotychczas przez Laboratorium, przy czym będą to co do zasady usługi nabywane od E., który będzie je świadczył przy wykorzystaniu zasobów nabytych od Wnioskodawcy w ramach działalności dotychczasowego Laboratorium.

Wyodrębnienie Laboratorium w strukturach Wnioskodawcy w dniu zbycia będzie mieć miejsce na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, funkcjonalnej oraz finansowej, w sposób opisany poniżej.

Wyodrębnienie organizacyjne Laboratorium

Wyodrębnienie organizacyjne definiowane jest jako wydzielenie w sferze zarządzania i organizacji zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych: wyodrębnienie w przedsiębiorstwie jednostki wewnętrznej w postaci np. oddziału, działu, wraz z przypisaniem do takiej jednostki pracowników.

Laboratorium jest na podstawie wewnętrznych dokumentów organizacyjnych wyodrębnione w strukturze organizacyjnej Spółki jako Wydział Laboratorium (...), którym zarządza osoba w roli kierownika podległego zgodnie z ustaloną kaskadową strukturą organizacyjną odpowiednim dyrektorom danej rangi oraz końcowo Prezesowi Zarządu Spółki. Laboratorium składa się z kilkudziesięciu osób oraz 5 zespołów pracujących w trybach jednozmianowych lub wielozmianowych ((...)).

W wyniku planowanego zbycia Laboratorium do E. dojdzie do przejęcia przez E. w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (Dz. U. z 2025 r. poz. 277 z późn. zm.) części zakładu pracy, co oznacza, że do E. przejdą kierownik oraz pracownicy zatrudnieni na moment sprzedaży.

Wyodrębnienie funkcjonalne Laboratorium

Wyodrębnienie funkcjonalne rozumiane jest jako zdolność do realizacji określonych, przypisanych zadań gospodarczych przez zbiór składników majątkowych, które są odrębne od zadań gospodarczych realizowanych przez pozostałą część przedsiębiorstwa.

W ramach sprzedaży Laboratorium do E. zostaną przeniesione w szczególności następujące składniki materialne i niematerialne, które na dzień sprzedaży będą znajdować się w strukturach Laboratorium:

  • prawo własności ruchomości przynależnych i niezbędnych do prowadzenia działalności Laboratorium, w tym środki trwałe i wyposażenie (kompletne wyposażenie stanowisk pracy przypisanych pracowników takie jak meble biurowe, sprzęt IT, aparatura badawcza, odczynniki, telefony, itd.);
  • prawa i obowiązki wynikające z umów licencyjnych do oprogramowania związanego z przenoszonym sprzętem elektronicznym, na którym jest ono zainstalowane lub wykorzystywane;
  • prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących działalności Laboratorium;
  • prawa do bazy danych zawierającej dane dotyczących działalności Laboratorium;
  • dokumenty (w tym archiwalne) dotyczące przenoszonych składników oraz dokumenty opracowane lub zgromadzone w toku działalności biznesowej dotyczącej działalności Laboratorium;
  • wierzytelności oraz zobowiązania związane funkcjonalnie z działalnością Laboratorium.

W przypadku nieruchomości (lokali), aktywo to jest łatwe do zapewnienia w wyniku zawarcia umowy najmu bądź też przeniesienia działalności Laboratorium do miejsca, w którym E. prowadzi swoją działalność.

Jak wskazano powyżej, do nowego pracodawcy w ramach ww. transakcji sprzedaży przejdzie zespół osób zatrudnionych w Laboratorium, w tym zarówno pracownicy, jak i kadra kierownicza, co w połączeniu z przeniesieniem wyżej wymienionych składników materialnych i niematerialnych zapewnia możliwość płynnej kontynuacji takiej samej działalności przez nabywcę Laboratorium, czyli E., który z wykorzystaniem Laboratorium wykonywać będzie takie same świadczenia, choć już nie głównie na potrzeby wewnętrzne (jak Wnioskodawca przed sprzedażą Laboratorium), ale na potrzeby świadczenia usług innym podmiotom (w tym Spółce).

Wyodrębnienie finansowe Laboratorium

Wyodrębnienie finansowe definiowane jest jako prowadzenie ewidencji księgowej w sposób umożliwiający przyporządkowanie odpowiednich aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów do działalności prowadzonej przez Laboratorium.

Ewidencja zdarzeń gospodarczych w systemie księgowym Spółki przebiega w układzie rodzajowym i funkcjonalnym Zakładowego Planu Kont oraz na odpowiednie Miejsca Powstawania Kosztów (MPK) dla poszczególnych komórek organizacyjnych, świadczonych usług przez jednostki organizacyjne, w tym wchodzące w skład Laboratorium.

Spółka prowadzi księgi rachunkowe w systemie księgowym, który pozwala sporządzić m.in. następujące raporty i zestawienia księgowe:

  • Rachunek Zysków i Strat;
  • Raporty dotyczące przychodów i kosztów;
  • Tabele amortyzacyjne;
  • Raporty dotyczące kosztów osobowych - listy płac;
  • Bilans;
  • Ewidencja środków trwałych, wyposażenia i nieruchomości inwestycyjnych, które stanowią pozycję do sporządzenia bilansu;
  • Analityka rozrachunków z odbiorcami i dostawcami z tytułu należności i zobowiązań handlowych;
  • Analityka rozrachunków z pracownikami z tytułu wynagrodzeń;
  • Analityka rozrachunków z tytułu zobowiązań budżetowych (ZUS, PIT);
  • Analityka rozrachunków z pracownikami z tytułu zaciągniętych przez nich pożyczek.

Na podstawie powyższych raportów Spółka jest w stanie sporządzać dla poszczególnych jednostek organizacyjnych na podstawie przypisanego numeru MPK (w tym dla Laboratorium) rachunek zysków i strat oraz bilans wraz z wyszczególnieniem składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań. Zobowiązania wspólne z tytułu dostaw i usług dotyczących kilku obszarów operacyjnych są przypisywane lub możliwe do przypisania odpowiednimi kluczami rozliczającymi na odpowiednie MPK.

Na potrzeby zarządczego rachunku wyników w systemie księgowym wyodrębniono dla poszczególnych jednostek organizacyjnych zamówienia odpowiadające miejscom powstawania przychodów i kosztów - dedykowane dla poszczególnych umów z klientami, obsługiwanych przez poszczególne jednostki organizacyjne, na których przebiega bezpośrednia ewidencja przychodów ze sprzedaży oraz związanych z tą sprzedażą kosztów bezpośrednich oraz kosztów pośrednich rozliczanych na te zlecenia odpowiednimi kluczami rozliczeniowymi.

Spółka, która nabędzie Laboratorium, będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania dotychczasowej działalności prowadzonej przez nie, wyłącznie w oparciu o nabyte składniki oraz zasoby ludzkie.

Pytanie

Czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego planowana sprzedaż Laboratorium stanowić będzie sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, w związku z czym dostawa wskazanego zespołu składników materialnych, niematerialnych oraz zobowiązań tworzących Laboratorium będzie skutkowała brakiem powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w świetle art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy przedstawiona w opisie zdarzeń przyszłych sprzedaż Laboratorium stanowić będzie sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, w związku z czym dostawa wskazanego zespołu składników materialnych, niematerialnych oraz zobowiązań tworzących Laboratorium będzie skutkowała brakiem powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w świetle art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko wynika z poniższych argumentów.

W Ustawie o VAT znajduje się legalna definicja pojęcia „zorganizowana część przedsiębiorstwa”. Zgodnie z jej brzmieniem, ilekroć w Ustawie o VAT, jest mowa o - „zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania” (art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT).

Analiza orzecznictwa sądów administracyjnych pozwala zauważyć, iż z podatkowego punktu widzenia, aby określony zespół składników mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, powinien spełniać następujące warunki:

  • musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
  • zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
  • składniki przedsiębiorstwa przeznaczone powinny być do realizacji określonych zadań gospodarczych,
  • zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania w sposób samodzielny.

Brak zaistnienia którejkolwiek z wymienionych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W doktrynie wskazuje się, że pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozpatrywać w powiązaniu z pojęciem przedsiębiorstwa na gruncie Kodeksu cywilnego. Stosownie do treści art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, które obejmuje w szczególności:

1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.koncesje, licencje i zezwolenia;

6.patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.tajemnice przedsiębiorstwa;

9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Użycie w powoływanym przepisie sformułowania „w szczególności” sugeruje, iż powyższy katalog ma jedynie charakter przykładowy.

Podstawowym wymogiem, aby zakwalifikować zespół składników majątkowych jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Elementami tworzącymi zespół składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe oraz zasoby osobowe. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 maja 2021 r., sygn. I FSK 300/20 stwierdził, że „Na zespół składników materialnych i niematerialnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny się składać aktywa trwale i obrotowe, a także czynnik ludzki czyli kadra pracownicza.”

Nie ulega wątpliwości, iż na opisane powyżej Laboratorium (czyli część Spółki wyodrębniona w niej jako Wydział Laboratorium (...)) składają się składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, funkcjonalnie i organizacyjnie związane z prowadzoną działalnością. Jak wykazano w opisie zdarzeń przyszłych, do części składowych przenoszonego majątku należą:

  • prawo własności ruchomości przynależnych i niezbędnych do prowadzenia działalności Laboratorium, w tym środki trwałe i wyposażenie (kompletne wyposażenie stanowisk pracy przypisanych pracowników takie jak meble biurowe, sprzęt IT, aparatura badawcza, odczynniki, telefony, itd.);
  • prawa i obowiązki wynikające z umów licencyjnych do oprogramowania związanego z przenoszonym sprzętem elektronicznym, na którym jest ono zainstalowane lub wykorzystywane;
  • prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących działalności Laboratorium;
  • prawa do bazy danych zawierającej dane dotyczące działalności Laboratorium;
  • dokumenty (w tym archiwalne) dotyczące przenoszonych składników oraz dokumenty opracowane lub zgromadzone w toku działalności biznesowej dotyczącej działalności Laboratorium;
  • wierzytelności oraz zobowiązania związane funkcjonalnie z działalnością Laboratorium;
  • zasoby kadrowe - pełny zespół pracowniczy wraz z kadrą kierowniczą.

W przypadku nieruchomości (lokali), aktywo to jest łatwe do zapewnienia w wyniku zawarcia umowy najmu bądź też przeniesienia działalności Laboratorium do miejsca, w którym E. prowadzi swoją działalność.

Interpretacją indywidualną o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.537.2021.3.SG z 10 lutego 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi w dacie jej wniesienia do innego podmiotu mieć lokalizacji wynikającej z przynależnego do zespołu składników materialnych prawa do dysponowania nieruchomością. Warunek pozwalający na uznanie części przedsiębiorstwa za mającą charakter zorganizowany jest spełniony, gdy zespół składników majątkowych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie zawierający praw własności/dysponowania nieruchomością, może stanowić niezależne przedsiębiorstwo wykonujące samodzielnie te zadania.”. Podsumowując, nieruchomość nie jest obligatoryjnym elementem ZCP i nieuwzględnienie jej przy sprzedaży nie jest przesłanką negatywną do możliwości powstania ZCP.

Brak przeniesienia środków pieniężnych, rachunków bankowych i praw z zawartych polis ubezpieczeniowych dotyczących całości działalności Spółki nie powinien wpłynąć negatywnie na spełnienie przesłanek określonych w definicji legalnej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż elementy te nie są bezpośrednio przypisane do ZCP. Co więcej, nie odbiera to możliwości samodzielnego funkcjonowania przenoszonego obszaru. Z kolei, brak wydzielenia zobowiązań w zakresie podatku VAT, CIT oraz PFRON również nie stoi w sprzeczności z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ponieważ zgodnie z konstrukcją zobowiązań podatkowych ciążą one na konkretnym podatniku i co do zasady nie przechodzą na następców lub osoby trzecie bez wyraźnie wskazanej w przepisach sukcesji prawno-podatkowej.

Przedmiotem zbycia Laboratorium na rzecz E. jest zorganizowany zespół pracowniczy wraz z kompletnym wyposażeniem, które wykorzystywane było przez tych pracowników w ramach wykonywania przez nich dotychczasowych obowiązków. Poza zapleczem materialnym, wraz z pracownikami przeniesione zostaną składniki niematerialne powiązane z tym obszarem działalności Spółki. Na nabywcę przejdą zatem składniki materialne, niematerialne, w tym również zobowiązania istotne dla prowadzenia tego rodzaju działalności, tym samym spełniony jest pierwszy i podstawowy warunek uznania ZCP za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą przy tym składniki będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

W ocenie Wnioskodawcy wymienione powyżej składniki stanowią odrębny zespół, tj. są wyodrębnione w strukturze Spółki i stanowią zorganizowaną wewnętrznie całość, służącą do prowadzenia działalności w zakresie wykonywania badań chemicznych. W konsekwencji spełniony jest również warunek istnienia zespołu, a nie tylko niepowiązanego wewnętrznie zbioru składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań.

Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 marca 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.31.2020.1.ŚS: „Nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.”

Z powyższego wynika, że kolejnym warunkiem uznania zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest wyodrębnienie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które powinno zachodzić na trzech płaszczyznach:

1.organizacyjnej,

2.finansowej,

3.funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako departament, dział, zespół, sekcja itp. Organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze, choć nie jest to wymóg niezbędny, jeżeli samodzielność jest widoczna w strukturze całego przedsiębiorstwa. W doktrynie podkreśla się ponadto, że samo nazwanie jednostki wewnętrznej określonym mianem nie zapewnia wyodrębnienia organizacyjnego, jeżeli nie podąża za tym autonomia decyzyjna, wyposażenie majątkowe i zarządzanie zespołem pracowniczym.

Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 12 sierpnia 2013 r., sygn. ILPP2/443-473/13-4/JK: „(...) wyodrębnienie organizacyjne nie jest tożsame z wyodrębnieniem formalno-prawnym. Oznacza to, że aby określona część przedsiębiorstwa mogła być wyodrębniona organizacyjnie nie musi stanowić samodzielnego podmiotu prawnego, jednostki organizacyjnej lub oddziału.”

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wskazuje, iż dokonał formalnego wyodrębnienia organizacyjnego Laboratorium w swojej strukturze na podstawie stosownych aktów korporacyjnych.

W strukturze organizacyjnej Spółki Laboratorium wyodrębnione jest w postaci Wydziału Laboratorium (...) i którego wszystkie przypisane zasoby, w tym materialne i niematerialne mają zostać zbyte na rzecz E.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy warunek wyodrębnienia organizacyjnego zbywanego zespołu składników również został w tym przypadku spełniony.

Wyodrębnienie finansowe rozumiane jest szeroko i nie ogranicza się jedynie do przypadków samodzielności finansowej, ale również do sytuacji, w której poprzez właściwą ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Potwierdza to wyrok WSA w Rzeszowie z 21 listopada 2019 r., sygn. I SA/Rz 691/19, w którym czytamy: „Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego powinno być możliwe oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części, bez potrzeby przeprowadzania analiz czy wyliczeń.”. NSA wyrokiem z 12 stycznia 2021 r., sygn. I FSK 324/20 podzieliło zaprezentowane powyżej stanowisko WSA w Rzeszowie.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, wyodrębnienie ewidencji rachunkowej dla Laboratorium realizowane jest w systemie księgowym Spółki poprzez odpowiednie wykorzystanie narzędzi księgowych m.in. wyspecjalizowanego na potrzeby kontrolingu systemu zamówień i MPK, który pozwala na sporządzenie dla tego obszaru oddzielnych raportów sprawozdawczych wraz z przypisaniem należności i zobowiązań, składników materialnych i niematerialnych.

Prowadzenie ewidencji rachunkowej w powyższy sposób umożliwia przypisanie przychodów, kosztów (w tym odpisów amortyzacyjnych), jak również należności i zobowiązań czy aktywów przyporządkowanych funkcjonalnie do ww. obszaru w ramach struktury Spółki.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy spełniony został warunek wyodrębnienia finansowego w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Takie rozumienie wyodrębnienia funkcjonalnego zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 7 stycznia 2019 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.376.2018.4.BKD.

Należy przy tym zauważyć, że dla spełnienia przesłanki wyodrębnienia funkcjonalnego kluczowe jest przejęcie jego funkcjonalnej tożsamości w oparciu o istotne składniki przejętego przedsiębiorstwa. Jednocześnie wyłączenie któregoś ze składników, nawet tych istotnych, możliwe jest w sytuacji, gdy składniki te mogą być łatwo zastępowalne bez naruszania funkcji i tożsamości przedsiębiorstwa (S. Krempa, Sprzedaż przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części. Podatki dochodowe, Warszawa 2007, s. 35).

Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa sprowadza się w zasadzie do ustalenia, czy jako pewna odrębna całość jest ona w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku już od momentu jej wyodrębnienia.

Działalność związana z procesami umiejscowionymi w Laboratorium spełnia w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy funkcje odrębne od pozostałej działalności Spółki.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy ww. działalność spełnia kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki, gdyż jest nakierowana na realizację odmiennych zadań, niezależnych od pozostałej działalności Spółki.

Zdolność do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa realizującego samodzielnie zadania gospodarcze należy rozumieć jako potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Należy podkreślić, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić odrębną działalność, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników, dzięki którym ma ona potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Innymi słowy, dla wypełnienia ustawowych kryteriów zawartych w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa koniecznym jest, aby część mienia przedsiębiorstwa po jej wyodrębnieniu była w stanie w dalszym ciągu realizować przeznaczone dla niej zadania gospodarcze.

Jak wynika z wyroku NSA z 11 kwietnia 2019 r., sygn. II FSK 79/17: „Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, powinna ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania na rynku jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne, wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, powinny zatem umożliwić podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego samodzielnego przedsiębiorstwa. Przy ocenie wyodrębnienia określonych składników majątkowych pod uwagę należy brać sytuację istniejącą w podmiocie wnoszącym wkład, w którym winny one stanowić pewną całość”.

Natomiast w wyroku NSA z 30 listopada 2017 r., sygn. I FSK 418/16 został wyrażony następujący pogląd: „Zespół składników majątkowych posiada zdolność do prowadzenia samodzielnej działalności w sytuacji, gdy sam w sobie, bez uzupełniania go o dodatkowe elementy (po nabyciu i włączeniu do przedsiębiorstwa nabywcy) zdolny jest do prowadzenia działalności. W takiej sytuacji można go uznać za zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa”.

Analizę definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa warto również poszerzyć o wyjaśnienia poczynione w ramach orzecznictwa unijnego w zakresie podatku od towarów i usług. Kwestia zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa była bowiem niejednokrotnie przedmiotem wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przykładowo, w orzeczeniu w sprawie Schriever, sygn. C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że „stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy 77/3881 (art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy, tj. Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej („VI Dyrektywa”): ujednolicona podstawa wymiaru podatku - jest odpowiednikiem art. 19 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej („Dyrektywa VAT”) w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.”

ZCP posiada własne zasoby majątkowe oraz odpowiednio wykwalifikowane zasoby kadrowe, tym samym posiada zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy na rynku badań chemicznych.

Zgodnie z założeniem biznesowym leżącym u podstaw transakcji sprzedaży, po zbyciu Laboratorium usługi te będą nadal kontynuowane przez nabywcę, tj. E. na rzecz podmiotów z Grupy A. oraz podmiotów spoza (klientów).

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy Laboratorium stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, powiązanych czynnikiem organizacyjnym, który umożliwia bez przeszkód oraz w niezmienionym zakresie kontynuowanie dotychczasowych działalności po jego zbyciu.

W konsekwencji uznać należy, że Laboratorium stanowi wyodrębnioną część przedsiębiorstwa, mającą zdolność do samodzielnego funkcjonowania na rynku jako niezależny podmiot oraz mogącą stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące wskazane zadania.

Biorąc pod uwagę wszelkie okoliczności przedstawione w opisie zdarzeń przyszłych oraz wskazane powyżej uzasadnienie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Laboratorium jako zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na wyodrębniony w Spółce Wydział Laboratorium (..) powinien zostać uznany za zorganizowaną części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. A więc jego sprzedaż nie wywoła po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży lub aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

  • zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
  • faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia z zakresu opodatkowania zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01 Zita-Modes, TSUE stwierdził, że:

„Celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.”

Ponadto TSUE zauważył, że przejmującego należy traktować jako następcę zbywającego, przy czym, aby przejmujący mógł zostać uznany za następcę zbywającego, musi on kontynuować działalność prowadzoną przez zbywcę.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że:

„(…) regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.”

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzą Państwo działalność polegającą na (…). Państwa Spółka wchodzi w skład Grupy Kapitałowej A.

Jeden z realizowanych w ramach Grupy A. projektów dotyczy skupienia funkcjonowania laboratoriów w ramach działalności jednego podmiotu – spółki E. S.A. (dalej: „E.”). W Państwa przypadku laboratorium funkcjonuje w ramach jednostki organizacyjnej Wydziału Laboratorium (...) (dalej: „Laboratorium”). Laboratorium miałoby zostać zbyte do E.

Celem realizowanego projektu jest konsolidacja usług laboratoryjnych w ramach E., w wyniku czego w Grupie A. funkcjonować będzie jeden specjalistyczny podmiot, świadczący usługi laboratoryjne dla całej Grupy A.

W ramach sprzedaży Laboratorium do E. zostaną przeniesione w szczególności następujące składniki materialne i niematerialne, które na dzień sprzedaży będą znajdować się w strukturach Laboratorium:

  • prawo własności ruchomości przynależnych i niezbędnych do prowadzenia działalności Laboratorium, w tym środki trwałe i wyposażenie (kompletne wyposażenie stanowisk pracy przypisanych pracowników takie jak meble biurowe, sprzęt IT, aparatura badawcza, odczynniki, telefony, itd.);
  • prawa i obowiązki wynikające z umów licencyjnych do oprogramowania związanego z przenoszonym sprzętem elektronicznym, na którym jest ono zainstalowane lub wykorzystywane;
  • prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących działalności Laboratorium;
  • prawa do bazy danych zawierającej dane dotyczących działalności Laboratorium;
  • dokumenty (w tym archiwalne) dotyczące przenoszonych składników oraz dokumenty opracowane lub zgromadzone w toku działalności biznesowej dotyczącej działalności Laboratorium;
  • wierzytelności oraz zobowiązania związane funkcjonalnie z działalnością Laboratorium.

W przypadku nieruchomości (lokali), aktywo to jest łatwe do zapewnienia w wyniku zawarcia umowy najmu bądź też przeniesienia działalności Laboratorium do miejsca, w którym E. prowadzi swoją działalność.

Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą kwestii, czy planowana sprzedaż Laboratorium stanowić będzie sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w związku z czym ww. sprzedaż będzie skutkowała brakiem powstania po Państwa stronie obowiązku podatkowego w podatku VAT w świetle art. 6 pkt 1 ustawy.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych składający się na Laboratorium cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane mu zadania.

Z okoliczności sprawy bowiem wynika, że składniki majątkowe składające się na Laboratorium są wyodrębnione na płaszczyźnie organizacyjnej. Laboratorium jest wyodrębnione na podstawie wewnętrznych dokumentów organizacyjnych w strukturze organizacyjnej Państwa Spółki jako Wydział Laboratorium (...).

O wyodrębnieniu na płaszczyźnie finansowej świadczy fakt, że ewidencja zdarzeń gospodarczych w Państwa systemie księgowym przebiega w układzie rodzajowym i funkcjonalnym Zakładowego Planu Kont oraz na odpowiednie Miejsca Powstawania Kosztów dla poszczególnych komórek organizacyjnych, świadczonych usług przez jednostki organizacyjne, w tym wchodzące w skład Laboratorium. Są Państwo w stanie sporządzać dla poszczególnych jednostek organizacyjnych (w tym dla Laboratorium) rachunek zysków i strat oraz bilans z wyszczególnieniem składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań. Dla poszczególnych jednostek organizacyjnych wyodrębniono zamówienia odpowiadające miejscom powstawania przychodów i kosztów.

Laboratorium będzie również wyodrębnione funkcjonalnie. Przeniesienie składników majątkowych tworzących Laboratorium na E. w ramach planowanej sprzedaży zapewnia możliwość płynnej kontynuacji takiej samej działalności przez E., który z wykorzystaniem Laboratorium wykonywać będzie takie same świadczenia.

Co istotne w sprawie, w ramach planowanej sprzedaży do E. przejdą zobowiązania związane funkcjonalnie z działalnością Laboratorium. Ponadto, dojdzie do przejęcia przez E. części zakładu pracy w trybie Kodeksu pracy.

W wyniku realizowanego projektu dotyczącego skupienia funkcjonowania laboratoriów w ramach działalności jednego podmiotu – E. – w Grupie A. funkcjonować będzie jeden specjalistyczny podmiot, świadczący usługi laboratoryjne dla całej Grupy A. E. będzie z wykorzystaniem Laboratorium wykonywać takie same świadczenia, choć już nie głównie na potrzeby wewnętrzne (jak Państwo przed sprzedażą Laboratorium), ale na potrzeby świadczenia usług innym podmiotom. Spółka E. będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania dotychczasowej działalności prowadzonej przez Laboratorium, wyłącznie w oparciu o nabyte składniki oraz zasoby ludzkie.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zespołu składników majątkowych tworzących Laboratorium za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Tym samym uznać należy, że opisany zespół składników majątkowych tworzących Laboratorium obejmujący również zobowiązania, który w ramach sprzedaży zostanie przeniesiony do E., stanowić będzie na dzień tej sprzedaży zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a zatem transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie skutkowała powstaniem po Państwa stronie obowiązku podatkowego w podatku VAT w świetle art. 6 pkt 1 ustawy.

Państwa stanowisko jest więc prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.