
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 11 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 15 września 2025 r. (wpływ 19 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan polskim rezydentem podatkowym i ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, posiada obywatelstwo polskie.
Od 2006 roku prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której głównym przedmiotem działalności jest: (...).
Dochód uzyskany z działalności gospodarczej opodatkowuje Pan na zasadach ogólnych – podatkowa księga przychodów i rozchodów. Jest również czynnym podatnikiem VAT.
W prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje Pan samochód osobowy wprowadzony do ewidencji środków trwałych i na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej całkowicie zamortyzowany. Przy zakupie ww. samochodu wykorzystał Pan prawo do doliczenia 50% naliczonego podatku VAT.
W najbliższej przyszłości chciałby Pan ten samochód wycofać z działalności gospodarczej (odprowadzając należny podatek VAT) i użytkować na potrzeby osobiste. Następnie chciałby przekazać ten samochód żonie (z którą pozostaje w małżeńskiej wspólności majątkowej) w formie nieodpłatnej jako darowiznę, co oznacza darowiznę w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks Cywilny.
Uzupełnienie wniosku
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:
Zamierza wycofać z działalności gospodarczej opisany w zdarzeniu samochód 15 października 2025r.
Zamierza opisany w zdarzeniu samochód przekazać żonie 30 października 2025 r.
Będzie to umowa darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu Cywilnego.
Będzie to darowizna z majątku wspólnego, do majątku osobistego żony.
Darowizna ta nie będzie obłożona, żadnym oznaczonym działaniem przez obdarowaną – po prostu darowizna bez żadnych „warunków”.
Nie będzie Pan wykorzystywał darowanego pojazdu (po dokonaniu darowizny) na cele osobiste ani żadne inne.
Po otrzymaniu darowizny Pana żona będzie użytkowała pojazd wyłącznie na cele osobiste.
Pana żona nie prowadzi działalności gospodarczej.
Nie posiada Pan informacji jak długo opisany w zdarzeniu samochód będzie posiadała jego żona. Żona rozporządza własnym odrębnym majątkiem wg własnego uznania i nie jest zobowiązana w tej kwestii do czynienia ustaleń z Panem lub informowania Pana o swoich przyszłych zamiarach w tej kwestii.
Nie wie Pan, czy jego żona planuje sprzedać opisany w zdarzeniu samochód. Pana żona rozporządza własnym odrębnym majątkiem wg własnego uznania i nie jest zobowiązana w tej kwestii do czynienia ustaleń z Panem lub informowania Pana o swoich przyszłych zamiarach w tej kwestii.
Pytanie
Czy darowizna samochodu osobowego, wycofanego wcześniej z działalności gospodarczej na cele osobiste, której zamierza Pan dokonać na rzecz swojej żony, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, dokonując wycofania samochodu na cele osobiste, tym samym wykreślając go z ewidencji środków trwałych i odprowadzając należny podatek VAT – przekazuje Pan ww. samochód na cele osobiste i nie będzie wykorzystywał go w żaden sposób do działalności gospodarczej.
Następnie dokonując darowizny samochodu z majątku prywatnego nie będzie Pan działał w charakterze podatnika, ponieważ darowizna jest czynnością konsensualną – wzajemnie zobowiązującą i występuje w Kodeksie Cywilnym, zatem w przedmiotowej sprawie należy stosować art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku. Zgodnie z tym przepisem darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku, zatem w związku z powyższym, dokonując w przyszłości darowizny samochodu osobowego na rzecz swojej żony, nie będzie Pan działał w charakterze podatnika, a jedynie w charakterze darczyńcy, a czynność tej darowizny nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 roku Prawo Przedsiębiorców.
W Pana ocenie darowizna nie może też wywołać jakichkolwiek skutków podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Uważa Pan, że darowizna nie stanowi odpłatnego zbycia. Nie można więc tutaj stosować przepisów, o których mowa w art 14 ust. 2 pkt 1 lub pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które kwalifikują samochód jako rzecz ruchomą, ponieważ nie mamy tutaj do czynienia z odpłatnym zbyciem rzeczy, ani nie znajdzie tutaj zastosowanie art 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy
–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
W świetle powyższego, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jej nabycie kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy – chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.
Artykuł 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, precyzuje bowiem, że:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Innymi słowy, jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej.
Cytowany przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przesądza bowiem, że:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Z kolei, z art. 14 ust. 2 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
Przychodem z działalności gospodarczej są również: przychody z odpłatnego zbycia składników będących rzeczami ruchomymi, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, na podstawie umowy, o której mowa w art. 23b ust. 1, przy czym przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Z treści złożonego wniosku i jego uzupełnienia wynika m.in., że:
- Od 2006 roku prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą.
- W działalności gospodarczej wykorzystuje Pan samochód osobowy wprowadzony do ewidencji środków trwałych i na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej całkowicie zamortyzowany.
- 15 października 2025 r. chciałby Pan ten samochód wycofać z działalności gospodarczej i użytkować na potrzeby osobiste.
- 30 października 2025 r. chciałby Pan przekazać ten samochód żonie (z którą pozostaje w małżeńskiej wspólności majątkowej) w formie nieodpłatnej jako darowiznę.
- Będzie to darowizna z majątku wspólnego, do majątku osobistego żony.
- Darowizna ta nie będzie obłożona, żadnym oznaczonym działaniem przez obdarowaną – po prostu darowizna bez żadnych „warunków”.
- Nie będzie Pan wykorzystywał darowanego pojazdu (po dokonaniu darowizny) na cele osobiste ani żadne inne.
- Po otrzymaniu darowizny Pana żona będzie użytkowała pojazd wyłącznie na cele osobiste.
- Pana żona nie prowadzi działalności gospodarczej.
- Nie posiada Pan informacji jak długo opisany w zdarzeniu samochód będzie posiadała Pana żona.
- Nie wie Pan, czy Pana żona planuje sprzedać opisany w zdarzeniu samochód.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071).
Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.
Innymi słowy, w przypadku darowizny mamy do czynienia z nieodpłatnym, jednostronnym świadczeniem (w związku z aktem darowizny darczyńca nie otrzymuje żadnych wartości pieniężnych, ani innego przysporzenia majątkowego).
Wyjaśniam zatem, że przekazanie w formie darowizny z majątku wspólnego, do majątku osobistego żony samochodu osobowego, wycofanego wcześniej z Pana działalności gospodarczej na cele osobiste, nie będzie skutkowała powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Opisane przez Pana zdarzenie będzie dla Pana – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – obojętne podatkowo (nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem).
Pana stanowisko uznaję więc za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
