Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej ustalenia daty nabycia nieruchomości przez spadkodawcę;
• prawidłowe - w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 10 września 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W styczniu 2013 r. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w (…) Pani ojciec nabył 1/2 udziału nieruchomości położonej w (…), w drodze spadku po swoich rodzicach.

W sierpniu 2016 r. Pani ojciec zmarł.

Po śmierci Pani ojca w październiku 2023 r. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego (…) nabyła Pani wraz z bratem po 1/2 udziału w spadku przypadające Pani ojcu udziały w tej nieruchomości.

W styczniu 2025 r. na podstawie ugody sądowej przed Sądem Rejonowym (…) doszło do zniesienia współwłasności tej nieruchomości. W wyniku ugody współwłasność została zniesiona na rzecz jednego ze współwłaścicieli (posiadającego 1/2 nieruchomości) - Pani A.A.

Pani oraz Pani brat otrzymaliście z tego tytułu po 255 tys. zł jako spłatę udziałów.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Wskazuje Pani, że dokładną datę śmierci rodziców Pani ojca:

• matka B.B 13.03.1989 r.,
• a w przypadku ojca C.C. nie posiada Pani dokumentacji i nikt z Pani rodziny nie zna dokładnej daty śmierci, jedynie, że był to rok 1970 lub 1971.

Pytania

1.Czy kwota 255 tys. zł otrzymana przez Panią z tytułu spłaty udziałów w nieruchomości, nabytych w spadku w 2023 r. po Pani ojcu, (który nabył je wcześniej w 2013 r. - również w drodze spadku) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy w odniesieniu do udziału, który został nabyty przez Pani ojca w 2013 r. okres 5-letni należy liczyć od daty nabycia przez spadkodawcę, a więc od 2013 r. co oznaczałoby, że sprzedaż w 2025 r. nie podlega opodatkowaniu?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku dziedziczenia nieruchomości okres 5 letni, po którego upływie zbycie nie podlega opodatkowaniu, należy liczyć od daty nabycia przez spadkodawcę.

W związku z tym udział w nieruchomości nabyty przez Panią w 2023 r., który uprzednio został nabyty przez Pani ojca w drodze spadku w 2013 r. nie podlega opodatkowaniu przy jego zbyciu (zniesieniu współwłasności) w 2025 r. ponieważ od pierwotnego nabycia przez spadkodawcę upłynęło 5 lat.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu i rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (jej części lub udziału w nieruchomości oraz określonych praw) w myśl ww. przepisu nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• ­odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do treści art. 926 Kodeksu cywilnego:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Jak stanowi art. 1025 § 1 ww. Kodeksu:

Zatem postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Charakterystyczną cechą odpłatnego zbycia jest ekwiwalentność świadczeń stron, przy czym świadczenia stron względem siebie nie muszą mieć tego samego wymiaru ekonomicznego, ustalanego według kryteriów obiektywnych. Wskazać należy, że odpłatne czynności prawne charakteryzują się tym, że każda ze stron uzyskuje jakąś korzyść majątkową (niekoniecznie w postaci pieniężnej). Cechą umów odpłatnych jest to, że świadczenie jednej strony umowy znajduje swój odpowiednik w świadczeniu drugiej strony. Jest to sytuacja, gdy każda ze stron umowy uzyskuje ekwiwalent (równoważnik) dla świadczenia własnego. Nie dochodzi więc w takim przypadku do sytuacji, gdy tylko jedna ze stron odnosi korzyść z dokonanego świadczenia, a świadczenie zbywcy nie odbywa się kosztem uszczuplenia własnego majątku.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 z późn. zm.) jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Na podstawie art. 195 Kodeksu cywilnego:

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Jak stanowi art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego rozdziału.

Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego:

Stosownie zaś do art. 211 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 212 Kodeksu cywilnego:

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia należy stwierdzić, że zniesienie współwłasności może zatem nastąpić za odpłatnością w formie spłaty na rzecz drugiego współwłaściciela lub nieodpłatnie bez żadnych spłat. Czynność zniesienia współwłasności w świetle prawa cywilnego stanowi formę zbycia, a jeżeli zniesienie współwłasności następuje ze spłatą, wówczas mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości lub prawie, które wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Bez znaczenia jest bowiem to, czy do odpłatnego zbycia dochodzi w drodze umowy sprzedaży, zamiany, działu spadku czy zniesienia współwłasności. Użyte w powyższym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „odpłatne zbycie” oznacza każde przeniesienie prawa własności lub praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin „odpłatne zbycie” obejmuje zatem szeroki zakres czynności.

Zatem, po stronie dokonującego odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości powstaje obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego, jeżeli zbycie to nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W przypadku odpłatnego zbycia przez Panią udziału w nieruchomościach, nabytego w spadku po zmarłym ojcu, istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tego udziału przez spadkodawcę (Pani ojca).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Pani ojciec 1/2 udziału w nieruchomości w styczniu 2013 r. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego, w drodze spadku po swoich rodzicach. Wskazała Pani, że Pani babcia zmarła 13 marca 1989 r., natomiast nie posiada Pani dokumentacji i nikt z Pani rodziny nie zna dokładnej daty śmierci Pani dziadka, jednakże wskazuje Pani, że był to rok 1970 lub 1971. W sierpniu 2016 r. Pani ojciec zmarł. Po śmierci Pani ojca w październiku 2023 r. na podstawie postanowienia Sądu nabyła Pani wraz z bratem po 1/2 w spadku przypadającego Pani ojcu udziału w tej nieruchomości. W styczniu 2025 r. na podstawie ugody sądowej doszło do zniesienia współwłasności tej nieruchomości. W wyniku ugody własność została zniesiona na rzecz jednego ze współwłaścicieli (posiadającego 1/2 nieruchomości). Pani oraz Pani brat otrzymaliście z tego tytułu po 255 tys. zł jako spłatę udziałów.

Zatem w Pani sytuacji datą nabycia udziału w nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - otrzymanego w spadku po ojcu - jest dzień nabycia tego udziału w tej nieruchomości przez spadkodawcę.

Spadkodawca zmarł w sierpniu 2016 roku, a przedmiotową nieruchomość nabył w spadku po swoich rodzicach. W uzupełnieniu wskazała Pani, że matka spadkodawcy zmarła 13 marca 1989 r., natomiast nie posiada Pani dokumentacji i nikt z Pani rodziny nie zna dokładnej daty śmierci ojca spadkodawcy, jedynie, że był to rok 1970 lub 1971.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy Kodeksu cywilnego tj. art. 922, 924 i 925, w związku z faktem, że będący przedmiotem sprzedaży udział w nieruchomości został nabyty w spadku przyjąć należy, że okres pięcioletni przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od roku, w którym udział w nieruchomości nabył spadkodawca, a więc od daty śmierci jego spadkodawców tj. Pani babci i Pani dziadka, a nie jak Pani twierdzi w 2013 r., w dacie postanowienia Sądu Rejonowego.

Wobec tego pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ww. ustawy niewątpliwie minął bowiem jak wynika z wniosku od końca roku, w którym spadkodawca nabył wskazaną nieruchomość upłynęło ponad pięć lat.

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że odpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości nie stanowi dla Pani źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, Pani stanowisko odnośnie braku obowiązku zapłaty podatku z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości należało uznać za prawidłowe.

Natomiast Pani stanowisko odnośnie daty nabycia nieruchomości przez spadkodawcę jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.