Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 24 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem (wpływ 27 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest polskim rezydentem podatkowym. W 2011 r. wspólnie ze swoją żoną zawarł z Bankiem (zwanym dalej „Bankiem”) umowę (zwaną dalej „Umową”) o kredyt zabezpieczony hipotecznie (zwany dalej „Kredytem”) na zakup i remont domu (zwanego dalej „Domem”), w którym Wnioskodawca mieszka przez kilkanaście lat, także w dniu złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji. Kredyty został udzielony na okres 30 lat, jako denominowany w walucie obcej - frankach szwajcarskich (CHF). Wartość zadłużenia Wnioskodawcy z tytułu zaciągniętego Kredytu ustalona jest w walucie obcej.

W 2006 r. Wnioskodawca także zawarł umowę kredytową na zakup i remont innej nieruchomości (mieszkania) w innym banku. Ten kredyt był również denominowany w walucie obcej (CHF). Po śmierci żony Wnioskodawcy w lutym 2023 r. połowa salda zadłużenia z tytułu tego kredytu została spłacona z jego ubezpieczenia, a pozostałą część bank umorzył w 2024 r.

Wnioskodawca wniósł do Sądu pozew przeciw Bankowi w związku z zawartą w 2011 r. Umową. Obecnie Bank proponuje Wnioskodawcy zawrzeć ugodę z Bankiem (zwana dalej „Ugodą”). Na jej podstawie Wnioskodawca i Bank mają dokonać zmiany waluty zadłużenia określonej w Umowie, na walutę polską. Za podstawę ustalenia wysokości zadłużenia mają przyjąć, iż Kredyt udzielony na podstawie Umowy zostanie rozliczony tak, jakby od daty zawarcia Umowy stanowił kredyt złotówkowy. Zatem to rozwiązanie zakłada konwersję waluty Kredytu na złotówki, tak jakby od początku był kredytem złotówkowym. W konsekwencji po zawarciu Ugody Kredyt przestanie podlegać denominacji w walucie obcej. Ugoda ma ustalić wyższe oprocentowanie Kredytu (w PLN) niż jest obecnie, gdy jest on denominowany w CHF. Obecnie kredyt jest niespłacony. W wyniku zawarcia Ugody znacząco zmniejszy się stan zadłużenia Wnioskodawcy z tytułu Kredytu wobec Banku.

Propozycja Banku jest związana z prowadzonym przez Bank programem ugód dla kredytobiorców frankowych, który ma na celu uwolnienie klienta od ryzyka walutowego i ma być wygodną alternatywą wobec długotrwałej i kosztownej drogi sądowej, na którą wielu klientów różnych banków wstępuje w takiej sytuacji, ponieważ umowy kredytowe zawierały klauzule niedozwolone.

Kredyt nie jest wierzytelnością traktowaną jako wierzytelność nieściągalna. Umorzenie Kredytu nie jest związane z toczącym się bankowym postępowaniem ugodowym (w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków) lub postępowaniem restrukturyzacyjnym.

Wnioskodawca i Bank nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów Ustawy o CIT oraz Ustawy o PIT. Dom nigdy nie był związany z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę ani Jego zmarłą żonę. Dom nie był także nigdy wynajmowany.

W uzupełnieniu wniosku w odniesieniu do opisu zdarzenia przyszłego podał Pan: W Ugodzie, którą zamierza zawrzeć Wnioskodawca z Bankiem ma być mowa jedynie o dokonaniu zmiany waluty zadłużenia określonej w Umowie, na walutę polska. Za podstawę ustalenia wysokości zadłużenia strony mają przyjąć, iż Kredyt udzielony na podstawie Umowy zostanie rozliczony tak, jakby od daty zawarcia Umowy stanowił kredyt złotówkowy. Zatem to rozwiązanie zakłada konwersję waluty Kredytu na złotówki, tak jakby od początku był kredytem złotówkowym. W konsekwencji po zawarciu Ugody Kredyt przestanie podlegać denominacji w walucie obcej. W Ugodzie, którą zamierza zawrzeć Wnioskodawca z Bankiem nie będzie sformułowania, że Bank umarza Wnioskodawcy jakiekolwiek zobowiązania. Jednak w wyniku niniejszego przewalutowania. w wyniku zmiany zasad rozliczeń, znacząco zmniejszy się stan zadłużenia Wnioskodawcy z tytułu Kredytu wobec Banku.

W związku ze zmianą waluty zadłużenia, przewalutowanie kredytu obniży należność Wnioskodawcy wobec banku, tj. zobowiązanie Wnioskodawcy wynikające z przewalutowania kredytu będzie niższe.

Ponadto wyjaśnił Pan, że w Ugodzie, którą zamierza zawrzeć Wnioskodawca z Bankiem ma być mowa jedynie o dokonaniu zmiany waluty zadłużenia określonej w Umowie, na walutę polską. Za podstawę ustalenia wysokości zadłużenia strony mają przyjąć, iż Kredyt udzielony na podstawie Umowy zostanie rozliczony tak, jakby od daty zawarcia Umowy stanowił kredyt złotówkowy. Zatem to rozwiązanie zakłada konwersję waluty Kredytu na złotówki, tak jakby od początku był kredytem złotówkowym. W konsekwencji po zawarciu Ugody Kredyt przestanie podlegać denominacji w walucie obcej. W wyniku niniejszego przewalutowania znacząco zmniejszy się stan zadłużenia Wnioskodawcy z tytułu Kredytu wobec Banku. W Ugodzie, którą zamierza zawrzeć Wnioskodawca z Bankiem nie będzie sformułowania, że Bank umarza Wnioskodawcy jakiekolwiek zobowiązania. Zatem w ocenie Wnioskodawcy nie dojdzie do umorzenia chociażby części zobowiązania. W ocenie Wnioskodawcy zobowiązanie będzie niższe w wyniku przyjęcia innego sposobu przeliczenia zobowiązania. a nie w wyniku umorzenia.

Pytanie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy zawarcie przez Wnioskodawcę z Bankiem Ugody w zakresie przewalutowania zobowiązań kredytowych spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu i obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie (zaprezentowane we wniosku i jego uzupełnieniu)

W Pana ocenie, na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowe zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o PIT, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z powyższych regulacji wynika, że przychód stanowią m.in. otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne. Przez termin „otrzymane”, zgodnie ze Słownikiem języka polskiego pod redakcją prof. M. Szymczaka (Wydawnictwo Naukowe PWN - 1998 r., wydanie I, tom II, str. 253) należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika. Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik, wykazując określoną aktywność, ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić zatem w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym zawarcie Ugody nie oznacza automatycznie, że Wnioskodawca osiągnie określoną korzyść w postaci zaoszczędzonych wydatków. Trudno bowiem przewidzieć jaki kurs walutowy miałby zastosowanie w przyszłości do Kredytu, gdyby Wnioskodawca nie zdecydował się na zawarcie Ugody z Bankiem i nie da się wykluczyć, że sumarycznie Wnioskodawca oddałby Bankowi niższą kwotę niż w przypadku zawarcia Ugody. Oznacza to, iż w rzeczywistości, nie będzie możliwe określenie czy Wnioskodawca odniósł korzyść ekonomiczną wynikającą z zawarciem Ugody. Przykładowo, gdy w późniejszym okresie rynkowy kurs waluty obcej CHF stanie się względnie niski, to Wnioskodawca ekonomicznie może nie odniesie korzyści z zawarcia Ugody. Ponadto, należy również mieć na uwadze ewentualne korzyści i straty poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu zaciągniętego Kredytu w całym okresie kredytowania, biorąc pod uwagę, że był to Kredyt walutowy oraz fakt, iż Kredyt został udzielony na okres 30 lat. Zatem do spłacenia Kredytu pozostał jeszcze długi okres i obecnie nie można ustalić, czy Wnioskodawca uzyska jakąkolwiek korzyść.

Ponadto z uwagi na zmienność kursów walutowych w całym okresie kredytowania, ewentualne korzyści wynikające z zawarcia Ugody może nie równoważyć wcześniejszych obciążeń wynikających ze spłaty rat Kredytu przy kursie walutowym niekorzystnym dla Wnioskodawcy.

Niniejsze argumenty znajdują również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych w podobnych stanach faktycznych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 kwietnia 2017 r. nr 1061-IPTPB3.4511.104.2017.2.SJ organ wskazał, iż: „W ramach operacji przewalutowania nie dochodzi do transferu/przelewu środków pieniężnych, nie dochodzi do uregulowania w jakiejkolwiek formie zobowiązania wynikającego z umów pożyczek - zmianie ulega jedynie waluta, w której zobowiązanie ma być uregulowane. Przewalutowanie stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie, na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie. (...) Ponadto spłata przewalutowanej pożyczki będzie następować w złotówkach. Nie zachodzą zatem przesłanki do powstania różnic kursowych w związku z przewalutowaniem zobowiązania ani jego późniejszą spłatą. W wyniku zmiany waluty pożyczki wartość pożyczki, która została udzielona w walucie obcej (po przeliczeniu na PLN według właściwego kursu), i wartość tej pożyczki wyrażonej w PLN po przewalutowaniu będzie inna, to taka różnica jest nieistotna z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego regulujących kwestię kosztu uzyskania przychodu bądź przychodu”.

Wskazaną interpretację przepisów prawa podatkowego w tym zakresie potwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 29 sierpnia 2019 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.287.2018.1.TR, wskazując, iż: „przewalutowanie środków pieniężnych posiadanych przez Wnioskodawcę nie skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym ód osób fizycznych. Operacja przewalutowania środków pieniężnych w walucie obcej na środki pieniężne w złotych jest neutralna podatkowo".

Tożsamy pogląd wyraził także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 6 maja 2021 r. nr 0114-KDIP3-1.4011.125.2021.1.MK1 uznając za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy (banku), że przewalutowanie kredytu nie powinno się wiązać z powstaniem jakiegokolwiek przychodu po stronie kredytobiorcy, w związku z tym nie jest on zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów kredytobiorców. Należy zauważyć, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w wyniku zawarcia Ugody formalnie nie dojdzie do przewalutowania, tylko do przeliczenia Kredytu przyjmując, że został on udzielony w złotówkach (PLN), a nie we frankach szwajcarskich (CHF). Jednakże tak samo jak w tamtych sprawach w momencie zawarcia Ugody z Bankiem nie będzie można określić, czy Wnioskodawca uzyska jakąś korzyść, a nawet jeżeli ją uzyska to nie będzie można określić kwoty tej korzyści. W ramach operacji przewalutowania nie dochodzi do transferu/przelewu środków pieniężnych, nie dochodzi do uregulowania w jakiejkolwiek formie zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki. Zmianie ulega jedynie waluta, w której zobowiązanie ma być uregulowane. Przewalutowanie stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie, na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie.

Zatem przewalutowanie hipotecznego kredytu bankowego zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe podatnika (w walucie obcej lub w polskich złotych, lecz indeksowanego do waluty obcej, np. CHF) nie powoduje, jak np. umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu, definitywnego zredukowania zobowiązania wobec kredytodawcy. W przeciwieństwie do umorzenia, przewalutowanie kredytu hipotecznego jest neutralne podatkowo i nie powoduje po stronie podatnika powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, w sytuacji opisanej we wniosku, tj. przewalutowania na złotówki Kredytu indeksowanych kursem CHF, zmianie uległa jedynie waluta, w której zobowiązanie miało być uregulowane. W wyniku zmiany waluty wartość Kredytu, która została udzielona w walucie obcej (po przeliczeniu na walutę polską według właściwego kursu) i wartość tego Kredytu wyrażonych w walucie polskiej po przewalutowaniu będzie inna, to taka różnica jest nieistotna z punku widzenia przepisów prawa podatkowego regulujących kwestię kosztów uzyskania przychodu bądź przychodu. Skoro samo przewalutowanie stanowi techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie, to nie skutkowało to dla Wnioskodawcy powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Tożsamy pogląd przedstawił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 7 czerwca 2024 r. nr 0114-KDIP3-2.4011.378.2024.1.BM.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy zawarcie przez Niego Ugody z Bankiem w zakresie Kredytu nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu i obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ponadto, w Pana ocenie nie dochodzi do umorzenia zobowiązania wobec Banku, zatem w niniejszej odpowiedzi na wezwanie nie przedstawiono własnego stanowiska w sprawie odnoszące się do tej kwestii.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Z powyższych regulacji wynika, że przychód stanowią m.in. otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne. Przez termin „otrzymane”, zgodnie ze Słownikiem języka polskiego pod redakcją prof. M. Szymczaka (Wydawnictwo Naukowe PWN – 1998 r., wydanie I, tom II, str. 253) należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika.

Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik, wykazując określoną aktywność, ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić zatem w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na mocy art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przystępując do oceny skutków podatkowych przewalutowania przez bank zaciągniętego kredytu wskazać należy, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo.

W ramach operacji przewalutowania nie dochodzi do transferu/przelewu środków pieniężnych, nie dochodzi do uregulowania w jakiejkolwiek formie zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki – zmianie ulega jedynie waluta, w której zobowiązanie ma być uregulowane. Przewalutowanie stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie, na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie.

Zatem przewalutowanie hipotecznego kredytu bankowego zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe podatnika (w walucie obcej lub w polskich złotych, lecz indeksowanego do waluty obcej, np. CHF) nie powoduje, jak np. umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu, definitywnego zredukowania zobowiązania wobec kredytodawcy. W przeciwieństwie do umorzenia, przewalutowanie kredytu hipotecznego jest neutralne podatkowo i nie powoduje po stronie podatnika powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, w Pana sytuacji opisanej we wniosku, tj. przewalutowania na złotówki kredytu zaciągniętego w walucie obcej – frankach szwajcarskich (CHF), zmianie ulegnie jedynie waluta, w której zobowiązanie miało być uregulowane. W wyniku zmiany waluty wartość kredytu, która została udzielona w walucie obcej (po przeliczeniu na walutę polską według właściwego kursu) i wartość tego kredytu wyrażona w walucie polskiej po przewalutowaniu będzie inna, to taka różnica jest nieistotna z punku widzenia przepisów prawa podatkowego regulujących kwestię kosztów uzyskania przychodu bądź przychodu.

W konsekwencji, skoro samo przewalutowanie stanowi techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie, to nie będzie skutkowało to dla Pana powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie nie będzie ciążył na Panu obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.