Odnosząc się do ww. regulacji, w ocenie Wnioskodawcy, Projekty realizowane przez Spółkę nie mieszczą się w przywołanej wyżej definicji badań naukowych, które mają w szczególności charakter abstrakcyjny i nie są ukierunkowane na konkretne zastosowanie ich wyników.

Projekty realizowane przez Spółkę należy natomiast kwalifikować jako prace rozwojowe.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Projekty realizowane przez Spółkę:

-nastawione są przede wszystkim na opracowywanie nowych oraz ulepszonych towarów,

-mają charakter twórczy,

-realizowane są w sposób systematyczny,

-mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy Spółki oraz wykorzystanie już posiadanych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Spółka – jako wiodący producent systemów wentylacyjnych dla budownictwa – realizuje działania, które wyczerpują definicję działalności badawczo-rozwojowej. Projekty realizowane przez Dział B+R Spółki charakteryzują się twórczym podejściem, systematycznością, a także ukierunkowaniem na rozwój nowej wiedzy i jej zastosowań w praktyce gospodarczej.

Wskazane przez Spółkę modele projektowe obejmują m.in.:

-opracowywanie nowych produktów i rozwiązań technicznych,

-modyfikowanie i ulepszanie istniejących produktów,

-testowanie nowych materiałów i technologii,

-wdrażanie rozwiązań pod konkretne wymagania certyfikacyjne lub klientowskie,

-optymalizację procesów produkcyjnych, w tym z użyciem narzędzi, takich jak druk 3D, automatyzacja, nowoczesne sterowniki,

-systematyczne przeprowadzanie testów i badań laboratoryjnych,

-dokumentowanie i wdrażanie rozwiązań technicznych.

Każdy z opisanych modeli działalności (1-6) zakłada działania wykraczające poza typowe czynności operacyjne czy produkcyjne – są to działania eksperymentalne, wymagające opracowania, testowania i doskonalenia nowych koncepcji oraz ich zastosowania w praktyce. Takie prace są klasycznym przykładem prac rozwojowych.

Przykładowo:

W Modelu 1 celem jest opracowanie produktu spełniającego wymogi certyfikacyjne „Passivhaus”, co wiąże się z przeprowadzaniem badań, wdrażaniem prototypów oraz wieloetapowym dostosowywaniem dokumentacji.

Model 6 obejmuje poszukiwanie i testowanie nowych materiałów lub technologii mających zoptymalizować koszty i jakość produkcji - są to typowe działania rozwojowe zorientowane na innowacje procesowe.

W związku z powyższym realizowane przez Spółkę Projekty wypełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o które mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

W tym kontekście warto także zwrócić uwagę na interpretacje indywidualne w zakresie ulgi na działalność badawczo-rozwojową wydane w zbliżonych sprawach, tj. na rzecz podmiotów zajmujących się produkcją wyrobów z tworzyw sztucznych. W rozstrzygnięciach tych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że profil działalności zbliżony do Spółki daje podstawy korzystania z ulgi B+R.

Takie stanowisko wynika m.in.:

-z interpretacji z dnia 19 maja 2023 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.183.2023.2.MM,

-z interpretacji z dnia 11 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.560.2020.2.AN,

-z interpretacji z dnia 8 października 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.484.2020.2.MT,

-z interpretacji z dnia 23 sierpnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.202.2021.2.MBD.

Ad 2

Jak stanowi art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Z literalnego brzmienia przepisu wynika, że ustawodawca przewiduje szeroką możliwość kwalifikowania do ulgi B+R wszelkich kosztów nabycia surowców, materiałów i komponentów, które są bezpośrednio wykorzystywane w działalności B+R - niezależnie od ich postaci (surowce pierwotne, półprodukty, czy gotowe elementy wykorzystywane jako części większych konstrukcji czy urządzeń).

W zakresie pojęcia „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei, w zakresie pojęcia „materiały” odwołać należy się do interpretacji tego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 351 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 tej ustawy materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

W doktrynie podkreśla się, że materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W praktyce przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W ocenie Wnioskodawcy powyższe mieć będzie miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, bowiem materiały i surowce nabywane są zawsze na potrzeby konkretnego Projektu i są one ewidencjonowane w przypisaniu do konkretnego Projektu.

W ocenie Wnioskodawcy w tym kontekście nie ma znaczenia w tym aspekcie ani opis dotyczący nabywanych materiałów bądź surowców na fakturze, ani charakter materiału bądź surowca – czy np. stanowi surowce lub materiały w stanie nieprzetworzonym, przetworzonym czy też określone gotowe produkty (urządzenia, specjalistyczne części, elementy), które jednak w wyniku ich wykorzystania w linii produkcyjnej posłużą do wytworzenia nowego lub istotnie ulepszonego produktu o nowych funkcjonalnościach. W rezultacie, prawidłowe jest zachowanie polegające na kwalifikacji do materiałów, które mogą być rozliczone w ramach ulgi B+R, półproduktów, tj. materiałów o charakterze przetworzonym, a także gotowych urządzeń, wyprodukowanych przez inne podmioty, które stają się elementem maszyn i linii technologicznych.

Takie wnioski potwierdzają m.in. następujące interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

-interpretacja z dnia 18 stycznia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.794.2022.4.ZK,

-interpretacja z dnia 9 września 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.398.2022.2.AN,

-interpretacja z dnia 13 sierpnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.340.2024.1.PC.

W interpretacji indywidualnej z dnia 29 maja 2020 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.197.2020J.PS organ podatkowy potwierdził ponadto prawidłowość stanowiska, zgodnie z którym:

„(...) dla potrzeb rozpoznawania wydatków związanych z »nabyciem materiałów i surowców do działalności B+R«, jako koszty kwalifikowane, istotne jest to, w jaki sposób – zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości – spółka rozpoznaje zużycie materiałów dla ogólnego rozliczenia kosztów uzyskania przychodów. W przypadku Wnioskodawcy wartość przyjmowanych przez Spółkę na magazyn materiałów zawiera również inne koszty, w tym włączając koszty transportu, koszty pakowania oraz inne związane bezpośrednio z wysyłką koszty.

Uzasadnione, zdaniem Wnioskodawcy, jest zatem doliczanie do kosztów materiałów oraz surowców wszystkich niezbędnych kosztów dodatkowych związanych z transportem, pakowaniem oraz fizycznym dostarczeniem surowca/materiału do siedziby Spółki”.

Ad 3

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań.

Spółka prowadzi prace ukierunkowane na tworzenie i rozwój innowacyjnych rozwiązań w zakresie wentylacji, rekuperacji oraz systemów dystrybucji powietrza, co mieści się w definicji działalności B+R. Spółka systematycznie rozwija swoje produkty, inwestując w rozwiązania poprawiające efektywność energetyczną, ergonomię i wpływ środowiskowy.

Wydatki ponoszone na nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w działalności badawczo-rozwojowej pozostają w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą Spółki i są racjonalnie uzasadnione z punktu widzenia osiągania przychodów lub zachowania/źródła ich uzyskania. Tym samym, spełniają kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Wydatki te nie są także wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ustawy o PIT, w szczególności nie są ponoszone na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4a ustawy o PIT, co oznacza, że nie znajdują zastosowania ograniczenia dotyczące kosztów usług niematerialnych.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 4a ustawy o PIT podatnik prowadzący działalność B+R ma prawo do dodatkowego odliczenia kosztów nabycia usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej, pod warunkiem, że:

-usługa jest wykorzystywana wyłącznie na potrzeby działalności B+R prowadzonej przez podatnika,

-usługa nie została nabyta od podmiotu powiązanego,

-koszty tej usługi zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca spełnia wszystkie powyższe przesłanki – usługa aparatury badawczej jest wykorzystywana wyłącznie na potrzeby realizacji projektów B+R, a usługodawcą nie jest podmiot powiązany ze Spółką ani Wnioskodawcą.

Wydatki na korzystanie z aparatury badawczej są niezbędne w ramach realizacji Projektów, w tym do przeprowadzania specjalistycznych badań oraz testów technologicznych związanych z tworzeniem nowych produktów, udoskonalaniem już istniejących rozwiązań. Umożliwiają one uzyskanie wymiernych efektów w postaci ulepszonych produktów oraz zwiększenia konkurencyjności Spółki na rynku krajowym i międzynarodowym.

Takie stanowisko potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w swoich interpretacjach, w tym m.in.:

-z dnia 16 czerwca 2025 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.261.2025.2.AN,

-z dnia 3 grudnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.643.2024.2.ZK.

Ad 4

Wnioskodawca planuje dokonać korekty zeznań podatkowych za lata 2019-2024 celem uwzględnienie ulgi badawczo-rozwojowej.

W zakresie możliwości dokonania korekty zeznań podatkowych, zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Zgodnie z art. 81 § 1 tej ustawy podatnicy mogą korygować uprzednio złożone deklaracje (w tym zeznania roczne) przez złożenie korekty.

W świetle art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej uprawnienie to przysługuje do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego, które co do zasady następuje po upływie 5 lat od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku. Zatem Wnioskodawca może skorzystać z możliwości korekty zeznań za nieprzedawnione lata 2019-2024, składając korekty zeznań rocznych wraz z załącznikami PIT/BR, w których wykaże odliczenia kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Możliwość skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej w drodze korekty deklaracji podatkowej potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 11 grudnia 2024 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.831.2024.2.PS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.):

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pani sprawy, wyraźnie podkreślam, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pani działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podmiotu, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Twórczość

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podmiotu lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u tego podmiotu.

Systematyczność

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podmiot stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podmiot podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podmiot zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Zwiększenie zasobów wiedzy oraz zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Prace rozwojowe

Ponadto kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności między wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz między umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Zwracam też uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podmiotu, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tym samym ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas), będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług. Prace mające stanowić działalność badawczo-rozwojową nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do projektów.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku i uzupełnienia wynika, że jest Pani wspólnikiem w spółce jawnej (dalej: Spółka). Jednym z głównych przedmiotów działalności Spółki jest produkcja (…)

W ciągu 30 lat rozwoju działalności Spółka znacznie zwiększyło udział w krajowym rynku (…), co umożliwiło przekształcenie małego, rodzinnego przedsiębiorstwa w dobrze zorganizowaną Spółkę o rozpoznawalnej marce. Rozwiązania projektowane przez Spółkę stają się coraz bardziej dopasowane do potrzeb użytkowników i przyjazne środowisku. Dzięki wysokiej jakości produktów, których powstanie było możliwe dzięki wykorzystaniu specjalistycznej wiedzy technologicznej, precyzji wykonania, nowoczesnemu wzornictwu i wysokiemu poziomowi użyteczności produkowanych systemów wentylacyjnych, Spółka szybko stała się czołowym polskim producentem wentylatorów domowych oraz elementów systemów wentylacyjnych wykonanych z tworzyw sztucznych i metali, jak również rozpoznawalną marką na rynkach europejskich. Przewaga konkurencyjna Spółki została oparta na konsekwentnie realizowanej strategii rozwoju, wykorzystaniu know-how przedsiębiorstwa i wdrażaniu innowacyjnych rozwiązań dla rynku (…), gdyż Spółka stale rozwija ofertę produktową, realizując prace nad innowacjami co najmniej w skali jej przedsiębiorstwa, nakierowane na opracowanie nowych i ulepszonych produktów, a także optymalizując procesy produkcyjne (dalej: Projekty). Dało to efekt w postaci kilkudziesięciu zastrzeżeń produktów i technologii w Urzędzie Patentowym, możliwości systematycznego wprowadzania nowych i udoskonalonych produktów oraz zapewniło Spółce wiodącą pozycję na krajowym rynku dostawców systemów wentylacyjnych. Prace w tym zakresie prowadzone są przede wszystkim przez Dział B+R, który realizuje swoje zadania, wykorzystując zasoby laboratorium badawczo-rozwojowego. Działalność Spółki związaną z realizacją Projektów można podzielić na modele (dalej: Modele), które szczegółowo opisała Pani we wniosku i jego uzupełnieniu. Wskazała Pani też, że każdorazowo prace w ramach poszczególnych Projektów w ramach opisanych Modeli będących przedmiotem Pani wniosku podejmowane były/są/będą w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Napisała Pani również, że każdorazowo prace w zakresie poszczególnych Projektów w ramach opisanych Modeli obejmowały i będą obejmować prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Dodatkowo poinformowała Pani, że czynności wykonywane w ramach Projektów będące przedmiotem wniosku nie obejmują rutynowych bądź okresowych zmian wprowadzanych do nowych lub znacząco ulepszonych wyrobów/produktów/procesów/technologii produkcyjnych.

Wobec powyższych okoliczności i przedstawienia wszystkich cech charakterystycznych dla działalności badawczo-rozwojowej stwierdzam, że wskazana w opisie sprawy działalność w zakresie opisanych Projektów i Modeli stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w ww. art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowanie: działalność prowadzona przez Spółkę w ramach Projektów i Modeli, w stanie prawnym obowiązującym od 2019 r., stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do kwestii ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wskazuję, że zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Aby stwierdzić, czy przysługuje Pani prawo do skorzystania z odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezbędna jest ocena, czy spełnione są warunki do skorzystania z tego odliczenia, w tym czy koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2018 r.:

W myśl art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w stanie prawnym obowiązującym od 30 czerwca 2018 r.:

Z kolei w myśl art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Ponadto, jak wynika z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

W myśl art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie tych przepisów stwierdzam, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1)podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2)koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3)koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

4)podatnik nie uwzględnił kosztów kwalifikowanych w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

5)w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

6)podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

7)kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

8)koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały przez niego odliczone od podstawy obliczenia podatku.

W odniesieniu do uznania ponoszonych przez Spółkę w związku z działalnością badawczo-rozwojową, opisanych we wniosku wydatków za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu – każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową Spółka ponosiła/ponosi koszty nabycia materiałów i surowców, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz gotowe urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów), na potrzeby budowy prototypów wraz z kosztami uwzględnionymi w cenie nabycia tych surowców i materiałów. Koszty uwzględnione w cenie nabycia surowców i materiałów to natomiast koszty transportu tych surowców i materiałów.

W odniesieniu do kosztów materiałów zużytych podczas prac badawczo-rozwojowych zwracam uwagę, że w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posługuje się pojęciem „materiały”, które nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od fizycznych, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

W zakresie interpretacji pojęcia „materiały” należy odwołać się do interpretacji tego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.).

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości:

Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji tego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Konstrukcja art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z poczynionymi powyżej uwagami, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wszelkich materiałów i surowców, których definicje przytoczono powyżej, stanowiących koszty uzyskania przychodów, niezbędnych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli bez takich elementów niemożliwe jest jej prowadzenie. Innymi słowy – kosztami kwalifikowanymi są wydatki na surowce i materiały, bez których niemożliwe jest nie tylko prowadzenie samych badań, wdrażania różnych procesów w ramach działalności badawczo-rozwojowej, ale również bez których niemożliwe byłoby wprowadzenie i wykorzystanie odpowiednich narzędzi i oprzyrządowania dla prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem wydatki na surowce i materiały, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz gotowe urządzenia, na potrzeby budowy prototypów wraz z kosztami uwzględnionymi w cenie nabycia tych surowców i materiałów, które wskazała Pani jako przeznaczone do realizacji prac badawczo-rozwojowych, może Pani zaliczyć do kosztów kwalifikowanych.

Podsumowanie: koszty nabycia surowców i materiałów, w tym zarówno produkty w stanie surowym, półprodukty oraz gotowe urządzenia (nabywane bezpośrednio podczas realizacji Projektów), na potrzeby budowy prototypów wraz z kosztami uwzględnionymi w cenie nabycia tych surowców i materiałów mogą stanowić koszty kwalifikowane na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 26e ust. 7 tej ustawy.

W odniesieniu do wydatków na nabycie usług wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wskazuję, co następuje.

W myśl powołanego wyżej art. 26e ust. 2 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka ponosi wydatki na nabycie usług wykorzystania aparatury naukowo-badawczej w związku z koniecznością przeprowadzenia badań produktów zrealizowanych w ramach Projektów w zakresie ich właściwości, w szczególności pod kątem zgodności z aktualnym prawodawstwem. Ponadto wniosek dotyczy nabycia usług wykorzystania aparatury naukowo-badawczej w związku koniecznością weryfikacji spełnienia parametrów na potrzeby certyfikacji produktów w konkretnym standardzie lub na potrzeby konkretnego rynku.

Wskazuję, że termin „aparatura naukowo-badawcza” nie posiada definicji ustawowej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też należy go rozumieć w znaczeniu językowym, tj. jako aparaturę służącą zdefiniowanej w ustawie działalności badawczo-rozwojowej.

Nie ulega wątpliwości, że nabywane od podmiotów zewnętrznych tego typu usługi wchodzą w zakres działalności badawczo-rozwojowej, jest to bowiem istotny element realizacji prac rozwojowych i wpływa bezpośrednio na możliwość realizacji prototypów/prac badawczo-rozwojowych.

Ponieważ niektóre prace badawczo-rozwojowe wymagają wykorzystania specjalistycznej aparatury/sprzętu niebędącej w posiadaniu danej firmy, to może to zostać uznane za nabycie usługi wykorzystania aparatury badawczo-naukowej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej opisanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Ponadto zakup tych usług nie wynika i nie będzie wynikać z umowy zawartej z podmiotem powiązanym ze Spółką, Panią ani pozostałymi wspólnikami Spółki w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem wydatki na nabycie tych usług mogą stanowić koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.

Podsumowanie: wydatki na nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej opisanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, jeżeli nabycie usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym ze Spółką, Panią ani pozostałymi wspólnikami Spółki w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą stanowić koszty kwalifikowane na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 4a tej ustawy.

Do omówienia pozostaje zatem kwestia możliwości skorzystania przez Panią z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

W opisie sprawy wskazała Pani, że:

1)w ramach prowadzonej działalności Spółka realizuje prace badawczo-rozwojowe,

2)koszty dotyczące prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej są odrębnie ewidencjonowane w księgach rachunkowych,

3)koszty, które mają podlegać odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, stanowiły, stanowią oraz będą stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

4)koszty, które chce Pani zaliczyć do kosztów kwalifikowanych, nie zostały lub nie zostaną Pani zwrócone w jakiejkolwiek formie (np. dotacji) lub odliczone od podstawy obliczenia podatku;

5)Pani ani Spółka nie mają statusu centrum badawczo-rozwojowego,

6)nie korzystała, nie korzysta i nie zamierza Pani korzystać ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

7)zamierza Pani dokonać odliczenia z tytułu ulgi badawczo-rozwojowej kosztów kwalifikowanych zgodnie z limitami wskazanymi w art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W interpretacji wskazałem, że działalność prowadzona przez Spółkę w ramach Projektów i Modeli, w stanie prawnym obowiązującym od 2019 r., stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto wskazałem, że:

-poniesione wydatki na zakup materiałów i surowców,

-poniesione wydatki na nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej,

mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem spełnia Pani przesłanki do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Ponieważ jest Pani wspólnikiem Spółki (spółki jawnej), na zakończenie przytoczę jeszcze przepisy art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

I tak, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podsumowanie: jest Pani uprawniona do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, proporcjonalnie do posiadanych przez Panią udziałów w Spółce.

Przechodząc do kwestii możliwości złożenia korekty zeznań za lata 2019-2024, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

W myśl natomiast art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej:

Na podstawie art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej:

Stosownie do art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Pojęcie deklaracji zostało natomiast zdefiniowane w art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej:

Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a Ordynacji podatkowej.

Z cytowanego wyżej art. 81 ustawy – Ordynacja podatkowa wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych, np. błędnie mogła zostać określona wysokość przychodu bądź dochodu, a także inne dane zawarte w deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym wypełnieniu formularza, z zaznaczeniem że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik, który dokonuje korekty zeznania podatkowego, aby odzyskać nadpłacony lub nienależnie uiszczony podatek dochodowy albo zaniżoną lub niewykazaną nadpłatę podatku dochodowego, musi także przedłożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Obliguje go do tego art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej. We wniosku o stwierdzenie nadpłaty należy wskazać rodzaj zobowiązania podatkowego, w którym występuje nadpłata, jej wysokość oraz okoliczności powstania.

Przepisy ustawy – Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tą możliwość ze zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Podsumowanie: ponieważ przysługuje Pani możliwość skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, to będzie Pani mogła skorygować zeznania podatkowe PIT-36L za lata 2019-2024 przez odliczenie w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów kwalifikowanych wykazanych w załącznikach PIT/BR.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·     Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pani do interpretacji.

·     Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·     Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.