Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w części dotyczącej możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci za 2020 r. i 2021 r. i nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci za 2022 r., 2023 r. i 2024 r.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 29 sierpnia 2025 r. (data wpływu 3 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani osobą rozwiedzioną na podstawie prawomocnego wyroku z dnia 24 października 2016 r. (uprawomocnionego 15 listopada 2016 r.). Z byłym mężem posiada Pani dwoje małoletnich dzieci: syna (ur. 1 marca 2008 r.) i córkę (ur. 6 lipca 2011 r.). Zgodnie z wyrokiem rozwodowym, miejscem pobytu dzieci jest Pani adres. Pani były mąż zamieszkuje osobno w miejscowości … (woj. …) i nie uczestniczy w wychowaniu dzieci. Nie podejmuje żadnych czynności faktycznych związanych z wychowaniem, nie realizuje kontaktów ustalonych sądownie. Wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego, lecz nie ponosi żadnych dodatkowych kosztów wychowania dzieci.

Od 2018 r. pozostawała Pani w nieformalnym związku z partnerem, z którym ma Pani syna urodzonego w 2019 r. Partner ten nie ingerował w wychowanie Pani starszych dzieci i nie łożył na ich utrzymanie. W dniu 28 czerwca 2025 r. zawarła Pani związek małżeński z tym partnerem.

W uzupełnieniu wniosku wskazuje Pani, że oczekuje wydania interpretacji za lata podatkowe 2020–2024. W latach podatkowych objętych wnioskiem podlegała Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zarówno Pani, jak i ojciec Pani dzieci z poprzedniego związku, posiadaliście pełnię władzy rodzicielskiej. Nie została orzeczona opieka naprzemienna nad dziećmi.

W latach podatkowych objętych wnioskiem pozostawała Pani rozwódką.

W latach objętych wnioskiem wyłącznie Pani wykonywała władzę rodzicielską nad dziećmi. Uczestniczyła w ich wychowaniu, dbała o ich rozwój, sprawowała nad nimi opiekę, ponosiła koszty ich utrzymania, troszczyła się o ich zdrowie, edukację, rozwój fizyczny i duchowy oraz finansowała ich wypoczynek. Brała czynny udział w decyzjach dotyczących kształcenia oraz zajęć dodatkowych. W latach objętych wnioskiem samotnie Pani wychowywała dzieci i sprawowała nad nimi opiekę. Ojciec dzieci nie wykonywał władzy rodzicielskiej. Kontakty ustalone sądownie nie były przez niego realizowane. Spędzał z dziećmi jedynie dwa tygodnie w okresie wakacyjnym.

Dzieci nie były umieszczone na podstawie orzeczenia sądu w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie. Dzieci uczyły się wyłącznie w szkołach w Polsce. Dzieci nie otrzymywały renty socjalnej ani dodatku pielęgnacyjnego.

W latach objętych wnioskiem nie miały zastosowania przepisy:

-art. 30c ustawy o PIT,

-ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem najmu prywatnego),

-ustawy o podatku tonażowym,

-ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego.

Dzieci nie osiągały dochodów w okresie objętym wnioskiem. Pani dochody w latach objętych wnioskiem pochodziły ze stosunku pracy oraz z najmu prywatnego.

Pani obecny mąż nie przysposobił Pani dzieci z poprzedniego związku i nie jest ich opiekunem prawnym. Od 2019 r. trzecie dziecko jest wychowywane wspólnie przez Panią i Pani obecnego męża, dbacie wspólnie o jego byt materialny i rozwój emocjonalny.

Pytanie

Czy w okresie do dnia 27 czerwca 2025 r. mogła Pani rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca dzieci na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że w okresie do dnia 27 czerwca 2025 r. spełniała przesłanki do rozliczania się jako osoba samotnie wychowująca dzieci, gdyż:

-samodzielnie sprawowała Pani opiekę nad dziećmi,

-nie pozostawała w związku małżeńskim,

-biologiczny ojciec dzieci nie uczestniczy w ich wychowaniu.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w:

-interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 6 lutego 2023 r., nr 0115-KDIT2.4011.680.2022.2.AK,

-interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 15 września 2022 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.637.2022.2.KR.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.):

Na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Według art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265), który to przepis stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r.:

Z art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw i mającego zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., wynika, że:

Art. 6 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw i mający zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., stanowi, że:

W świetle art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw i mającego zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Zgodnie z art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Na mocy art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Z art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) – wynika, że:

Wyjaśnić przy tym należy, że na gruncie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

Art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, stanowi, że:

Natomiast z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw wynika, że:

Należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że dla preferencyjnego opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. istotne znaczenie ma regulacja zawarta w treści art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że nie ma ono zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Natomiast przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Jak wynika z przedstawionego przez Panią opisu sprawy, w okresie od 2020 r. do 28 czerwca 2025 r. była Pani osobą rozwiedzioną. Z byłym mężem posiada Pani dwoje małoletnich dzieci: syna i córkę. Zgodnie z wyrokiem rozwodowym, miejscem pobytu dzieci jest Pani adres. Pani były mąż zamieszkuje osobno i nie uczestniczy w wychowaniu dzieci. Nie podejmuje żadnych czynności faktycznych związanych z wychowaniem, nie realizuje kontaktów ustalonych sądownie. Wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego, lecz nie ponosi żadnych dodatkowych kosztów wychowania dzieci.

Oczekuje Pani wydania interpretacji za lata podatkowe 2020–2024. W latach podatkowych objętych wnioskiem podlegała Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zarówno Pani, jak i ojciec Pani dzieci z poprzedniego związku posiada pełnię władzy rodzicielskiej. Nie została orzeczona opieka naprzemienna nad dziećmi. W latach podatkowych objętych wnioskiem pozostawała Pani rozwódką.

W latach objętych wnioskiem wyłącznie Pani wykonywała władzę rodzicielską nad dziećmi. Uczestniczyła w ich wychowaniu, dbała o ich rozwój, sprawowała nad nimi opiekę, ponosiła koszty ich utrzymania, troszczyła się o ich zdrowie, edukację, rozwój fizyczny i duchowy oraz finansowała ich wypoczynek. Brała czynny udział w decyzjach dotyczących kształcenia oraz zajęć dodatkowych. W latach objętych wnioskiem samotnie wychowywała dzieci i sprawowała Pani nad nimi opiekę. Ojciec dzieci nie wykonywał władzy rodzicielskiej. Kontakty ustalone sądownie nie były przez niego realizowane. Ojciec dzieci spędzał z dziećmi jedynie dwa tygodnie w okresie wakacyjnym.

Dzieci nie były umieszczone na podstawie orzeczenia sądu w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie. Dzieci uczyły się wyłącznie w szkołach w Polsce. Dzieci nie otrzymywały renty socjalnej ani dodatku pielęgnacyjnego.

W latach objętych wnioskiem nie miały zastosowania przepisy:

-art. 30c ustawy o PIT,

-ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem najmu prywatnego),

-ustawy o podatku tonażowym,

-ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego.

Dzieci nie osiągały dochodów w okresie objętym wnioskiem. Pani dochody w latach objętych wnioskiem pochodziły ze stosunku pracy oraz z najmu prywatnego.

Wskazała Pani, że od 2018 r. pozostawała w nieformalnym związku z partnerem, z którym ma Pani syna urodzonego w 2019 r. Partner ten nie ingerował w wychowanie Pani starszych dzieci i nie łożył na ich utrzymanie. W dniu 28 czerwca 2025 r. zawarła Pani związek małżeński z tym partnerem. Pani obecny mąż nie przysposobił Pani dzieci z poprzedniego związku i nie jest ich opiekunem prawnym. Od 2019 r. trzecie dziecko jest wychowywane wspólnie przez Panią i Pani obecnego męża, dbacie wspólnie o jego byt materialny i rozwój emocjonalny.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy prawa wskazuję, że skoro w latach 2020-2021 była Pani rozwódką i samotnie wychowywała Pani dzieci z poprzedniego małżeństwa (córkę i syna), dbała o ich rozwój, sprawowała nad nimi opiekę, ponosiła koszty ich utrzymania, troszczyła się o ich zdrowie, edukację, rozwój fizyczny i duchowy, finansowała ich wypoczynek, brała czynny udział w decyzjach dotyczących kształcenia oraz zajęć dodatkowych, ojciec Pani dzieci z poprzedniego małżeństwa nie wykonywał władzy rodzicielskiej i nie uczestniczy w wychowaniu dzieci oraz nie realizuje kontaktów ustalonych sądownie tylko wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego, lecz nie ponosi żadnych dodatkowych kosztów wychowania dzieci, a Pani obecny mąż, który nie jest ojcem Pani dzieci z poprzedniego małżeństwa i nie ingeruje w wychowanie Pani starszych dzieci i nie łoży na ich utrzymanie oraz ich nie przysposobił – spełniła Pani w tych latach warunki określone w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ma Pani prawo rozliczenia podatku w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci za lata 2020-2021.

Zatem, w tej części Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie natomiast rozliczenia w sposób preferencyjny za 2022 r., 2023 r. i 2024 r., podkreślić należy, że w art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanym przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., ustawodawca zastrzegł, że ww. preferencyjne opodatkowanie dochodów nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Przepis ten stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.

Zatem, wobec regulacji art. 6 ust. 4f ww. ustawy, osoba, która wspólnie z drugim rodzicem wychowuje co najmniej jedno dziecko, nie może skorzystać z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, począwszy od zeznania podatkowego składanego za 2022 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że – w związku z wychowywaniem w 2022 r., w 2023 r. i w 2024 r. z obecnym mężem wspólnego dziecka (syna) – nie spełnia Pani warunków określonych w art. 6 ust. 4c w związku z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji, nie może zostać Pani uznana za osobę samotnie wychowującą dzieci z poprzedniego małżeństwa za 2022 r., za 2023 r. i za 2024 r.

Wobec tego, jako matka sprawująca opiekę nad Pani dziećmi z poprzedniego małżeństwa, mimo że obecny Pani mąż, który nie ingeruje w proces wychowywania Pani dzieci z poprzedniego małżeństwa, a także nie łoży na ich utrzymanie oraz ich nie przysposobił, nie może Pani rozliczyć swoich dochodów za 2022 r., za 2023 r. i za 2024 r. na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c i ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w tej części Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając interpretacje opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie zaistniałego stanu faktycznego.

Odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych, wskazuję, że dotyczą one konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym). Organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Jednocześnie nadmieniam, że nie zostały one wydane w tożsamym stanie prawnym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.