Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W (…) działa Kasa Zapomogowo - Pożyczkowa Pracowników (…) z siedzibą w (…) (dalej „KZP"). KZP została powołana na podstawie ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o kasach zapomogowo - pożyczkowych (dalej „ustawa o KZP") i działa na podstawie Statutu Kasy Zapomogowo Pożyczkowej Pracowników (…) z siedzibą (…) (dalej „statut").

Na mocy art. 9 ust. 1 ustawy o KZP, kasy mają częściową zdolność prawną i sądową w zakresie niezbędnym do realizacji celów statutowych. Mogą zatem nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywanym.

Statut w sposób szczegółowy określa m.in. warunki przystąpienia do KZP, warunki działalności oraz prawa i obowiązki członków. Siedzibą i adresem KZP jest siedziba i adres pracodawcy.

Zgodnie ze statutem, celem KZP jest udzielanie członkom pomocy materialnej, w ramach koleżeństwa oraz wzajemnej pomocy, w formach ustalonych w statucie. KZP realizuje swoje cele przez udzielanie pożyczek długo i krótko - terminowych oraz zapomóg, w ramach posiadanych środków. Członkowie KZP wpłacają wpisowe w wysokości 1% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego (brutto) i co miesiąc wkład członkowski w zadeklarowanej dobrowolnie kwocie (minimalnie 1% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, renty lub emerytury).

Wkład członkowski oraz pożyczki udzielone członkowi KZP są nieoprocentowane. Członkiem KZP może być pracownik, emeryt lub rencista (…), decyzję o przyjęciu nowego członka podejmuje Zarząd KZP.

Zgodnie z zasadami określonymi w art. 6 ustawy o KZP, obsługę:

• organizacyjno-prawną,
• finansowo-księgową KZP oraz prowadzenie rachunkowości,
• kasową i prawną,

a także dokonywanie na rzecz KZP potrąceń wpisowego, miesięcznych wkładów członkowskich i rat pożyczek na listach płac, listach wypłat i zasiłków, sprawuje pracodawca czyli (…).

Ustawa o KZP w art. 14 stanowi, że osobie skreślonej z listy członków KZP, a w przypadku śmierci członka KZP - osobie uprawnionej (wskazanej w deklaracji lub też spadkobiercy, w przypadku braku wskazania osoby uprawnionej przez członka KZP), przysługuje zwrot wkładu członkowskiego w terminie i na zasadach określonych w statucie KZP. Po śmierci członka KZP zarząd niezwłocznie wzywa osobę uprawnioną do odbioru wkładu członkowskiego.

Pytania

1)Czy wypłata wkładu członkowskiego zgromadzonego w KZP osobom uprawnionym/spadkobiercom podlega opodatkowaniu PIT jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT?

2)W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, czy informacje o przychodach z innych źródeł, o których mowa w art. 42a ustawy o PIT, powinna sporządzić KZP czy też (…)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1 W ocenie Wnioskodawcy, wypłata wkładu członkowskiego zgromadzonego w KZP osobom uprawnionym/spadkobiercom członka KZP podlega opodatkowaniu PIT, a kwalifikacja prawna tego rodzaju przychodów powinna nastąpić w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT jako przychody z innych źródeł.

Ad. 2 W przypadku stwierdzenia, że wypłata osobom uprawnionym/spadkobiercom wkładu członkowskiego w przypadku śmierci członka KZP podlega opodatkowaniu PIT, w ocenie Wnioskodawcy to KZP, a nie (…) powinna sporządzić informacje według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, o której mowa w art. 42a ustawy o PIT.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Ad. 1

Podstawę działania kas zapomogowo pożyczkowych w polskim systemie prawnym stanowią przepisy ustawy o KZP. Zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy o KZP, wkład członkowski albo udział we wkładzie członkowskim wypłacony osobie uprawnionej nie wchodzi do spadku po członku KZP.

Oznacza to, że wkład przekazywany po śmierci członka KZP osobie uprawnionej nie stanowi części masy spadkowej, w związku czym nie będą miały zastosowania przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o spadkach i darowiznach, a więc zwrócone wkłady nie będą opodatkowane podatkiem od spadków i darowizn. W konsekwencji wypłata wkładów członkowskich osobie uprawnionej stanowi dla tej osoby przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, który jako nieobjęty zwolnieniem w rozumieniu art. 21 ustawy o PIT podlega opodatkowaniu PIT na zasadach ogólnych, tj. skali podatkowej o której mowa w art. 27 ustawy o PIT.

Definicję „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Stosownie do tego przepisu przychodami (z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f), są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jak wynika z powyższego, ustawa o PIT przewiduje zasadę powszechności opodatkowania. Ustawodawca konstruując system podatkowy w zakresie PIT miał na uwadze, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. W kategorii tej znajduje się zatem również wypłata osobom uprawnionych/spadkobiercom wkładów członkowskich KZP.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 4 sierpnia 2022 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.285.2022.3.ŁS: „Tym samym skoro zmarła pracownica na podstawie złożonej przez siebie deklaracji wskazała, że w razie śmierci przypadający na nią wkład członkowski należy wypłacić w pierwszej kolejności jej ojcu, zaś w następnej kolejności jej matce oraz zgodnie z obowiązującymi przepisami, wkład ten nie wchodzi do spadku po zmarłym członku - to w niniejszej sprawie nie będzie miało zastosowane wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. W konsekwencji wypłata wkładów członkowskich dokonywana po śmierci członka Kasy osobie wskazanej w deklaracji przystąpienia członka do Kasy, stanowi dla tej osoby przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, który jako nieobjęty jakimkolwiek zwolnieniem ujętym w art. 21 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu PIT.”

Zatem zdaniem Wnioskodawcy wypłata osobom uprawnionym/spadkobiercom wkładu członkowskiego zgromadzonego w KZP stanowi przychód podlegający opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o PIT. Przychód ten, który spełnia ogólne przesłanki przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, zdaniem Wnioskodawcy należy zakwalifikować jako przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.

Przychody z innych źródeł zostały wymienione w art. 20 ustawy o PIT. Należą do nich m.in.: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, dopłaty i nagrody, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego.

Trzeba mieć na uwadze, że art. 20 ustawy o PIT nie zawiera zamkniętego katalogu przychodów z innych źródeł. Przychody, które nie zostały wyszczególnione w art. 10 ust. 1 ustawy o PIT jako odrębne źródło przychodów, co do zasady należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy przychody z wkładów członkowskich z KZP stanowią przychody opodatkowane PIT, które powinny zostać zakwalifikowane jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.

Ad. 2

Ustawodawca w art. 42a ustawy o PIT nałożył obowiązek informacyjny na osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na PIT lub zryczałtowanego PIT. Podmioty te są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania.

W przedstawionym stanie faktycznym to KZP dokonuje wypłaty wkładu członkowskiego uprawnionemu odbiorcy/spadkobiercy. KZP nie jest w strukturze organizacyjnej (…), w którym działa, a wręcz przeciwnie, wykazuje samodzielność wobec (…). (…) jest odrębnym podmiotem, który zgodnie z art. 6 ustawy o KZP świadczy pomoc KZP m.in. poprzez udostępnienie pomieszczeń biurowych czy też prowadzenia rachunkowości i obsługi prawnej. Dodatkowo KZP, na mocy art. 9 ust. 1 ustawy o KZP, otrzymała częściową zdolność prawną i sądową w zakresie niezbędnym do realizacji celów statutowych, co w ocenie Wnioskodawcy oznacza, że KZP posiada własną podmiotowość podatkową.

W związku z powyższym i z uwzględnieniem założenia, że wypłata wkładów członkowskich osobom uprawnionym/spadkobiercom stanowi przychód do opodatkowania PIT jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, to zdaniem Wnioskodawcy to KZP, a nie (…) powinna sporządzić informację, o której mowa w art. 42a ustawy o PIT według ustalonego wzoru o wysokości

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Wypłata wkładu członkowskiego osobom uprawnionym.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2025 r., poz. 163 ze zm.):

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl zaś art. 9 ust. 1a cytowanej ustawy:

Stosownie zaś do art. 9 ust. 2 omawianej ustawy:

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:

Ogólne określenie „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu:

Jak wynika z powołanych przepisów, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zasadę powszechności opodatkowania. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał przy tym na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy:

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w (…) działa Kasa Zapomogowo - Pożyczkowa Pracowników (…). KZP została powołana na podstawie ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o kasach zapomogowo - pożyczkowych (dalej „ustawa o KZP") i działa na podstawie Statutu Kasy Zapomogowo Pożyczkowej Pracowników (…). Statut w sposób szczegółowy określa m.in. warunki przystąpienia do KZP, warunki działalności oraz prawa i obowiązki członków. Siedzibą i adresem KZP jest siedziba i adres pracodawcy. Członkiem KZP może być pracownik, emeryt lub rencista (…), decyzję o przyjęciu nowego członka podejmuje Zarząd KZP.

Zgodnie z zasadami określonymi w art. 6 ustawy o KZP, obsługę:

• organizacyjno-prawną,
• finansowo-księgową KZP oraz prowadzenie rachunkowości,
• kasową i prawną

a także dokonywanie na rzecz KZP potrąceń wpisowego, miesięcznych wkładów członkowskich i rat pożyczek na listach płac, listach wypłat i zasiłków, sprawuje pracodawca czyli (…).

Wskazują Państwo, że art. 14 ustawy o KZP stanowi, iż osobie skreślonej z listy członków KZP, a w przypadku śmierci członka KZP - osobie uprawnionej (wskazanej w deklaracji lub też spadkobiercy, w przypadku braku wskazania osoby uprawnionej przez członka KZP), przysługuje zwrot wkładu członkowskiego w terminie i na zasadach określonych w statucie KZP. Po śmierci członka KZP zarząd niezwłocznie wzywa osobę uprawnioną do odbioru wkładu członkowskiego.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy wypłata wkładu członkowskiego zgromadzonego w KZP po śmierci członka KZP podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.

Działalność pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych reguluje ustawa z dnia 11 sierpnia 2021 r. o kasach zapomogowo-pożyczkowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1666). Ustawa ta określa zasady tworzenia, organizowania i działania u pracodawcy kasy zapomogowo-pożyczkowej, zwanej dalej „KZP” oraz jej likwidacji.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

W art. 12 ust. 2 ww. ustawy wymieniono natomiast uprawnienia członka KZP, zgodnie z którym:

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 1 i 4 ustawy o kasach zapomogowo-pożyczkowych:

Stosownie zaś do art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 2025 poz. 1071):

Zgodnie z art. 12 ustawy o kasach zapomogowo-pożyczkowych członek Kasy Zapomogowo-Pożyczkowej obowiązany jest wskazać co najmniej jedną osobę uprawnioną do otrzymania wkładu członkowskiego w razie jego śmierci (zwaną dalej „osobą uprawnioną”). Ponadto, stosownie do art. 14 ust. 4 tej ustawy, wkład członkowski albo udział we wkładzie członkowskim wypłacony osobie uprawnionej nie wchodzi do spadku po członku KZP.

Pomimo, że wypłacone wkłady są dobrowolnymi wpłatami dokonywanymi przez członków Kasy z dochodu pozostającego do jego dyspozycji po opodatkowaniu, są one jednak wypłacane po śmierci członka Kasy, innej osobie niż osoba wpłacająca przedmiotowe wkłady. W tej sytuacji wkłady te stanowią dla tej osoby przychód z praw majątkowych nie wynikających ze stosunku pracy w rozumieniu art. 18 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy i w związku z tym podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, wypłata wkładów członkowskich po śmierci członka Kasy Zapomogowo-Pożyczkowej na rzecz osób uprawnionych stanowi dla tych osób przychód podlegający opodatkowaniu. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ten kwalifikowany jest jako przychód z praw majątkowych.

Stanowisko Państwa w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Obowiązki płatnika

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku:

• tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika,
• obliczenie i pobór podatku przez płatnika.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje obowiązek poboru podatku przez płatnika wyłącznie w określonych przypadkach (art. 31, 33, 34, 35, 41 i 42e). Ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

• określenie rodzaju podmiotu, który dokonuje wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników - przy czym ustawodawca określa rodzaj podmiotu poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
• określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Co istotne, obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych realizują się wyłącznie w odniesieniu do przychodów, które podlegają przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wymienione przepisy nakładają obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. na osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT:

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 Ustawy o PIT:

Z opisu stanu faktycznego wynika, że po śmierci członka KZP zarząd niezwłocznie wzywa osobę uprawnioną do odbioru wkładu członkowskiego.

W konsekwencji skoro zakład pracy nie będzie podmiotem dokonującym wypłaty wkładu członkowskiego osobom uprawnionym to niepowstaną po jego stronie obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ustawodawca nie nałożył jednak obowiązków płatnika na zakładową kasę zapomogowo-pożyczkową.

Przepisy prawa nie przyznały KZP osobowości prawnej. KZP nie wyposażono również w zdolność prawną pozwalającą uznać ją za jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, pomimo, że KZP ma własne organy, a ich tworzenie i kompetencje uregulowano w cytowanej wyżej ustawie o kasach zapomogowo-pożyczkowych. KZP nie stanowi również elementu struktury organizacyjnej zakładu pracy, przy którym działa. Wykazuje samodzielność w stosunku do tego zakładu.

Utworzona i działająca na podstawie przepisów ustawy o kasach zapomogowo-pożyczkowych KZP nie jest zatem płatnikiem w rozumieniu art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, tym samym nie ciążą na niej obowiązki płatnika, tj. pobór zaliczki na podatek dochodowy od dokonanych wypłat.

W konsekwencji obowiązek opodatkowania uzyskanego przez osobę uprawnioną przychodu z tytułu wypłaty wkładów członkowskich członka KZP spoczywa na każdym otrzymującym ten przychód w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym przychód ten zostanie osiągnięty.

W związku z powyższym w zakresie wypłaty wkładów członkowskich członka KZP nie ciążą ani na Państwu, ani na KZP obowiązki płatnika, wynikające z art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 2 również należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe wyłącznie wobec Państwa i tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podane przez Państwa interpretacje indywidualne dotyczą indywidualnych spraw odrębnych podmiotów zapadłych w odmiennym stanie prawnym. Niemniej jednak, w toku rozważań nad sposobem rozstrzygnięcia Państwa wniosku miałem na względzie także prezentowane w nich stanowiska i argumenty.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.