
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 9 pkt 17 ustawy. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(…) r. wspólnie z mężem (…) wzięła Pani udział w elektronicznej licytacji nieruchomości mieszczącej się w (…). Licytacja dotyczyła całości nieruchomości (jedna działka) składającej się z domu mieszkalnego murowanego (zamieszkałego przez dłużniczkę), domu mieszkalnego drewnianego (niezamieszkałego) z 19(…) r. i budynków gospodarczych.
Przed przystąpieniem do licytacji został wyznaczony termin oględzin nieruchomości, w których Pani uczestniczyła. Budynek mieszkalny drewniany z 19(…) r. nie był poddany oględzinom (od czego osobiście Pani odstąpiła). Chcieli Państwo zakupić nieruchomość celem pozyskania domu mieszkalnego murowanego, nadającego się do zaspokojenia Państwa potrzeb mieszkaniowych. Widać było, że drewniany dom nie nadaje się do zamieszkania, dalszego wykorzystania i będzie musiał zostać poddany rozbiórce.
Po wygranej licytacji uzyskali Państwo dokumentację komorniczą dotyczącą ww. nieruchomości, w tym opinię biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości z (…) r. Treść opinii potwierdziła Państwa spostrzeżenia, co do stanu faktycznego drewnianego domu z 19(…) r. Drewniana konstrukcja budynku jest uszkodzona przez rozkład (proces próchnienia). Elementy wykończeniowe są od wielu lat bez remontów, stolarka okienna jest w złym stanie technicznym. Podłogi są nierówne, występują zapadliska, ubytki tynków, tapeta odstaje od podłoża. Instalacja wodno-kanalizacyjna i elektryczna niemodernizowana, do wymiany w całości. Stan techniczny domu jest zły, uniemożliwia eksploatację/zamieszkanie budynku. Przebywanie w budynku stwarza zagrożenie dla życia i zdrowia osób w nim przebywających, z powodu jego stanu. Jasnym było, że po uzyskaniu prawomocnej decyzji Sądu Rejonowego w (…) o przysądzeniu własności będą Państwo musieli złożyć wniosek do Urzędu Miejskiego w (…) o rozbiórkę tego obiektu. Jest to podyktowane przede wszystkim bezpieczeństwem osób przebywających w budynku lub jego okolicy, niespełnienia wszelkich norm/wymogów do zamieszkania i tego, że dom nie przedstawia żadnej wartości.
Postanowienie Sądu stało się prawomocne (…) r., natomiast Sąd powiadomił Państwa o orzeczeniu dopiero (…) r.
Jako prawowici właściciele wizytowali Państwo na posesji w ostatnim czasie celem sporządzenia fotografii i dokonania pomiarów do złożenia wniosku o pozwolenie na rozbiórkę. Dom mieszkalny murowany jest zamieszkały przez dłużniczkę, wobec której złożyli Państwo wniosek do komornika sądowego o przeprowadzenie eksmisji.
Wspólnie z mężem (…) nie posiadała Pani wcześniej nieruchomości mieszkalnej. Zakup murowanego domu ma służyć zaspokojeniu Państwa potrzeb mieszkalnych, jak też Państwa dzieci.
Pomimo stanu faktycznego drewnianego domu, widnieje on w ewidencji podatkowej jako budynek mieszkalny. Niestety nie mogą Państwo tego zmienić, bez wcześniejszego dokonania rozbiórki. Wcześniejszy właściciel, z oczywistych względów tego nie zrobił, bo nieruchomość została zabezpieczona przez komornika kilka lat temu. Złożyli Państwo wniosek o pozwolenie na rozbiórkę, nie tylko na omawiany budynek drewniany, ale też zawalającą się drewnianą szopę, której stan również stanowi zagrożenie dla osób i mienia, będących w jego otoczeniu.
Końcowo przywołała Pani treść art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, który opisuje definicję budynku mieszkalnego, wskazując, że z powołanego przepisu wynika wprost, że budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym jest budynek w stanie umożliwiającym jego normalne użytkowanie, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
Pytanie
Czy przysługuje Pani zwolnienie od zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnej z tytułu zakupu nieruchomości (jednej działki), na której znajdują się dwa domy mieszkalne, z czego jeden z nich nie nadaje się do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych i co do którego zgłoszono rozbiórkę?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, przysługuje Pani zwolnienie od zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnej z tytułu zakupu nieruchomości mieszkalnej, gdyż spełnia Pani przesłankę wynikającą z art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a drugi dom mieszkalny znajdujący się na działce podlegającej czynności, nie nadaje się do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, o jakich mowa w art. 3 pkt 2 i 2a ustawy Prawo budowlane.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy:
Podatkowi podlegają: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.
Stosownie do pkt 2 i 3 ww. przepisu:
Podatkowi podlegają:
2)zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
3)orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Przepisy ustawy o czynnościach cywilnoprawnych stosuje się odpowiednio do przedmiotów opodatkowania określonych w ust. 1 pkt 2 i 3.
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu, doręczenia wyroku sądu polubownego lub zawarcia ugody - od przedmiotów opodatkowania określonych w art. 1 ust. 1 pkt 3.
Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 5, ciąży przy umowie sprzedaży – na kupującym.
Stosownie do art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku.
Jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podmiotach albo na stronach umowy zamiany, albo wspólnikach spółki cywilnej, zobowiązanymi solidarnie do zapłaty podatku są odpowiednio te podmioty, strony umowy zamiany albo wspólnicy spółki cywilnej.
W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.
Wartość rynkową określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy, w myśl którego:
Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy:
Stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym − 2%.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy :
Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika, oraz przypadków, o których mowa w ust. 1a.
Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiuje pojęcia sprzedaży, należy więc odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego i dalej do Kodeksu postępowania cywilnego.
Na podstawie art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
W myśl art. 952 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.):
Zajęta nieruchomość ulega sprzedaży przez licytację publiczną. Termin licytacji nie może być wyznaczony wcześniej niż po upływie dwóch tygodni po uprawomocnieniu się opisu i oszacowania ani też przed uprawomocnieniem się wyroku, na podstawie którego wszczęto egzekucję.
Stosownie do art. 987 Kodeksu postępowania cywilnego:
Po zamknięciu przetargu sąd w osobie sędziego albo referendarz sądowy, pod którego nadzorem odbywa się licytacja, wydaje na posiedzeniu jawnym postanowienie co do przybicia na rzecz licytanta, który zaofiarował najwyższą cenę, po wysłuchaniu tak jego, jak i obecnych uczestników.
Zgodnie z art. 998 § 1 ww. ustawy:
Po uprawomocnieniu się przybicia i wykonaniu przez nabywcę warunków licytacyjnych lub postanowienia o ustaleniu ceny nabycia i wpłaceniu całej ceny przez Skarb Państwa sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności.
Jak wynika z art. 999 § 1 zdanie pierwsze ww. ustawy:
Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów.
Tym samym, uprawomocnienie się postanowienia o przysądzeniu własności powoduje przejście własności w zamian za wcześniej uiszczoną cenę.
Jak wskazano powyżej, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają orzeczenia sądowe, które wywołują takie same skutki jak czynności cywilnoprawne, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Jak wynika z cytowanych powyżej przepisów Kodeksu postępowania cywilnego – które regulują zasady związane z udzieleniem przybicia i przysądzeniem własności nieruchomości nabytej w drodze licytacji publicznej – prawomocne postanowienie o przysądzeniu tego prawa wywołuje takie same skutki jak umowa sprzedaży. Prawomocne postanowienie sądu o przysądzeniu własności przenosi bowiem własność na nabywcę w zamian za wcześniej uiszczoną cenę. Zatem z tytułu ww. czynności – stosownie do regulacji art. 3 ust. 1 pkt 3 i art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu i ciąży na nabywcy tego prawa.
W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
W myśl art. 9 pkt 17 ww. ustawy:
Zwalnia się od podatku od czynności cywilnoprawnych sprzedaż, której przedmiotem jest prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, jeżeli kupującym jest osoba fizyczna lub osoby fizyczne, którym w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach, chyba że udział ten nie przekracza lub nie przekraczał 50% i został nabyty w drodze dziedziczenia.
Zgodnie z powołanym powyżej przepisem, zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest sprzedaż, której przedmiotem jest:
-prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość,
-prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego,
-spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego,
jeżeli kupującym jest osoba fizyczna lub osoby fizyczne, którym w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach. W przypadku, w którym kupującemu/kupującym przysługuje lub przysługiwał udział w opisywanych prawach nabyty tytułem dziedziczenia − by mogło być zastosowane zwolnienie − wielkość przysługującego mu/im udziału nie może przekroczyć 50%.
W związku z tym, że nabycie własności nieruchomości, dokonane w drodze licytacji komorniczej, wywołuje takie same skutki prawne jak nabycie tego prawa na podstawie umowy sprzedaży, zwolnienie określone w art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma również zastosownie do ww. nabycia.
Z wniosku wynika, że (…) r. wspólnie z mężem (…) wzięła Pani udział w elektronicznej licytacji nieruchomości. Licytacja dotyczyła całości nieruchomości (jedna działka) składającej się z domu mieszkalnego murowanego (zamieszkałego przez dłużniczkę), domu mieszkalnego drewnianego (niezamieszkałego) z 19(…) r. i budynków gospodarczych. Chcieli Państwo zakupić nieruchomość celem pozyskania domu mieszkalnego murowanego, nadającego się do zaspokojenia Państwa potrzeb mieszkaniowych. Widać było, że drewniany dom nie nadaje się do zamieszkania, dalszego wykorzystania i będzie musiał zostać poddany rozbiórce. Z uzyskanej opinii biegłego sądowego oraz Państwa spostrzeżeń wynika, że drewniana konstrukcja budynku jest uszkodzona przez rozkład (proces próchnienia); elementy wykończeniowe są od wielu lat bez remontów, stolarka okienna jest w złym stanie technicznym; podłogi są nierówne, występują zapadliska, ubytki tynków, tapeta odstaje od podłoża. Instalacja wodno-kanalizacyjna i elektryczna jest niemodernizowana, do wymiany w całości. Stan techniczny domu jest zły, uniemożliwia eksploatację/zamieszkanie budynku. Przebywanie w budynku stwarza zagrożenie dla życia i zdrowia osób w nim przebywających, z powodu jego stanu. Pomimo stanu drewnianego domu, widnieje on w ewidencji podatkowej jako budynek mieszkalny. Wcześniejszy właściciel, nie zgłosił domu do rozbiórki, bo nieruchomość została zabezpieczona przez komornika. Jasnym było, że po uzyskaniu postanowienia o przysądzeniu własności nieruchomości będą Państwo musieli złożyć wniosek o pozwolenie rozbiórkę tego obiektu. Postanowienie Sądu stało się prawomocne (…) r., Państwo zostali powiadomieniu o (…) r. Nie posiadali Państwo wcześniej nieruchomości mieszkalnej. Zakup murowanego domu ma służyć zaspokojeniu Państwa potrzeb mieszkalnych, jak też Państwa dzieci. Złożyli Państwo wniosek o pozwolenie na rozbiórkę, nie tylko na omawiany budynek drewniany, ale też zawalającą się drewnianą szopę.
Ma Pani wątpliwości czy przysługuje Pani zwolnienie od podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zakupu nieruchomości.
Pani zdaniem, przysługuje Pani zwolnienie od zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż spełnia Pani przesłanki z art. 9 pkt 17.
Z Pani stanowiskiem nie można się zgodzić.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy zauważyć, że zwolnieniem od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych objęta jest umowa sprzedaży, której przedmiotem jest m.in. prawo do budynku mieszkalnego jednorodzinnego.
Z przedstawionego wniosku wynika, że wraz z mężem zakupiła Pani nieruchomość zabudowaną dwoma budynkami mieszkalnymi. Jeden z nich jest murowany – w którym chcą Państwo zamieszkać, a drugi drewniany z 19(…) r. Budynek drewniany widnieje w ewidencji podatkowej jako budynek mieszkalny. Jego drewniana konstrukcja jest uszkodzona przez rozkład (proces próchnienia), budynek od wielu lat nie był remontowany, stolarka okienna jest w złym stanie technicznym, podłogi są nierówne, występują zapadliska, ubytki tynków, tapeta odstaje od podłoża. Instalacja wodno-kanalizacyjna i elektryczna jest niemodernizowana, do wymiany w całości. Złożyli Państwo wniosek o pozwolenie na rozbiórkę w stosunku do tego budynku oraz drewnianej szopy.
Należy zwrócić uwagę, że jedna nieruchomość (księga wieczysta) może obejmować jedną lub wiele działek ewidencyjnych. Z ewidencji gruntów i budynków wynika, że działka ewidencyjna jest najmniejszą jednostką powierzchniową podziału kraju dla celów ewidencji. Działka ta może być przedmiotem obrotu (w tym sprzedaży). Jednakże zgodnie z zasadą superficies solo cedit, gdy na działce takiej znajdują się budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem, stanowią one części składowe gruntu i bez wyjątku ustawowego nie mogą być odrębnym od gruntu przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.
Zwolnieniu z art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podlega sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym oraz innym budynkiem, o ile stanowią one część składową tego gruntu.
Analizując zakres omawianego zwolnienia trzeba zwrócić uwagę, że treść przepisu art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jasno wskazuje że zwolnienie dotyczy nabycia budynku mieszkalnego, a nie budynków mieszkalnych. Celem wprowadzonego zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych jest bowiem poprawa sytuacji osób nabywających na rynku wtórnym swój pierwszy dom czy mieszkanie.
Zarówno ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych, jak i Kodeks cywilny nie definiują pojęć „budynek mieszkalny jednorodzinny” i „budynek”. W takiej sytuacji, na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, należy dopuścić możliwość odwołania się do definicji budynku z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418 ze zm.).
Zgodnie z art. 3 pkt 2 i 2a ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
·budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
·budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
W doktrynie przyjmuje się, że w świetle wyżej przedstawionych definicji, warunkiem uznania budynku za mieszkalny jednorodzinny, jest przede wszystkim to, aby służył on zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych i stanowił konstrukcyjnie samodzielną całość.
W celu ustalenia czy jeden z nabywanych przez Panią budynków mieszkalnych faktycznie nie może służyć zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, nie możemy opierać się jedynie na subiektywnej opinii wyrażonej w opisie sprawy (nawet popartej załączonymi do wniosku zdjęciami), tj. przez stwierdzenie, że stan techniczny domu jest zły, uniemożliwia eksploatację/zamieszkanie budynku. Należy ustalić czy budynek może służyć zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, tj. czy była wydana decyzja organu nadzoru budowlanego nakazująca rozbiórkę tego budynku lub zakazująca jego użytkowanie na moment nabycia nieruchomości.
W myśl art. 54 ust. 1 Prawo budowlane:
Do użytkowania obiektu budowlanego, na budowę którego wymagana jest decyzja o pozwoleniu na budowę albo zgłoszenie budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1-2, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i art. 57, po zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. Przepis art. 30 ust. 6a stosuje się.
Zgodnie z art 55. ust. 1-2 ww. ustawy:
Przed przystąpieniem do użytkowania obiektu budowlanego należy uzyskać decyzję o pozwoleniu na użytkowanie, jeżeli:
1)na budowę obiektu budowlanego jest wymagane pozwolenie na budowę i jest on zaliczony do kategorii (…) - o których mowa w załączniku do ustawy;
2)zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 49 ust. 5 albo art. 51 ust. 4;
3)przystąpienie do użytkowania obiektu budowlanego ma nastąpić przed wykonaniem wszystkich robót budowlanych.
Decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 3, może obejmować:
1)obiekt budowlany lub jego część;
2)niektóre z obiektów budowlanych objętych jedną decyzją o pozwoleniu na budowę lub zgłoszeniem budowy, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 i 2.
Decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 3, może być wydana, jeżeli oddawane do użytkowania obiekty budowlane lub ich części mogą samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem.
Inwestor zamiast dokonania zawiadomienia o zakończeniu budowy może wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na użytkowanie.
Stosownie do art. 56 ust. 1-2 cyt. ustawy:
Inwestor, w stosunku do którego nałożono obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego, jest obowiązany zawiadomić, zgodnie z właściwością wynikającą z przepisów szczególnych, organy:
1)(uchylony)
2)Państwowej Inspekcji Sanitarnej,
3)(uchylony)
4)Państwowej Straży Pożarnej
-o zakończeniu budowy obiektu budowlanego i zamiarze przystąpienia do jego użytkowania. Organy zajmują stanowisko w sprawie zgodności wykonania obiektu budowlanego z projektem budowlanym.
Przepisy ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy projekt budowlany obiektu budowlanego nieobjętego obowiązkiem uzyskania pozwolenia na użytkowanie wymagał uzgodnienia pod względem ochrony przeciwpożarowej lub wymagań higienicznych i zdrowotnych.
Niezajęcie stanowiska przez organy, wymienione w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, traktuje się jak niezgłoszenie sprzeciwu lub uwag.
W myśl art. 66 ust. 1-2 ustawy Prawo budowlane:
W przypadku stwierdzenia, że obiekt budowlany:
1)może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia bądź środowiska albo
2)jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia lub środowisku, albo
3)jest w nieodpowiednim stanie technicznym, albo
4)powoduje swym wyglądem oszpecenie otoczenia
-organ nadzoru budowlanego nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, określając termin wykonania tego obowiązku.
W przypadku stwierdzenia nieuzasadnionych względami technicznymi lub użytkowymi ingerencji lub naruszenia wymagań dotyczących obiektu budowlanego, których charakter uniemożliwia lub znacznie utrudnia użytkowanie go do celów mieszkalnych, organ nadzoru budowlanego nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie skutków ingerencji lub naruszeń lub przywrócenie stanu poprzedniego. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu i może być ogłoszona ustnie.
W decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1-3, organ nadzoru budowlanego może zakazać użytkowania obiektu budowlanego lub jego części do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Decyzja o zakazie użytkowania obiektu, jeżeli występują okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, podlega natychmiastowemu wykonaniu i może być ogłoszona ustnie.
Stosownie do art. 67 ust. 1 ww. ustawy:
Jeżeli nieużytkowany lub niewykończony obiekt budowlany nie nadaje się do remontu, odbudowy lub wykończenia, organ nadzoru budowlanego wydaje decyzję nakazującą właścicielowi lub zarządcy rozbiórkę tego obiektu i uporządkowanie terenu oraz określającą terminy przystąpienia do tych robót i ich zakończenia.
Stosownie do powyższych regulacji nieruchomość (budynek), co do której nie uzyskano pozwolenia na użytkowanie lub nie złożono zawiadomienia o zakończeniu budowy, a także taka, w stosunku do której organ nadzoru budowlanego wydał zakaz użytkowania na czas usunięcia nieodpowiedniego stanu technicznego lub wydał decyzję nakazującą rozbiórkę budynku (w myśl Prawa budowlanego) – nie stanowi budynku mieszkalnego jednorodzinnego, tj. nie umożliwia użytkowania budynku i w konsekwencji nie służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
Skoro więc, w stosunku do żadnego z budynków mieszkalnych znajdujących się na zakupionej przez Panią (Państwa) nieruchomości, na moment ich nabycia przez Panią, nie została wydana decyzja organ nadzoru budowlanego o zakazie użytkowania nieruchomości lub decyzja nakazująca rozbiórkę tego obiektu, to należy uznać, że zgodnie z ww. przepisami, oba te budynki stanowią budynki mieszkalne służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
To, że jeden z budynków, tj. drewniany budynek mieszkalny z 19(…) r., znajduje się w złym stanie technicznym, nie był remontowany ani modernizowany od lat, nie może stanowić przesłanki do zastosowania omawianego zwolnienia. Ustawodawca nie uzależnił bowiem prawa do stosowania zwolnienia od stanu technicznego czy funkcjonalności budynku.
Reasumując, brak decyzji wydanych przez organ nadzoru budowlanego w stosunku do drewnianego budynku mieszkalnego znajdującego się na nabytej przez Panią wraz z mężem nieruchomości, uniemożliwia Pani skorzystanie ze zwolnienia z art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem – zgodnie z opisanym zdarzeniem – w drodze licytacji komorniczej nabyła Pani nieruchomość, która jest zabudowana dwoma budynkami mieszkalnymi. Tym samym nie spełnia Pani warunków do skorzystania ze zwolnienia, określonych w tym przepisie.
Dodatkowe informacje
W części B.4 poz. 33 wniosku ORD-IN „Adres do doręczeń w systemie ePUAP albo adres do doręczeń elektronicznych” wskazany został adres e-mail. Na ten adres korespondencja w sprawie nie może być wysłana, gdyż przez pojęcie „adres elektroniczny” należy rozumieć adres elektroniczny w systemie teleinformatycznym, służącym do obsługi doręczeń, za pomocą którego organ podatkowy może doręczyć dokumenty elektroniczne i otrzymać wymagane przepisami elektroniczne urzędowe potwierdzenie doręczenia. Adres e-mail nie wypełnia definicji adresu elektronicznego i nie może służyć do przesyłania pism urzędowych.
W związku z powyższym, w celu zachowania należytej ochrony Pani danych osobowych, korespondencja w sprawie będzie przesyłana drogą elektroniczną za pośrednictwem platformy ePUAP, z którego wpłynął wniosek.
Jeżeli jednak jest Pani użytkownikiem e-Urzędu Skarbowego i wyraziła zgodę na doręczanie korespondencji przez ten system, to zobowiązani jesteśmy całą korespondencję kierować na Pani konto w e-US.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Z uwagi na to, że do wniosku dołączono dokumenty, informuję, że Organ interpretacyjny nie prowadzi postępowania dowodowego, zatem wydając tą interpretację opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego podanego we wniosku, przyjmując go jako niepodlegający ocenie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
