Interpretacja indywidualna po wyroku sądu– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 23 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 29 września 2022 r. sygn. akt I SA/Wr 48/22 i Naczelnego Sądu Administracyjnego z 31 stycznia 2025 r. sygn. akt III FSK 154/23; i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 września 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych skupu monet ze złota dewizowego. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Polski. Wnioskodawca prowadzi działalność kantorową w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy Prawo dewizowe i w związku z tym został wpisany przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego do rejestru działalności kantorowej. W ramach działalności kantorowej Wnioskodawca m.in. skupuje w drodze zawarcia umowy sprzedaży od klientów niebędących podatnikami podatku od towarów i usług ani niedziałających jako podatnik podatku od towarów i usług monety będące poza krajem (poza Rzeczpospolitą Polską) prawnym środkiem płatniczym, w szczególności dolary amerykańskie, dolary kanadyjskie, dolary australijskie, euro, funty brytyjskie, czy krugerrandy (monety bite w RPA). Powyższe monety są wykonane ze złota dewizowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 13 Prawa dewizowego. W umowach sprzedaży zawieranych z klientami Wnioskodawca występuje jako kupujący. Do zawarcia transakcji dochodzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także w momencie zawarcia transakcji rzeczy będące przedmiotem transakcji znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pytanie

Czy zawarcie umowy sprzedaży monet opisanych we wniosku podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarcie umowy sprzedaży monet opisanych we wniosku podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi podlegają m.in. umowy sprzedaży.

Z kolei zgodnie z treścią art. 1 ust. 4 ww. ustawy, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1)rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z tym, że przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiują czynności prawnych objętych opodatkowaniem, należy odwołać się do znaczenia nadanego im w przepisach prawa cywilnego, w szczególności w Kodeksie cywilnym.

Zgodnie z art. 535 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując powyższe przepisy należy uznać, że umowy sprzedaży opisane we wniosku podlegają co do zasady opodatkowaniu  podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ponieważ ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z tym, że w przedmiotowej sprawie zawarcie umowy sprzedaży nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie znajdzie zastosowania wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z treścią art. 4 pkt 1 tejże ustawy, obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie sprzedaży na kupującym, zaś w myśl art. 5 ust. 1 ww. ustawy, obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku.

Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przy umowie sprzedaży podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Z kolei zgodnie z treścią art. 6 ust. 2 cyt. ustawy, wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) omawianej ustawy, stawka podatku od umowy sprzedaży rzeczy ruchomych wynosi 2%.

Jednocześnie, w ramach art. 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ustawodawca zamieścił katalog czynności cywilnoprawnych zwolnionych z opodatkowania.

Zgodnie z brzmieniem art. 9 pkt 1 ww. ustawy, zwalnia się od podatku od czynności cywilnoprawnych sprzedaż walut obcych.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera definicji legalnej „walut obcych”. Jak wskazano w komentarzu do art. 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (W. Modzelewski, R. Janiec-Modzelewska (red.), Komentarz do ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wyd. 3, Warszawa 2021): „Pojęcie to definiuje ustawa z 27.7.2002 r. – Prawo dewizowe. Zgodnie z art. 2 pkt 10 tejże ustawy walutami obcymi są znaki pieniężne (banknoty i monety) będące poza krajem prawnym środkiem płatniczym, a także wycofane z obiegu, lecz podlegające wymianie; na równi z walutami obcymi traktuje się wymienialne rozrachunkowe jednostki pieniężne stosowane w rozliczeniach międzynarodowych, w szczególności jednostkę rozrachunkową Międzynarodowego Funduszu Walutowego (SDR). W związku z powyższym należy uznać, że obrót tego typu znakami pieniężnymi nie generuje obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.”

Należy zatem zauważyć, że zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 10 Prawa dewizowego walutami obcymi są znaki pieniężne (banknoty i monety) będące poza krajem prawnym środkiem płatniczym, a także wycofane z obiegu, lecz podlegające wymianie; na równi z walutami obcymi traktuje się wymienialne rozrachunkowe jednostki pieniężne stosowane w rozliczeniach międzynarodowych, w szczególności jednostkę rozrachunkową Międzynarodowego Funduszu Walutowego (SRD).

Biorąc zatem pod uwagę to, że monety, będące przedmiotem umów sprzedaży zawieranych przez Wnioskodawcę są prawnym środkiem płatniczym w krajach, w których zostały wybite, należy uznać, że spełniają one definicję „walut obcych” w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 10 Prawa dewizowego. Tym samym ich sprzedaż jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowo należy zauważyć, że monety, będące przedmiotem skupu, są objęte wykazem złotych monet spełniających kryteria ustanowione w art. 344 ust. 1 pkt 2 dyrektywy Rady 2006/112/WE (specjalny program dotyczący złota inwestycyjnego) publikowanym co roku przez Komisję Europejską, co dodatkowo potwierdza, iż są prawnym środkiem płatniczym w kraju ich bicia. Zgodnie z jedną z not wyjaśniających zamieszczanych w ramach powyższego wykazu, monety objęte tym wykazem uważane są za spełniające kryteria art. 344 dyrektywy Rady 2006/112/WE. Zgodnie z treścią art. 344 ust. 1 pkt 2 dyrektywy Rady 2006/112/WE: „1. Do celów niniejszej dyrektywy i bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych „złoto inwestycyjne” oznacza: (2) złote monety o próbie równej lub wyższej niż 900 tysięcznych, wybite po 1800 roku, które są lub były prawnym środkiem płatniczym w państwie pochodzenia i które zwykle są sprzedawane po cenie, która nie przekracza wartości wolnorynkowej złota zawartego w monecie o więcej niż 80%.”

Tym samym objęcie monety powyższym wykazem potwierdza, że jest ona lub była środkiem płatniczym w kraju jej wybicia. To z kolei jest konieczne dla możliwości uznania monety za walutę obcą na gruncie art. 2 ust. 1 pkt 10 Prawa dewizowego.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, zawarcie umowy sprzedaży monet opisanych we wniosku podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 22 listopada 2021 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0111-KDIB2-3.4014.360.2021.1.MD, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 23 listopada 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

23 grudnia 2021 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w całości.

Postępowanie przed sądem administracyjnym/sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 29 września 2022 r. sygn. akt I SA/Wr 48/22.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 31 stycznia 2025 r. sygn. akt III FSK 154/23 oddalił moją skargę kasacyjną.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który uchylił interpretację indywidualną, stał się prawomocny od 31 stycznia 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.):

W myśl art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Z art. 4 pkt 1 tejże ustawy wynika natomiast, że:

W myśl art. 5 cyt. ustawy:

Z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Niezależnie jednak od powyższego, ustawodawca przewidział w art. 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych szereg zwolnień przedmiotowych z zakresu tego podatku.

Stosownie do art. 9 pkt 1 ww. ustawy:

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie obejmuje swoim zakresem definicji walut obcych, w celu jej ustalenia koniecznym jest więc, aby sięgnąć do ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1708 ze zm.).

Art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy Prawo dewizowe stanowi, że:

Z art. 2 ust. 1 pkt 13 tejże ustawy wynika natomiast, że:

Ze stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że prowadzą Państwo działalność kantorową w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy Prawo dewizowe. W ramach działalności kantorowej m.in. skupują Państwo w drodze zawarcia umowy sprzedaży od klientów niebędących podatnikami podatku od towarów i usług ani niedziałających jako podatnik podatku od towarów i usług monety będące poza krajem (poza Rzeczpospolitą Polską) prawnym środkiem płatniczym, w szczególności dolary amerykańskie, dolary kanadyjskie, dolary australijskie, euro, funty brytyjskie, czy krugerrandy (monety bite w RPA). Powyższe monety są wykonane ze złota dewizowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 13 Prawa dewizowego. W umowach sprzedaży zawieranych z klientami występują Państwo jako kupujący. Do zawarcia transakcji dochodzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także w momencie zawarcia transakcji rzeczy będące przedmiotem transakcji znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na tle tak przedstawionego zdarzenia stwierdzić należy, że w tej sprawie kwestia do rozstrzygnięcia sprowadza się do kwestii, czy można uznać czynności, które Państwo wykonują za sprzedaż (skup) walut obcych, czy też raczej za skup złota dewizowego.

Z treści wniosku wynika, że skupują Państwo monety wykonane ze złota dewizowego. Ustawa Prawo dewizowe wyraźnie różnicuje pojęcia „waluty obce: i „złoto dewizowe”. Pod pojęciem „złoto dewizowe” ustawodawca zawarł także monety bite po 1850 r.

Przepis art. 9 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie różnicuje jednak, aby monety wykonane ze złota dewizowego, które jednocześnie wypełniają definicję walut obcych oraz złota dewizowego, były wykluczone z omawianego zwolnienia.

Jak Państwo wskazali, monety, które Państwo zakupują są poza Rzeczpospolitą Polską prawnym środkiem płatniczym, a zatem wyczerpują definicję walut obcych wskazaną w art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy Prawo dewizowe. Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazuje jedynie, że zwalnia się od podatku sprzedaż walut obcych.

Skoro zatem nabywane przez Państwa monety stanowią waluty obce w rozumieniu ustawy Prawo dewizowe, to są Państwo uprawnieni do korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 9 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przy nabywaniu tych monet od klientów niebędących podatnikami podatku od towarów i usług ani niedziałających jako podatnik podatku od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.