O ile istotnie omawiane czynności sprzedaży wierzytelności (w ramach opisanego we wniosku Odkupu wierzytelności) będą objęte regulacjami ustawy o poda... - Interpretacja - 0111-KDIB2-3.4014.363.2023.4.MD

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 1 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.363.2023.4.MD

Temat interpretacji

O ile istotnie omawiane czynności sprzedaży wierzytelności (w ramach opisanego we wniosku Odkupu wierzytelności) będą objęte regulacjami ustawy o podatku od towarów podatkiem od towarów i usług (jako opodatkowane tym podatkiem bądź z niego zwolnione), to w powyższej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zwrotnego przeniesienia wierzytelności w ramach kompleksowej usługi. Uzupełnili Państwo wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 30 listopada 2023 r. (data wpływu – 30 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej: „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych opodatkowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów.

Spółka udziela pożyczek konsumenckich przeznaczonych na zakup towarów i usług w sklepach internetowych i stacjonarnych. Umowy pożyczek (dalej: „Umowy pożyczek”) z klientami konsumentami (dalej: „Klienci”) zawierane są na odległość, przez Internet. Poprzez zawarcie umowy pożyczki Klient wyraża zgodę na rozliczenie przez Spółkę należnej sklepom internetowym lub stacjonarnym ceny zakupionego przez Klienta towaru lub usługi. Spółka udzielając Klientom pożyczki, wypłaca pożyczkę na rachunek podmiotu, który sprzedał towar lub usługę Klientowi. W ramach pożyczek udzielanych Klientom, każdy z Klientów ma zapewniony dostęp do platformy internetowej (dalej: „Platforma”) i spersonalizowanego konta, na którym widoczne są wszelkie informacje związane z udzieloną pożyczką. Całkowita kwota pożyczki jest równa cenie zakupionego towaru lub usługi przez Klienta. Z tytułu udzielonej pożyczki Spółka nalicza klientom odsetki w wysokości wskazanej w umowie.

Jeśli Klient nie dokona spłaty pożyczki w terminie wskazanym w umowie (standardowo 30 dni) wówczas jest zobowiązany zapłacić Spółce prowizję (dalej: „Prowizja”). W przypadku gdy spłata pożyczki nastąpi w ciągu 30 dni od daty zawarcia umowy pożyczki, prowizja ani odsetki nie są naliczane.

W celu zapewnienia płynności finansowej, Spółka zawarła umowę ramową (dalej: „Umowa ramowa”) zbywania wierzytelności wynikających z Umów pożyczek z bankiem zagranicznym działającym poprzez oddział w Polsce (dalej: „Bank”). Bank jest zarejestrowany w Polsce dla podatku od towarów i usług, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

Na mocy Umowy ramowej, Spółka i Bank zobowiązują się współpracować celem cyklicznego zbywania przez Spółkę i nabywania przez Bank wierzytelności wynikających z Umów pożyczek. Spółka będzie uprawniona do składania ofert nabycia wierzytelności z Umów pożyczek przez Bank każdego dnia roboczego. Oferta nabycia wierzytelności będzie wygasać następnego dnia, jeśli Bank nie przyjmie oferty, bądź nie zostanie zapłacona cena za zbywane wierzytelności. Wierzytelności wynikające z Umów pożyczek będą przenoszone na Bank w dacie zapłaty ceny za wierzytelność (uznania rachunku bankowego Spółki). Dodatkowo, Spółka będzie uprawniona do złożenia Bankowi oferty nabycia wierzytelności z Umów pożyczek zawartych z Klientami przed dniem zawarcia z Bankiem Umowy ramowej (dalej: „Istniejące portfolio wierzytelności”). W skład Istniejącego portfolia wierzytelności będą wchodzić wierzytelności z Umów pożyczek do 30 dni oraz powyżej 30 dni od dnia zawarcia Umowy pożyczki. Cena nabycia wierzytelności, zgodnie z Umową ramową, będzie określona w oparciu o stały komponent równy kapitałowi udzielonych pożyczek Klientom oraz zmienny komponent równy naliczonej prowizji i odsetkom, pomniejszony o opłatę dla Banku (dalej: „Opłata” lub „Opłata za płynność”). Opłata będzie należna Bankowi z tytułu zapewnienia płynności finansowej Spółce w wysokości obliczonej według wskaźnika WIBOR 3M lub 1M (po zastąpieniu WIRON 3M lub 1M) oraz ustalonej marży, naliczana od niespłaconych wierzytelności. Wszelkie spłaty z tytułu Umów pożyczek przeniesionych na Bank, a otrzymane przez Spółkę, Spółka będzie zobowiązana do przekazywania ich Bankowi. Płatności będą dokonywane każdego dnia roboczego przy czym, zgodnie z Umową Ramową,

Spółka oraz Bank będą mogły dokonać potrącenia wzajemnych wierzytelności. W powyższym zakresie, potrąceniu będą podlegały wierzytelności Banku z tytułu:

- spłat od Klientów z tytułu Umów Pożyczek nabytych przez Bank,

- zapłaty przez Spółkę na rzecz Banku kwoty niedoboru zabezpieczenia, które Spółka będzie zobowiązana do utrzymywania wraz z wierzytelnościami Spółki wobec Banku z tytułu zapłaty przez Bank ceny za nabywane wierzytelności (w zakresie komponentu stałego oraz zmiennego),

- zapłaty przez Bank na rzecz Spółki kwoty nadwyżki zabezpieczenia, które Spółka będzie zobowiązana do utrzymywania.

W przypadku, gdy w wyniku potrącenia wierzytelności Banku i Spółki nie umorzą się w całości, w pozostałym zakresie wierzytelność będzie uregulowana poprzez zapłatę przez Bank lub Spółkę. Spółka będzie zobowiązana do utrzymywania zabezpieczenia według uzgodnionej stopy procentowej, odniesionej do wartości zagwarantowanego finansowania przez Bank. Po raz pierwszy, zabezpieczenie zostanie wpłacone przez Spółkę na rachunek bankowy Banku na początku współpracy. Następnie, zabezpieczenie będzie rekalkulowane miesięcznie, a jego kwota nadwyżki lub niedoboru będzie uwzględniane w potrąceniach. Opłata za płynność będzie dokonywana raz w miesiącu na rachunek bankowy Banku.

Wszelkie płatności będą dokonywane w walucie polskiej. W przypadku, gdy Klient/Klienci nie spłacą pożyczek w określonym w Umowie Ramowej terminie, Spółka będzie miała, zgodnie z Umową ramową, obowiązek odkupu wierzytelności wynikającej z Umów pożyczek niespłaconych od Banku (dalej: „Odkup”) po cenie równej wysokości niespłaconego kapitału udzielonej pożyczki, naliczonych a niespłaconych prowizji, odsetek i innych opłat. Intencją Spółki jest uzyskanie od Banku zabezpieczenia, zapewnienia płynności finansowej celem zwiększenia wolumenu udzielanych pożyczek.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

Odkup wierzytelności opisany we wniosku o interpretację przybiera postać umowy sprzedaży określonej w art. 535 Kodeksu cywilnego i na jej podstawie dochodzi do zwrotnego przelewu wierzytelności na Spółkę zgodnie z art. 509 Kodeksu cywilnego.

Odkup wierzytelności przez Państwa jest elementem kompleksowej transakcji z Bankiem, dlatego też transakcję cyklicznego zbywania wierzytelności wynikających z umów pożyczek na rzecz Banku oraz odkupu wierzytelności przez Spółkę, w przypadku gdy Klienci nie spłacą pożyczek w określonym terminie, należy rozpatrywać łącznie. Przedmiot i warunki, na których realizowany jest odkup wierzytelności zostały uregulowane w Umowie ramowej z Bankiem i odkup wierzytelności stanowi immanentną część całej transakcji z Bankiem. Spółka nie byłaby zobowiązana realizować odkupu wierzytelności, gdyby nie została zawarta Umowa ramowa. Odkup wierzytelności nie stanowi samodzielnej usługi i Spółka z tytułu odkupu wierzytelności nie występuje ani w roli usługodawcy, ani w roli usługobiorcy. Odkup jest ściśle związany z kompleksową usługą realizowaną przez Bank na rzecz Spółki, która zdaniem Spółki powinna stanowić czynność podlegającą uregulowaniom podatku od towarów i usług.

Jeśli Klient nie dokona spłaty pożyczki w terminie, zgodnie z umową pożyczki, naliczana jest mu Prowizja. Jeśli natomiast pożyczka zostanie spłacona w ciągu 30 dni, Prowizja nie jest Klientowi naliczana. W związku z umową ramową zawartą z Bankiem, w przypadku gdy Klient nie spłaci pożyczki w terminie 30 dni, cena nabycia wierzytelności przez Bank ulega podwyższeniu o tzw. zmienny komponent równy naliczonej Prowizji i naliczonym odsetkom. Tak jak to zostało opisane we wniosku o interpretację, zgodnie z Umową ramową, płatności są dokonywane każdego dnia roboczego, przy czym mogą być dokonywane potrącenia wzajemnych wierzytelności przysługujących Bankowi i Spółce. W przypadku spłaty przez Klienta pożyczki wraz z naliczoną Prowizją i odsetkami na rachunek bankowy Spółki, Spółka jest zobowiązana przelać na rzecz Banku otrzymane od Klienta środki finansowe z tytułu spłaty pożyczki wraz z Prowizją i odsetkami, przy czym wzajemne należności między Bankiem a Spółką mogą ulec potrąceniu.

Pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych

Czy w przypadku Odkupu od Banku Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w przypadku Odkupu od Banku Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają ściśle określone czynności cywilnoprawne, w tym umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a)w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatek od towarów i usług został zdefiniowany jako podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Należy w tym kontekście zauważyć, że wyłączeniem z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych objęta jest czynność, która jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron transakcji jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkami, które nie mają zastosowania w tej sprawie.

Zatem rozstrzygające znaczenie przy ocenie czy dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest ustalenie, czy czynność ta jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z niej zwolniona.

W ramach opisywanej transakcji, którą Państwa zdaniem należy rozpatrywać całościowo, Bank świadczy na rzecz Spółki usługi związane z długami, które są przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Umowa ramowa przewiduje obowiązek Odkupu, w przypadku, gdy Klient/Klienci nie spłacą pożyczek w określonym w tej umowie terminie. Przedmiot i warunki, na których realizowany jest Odkup zostały uregulowane w Umowie ramowej i stanowi immanentną część całej transakcji z Bankiem. Spółka nie byłaby zobowiązana realizować Odkupu, gdyby nie została zawarta Umowa ramowa.

W ocenie Spółki, Odkup nie stanowi samodzielnej usługi, a Spółka w przypadku Odkupu nie występuje w roli usługodawcy ani usługobiorcy.

W świetle powyższego, Odkup realizowany w ramach i na podstawie Umowy ramowej nie może być rozpatrywany jako odrębny element, gdyż jest on ściśle związany z kompleksową usługą świadczoną przez Bank. Biorąc pod uwagę, że przy założeniu, że jedna ze stron transakcji (Bank) jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu przedmiotowych usług, Odkup będzie wyłączony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z Odkupem.

Na potwierdzenie stanowiska przywołali Państwo interpretacje indywidualne.

Powyżej przywołaliśmy tylko tę część Państwa stanowiska, która odnosi się do podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U z 2023 r. poz. 170 ze zm.):

Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a)umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b)umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c)(uchylona),

d)umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e)umowy dożywocia,

f)umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g)(uchylona),

h)ustanowienie hipoteki,

i)ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j)umowy depozytu nieprawidłowego,

k)umowy spółki.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają:

2)zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;

3)orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.  

Instytucję przelewu (cesji) wierzytelności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego:

Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Przelew wierzytelności jest konstrukcją prawną, przewidzianą w ogólnych zasadach zobowiązań, prowadzącą do zmiany osoby wierzyciela, podczas gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Umowy cesji wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umowy przenoszącej własność. Dodać należy, że cesja nie ma formy samoistnej umowy, dlatego też dla jej realizacji musi być dokonana czynność cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności.

Z treści art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Przy czym stosownie do art. 555 Kodeksu cywilnego:

Przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio między innymi do sprzedaży praw majątkowych.

Podkreślić należy, że umowa cesji jako niewymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile nie przybierze postaci jednej z umów wymienionych w tym przepisie, w szczególności umowy sprzedaży uregulowanej w przepisach Kodeksu cywilnego. 

Z kolei, jeśli umowa cesji wierzytelności przybierze postać umowy sprzedaży, to wówczas podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie sprzedaży – na kupującym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2-4 ww. ustawy:

Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie sprzedaży wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Jeżeli podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny.

Jeżeli podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Stawki podatku wynoszą – od umowy sprzedaży:

a)nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,

b)innych praw majątkowych – 1%.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewiedziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ww. ustawy:

Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

-umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

-umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zaznaczyć jednak należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tytułu tej czynności z tego podatku zwolniona (z zastrzeżeniami określonymi w lit. b) tego przepisu).

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Użyte w ustawie określenie oznaczają: podatek od towarów i usług – podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka udziela pożyczek konsumenckich przeznaczonych na zakup towarów i usług  w sklepach internetowych i stacjonarnych. Umowy pożyczek z klientami konsumentami zawierane są na odległość, przez Internet. Poprzez zawarcie umowy pożyczki Klient wyraża zgodę na rozliczenie przez Spółkę należnej sklepom internetowym lub stacjonarnym ceny zakupionego przez Klienta towaru lub usługi. Jeśli Klient nie dokona spłaty pożyczki w terminie wskazanym w umowie (standardowo 30 dni) wówczas jest zobowiązany zapłacić Spółce prowizję. W przypadku gdy spłata pożyczki nastąpi w ciągu 30 dni od daty zawarcia umowy pożyczki, prowizja ani odsetki nie są naliczane. W celu zapewnienia płynności finansowej, Spółka zawarła umowę ramową zbywania wierzytelności wynikających z Umów pożyczek z bankiem zagranicznym działającym poprzez oddział w Polsce. Na mocy Umowy ramowej, Spółka i Bank zobowiązują się współpracować celem cyklicznego zbywania przez Spółkę i nabywania przez Bank wierzytelności wynikających z Umów pożyczek. W przypadku, gdy Klient/Klienci nie spłacą pożyczek w określonym w Umowie Ramowej terminie, Spółka będzie miała zgodnie z Umową ramową obowiązek odkupu wierzytelności wynikającej z Umów pożyczek niespłaconych od Banku po cenie równej wysokości niespłaconego kapitału udzielonej pożyczki, naliczonych a niespłaconych prowizji, odsetek i innych opłat. Intencją Spółki jest uzyskanie od Banku zabezpieczenia, zapewnienia płynności finansowej celem zwiększenia wolumenu udzielanych pożyczek. Odkup wierzytelności opisany we wniosku o interpretację przybiera postać umowy sprzedaży określonej w art. 535 Kodeksu cywilnego i na jej podstawie dochodzi do zwrotnego przelewu wierzytelności na Spółkę zgodnie z art. 509 Kodeksu cywilnego. Odkup jest ściśle związany z kompleksową usługą realizowaną przez Bank na rzecz Spółki, która zdaniem Spółki powinna stanowić czynność podlegającą uregulowaniom podatku od towarów i usług.

Aby, to zagadnienie rozstrzygnąć w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia, czy powyższa czynność będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. To ustalenie ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług lub zwolnienie jej od tego podatku będzie skutkowało wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) lub lit. b) ww. ustawy.

Jak wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku – Odkup wierzytelności opisany we wniosku stanowi element kompleksowej usługi świadczonej przez Bank na rzecz Spółki i powinien podlegać uregulowaniom ustawy o podatku od towarów i usług (nie będzie zatem wyłączony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług).

W takich okolicznościach, o ile istotnie omawiane czynności sprzedaży wierzytelności (w ramach opisanego we wniosku Odkupu wierzytelności) będą objęte regulacjami ustawy o podatku od towarów podatkiem od towarów i usług (jako opodatkowane tym podatkiem bądź z niego zwolnione), to w powyższej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku, opisane sprzedaże wierzytelności (odkup) będą wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. To oznacza, że na Państwu jako kupującym nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z zakreśleniem przez Państwa przedmiotu wniosku – interpretacja ta ocenia wyłącznie Państwa stanowisko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, nie oceniając kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, część opisu zdarzenia przyszłego, która odnosi się do opodatkowania na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), uznaliśmy za element zdarzenia przyszłego niepodlegający ocenie w ramach wydanej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych; na nim oparliśmy rozstrzygnięcie w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.