Interpretacja indywidualna z dnia 17.12.2018, sygn. 0111-KDIB4.4014.381.2018.5.MD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Sprzedaż użytkowania wieczystego działki zabudowanej nawierzchnią utwardzoną i pozostałościami po infrastrukturze nie będzie podlegała opodatkowaniu pcc ze względu na opodatkowanie podatkiem od towarów i usług

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 28 września 2018 r. (data wpływu 3 października 2018 r.), uzupełnionym 13 i 14 listopada oraz 5 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży praw użytkowania wieczystego działek wraz z naniesieniami (utwardzone nawierzchnie) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży praw użytkowania wieczystego działek wraz z naniesieniami (utwardzone nawierzchnie).

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 5 listopada 2018 r. znak: 0115-KDIT1-3.4012.664.2018.3.APR, 0111-KDIB4.4014.381.2018.3.MD oraz w piśmie z 27 listopada 2018 r. znak: 0115-KDIT1-3.4012.664.2018.5.APR, 0111-KDIB4.4014.381.2018.4.MD wezwano Zainteresowanych o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 13 listopada 2018 r. (uiszczenie dodatkowej opłaty), 14 listopada i 5 grudnia 2018 r. (daty wpływu pism uzupełniających).

We wniosku (i jego uzupełnieniu) złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: P. S.A. (Zbywca, Sprzedający);
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: J. Sp. k. (Nabywca, Kupujący)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowani podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, w tym są polskimi rezydentami podatkowymi oraz zarejestrowanymi i czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Zainteresowany będący stroną postępowania prowadzi działalność od 1991 r. Jej przedmiotem jest działalność deweloperska (roboty budowalne związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych) oraz wynajem nieruchomości.

Zainteresowany będący stroną postępowania posiada prawo wieczystego użytkowania nieruchomości składającej się z szeregu działek gruntu posiadających aktualnie nr 39/1, 39/2, 39/3, 39/4, 39/5, 39/6, 39/7, 39/8, 39/9, 39/10, 39/11, 39/12, 39/13, o łącznej powierzchni 114.348 m2, dla których Sąd Rejonowy prowadzi jedną księgę wieczystą (Nieruchomość). Nieruchomość położona jest w S. Numery działek składających się na Nieruchomość kiedyś były inne, a uległy zmianie z uwagi na podziały geodezyjne oraz regulacje brzegów cieków wodnych.

Działki składające się na Nieruchomość nie są co do zasady zabudowane i nie ma na nich jakichkolwiek budynków. Na części z nich (działki oznaczone nr 39/6 i 39/13 DR) znajdują się pozostałości po nawierzchni drogowej z betonu i płyt drogowych (działka 39/13), lub nawierzchnia drogowa częściowo asfaltowa i częściowo betonowa w złym stanie technicznym (działka 39/6). Działki 39/6 (DR) i 39/13 (DR) powstały po podziale Nieruchomości w 2006 r. w celu zapewnienia pozostałym działkom powstałym z podziału dostępu do drogi publicznej i wchłonęły wcześniejsze (sprzed podziału) działki drogowe z wykonanymi nawierzchniami. Na pozostałych działkach (BP), które są oznaczone w KW jako niezabudowane, mogą się znajdować pod powierzchnią gruntu pozostałości i resztki budynków, budowli, obiektów liniowych czy sieci infrastruktury technicznej (ruiny), lub sporadyczne utwardzenia nawierzchni płytami betonowymi stanowiące pozostałość po placach składowych w złym stanie technicznym. Pozostałości te, stanowiące w istocie fragmenty fundamentów budynków, budowli czy obiektów liniowych, nie nadają się do gospodarczego wykorzystania, stanowiąc pozostałości po wykonanych przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania rozbiórkach. Zainteresowany będący stroną postępowania nie opłaca podatku od nieruchomości od jakichkolwiek budynków lub budowli na Nieruchomości. Nieruchomość była wykorzystywana na cele przemysłowe (pierwotnie baza materiałowa i fabryka domów), ale istniejące na niej budynki zostały wyburzone do 2012 r. z uwagi na ich zły stan techniczny.

Nieruchomość objęta jest aktualnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i przeznaczona jest jako tereny elementarne: na tereny handlu i usług w obiektach sprzedaży powyżej 2000 m2, stacje transformatorowe, na tereny zabudowy usługowej, na drogę publiczną ulicę dojazdową, co oznacza, że część Nieruchomości zagospodarowana na inne cele niż droga publiczna, a w przypadku jej podziału, zgodnie z art. 98 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. działka taka przechodzi z mocy prawa odpowiednio na własność gminy/powiatu /województwa/Skarbu Państwa (w zależności od kategorii drogi), z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Na dzień dzisiejszy nie toczy się postępowanie podziałowe.

Nieruchomość nie stanowi przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa Zainteresowanego będącego stroną postępowania, a jedynie jeden ze składników majątku i posiada oznaczenie w KW jako DR (drogi działki 39/6 i 39/13) i BP (zurbanizowane tereny niezabudowane pozostałe działki).

Nieruchomość stanowi własność Skarbu Państwa. W 1991 r. w stosunku do Nieruchomości została wydana decyzja Wojewody na podstawie przepisów art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1990 r., Nr 79, poz. 464, ze zm.) stwierdzająca nabycie przez K. z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. prawa użytkowania wieczystego gruntu o łącznej powierzchni 114.370 m2 (oraz nieodpłatne prawa własności budowli i budynków wraz z urządzeniem technicznym terenu nieruchomości). Różnica powierzchni w stosunku do powierzchni z dnia dzisiejszego wynika ze sprostowania oczywistej omyłki (Postanowienie z 20 marca 1992 r.) oraz rozgraniczenia gruntów i regulacji cieków wodnych wskazanych wyżej. Po likwidacji K., umową z 6 sierpnia 1994 r. zawartą w formie aktu notarialnego, Skarb Państwa, na podstawie ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oddał Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania mienie Skarbu Państwa, w tym Nieruchomości, stanowiące przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, do odpłatnego korzystania. W tej umowie Skarb Państwa zobowiązał się, po uregulowaniu przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania ostatniej raty z tytułu tej umowy, do przeniesienia na jego rzecz tego przedsiębiorstwa, w tym Nieruchomości.

W czasie obowiązywania umowy odpłatnego korzystania, Nieruchomość była wykorzystywana przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (dzierżawa magazynów, hal, pomieszczeń, placów składowych, postojowych). Zobowiązanie Skarbu Państwa do przeniesienia na Zainteresowanego będącego stroną postępowania Nieruchomości, zostało zrealizowane umową przeniesienia własności przedsiębiorstwa 21 lipca 1999 r. aktem notarialnym, w tym Nieruchomość. Zawarcie tej umowy przeniesienia nie było opodatkowane podatkiem od towarów i usług z uwagi na brzmienie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług i podatku akcyzowym, a zatem również Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania nie przysługiwało przy nabyciu Nieruchomości prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Zainteresowany będący stroną postępowania nabywając przedsiębiorstwo wraz z nieruchomościami, jako część tego przedsiębiorstwa przejął także umowy najmu zawarte dla Nieruchomości i obciążał czynszem najmu najemców. Czynsz był opodatkowany podatkiem od towarów i usług w stawce podstawowej i dokumentowany fakturami VAT. Ostatnia umowa najmu (przed ukończeniem rozbiórek obiektów) zakończyła się w 2008 r. W styczniu 2018 r. Zainteresowany będący stroną postępowania zawarł umowę najmu części Nieruchomości, która trwała do 31 sierpnia 2018 r. i z tego tytułu wystawił dla najemcy fakturę VAT ze stawką podstawową.

Zainteresowany będący stroną postępowania prowadził na Nieruchomości wyłącznie działalność opodatkowaną podatkiem VAT (dzierżawa i najem magazynów i hal oraz placów).

Na budynki i budowle znajdujące się na Nieruchomości Zainteresowany będący stroną postępowania nie ponosił nakładów przekraczających 30% ich wartości początkowej, w tym takich, od których przysługiwałoby mu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego od kwoty podatku należnego.

W chwili obecnej Zainteresowany będący stroną postępowania zamierza sprzedać, a Zainteresowany niebędący stroną postępowania zamierza nabyć Nieruchomość w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i na cele gospodarcze.

Zainteresowany niebędący stroną postępowania na ten moment nie jest w stanie określić szczegółowego przeznaczenia nabywanych Nieruchomości i sposobu ich wykorzystania po nabyciu. Na dzień dzisiejszy planowane jest wykorzystanie Nieruchomości do celów inwestycyjnych Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania i na cele opodatkowane podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak nie wyklucza, że może dojść do wykorzystania Nieruchomości w całości lub części na cele zwolnione z podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku zwolnienia dostawy Nieruchomości w całości lub części z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9, lub art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, transakcja będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 3 (winno być: pkt 4) lit a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie działek zwolnionych z podatku od towarów i usług? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zdaniem Zainteresowanych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług (art. 2 pkt 4 lit. a)), a także w przypadku gdy co najmniej jedna ze stron jest zwolniona z tego podatku chyba, że transakcja dotyczy sprzedaży m.in. nieruchomości (art. 2 pkt 4 lit. b)).

Dostawa nieruchomości stanowiących działki nr 39/1, 39/2, 39/3, 39/4, 39/5, 39/7, 39/8, 39/9, 39/10, 39/11, 39/12 nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem czynność ta jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W zakresie działek nr 39/6 i 39/13 czynność jest opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych, bowiem pomimo zwolnienia z podatku od towarów i usług (art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych) przedmiotem dostawy (sprzedaży) jest nieruchomość, a zatem zachodzi przypadek określony w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i pomimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, powstaje zobowiązanie w podatku od czynności cywilnoprawnych, chyba że także te działki będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług na podstawie oświadczenia złożonego przez strony w trybie art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług wówczas nie będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych (pytania oznaczonego we wniosku nr 2).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych tylko w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie interpretacja indywidualna z 13 grudnia 2018 r., znak: 0115-KDIT1-3.4012.664.2018.6.APR.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do zapisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stawki podatku od umowy sprzedaży wynoszą:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym 2%,
2. innych praw majątkowych 1%.

Jak wynika z powołanych przepisów umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy

o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego. Jednocześnie podkreślić należy, że z treści cytowanego przepisu (lit. a) wynika, że wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest czynność tylko w tym zakresie, w jakim jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Ze zdarzenia przedstawionego we wniosku wynika, że przedmiotem umowy sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego działek o numerach ewidencyjnych 39/1, 39/2, 39/3, 39/4, 39/5, 39/6, 39/7, 39/8, 39/9, 39/10, 39/11, 39/12, 39/13, o łącznej powierzchni 114.348 m2, dla których Sąd Rejonowy prowadzi jedną księgę wieczystą. Działki składające się na Nieruchomość nie są co do zasady zabudowane i nie ma na nich jakichkolwiek budynków. Na działkach znajdują się jedynie pozostałości (ruiny) po wyburzonej infrastrukturze i zabudowaniach oraz utwardzone nawierzchnie dróg.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek powyższe zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży praw użytkowania wieczystego gruntu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności opodatkowaniem w podatku od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 13 grudnia 2018 r., znak: 0115-KDIT1-3.4012.664.2018.6.APR, w zakresie podatku od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że:

• dostawa działek nr 39/1, 39/2, 39/3, 39/4, 39/5, 39/7, 39/8, 39/9, 39/10, 39/11, 39/12 będzie opodatkowana stawką podstawową, są to bowiem zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, wobec czego nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, ani art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z uwagi na wykorzystanie ich do działalności opodatkowanej;
• dostawa działek nr 39/6 i 39/13 posiadających utwardzone nawierzchnie dróg stanowiące budowle, będzie zwolniona od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (od pierwszego zasiedlenia tych budowli upłynął okres 2 lat i nie dokonywano ich ulepszeń);
• w odniesieniu do dostawy działek nr 39/6 i 39/13 Strony transakcji będą mogły wybrać opcję opodatkowania, stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, jeśli spełnione zostaną warunki określone w tym przepisie.

A zatem, skoro omawiana we wniosku transakcja będzie faktycznie opodatkowana podatkiem od towarów i usług (strony transakcji skorzystają z możliwości wyboru opodatkowania podatkiem od towarów i usług w tej części, która korzysta ze zwolnienia), transakcja będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W przypadku, gdyby jednak Zainteresowani nie zrezygnowali ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług działek nr 39/6 i 39/13, a więc transakcja byłaby z tego podatku zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, to wtedy w tym zakresie transakcja sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na zasadach przewidzianych dla umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej