Interpretacja indywidualna z dnia 12.02.2013, sygn. IBPBII/1/436-389/12/ASz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy w związku z przelaniem pieniędzy na konto syna, a następnie na konto dewelopera, Wnioskodawca powinien zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych za udostępnienie mu rachunku bankowego przez syna?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 08 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 30 stycznia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych udostępnienia rachunku bankowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych udostępnienia rachunku bankowego.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 18 stycznia 2013 r. znak: IBPB II/1/436-389/12/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 30 stycznia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą we Francji. W Polsce mieszka w (). Wnioskodawca chciał kupić mieszkanie w miejscowości, gdzie jego syn mieszka i studiuje. Pieniądze na zakup mieszkania posiadał w gotówce. W celu uniknięcia problemów ze zrobieniem przelewu, gdyby przebywał za granicą, ponieważ często podróżuje, oraz uniknięcia kosztów podróży, Wnioskodawca wpłacił pieniądze w kasie banku na konto syna w dniu 24 marca 2012 r.

Następnie, gdy znalazł interesujące go mieszkanie, wpłacił kolejną część pieniędzy na konto syna w dniu 11 kwietnia 2012 r.

W dniu 12 kwietnia 2012 r. syn Wnioskodawcy przelał pieniądze w całości na konto dewelopera. Akt notarialny, w którym Wnioskodawca będzie wskazany jako jedyny właściciel, ma zostać wydany w terminie późniejszym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przelaniem pieniędzy na konto syna, a następnie na konto dewelopera, Wnioskodawca powinien zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych za udostępnienie mu rachunku bankowego przez syna...

Wnioskodawca uważa, że syn tylko użyczył mu konto bankowe w celu przekazania na konto dewelopera. Wnioskodawca nie poniósł przy tym żadnych kosztów, ani nic nie zyskał więc nie powinien płacić żadnego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Przy czym zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą we Francji. W Polsce mieszka w (). Wnioskodawca chciał kupić mieszkanie w miejscowości, gdzie jego syn mieszka i studiuje. Pieniądze na zakup mieszkania posiadał w gotówce. W celu uniknięcia problemów ze zrobieniem przelewu, gdyby przebywał za granicą, ponieważ często podróżuje, oraz uniknięcia kosztów podróży, Wnioskodawca wpłacił pieniądze w kasie banku na konto syna w dniu 24 marca 2012 r.

Następnie, gdy znalazł interesujące go mieszkanie, wpłacił kolejną część pieniędzy na konto syna w dniu 11 kwietnia 2012 r.

W dniu 12 kwietnia 2012 r. syn Wnioskodawcy przelał pieniądze w całości na konto dewelopera. Akt notarialny, w którym Wnioskodawca będzie wskazany jako jedyny właściciel, ma zostać wydany w terminie późniejszym.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że przedstawiona we wniosku czynność udostępnienia rachunku bankowego Wnioskodawcy przez jego syna nie została wymieniona w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Skoro powyższej czynności nie można zakwalifikować do żadnej z czynności wymienionych w tym katalogu, to tym samym z powyższych przyczyn nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach