Interpretacja indywidualna z dnia 09.07.2015, sygn. IPPB2/4514-149/15-2/LS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2015 r. (data wpływu 24 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która ma miejsce zamieszkania w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Wnioskodawca zawarł/zawrze umowę pożyczki pieniężnej ze spółką z siedzibą poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (dalej: Umowa pożyczki), w ramach której Wnioskodawca występuje (będzie występować) w roli pożyczkobiorcy, a spółka zagraniczna w roli pożyczkodawcy. Umowa pożyczki została zawarta (zostanie zawarta) za granicą. W dniu zawarcia Umowy pożyczki środki pieniężne będące jej przedmiotem znajdowały się (będą się znajdować) na rachunku bankowym pożyczkodawcy w banku zagranicznym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na Wnioskodawcy, jako pożyczkobiorcy, ciąży (będzie ciążył) obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC) z tytułu zawarcia Umowy pożyczki...

Zdaniem Wnioskodawcy, na Wnioskodawcy, jako pożyczkobiorcy, nie ciąży (nie będzie ciążył) obowiązek zapłaty PCC z tytułu zawarcia Umowy pożyczki.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Na podstawie art. i ust. i pkt i lit. b ustawy o PCC, opodatkowaniu PCC podlegają m.in. umowy potyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Przy czym, zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o PCC, podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pod pojęciem rzeczy ujętym w ww. przepisie nalety rozumieć również pieniądze, będące przedmiotem umowy potyczki.

Zgodnie z art. 720 § 1 k.c. przez umowę potyczki dający potyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o PCC, w przypadku umowy potyczki, obowiązek podatkowy w PCC ciąży na pożyczkobiorcy.

W świetle ww. art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o PCC, opodatkowaniu PCC podlegają umowy potyczek, których przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Jeżeli natomiast przedmiotem potyczki są rzeczy (w tym środki pieniężne) znajdujące się za granicą, umowy, te podlegają opodatkowaniu PCC, o ile pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej a umowa została zawarta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W konsekwencji, jeżeli pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale umowę zawarto poza granicami kraju i pieniądze znajdują się za granicą, czynność ta nie podlega podatkowi opodatkowaniu PCC.

Zgodnie z zaprezentowanym wyżej stanem faktycznym, Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Umowa pożyczki została zawarta/zostanie zawarta za granicą. W dniu zawarcia Umowy pożyczki środki pieniężne będące jej przedmiotem znajdowały się/będą się znajdować na rachunku bankowym pożyczkodawcy w banku zagranicznym.

W świetle powyższych, biorąc pod uwagę, że (i) zawarcie Umowy potyczki miało miejsce/będzie miało miejsce poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a (ii) środki pieniężne będące przedmiotem Umowy potyczki w chwili jej zawarcia również znajdowały się/będą się znajdować za granicą, zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o PCC, opisana we wniosku Umowa potyczki nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu PCC.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych. Zaprezentowane wyżej rozumowanie potwierdzają m.in. następujące interpretacje indywidualne:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 4 września 2014 r., sygn. IPPB2/436-367/14-2/LS,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 7 kwietnia 2014 r., sygn. IPPB2/436-75/14-2/LS,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 7 kwietnia 2014 r., sygn. IPPB2/436-76/14-2/LS,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, z dnia 9 września 2013 r., sygn. IPTPB2/436-65/13-4/KK,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawa, z dnia 23 sierpnia 2013 r., sygn. IPPB2/436-362/13-2/LS,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawa, z dnia 23 sierpnia 2013 r., sygn. IPPB2/436-353/13-2/LS.

Podsumowanie

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, na Wnioskodawcy, jako pożyczkobiorcy, nie ciąży (nie będzie ciążył) obowiązek zapłaty PCC z tytułu zawarcia Umowy potyczki.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która ma miejsce zamieszkania w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Wnioskodawca zawarł/zawrze umowę pożyczki pieniężnej ze spółką z siedzibą poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (dalej: Umowa pożyczki), w ramach której Wnioskodawca występuje (będzie występować) w roli pożyczkobiorcy, a spółka zagraniczna w roli pożyczkodawcy. Umowa pożyczki została zawarta (zostanie zawarta) za granicą. W dniu zawarcia Umowy pożyczki środki pieniężne będące jej przedmiotem znajdowały się (będą się znajdować) na rachunku bankowym pożyczkodawcy w banku zagranicznym.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 129 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie