
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sprzedaży niezabudowanej nieruchomości. Uzupełnili go Państwo pismem z 6 marca 2025 r. (data wpływu 6 marca 2025 r.) oraz w odpowiedzi na wezwanie pismami z 19 marca 2025 r. (data wpływu 19 marca 2025 r.) i 23 kwietnia 2025 r. (data wpływu 23 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka nabyła 28 grudnia 2023 r. nieruchomość położoną w miejscowości (…), KW (…), w formule Datio in Solutum (zgodnie z art. 453 KC) od spółki E. Sp. z o.o. SKA, KRS (…).
Dla nieruchomości ustalono MPZP, w którym to działki zostały oznaczone jako tereny zielone, tereny zabudowy rekreacyjnej, tereny sieci transformatorowej, dróg pieszych, teren oczyszczalni śmieci. Nieruchomość nie jest zabudowana.
Dłużnik Spółki był zwolniony z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług, w związku z czym dokonano płatności PCC.
Obecnie Spółka pozyskała nabywcę na nieruchomość, którym jest B., wpisany do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych prowadzonych przez MZWiA pod numerem (…), siedziba: (…). B. działa na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.
Zadaniem Spółki było przejęcie nieruchomości od emitentów obligacji, którzy nie wywiązali się z obowiązku zapłaty. Udziałowcami Spółki są C. i D.
Środki odzyskane po sprzedaży nieruchomości zostają przekazane do ww. udziałowców celem dokonania wykupu jednostek uczestnictwa od inwestorów, pomniejszone o koszty jej funkcjonowania.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
Na nieruchomość składają się działki ewidencyjne nr 1/4, 1/5, 1/7, 1/8, 1/9, 1/10.
Nieruchomość składa się z 6 działek ewidencyjnych.
Działka 1/4:
- 3ZN - tereny zieleni urządzone z przewagą niskiej;
Działka 1/5:
- 3ZN, 4ZN - tereny zieleni urządzone z przewagą niskiej,
- 2K - tereny przeznaczone na poszerzenie pasa drogowego istniejących dróg,
- 2U - teren usług,
- 2ZE - teren zieleni nieurządzonej,
- 1ZI - tereny zieleni izolacyjnej;
Działka 1/7:
- 1ML - teren zabudowy rekreacyjnej,
- 3ZN - tereny zieleni urządzone z przewagą niskiej;
Działka 1/8:
- 3KX - tereny dróg pieszych;
Działka 1/9:
- 1KX - teren dróg pieszych,
- 3ZN - tereny zieleni urządzonej z przewagą niskiej,
- 1ZE - tereny zieleni nieurządzonej;
Działka 1/10:
- 1ZI, 2ZI - tereny zieleni izolacyjnej,
- 1U, 2U, 3U - tereny usług,
- 1ZN, 2ZN, 3ZN, 5ZN - tereny zieleni urządzonej z przewagą niskiej,
- 1ZP, 2ZP - tereny zieleni urządzonej z przewagą wysokiej,
- 1ML - teren zabudowy rekreacyjnej,
- 1KXs - teren dróg wewnętrznych pieszo-jezdnych,
- 1ZE, 2ZE - teren zieleni nieurządzonej,
- 1UT, 2UT - teren plaż trawiastych,
- 1KD - teren drogi dojazdowej,
- 1EE - teren stacji transformatorowej kontenerowej,
- 1KX, 2KX, 3KX - teren dróg pieszych,
- 1K - tereny przeznaczone na poszerzenie pasa drogowego istniejących dróg,
- 1NO - teren oczyszczalni ścieków.
Spółka w żaden sposób nie wykorzystuje i nie wykorzystywała nieruchomości w ramach prowadzanej działalności gospodarczej. Spółka przejęła omawianą nieruchomość w ramach rozliczenia wyemitowanych obligacji od emitenta obligacji, będących jednocześnie dłużnikiem Spółki z tego tytułu, tj. E. Sp. z.o.o SKA przeznaczyła je do sprzedaży.
Nieruchomość nie jest i nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej Spółki. Spółka nabyła nieruchomość w trybie art. 453 Datio in solutum Kodeksu Cywilnego gdzie opłacono PCC i przeznaczyła ją do sprzedaży.
Spółka nie będzie wnosić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.
Pytanie
Czy w związku z faktem, iż:
- nabywcą jest Kościół;
- Spółka nabyła nieruchomość w formule Datio in Solutum;
- dłużnik zwolniony był z podatku VAT z mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, opłacono przy transakcji PCC;
- Spółka jest zarejestrowana w rejestrze VAT ze statusem czynny
Spółka może dokonać sprzedaży nieruchomości bez podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
W opinii Spółki, transakcja sprzedaży nieruchomości powinna zostać zwolniona z podatku VAT.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się z podatku:
Dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że 28 grudnia 2023 r. nabyli Państwo nieruchomość w formule Datio in Solutum od spółki w likwidacji. Nieruchomość nie jest zabudowana. Państwa dłużnik był zwolniony z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług, w związku z czym dokonano płatności PCC. Obecnie pozyskali Państwo nabywcę na nieruchomość, którym jest B., wpisany do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych. B. działa na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Państwa zadaniem było przejęcie nieruchomości od emitentów obligacji, którzy nie wywiązali się z obowiązku zapłaty. Środki odzyskane po sprzedaży nieruchomości zostają przekazane do udziałowców celem dokonania wykupu jednostek uczestnictwa od inwestorów, pomniejszone o koszty jej funkcjonowania. W żaden sposób nie wykorzystują i nie wykorzystywali Państwo nieruchomości w ramach prowadzanej działalności gospodarczej. Przejęli Państwo omawianą nieruchomość w ramach rozliczenia wyemitowanych obligacji od emitenta obligacji, będących jednocześnie Państwa dłużnikiem, z tego tytułu dłużnik przeznaczył je do sprzedaży. Nieruchomość nie jest i nie była wykorzystywana do Państwa działalności gospodarczej.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy mogą Państwo dokonać sprzedaży nieruchomości bez podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.
Na wstępie wskazać należy, że sprzedaż przez Państwa niezabudowanych działek o nr ewidencyjnych: 1/4, 1/5, 1/7, 1/8, 1/9, 1/10 będzie stanowiła dostawę dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, gdyż przejęli Państwo nieruchomość od emitentów obligacji, którzy nie wywiązali się z obowiązku zapłaty. Środki odzyskane po sprzedaży nieruchomości przekazane zostaną do udziałowców celem dokonania wykupu jednostek uczestnictwa od inwestorów. Tym samym nabycie nieruchomości miało związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.
W konsekwencji, czynność sprzedaży opisanych działek nastąpi w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwo w odniesieniu do tej transakcji wystąpią w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.
Zbycie przez Państwa niezabudowanych działek o nr 1/4, 1/5, 1/7, 1/8, 1/9, 1/10 będzie stanowić dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Przez tereny budowlane - w świetle art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się:
Grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane - są zwolnione od podatku.
Według art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):
Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
Stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.
Zatem dokonana wyżej analiza przepisów jednoznacznie wskazuje, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy czym - jak wyjaśniono wyżej - o tym, że dany teren jest terenem budowlanym przesądzają zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy.
Z okoliczności sprawy wynika, że dla nieruchomości ustalono MPZP, zgodnie z którym działki mają następujące przeznaczenie:
- działka 1/4: 3ZN - tereny zieleni urządzone z przewagą niskiej;
- działka 1/5: 3ZN, 4ZN - tereny zieleni urządzone z przewagą niskiej, 2K - tereny przeznaczone na poszerzenie pasa drogowego istniejących dróg, 2U - teren usług, 2ZE - teren zieleni nieurządzonej, 1ZI - tereny zieleni izolacyjnej;
- działka 1/7: 1ML - teren zabudowy rekreacyjnej, 3ZN - tereny zieleni urządzone z przewagą niskiej;
- działka 1/8: 3KX - tereny dróg pieszych;
- działka 1/9: 1KX - teren dróg pieszych, 3ZN - tereny zieleni urządzonej z przewagą niskiej, 1ZE - tereny zieleni nieurządzonej;
- działka 1/10: 1ZI, 2ZI - tereny zieleni izolacyjnej, 1U, 2U, 3U - tereny usług, 1ZN, 2ZN, 3ZN, 5ZN - tereny zieleni urządzonej z przewagą niskiej, 1ZP, 2ZP - tereny zieleni urządzonej z przewagą wysokiej, 1ML - teren zabudowy rekreacyjnej, 1KXs - teren dróg wewnętrznych pieszo-jezdnych, 1ZE, 2ZE - teren zieleni nieurządzonej, 1UT, 2UT - teren plaż trawiastych, 1KD - teren drogi dojazdowej, 1EE - teren stacji transformatorowej kontenerowej, 1KX, 2KX, 3KX - teren dróg pieszych, 1K - tereny przeznaczone na poszerzenie pasa drogowego istniejących dróg, 1NO - teren oczyszczalni ścieków.
Generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego lub zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, grunty stanowią teren nieprzeznaczony pod zabudowę oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy - są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.
Odnosząc się do okoliczności sprawy należy stwierdzić, że działka nr 1/4, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest jako tereny zieleni urządzonej z przewagą niskiej nie stanowi gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a w konsekwencji nie mieści się w pojęciu terenu budowlanego, zdefiniowanego w art. 2 pkt 33 ustawy. Tym samym jej sprzedaż będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Natomiast działka nr 1/8, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest jako teren dróg pieszych stanowi teren budowlany, zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Takie przeznaczenie terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wyklucza zastosowanie przy dostawie tej działki zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
W tym miejscu przywołać należy art. 15 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zgodnie z którym:
Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i graficzną, zgodnie z zapisami studium oraz z przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem, wraz z uzasadnieniem.
Stosownie zaś do art. 15 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W planie miejscowym określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o rożnym przeznaczeniu lub różnych zasadach gospodarowania.
Należy również wskazać na orzeczenie TSUE, który w wyroku z 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C‑251/05 stwierdził, że:
„Okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty przez ustawodawstwo danego państwa członkowskiego zwolnieniem dającym prawo do zwrotu zapłaconego podatku w rozumieniu art. 28 ust. 2 lit. a) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/77/EWG z 19 października 1992 r. uzupełniającą wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/77/EWG z 19 października 1992 r. uzupełniającą wspólny system podatku od wartości dodanej i zmieniająca dyrektywę 77/388/EWG (zbliżanie stawek VAT), oraz z drugiej strony towary wyłączone przez to ustawodawstwo z zakresu zastosowania tego zwolnienia, nie stoi na przeszkodzie temu, aby dane państwo członkowskie pobierało podatek VAT od dostawy towarów wyłączonych według stawki zwykłej”.
W wyroku tym TSUE wskazał też, że:
„Pomimo iż faktycznie z orzecznictwa tego wynika, iż jedna dostawa co do zasady podlega jednej stawce podatku VAT, to jednak nie sprzeciwia się ono oddzielnemu opodatkowaniu określonych składników tej dostawy, o ile tylko takie opodatkowanie będzie zgodne z warunkami, od których art. 28 ust. 2 lit. a) szóstej dyrektywy uzależnia zastosowanie zwolnień dających prawo do zwrotu zapłaconego podatku”.
Z powyższego orzeczenia wynika, że dopuszczalne jest opodatkowanie dostawy jednego towaru różnymi stawkami podatku VAT. Tym samym, jeśli np. według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działka ewidencyjna znajduje się na terenach przeznaczonych oraz nieprzeznaczonych pod zabudowę, to dostawa takiej działki może podlegać opodatkowaniu według właściwych stawek VAT lub w części korzystać ze zwolnienia.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla działek o nr 1/5, 1/7, 1/9, 1/10, zgodnie ze wskazanym art. 15 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wyznacza tereny o różnym przeznaczeniu, czyli różnych zasadach gospodarowania.
Zatem, z uwagi na to, że:
- dla części działki 1/5 MPZP jako przeznaczenie przewiduje 3ZN, 4ZN - tereny zieleni urządzone z przewagą niskiej, 2ZE - teren zieleni nieurządzonej, 1ZI - tereny zieleni izolacyjnej;
- dla części działki 1/7 MPZP jako przeznaczenie przewiduje 3ZN - tereny zieleni urządzone z przewagą niskiej;
- dla części działki 1/9 MPZP jako przeznaczenie przewiduje 3ZN - tereny zieleni urządzonej z przewagą niskiej, 1ZE - tereny zieleni nieurządzonej;
- dla części działki 1/10 MPZP jako przeznaczenie przewiduje 1ZI, 2ZI - tereny zieleni izolacyjnej, 1ZN, 2ZN, 3ZN, 5ZN - tereny zieleni urządzonej z przewagą niskiej, 1ZP, 2ZP - tereny zieleni urządzonej z przewagą wysokiej, 1ZE, 2ZE - teren zieleni nieurządzonej, 1UT, 2UT - teren plaż trawiastych,
to sprzedaż nieruchomości w tej części, w jakiej nie będzie stanowić terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Natomiast sprzedaż nieruchomości co do części działek:
- 1/5 dla której MPZP jako przeznaczenie przewiduje 2K - tereny przeznaczone na poszerzenie pasa drogowego istniejących dróg, 2U - teren usług,
- 1/7 dla której MPZP jako przeznaczenie przewiduje 1ML - teren zabudowy rekreacyjnej,
- 1/9 dla której MPZP jako przeznaczenie przewiduje 1KX - teren dróg pieszych,
- 1/10 dla której MPZP jako przeznaczenie przewiduje 1U, 2U, 3U - tereny usług, 1ML - teren zabudowy rekreacyjnej, 1KXs - teren dróg wewnętrznych pieszo-jezdnych, 1KD - teren drogi dojazdowej, 1EE - teren stacji transformatorowej kontenerowej, 1KX, 2KX, 3KX - teren dróg pieszych, 1K - tereny przeznaczone na poszerzenie pasa drogowego istniejących dróg, 1NO - teren oczyszczalni ścieków
nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż działki w części, w której w MPZP są przeznaczone pod zabudowę będą stanowiły teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy.
Z uwagi na to, że w stosunku do działki 1/8 oraz do części działek 1/5, 1/7, 1/9 oraz 1/10 nie będzie znajdować zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, to należy przeanalizować przesłanki do ewentualnego zastosowania zwolnienia od podatku dostawy ww. części nieruchomości wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione zatem muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
- przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 lutego 2013 r. sygn. akt I FSK 627/12:
„Zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, przysługuje tylko wtedy, gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub ustawy, co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.
W wyroku, na który powołuje się NSA, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”. Tym samym przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.
Z opisu sprawy wynika, że nabyli Państwo nieruchomość w formule Datio in Solutum od spółki w likwidacji. Państwa dłużnik był zwolniony z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług, w związku z czym dokonano płatności PCC. Wskazali Państwo, że w żaden sposób nie wykorzystują i nie wykorzystywali Państwo nieruchomości w ramach prowadzanej działalności gospodarczej. Przejęli Państwo omawianą nieruchomość w ramach rozliczenia wyemitowanych obligacji od emitenta obligacji, będących jednocześnie Państwa dłużnikiem.
Zatem, jak wynika z opisu sprawy, nabycie działek nastąpiło w związku z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą. Natomiast z uwagi na fakt, że nie były one w żaden sposób wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, nie można uznać, że były w całym okresie posiadania wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT. Oznacza to, że nie został spełniony jeden z warunków do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dla dostawy działek 1/5, 1/7, 1/9 i 1/10 w części, w jakiej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod zabudowę. Analogicznie, ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie będzie korzystać także dostawa działki 1/8.
Zatem, sprzedaż przez Państwa opisanych we wniosku nieruchomości, w części w jakiej będą one stanowić teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, nie będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż nie będą spełnione łącznie określone w tym przepisie warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia.
Podsumowując, planowana przez Państwa dostawa działki 1/8 oraz działek 1/5, 1/7, 1/9 i 1/10 w części, w jakiej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod zabudowę, będzie opodatkowana przy zastosowaniu właściwej stawki podatku. Natomiast dostawa działki 1/4 oraz działek 1/5, 1/7, 1/9 i 1/10 w części, w jakiej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie są przeznaczone pod zabudowę, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
W konsekwencji Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja dotyczy wniosku wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
