Interpretacja indywidualna z dnia 18.12.2012, sygn. IPPB2/436-552/12-4/MZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat interpretacji
Należy wskazać, iż czynność zawarcia umowy outsourcingu nie mieści się mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych mogą natomiast podlegać czynności na podstawie których zostanie zawarta umowa, o ile przybiorą postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23.10.2012 r. (data wpływu 26.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy outsourcingu - prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26.10.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności w zakresie cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy outsourcingu.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) została utworzona w celu podjęcia działalności w szczególności w obszarze usług magazynowych i usług wspierających transport. W tym zakresie Spółka zamierza świadczyć usługi kompleksowej obsługi magazynowej, obejmującej całość procesów związanych z przyjmowaniem, przechowywaniem i wydawaniem towarów. W związku z profilem swojej działalności Wnioskodawca planuje nawiązać współpracę w zakresie działalności magazynowej z dużym podmiotem działającym na rynku branży motoryzacyjnej spółką I. (dalej: Kontrahent).
Kontrahent jest największym dystrybutorem części zamiennych do samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych w Europie Środkowo-Wschodniej. W ofercie Kontrahenta znajdują się części zamienne do samochodów osobowych i ciężarowych oraz części zamienne i akcesoria do naczep, przyczep, autobusów i maszyn rolniczych. Kontrahent posiada filie m.in. w Czechach, Bułgarii, Słowacji, na Ukrainie, Litwie, Węgrzech. W związku z przedmiotem i zakresem prowadzonej działalności Kontrahent posiada rozbudowany system magazynowy oparty na wynajmowanych powierzchniach magazynowych oraz powierzchniach własnych lub leasingowych (tzw. Huby magazynowe). Obsługę procesów magazynowych Kontrahent wykonuje bądź we własnym zakresie (we własnych centrach magazynowych w C. i K.) przy wykorzystaniu własnych zasobów osobowych (w obu centrach pracuje ponad 780 osób), bądź korzysta z usług podmiotów zewnętrznych. W tym ostatnim przypadku, podmioty te wykonują na rzecz Kontrahenta kompleksową usługę magazynową.
W ramach reorganizacji organizacji przedsiębiorstwa Kontrahenta, której celem jest koncentracja na działalności podstawowej (sprzedaż i dystrybucja części samochodowych) i przekazanie do podmiotów zewnętrznych innych funkcji i zadań gospodarczych, Kontrahent rozważa obecnie komercjalizację działalności prowadzonej we własnych centrach magazynowych. Taka komercjalizacja w jednym z rozważanych wariantów polegałaby na outsourcingu funkcji magazynowych do Spółki na podstawie zawartej ze Spółką umowy outsourcingu (umowa o świadczenie usług magazynowych). Przedmiotem umowy byłoby świadczenie przez Spółkę kompleksowej obsługi procesów magazynowych na rzecz Kontrahenta. W szczególności, Spółka w ramach umowy outsourcingu przejęłaby wszelkie funkcje i zadania związane z prowadzeniem działalności magazynowej aktualnie realizowane przez Kontrahenta i świadczyłaby na rzecz Kontrahenta zintegrowane usługi magazynowe w zamian za określone w umowie outsourcingu wynagrodzenie. Usługi Spółki, w założeniu, miałyby obejmować, przykładowo: przyjmowanie do magazynu towarów Kontrahenta lub wskazanych przez niego osób we wszystkie dni w roku, wydawanie z magazynu towarów, na polecenie Kontrahenta lub osób przez niego wskazanych, we wszystkie dni w roku, bieżące informowanie Kontrahenta o stanie zapełnienia magazynu stopniu wykorzystania powierzchni magazynowej i regałowej, zabezpieczenie towarów przed ich utratą lub utratą przez nie wartości, dbanie o prawidłowe rozłożenie towarów i porządek w magazynie, zgłaszanie w systemie komputerowym na bieżąco braków i pomyłek w magazynie oraz zgłaszania towarów znajdujących się w magazynie, kompletowanie partii towarów przeznaczonych do wydania, zgodnie z poleceniem Kontrahenta lub osób przez niego wskazanych, a w razie potrzeby opakowywania takiej partii w sposób zabezpieczający towary przed utratą ich wartości w czasie magazynowania lub transportu, itd.
Spółka swoje usługi świadczyliby na własne ryzyko i odpowiedzialność z wykorzystaniem wiedzy i doświadczenia w wykonywaniu takich usług. Usługi byłyby świadczone w obiektach należących do Kontrahenta (centra magazynowe w C. i K.). Do Kontrahenta należałoby również wyposażenie tych centrów (regały, taśmociągi, wagi, itd.). Spółka nabyłaby od Kontrahenta inne składniki majątkowe wykorzystywane aktualnie przez Kontrahenta w działalności magazynowej (wózki widłowe, itd.) forma tego nabycia nie została jeszcze ustalona (może to być sprzedaż, wynajem, itd.).Spółka zobowiązana byłaby również do posiadania oprogramowania komputerowego i wyposażenia niezbędnego celem należytego wykonania umowy outsourcingu.
Z przeprowadzonej przez Spółkę wstępnej analizy prawnej skutków prawnych związanych z zawarciem umowy outsourcingu wynika, że umowa ta spowoduje przejście na Spółkę zakładu pracy w rozumieniu art. 23 (1) Kodeksu pracy, tj. pracownicy I. pracujący w centrach magazynowych objętych komercjalizacją z mocy prawa przejdą do Spółki, która w związku z tym stanie się nowym pracodawcą dla tych pracowników.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w związku z zawarciem umowy outsourcingu po stronie Spółki powstanie jakikolwiek przychód do opodatkowania w rozumieniu art. 10 ust. 1 bądź art. 12 ust. 1 ustawy o CIT...
Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Zdaniem Wnioskodawcy, samo zawarcie z Kontrahentem umowy outsourcingu obejmującej przekazanie na rzecz Spółki całości zadań wykonywanych dotychczas bezpośrednio przez Kontrahenta w zakresie obsługi procesów magazynowych nie spowoduje bezpośrednio lub pośrednio jakichkolwiek skutków podatkowych po stronie Spółki w podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC).
Zawarcie umowy outsourcingu, co do zasady, ma na celu wydzielenie i przekazanie określonych zadań i funkcji, wykonywanych dotychczas przez dane przedsiębiorstwo, do firmy zewnętrznej - usługodawcy. Jest to umowa nienazwana, nieuregulowana przepisami Kodeksu cywilnego, która w praktyce zawierać może w sobie elementy umowy zlecenia, umowy o dzieło lub wybrane elementy obu tych umów - strony takiej umowy mają swobodę w określeniu elementów istotnych takiej umowy. Umowa outsourcingu ma charakter umowy o oświadczenia usług. Co do zasady umowa taka określa zakres powierzonych czynności (zadań) i zasady ich świadczenia przez usługodawcę. Z perspektywy usługobiorcy umowa może precyzować sposób wykonywania określonych funkcji przez usługodawcę oraz zawierać określone gwarancje prawidłowego ich wykonywania. Zwykle określa ona zasady i zakres odpowiedzialności usługodawcy. Umowa na świadczenie usług outsourcingowych określa również szczegółowe zasady wynagrodzenia należnego usługodawcy za prawidłowe wykonanie usług (powierzonych zadań). Zawarcie umowy outsourcingu, podobnie jak każdej innej umowy usługowej, w której nie określono żadnych świadczeń (pieniężnych, rzeczowych, itd.) wynikających wyłącznie z samego tytułu zawarcia umowy jest neutralne w PCC.
W rozważanym wariancie komercjalizacji centrów magazynowych, Kontrahent wskutek zawarcia ze Spółką umowy outsourcingu przekazałaby Spółce ogół zadań i funkcji z zakresu obsługi procesów magazynowych. Spółka w ramach tej umowy zobowiązałaby się realizować na rzecz I Kontrahenta te zadania i funkcje w zamian za określone wynagrodzenie. Sama umowa zawierałaby wskazane powyżej cechy umowy outsourcingu (w szczególności, ryzyko i odpowiedzialność za świadczone na rzecz Spółki usługi obciążałyby Partnerów). Ważnym skutkiem prawnym związanym z tą umową, ale niezależnym od woli i zamiaru Stron, byłoby przejście z mocy prawa pracowników Spółki do Partnerów w trybie przewidzianym w art. 23(1) Kodeksu pracy dla przejścia zakładu pracy.
Z zawarcia przez Spółkę i Kontrahenta umowy outsourcingu nie będą wynikały żadne inne świadczenia Stron niż świadczenie Spółki dla Kontrahenta w postaci wykonanych na jego rzecz usług z zakresu obsługi procesów magazynowych i świadczenie Kontrahenta na rzecz Spółki w postaci wypłaty ustalonego wynagrodzenia. Z kolei przejście zakładu pracy na Spółkę będzie wynikało wyłącznie z mocy art. 23(1) Kodeksu pracy. Art. 23(1) Kodeksu pracy jest przepisem o charakterze bezwzględnie obowiązującym, tzn. skutek prawny przewidziany tym przepisem (zmiana osoby pracodawcy) realizuje się z mocy prawa bez względu na wolę, czy zamiary podmiotów zawierających umowę outsourcingu: Oznacza to, że skutek ten nie może być wyłączony czy też zlikwidowany w drodze jednostronnych oświadczeń woli pracodawcy, jak również w następstwie umów zawieranych przez zakład podlegający przejęciu (w części lub w całości) z zakładem przejmującym (wyrok Sądu Najwyższego z 17 maja 1995 r., I PRN 9/95). Głównym celem tego przepisu jest wprowadzenie gwarancji niepogarszania sytuacji pracowników w sytuacji restrukturyzacji działalności dotychczasowego pracodawcy (zachowanie w ramach takiej restrukturyzacji wszelkich warunków dotychczasowego zatrudnienia u nowego pracodawcy). W tym sensie, przejście zakładu pracy ze Spółki na Partnerów na podstawie art. 23(1) Kodeksu pracy nie będzie dla Spółki konstytuowało przysporzenia (rzeczy, prawa, świadczenia), które byłoby opodatkowane PCC.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:
- umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
- umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
- umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
- umowy dożywocia,
- umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,
- ustanowienie hipoteki,
- ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
- umowy depozytu nieprawidłowego,
- umowy spółki.
Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).
Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.
Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.
Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż czynność zawarcia umowy outsourcingu nie mieści się mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych mogą natomiast podlegać czynności na podstawie których zostanie zawarta umowa, o ile przybiorą postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 458 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie