Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 20.07.2005, sygn. PO-436/3/05, Urząd Skarbowy w Nysie

Temat interpretacji

PO S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 216 oraz art. 14a par.1 i par.4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. Nr 8 z 2005r. poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nysie po zapoznaniu się z treścią Pani wniosku z dnia 2 czerwca 2005r. uznaje Pani stanowisko w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z zakresu podatku od spadków i darowizn oraz podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczącej przekazania na Pani konto środków pieniężnych przez córkę za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Na podstawie art. 14a par.1 cytowanej wyżej ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta jest obowiązany do udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub postępowanie przed sądem administracyjnym.
Udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego stosownie do art. 14a par.4 Ordynacji podatkowej następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku.
Córka wnioskodawczyni przebywająca za granicą chciała nabyć w Polsce samochód. W salonie samochodowym należało wpłacić do 31 grudnia 2003r. gotówkę w PLN.
W związku z powyższym w dniu 18.12.2003r. córka wpłaciła na konto wnioskodawczyni odpowiednią kwotę euro, aby wnioskodawczyni dokonała za córkę zapłaty za samochód.
W banku poinformowano wnioskodawczynię, iż nie może pobrać otrzymanych na konto pieniędzy bez uiszczenia podatku, w związku z czym wnioskodawczyni zadysponowała, aby otrzymaną kwotę zwrócić na konto córki.
31 grudnia 2003r. córka wnioskodawczyni nabyła w salonie samochodowym samochód za pożyczone pieniądze. W końcu stycznia 2004r. okazało się, iż przekazane na koto wnioskodawczyni pieniądze nie zostały odesłane na konto córki i wskutek niekompetencji pracownicy banku pozostają na koncie depozytowym.
6 lutego 2004r. wnioskodawczyni podjęła bez opłacenia podatku wyliczoną w PLN równowartośćprzekazanych na konto wnioskodawczyni EURO.
Następnego dnia wnioskodawczyni oddała w imieniu córki pieniądze pożyczkodawcom.
Z powyższych operacji finansowych wnioskodawczyni nie odniosła żadnych korzyści.

Stanowisko podatnika:
Wnioskodawczyni z tytułu wyżej opisanej operacji finansowej nie podlega opodatkowaniu.

Prawna ocena stanu faktycznego.
Z treści art. 353#185; Kodeksu cywilnego, regulujacego swobodę zawierania umów wynika, iż strony mogą ułożyć stosunek prawny według swojego uznania, byleby cel lub treść nie sprzeciwiały się naturze tego stosunku i zasadom współżycia społecznego. Wskazany przepis wprowadza trzy rodzaje ograniczeń: ustawę, właściwość (naturę) stosunku prawnego i zasady współżycia społecznego.
Strony mają zatem do wyboru trzy możliwości:

1. przyjęcie bez jakichkolwiek modyfikacji określonego typu umowy uregulowanej normatywnie,
2. zawarcie umowy nazwanej z jednoczesnym wprowadzeniem do niej pewnych odmienności, w tym również połączenia cech kilku umów nazwanych (tzw. umowy mieszane),
3. zawarcie umowy nienazwanej, której treść kształtują według swojego uznania (z zachowaniem ograniczeń wynikających z art.353#185; K.c.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09.09.2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jednolity DZ.U z 2005r Nr 41 poz. 399) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wymienione w tym przepisie, tj:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki,
• umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia oraz ustanowienia odpłatnej renty,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• umowy majątkowe małżeńskie,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki (akty założycielskie).

Są to zdarzenia prawne zaliczane do umów nazwanych, tj do umów których istotę określa prawo cywilne.
Omawiana umowa - z uwagi na treść - ma pewne cechy wspólne umowy zlecenia (art.734-751 Kodeksu cywilnego) oraz umowy przekazu (art. 921#185; K.c.)
W opisanym stanie faktycznym wnioskodawczyni nie stała się podmiotem uprawnionym do dysponowania przekazanymi przez córkę pieniędzmi w sposób inny niż wskazany w umowie. Stąd czynność ta nie może być kwalifikowana jako umowa: pożyczki (art. 720K.c.) użytkowania nieprawidłowego(art. 264 K.c.), bądź depozytu nieprawidłowego (art. 845 K.c.), zawarcie których rodzi obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Istota umowy pożyczki, użytkowania nieprawidłowego i depozytu nieprawidłowego, którego przedmiotem są pieniądze sprowadza się do tego, że środki pieniężne przechodzą na czas określony na własność odpowiednio pożyczkobiorcy, biorącego w użytkowanie lub przechowawcy, którzy mogą nimi rozporządzać według własnego uznania, a z taką sytuacją w opisanym stanie faktycznym nie mamy do czynienia.

Brak również podstaw do stwierdzenia, iż pomiędzy wnioskodawczynią i jej córką doszło do zawarcia umowy darowizny, co wiązałoby się z powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu podatku od spadków i darowizn ( tekst jednolity Dz.U. z 2004r. nr 142, poz. 1514 ze zmianami).
W myśl art. 888 par. 1.K.c. "przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku", co w opisanej przez wnioskodawczynię sytuacji nie miało miejsca.Zatem operacja finansowa, o której mowa w opisanym wyżej stanie faktycznym, będąca wynikiem funkcjonowania w obrocie cywilnym zasady swobody umów nie powoduje w stosunku do wnioskodawczyni konsekwencji podatkowych.

Jednocześnie tutejszy organ podatkowy informuje, że powyższa interpretacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wg stanu prawnego dotyczącego okresu, w którym miało miejsce opisane zdarzenie.
Zgodnie z art.14b par.2 Ordynacji podatkowej interpretacja, o której mowa w art.14a par.1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w art.14b par5 Ordynacji podatkowej.
Na niniejsze postanowienie w trybie art. 14a par.4 i art.236 Ordynacji podatkowej przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej zgodnie z art.1 ust.1 lit.a ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej (tekst jednolity z 2004r. Dz.U. Nr 253, poz. 2532).