Interpretacja indywidualna z dnia 30.10.2020, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.252.2020.3.BD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy w związku ze sprzedażą udziałów w nieruchomości Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych tj. od sprzedaży udziałów?

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 11 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym 21 października 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomości nabytej w spadku po ojcu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomości nabytej w spadku po ojcu.

Jako, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych (zawierał braki), w piśmie z 13 października 2020 r. znak: 0111-KDIB2-3.4014.252.2020.2.BD, 0114-KDIP3-2.4011.523. 2020.3.MS wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 21 października 2020 r. (wpływ pisma) oraz 22 października 2020 r. (dodatkowa wpłata).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 1984 r. ojciec Wnioskodawczyni na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia praw do spadku odziedziczył udziały w nieruchomości. Z kolei 31 stycznia 2017 r., na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia Wnioskodawczyni odziedziczyła spadek po ojcu. W jego skład wchodziły udziały w nieruchomości, które ojciec Wnioskodawczyni odziedziczył w 1984 r. po swoim ojcu, tj. dziadku Wnioskodawczyni. Otrzymany spadek Wnioskodawczyni wykazała i została zwolniona z opłaty podatku od spadku. Następnie w dniu 28 lipca 2020 r. sprzedała udziały w nieruchomości na podstawie aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą udziałów w nieruchomości Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych tj. od sprzedaży udziałów?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie istnieje konieczność opłaty podatku, ponieważ spadkodawca, tj. ojciec Wnioskodawczyni posiadał udziały w nieruchomości powyżej 5 lat (od 1984 r.). Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawczyni, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych (pytania oznaczonego we wniosku nr 1).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawczyni wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku podatkowego decyduje w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych moment dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Jak wynika z powołanych przepisów umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Natomiast obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni 31 stycznia 2017 r., na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia odziedziczyła spadek po ojcu. W jego skład wchodziły udziały w nieruchomości. Otrzymany spadek Wnioskodawczyni wykazała i została zwolniona z opłaty podatku od spadku. Następnie w dniu 28 lipca 2020 r. sprzedała udziały w nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi fakt czy w związku ze sprzedażą ww. udziałów w nieruchomości będzie ciążył na niej obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawczyni powołując się na art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w uzupełnieniu wniosku wskazała, że jako sprzedająca nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Powołany przez Wnioskodawczynię przepis określa co stanowi postawę opodatkowania przy poszczególnych czynnościach cywilnoprawnych. Nie ma więc w niniejszej sprawie znaczenia. Podstawę oceny stanowiska Wnioskodawczyni stanowi natomiast powołany wyżej art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jasno z niego wynika, że w przypadku umowy sprzedaży obowiązek podatkowy ciąży na kupującym. Zatem Wnioskodawczyni nie była w opisanej sytuacji podatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawczyni (jako strona sprzedająca) dokonała sprzedaży udziału w nieruchomości, a obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym. Reasumując, Wnioskodawczyni z tytułu ww. sprzedaży nie była zobowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej