Interpretacja indywidualna z dnia 23 grudnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.411.2022.4.BB
Temat interpretacji
Skutki podatkowe zawarcia umowy pożyczki.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 9 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczył m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy odnowienia i pożyczki. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 2 grudnia 2022 r. (uiszczenie brakującej opłaty) oraz w piśmie z daty wpływu 7 grudnia 2022 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, pełniącą funkcję Prezesa Zarządu spółki (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (…), wpisanej do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (…), której dokumentacja rejestrowa prowadzona jest przez Sąd Rejonowy (…) w (…), (…) o kapitale zakładowym (…) zł (…) (dalej jako „Spółka”). Oprócz pełnionej funkcji Prezesa Zarządu Spółki, Wnioskodawca pozostaje jednocześnie właścicielem 900 (dziewięciuset) nieuprzywilejowanych udziałów Spółki, których wartość nominalna odpowiada 90,00% kapitału zakładowego Spółki.
Spółka pozostaje polskim rezydentem podatkowym. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki, zgodnie z treścią wpisu dotyczącego Spółki w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, jest sprzedaż (…). Przedmiotem pozostałej działalności Spółki, zgodnie z przedmiotowym wpisem, jest m. in. pozostałe (…) W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka pozostaje zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług (data zarejestrowania - 01 września 2012 roku).
Umową majątkową małżeńską z 17 września 2014 r., Repertorium A nr (…), zawartą z (…) (…) Wnioskodawca wprowadził w swoim małżeństwie ustrój rozdzielności majątkowej.
Na mocy umowy o podział majątku wspólnego i umowy z 17 września 2014 r. Repertorium A nr (…), Wnioskodawca nabył:
1)nieruchomość objętą księgą wieczystą o numerze (…) o wartości (…) zł (słownie złotych: (...) 00/100) oraz
2)wierzytelności o łącznej wartości (…) zł (słownie złotych: (…) 00/100),
– z zastrzeżeniem, że tytułem zwrotu nakładów poczynionych z majątku wspólnego na pokrycie wkładu do spółki pod firmą: (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w (…) (przekształcona w trybie art. 551 § 1 i nast. Kodeksu spółek handlowych w Spółkę - dalej jako „Spółka przekształcana”) Wnioskodawca wypłaci (…) (…) kwotę odpowiadającą wartości rynkowej nieruchomości położonej w (…) przy ulicy (…), objętej księgą wieczystą (…) z chwili jej sprzedaży (dalej jako „Nieruchomość”), w terminie do 30 września 2021 r. (dalej jako „Wierzytelność”).
Pierwotnie, Nieruchomość została nabyta przez (…) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), na mocy aktu notarialnego z 19 grudnia 2006 r . Repertorium A nr (…). W konsekwencji, umową przeniesienia własności nieruchomości z 31 sierpnia 2012 roku. Repertorium A (…), Nieruchomość została przeniesiona na Spółkę przekształcaną.
W związku z trwałym zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Nieruchomości oraz na działkach towarzyszących, których Spółka była współwłaścicielem:
1)w udziale wynoszącym 5/96 części nieruchomości położonej w (…), stanowiącej działkę (…). dla której Sąd Rejonowy (…), III Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…),
2)w udziale wynoszącym 1/4 części nieruchomości położonej w (…), stanowiącej działkę (…), dla której Sąd Rejonowy (…). III Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…),
3)w udziale wynoszącym 150/1.000 części nieruchomości położonej w (…), stanowiącej działkę (…). dla której Sąd Rejonowy (…), III Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…).
(dalej łącznie jako „Udziały w nieruchomościach”)
– Spółka zleciła sporządzenie operatu szacunkowego rzeczoznawcy majątkowemu (…), zgodnie z którym wartość Nieruchomości oraz Udziałów w nieruchomościach, na dzień 23 marca 2022 r., wyniosła (…) zł (słownie złotych: (…) 00/100) (dalej jako „Operat szacunkowy”). Wycena zawarta w Operacie szacunkowym stanowić miała podstawę do zbycia Nieruchomości oraz Udziałów w nieruchomościach, do czego zamierzała doprowadzić Spółka.
W związku z faktem, iż Wnioskodawca nie spłacił Wierzytelności, jednocześnie posiadając wiedzę o woli nabycia przez (…) (…) Nieruchomości oraz Udziałów w nieruchomościach, 20 maja 2022 r., zawarł ze Spółką – reprezentowaną przez pełnomocnika powołanego w trybie art. 210 ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych – porozumienie w przedmiocie zobowiązania do zbycia Nieruchomości w zamian za wierzytelność (dalej jako „Porozumienie”). Zgromadzenie Wspólników Spółki, w drodze uchwały, wyraziło zgodę na zawarcie Porozumienia.
Przedmiotem Porozumienia było ustalenie warunków zbycia przez Spółkę Nieruchomości oraz Udziałów w nieruchomościach na rzecz zainteresowanej zakupem (…) (…), w zamian za przeniesienie na Spółkę Wierzytelności, a następnie zawarcie przez Spółkę z Wnioskodawcą umowy, która w sposób szczegółowy ureguluje warunki spłaty Wierzytelności pomiędzy Spółką, a Wnioskodawcą. W ramach Porozumienia, Wnioskodawca zobowiązał się do doprowadzenia do nabycia przez (…) (…) Nieruchomości oraz Udziałów w nieruchomościach, w zamian za Wierzytelność, do 31 maja 2022 r., a Spółka do sprzedaży Nieruchomości oraz Udziałów w nieruchomościach w zamian za Wierzytelność, w powyższym terminie.
W wykonaniu Porozumienia, na mocy umowy zamiany z 24 maja 2022 roku, Repertorium A nr (…) notariusza (…), Spółka dokonała zamiany, na podstawie której Spółka przeniosła na rzecz (…) (…) Nieruchomość oraz Udziały w nieruchomościach, w zamian za co (…) (…) przeniosła na Spółkę Wierzytelność (dalej jako "Umowa zamiany"). Umowa zamiany została dokonana bez spłat i dopłat.
W następstwie zawarcia Umowy zamiany, w wykonaniu Porozumienia, Wnioskodawca zawarł ze Spółką - reprezentowaną przez pełnomocnika powołanego w trybie art. 210 Kodeksu spółek handlowych – umowę odnowienia i pożyczki z 25 maja (dalej jako „Umowa odnowienia i pożyczki”). Zgromadzenie Wspólników Spółki, w drodze uchwały, wyraziło zgodę na zawarcie Umowy odnowienia i pożyczki.
Na podstawie Umowy odnowienia i pożyczki, Wnioskodawca, w celu umorzenia Wierzytelności, zobowiązał się do zwrotu kwoty (…) zł (słownie złotych: (…) 00/100) tytułem wykonania umowy pożyczki zgodnie z postanowieniami § 3 Umowy odnowienia i pożyczki, na co Spółka wyraziła zgodę. Strony zgodnie potwierdziły, że na skutek dokonania odnowienia, Wierzytelność wygasa, a między Stronami powstaje stosunek prawny opisany w zdaniu poprzednim.
W § 3 Umowy odnowienia i pożyczki, Strony przewidziały okres spłaty 5 lat oraz oprocentowanie w stosunku rocznym według zmiennej stopy procentowej – ustalanej w oparciu o bazową stopę procentową WIBOR 3M i marżę w wysokości 2,0 punktów procentowych (mechanizm tzw. „bezpiecznej przystani” – „safe harbour”).
W związku z zawarciem Umowy odnowienia i pożyczki, Wnioskodawca nie uiścił podatku od czynności cywilnoprawnych.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dokonanie przez Wnioskodawcę czynności polegającej na zawarciu ze Spółką umowy odnowienia i pożyczki podlega zwolnieniu przedmiotowemu określonemu w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, dokonanie przez Pana czynności polegającej na zawarciu ze Spółką Umowy odnowienia i pożyczki podlega zwolnieniu przedmiotowemu określonemu w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Stosownie do ogólnej zasady, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlega m.in. umowa pożyczki, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W związku z brzmieniem art. 4 pkt 7 omawianej ustawy, obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki spoczywa na biorącym pożyczkę. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 7 tejże ustawy, podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki stanowi kwota pożyczki. Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 0,5%. Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.
Jednakże, zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 4 omawianej ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:
a)w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.
b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
-umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach.
-umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
Mając na względzie powyższe, w Pana ocenie, w stanie faktycznym zaistniałym w niniejszej sprawie, spełnione zostały przesłanki o jakich mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, tj.:
1.Umowa odnowienia i pożyczki jest umową inną niż umowa spółki i jej zmiany;
2.Spółka, w ocenie Wnioskodawcy, jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonanej czynności;
3.Nie zachodzą wyjątki enumeratywnie wymienione w art. 2 pkt 4 lit. b) tiret pierwszy i drugi.
W konsekwencji, w pełni umotywowana pozostaje teza, że czynność polegająca na zawarciu ze Spółką Umowy odnowienia i pożyczki podlega zwolnieniu przedmiotowemu określonemu w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wobec czego w opisanym stanie faktycznym nie był Pan zobowiązany do złożenia deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz obliczenia i zapłaty podatku w wysokości, terminie i na zasadach przewidzianych w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b), art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 4 pkt 7, art. 6 ust. 1 pkt 7, art. 7 ust. 1 pkt 4 oraz art. 10 ust. 1 omawianej ustawy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.):
Podatkowi podlegają następujące czynności:
a)umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
b)umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
c)(uchylona),
d)umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
e)umowy dożywocia,
f)umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
g)(uchylona),
h)ustanowienie hipoteki,
i)ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
j)umowy depozytu nieprawidłowego,
k)umowy spółki.
W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy:
Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne.
Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, że w wyniku zawartego między Panem, opisaną we wniosku spółką (Spółka) oraz Panią (…) (…) zostało zawarte Porozumienie. W wyniku tego Porozumienia na Spółkę zostały przeniesione wierzytelności, które przysługiwały Pani (…) (…) od Pana. Tym samym stał się Pan dłużnikiem Spółki w stosunku do ww. wierzytelności. W Celu umorzenia tych wierzytelności zawarł Pan z opisaną we wniosku spółką (Spółka) umowę odnowienia i pożyczki. Na podstawie Umowy odnowienia i pożyczki – w celu umorzenia Wierzytelności, jakie Spółka miała wobec Pana. Strony zgodnie potwierdziły, że na skutek dokonania odnowienia, Wierzytelność wygasa, a między Stronami powstał stosunek prawny zobowiązujący Pana do zwrotu należnej Spółce kwoty poprzez zawarcie umowy pożyczki. W Umowie odnowienia i pożyczki został ustalony termin spłaty oraz oprocentowanie.
Umowa odnowienia (datio in solutum) została zdefiniowana w art. 506 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):
Jeżeli w celu umorzenia zobowiązania dłużnik zobowiązuje się za zgodą wierzyciela spełnić inne świadczenie albo nawet to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej, zobowiązanie dotychczasowe wygasa (odnowienie).
Jak wynika z powyższego umowa odnowienia może wystąpić w dwóch postaciach.
Jeżeli w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania dłużnik zobowiązuje się za zgodą wierzyciela do:
1)spełnienia innego świadczenia - czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych,
2)spełnienia tego samego świadczenia, lecz z innej podstawy prawnej ( w skutek czego powstaje nowy stosunek zobowiązaniowy) i odnowienie będzie dokonane w postaci jednej z umów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych to taka czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na zasadach ogólnych określonych w ustawie.
W opisanym przypadku, wskutek odnowienia doszło do zmiany podstawy prawnej Pana zobowiązania - wygasło zobowiązanie z tytułu Wierzytelności, a w jego miejsce powstało zobowiązanie z tytułu umowy pożyczki, a zatem mamy do czynienia z sytuacją o której mowa w pkt 2.
Zgodnie z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Umowa pożyczki zobowiązuje pożyczkodawcę do przeniesienia własności przedmiotu pożyczki na pożyczkobiorcę. Samo wydanie przedmiotu pożyczki może nastąpić w dowolny sposób, byle pożyczkobiorca miał możność swobodnego dysponowania czy to pieniędzmi, czy rzeczami będącymi przedmiotem umowy. Nie ma również żadnych przeszkód, aby przedmiot pożyczki znajdował się we władaniu pożyczkobiorcy przed zawarciem umowy pożyczki. Jest to umowa o charakterze konsensualnym i dochodzi do skutku poprzez samo porozumienie stron, a nie wskutek wydania przedmiotu pożyczki. Nie można również wykluczyć, że strony tak ukształtują wzajemne stosunki prawne, że zobowiązanie wobec jednej z nich zostanie uznane przez obie strony za przedmiot pożyczki udzielanej wobec drugiej strony.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu w wyniku zawarcia Umowy odnowienia i pożyczki doszło do zawarcia umowy pożyczki, która – co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży, przy umowie pożyczki – na biorącym pożyczkę.
Zgodnie art. 6 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – kwota lub wartość pożyczki albo depozytu, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.
W myśl art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Stawka podatku wynosi od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego – 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.
W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:
a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
b)jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułudokonania tej czynności, z wyjątkiem:
-umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
-umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.
Na podstawie powołanego powyżej przepisu art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, co do zasady, nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług lub gdy przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona z tego podatku (z wyjątkami określonymi w tym przepisie).
W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek Pana zapytanie dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znak: 0111-KDIB3-2.4012.705.2022.3.MD wynika, że czynność udzielenia odpłatnej pożyczki przez Spółkę, stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy w zw. z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na to, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie to usługa ta korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.
A zatem, skoro omawiana we wniosku umowa jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to do opisanej umowy znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku opisana czynność jest wyłączona z opodatkowania w podatku od czynności cywilnoprawnych.
W związku z powyższym należy potwierdzić Pana stanowisko, zgodnie z którym w opisanym stanie faktycznym nie był Pan zobowiązany do złożenia deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz obliczenia i zapłaty tego podatku.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ta interpretacja stanowi ocenę Pana stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie – znak: 0111-KDIB3-2.4012.705.2022.3.MD
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.