Opodatkowanie umowy cash poolingu. - Interpretacja - 0111-KDIB2-2.4014.247.2022.1.MZ

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4014.247.2022.1.MZ

Temat interpretacji

Opodatkowanie umowy cash poolingu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowanie umowy cash poolingu. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „Wydawca”) jest osobą prawną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. wydawanie książek, czasopism i pozostałych periodyków, działalność wydawnicza w zakresie oprogramowania, działalność związana z filmami nagraniami wideo i programami telewizyjnymi, działalność usługowa w zakresie informacji, przetwarzanie danych, zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność, działalność portali internetowych reklama, działalność fotograficzna.

Spółka wraz z innymi spółkami z grupy podmiotów powiązanych (dalej łącznie nazywanymi: „Grupa” lub „Uczestnikami” a pojedynczo: „Uczestnik”) planują przystąpić do oferowanego przez A Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w (…) (dalej „Bank”) systemu zarządzania płynnością finansową, tzw. usługi cash poolingu rzeczywistego (dalej: „System” lub „cash pooling”) Uczestnictwo w cash poolingu ma umożliwić Wnioskodawcy oraz innym Uczestnikom zwiększenie efektywności krótkoterminowego zarządzania środkami pieniężnymi dostępnych w ramach Grupy. Zastosowanie efektywnego cash poolingu umożliwia zarządzanie wspólne płynnością na poziomie Grupy i polega na fizycznym zerowaniu sald rachunków biorących udział w usłudze na koniec dnia, przy jednoczesnym uwspólnieniu płynności Grupy wynikającej z udostępniania wszystkich środków dodatnich zgromadzonych na rachunkach uczestników objętych usługą w ciągu dnia, wszystkim uczestnikom usługi. Uczestnicy, w przypadku chwilowego niedoboru płynności mają zapewnione śróddzienne finansowanie ich potrzeb płynnościowych w ramach grupy rachunków, osiągają korzyści z optymalizacji zarządzania środkami finansowymi na poziomie Grupy w tym kosztów finansowania i korzyści odsetkowych.

Zatem aby zrealizować powyższy cel Wnioskodawca wraz z innymi Uczestnikami planują przystąpić do Umowy o zarządzanie środkami pieniężnymi (dalej: „Umowa") z Bankiem. Uczestnicy Systemu posiadają siedziby działalności gospodarczej wyłącznie w Rzeczypospolitej Polskiej oraz są polskimi rezydentami podatkowymi. Umowa zakłada otwarcie i prowadzenie przez Bank dla poszczególnych Uczestników Systemu (dalej również zwanymi łącznie: „Posiadaczy Rachunków”, a pojedynczo: „Posiadacz Rachunku”) indywidualnego rachunku bankowego (dalej: „Rachunek”) prowadzonego w walucie PLN, przeznaczonego do prowadzenia bieżących rozliczeń i bieżących operacji wynikających i związanych z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą. Wszystkie Rachunki łącznie będą stanowić „Grupę Rachunków” objętych usługą zarządzania środkami pieniężnymi. W strukturze Grupy Rachunków Bank otworzy jednemu z Uczestników Systemu (dalej: „Posiadacz Główny” lub „Leader”) dwa dodatkowe typy rachunków bieżących, tj. „Rachunek Główny” oraz „Rachunek Rozliczeniowy”. Zatem, zgodnie z Umową rola Posiadacza Głównego będzie ograniczać się przede wszystkim do posiadania przez niego Rachunku Głównego oraz Rachunku Rozliczeniowego służących do przeprowadzania transakcji zarządzania środkami pieniężnymi przez Bank. Co istotne, Wnioskodawca obecnie nie posiada wiedzy, który z Uczestników Systemu zostanie Leaderem (w tym czy Leaderem będzie sam Wnioskodawca).

Na podstawie Umowy każdy z Posiadaczy Rachunków udzieli Bankowi nieodwołalnego przez czas obowiązywania Umowy pełnomocnictwa, z prawem udzielanie dalszych pełnomocnictw wyłącznie pracownikom Banku do dysponowania środkami pieniężnymi na swoim Rachunku objętym postanowieniami Umowy i w zakresie z niej wynikającym.

W ramach Systemu każdy z Uczestników zostanie uprawniony do składania do Banku zleceń na dokonanie płatności ze swojego indywidualnego Rachunku do wysokości aktualnego Limitu płynności Grupy Rachunków określonego w Umowie jako kwota ogólnodostępnych środków w Grupie Rachunków, rozumianą jako określoną w dowolnym czasie w ciągu dnia sumę całkowitej kwoty środków pieniężnych zdeponowanych na wszystkich Rachunkach (sumę sald dodatnich wszystkich rachunków objętych postanowieniami Umowy), pomniejszoną o sumę kwot wykorzystanych w tym samym czasie w Grupie Rachunków przez Posiadaczy Rachunków, w tym na mocy Umowy oraz blokad środków na Rachunkach. Każdorazowy wpływ środków pieniężnych na określony Rachunek skutkuje zwiększeniem dostępnego wszystkim Posiadaczom Rachunków Limitu płynności Grupy Rachunków. Jakiekolwiek wykorzystanie Limitu płynności Grupy Rachunków będzie możliwe pod warunkiem zapewnienia w tym samym czasie pokrycia w środkach zdeponowanych w ramach Grupy Rachunków na rachunkach innych Posiadaczy Rachunków.

Wykorzystanie przez Posiadacza Rachunku płynności w ramach Limitu płynności Grupy Rachunków będzie realizowane wyłącznie w drodze wykonania przez Bank zleceń płatniczych Posiadacza Rachunku, powodujących powstanie przejściowego salda ujemnego na jego Rachunku, maksymalnie do wysokości Limitu płynności Grupy Rachunków z wyłączeniem operacji wynikających z egzekucyjnych tytułów wykonawczych zajęć komorniczych oraz operacji z tytułu pełnomocnictw udzielonych przez Posiadacza Rachunku innym bankom. Posiadacz Rachunku będzie zobowiązany spłacić w całości przejściowe saldo ujemne na jego Rachunku, do końca dnia roboczego, w którym powstało. Natomiast w przypadku, gdy do końca dnia roboczego Posiadacz Rachunku nie spłaci przejściowego salda ujemnego na Rachunku, będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Banku odsetek w określonej wysokości w stosunku rocznym.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Posiadacze Rachunku mogą spłacić na koniec dnia roboczego saldo ujemne innego Posiadacza Rachunku. W tym celu wszyscy Uczestnicy Systemu złożą pisemne zgody na działanie w celu wstępowania w stosunku do siebie w prawa zaspokojonego wierzyciela przez innych Posiadaczy Rachunków (w odniesieniu do wierzytelności Banku z tytułu niespłaconych przejściowych sald ujemnych, przysługujących Bankowi względem Posiadaczy Rachunków udzielających pisemnej zgody. Rozliczenia dokonywane pomiędzy poszczególnymi Uczestnikami wykorzystywać będą instytucję subrogacji ustawowej przewidzianej w treści art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego, skutkującą wstąpieniem Uczestnika spłacającego wierzytelność w miejsce zaspokojonego wierzyciela, tj. Banku. W przypadku spłacenia przez Uczestnika na koniec dnia roboczego salda ujemnego innego Posiadacza Rachunku bądź innych Posiadaczy Rachunków (którzy nie spłacili swojego salda ujemnego do końca dnia roboczego) Bank będzie upoważniony i zobowiązany do obliczenia odsetek od wierzytelności nabytych przez tego Uczestnika w wyniki ww. opisanej instytucji subrogacji ustawowej.

Bank będzie traktować w ciągu dnia wszystkie środki zgromadzone na Rachunkach w Grupie Rachunków jako zabezpieczenie spłaty przejściowych sald ujemnych.

Na koniec każdego dnia roboczego Bank będzie dokonywał operacji matematycznego (nie fizycznego) sumowania sald na Rachunkach Posiadaczy Rachunków (Rachunku Rozliczeniowym oraz pozostałych Rachunkach, z wyłączeniem Rachunku Głównego, którego saldo nie będzie sumowane). W przypadku, gdy tak ustalone łączne saldo Rachunków będzie dodatnie, Bank przekaże z Rachunku Rozliczeniowego na Rachunek Główny kwotę środków pieniężnych odpowiadającą wysokość tego salda. Z kolei, jeżeli łączne saldo Rachunków będzie ujemne Bank przekaże z Rachunku Głównego na Rachunek Rozliczeniowy kwotę środków pieniężnych o równowartości salda ujemnego. W obu przypadkach, operacje będą wykonywane przez Bank bezwarunkowo, tj. bez względu na wysokość salda rachunku Posiadacza Głównego i Rachunku Rozliczeniowego.

Następnie, po wykonaniu wyżej opisanych czynności Bank będzie dokonywać rozliczeń pomiędzy Rachunkami a Rachunkiem Rozliczeniowym. Zatem, jeżeli na koniec dnia roboczego, Posiadacz Rachunku (inny niż Posiadacz Główny), który wykorzystał Limit płynności Grupy Rachunków przekraczając stan środków (saldo dodatnie na swoim Rachunku, nie spłaci go do końca dnia roboczego, wówczas Bank będzie upoważniony i zobowiązany do:

 1) obciążenia Rachunku Rozliczeniowego kwotą niezbędną do wygaszenia salda ujemnego na Rachunku danego Posiadacza i do dokonania spłaty tego salda środkami pochodzącymi z Rachunku Rozliczeniowego,

 2) do naliczenia od danego Posiadacza na rzecz Posiadacza Głównego odsetek do wykorzystanego Limitu płynności Grupy Rachunków.

Jeżeli po wykonaniu ww. operacji powstanie obowiązek pokrycia salda ujemnego na Rachunku Rozliczeniowym Posiadacza Głównego środkami zdeponowanymi na pozostałych Rachunkach (z wyłączeniem Rachunku Głównego), to wówczas Bank:

 1) obciąży pozostałe Rachunki kwotą niezbędną do wygaszenia salda ujemnego na Rachunku Rozliczeniowym Posiadacza Głównego i dokona spłaty tego salda środkami pochodzącymi z pozostałych Rachunków,

 2) naliczy od Posiadacza Głównego na rzecz Posiadaczy odsetki od przekazanych środków.

Bank będzie upoważniony i zobowiązany do uznawania/obciążania na początku każdego kolejnego dnia roboczego Rachunku Głównego i uznawania/obciążania Rachunku Rozliczeniowego kwotami operacji odwrotnych w stosunku do operacji wykonanych. Po wykonaniu tych operacji, Bank będzie upoważniony i zobowiązany do dokonania w tym dniu na rzecz każdego z Posiadaczy Rachunku (za wyjątkiem Posiadacza Głównego), którzy poprzedniego dnia roboczego wykorzystali Limit płynności Grupy Rachunków, zapłaty kwot nabytych wierzytelności, bez odsetek na rzecz Posiadacza Głównego, który w wyniku subrogacji ustawowej nabył wierzytelności Banku wynikające z niespłaconych sald ujemnych. Przedmiotowe upoważnienie i zobowiązanie Banku oznacza wyłącznie zobowiązanie do dokonania czynności obciążenia Rachunków (za wyjątkiem Rachunków Posiadacza Głównego) i dokonania spłaty na Rachunek Rozliczeniowy Posiadacza Głównego (w imieniu na rzecz Posiadaczy Rachunków, którzy wykorzystali Limit płynności Grupy Rachunków).

Ponadto, po wykonaniu ww. operacji, Bank będzie upoważniony i zobowiązany do dokonania w tym dniu, w imieniu i na rzecz Posiadacza Głównego, który poprzedniego dnia roboczego wykorzystał Limit płynności Grupy Rachunków w Rachunku Rozliczeniowym, zapłaty kwot nabytych wierzytelności, bez odsetek, na rzecz Posiadaczy rachunków, którzy w wyniku subrogacji ustawowej nabyli wierzytelności, Banku wynikające z niespłaconego salda ujemnego. To upoważnienie i zobowiązanie Banku oznacza wyłącznie zobowiązanie do dokonania czynności obciążenia Rachunku Rozliczeniowego i dokonania spłaty (w imieniu i na rzecz Posiadacza Głównego, który wykorzystał Limit płynności Grupy Rachunków w Rachunku Rozliczeniowym).

Po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego w każdym pierwszym dniu roboczym następnego miesiąca, Bank działając w imieniu i na rzecz każdego z Posiadaczy Rachunków dokona przelewów pomiędzy poszczególnymi Rachunkami (za wyjątkiem Rachunku Rozliczeniowego) obciążając lub uznając te Rachunki łącznymi kwotami odsetek należnych od danego Posiadacza Rachunku lub danemu Posiadaczowi Rachunku.

Posiadacze Rachunków będą zobowiązani do zapłaty na rzecz Banku opłat związanych z usługami świadczonymi przez Bank na podstawie Umowy. W tym zakresie Posiadacze Rachunków ponosić będą wobec Banku odpowiedzialność solidarną.

Pytanie

Czy w związku z planowanym zawarciem Umowy cash poolingu, opisanej w zdarzeniu przyszłym, oraz świadczeniem w jej ramach czynności, czynności te będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty od tych czynności podatku od czynności cywilnoprawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarcie Umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a czynności tego typu nie można zakwalifikować jako umowy pożyczki, umowy depozytu nieprawidłowego czy też innej czynności objętej tym katalogiem, to tym samym czynności dokonywane na podstawie Umowy cash poolingu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności te nie mieszczą się bowiem w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w art. 1 ust. 1 ustawy o PCC.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, zawarcie planowanej Umowy cash poolingu, do której przystąpi Wnioskodawca oraz świadczone w jej ramach czynności nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a w konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu uczestnictwa w cash poolingu na podstawie Umowy.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 111 z późn. zm., dalej: „ustawa o PCC”) podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c) (uchylona),

d) umowy darowizny w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e) umowy dożywocia,

 f) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g) (uchylona),

h) ustanowienie hipoteki,

 i) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

 j) umowy depozytu nieprawidłowego,

k) umowy spółki.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o PCC, podatkowi podlegają zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Jak stanowi art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy o PCC, podatkowi podlegają orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Mając na uwadze powyższe uznaje się, iż katalog czynności opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne enumeratywnie wymienione w powołanym wyżej przepisie.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy, opisana w zdarzeniu przyszłym Umowa cash poolingu nie została zawarta we wskazanym powyżej zamkniętym katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie podlegają również czynności prawne wykonywane w ramach Umowy cash poolingu, w tym m.in. subrogacja, do której dochodzi na podstawie postanowień Umowy cash poolingu oraz zastosowania art. 518 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 z późn. zm. dalej: „Kodeks cywilny”).

Zwrócić należy uwagę, iż Umowa cash poolingu stanowi tzw. umowę nienazwaną, tj. umowę, która nie została uregulowana normatywnie na gruncie przepisów polskiego prawa cywilnego, czy tez innej gałęzi prawa (w tym przepisami prawa podatkowego). Taki stan rzeczy powoduje, że w przypadku cash poolingu tzw. rzeczywistego (a więc takiego, który jest przedmiotem niniejszego wniosku), należy posiłkować się przepisami ogólnymi prawa cywilnego. Zatem cash pooling funkcjonuje w oparciu o zasadę swobody umów wynikającą z art. 3531 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym „strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku ani zasadom współżycia społecznego.

Istotą usługi kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash pooling) jest wielostopniowy, rozbudowany system rozliczeń finansowych w obrębie danej grupy podmiotów, zawierający w sobie czynności polegające na transferze środków pieniężnych w ramach rachunków bankowych. Nie jest to zaś żadna z czynności wymienionych w zamkniętym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, w szczególności zaś nie jest to umowa pożyczki, czy też umowa depozytu nieprawidłowego.

Należy zauważyć, że jak stanowi art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Odnosząc zatem powyższą regulację do opisanej w zdarzeniu przyszłym Umowy cash poolingu należy wskazać, że konstrukcja Umowy cash poolingu, nie wyczerpuje istotnych znamion umowy pożyczki. Przede wszystkim, w odróżnieniu od umowy pożyczki w Umowie cash poolingu stronami będzie co najmniej dwóch Uczestników oraz Bank. Co istotne na podstawie Umowy powstają dla wszystkich Uczestników cash poolingu określone prawa i obowiązki, natomiast nie dochodzi do zawarcia umowy pożyczki, bowiem brak jest regulacji w zakresie zobowiązania się przez któregokolwiek z Uczestników Systemu do przeniesienia na własność innego Uczestnika (w tym na rzecz Leadera) lub Banku określonej ilości pieniędzy, ani tez zobowiązania któregokolwiek z Uczestników Systemu (w tym Leadera) lub Banku do zwrotu tej samej ilości pieniędzy. W konsekwencji, w świetle planowanego zawarcia Umowy cash poolingu żadnej z jej stron nie można zaklasyfikować jako pożyczkobiorcę bądź pożyczkodawcę w rozumieniu art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego.

Ponadto, należy również zauważyć, że planowana Umowa cash poolingu w żadnym wypadku nie realizuje również ekonomicznego celu umowy pożyczki. O ile ekonomicznym celem umowy pożyczki jest korzystanie przez ściśle określony czas z cudzego kapitału, w ściśle określonej wysokości, w celach inwestycyjnych lub konsumpcyjnych, zwykle za zapłatą pożyczkodawcy umówionego wynagrodzenia, o tyle zasadniczym elementem Umowy cash poolingu jest umożliwienie Uczestnikom Systemu efektywne zarządzanie nadwyżkami i niedoborami środków pieniężnych w ramach Grupy.

Dodatkowo sposób przeprowadzania rozliczeń w ramach Umowy cash pooling nie daje podstaw dla uznania Uczestników Systemu (w tym Wnioskodawcy) za pożyczkodawcę lub pożyczkobiorcę na podstawie art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego.

Jak bowiem wynika z Umowy cash poolingu opisanej w zdarzeniu przyszłym, na koniec każdego dnia roboczego Bank będzie dokonywał operacji matematycznego (nie fizycznego) sumowania sald na Rachunkach Posiadaczy Rachunków (Rachunku Rozliczeniowym oraz pozostałych Rachunkach, z wyłączeniem Rachunku Głównego, którego saldo nie będzie sumowane). W konsekwencji jeżeli na Rachunki Uczestnika (poza Rachunkiem Głównym):

 1) wystąpi saldo dodatnie to wówczas Bank dokona transferu środków pieniężnych odpowiadających wysokości tego salda z Rachunku Uczestnika na Rachunek Rozliczeniowy Leadera,

 2) wystąpi saldo ujemne to wówczas Bank dokona transferu środków pieniężnych odpowiadających wysokości tego salda z Rachunku Rozliczeniowego Leadera na Rachunek Uczestnika bądź transferu środków pieniężnych odpowiadających wysokości tego salda z Rachunków Uczestników na Rachunek Rozliczeniowy Leadera.

Zatem konstrukcja planowanej Umowy cash poolingu jednoznacznie wskazuje na to, że każdy z Uczestników Systemu (w tym Wnioskodawca), dokonując na Rachunek Rozliczeniowy transferu środków pieniężnych odpowiadających wysokości salda dodatniego z Rachunku, nie będzie posiadał wiedzy czy w konsekwencji środki te zostaną wykorzystane oraz nie będzie wskazywał przez którego z Uczestników Systemu oraz w jakiej wysokości środki te mają zostać wykorzystane. Również w przypadku otrzymania przez Uczestnika środków pieniężnych odpowiadających wysokości ujemnego salda z Rachunku Rozliczeniowego Leadera Uczestnik ten (w tym Wnioskodawca) nie będzie posiadał wiedzy od kogo będą pochodziły te środki oraz w jakiej wysokości. Ponadto, także w przypadku otrzymania przez Leadera środków pieniężnych odpowiadających wysokości salda ujemnego na Rachunek Rozliczeniowy z Rachunków Uczestników, Leader nie będzie posiadał wiedzy od których Uczestników oraz w jakiej wysokości środki te otrzyma W konsekwencji, każdorazowo druga strona transakcji oraz jej przedmiot nie będzie skonkretyzowana, ponieważ źródłem, z którego zasilane będą Rachunki (w tym Rachunek Rozliczeniowy) będzie stanowił rachunek zbiorczy, tj. Rachunek Rozliczeniowy.

Należy podkreślić, że wszystkie transfery środków pieniężnych w ramach planowanej Umowy cash poolingu będą odbywały się za pośrednictwem Rachunku Rozliczeniowego, a tym samym nie będzie dochodziło do bezpośredniego przekazania środków pieniężnych między poszczególnymi Uczestnikami Systemu.

W świetle powyższego, zarówno planowane zawarcie Umowy cash poolingu jak i czynności w zakresie jej wykonywania – przeprowadzanie rozliczeń pomiędzy Rachunkami – nie dają podstaw dla ich uznania za umowę pożyczki, w związku z czym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Natomiast odnosząc się do regulacji depozytu nieprawidłowego należy wskazać, że został uregulowany w art. 845 Kodeksu cywilnego. W myśl tego przepisu depozyt nieprawidłowy stanowi formę przechowania, w której przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku Do depozytu nieprawidłowego stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce. Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu. Uznaje się więc, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki.

Zatem, uwzględniając mechanizmy i zasady funkcjonowania planowanej Umowy cash poolingu należy stwierdzić, że zarówno Umowa jak i czynności wykonywane w jej ramach nie wyczerpują elementów koniecznych (essentialia negotii) umowy depozytu nieprawidłowego. Jak wynika bowiem z Umowy cash poolingu żaden Uczestnik (w tym Leader czy Wnioskodawca) nie zawrze umowy, zgodnie z którą będzie mógł rozporządzać środkami pieniężnymi innego podmiotu uczestniczącego w Systemie, ani też nie będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków. W konsekwencji,  Umowa cash poolingu oraz czynności wykonywane w jej ramach, nie mogą zostać uznane za umowę depozytu nieprawidłowego, a tym samym nie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy wskazać, że transfery środków pieniężnych pomiędzy Rachunkami Leadera i Rachunkami Uczestników oparte będą o mechanizmy prawne określone w prawie cywilnym jako subrogacja ustawowa na podstawie art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z postanowieniami planowanej Umowy cash poolingu, jeżeli którykolwiek z Posiadaczy Rachunków (w tym Leader) spłaci na koniec dnia roboczego saldo ujemne innego Posiadacza Rachunku (w tym także Leadera), Bank będzie upoważniony i zobowiązany do obliczania odsetek od wierzytelności nabytych przez odpowiedniego Posiadacza Rachunku w wyniku subrogacji ustawowej w rozumieniu art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego jaka następuje na skutek spłaty na rzecz Banku przez innego Posiadacza Rachunku lub Posiadaczy Rachunków (w tym Leadera) salda ujemnego na Rachunku Posiadacza Rachunku (w tym Leadera) lub na Rachunkach Posiadaczy Rachunków, którzy nie spłacili swojego salda ujemnego do końca dnia roboczego.

Zatem jako że instytucja wstąpienia w prawa zaspokojonego wierzyciela nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, przelewy środków pieniężnych pomiędzy Rachunkami a Rachunkiem Rozliczeniowym dokonywane w oparciu o mechanizm subrogacji ustawowej nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji, Wnioskodawca oraz pozostali Uczestnicy Systemu nie będą zobowiązani do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawych w zakresie wykonywania powyższych czynności.

Podsumowując, Umowa cash poolingu nie została zawarta w zamkniętym katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a w konsekwencji pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Ponadto, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie podlegają także czynności wykonywane w ramach Umowy cash poolingu, w tym m.in. subrogacja, do której dochodzi na podstawie postanowień Umowy i zastosowania art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c) (uchylona),

d) umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e) umowy dożywocia,

 f) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g) (uchylona),

h) ustanowienie hipoteki,

 i) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

 j) umowy depozytu nieprawidłowego,

k) umowy spółki.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają:

2) zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;

3) orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.   

Szczegółowe ustalenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Należy stwierdzić, że umowa cash poolingu pozostaje umową nienazwaną. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.) – w księdze trzeciej zobowiązania – nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Umowa cash poolingu jest najbardziej zbliżona swą konstrukcją do umowy pożyczki wymienionej w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednakże nie jest taką umową, bowiem w myśl art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:

Dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash poolingu, jako sposobu zarządzania płynnością finansową uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Cash pooling polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków podmiotów należących do danej grupy nadwyżkami innych podmiotów należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków. W przypadku cash poolingu mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.

Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tak samo uczestnik, który posiada niedobory nie wie, środkami którego podmiotu zostaną one zniwelowane. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest – co do zasady – rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu lub też rachunek któregoś z uczestników, który posiada saldo dodatnie.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja cash poolingu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników niewątpliwie zawiera w sobie pewne elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki.

Czynności tego typu nie można wobec tego uznać jako umowy pożyczki.

Umowa cash poolingu nie stanowi także umowy depozytu nieprawidłowego, wymienionego w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych jako czynność podlegająca opodatkowaniu. Zgodnie z art. 845 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.

Umowa cash poolingu nie wyczerpuje zatem znamion instytucji depozytu nieprawidłowego.

W treści wniosku wskazano, że zgodnie z postanowieniami umowy cash poolingu, rozliczenia dokonywane pomiędzy poszczególnymi Uczestnikami wykorzystywać będą instytucję subrogacji ustawowej przewidzianej w treści art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego, skutkującą wstąpieniem Uczestnika spłacającego wierzytelność w miejsce zaspokojonego wierzyciela, tj. Banku. Wskazana instytucja nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem, jeżeli nie przyjmie ona charakteru żadnej z czynności w nim wymienionych – czynności oparte na subrogacji dokonywane w ramach cash poolingu nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że skoro zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki, umowy depozytu nieprawidłowego, czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym – z powyższych przyczyn – czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu dotyczące zarządzania wspólną płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych; nie mieszczą się bowiem w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem Umowa o zarządzanie środkami pieniężnymi (Umowa cash poolingu), którą zamierza zawrzeć Wnioskodawca oraz świadczone w jej ramach usługi nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a tym samym po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w tym podatku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem – została wydana wyłącznie dla Państwa. Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga zatem o obowiązkach pozostałych Uczestników Systemu. Jeżeli natomiast pozostali Uczestnicy Systemu są również zainteresowani uzyskaniem interpretacji indywidualnej, to powinni złożyć odrębne wnioski lub wniosek wspólny i uiścić stosowne opłaty.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).