Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB2-3.4014.484.2025.1.MD

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 1 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki zagranicznej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) r. zawarł Pan umowę pożyczki z Pana ciotką (kuzynką Pana mamy) (...), obywatelką Wielkiej Brytanii, zamieszkałą (...). Pożyczyła Panu (...) funtów, które (...) r. i wcześniej znajdowały się na koncie w jej brytyjskim banku ((...)).

Tego dnia (...) zleciła przelew środków, który dotarł na Pana konto prowadzone w funtach w mBanku dzień później, czyli (...) r.

Umowa pomiędzy Państwem została zawarta w języku angielskim. Zapisano tam, że prawnym punktem odniesienia jest prawo angielskie i sądy angielskie. Miejsce podpisania umowy zapisane w umowie to (...), Wielka Brytania. Umowę podpisali Państwo zdalnie, to znaczy ciotka podpisała umowę, zeskanowała ją i wysłała ją do Pana pocztą elektroniczną z (...). Pan akurat tego dnia przebywał na Słowacji i tam podpisał Pan umowę, stamtąd wysłał jej skan umowy.

Ma Pan wątpliwości co do tego, czy ta pożyczka rodzi obowiązek zgłoszenia pożyczki i zapłacenia podatku od czynności cywilnoprawnych od pożyczki.

Według informacji, które uzyskał Pan na infolinii Krajowej Informacji Skarbowej, taki obowiązek nie powstaje. Z drugiej strony prawnik, z którym Pan rozmawiał powiedział, że dla 100% pewności potrzebuje Pan indywidualnej interpretacji. W związku z wątpliwościami postanowił Pan pożyczkę zgłosić, podatek zapłacić (co wykonał Pan (...) r.) i  jednocześnie postanowił Pan wystąpić o interpretację.

Pytanie

Czy zawarcie umowy pożyczki z osobą fizyczną mieszkającą w Wielkiej Brytanii, w której środki pieniężne zostały przelane z zagranicznego rachunku bankowego na rachunek bankowy w Polsce, a umowa została podpisana zdalnie - przez przesłanie skanów podpisów stron (ciotka w Wielkiej Brytanii, Pan na Słowacji) - powoduje obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, zawarcie wyżej opisanej umowy pożyczki nie powinno powodować obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w Polsce, ponieważ zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium RP albo prawa majątkowe wykonywane w Polsce.

W opisanym przypadku pożyczkodawca ma miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, umowa została podpisana zdalnie, przy czym żadna ze stron nie znajdowała się w Polsce w momencie składania podpisów (Pan przebywał na Słowacji, a pożyczkodawca w UK). Środki pochodziły z zagranicznego rachunku bankowego i dopiero zostały przelane na Pana rachunek w Polsce. W związku z tym, nie jest spełniona przesłanka powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295 ze zm.):

Podatkowi podlegają: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ponieważ w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071).

Art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi:

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W myśl art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej;

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:

Podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki - stanowi kwota lub wartość pożyczki, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy - kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Stawka podatku od umowy pożyczki wynosi - 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ww. ustawy:

Czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

 1) rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

 2) rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z treści powołanego przepisu wynika, że dana czynność - w opisanej sytuacji umowa pożyczki -podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że (...) r. zawarł Pan, jako pożyczkobiorca, umowę pożyczki z kuzynką Pana mamy, obywatelką Wielkiej Brytanii, zamieszkałą w Wielkiej Brytanii. Przedmiot pożyczki to (...) funtów, które (...) r. i wcześniej znajdowały się na koncie w jej brytyjskim banku. Umowa pomiędzy Państwem została zawarta w języku angielskim. Zapisano tam, że prawnym punktem odniesienia jest prawo angielskie i sądy angielskie. Miejsce podpisania umowy zapisane w umowie to (...), Wielka Brytania. Umowę podpisali Państwo zdalnie, to znaczy ciotka podpisała umowę, zeskanowała ją i wysłała ją do Pana pocztą elektroniczną z (...). Pan akurat tego dnia przebywał na Słowacji i tam podpisał Pan umowę; stamtąd wysłał jej skan umowy.

Przechodząc do analizy podlegania opodatkowaniu w oparciu o zasadę terytorialności (art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych), należy ponownie sięgnąć do Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 61 § 2 Kodeksu cywilnego:

Oświadczenie woli wyrażone w postaci elektronicznej jest złożone innej osobie z chwilą, gdy wprowadzono je do środka komunikacji elektronicznej w taki sposób, żeby osoba ta mogła zapoznać się z jego treścią.

Stosownie do art. 70 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

W razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w chwili otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane - w chwili przystąpienia przez drugą stronę do wykonania umowy.

W razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w miejscu otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane albo oferta jest składana w postaci elektronicznej - w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy.

Przepis ten, zgodnie z jego treścią, należy stosować „w razie wątpliwości”. W opisanej sprawie jednak określił Pan, wraz z Pożyczkodawczynią - korzystając z prawa do swobody umów - miejsce zawarcia umowy jako (...), Wielka Brytania. Środki pieniężne, które są przedmiotem umowy, znajdowały się na koncie bankowym w Wielkiej Brytanii.

Z tego względu zatem, że przedmiot umowy znajdował się za granicą, jak i umowa została zawarta za granicą, czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Z tytułu zawarcia tej umowy na Panu nie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy -  Ordynacja podatkowa.