Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-1.4017.5.2025.1.AW

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie Ordynacji podatkowej jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A (…) S.A. (dalej jako: „Bank”, lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem prowadzącym działalność na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1646, dalej: „Prawo Bankowe”) posiadającym siedzibę na terytorium Polski i podlegającym w Polsce opodatkowaniu od całości dochodów bez względu na miejsce ich osiągnięcia (polski rezydent podatkowy). Bank dokonuje czynności bankowych w rozumieniu Prawa Bankowego, w tym m. in. udziela pożyczek, kredytów, gwarancji i poręczeń, prowadzi rachunki oszczędnościowe, przeprowadza rozliczenia pieniężne, nabywa oraz zbywa wierzytelności pieniężne.

W ramach swojej działalności Bank prowadzi na rzecz osób fizycznych m.in. mających miejsce zamieszkania w Polsce (dalej: „Klienci”, „Klient”) rachunki bankowe w polskiej lub obcej walucie, na które Klienci otrzymują przelewy m.in. z tytułu zagranicznych rent i emerytur.

Zgodnie z ogólnymi warunkami obowiązującymi w stosunku do rachunków bankowych, Bank pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanych z zagranicy świadczeń emerytalno- rentowych chyba, że Klient udokumentuje prawo do zwolnienia z podatku przed otrzymaniem płatności. Z uwagi na brak uniwersalnych zasad pozwalających ustalić, czy otrzymany zza granicy przelew stanowi emeryturę lub rentę, Bank oczekuje, że Klient, który zamierza wskazać instytucji zagranicznej rachunek Bankowy prowadzony w Banku jako właściwy do wypłaty świadczeń emerytalno-rentowych lub po raz pierwszy wykorzysta rachunek bankowy prowadzony w Banku do otrzymania zagranicznej emerytury lub renty, poinformuje o tym Bank, tak aby możliwe było wykonanie wynikających z przepisów podatkowych obowiązków płatnika podatku.

Niezależnie od tego, Bank w celu dochowania należytej staranności w wykonywaniu funkcji płatnika również we własnym zakresie filtruje zagraniczne wpływy na rachunki Klientów w celu identyfikacji takich płatności, co do których istnieje prawdopodobieństwo, iż mogą stanowić emerytury lub renty zagraniczne.

Bank wykorzystuje w tym celu algorytmy filtrujące, których celem jest identyfikacja przelewów przychodzących zza granicy, które są opisane jako „renta” lub „emerytura” w popularnych językach obcych (tj. takich, które są Bankowi znane na podstawie innych obsługiwanych już zagranicznych płatności emerytalno-rentowych) bądź pochodzą od instytucji zidentyfikowanych już przy innych płatnościach jako instytucje wypłacające renty lub emerytury. Pozwala to określić pulę płatności, co do których istnieje uzasadnione przypuszczenie, że mogą stanowić emerytury lub renty zagraniczne, w konsekwencji czego jest prawdopodobne, że Bank powinien pełnić funkcję płatnika podatku z tytułu postawienia tych świadczeń do dyspozycji Klientów.

Z uwagi jednak na fakt, że Bankowi nie są znane wszystkie możliwe rodzaje świadczeń wypłacanych przez różne instytucje zagraniczne, Bank nie jest w stanie na podstawie posiadanych informacji ustalić jednoznacznie i w sposób nie budzących wątpliwości, czy zidentyfikowane przelewy faktycznie stanowią emerytury lub renty zagraniczne. Dlatego Bank zwraca się w takich sytuacjach do Klientów z prośbą o złożenie pisemnego oświadczenia, czy dany przelew stanowi emeryturę lub rentę zagraniczną.

W sytuacji, gdy Klient zadeklaruje, że otrzymywana płatność jest rentą bądź emeryturą, wówczas Bank dokonuje dalszych analiz pod kątem tego czy powstaje obowiązek poboru podatku czy też możliwe jest zastosowanie zwolnienia podatkowego na podstawie polskich przepisów (np. renty wojenne) bądź niepobrania podatku na podstawie zapisów konkretnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (np. renty z ubezpieczenia socjalnego czy emerytury z tytułu sprawowania funkcji publicznych). Zastosowanie zwolnienia podatkowego lub niepobranie podatku uzależnione jest od dostarczenia przez Klienta dodatkowych informacji i dokumentów uzasadniających zastosowanie tej preferencji. W przypadku braku możliwości zastosowania preferencji, Bank jako płatnik, na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 1 Ustawy o PIT pobiera ze środków Klienta należne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i realizuje pozostałe obowiązki wynikające z funkcji płatnika.

Zdarzają się sytuacje, że Bank otrzymuje od Klienta oświadczenie potwierdzające charakter otrzymanego przelewu jako emerytury lub renty zagranicznej później niż przypada termin wykonania obowiązków płatnika. W takim przypadku, Bank rozpoczyna realizowanie obowiązków płatnika z opóźnieniem, a pierwszy przelew podatku na rachunek urzędu skarbowego może w takich sytuacjach obejmować więcej niż jeden miesiąc. Bank rozpoczyna realizowanie obowiązków płatnika podatku również w sytuacji gdy pomimo podjętych prób kontaktu z Klientem w celu złożenia oświadczenia co do charakteru otrzymanego przelewu zagranicznego nie udaje się z nim skontaktować bądź pomimo nawiązania skutecznego kontaktu, Klient nie dostarcza wymaganego oświadczenia. Bank ostrożnościowo uznaje wówczas, że ma do czynienia ze świadczeniem emerytalno-rentowym, pomimo braku jednoznacznego potwierdzenia tego faktu przez Klienta.

W sytuacji natomiast, gdy Klient złoży oświadczenie i zadeklaruje w nim, że otrzymywana płatność nie jest emeryturą ani rentą, wówczas Bank uznaje, że nie powstał obowiązek podatkowy, z tytułu którego miałby pełnić funkcję płatnika podatku. Bank w zaufaniu do swoich Klientów uznaje otrzymane oświadczenie za prawdziwie ale nie posiada narzędzi ani uprawnień do weryfikowania prawdziwości złożonego przez Klientów oświadczenia, dlatego nie jest w stanie stwierdzić czy nie został wprowadzony takim oświadczeniem w błąd.

Nie da się również wykluczyć, że istnieją sytuacje, gdy na rachunek Klienta w Banku wpływają środki faktycznie pochodzące z emerytury lub renty zagranicznej, ale Bank pomimo zastosowania algorytmów filtrujących, tj. przy zachowaniu należytej staranności, nie jest w stanie tego ustalić, np. z powodu opisania przelewu w sposób niesugerujący emerytury lub renty zagranicznej, względnie gdy zleceniodawcą jest podmiot niebędący znanym Bankowi z innych płatności, podmiotem wypłacającym emerytury lub renty. W takiej sytuacji Bank oczekuje, że Klient świadomy charakteru otrzymywanej za pośrednictwem rachunku bankowego płatności, poinformuje Bank o jej charakterze. Jeśli jednak tego nie uczyni, Bank nie potrąci podatku od takiej należności zagranicznej, nie uznając jej za płatność, z tytułu wypłaty której ciąży na nim obowiązek płatnika podatku.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego Bank jest zwolniony z odpowiedzialności płatnika na podstawie art. 30 § 5 Ordynacji podatkowej w sytuacji, gdy niezrealizowanie obowiązku płatnika podatku jest konsekwencją winy podatnika?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Bank jest zwolniony z odpowiedzialności płatnika na podstawie art. 30 § 5 Ordynacji podatkowej w sytuacji, gdy niezrealizowanie obowiązku płatnika podatku jest konsekwencją winy podatnika. Za sytuacje, w których winę za niepobranie podatku przez Bank należy przypisać podatnikowi, tj. Klientowi, a tym samym Bank nie ponosi takiej odpowiedzialności, należy uznać m.in.:

a)niezgłoszenie Bankowi informacji o otrzymaniu świadczenia z tytułu emerytury lub renty zagranicznej, w sytuacji gdy Bank nie jest w stanie w inny sposób zidentyfikować charakteru tego świadczenia,

b)niedostarczenie lub opóźnienie w dostarczeniu do Banku oświadczenia o charakterze otrzymanej zza granicy płatności stanowiącej emeryturę lub rentę, jeśli z tego powodu Bank nie był w stanie zrealizować obowiązków płatnika w terminie,

c)wprowadzenie Banku w złożonym oświadczeniu w błąd co do charakteru otrzymanego świadczenia.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 Ustawy o PIT, podmioty dokonujące wypłat emerytur i rent z zagranicy zobowiązane są do poboru podatku (zaliczek na podatek) od tych świadczeń. Poboru tego podatku dokonuje się stosując postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z państwem z którego pochodzą te emerytury i renty.

Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl zaś art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej, płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. Odpowiedzialność za niepobranie przez płatnika podatku ulega jednak ograniczeniu – zgodnie z art. 30 § 5 Ordynacji podatkowej – m.in. w sytuacji gdy podatek nie został pobrany z winy podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy o odpowiedzialności płatnika z tytułu wypłaty emerytur i rent zagranicznych można mówić tylko wówczas, gdy podmiot mający pełnić funkcję płatnika podatku jest świadomy charakteru dokonywanych za swoim pośrednictwem płatności. Z uwagi na specyfikę działalności bankowej, jej masowy charakter oraz różnorodność transakcji leżących u podstaw realizowanych przelewów bankowych, co przekłada się na różnorodność stosowanych opisów transakcji jak również różnorodność podmiotów dokonujących płatności, Bank nie jest w stanie jednoznacznie i w sposób nie budzących wątpliwości ustalić charakteru otrzymywanej płatności zagranicznej, bez aktywnej roli Klienta, na rzecz którego jest ona dokonywana. To on bowiem, jako beneficjent świadczenia jest dysponentem wiedzy o tym kto i w jakim charakterze dokonał na jego rzecz przelewu zza granicy.

Jednocześnie brak jest regulacji międzynarodowych regulujących jednolity sposób oznaczania przelewów zagranicznych z tytułu emerytur lub rent zagranicznych.

W tych okolicznościach Bank musi opierać się na otrzymanym od Klienta oświadczeniu co do charakteru otrzymanej płatności, albowiem tylko w ten sposób jest w stanie ustalić w sposób nie budzący wątpliwości czy otrzymane świadczenie jest faktycznie emeryturą lub rentą czy też innego rodzaju świadczeniem. Działając w zaufaniu do Klientów Bank musi przyjąć treść oświadczenia za prawdziwe, a zatem gdyby okazało się, że wbrew temu oświadczeniu otrzymane zza granicy świadczenie jest jednak emeryturą lub rentą, to brak poboru podatku z tego tytułu nie jest winą Banku, a Klienta.

Winy w niepobraniu i nieodprowadzeniu należnego podatku nie można przypisać Bankowi również w sytuacji, gdy Bank wstępnie ustalił prawdopodobieństwo, iż otrzymane zza granicy świadczenie może być emeryturą lub rentą i wystąpił do Klienta o dostarczenie oświadczenia co do charakteru tego świadczenia, ale z powodu opóźnienia w dostarczeniu tego oświadczenia przez Klienta upływa termin do wpłaty zaliczki na podatek przez płatnika na rachunek urzędu skarbowego. W takim przypadku winę za niepobranie podatku również ponosi podatnik, a więc Klient, albowiem pomimo podjętych przez Bank prób kontaktu, nie dostarczył bądź dostarczył z opóźnieniem oświadczenie potwierdzające, że otrzymane zza granicy świadczenie jest emeryturą lub rentą, tym samym uniemożliwiając Bankowi terminowe wykonanie obowiązków płatnika podatku.

Podobnie w sytuacji gdy Bank nie jest świadomy charakteru otrzymanej zza granicy płatności jako emerytury lub renty na skutego tego, że żadna ze znanych cech uzasadniających przypuszczenie, iż otrzymane świadczenie może być emeryturą lub rentą (np. użycie w opisie przelewu słów „emerytura” lub „renta” w popularnym języku podmiotu zlecającego przelew lub nazwa nadawcy przelewu identyfikowanego w innych przypadkach jako będącego instytucją wypłacającą emerytury i renty) nie wystąpi. W takim przypadku rolą Klienta jest poinformowanie Banku o charakterze świadczenia będącego emeryturą lub rentą. Jeśli Bank zostałby w ten sposób poinformowany o charakterze tego świadczenia, to zrealizowałby nałożone przepisami prawnymi obowiązki płatnika. Jeśli jednak Klient nie poinformuje Banku o tym fakcie, a otrzymane świadczenie okaże się emeryturą lub rentą, Bank nie pobierze podatku również z winy Klienta.

Stanowisko potwierdzające, że banki nie ponoszą odpowiedzialności za niepobranie podatku od emerytur i rent zagranicznych z winy podatnika z powodu niepoinformowania przez klientów o charakterze otrzymanej płatności stanowiącej emeryturę lub rentę zagraniczną, wynika np. z interpretacji Dyrektora KIS z 24 października 2022 r. (znak: 0112-KDIL2-1.4011.739.2022.1.KF), w której czytamy: „Bank nie ponosi odpowiedzialności płatnika wynikającej z przepisów Ordynacji podatkowej, w przypadku niedopełnienia przez Klienta obowiązków w zakresie poinformowania Banku o otrzymywaniu świadczenia z tytułu emerytury lub renty zagranicznej lub podania nieaktualnych danych albo braku ich aktualizacji. W konsekwencji Bank nie jest zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wystawienia informacji PIT-11 za okres, kiedy nie posiadał wiedzy co do charakteru świadczeń, w wypłacie których uczestniczył”.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 11 września 2020 r. (znak: 0114-KDIP3-2.4011.476.2020.1.JK2), w której organ stwierdził: „Bank nie poniesie odpowiedzialności płatnika wynikającej z przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, w przypadku niedopełniania przez Klienta obowiązków informacyjnych względem Banku wynikających z Regulaminu w zakresie otrzymywania emerytury/renty zagranicznej lub podania nieaktualnych danych albo niedopełniania obowiązku ich aktualizacji”.

W świetle przywołanych argumentów, zwracam się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione przeze mnie stanowisko i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W świetle art. 9 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 163 ze zm., dalej: „ustawa o PIT”):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 35 ustawy o PIT:

Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne - od wypłacanych przez nie emerytur i rent z zagranicy.

W świetle art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji Podatkowej (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 111 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 30 § 1 Ordynacji Podatkowej:

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

W światle art. 30 § 5 Ordynacji Podatkowej:

Przepisów § 1-4 nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika; w tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika. Odpowiedzialność podatnika można orzec w decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego.

W świetle powyższych przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, obowiązek płatnika polega na wykonaniu trzech materialno-technicznych czynności: obliczeniu należnego od podatnika podatku, pobraniu obliczonego podatku z jego środków i wpłaceniu w wyznaczonym terminie do właściwego organu podatkowego. Niemniej jednak płatnik, który nie wykonał tych obowiązków, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika. W tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika.

Państwa wątpliwości budzi kwestia ustalenia czy Bank jest zwolniony z odpowiedzialności płatnika na podstawie art. 30 § 5 Ordynacji podatkowej w sytuacji, gdy niezrealizowanie obowiązku płatnika podatku jest konsekwencją winy podatnika.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że w ramach swojej działalności Bank prowadzi na rzecz osób fizycznych m.in. mających miejsce zamieszkania w Polsce (Klienci, Klient) rachunki bankowe w polskiej lub obcej walucie, na które Klienci otrzymują przelewy m.in. z tytułu zagranicznych rent i emerytur.

Zatem, mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że Bank jest zwolniony z odpowiedzialności płatnika na podstawie art. 30 § 5 Ordynacji podatkowej w sytuacji, gdy niezrealizowanie obowiązku płatnika podatku jest konsekwencją winy podatnika. Za sytuacje, w których winę za niepobranie podatku przez Bank należy przypisać podatnikowi, tj. Klientowi, a tym samym Bank nie ponosi takiej odpowiedzialności, należy uznać m.in.:

c)wprowadzenie Banku w złożonym oświadczeniu w błąd co do charakteru otrzymanego świadczenia.

Wskazać należy, że jeżeli Bank, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych wykona obowiązki wynikające z ustawy zgodnie z jej wymogami, tj. obliczy, pobierze i odprowadzi należny podatek we właściwym terminie, bądź potraktuje świadczenie emerytalno-rentowe z zagranicy jako zwolnione od opodatkowania w Polsce, to nie musi przejąć odpowiedzialności za niedopełnienie obowiązków przez podatnika w zakresie przekazania płatnikowi informacji o danych, mających wpływ na sposób i wysokość opodatkowania, ewentualnie zwolnienie z opodatkowania tych świadczeń.

Zatem, Państwo stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie