Interpretacja indywidualna z dnia 14.08.2015, sygn. IPPB6/4510-58/15-2/AZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów równowartości pieniężnej wykorzystanych przez klientów punktów zgromadzonych na ich kontach przy zakupie kuponów w dacie ich wykorzystania oraz ochrony prawnej podatnika w związku z zastosowaniem się do otrzymanej interpretacji indywidualnej w świetle art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2015 r. (data wpływu 27 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów równowartości pieniężnej wykorzystanych przez klientów punktów zgromadzonych na ich kontach przy zakupie kuponów w dacie ich wykorzystania (pytanie nr 1)  jest prawidłowe;

• ochrony prawnej podatnika w związku z zastosowaniem się do otrzymanej interpretacji indywidualnej w świetle art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej (pytanie nr 2) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów równowartości pieniężnej wykorzystanych przez klientów punktów zgromadzonych na ich kontach przy zakupie kuponów w dacie ich wykorzystania (pytanie nr 1) oraz ochrony prawnej podatnika w związku z zastosowaniem się do otrzymanej interpretacji indywidualnej w świetle art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej (pytanie nr 2).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa sprzedaży, tj. za pośrednictwem Portalu oferuje różne produkty i usługi osób trzecich (dalej: Partnerów). Przez Portal należy rozumieć stronę internetową, aplikacje mobilne, elektroniczne formy komunikacji lub dowolną inną lokalizację, gdzie znajduje się oferta Partnerów Spółki. W szczególności, polega to na tym, że klient ostateczny/konsument (dalej: Klient), po zapłaceniu na rzecz Spółki ceny ofertowej, nabywa kupon na usługi/towary oferowane przez Partnerów (dalej: Kupony). Kuponem nazywa się instrument, w formie fizycznej lub elektronicznej, uprawniający posiadacza Kuponu do skorzystania z oferty Partnera, przez którą rozumie się towary lub usługi dostarczane przez Partnera. Partnerem są osoby trzecie niezwiązane ze Spółką, które sprzedają lub dostarczają ofertę. Kupon mogą nabyć wyłącznie osoby, które posiadają zarejestrowane konto na Portalu.

Dostawa produktów i świadczenie usług na rzecz Klienta wykonywane są wyłącznie przez Partnerów, z którymi Spółka zawrze umowy kooperacyjne. Umowa Kooperacyjna przewiduje m. in., że w odniesieniu do świadczenia właściwego (usługi/produktu oferowanego przez Partnera) Spółka występuje jedynie jako pośrednik, tj. wyłącznym podmiotem odpowiedzialnym za dostarczenie Klientowi usługi objętej zakresem Kuponu jest Partner. Jednocześnie Partner akceptuje Kupony jako formę środka płatniczego, podlegającego wymianie w ramach późniejszych rozliczeń. W przypadku realizacji Kuponu u danego Partnera, Spółka wypłaca na rzecz Partnera pobraną od Klienta cenę ofertową z potrąceniem ustalonej prowizji. Jeżeli Klient nie zrealizuje Kuponu, kwota zapłacona za Kupon pozostaje u Spółki.

W ramach prowadzonej działalności Spółka przyznaje swoim Klientom tzw. punkty kredytowe/ środki premiowe (dalej Punkty). Punkty są rodzajem waluty internetowej i nie mają żadnej wartości pieniężnej, można jednak z nich skorzystać przy zakupie w Portalu, pomniejszając ostateczną kwotę do zapłaty za Kupony. Punkty są przyznawane Klientom, będącym użytkownikami Portalu, z następujących tytułów:

• nagrody za polecenie ofert zamieszczonych na Portalu Klientom/potencjalnym Klientom (punkty za polecenie/refer a friend),
• w celu rekompensaty za negatywne doświadczenia związane z korzystaniem z Portalu (punkty rekompensujące/customer service),
• jako zwrot środków za uprzednio dokonany zakup (środkami pieniężnymi lub nabytymi Punktami) Kuponu, który z przyczyn niezależnych od Klienta nie został zrealizowany punkty zwrotne/refund (kiedy zakup, za który zwracane są punkty dokonany był środkami pieniężnymi) lub rollback (kiedy zakup pierwotny był dokonany przy użyciu posiadanych punktów),
• w ramach sprzedaży Punktów do swoich kontrahentów, którzy rozdysponowują je wśród swoich Klientów (punkty sprzedażowe/credit code).

Dodatkowo Spółka w ramach przeprowadzanych tymczasowych promocji (dalej: Promocja) skierowanych zarówno do wszystkich użytkowników Portalu, jak i potencjalnych Klientów, przyznaje Punkty za zakup określonej oferty/oferty z określonej kategorii objętej promocją (punkty promocyjne/marketing incentive).

Punkty są ważne przez okres 12 miesięcy od ich przyznania Klientowi. W przypadku wybranych punktów promocyjnych (marketing incentive) okres ten może być krótszy. Klient otrzymujący Punkty jest każdorazowo informowany o terminie ich ważności.

Schemat wykorzystania Punktów wygląda następująco:

• klient dokonuje transakcji nabycia Kuponu poprzez Portal przy użyciu swojego konta, do którego przypisywane są również wspomniane Punkty,
• klient dokonując płatności za nabywany Kupon może wykorzystać Punkty pod warunkiem, że warunki zakupu danej oferty dopuszczają zapłatę Punktami lub oferta jest objęta Promocją,
• w przypadku skorzystania przez Klienta z Punktów, cena Kuponu jest pomniejszana o odpowiednią wartość wykorzystanych Punktów (maksymalnie cena może być obniżona do 0 PLN).

Spółka prowadzi rejestr Punktów (dalej: Rejestr), który pozwala na przypisanie Punktów do konkretnego Użytkownika Portalu oraz zidentyfikowanie momentu wykorzystania przez niego posiadanych Punktów. Ponadto, w Rejestrze dokonano rozróżnienia na Punkty przyznane, wykorzystane, wygasłe oraz unieważnione, co pozwala Spółce oszacować wartość rzeczywistych kosztów poniesionych w związku z przyznanymi Punktami.

Dla celów księgowych Spółka rozpoznaje przyznawane Punkty jako koszt poniesiony w momencie wykorzystania Punktów. Do tej pory Spółka nie rozpoznawała jednak wartości wynikającej z wykorzystania Punktów przez Klientów dla celów podatkowych.

W przypadku otrzymania interpretacji potwierdzającej prawidłowość stanowiska Spółki co do możliwości zaliczenia wartości wykorzystanych Punktów do kosztów uzyskania przychodów lub zmniejszenia przychodów, Spółka zamierza dokonać korekty swoich rozliczeń podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych poprzez złożenie korekt zeznań CIT-8 za lata ubiegłe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka może zaliczyć równowartość pieniężną wykorzystanych przez Klientów Punktów zgromadzonych na ich kontach przy zakupie Kuponów do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich wykorzystania...
2. Czy jeżeli Spółka zastosuje się do stanowiska organu podatkowego zawartego w interpretacji indywidualnej (otrzymanej w odpowiedzi na niniejszy wniosek) i w związku z tym złoży korekty rocznych zeznań podatkowych CIT-8 za poprzednie lata podatkowe, zaliczając wartość wykorzystanych Punktów do kosztów uzyskania przychodów, zastosowanie znajdzie art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej...

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Spółka może zaliczyć równowartość pieniężną wykorzystanych przez Klientów Punktów zgromadzonych na ich kontach przy zakupie Kuponów do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich wykorzystania.

1. Możliwość ujęcia wykorzystanych Punktów jako kosztu podatkowego:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

W konsekwencji, za koszt podatkowy można uznać każdy koszt, który łącznie spełnia następujące przesłanki:

1. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
2. poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. w momencie ponoszenia kosztu podatnik mógł, obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła,
3. został poniesiony przez podatnika,
4. jest definitywny, tzn. wartość poniesionego kosztu nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
5. nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego koszty związane z wykorzystaniem przez Klientów Punktów zgromadzonych na ich kontach przy zakupie Kuponów (tj. równowartość pieniężna wykorzystanych Punktów, o którą Spółka uszczupla swój majątek) spełniają każdy ze wskazanych powyżej warunków, a w rezultacie będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów w dacie wykorzystania Punktów.

1. Związek z działalnością gospodarcza Spółki/poniesienie w celu uzyskania (zachowania zabezpieczenia źródła przychodów):

Należy uznać, że kosztami uzyskania przychodu są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami (tzn. przekładające się na uzyskanie konkretnych przychodów), jak i koszty pozostające z nimi w związku pośrednim (tzn. takie, których nie można przypisać do określonych przychodów), jeżeli zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów lub w celu zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów (tzn. jego zachowania albo zabezpieczenia).

Przyznawanie Punktów wykorzystywanych przez Klientów jest bezsprzecznie związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością i ma na celu uzyskanie przychodów, a także zachowanie/zabezpieczenie ich źródła.

Przyznawanie Punktów ma bowiem na celu:

1. promocję/reklamę Wnioskodawcy - w istocie poprzez wynagradzanie Klientów Punktami, Spółka zachęca do korzystania z Portalu, a w konsekwencji nabywania Kuponów na oferowane tam przez Parterów usługi/towary,
2. zapobieżenie utraty użytkowników Portalu - poprzez przyznawanie Punktów w ramach rekompensaty za negatywne doświadczenia związane z korzystaniem z Portalu.

Nie ma zaś wątpliwości, że zachęcanie potencjalnych Klientów do skorzystania z usług oferowanych na Portalu, jak również zapobieganie utracie użytkowników Portalu, bezsprzecznie przekłada się na zwiększenie obrotu towarami/usługami realizowanego za pośrednictwem Portalu i w konsekwencji na wysokość przychodów osiąganych przez Spółkę z prowizji należnej od jej Partnerów.

1. Poniesienie kosztu/definitywność poniesienia kosztu:

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w przypadku wykorzystania Punktów przez Klienta cena nabywanego Kuponu jest pomniejszana o odpowiednią wartość wykorzystanych Punktów (maksymalnie do 0 PLN). Wnioskodawca jest przy tym zobowiązany do wypłaty na rzecz Partnera pełnej ceny ofertowej (częściowo lub w całości pokrytej Punktami) z potrąceniem ustalonej prowizji należnej od Partnera. W konsekwencji, z ekonomicznego punktu widzenia koszt przyznanych, a następnie zrealizowanych Punktów faktycznie i w sposób definitywny obciąża Wnioskodawcę.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z powszechnie akceptowanym w orzecznictwie stanowiskiem, pojęcie kosztu poniesionego, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, należy rozumieć szeroko, tzn. nie tylko jako faktyczny wypływ wartości pieniężnych z majątku podatnika, ale także każde kwotowo określone zmniejszenie aktywów lub zwiększenie zobowiązań.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 stycznia 2014 r. (sygn. II FSK 219/12):

Przepisy u.p.do.p. nie definiują przy tym pojęcia poniesienie wydatku. Stanowią tylko, że warunkiem uznania kosztu za koszt podatkowy jest jego poniesienie przez podatnika. Przez poniesienie kosztu należy w takim wypadku rozumieć zarówno poniesienie wydatku, jak i zakwalifikowanie faktycznie zrealizowanego odpisu lub innego zmniejszenia aktywów lub zwiększenia strat. W piśmiennictwie prezentowany jest pogląd, że kosztem jest każde kwotowo określone zmniejszenie aktywów albo zwiększenie zobowiązań lub rezerw, które prowadzi do zmniejszenia zysków (dochodów), a szerzej kapitałów własnych podatnika albo do zwiększenia jego strat.

Podobnie w wyroku z dnia 17 stycznia 2013 r. (sygn. III SA/Wa 1762/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że:

Zdaniem Sądu orzekającego w niniejszej sprawie należy zgodzić się z poglądem, że poniesienie kosztu nie będzie wiązało się wyłącznie z faktycznym poniesieniem przez podatnika określonego wydatku (w rozumieniu wypływu wartości pieniężnych z jego majątku), lecz również z czynnościami skutkującymi zmniejszeniem jego aktywów czy też zwiększeniem strat obecnie lub w przyszłości.

Analogiczne rozumienie pojęcia poniesienia kosztu zaprezentował m. in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 22 stycznia 2013 r. (sygn. I SA/Kr 1738/12) i Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21 listopada 2012 r. (sygn. II FSK 1509/11).

Wobec powyższego, niezależnie od tego, czy w związku z wykorzystaniem Punktów Spółka poniesienie faktyczny wydatek finansowy (np. kiedy cena nabywanego Kuponu zostanie zmniejszona do 0 PLN i Spółka będzie musiała z własnych środków zapłacić na rzecz Partnera wartość pełnej ceny ofertowej z potrąceniem ustalonej prowizji), czy też zmniejszeniu ulegną zyski Spółki (w przypadku, gdy kwota wykorzystanych Punktów ekonomicznie pomniejszy jedynie prowizję należną Spółce od Partnera), koszty wykorzystanych Punktów będą niewątpliwie stanowiły koszty poniesione w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

1. Brak wyłączenia z kosztów podatkowych:

Koszt przyznanych i wykorzystanych Punktów nie został wskazany w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT jako koszt niestanowiący koszt uzyskania przychodów.

W świetle powyższego należy uznać, że koszty ponoszone przez Spółkę z tytułu przyznanych i wykorzystanych Punktów spełniają wszystkie przesłanki do uznania ich za koszt uzyskania przychodów.

1. Moment ujęcia wykorzystanych Punktów jako koszt podatkowy:

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Na mocy art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając na uwadze wyżej wskazane cele przyznawania Punktów związane z ogólną promocją Wnioskodawcy, kosztów związanych z wykorzystaniem Punktów nie można przypisać do konkretnego strumienia przychodów. W konsekwencji należy je rozpatrywać w kontekście kosztów pośrednich.

W tym miejscu należy wskazać, że samo przyznanie Punktów nie wywołuje jeszcze skutków księgowych czy podatkowych dla Spółki, ponieważ przyznane Punkty mogą, lecz nie muszą zostać wykorzystane (mogą również wygasnąć lub zostać unieważnione). Dopiero w momencie ich wykorzystania na konkretny Kupon, Spółka ponosi konkretny koszt związany z ich przyznaniem (w wysokości równowartości pieniężnej wykorzystanych Punktów).

Ponadto, jak wskazano w stanie faktycznym, dla celów księgowych Wnioskodawca rozpoznaje równowartość pieniężną przyznanych Klientom Punktów jako koszt poniesiony w momencie wykorzystania Punktów. Tym samym, mając na uwadze brzmienie art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, również dla celów podatkowych Wnioskodawca powinien rozpoznać pośredni koszt uzyskania przychodów w wysokości równowartości przyznanych Punktów w momencie ich wykorzystania.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zaliczyć równowartość pieniężną wykorzystanych przez Klientów Punktów zgromadzonych na ich kontach przy zakupie Kuponów do kosztów uzyskania przychodów w dacie wykorzystania Punktów.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli Spółka zastosuje się do stanowiska organu podatkowego zawartego w interpretacji indywidualnej (otrzymanej w odpowiedzi na niniejszy wniosek) i w związku z tym złoży korekty rocznych zeznań podatkowych CIT-8 za poprzednie lata podatkowe, zaliczając wartość wykorzystanych Punktów do kosztów uzyskania przychodów, zastosowanie znajdzie art. 14m § 1ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), tj. w przypadku ewentualnej, późniejszej zmiany doręczonej Spółce interpretacji lub nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej przez organy podatkowe po przeprowadzeniu ewentualnej kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego za lata, których korekty deklaracji dotyczą, Spółka będzie zwolniona z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem ww. interpretacji, czyli złożenia korekt zeznań rocznych CIT-8 uwzględniających treść doręczonej Spółce interpretacji.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w przypadku otrzymania interpretacji potwierdzającej prawidłowość stanowiska Spółki odnośnie możliwości zaliczenia wartości wykorzystanych Punktów do kosztów uzyskania przychodów, Spółka zamierza dokonać korekty swoich rozliczeń podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych poprzez złożenie korekt zeznań CIT-8 za lata ubiegłe. Dokonanie korekt rocznych zeznań podatkowych CIT-8 za poprzednie lata podatkowe, będzie miało na celu dostosowanie rozliczeń podatkowych będących przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej do właściwego sposobu ich ujęcia dla celów podatkowych wskazanego w otrzymanej interpretacji.

Dopuszczalność dokonania korekt deklaracji CIT za poprzednie lata podatkowe na podstawie otrzymanej (już po złożeniu pierwotnej deklaracji CIT) interpretacji indywidualnej odnoszącej się do stanu faktycznego o charakterze ciągłym (tj. występującym przed i po otrzymaniu interpretacji), znajduje całkowite potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, przykładowo:

w interpretacji indywidualnej z dnia 22 listopada 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-1033/10/SD) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że:

(...) jedynymi przesłankami, które należy wziąć pod uwagę przy rozważeniu możliwości ewentualnego stosowania wydanych w 2010 r. interpretacji do rozliczeń roku 2007 i 2008, jest tożsamość stanu rzeczywistego ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, oraz tożsamość stanów prawnych w dniu wydania interpretacji oraz w latach, do których Spółka zamierza stosować dane interpretacje.

podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 6 sierpnia 2010 r. (sygn. ITPB3/423-206c/10/DK) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, że:

Spółka może zastosować interpretacje indywidualne do właściwego rozliczenia podatku za rok 2008, o ile przedstawiony stan faktyczny odzwierciedla stan rzeczywisty, w przedmiotowej sprawie zachodzi tożsamość stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji oraz w roku 2008.

Zatem w przypadku otrzymania określonej interpretacji indywidualnej i dokonując na jej podstawie korekt deklaracji CIT, Wnioskodawca będzie działał w dobrej wierze oraz zaufaniu do organów podatkowych.

Należy dodatkowo podkreślić, że z art. 14k Ordynacji podatkowej wynika ogólna zasada nieszkodzenia podatnikowi, który zastosował się do wydanej dla niego interpretacji indywidualnej. Powyższa zasada jest skonkretyzowana m. in. w art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona lub nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji, jeżeli:

• zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej oraz
• skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po opublikowaniu interpretacji ogólnej albo po doręczeniu interpretacji indywidualnej.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie zawierają definicji pojęcia skutków podatkowych związanych ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, a zatem w celu ustalenia jego znaczenia należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie zaś z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN (dostępnego w wersji elektronicznej pod adresem sjp.pwn.pl), skutek oznacza następstwo jakiegoś działania.

W przedmiotowej sprawie jednym ze skutków (następstw) wskazanego w opisie stanu faktycznego zdarzenia może być zmiana wysokości zobowiązania podatkowego Spółki za lata ubiegłe. Mając zatem na uwadze: brzmienie art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej, który wprowadza zasadę zwolnienia podatników z zapłaty podatku w przypadku, gdy podejmą oni działania opisane we wniosku (tj. w przypadku Spółki, złożą korekty zeznań podatkowych) dopiero po doręczeniu im interpretacji indywidualnej, jak również fakt, że możliwość złożenia korekt została wyraźnie wskazana w stanie faktycznym niniejszego wniosku (a w konsekwencji korekty takie są zdarzeniami, którym odpowiada stan faktyczny wniosku będący przedmiotem interpretacji), należy uznać, że jeżeli Spółka zastosuje się do stanowiska organu podatkowego zawartego w interpretacji indywidualnej (otrzymanej w odpowiedzi na niniejszy wniosek) i w związku z tym złoży korekty rocznych zeznań podatkowych CIT-8 za poprzednie lata podatkowe, zaliczając wartość wykorzystanych Punktów do kosztów uzyskania przychodów, zastosowanie znajdzie art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 25 listopada 2011 r. (sygn. IPPB5/423-911/11-3/AS), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za prawidłowe w pełnym zakresie stanowisko podatnika, zgodnie z którym:

(...) jeśli:

1. w odpowiedzi na niniejszy wniosek Spółce zostanie doręczona indywidualna interpretacja potwierdzająca prawidłowość stanowiska podatnika,
2. po otrzymaniu tej indywidualnej interpretacji Spółka złoży korekty rocznych zeznań podatkowych CIT-8,
3. składając prawnie skuteczne korekty rocznych zeznań rocznych CIT-8 Spółka zastosuje się do stanowiska organu podatkowego wskazanego w doręczonej interpretacji,

to należy uznać, że w przypadku, gdy następnie stanowisko zaprezentowane w interpretacji indywidualnej odnośnie pytania nr 1 (zastosowane przez Spółkę) nie zostanie uwzględnione w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej lub interpretacja ta zostanie zmieniona, a w rezultacie organy uznają, że Spółka nie wykonała prawidłowo zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych wskutek zastosowania się do otrzymanej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, to powinna być ona zwolniona z obowiązku zapłaty podatku na podstawie art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej, w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji, czyli złożenia korekt zeznań rocznych CIT-8, uwzględniających (pierwotną) treść doręczonej Spółce interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów równowartości pieniężnej wykorzystanych przez klientów punktów zgromadzonych na ich kontach przy zakupie kuponów w dacie ich wykorzystania (pytanie nr 1)  jest prawidłowe;

ochrony prawnej podatnika w związku z zastosowaniem się do otrzymanej interpretacji indywidualnej w świetle art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej (pytanie nr 2) jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 704 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie