Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług, od Producenta, określenia moment... - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4012.273.2022.1.PJ

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 5 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.273.2022.1.PJ

Temat interpretacji

Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług, od Producenta, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży usług przedłużonych gwarancji na rzecz nabywców oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu napraw gwarancyjnych.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

­            - określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług przedłużonej gwarancji od Producenta – jest nieprawidłowe,

­- określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży usług przedłużonych gwarancji na rzecz nabywców – jest prawidłowe,

­- określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu napraw gwarancyjnych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wpłynął 27 maja 2022 r. Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług, od Producenta, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży usług przedłużonych gwarancji na rzecz nabywców oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu napraw gwarancyjnych.

Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 25 sierpnia 2022 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie z 22 sierpnia 2022 r. w zakresie opisu zdarzenia przyszłego oraz pełnomocnictwa.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

I. Charakterystyka Wnioskodawcy

Zainteresowany (zwany dalej: Wnioskodawcą lub Spółką), jest osobą prawną (sp. z o.o.) z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w całości od swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka jest autoryzowanym dealerem i importerem maszyn rolniczych (dalej: Producent) – Producent jest podmiotem z siedzibą w Wielkiej Brytanii. W związku z powyższym Spółka nabywa maszyny rolnicze od Producenta, a następnie dokonuje ich odprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą oraz osób fizycznych mających siedzibę/miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Nabywcy). Spółka poza pełnieniem roli dealera, świadczy usługi w zakresie dokonywania napraw gwarancyjnych i serwisowych tych maszyn.

II. Podstawowe gwarancje

Spółka jako dealer zgodnie z Umową dealerską oraz Podręcznikiem gwarancyjnym, zobowiązana jest przez Producenta do udzielenia podstawowej gwarancji każdemu Nabywcy nowych produktów Producenta, przy czym Producent jest gwarantem wobec Spółki, natomiast Spółka jest gwarantem wobec ostatecznego Nabywcy maszyny.

Podstawowy okres gwarancyjny wynosi 12 miesięcy od daty zakupu maszyny przez Nabywcę. Informacja o okresie gwarancyjnym umieszczana jest w Książce Serwisowej Maszyny, której elementem jest Karta Gwarancyjna – na podstawie tego dokumentu Nabywca może domagać się od Spółki wykonania świadczeń gwarancyjnych w podstawowym okresie gwarancji.

W związku z tym, że gwarantem wobec Spółki jest Producent, Spółka zobowiązana jest wobec Producenta do dokonania zgłoszenia daty sprzedaży detalicznej maszyny za pomocą siedmiodniowego raportu sprzedaży. Data sprzedaży wykazana na zgłoszeniu, stanowi datę rozpoczęcia podstawowego okresu gwarancyjnego udzielanego przez Producenta.

III. Przedłużone gwarancje

Nabywca maszyny ma możliwość wydłużenia podstawowego okresu gwarancji poprzez wykupienie u Spółki pakietu przedłużonej ochrony serwisowej (…) – dalej: przedłużona gwarancja/usługa przedłużonej gwarancji. Przedłużone gwarancje ofertowane są w różnych wariantach np.:

    - Przedłużona gwarancja, której okres obowiązywania wynosi 3 lata od daty zakupu maszyny jako nowej, nie dłużej jednak niż 2 000 motogodzin pracy maszyny liczony od zerowego stanu licznika maszyny;

    - Przedłużona gwarancja, której okres obowiązywania wynosi 4 lata od daty zakupu maszyny jako nowej, nie dłużej jednak niż 4 000 motogodzin pracy maszyny liczony od zerowego stanu licznika maszyny.

Tożsame lub podobne przedłużone gwarancje oferowane są przez Producenta Spółce. W związku z powyższym w praktyce gospodarczej Spółki mogą mieć miejsce następujące sytuacje:

 1) Spółka dokonuje sprzedaży przedłużonej gwarancji na rzecz Nabywcy i jednocześnie nabywa usługę przedłużonej gwarancji od Producenta – w takiej sytuacji Spółka jest gwarantem wobec Nabywcy, natomiast Producent jest gwarantem wobec Spółki. W takiej sytuacji w razie ziszczenia się zdarzeń objętych przedłużoną gwarancją udzieloną przez Spółkę na rzecz Nabywcy, Spółka nie ponosi ekonomicznego ciężaru dokonywanych napraw gwarancyjnych na rzecz Nabywców – Spółka w takiej sytuacji ma bowiem prawo do zwrócenia się do Producenta o zwrot kosztów dokonanej naprawy (szerzej o dokonywanych naprawach w dalszej części opisu stanu faktycznego).

  2) Spółka nie dokonuje sprzedaży przedłużonej gwarancji na rzecz Nabywcy, ale nabywa przedłużoną gwarancję od Producenta w celu zabezpieczenia swojego ryzyka w przyszłości. W sytuacji, gdy Nabywca zleci Spółce po upływie okresu obowiązywania gwarancji naprawę maszyny za wynagrodzeniem, Spółka ma prawo do zwrócenia się do Producenta o zwrot kosztów dokonanej naprawy w ramach obowiązywania przedłużonej gwarancji dla Spółki od Producenta.

  3) Spółka dokonuje sprzedaży przedłużonej gwarancji na rzecz Nabywcy, lecz nie decyduje się na wykupienie tożsamej/podobnej przedłużonej gwarancji u Producenta, gdyż stwierdza, że w przypadku danej maszyny prawdopodobieństwo zmaterializowania się zobowiązań wynikających z przedłużonej gwarancji (konieczność dokonania naprawy w ramach przedłużonej gwarancji) jest niskie. W związku z tym w razie konieczności dokonania naprawy gwarancyjnej na rzecz Nabywcy, Spółka nie będzie uprawniona do uzyskania zwrotu kosztów poniesionych napraw gwarancyjnych od Producenta, tym samym Spółka poniesie ekonomiczny ciężar dokonania naprawy na rzecz Nabywcy.

IV. Proces nabywania przedłużonych gwarancji u Spółki przez Nabywców

Nabywca przy zakupie maszyny jest informowany o możliwości nabycia przedłużonej gwarancji. Klient może zdecydować się na nabycie przedłużonej gwarancji od razu przy zakupie maszyny oraz w ciągu 12 miesięcy od daty zakupu maszyny.

IVa. Przedłużone gwarancje nabywane od razu przy zakupie maszyny

Jak wskazano powyżej Nabywca ma możliwość wykupienia przedłużonej gwarancji od razu przy zakupie maszyny. W takiej sytuacji okres obowiązywania przedłużonej gwarancji liczony jest od daty zakupu maszyny, a godziny liczone są od zerowego stanu licznika.

Przez dzień zakupu maszyny Spółka rozumie dzień dostawy maszyny na rzecz Nabywcy, potwierdzony protokołem zdawczo-odbiorczym lub protokołem depozytowym tj. datę wydania towaru. W ww. sytuacji Spółka dolicza cenę sprzedaży przedłużonej gwarancji do ceny sprzedaży maszyny. Faktura dotycząca maszyny oraz przedłużonej gwarancji wystawiana jest z datą sprzedaży zgodną z datą wydania towaru. Przedłużona gwarancja w takiej sytuacji nie jest wyspecyfikowana na fakturze – na wydruku faktury dla Nabywcy jest tylko informacja o nabyciu maszyny, przy czym należy podkreślić, że w takiej sytuacji cena maszyny wykazana na fakturze obejmuje również przedłużoną gwarancję. Informacja o wykupieniu przez Nabywcę przedłużonej gwarancji znajduje się w takiej sytuacji w systemie Spółki oraz odnotowywana jest w Karcie Gwarancyjnej, która jest elementem Książki Serwisowej Maszyny. Spółka w Książce Serwisowej Maszyny (której elementem jest Karta Gwarancyjna) potwierdza nabycie przez Nabywcę przedłużonej gwarancji na określony okres od daty zakupu maszyny nie dłużej niż określona liczba godzin pracy maszyny. W niniejszym dokumencie wskazane jest również, że okres trwania przedłużonej gwarancji ulega zakończeniu w chwili upływu określonej liczby godzin pracy maszyny lub z upływem określonej liczby miesięcy w zależności od tego co nastąpi wcześniej. W sytuacji kiedy Nabywca nabywa przedłużoną gwarancję od razu przy zakupie maszyny, Karta gwarancyjna stanowiąca element Książki Serwisowej Maszyny jest podstawą do dokonywania napraw gwarancyjnych.

W zakresie przedłużonych gwarancji sprzedawanych od razu przy zakupie maszyny nie jest zawierana odrębna umowa. Płatność za usługę przedłużonej gwarancji dokonywana jest jednorazowo na podstawie faktury wystawionej przez Spółkę na rzecz Nabywcy i dotyczy całego okresu obowiązywania przedłużonej gwarancji np. 4 lata (tj. Spółka oraz Nabywcy nie ustalają, iż usługa rozliczana będzie w okresach rozliczeniowych).

IVb. Przedłużone gwarancje nabywane odrębnie od maszyny (w innym czasie niż zakup maszyny)

Jak wskazano powyżej w przypadku gdy Nabywca nie zdecyduje się na zakup przedłużonej gwarancji od razu przy zakupie maszyny, to ma możliwość wykupienia przedłużonej gwarancji w ciągu 12 miesięcy od daty zakupu maszyny, przy czym w takiej sytuacji okres gwarancyjny przedłużonej gwarancji trwa od dnia zawarcia Umowy o warunkach obowiązywania pakietu ochrony serwisowej (...) (dalej: Umowa o warunkach obowiązywania przedłużonej gwarancji) i ulega zakończeniu w chwili upływu określonej liczby godzin pracy maszyny liczonej od zerowego stanu licznika maszyny, jednak nie dłużej niż określona liczba lat kalendarzowych liczonych od daty sprzedaży maszyny jako nowej.

Podkreślenia wymaga, że w takiej sytuacji przedłużone gwarancje sprzedawane są odrębnie od maszyny. Proces sprzedaży przedłużonej gwarancji odrębnie od maszyny wygląda następująco:

   1. Nabywca zwraca się z zapytaniem do Działu Handlowego Spółki o przedstawienie oferty przedłużonych gwarancji,

   2. Dział Handlowy Spółki zgłasza się do Działu Gwarancji Spółki z prośbą o analizę czy Nabywca ma jeszcze prawo wykupić przedłużoną gwarancję (dla przypomnienia – Nabywca może wykupić przedłużoną gwarancję w okresie 12 miesięcy od daty zakupu maszyny),

   3. Dział Gwarancji weryfikuje powyższe i przygotowuje ofertę dla Nabywcy

   4. Dział Handlowy przedkłada ofertę Nabywcy i po akceptacji oferty przez Nabywcę ponownie zwraca się do Działu Gwarancji z prośbą o przygotowanie Umowy o warunkach obowiązywania przedłużonej gwarancji.

W niniejszej umowie Nabywca oraz Spółka zgodnie postanawiają, że po otrzymaniu zgłoszenia przez Nabywcę Spółka zobowiązana będzie do naprawy lub wymiany uszkodzonych części maszyn, w których uszkodzenie wynika z wad materiałowych lub produkcyjnych zgodnie z zakresem wskazanym w książce serwisowej dotyczącej nabytej maszyny. Zgodnie z Umową o warunkach przedłużonej gwarancji, naprawa lub wymiana części następuje w ciągu 21 dni od daty zgłoszenia. Zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy, umowa wchodzi w życie z dniem jej podpisania. Oznacza to, że od dnia podpisania Umowy o warunkach obowiązywania przedłużonej gwarancji, Nabywca może domagać się od Spółki wykonania świadczeń w ramach przedłużonej gwarancji, natomiast Spółka zobowiązana jest do ich wykonania (tj. dokonania napraw lub wymiany uszkodzonych części maszyn).

  5. Po otrzymaniu podpisanej przez Nabywcę Umowy o warunkach obowiązywania przedłużonej gwarancji, Dział Gwarancji wystawia fakturę na rzecz Nabywcy (zgodnie bowiem z Umową o warunkach przedłużonych gwarancji, wynagrodzenie za przedłużoną gwarancję płatne jest na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę).

Na fakturze tej wyspecyfikowana jest wyłącznie usługa przedłużonej gwarancji. Faktura płatna jest w ciągu 14 dni od jej otrzymania. Podkreślenia wymaga, że Spółka oraz Nabywcy nie ustalają, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, lecz ustalają, że płatność będzie dokonana jednorazowo za cały okres obowiązywania przedłużonej gwarancji (np. za 4 lata).

  6. Potwierdzenie zawarcia umowy przedłużonej gwarancji między Spółką a Nabywcą stanowią więc Umowa o warunkach obowiązywania przedłużonej gwarancji oraz faktura VAT. Dodatkowo informacja o wykupieniu przez Nabywcę przedłużonej gwarancji odnotowywana jest w systemie Spółki oraz w Karcie Gwarancyjnej, która jest elementem Książki Serwisowej Maszyny.

Spółka w Książce Serwisowej Maszyny (której elementem jest Karta Gwarancyjna) potwierdza nabycie przez Nabywcę przedłużonej gwarancji na określony okres od daty zakupu maszyny nie dłużej niż określona liczba godzin pracy maszyny. W niniejszym dokumencie wskazane jest również, że okres trwania przedłużonej gwarancji ulega zakończeniu w chwili upływu określonej liczby godzin pracy maszyny lub z upływem określonej liczby miesięcy od dnia zakupu maszyny w zależności od tego co nastąpi wcześniej.

Wskazać dodatkowo należy, że po wykupieniu przedłużonej gwarancji przez Nabywcę, Dział Gwarancji Spółki może podjąć decyzję o wykupie tożsamej/podobnej przedłużonej gwarancji u Producenta.

V. Proces nabywania przedłużonych gwarancji u Producenta przez Spółkę

Tak jak wskazano w punkcie III opisu stanu faktycznego, Spółka ma możliwość nabycia od Producenta tożsamych lub podobnych przedłużonych gwarancji do tych, które Spółka oferuje swoim Nabywcom. Spółka, aby nabyć przedłużoną gwarancję składa stosowne zamówienie zakupu do Producenta za pośrednictwem systemu elektronicznego. Zgodnie bowiem z Umową Dealerską zawartą między Spółką a Producentem, Spółka zobowiązana jest do składania wszelkich zamówień zakupu na stosownych formularzach zamówień.

Zgodnie z postanowieniami Umowy Dealerskiej, otrzymane przez Producenta zamówienia zakupu uważa się za ofertę zakupu, która nie stanowi ważnej umowy sprzedaży, aż do momentu wystawienia faktury przez Producenta. W tym miejscu wskazać należy, że pomimo iż umowa sprzedaży między Producentem a Spółką zawierana jest w momencie akceptacji zamówienia przez Producenta, to okres gwarancyjny w ramach przedłużonych gwarancji rozpoczyna się począwszy od daty sprzedaży maszyny, tj. w przypadku gdy Spółka wykupuje u Producenta przedłużoną gwarancję tożsamą do tej, którą Nabywca wykupił u Spółki, to okres gwarancyjny przedłużonej gwarancji udzielanej przez Producenta Spółce oraz przez Spółkę Nabywcy jest taki sam. Proces nabywania usługi przedłużonej gwarancji od Producenta wygląda więc następująco:

  1. Spółka składa stosowne zamówienie do Producenta za pośrednictwem systemu elektronicznego.

  2. Producent rozpatruje zamówienie i dokonuje jego akceptacji – proces akceptacji zamówienia na przedłużoną gwarancję może trwać około miesiąca.

  3. Producent wystawia fakturę dokumentującą sprzedaż przedłużonych gwarancji – faktura nie jest wystawiania niezwłocznie po dokonaniu zamówienia przez Spółkę, lecz po upływie pewnego okresu (np. miesiąca) wynikającego z wewnętrznego procesu akceptacji zamówień przez Producenta. Faktura dokumentująca nabycie przedłużonej gwarancji płatna jest przez Spółkę w terminie do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystawiono fakturę.

  4. Fakt nabycia przez Spółkę przedłużonej gwarancji odnotowywany jest w systemie Producenta. Przedłużona gwarancja przypisana jest do konkretnej maszyny. W systemie dodatkowo wskazywane są dane Nabywcy maszyny w celach informacyjnych.

VI. Realizowanie napraw gwarancyjnych i ich rozliczanie

Jak wskazano powyżej gwarantem wobec Spółki jest Producent, natomiast gwarantem wobec Nabywcy jest Spółka. W związku z wyżej wskazanym układem zobowiązań i uprawnień pomiędzy Nabywcą, Spółką oraz Producentem w przypadku ziszczenia się zdarzenia objętego zakresem gwarancji (zarówno podstawowej gwarancji jak i przedłużonej gwarancji) podmioty te wykonują wobec siebie następujące świadczenia:

  1. Spółka w ramach gwarancji udzielonej Nabywcy dokonuje nieodpłatnie na rzecz Nabywcy napraw wszelkich wad maszyn Producenta wynikających z wadliwych materiałów lub wadliwego wykonania, które ujawnią się w okresie gwarancyjnym. Napraw tych Spółka dokonuje zarówno w podstawowym okresie gwarancji, jak i w okresie trwania przedłużonych gwarancji. Warunkiem skorzystania przez Nabywcę z uprawnień z tytułu gwarancji jest m.in. przedstawienie przez Nabywcę wypełnionej, oryginalnej Książki Serwisowej i Karty Gwarancyjnej (w przypadku podstawowych gwarancji) lub Umowy o warunkach obowiązywania przedłużonej gwarancji (w przypadku przedłużonych gwarancji). Wobec tego, że Spółka jest gwarantem wobec Nabywcy, a Nabywca korzysta z uprawnień wskazanych w gwarancji, świadczenie te Spółka wykonuje nieodpłatnie. Wskazać należy, że wyżej wskazana naprawa na rzecz Nabywcy dokonywana jest przy użyciu własnych zasobów Spółki tj. pomimo iż Spółka ma wykupioną tożsamą lub podobną gwarancję u Producenta na daną maszynę, która jest naprawiana, to nie transportuje jej do Producenta, aby ten samodzielnie dokonał naprawy maszyny, czego można byłoby oczekiwać w ramach gwarancji.

  2. Jednocześnie w związku z tym, że Spółka dokonuje napraw gwarancyjnych wobec ostatecznego Nabywcy we własnym zakresie, zgodnie z warunkami współpracy między Spółką a Producentem określonymi w Podręczniku gwarancyjnym, Spółka ma prawo do zgłoszenia roszczenia do Producenta o wypłatę należności za wykonanie usługi naprawy gwarancyjnej tj. zwrotu kosztów naprawy gwarancyjnej (dalej: zgłoszenie gwarancyjne). Zgodnie bowiem z warunkami współpracy ustalonymi między Producentem a Spółką – w przypadku dokonywania napraw gwarancyjnych odpowiedzialność Producenta obejmuje jedynie zwrot kosztów poniesionych na wykonanie takiej naprawy lub wymiany, na warunkach uzgodnionych w danym czasie pomiędzy Spółką a Producentem po złożeniu zgłoszenia gwarancyjnego.

Podkreślić należy, że w ramach gwarancji udzielonej Spółce (czy to podstawowej czy przedłużonej) Producent nie dokonuje fizycznej naprawy maszyn, lecz oferuje Spółce zwrot kosztów poniesionych na naprawę w zakresie ustalonym między stronami. W związku z tym, że Spółka dokonuje napraw we własnym zakresie pomimo wykupionej przedłużonej gwarancji u Producenta i otrzymuje za to wynagrodzenie, to traktuje to jako odpłatne świadczenie usług opodatkowane VAT na rzecz Producenta. Wskazać należy, że Spółka przyjmuje jako element stanu faktycznego, że usługi świadczone na rzecz Producenta przez Spółkę (dokonywanie napraw gwarancyjnych na rzecz Producenta) za wynagrodzeniem (otrzymanie zwrotu kosztów dokonywanych napraw) stanowią usługi opodatkowane VAT, co jest zgodne ze stanowiskiem organów podatkowych , którego przykładem jest treść interpretacji indywidualnej z dnia 4 kwietnia 2013 r., sygn. ILPP2/443-15/13-3/AD, w której wskazano, że:

„Gwarancja udzielana przez Dealerów w odniesieniu do ostatecznych nabywców nie stanowi świadczenia usług, ponieważ jako gwarant dla ostatecznych nabywców będą oni dokonywali we własnym imieniu napraw gwarancyjnych (bez wynagrodzenia). Zatem w przypadku napraw gwarancyjnych Dealerów na rzecz ostatecznych nabywców nie mamy do czynienia z czynnościami opodatkowanymi. (…) W sytuacji, gdy to Dealerzy dokonują napraw gwarancyjnych, a Zainteresowany [Producent] dokonuje zwrotu kosztów poniesionych napraw uznając to za «naprawy gwarancyjne», mamy do czynienia ze świadczeniem usługi usunięcia wady fizycznej rzeczy w drodze dokonania jej naprawy (określonej jako gwarancyjna) przez Dealerów na rzecz Wnioskodawcy. Świadczenie tej usługi ma charakter odpłatny, a zatem podlega ono, w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu tym podatkiem. Reasumując, świadczenie usług usunięcia wad maszyn rolniczych w drodze dokonania ich naprawy przez Dealerów na rzecz Zainteresowanego w zamian za zwrot kosztów napraw, należy uznać za odpłatne świadczenie usług, a zatem w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.”

W świetle wyżej cytowanej interpretacji nie ulega wątpliwości iż w związku z dokonaniem fizycznej naprawy maszyny za Producenta, za które Spółka otrzymuje świadczenie pieniężne (zwrot kosztów), świadczenie to podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotem wątpliwości Spółki jest jednak to w którym momencie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu świadczenia tej usługi. Poniżej opisano zasady dokonywania rozliczeń między Spółką a Producentem z tytułu świadczenia przez Spółkę usług napraw gwarancyjnych za i na rzecz Producenta w czasie trwania podstawowej gwarancji oraz przedłużonej gwarancji. W kolejnym podpunkcie opisano również świadczenie usług naprawy gwarancyjnej w ramach tzw. „gwarancji dobrej woli” udzielanej przez Producenta.

VIa. Realizowanie napraw gwarancyjnych i ich rozliczanie w okresie podstawowej gwarancji (12 miesięcy) oraz przedłużonej gwarancji

Tak jak wskazano w poprzednich punktach opisu stanu faktycznego pomiędzy Spółką a Producentem z Wielkiej Brytanii została zawarta Umowa Dealerska. Zgodnie z zapisami zawartymi w Umowie Dealerskiej Spółka zobowiązana jest do udzielenia gwarancji na rzecz Nabywców i występowania w roli gwaranta wobec Nabywców maszyn. W ramach zawartej umowy obowiązują Podręcznik gwarancyjny (ang. Warranty manual) regulujący m.in. kwestie związane z dokonywaniem rozliczeń napraw gwarancyjnych między Spółką a Producentem.

Zgodnie z Podręcznikiem gwarancyjnym Spółka zobowiązana jest do dokonywania napraw maszyn we własnym zakresie, Producent natomiast zobowiązany jest do zwrotu kosztów dokonywanych napraw w zakresie uzgodnionym ze Spółką. Proces otrzymywania od Producenta zwrotu kosztów napraw dokonywanych we własnym zakresie przez Spółkę w zakresie podstawowej gwarancji oraz przedłużonej gwarancji przebiega w następujących sposób:

  1. Spółka po zakończenia naprawy na rzecz Nabywcy składa zgłoszenie gwarancyjne do Producenta. Spółka w zgłoszeniu gwarancyjnym wskazuje szczegółowo zakres wykonywanych prac oraz czas poświęcony na dokonanie naprawy. Do zgłoszenia gwarancyjnego Spółka zobowiązana jest dołączyć kopie faktur, zdjęcia itp. w celu uzasadnienia roszczenia gwarancyjnego, w zakresie napraw, które wykonała.

  2. Producent rozpatruje zgłoszenie gwarancyjne i średnio po upływie trzech miesięcy uznaje je w całości lub w części.

  3. Jeśli Producent uzna całość kosztów wykazanych w zgłoszeniu gwarancyjnym za zasadne, zwraca Spółce koszty związane z naprawą maszyny wraz z dodatkową kwotą stanowiącą określony procent ceny części zużytych do naprawy gwarancyjnej, rekompensując tym samym brak marży, którą Spółka otrzymałaby od nabywcy gdyby nie dokonywała naprawy w ramach gwarancji.

  4. W sytuacji natomiast gdy Producent nie uzna całości kosztów wykazanych w zgłoszeniu gwarancyjnym za zasadne (tj. uzna je tylko w części np. w sytuacji gdy uważa, że dana naprawa w porównaniu do Jego statystyk powinna zająć mniej godzin, wobec czego część kosztów nie jest przez Niego akceptowana), wówczas Spółce przysługuje świadczenie pieniężne w niższej wysokości niż to wynikające ze zgłoszenia gwarancyjnego.

VIb. Realizowanie napraw gwarancyjnych i ich rozliczanie w okresie pogwarancyjnym (tzw. gwarancje dobrej woli)

Podręcznik gwarancyjny regulujący warunki współpracy między Spółką a Producentem w zakresie gwarancji przewiduje możliwość dokonywania napraw gwarancyjnych w ramach tzw. gwarancji dobrej woli. Przez gwarancję dobrej woli strony umowy rozumieją roszczenie gwarancyjne zgłoszone poza okresem gwarancyjnym. Podręcznik gwarancyjny przewiduje bowiem, że Spółka może składać do rozpatrzenia zgłoszenia gwarancyjne dotyczące napraw, które w Jej opinii byłyby możliwe do zaakceptowania w okresie obowiązywania gwarancji (zarówno tej podstawowej jak i rozszerzonej).

W praktyce gospodarczej Spółki mogą więc zdarzyć się sytuacje kiedy to po upływie okresu gwarancji udzielonej przez Producenta Spółce, Spółka wystąpi do Producenta o zwrot kosztów napraw dokonanych po upływie okresu gwarancyjnego (złoży zgłoszenie gwarancyjne) – w takich sytuacjach Producent może zwrócić Spółce koszty wykonanych napraw w całości lub w części na zasadzie „gwarancji dobrej woli”. Podobnie jak w przypadku realizowania napraw gwarancyjnych przez Spółkę w ramach podstawowej gwarancji, jak i przedłużonej gwarancji, do zgłoszenia gwarancyjnego złożonego po upływie okresu gwarancyjnego, Spółka zobowiązana jest dołączyć dowody wskazujące na koszt dokonywanych napraw. Również w przypadku „gwarancji dobrej woli” Producent rozpatruje zgłoszenie gwarancyjne, po czym przekazuje Spółce informację o odrzuceniu/uznaniu kosztów dokonywanych napraw w całości lub części. Proces decyzyjny Producenta w tym zakresie może potrwać kilka miesięcy.

W uzupełnieniu wskazali Państwo ponadto, że:

   1. W przypadku sprzedaży usług przedłużonych gwarancji warunki płatności ustalane są indywidualnie z każdym klientem. Zapłata może mieć miejsce przed wystawieniem faktury jak i po wystawieniu faktury.

  2. Jeżeli zapłata następuje w formie zaliczki to nie ma ona charakteru definitywnego.

Pytania w zakresie podatku do towarów i usług

1. W którym momencie Wnioskodawca powinien rozpoznać obowiązek podatkowy z tytułu importu usług przedłużonych gwarancji nabywanych od Producenta?

2. W którym momencie Wnioskodawca powinien wykazać obowiązek podatkowy w VAT z tytułu sprzedaży usług przedłużonych gwarancji na rzecz Nabywców?

3. W którym momencie Wnioskodawca powinien wykazać obowiązek podatkowy w VAT z tytułu dokonania naprawy gwarancyjnej na rzecz Producenta? (we wniosku jako nr 4)

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z tym, że nabywa On usługę przedłużonych gwarancji od Producenta z Wielkiej Brytanii to staje się podatnikiem podatku od towarów i usług dla tej transakcji. Wobec czego Wnioskodawca powinien rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług według zasad ogólnych tj. z momentem wykonania usługi przedłużonej gwarancji przez Producenta, który należy utożsamiać z momentem wystawienia faktury przez Producenta potwierdzającej zakup przedłużonej gwarancji.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 1:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 PTU opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Podatnikami podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 PTU są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  a) usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

  b) usługobiorcą jest:

­w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,

­w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,

­w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że w związku z tym, że Wnioskodawca nabywa przedłużone gwarancje od Producenta, który ma siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii, to Wnioskodawca jest podatnikiem z tytułu takiej transakcji, wobec czego powinien rozpoznać import usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w tym zakresie skupiają się wokół momentu powstania obowiązku podatkowego. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 PTU obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Przepis art. 19a ust. 2 PTU wskazuje, że w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę. Przepis art. 19a ust. 3 PTU stanowi natomiast, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Stosownie zaś do art. 19a ust. 8 PTU, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b, a także z wyjątkiem dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Ponadto przepisy art. 19a ust. 1a-1b, 4-7, 9-11 PTU określają szczególne zasady powstawania obowiązku podatkowego dla określonych przedmiotowo rodzajów dostaw i usług – zdaniem Wnioskodawcy usługa przedłużonej gwarancji nie może zostać zakwalifikowana do żadnego z rodzajów usług, o których mowa w tych przepisach.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy z tytułu importu usług przedłużonych gwarancji powstaje na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wykonania usługi albo z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, jeśli zostanie otrzymana przed wykonaniem usługi. Zdaniem Wnioskodawcy usługę przedłużonych gwarancji należy uznać za wykonaną z dniem otrzymania od Producenta pisemnej akceptacji zamówienia zakupu przedłużonej gwarancji co potwierdza wystawiona przez Producenta faktura. Zgodnie bowiem z postanowieniami Umowy Dealerskiej zawartej między Producentem a Wnioskodawcą złożenie zamówienia zakupu przedłużonych gwarancji uważa się za ofertę zakupu, która nie stanowi ważnej umowy sprzedaży, aż do momentu pisemnej akceptacji tego zamówienia.

Wskazać ponadto należy, że dopiero z chwilą akceptacji zamówienia na przedłużoną gwarancję przez Producenta, Wnioskodawca zyskuje uprawnieninie do egzekwowania obowiązków Producenta wynikających z zawartej umowy przedłużonych gwarancji tj. może ubiegać się o zwrot kosztów dokonywanych napraw gwarancyjnych. Okoliczność, iż okres gwarancyjny w ramach przedłużonych gwarancji rozpoczyna się począwszy od daty wskazanej w zamówieniu, zdaniem Wnioskodawcy pozostaje bez wpływu na obowiązek podatkowy z tytułu importu usługi przedłużonych gwarancji, ze względu na to, że pomimo iż Wnioskodawca może po uzyskaniu akceptacji zamówienia żądać zwrotu kosztów napraw dokonywanych w okresie między złożeniem zamówienia, a uzyskaniem pisemnej akceptacji zamówienia na przedłużoną gwarancję, to nie jest on uprawniony do składania zgłoszeń gwarancyjnych (żądania zwrotu kosztów dokonywanych napraw) przed dokonaniem akceptacji zamówienia na przedłużone gwarancje przez Producenta.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy moment wystawienia przez Producenta faktury potwierdzającej zakup przedłużonej gwarancji, należy uznać za moment wykonania usługi, który determinuje moment powstania obowiązku podatkowego. Wnioskodawca powinien więc wykazać obowiązek podatkowy z tytułu importu usług przedłużonych gwarancji w dacie wystawienia faktury przez Producenta.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy w związku ze sprzedażą usług przedłużonych gwarancji na rzecz Nabywców powinien On rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych, tj. z momentem wykonania usługi. Momentem wykonania usługi zdaniem Wnioskodawcy będzie:

  1. Dzień dostawy towaru tj. maszyny – w przypadku gdy przedłużona gwarancja nabywana jest przez Nabywcę od razu przy zakupie maszyny;

  2. Dzień podpisania Umowy o warunkach obowiązywania przedłużonej gwarancji – w przypadku gdy przedłużona gwarancja nabywana jest przez Nabywcę odrębnie od maszyny.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 2

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 PTU obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7‑11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f. Przepis art. 19a ust. 2 PTU wskazuje, że w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę. Przepis art. 19a ust. 3 PTU stanowi natomiast, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Stosownie zaś do art. 19a ust. 8 PTU, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b, a także z wyjątkiem dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Ponadto przepisy art. 19a ust. 1a-1b, 4-7, 9-11 PTU określają szczególne zasady powstawania obowiązku podatkowego dla określonych przedmiotowo rodzajów dostaw i usług – zdaniem Wnioskodawcy usługa przedłużonej gwarancji nie może zostać zakwalifikowana do żadnego z rodzajów usług, o których mowa w tych przepisach. W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy z tytułu udzielenia przedłużonej gwarancji Nabywcy powstaje na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wykonania usługi albo z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, jeśli zostanie otrzymana przed wykonaniem usługi.

W ocenie Wnioskodawcy zasada ta będzie miała zastosowanie niezależnie od tego czy i kiedy Wnioskodawca zdecyduje się na równoległe wykupienie przedłużonej gwarancji u Producenta. Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku sprzedaży usługi przedłużonej gwarancji od razu przy zakupie maszyny, usługę należy uznać za wykonaną z dniem dostawy towarów (maszyn) objętych przedłużoną gwarancją potwierdzonym protokołem zdawczo-odbiorczym lub protokołem depozytowym. Z dniem dostawy maszyn do Nabywcy, Nabywca zyskuje uprawnienie do otrzymania świadczenia w postaci naprawy gwarancyjnej dokonywanej przez Wnioskodawcę. Data dostawy towarów odnotowywana jest jako data rozpoczęcia okresu trwania przedłużonej gwarancji w Karcie Gwarancyjnej stanowiącej element Książki Serwisowej Maszyny, które to dokumenty stanowią podstawę do otrzymania przez Nabywcę nieodpłatnie usługi naprawy w razie ziszczenia się zdarzeń objętych zakresem przedłużanej gwarancji.

Nadmienić ponadto należy, że przed dniem dokonania dostawy maszyn do Nabywcy, Nabywca nie dysponuje prawem własności maszyny objętej przedłużoną gwarancją i nie użytkuje jej, wobec czego brak jest przedmiotu podlegającego ochronie wnikającej z przedłużonej gwarancji. W ocenie Wnioskodawcy w przypadku, gdy Nabywca nie zdecyduje się na zakup przedłużonej gwarancji od razu przy zakupie maszyny, tylko w okresie późniejszym, to za datę wykonania usługi przedłużonych gwarancji należy uznać datę podpisania Umowy o warunkach obowiązywania przedłużonej gwarancji i w tej dacie rozpoznać obowiązek podatkowy w VAT. Umowa ta określa bowiem obowiązki Wnioskodawcy i uprawnienia Nabywcy tj. po otrzymaniu zgłoszenia przez Nabywcę Wnioskodawca zobowiązany będzie do naprawy lub wymiany uszkodzonych części maszyn, w których uszkodzenie wynika z wad materiałowych lub produkcyjnych zgodnie z zakresem wskazanym w książce serwisowej dotyczącej nabytej maszyny. Zgodnie z postanowieniami ww. umowy, umowa ta wchodzi w życie z dniem jej podpisania. Oznacza to, że od dnia podpisania Umowy o warunkach obowiązywania przedłużonej gwarancji, Nabywca może domagać się od Wnioskodawcy nieodpłatnego wykonania świadczeń w ramach przedłużonej gwarancji, natomiast Wnioskodawca zobowiązany jest do ich wykonania (tj. dokonania napraw lub wymiany uszkodzonych części maszyn).

Wskazać dodatkowo należy, że płatność za usługę przedłużonej gwarancji zarówno w przypadku przedłużonej gwarancji nabywanej od razu przy zakupie maszyny jak i po zakupie maszyny, dokonywana jest jednorazowo na podstawie faktury wystawionej przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy i dotyczy całego okresu obowiązywania przedłużonej gwarancji np. 4 lata, w związku z czym Wnioskodawca nie powinien rozpoznawać obowiązku podatkowego na zasadach szczególnych dotyczących np. usług rozliczanych w okresach rozliczeniowych. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w VAT z tytułu sprzedaży przedłużonych gwarancji na rzecz Nabywców Wnioskodawca powinien rozpoznać:

  1. W dniu dostawy towaru tj. maszyny – w przypadku gdy przedłużona gwarancja nabywana jest przez Nabywcę od razu przy zakupie maszyny;

  2. W dniu podpisania Umowy o warunkach obowiązywania przedłużonej gwarancji – w przypadku gdy przedłużona gwarancja nabywana jest przez Nabywcę odrębnie od maszyny.

Ad. 3 (we wniosku jako nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy niezależnie od tego w zakresie jakiej gwarancji Producenta świadczy on usługę naprawy (tj. w ramach podstawowej gwarancji, przedłużonej gwarancji czy tzw. gwarancji dobrej woli), powinien On rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług według zasad ogólnych, tj. z momentem wykonania usługi naprawy gwarancyjnej na rzecz Producenta, który zdaniem Wnioskodawcy należy utożsamiać z momentem zaakceptowania przez Producenta w całości lub części kosztów dokonania napraw gwarancyjnych.

Uzasadnienie stanowiska do pytania [oznaczonego we wniosku] nr 4

Przepisy PTU nie regulują odrębnie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług napraw gwarancyjnych. Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym nie występuje żaden z przypadków powstania obowiązku podatkowego na zasadach szczególnych – usługa ta nie jest to usługą wykonaną częściowo czy usługą, dla której ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, zapłata za usługę nie następuje przed dokonaniem usługi, nie jest to usługa wymieniona w art. 19a ust. 5 PTU itd.

Zatem dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, należy odwołać się do zasady ogólnej wyrażonej w art. 19a ust. 1 PTU tj. obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi. Określenie momentu powstania obowiązku podatkowego wymaga więc prawidłowego określenia momentu wykonania usługi naprawy gwarancyjnej. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje wprawdzie tego momentu, jednakże zdaniem Wnioskodawcy przyjąć należy, że momentem wykonania usługi jest moment faktycznego wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę. Zatem usługa jest wykonana, gdy zrealizowane są wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usługi. Zdaniem Wnioskodawcy na dokonanie naprawy gwarancyjnej na rzecz Producenta składa się szereg czynności opisanych w stanie faktycznym, tj. od momentu przyjęcia zgłoszenia od Nabywcy, po faktyczne dokonanie naprawy maszyny (fizyczne usunięcie wady), aż do uzyskania ostatecznej akceptacji od Producenta w zakresie: przyjęcia, że wada podlega usunięciu w ramach gwarancji, potwierdzenia kosztu naprawy oraz akceptacji usunięcia wady w ramach gwarancji. Bez powyższej akceptacji ze strony Producenta, Wnioskodawca nie może przyjąć, że usługa została przez niego wykonana. Nie ma bowiem akceptacji wykonania usługi przez podmiot, który będzie ponosił koszt tej usług, jak również akceptacji samego faktu wykonania usługi.

Weryfikacja przez Producenta kosztów naprawy przeprowadzonej przez Wnioskodawcę, jest nieodłącznym elementem usługi naprawy gwarancji. Element ten oddaje bowiem istotę i sens tzw. „gwarancji producenckiej”. Wnioskodawca zobowiązany jest do faktycznego dokonania naprawy (usunięcia wad) w ramach gwarancji, jednakże Producent musi dokonać weryfikacji i ostatecznej akceptacji zarówno co do: rodzaju wady podlegającej usunięciu w ramach gwarancji, jak i kosztów usunięcia wady. Taka weryfikacja przez Producenta jest niezbędnym elementem w całokształcie czynności przypadających na proces wykonania usługi gwarancyjnej. Przedmiotowa usługa gwarancyjna może zostać uznana za zakończoną, jeśli zostaną wykonane wszystkie elementy składające się na tę usługę, w tym zakończony zostanie ostateczny proces akceptacji usługi przez Producenta.

Nad przyjęciem, że wykonanie przez Wnioskodawcę usługi naprawy gwarancyjnej następuje w momencie otrzymania akceptacji od Producenta, przemawia również fakt, iż taka akceptacja stanowi przyjęcie (odbiór) „zamówionych prac” w postaci dokonania naprawy gwarancyjnej. Ponadto zdaniem Wnioskodawcy za uznaniem momentu akceptacji zakresu naprawy gwarancyjnej przez Producenta (moment akceptacji bądź częściowej akceptacji zgłoszenia gwarancyjnego) za moment wykonania usługi przemawia również fakt, że dopiero z tym momentem znany jest ostateczny zakres usługi naprawy gwarancyjnej na rzecz Producenta oraz znane jest należne na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenie. Dopiero w tym momencie możliwe jest bowiem ustalenie kwoty, jaka powinna zostać przyjęta w celu określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług z tytułu wyświadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Producenta usług wykonania napraw gwarancyjnych. Należy zauważyć ponadto, że w sytuacji gdyby Producent nie zaakceptował kosztów naprawy, Wnioskodawcy nie przysługiwałoby wynagrodzenie, wobec czego nie byłoby odpłatnego świadczenia, które należałoby opodatkować podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, uznanie przez Producenta kosztów naprawy gwarancyjnej jest elementem świadczonej usługi naprawy gwarancyjnej, w związku z czym dla czynności naprawy maszyn wykonywanych prze Wnioskodawcę na rzecz Producenta obowiązek podatkowy z tytułu świadczonych usług powstaje z momentem uzyskania przez Wnioskodawcę informacji o uznaniu, bądź częściowym uznaniu wykonanych czynności za zaakceptowane przez Producenta.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy z tytułu usługi naprawy gwarancyjnej powstaje więc z chwilą wykonania usługi, przez który należy rozumieć moment otrzymania od Producenta ostatecznej akceptacji przez którą rozumie się zatwierdzenie przez Producenta w całości lub w części kosztów naprawy dokonanej w ramach gwarancji. Powyższe stwierdzenie zdaniem Wnioskodawcy ma zastosowanie zarówno do napraw dokonywanych w podstawowym okresie gwarancji jak i napraw dokonywanych w okresie przedłużonej gwarancji, a także w sytuacji kiedy Producent akceptuje koszty naprawy gwarancyjnej na zasadzie „gwarancji dobrej woli”. Wyżej wskazane stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych:

­- Interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2014 r., sygn. ITPP1/443-1035/14/DM,

­- interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2015 r., sygn. IPPP1/443-1453/14-2/BS,

­- Interpretacji indywidualnej z dnia 29 maja 2015 r., sygn. ILPP1/4512-1-140/15-2/AI,

­- Interpretacji indywidualnej z dnia 9 lipca 2015 r., sygn. IBPP2/4512-370/15/IK,

­- Interpretacji indywidualnej z dnia 17 grudnia 2018 r., sygn. 0114‑KDIP1‑2.4012.654.2018.2.RD.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest w zakresie:

­- określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług przedłużonej gwarancji od Producenta – nieprawidłowe,

­- określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży usług przedłużonych gwarancji na rzecz nabywców – prawidłowe,

­- określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu napraw gwarancyjnych – prawidłowe,

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 1, 4 i 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

1) terytorium kraju - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a,

4) terytorium państwa członkowskiego - rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a,

5) terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy,

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  a) usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

  b) usługobiorcą jest:

­w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,

­w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,

­w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4;

W myśl art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Jest to tzw. ogólna zasada powstania obowiązku podatkowego.

Szczególne przypadki zostały uregulowane w ust. 1a-11 ww. art. 19a ustawy.

Państwa wątpliwości, sformułowane w pierwszym pytaniu dotyczą kwestii, momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług przedłużonych gwarancji nabywanych od Producenta.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy nie regulują odrębnie momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku importu usług. Obowiązek podatkowy będzie zatem powstawał w odniesieniu do nabywanych usług na zasadach szczególnych (jeśli są one wymienione w przepisach art. 19a ust. 1a-11 ustawy), lub na zasadach ogólnych (jeśli nie są one tam wymienione).

W sytuacji opisanej powyżej nie występuje żaden z przypadków powstania obowiązku podatkowego na zasadach szczególnych (nie jest to usługa wykonana częściowo czy usługa, dla której ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, zapłata nie następuje przed dokonaniem usługi, nie jest to usługa wymieniona w ust. 5 ww. art. 19a ustawy, itd.).

Zatem należy zastosować przepis regulujący ogólny moment powstania obowiązku podatkowego, tj. art. 19a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Istotne jest zatem ustalenie, kiedy dochodzi do wykonania usługi.

Usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usług. O faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. To Wnioskodawca posiada informację, kiedy usługa została wykonana.

Należy zwrócić uwagę, że jak wskazali Państwo w opisie zdarzenia przyszłego zgodnie z postanowieniami Umowy Dealerskiej, otrzymane przez Producenta zamówienia zakupu, które Spółka składa, aby nabyć przedłużoną gwarancję, uważa się za ofertę zakupu, która nie stanowi ważnej umowy sprzedaży, aż do momentu wystawienia faktury przez Producenta. Umowa sprzedaży między Producentem a Spółką zawierana jest w momencie akceptacji zamówienia przez Producenta.

Zatem samo złożenie zamówienia przez Wnioskodawcę nie gwarantuje zakupu przedłużonej gwarancji, bowiem Producent rozpatruje zamówienie i dokonuje jego akceptacji.

Faktura dokumentująca sprzedaż przedłużonych gwarancji nie jest wystawiania niezwłocznie po dokonaniu zamówienia przez Spółkę, lecz po upływie pewnego okresu (np. miesiąca) wynikającego z wewnętrznego procesu akceptacji zamówień przez Producenta. Fakt nabycia przez Spółkę przedłużonej gwarancji odnotowywany jest w systemie Producenta.

W związku z tym, że z przedstawionego opisu zdarzenia nie wynika, że faktura jest wystawiona z chwilą akceptacji umowy to nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że Wnioskodawca powinien więc wykazać obowiązek podatkowy z tytułu importu usług przedłużonych gwarancji w dacie wystawienia faktury przez Producenta.

Zatem za moment powstania obowiązku podatkowego należy uznać moment wykonania usługi, tj. dokonanie akceptacji zamówienia na przedłużone gwarancje przez Producenta. Nie wyklucza to możliwości wystąpienia sytuacji, w której moment wystawienia faktury będzie tożsamy z momentem akceptacji zamówienia, ale nie można uznać, że momenty te zawsze będą tożsame.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Przedmiotem drugiego z Państwa pytań w zakresie podatku od towarów i usług jest określenie momencie powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży usług przedłużonych gwarancji na rzecz Nabywców.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w zacytowanym już art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Art. 577 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 poz. 1360) stanowi, że:

§1.Udzielenie gwarancji następuje przez złożenie oświadczenia gwarancyjnego, które określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone w reklamie.

§2.Obowiązki gwaranta mogą w szczególności polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług.

§3.Jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym.

§4.Jeżeli nie zastrzeżono innego terminu, termin gwarancji wynosi dwa lata licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana.

Jak wynika z przepisów prawa cywilnego gwarancja - czyli tzw. okres ochrony jest ściśle związany z transakcją sprzedaży oraz przedmiotem dostawy. Jest on okresem obligatoryjnym, na co wskazuje konstrukcja przepisu. Przepisy nie zakazują jednakże przedłużenia okresu gwarancji. W tej sytuacji przedłużenie nie ma charakteru obligatoryjnego, lecz czysto umowny tzn. strony powinny wspólnie na takie rozwiązanie zgodzić się zawierając odpowiednią umowę. Czynności naprawcze realizowane w ramach takiej gwarancji mają niewątpliwie charakter usługowy, a realizacja zobowiązań z przedłużonej gwarancji, jest niewątpliwie świadczeniem usług. A zatem usługa ta ma charakter odpłatny i jako taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, udzielenie przedłużonej gwarancji na sprzedawane maszyny stanowi odrębną usługę od ich dostawy i stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji przedmiotowa usługa przedłużenia gwarancji nie może być traktowana jako element dostawy maszyn, skutkiem czego odpłatność za przedłużenie gwarancji nie zwiększa wynagrodzenia za dostawę, a co z tym się wiążę, nie zwiększa podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy.

Zatem dokonując sprzedaży przedłużonych gwarancji świadczą Państwo usługę, dla której obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z zasada ogólną wskazaną w art. 19a ust. 1 ustawy - tj. z chwilą wykonania usługi. Tym samym do świadczonych przez Wnioskodawcę usług nie mają zastosowania regulacje szczególne zawarte w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedstawionej sytuacji obowiązek podatkowy będzie powstawał:

  1) w przypadku gdy przedłużona gwarancja nabywana jest przez Nabywcę od razu przy zakupie maszyny – w momencie dostawy towaru,

  2) w przypadku gdy przedłużona gwarancja nabywana jest przez Nabywcę odrębnie od maszyny – w momencie podpisania Umowy o warunkach obowiązywania przedłużonej gwarancji.

Państwa wątpliwości wyrażone w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 4 dotyczą określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w stosunku do dokonania naprawy gwarancyjnej na rzecz Producenta.

Jak wskazali Państwo w opisie zdarzenia przyszłego Spółka w ramach gwarancji udzielonej Nabywcy dokonuje nieodpłatnie na rzecz Nabywcy napraw wszelkich wad maszyn Producenta wynikających z wadliwych materiałów lub wadliwego wykonania, które ujawnią się w okresie gwarancyjnym. Wobec tego, że Spółka jest gwarantem wobec Nabywcy, a Nabywca korzysta z uprawnień wskazanych w gwarancji, świadczenie te Spółka wykonuje nieodpłatnie. Jednocześnie w związku z tym, że Spółka dokonuje napraw gwarancyjnych wobec ostatecznego Nabywcy we własnym zakresie, zgodnie z warunkami współpracy między Spółką a Producentem określonymi w Podręczniku gwarancyjnym, Spółka ma prawo do zgłoszenia roszczenia do Producenta o wypłatę należności za wykonanie usługi naprawy gwarancyjnej tj. zwrotu kosztów naprawy gwarancyjnej. W ramach gwarancji udzielonej Spółce (czy to podstawowej czy przedłużonej) Producent nie dokonuje fizycznej naprawy maszyn, lecz oferuje Spółce zwrot kosztów poniesionych na naprawę w zakresie ustalonym między stronami. W związku z tym, że Spółka dokonuje napraw we własnym zakresie pomimo wykupionej przedłużonej gwarancji u Producenta i otrzymuje za to wynagrodzenie, to traktuje to jako odpłatne świadczenie usług opodatkowane VAT na rzecz Producenta. Usługi świadczone na rzecz Producenta przez Spółkę (dokonywanie napraw gwarancyjnych na rzecz Producenta) za wynagrodzeniem (otrzymanie zwrotu kosztów dokonywanych napraw) stanowią usługi opodatkowane VAT.

Obowiązek wykonywania napraw na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika więc wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu.

Czynności naprawcze realizowane w ramach gwarancji i rękojmi mają niewątpliwie charakter usługowy. Jeżeli są one realizowane przez gwaranta na rzecz kupującego są usługami realizowanymi bez wynagrodzenia, a jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sytuacja prawna kształtuje się jednak inaczej w przypadku, gdy zobowiązania gwarancyjne za gwaranta realizuje podmiot trzeci w oparciu o umowę zawartą w tym zakresie z gwarantem. W takim przypadku podmiot ten wykonuje za gwaranta i na jego rachunek stosowne czynności wynikające z gwarancji, np.: naprawy, usunięcia wad. Tym samym, realizacja przez ten podmiot zobowiązań gwarancyjnych za gwaranta, jest niewątpliwie świadczeniem usługi na rzecz tego podmiotu. Usługa ta ma charakter odpłatny i jako taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W sytuacji przedstawionej we wniosku napraw z tytułu gwarancji udzielanych przez Producenta Spółce dokonuje sama spółka we własnym zakresie, a Producent zwraca Spółce koszty poniesione na naprawę. Spółka działa więc zatem niejako na zlecenie Producenta dokonując świadczenia na własną rzecz. Należy zatem zgodzić się ze Państwa stwierdzeniem zawartym w opisie zdarzenia, że w związku z tym, że Spółka dokonuje napraw we własnym zakresie pomimo wykupionej przedłużonej gwarancji u Producenta i otrzymuje za to wynagrodzenie, to traktuje to jako odpłatne świadczenie usług opodatkowane VAT na rzecz Producenta.

Zauważyć należy, że obowiązujące przepisy ustawy nie regulują odrębnie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług napraw gwarancyjnych. W sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym nie występuje żaden z przypadków powstania obowiązku podatkowego na zasadach szczególnych (nie jest to usługa wykonana częściowo czy usługa, dla której ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, zapłata nie następuje przed dokonaniem usługi, nie jest to usługa wymieniona w art. 19a ust. 5 ustawy).

Zatem należy zastosować przepis regulujący ogólny moment powstania obowiązku podatkowego, tj. art. 19a ust. 1 ustawy.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości w świetle powołanych przepisów wskazać należy, że określenie momentu powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje wprawdzie tego momentu, jednakże przyjąć należy, że momentem wykonania usługi jest moment faktycznego wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę. Zatem usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usług. O faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter.

Jednocześnie podkreślić należy, że ustalenie zakresu świadczonej usługi i w konsekwencji momentu jej wykonania powinno następować w sposób obiektywny. Oznacza to, że postanowienia umowne w tej kwestii niewątpliwie są istotne, niemniej jednak należy mieć na uwadze specyfikę danej usługi i obowiązki ciążące na stronach umowy, w szczególności rodzaj i charakter składających się na daną usługę czynności.

Zgodnie z opisem sprawy jeśli Producent uzna całość kosztów wykazanych w zgłoszeniu gwarancyjnym za zasadne, zwraca Spółce koszty związane z naprawą maszyny, w sytuacji natomiast gdy Producent nie uzna całości kosztów wykazanych w zgłoszeniu gwarancyjnym za zasadne, wówczas Spółce przysługuje świadczenie pieniężne w niższej wysokości niż to wynikające ze zgłoszenia gwarancyjnego.

Akceptacja przez Producenta naprawy gwarancyjnej nie jest jedynie elementem niezbędnym do dokonania rozliczenia między stronami umowy, ale jest elementem świadczonej usługi w ramach napraw gwarancyjnych. Tym samym dla czynności napraw wykonywanych przez Spółkę na rzecz Producenta w ramach zarówno obowiązkowej gwarancji jak i przedłużonej gwarancji, obowiązek podatkowy z tytułu świadczonych usług powstaje z momentem uzyskania przez Spółkę informacji o akceptacji wykonanych czynności przez Producenta.

Moment otrzymania od Producenta ostatecznej akceptacji, przez którą rozumie się zatwierdzenie przez Producenta w całości lub w części kosztów naprawy dokonanej w ramach gwarancji, należy uznać za moment wykonania usługi.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie Państwa zapytania w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy wyłącznie zagadnień objętych zakresem Państwa pytań, inne zagadnienia, niebędące przedmiotem pytań, np.. powstanie obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanych zaliczek nie mogły być przedmiotem interpretacji.

Przedmiotem oceny w interpretacji nie była prawidłowość dokumentowania przez Państwa sprzedaży maszyn wraz z przedłużoną gwarancją, tj. braku wyszczególnienia na fakturze usługi sprzedawanej wraz towarem.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).