Interpretacja indywidualna

- stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2025 r. za pośrednictwem e-Urzędu Skarbowego wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest uwzględnienie transakcji przekazania składek do ubezpieczyciela oraz pobrania ich od podmiotów powiązanych w kosztach i przychodach podatkowych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

- Informacje ogólne

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Spółka należy do grupy kapitałowej X (dalej: „Grupa”), (…).

Spółka została utworzona w ramach nowej strategii zarządzania w Grupie. Wnioskodawca zatrudnia profesjonalną kadrę menedżerską z bogatym doświadczeniem w zarządzaniu podmiotami kapitałowymi oraz ugruntowaną wiedzą w branży, w której działa Grupa.

Spółka wykonuje na rzecz podmiotów powiązanych z Grupy czynności z obszaru zarządzania (dalej: „Usługa zarządzania”).

- Charakterystyka i zakres Usługi zarządzania

W ramach Usługi zarządzania Wnioskodawca realizuje m.in. następujące zadania:

 a) ustalanie strategii rozwoju podmiotów powiązanych, w tym wyznaczanie długoterminowych celów biznesowych i projektów strategicznych w różnych obszarach działalności;

 b) organizacja pracy podmiotów z Grupy poprzez wdrażanie właściwych struktur i procesów oraz prowadzenie efektywnego zarządzania;

 c) wspieranie optymalizacji wyników finansowych podmiotów powiązanych, zwłaszcza poprzez bieżące doradztwo przy wdrażaniu synergii w zakresie przychodów, kosztów i nakładów inwestycyjnych;

 d) wsparcie w podejmowaniu decyzji biznesowych podmiotów z Grupy zorientowanych na działalność bieżącą oraz długoterminowe kreowanie wartości (zarówno w zakresie kwestii operacyjnych, jak i pośrednio związanych z prowadzeniem działalności - jak m.in. ustalanie polityki ubezpieczeniowej podmiotów powiązanych);

 e) wsparcie podmiotów powiązanych w tworzeniu, egzekwowaniu i rozliczaniu budżetów rocznych, długoterminowych planów finansowych i innych analiz;

  f) wsparcie podmiotów z Grupy w rozwijaniu relacji z klientami, partnerami biznesowymi i kontrahentami;

 g) organizowanie, planowanie i kontrolowanie działalności operacyjnej podmiotów z Grupy;

 h) wsparcie w innych sprawach, jeżeli wymaga tego interes podmiotów z Grupy.

Podstawowym założeniem działalności Spółki jest zatem zapewnienie maksymalnego wsparcia podmiotom z Grupy w obszarze zarządzania oraz organizacji ich działalności za pomocą posiadanych zasobów (których nie posiadają podmioty z Grupy nabywające Usługę zarządzania). Taki model zarządczy i organizacyjny, zgodnie z polityką Grupy, ma skutkować konsolidacją zasobów i wiedzy eksperckiej, co pozwoli zwiększyć przewagę konkurencyjną podmiotów z Grupy na rynku (oraz Grupy) oraz zaoferować ich klientom bardziej kompleksowe rozwiązania.

Każdy podmiot z Grupy ma w swoim portfolio kompetencje z określonego obszaru, np. (…), a także w zakresie wsparcia w prowadzeniu i zarządzaniem działalnością gospodarczą (jak w przypadku Wnioskodawcy). Tak szeroka struktura pozwala Grupie odpowiedzieć na potrzeby klientów w wielu dziedzinach a jednocześnie zapewnia efektywne zarządzanie w Grupie.

Jednym z obszarów, który został powierzony działaniom Spółki, było zawarcie polisy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej na rzecz innych podmiotów z Grupy.

- Przekazanie składek ubezpieczeniowych

Celem dalszej standaryzacji procesów w Grupie i wsparcia podmiotów powiązanych w organizacji ich działalności, Wnioskodawca spełnił rolę podmiotu, który przekazał zagregowaną kwotę składki w wysokości wynikającej z umowy ubezpieczeniowej na rachunek bankowy zakładu ubezpieczeń, a następnie pobrał równowartość składki ubezpieczeniowej należnej od poszczególnych podmiotów z Grupy (w wysokości przypadającej na dany podmiot) na podstawie wystawionych dla poszczególnych spółek powiązanych faktur VAT.

Powyższe oznacza, że należną ubezpieczycielowi składkę z tytułu ubezpieczenia Spółka uiściła bezpośrednio do zakładu ubezpieczeń. Spółka zorganizowała ubezpieczenie na rachunek podmiotów zależnych jako ubezpieczonych, a Wnioskodawca był stroną umowy zawartej z ubezpieczycielem - tj. został on wskazany na polisie (jako ubezpieczający na rzecz podmiotów zależnych, które na mocy umowy stały się ubezpieczonymi).

Celem dokonania rozliczenia z podmiotami powiązanymi, został ustalony podział całkowitej składki pomiędzy poszczególne podmioty zależne z zastosowaniem klucza przychodowego - przez co ubezpieczane podmioty pokryły części składki o różnej wysokości. Spółka nie doliczała jakiejkolwiek marży, prowizji ani innych opłat do pobieranych składek. Wnioskodawca wystawił faktury VAT tytułem obciążenia podmiotów zależnych będących ubezpieczonymi za dokonaną w ich imieniu zapłatę składki.

W razie ziszczenia się ubezpieczonego ryzyka, Wnioskodawca nie będzie uczestniczyć w procesach likwidacji szkód podmiotów ubezpieczonych.

Przekazanie zagregowanej kwoty składek na rachunek bankowy ubezpieczyciela zostało zaliczone w koszty działalności. Analogicznie kwota składek pobrana od podmiotów z Grupy została zaliczona do przychodów z działalności operacyjnej Spółki na podstawie wystawionych faktur.

Wniosek nie dotyczy składek przekazywanych przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własną rzecz, tj. w zakresie ubezpieczenia ryzyk z tytułu prowadzenia własnej działalności gospodarczej (gdy Wnioskodawca jest stroną umowy ubezpieczeniowej i występuje jako ubezpieczający oraz ubezpieczony).

Pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych

Czy prawidłowe jest uwzględnienie transakcji przekazania składek do ubezpieczyciela oraz pobrania ich od podmiotów powiązanych w kosztach i przychodach podatkowych? (we wniosku oznaczone Nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych

W ocenie Wnioskodawcy transakcja przekazania składek do ubezpieczyciela oraz pobrania ich od podmiotów powiązanych nie powinna być uwzględniona w kosztach i przychodach podatkowych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

- Właściwe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy pdop, wynika, że przychodami podlegającymi opodatkowaniu są w szczególności otrzymane pieniądze.

Jednocześnie z przepisów art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy pdop wynika, że do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy pdop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.

- Kluczowe przepisy prawa cywilnego i administracyjnego

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: „ KC”), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Jednocześnie, w art. 808 § 1 KC przewidziano, iż ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek - ubezpieczony może przy tym nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. W przypadku ubezpieczenia na cudzy rachunek, chociaż roszczenie o zapłatę składki przysługuje ubezpieczycielowi wyłącznie przeciwko ubezpieczającemu (art. 808 § 2 zd. pierwsze KC), to co do zasady ubezpieczony jest uprawniony do żądania należnego świadczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela (art. 808 § 3 KC). Potwierdza to również art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, zgodnie z którym w przypadku umowy ubezpieczenia zawartej na cudzy rachunek, w szczególności ubezpieczenia grupowego, zawiadomienie o wystąpieniu zdarzenia losowego może zgłosić również ubezpieczony albo jego spadkobiercy.

Te podstawowe zasady stanowią o istocie konstrukcji prawnej umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek, która „(...) występuje, gdy ubezpieczający ubezpiecza cudzy interes majątkowy lub niemajątkowy, ale działa przy tym we własnym imieniu, co powoduje, że kto inny jest tu ubezpieczającym, a kto inny osobą, w której interesie majątkowym zawiera się ubezpieczenie’’ - por. M. Fras [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom V. Zobowiązania. Część szczególna (art. 765-921(16)), red. M. Habdas, Warszawa 2018, art. 808. Jak się wskazuje w doktrynie prawa cywilnego: „W umowie na cudzy rachunek ubezpieczający jest inną osobą niż ubezpieczony. W przypadku ubezpieczenia majątkowego na cudzy rachunek ubezpieczający ubezpiecza cudzy interes majątkowy, a w przypadku ubezpieczenia osobowego - cudze życie lub zdrowie”.

Ubezpieczony jest podmiotem stosunku prawnego ubezpieczenia, choć żadną miarą nie jest stroną umowy ubezpieczenia. Z art. 808 § 3 KC wynika, że co do zasady ubezpieczony ma roszczenie wobec ubezpieczyciela o spełnienie do jego rąk świadczenia z umowy ubezpieczenia. Ubezpieczonego, mimo że nie jest stroną umowy, łączy zatem z ubezpieczycielem stosunek prawny - por. M. Gutowski (red.), Kodeks cywilny. Tom III. Komentarz. Art. 627-1088. Wyd. 3, Warszawa 2022.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w ramach działalności Wnioskodawcy Spółka przekazała składkę należną z tytułu ochrony ubezpieczeniowej na rzecz zakładu ubezpieczeń, a następnie pobrała ją od podmiotów z Grupy.

Jednocześnie Spółka zawarła z ubezpieczycielem umowę celem ubezpieczenia ryzyka (tj. jest podmiotem wskazanym na polisie). W takim wypadku to Wnioskodawca będzie występował jako ubezpieczający działając na rachunek podmiotów powiązanych, tj. celem ubezpieczenia ryzyk związanych z działalnością poszczególnych podmiotów powiązanych (to one są wówczas podmiotami ubezpieczonymi).

Jednocześnie, jak wynika z cywilnoprawnej konstrukcji umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek, w wyniku jej zawarcia stosunek ubezpieczenia nawiązany zostaje pomiędzy zakładem ubezpieczeń a ubezpieczonym (który nie jest przy tym stroną zawieranej umowy ubezpieczenia). Oznacza to zatem powstanie stosunku ubezpieczenia pomiędzy ubezpieczycielem a poszczególnymi podmiotami powiązanymi z Grupy. Tym samym, w razie ziszczenia się ryzyka objętego ochroną ubezpieczeniową, ubezpieczyciel będzie zobowiązany do likwidacji szkody i wypłaty odszkodowania poszkodowanym przez podmioty powiązane (a Wnioskodawca nie będzie uczestniczył w likwidacji szkód).

W świetle powyższego należy, zdaniem Spółki, uznać, że udzielając ochrony ubezpieczeniowej podmiotom powiązanym ubezpieczyciel świadczy dla celów VAT usługę ubezpieczenia bezpośrednio na ich rzecz. To bowiem ryzyka związane z działalnością tych podmiotów powiązanych są zabezpieczane przez ubezpieczyciela i to szkody wynikające z ich działalności są likwidowane przez ubezpieczyciela. Tym samym, w opisanym zakresie „konsumpcja” usługi ubezpieczeniowej odbywa się po stronie poszczególnych podmiotów powiązanych, a zatem to te podmioty uznać należy za nabywców usługi świadczonej przez ubezpieczyciela, za którą wnoszona jest do niego odpowiednia płatność.

Zdaniem Spółki oznacza to, że w sprawie nie zachodzą przesłanki zastosowania fikcji wynikającej z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Skoro bowiem od samego początku „konsumentami” usługi ubezpieczeniowej są podmioty powiązane jako ubezpieczeni, a pomiędzy Spółką a ubezpieczycielem nie został nawiązany stosunek ubezpieczenia, to w tym zakresie pomiędzy ubezpieczycielem a Wnioskodawcą nie była świadczona żadna usługa ubezpieczeniowa, której odsprzedaży Spółka mogłaby następnie dokonać na rzecz danego z podmiotów powiązanych. W okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca nie jest więc odbiorcą usług ubezpieczeniowych, „odsprzedającym”, „refakturującym” je dalej do podmiotów powiązanych.

Nie ulega jednak wątpliwości, że to ubezpieczone podmioty powiązane ponoszą ekonomiczny ciężar składki ubezpieczeniowej w zakresie uzyskanej przez nich ochrony. Z tej perspektywy, zdaniem Wnioskodawcy, zasadne jest określenie roli Spółki jako swoistego „inkasenta”, „przekaziciela” składek od poszczególnych podmiotów powiązanych do uprawnionego do nich ubezpieczyciela. Jak ponadto wskazano, Wnioskodawca nie będzie doliczać jakiejkolwiek marży do części całkowitej składki przypadającej na dany podmiot z Grupy.

Tym samym, w ocenie Spółki czynność polegająca na przetransferowaniu i pobraniu składki pomiędzy podmiotem z Grupy a podmiotem ubezpieczającym ma wyłącznie charakter techniczny i nie powinna być traktowana jako świadczenie opodatkowane VAT po stronie Spółki. Rola Spółki jako ubezpieczającego - jak wynika z wniosku - sprowadza się jedynie do sfinansowania składki, tj. przekazania jej na konto ubezpieczyciela, a następnie pobrania jej od ubezpieczonych. W przedstawionej sytuacji, czynność przekazywania składki nie będzie wypełniała znamion czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, mając wyłącznie charakter techniczny. Samo pobieranie i przekazywanie składek ubezpieczeniowych nie mieści się w definicji świadczenia usługi i nie podlega zaliczeniu do katalogu czynności objętych zakresem opodatkowania VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że rozliczenia z tytułu składek są w Spółce neutralne na gruncie VAT i nie powinny być ujmowane w ewidencji VAT prowadzonej przez Spółkę ani w składanych przez nią deklaracjach VAT.

Wnioskodawca uważa również, że zagregowana kwota składek przekazana na rachunek bankowy ubezpieczyciela nie powinna stanowić kosztów uzyskania przychodów w działalności Spółki, a analogicznie kwota składek pobrana od podmiotów z Grupy nie powinna zostać zaliczona do przychodów z działalności operacyjnej Spółki i nie powinna być ewidencjonowana jako jej przychody - wynika to z czysto technicznej natury transferu środków pieniężnych. Jednocześnie z uwagi na wyżej przedstawiony charakter transakcji wystawione faktury powinny zostać przez Spółkę skorygowane.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki przekazanie przez Wnioskodawcę składek ubezpieczeniowych na rzecz ubezpieczyciela nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT. Równocześnie brak jest podstaw do wykazywania kwot składek w rozliczeniach na potrzeby podatku od towarów i usług, które wnioskodawca jest obowiązany, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzić i składać. Jednocześnie zarówno składki przekazane na rzecz ubezpieczyciela jak i składki pobrane od spółek powiązanych nie będą wykazane po stronie kosztów i przychodów w księgach Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „updop”):

Stosownie do art. 12 ust. 3 updop:

Literalna wykładnia powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa. Od zasady tej, w ściśle określonych przypadkach, wprowadzone zostały przez ustawodawcę wyjątki. Katalog przysporzeń, których nie zalicza się do przychodów podatkowych jest zamknięty i zawarto go w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazać przy tym należy, że przychód w prawie podatkowym nie jest definiowany wynikowo (jako strata lub zysk podmiotu), a jako jakiekolwiek trwałe przysporzenie majątkowe, uzyskane poprzez przyrost aktywów lub zmniejszenie pasywów podatnika.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 1 updop:

Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

  - przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu, racjonalność i niezbędność) oraz

  - potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Co do zasady, podatnik ma więc możliwość ujęcia w kosztach uzyskania przychodów każdego wydatku, który spełnia następujące warunki:

   - został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

   - jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

   - pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

   - poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

   - został właściwie udokumentowany,

   - nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z opisu sprawy wynika, że wykonują Państwo na rzecz podmiotów powiązanych z Grupy czynności z obszaru zarządzania. Jednym z obszarów, który został powierzony działaniom Państwa Spółki, było zawarcie polisy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej na rzecz innych podmiotów z Grupy. Celem dalszej standaryzacji procesów w Grupie i wsparcia podmiotów powiązanych w organizacji ich działalności, pełnili Państwo rolę podmiotu, który przekazał zagregowaną kwotę składki w wysokości wynikającej z umowy ubezpieczeniowej na rachunek bankowy zakładu ubezpieczeń, a następnie pobrali Państwo równowartość składki ubezpieczeniowej należnej od poszczególnych podmiotów z Grupy (w wysokości przypadającej na dany podmiot) na podstawie wystawionych dla poszczególnych spółek powiązanych faktur VAT. Zatem należną ubezpieczycielowi składkę z tytułu ubezpieczenia uiścili Państwo bezpośrednio do zakładu ubezpieczeń. Zorganizowali Państwo ubezpieczenie na rachunek podmiotów zależnych jako ubezpieczonych, ale to Państwo byli stroną umowy zawartej z ubezpieczycielem - tj. Państwo zostali wskazani na polisie (jako ubezpieczający na rzecz podmiotów zależnych, które na mocy umowy stały się ubezpieczonymi). Celem dokonania rozliczenia z podmiotami powiązanymi, został ustalony podział całkowitej składki pomiędzy poszczególne podmioty zależne z zastosowaniem klucza przychodowego - przez co ubezpieczane podmioty pokryły części składki o różnej wysokości. Nie doliczali Państwo jakiejkolwiek marży, prowizji ani innych opłat do pobieranych składek. Wystawili Państwo faktury VAT tytułem obciążenia podmiotów zależnych będących ubezpieczonymi za dokonaną w ich imieniu zapłatę składki. W razie ziszczenia się ubezpieczonego ryzyka, nie będą Państwo uczestniczyć w procesach likwidacji szkód podmiotów ubezpieczonych. Ponadto, jak wskazali Państwo w opisie sprawy, przekazanie zagregowanej kwoty składek na rachunek bankowy ubezpieczyciela zostało zaliczone w koszty Państwa działalności. Analogicznie kwota składek pobrana od podmiotów z Grupy została zaliczona do przychodów z Państwa działalności operacyjnej na podstawie wystawionych faktur.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy powinni Państwo uwzględniać transakcje przekazania składek do ubezpieczyciela oraz pobrania ich od podmiotów powiązanych w kosztach i przychodach podatkowych.

Zgodnie z art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Regulacja ta odnosi się do tzw. refakturowania usług, w którym na zasadzie fikcji prawnej przyjmuje się, że refakturujący sam wyświadczył usługę na rzecz podmiotu, do którego adresowana jest refaktura. Jeżeli natomiast chodzi o towary, to nie można w ogóle mówić o refakturowaniu, a ewentualnie o odprzedaży. Przepis powyższy odwołuje się do sytuacji, w których podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, nie wykonuje samodzielnie usług, ale odprzedaje je nabywcy we własnym imieniu.

Przy czym na powyższy stan rzeczy nie ma wpływu, czy podatnik sprzeda usługę z marżą, czy też jej nie doliczy. Cały czas będzie on występował jako podmiot świadczący usługę, co oznacza, że może on refakturować z marżą.

Co prawda pojęcie refakturowania nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego, jednak przyjęta praktyka i orzecznictwo dopuszczają sytuację, w której koszty usług, których odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez ich wykonawcę mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę poprzez wystawienie tzw. „refaktury”.

Dodatkowo, refakturowana cena musi odpowiadać cenie wynikającej z faktury wystawionej przez usługodawcę. Dotyczy to również przypadków częściowego refakturowania. Należy przy tym zaznaczyć, że każda pozycja kosztów musi być dokładnie określona pod względem ilości i ceny, gdyż obciążenie ostatecznego odbiorcy na innych zasadach uniemożliwia wystawienie faktury.

W przypadku wystawienia refaktury, podatnik nie może doliczać żadnej marży, a jedynie dokonuje technicznego podziału danej należności na rzecz swoich kontrahentów z zastosowaniem stawki podatku VAT właściwej dla danej usługi (takiej jak w przypadku stawki podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika od odpowiedniego zakładu).

W świetle powyżej powołanych przepisów, a także opisu sprawy należy uznać, że w powyższej sytuacji mamy do czynienia z wystawianiem tzw. „refaktury”, zatem przekazane zagregowane kwoty składki w wysokości wynikającej z umowy ubezpieczeniowej na rachunek bankowy zakładu ubezpieczeń stanowią dla Państwa koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 updop, z kolei pobrane równowartości składek ubezpieczeniowych należnych od poszczególnych podmiotów z Grupy (w wysokości przypadającej na dany podmiot) na podstawie wystawionych dla poszczególnych spółek powiązanych faktur VAT, stanowią dla Państwa przychody podatkowe, o których mowa w art. 12 ust. 1 updop.

Tym samym, Państwa stanowisko zgodnie z którym zarówno składki przekazane na rzecz ubezpieczyciela jak i składki pobrane od spółek powiązanych nie będą wykazane po stronie kosztów i przychodów w Państwa księgach należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostało/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa we wniosku i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

       - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

       - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.