Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.524.2025.1.ZK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 22 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.524.2025.1.ZK

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 sierpnia 2025 r., wpłynął Państwa wniosek z 19 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X sp. z o.o. z siedzibą w (…) (zwana dalej: „Spółką” lub „Wnioskodawcą”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja (…).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Strefa” lub „SSE”) na podstawie Zezwolenia nr (…) z dnia (…) 2016 r. (dalej: „Zezwolenie strefowe”) obowiązującego do końca 2026 r. W związku z udzielonym Spółce Zezwoleniem strefowym, Spółka została zobowiązana do:

- poniesienia na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej (…) zł w terminie do (…) 2022 r.,

- zatrudnienia co najmniej 6 pracowników w terminie do (…) 2022 r.,

- utrzymania zatrudnienia na poziomie co najmniej 70 pracowników do (…) 2025 r. oraz

- zakończenia inwestycji w terminie do dnia (…) 2022 r.

Jednocześnie, w Zezwoleniu strefowym zostało wskazane, że maksymalna wysokość wydatków kwalifikowanych wynosi (…) zł, natomiast w przypadku korzystania z pomocy publicznej z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy, do wyliczenia maksymalnej kwoty dwuletnich kosztów pracy przyjmuje się koszty pracy 8 nowo zatrudnionych pracowników.

Wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, związane z inwestycją, której dotyczyło Zezwolenie strefowe, były ponoszone przez Spółkę w latach 2017-2022.

W dacie uzyskania Zezwolenia strefowego, Spółka prowadziła działalność w formie spółki jawnej. Przekształcenie w spółkę z ograniczoną działalnością nastąpiło w trybie art. 551 § 1 Ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2024 r. poz. 18) w 2020 r.

W wyniku tego przekształcenia, zgodnie z art. 553 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółce przekształconej przysługują wszelkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Oznacza to, że spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wstąpiła z mocy prawa we wszystkie prawa i obowiązki wynikające z Zezwolenia strefowego, które zostało pierwotnie udzielone spółce jawnej. Tym samym, dochody Spółki uzyskane z działalności określonej w Zezwoleniu strefowym podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Zakres działalności Spółki przed i po przekształceniu był taki sam.

Na moment uzyskania Zezwolenia strefowego, zgodnie z Załącznikiem I do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.Urz. UE L 187 z 26.06.2014 r., str. 1, z późn. zm., dalej: „Rozporządzenie GBER”), Spółka posiadała status małego przedsiębiorcy i tym samym na potrzeby kalkulacji puli dostępnej pomocy publicznej stosowała wskaźnik intensywności regionalnej pomocy publicznej wysokości 55% ((…)% właściwe dla województwa (…), powiatu (…), powiększone o (…) punktów procentowych w przypadku małego przedsiębiorcy, zgodnie z § 4 pkt 1 w zw. z § 4 pkt 2 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych z dnia 10 grudnia 2008 r., Dz.U. z 2019 r. poz. 121, w wersji obowiązującej na dzień wydania Zezwolenia strefowego, dalej: „Rozporządzenie strefowe”).

W trakcie realizacji inwestycji, na skutek przekroczenia limitów wskaźników, o których mowa w przepisach Załącznika I Rozporządzenia GBER, od 1 stycznia 2018 r. Spółka przestała spełniać warunki do uznania jej za małego przedsiębiorcę i obecnie spełnia warunki do uznania jej za średniego przedsiębiorcę w rozumieniu tych przepisów. W przypadku średnich przedsiębiorstw, zgodnie z Rozporządzeniem strefowym, intensywność regionalnej pomocy publicznej może zostać podniesiona o 10% w stosunku do wartości bazowej, w związku z czym intensywność ta zmniejsza się do 45% (zamiast 55% jak w przypadku małego przedsiębiorcy).

Wobec powyższego po stronie Spółki powstała wątpliwość czy zmiana statusu przedsiębiorcy w toku obowiązywania Zezwolenia strefowego (w toku realizacji inwestycji, której Zezwolenie strefowe dotyczy) wpływa na wysokość przyznanej Wnioskodawcy pomocy publicznej w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Pytanie

Czy zmiana statusu Spółki z małego na średniego przedsiębiorcę w toku realizacji inwestycji, której dotyczy Zezwolenie strefowe wpływa na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość przysługującego Spółce zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, zmiana statusu w trakcie realizacji inwestycji, której dotyczy Zezwolenie strefowe nie wpływa na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość przysługującego Spółce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych.

Na mocy ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1604, dalej: „ustawa o SSE”), działalność w Strefie przez przedsiębiorców prowadzona jest na podstawie udzielonych zezwoleń. Przedsiębiorcy posiadający zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej wydane na podstawie przepisów ww. ustawy są objęci jej reżimem do końca 2026 r.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości regionalnej pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z § 3 pkt 1 Rozporządzenia strefowego, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą. Na podstawie § 4 Rozporządzenia strefowego, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jest jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą i w myśl pkt (…) dla województwa (…) wynosi (…) %. Natomiast pkt 2 § 4 Rozporządzenia strefowego, przewiduje podwyższenie intensywności pomocy o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów w § 4 pkt 1 Rozporządzenia strefowego. Stawka maksymalnej intensywności pomocy publicznej jest więc zależna od wielkości przedsiębiorcy korzystającego z pomocy publicznej. Ponadto, status przedsiębiorcy (szczególnie utrata statusu MŚP) ma także wpływ na inne czynniki, takie jak długość okresu utrzymania własności składników majątkowych, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, okresu utrzymania deklarowanego zatrudnienia czy okresu utrzymania inwestycji w regionie.

Zatem, prawidłowe określenie statusu ma dla przedsiębiorcy znaczenie kluczowe, w wielu przypadkach może nawet wpłynąć na podjęcie decyzji o rozpoczęciu inwestycji.

Bez wątpienia status ten należy ustalić na dzień przyznania pomocy publicznej, na co pośrednio wskazuje np. Załącznik III do Rozporządzenia GBER, w którym wskazuje się, że zakres informacji objętych obowiązkiem publikacji w przypadku przyznania pomocy indywidualnej obejmuje m.in. rodzaj przedsiębiorstwa w czasie przyznania pomocy. Także dyskontowania pomocy publicznej, zgodnie z Rozporządzeniem strefowym dokonuje się na dzień przyznania pomocy publicznej. Również oceniając, czy dany projekt spełnia definicję tzw. dużego projektu inwestycyjnego (dla którego pomoc publiczna jest odpowiednio ograniczona) pod uwagę bierze się intensywność pomocy obowiązującą w dniu przyznania pomocy, co wynika z definicji dostosowanej pomocy publicznej zawartej w art. 2 pkt 20 Rozporządzenia GBER - zgodnie z tą definicją, dostosowana kwota pomocy oznacza maksymalną dopuszczalną kwotę pomocy na duże projekty inwestycyjne, obliczaną według następującego wzoru: maksymalna kwota pomocy = R * (A + 0,50 * B + 0 * C) gdzie: R oznacza maksymalną intensywność pomocy mającą zastosowanie do danego obszaru, określoną w zatwierdzonej mapie pomocy regionalnej i obowiązującą w dniu przyznania pomocy, z wyłączeniem zwiększonej intensywności pomocy dla MŚP; A oznacza początkową kwotę 55 mln EUR kosztów kwalifikowalnych, B oznacza koszty kwalifikowalne między 55 mln EUR a 110 mln EUR oraz C oznacza część kosztów kwalifikowalnych powyżej 110 mln EUR.

Data przyznania pomocy jest definiowana w Rozporządzeniu GBER (art. 2 pkt 28) jako dzień, w którym beneficjent nabył prawo otrzymania pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym. W polskim systemie prawnym definicja dnia uzyskania pomocy została zawarta w ustawie z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tj. Dz.U. z 2025 r., poz. 468 z późn. zm.); zgodnie z art. 2 pkt 11 tej ustawy, przez dzień uzyskania pomocy publicznej należy rozumieć dzień, w którym podmiot ubiegający się o pomoc publiczną nabył prawo do otrzymania tej pomocy, a w przypadku gdy udzielenie pomocy w formie ulgi podatkowej następuje na podstawie aktu normatywnego, bez wymogu wydania decyzji:

a) dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia deklaracji albo innego dokumentu określającego wartość pomocy, z zastrzeżeniem lit. b,

b) dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego – w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym,

c) dzień faktycznego przysporzenia korzyści finansowych - w przypadku braku obowiązku złożenia deklaracji albo innego dokumentu określającego wartość pomocy

- chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

W przypadku więc, gdy wydawane jest Zezwolenie strefowe, dniem uzyskania pomocy publicznej będzie dzień wydania tego zezwolenia. Wprawdzie pomoc publiczna ma wówczas formę zwolnienia z podatku dochodowego, ale przepisy ustaw podatkowych (w przypadku podatników podatku dochodowego od osób prawnych - art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT) odwołują się do posiadania zezwolenia strefowego, więc nie można uznać, że udzielenie pomocy następuje w tym przypadku na podstawie przepisów o charakterze generalnym. Kluczowym elementem określającym dopuszczalność udzielenia pomocy oraz parametry uzyskanej pomocy jest dzień, w którym przedsiębiorca nabywa prawo do skorzystania z pomocy publicznej. Organ publiczny poprzez przyznanie takiego prawa wskazuje między innymi wartość pomocy, do jakiej jest uprawniony przedsiębiorca. Zatem, dzień nabycia praw do pomocy i parametry udzielonej pomocy wynikają z zezwolenia. W dniu wydania zezwolenia do dyspozycji przedsiębiorcy stawiana jest określona wartość (maksymalna) pomocy, z której przedsiębiorca może, lecz nie musi skorzystać, w całości lub w części.

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, dzień wydania Zezwolenia strefowego jest jedyną datą, na którą należy określić status przedsiębiorcy, co oznacza, że przez cały okres realizacji inwestycji objętej wsparciem to ustalenie powinno być punktem odniesienia dla wszelkich kwestii, dla których status ma znaczenie, w tym przede wszystkim dla ustalenia wielkości przysługującej przedsiębiorcy pomocy publicznej. Tym samym zmiana statusu w trakcie realizacji inwestycji nie wpływa na wysokość dostępnej dla przedsiębiorcy pomocy publicznej.

Należy również podkreślić, że za stanowiskiem, zgodnie z którym status przedsiębiorstwa, a tym samym maksymalny poziom intensywności pomocy publicznej, powinny być ustalane na dzień wydania Zezwolenia strefowego, przemawiają istotne względy praktyczne. Przedsiębiorca rozpoczynający działalność gospodarczą w ramach specjalnej strefy ekonomicznej powinien mieć możliwość precyzyjnego określenia wartości przyznanej mu pomocy publicznej, ponieważ wpływa to bezpośrednio na jego przyszłe decyzje inwestycyjne oraz zaciągane zobowiązania finansowe. Należy w tym miejscu wskazać, iż Wnioskodawca nie jest w stanie określić jaki status przedsiębiorcy w myśl Rozporządzeniu 651/2014 będzie posiadać przez cały okres realizacji inwestycji i korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego. Zmiana poziomu intensywności pomocy publicznej w przypadku zmiany statusu przedsiębiorcy (np. z małego na średniego) w trakcie realizacji inwestycji prowadziłaby do braku pewności co do warunków, na jakich przedsiębiorca funkcjonuje i podejmuje kluczowe decyzje inwestycyjne - w tym co do całkowitej wartości przysługującej mu pomocy publicznej. W szczególności, zmiana intensywności pomocy po dacie wydania zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie, na potrzeby określenia wysokości zwolnienia z podatku dochodowego (na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT), mogłaby skutecznie zniechęcać przedsiębiorców do ubiegania się o zezwolenia oraz do inwestowania w specjalnych strefach ekonomicznych. Wprowadzenie takiej niepewności regulacyjnej godziłoby w efektywne planowanie działalności gospodarczej i byłoby sprzeczne z celami ustawodawcy, który - wprowadzając przepisy dotyczące stref i związanych z nimi ulg podatkowych - dążył m.in. do przyspieszenia rozwoju gospodarczego kraju (art. 3 ustawy o SSE). Z tych względów intensywność pomocy publicznej wynikająca ze statusu przedsiębiorcy powinna być ustalana na dzień wydania Zezwolenia strefowego i pozostać niezmienna aż do zakończenia realizacji inwestycji określonej w tym zezwoleniu.

Wnioskodawca podkreśla również, że zmiana statusu Spółki po dacie wydania Zezwolenia strefowego nie powinna wpływać na maksymalny poziom intensywności pomocy publicznej, ponieważ prowadziłoby to do naruszenia konstytucyjnej zasady ochrony praw słusznie nabytych, wynikającej z art. 2 Konstytucji RP. Spółka, uzyskując Zezwolenie strefowe, nabyła - po spełnieniu ustawowych warunków – indywidualne prawo podmiotowe do pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, którego wysokość została określona według stanu prawnego i faktycznego obowiązującego w dniu wydania Zezwolenia strefowego. Realizacja tego prawa w czasie nie może prowadzić do jego ograniczenia ani zmiany warunków, na jakich zostało przyznane.

Z powyższego wynika, że odstąpienie od tej zasady może mieć miejsce wyłącznie w szczególnych okolicznościach, gdy koliduje z innymi konstytucyjnymi zasadami prawa. W przypadku Spółki, brak jest jakichkolwiek przesłanek, które uzasadniałyby takie odstępstwo.

Powyższe podejście znajduje również potwierdzenie w stanowisku przedstawionym przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: „UOKiK”) odpowiedzialny za monitorowanie i nadzorowanie procesu udzielania pomocy publicznej w Polsce. UOKiK pismem z dnia 8 lipca 2008 r., znak DDO-522-5712/08/JB stwierdza, że dla oceny praw i obowiązków podmiotu posiadającego zezwolenie należy brać pod uwagę przepisy obowiązujące w dniu wydania zezwolenia (pismo niepublikowane, cytowane na stronie Kostrzyńsko-Słubickiej SSE, link do strony: https://kssse.pl/dla_przedsiebiorcy.php?go=993).

Zagadnienie zmiany statusu Spółek korzystających z pomocy publicznej było również przedmiotem interpelacji poselskiej nr 27710 do Ministra Przedsiębiorczości i Technologii w sprawie decyzji o wsparciu, która wpłynęła 15 listopada 2018 r. (dalej: „Interpelacja”). W Interpelacji zadano pytanie, czy w przypadku zmiany statusu w trakcie obowiązywania decyzji, podmiot korzystający z pomocy publicznej traci prawo do podwyższenia maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej. W odpowiedzi, Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii wydało następujące stanowisko „(...) zarówno status mikro-, małego lub średniego przedsiębiorcy, jak i poziom bezrobocia w powiecie będącym miejscem realizacji nowej inwestycji jest oceniany na dzień wydania decyzji o wsparciu”. Pomimo tego, że przywołana Interpelacja odnosi się do obecnie obowiązujących regulacji dotyczących wydawania decyzji o wsparciu, należy uznać, że ze względu na analogiczne brzmienie przepisów, przedstawione stanowisko winno znajdować zastosowanie również do zezwoleń na prowadzenie działalności na terenach Specjalnych Stref Ekonomicznych.

Stanowisko zgodne z powyższym znalazło dotychczas potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach podatkowych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - przykładowo:

- Interpretacja indywidualna z 13 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.216.2022.2.JG;

- Interpretacja indywidualna z 27 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.199.2022.1.JKU;

- Interpretacja indywidualna z 26 września 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.513.2022.1.PC;

- Interpretacja indywidualna z 15 listopada 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.637.2022.2.PC;

- Interpretacja indywidualna z 10 stycznia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.217.2022.2.KW;

- Interpretacja indywidualna z 23 marca 2023 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.59.2023.2.KK;

- Interpretacja indywidualna z 12 lipca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.283.2023.2.PC;

- Interpretacja indywidualna z 22 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.483.2023.1.JG;

- Interpretacja indywidualna z 25 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.362.2023.1.AN;

- Interpretacja indywidualna z 26 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.63.2024.1.DW;

- Interpretacja indywidualna z 3 września 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.419.2024.2.DW.

Jakkolwiek część interpretacji indywidualnych, na które powołuje się Wnioskodawca, dotyczy decyzji o wsparciu wydawanych na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2025 r. poz. 469), to jednak odnoszą się one do tożsamego zagadnienia prawnego jak w przypadku zezwoleń strefowych. Wynika to z faktu, że możliwość zastosowania ulgi w podatku dochodowym od osób prawnych jest bezpośrednim rezultatem regulacji:

- art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w odniesieniu do zezwoleń strefowych, oraz

- art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w przypadku decyzji o wsparciu.

W obu przypadkach, aby skorzystać z preferencji podatkowej, niezbędne jest uzyskanie odpowiedniego aktu (zezwolenia strefowego lub decyzji o wsparciu) oraz spełnienie określonych w nim warunków inwestycyjnych. W związku z tym, mimo formalnych różnic w podstawie prawnej interpretacje dotyczące decyzji o wsparciu mają zastosowanie także w kontekście zezwoleń strefowych, jako że dotyczą analogicznej konstrukcji prawnej i podatkowej.

Mając na uwadze powyższe należy przyjąć, iż maksymalny wskaźnik intensywności pomocy publicznej przysługującej Spółce w związku z realizacją nowej inwestycji na podstawie Zezwolenia strefowego powinien być określony na dzień wydania Zezwolenia strefowego i niezmienny przez cały okres realizacji przedmiotowej inwestycji. Uzyskanie przez Spółkę statusu średniego przedsiębiorcy w toku realizacji inwestycji prowadzonej na podstawie Zezwolenia strefowego nie powinno więc mieć wpływu na wysokość wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej, a tym samym na wysokość przysługującego Spółce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, zwolnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tej danej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej zgodnie z którym:

interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.