Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie:

• Pytania nr 2, tj. spełnienia obowiązku wynikającego z art. 7aa ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o CIT, w sytuacji gdy Spółka jest w stanie wyodrębnić zyski podzielone i niepodzielone wyłącznie na podstawie wysokości kapitału zapasowego z kolejnych lat podatkowych, bez formalnego wykazania ich w sprawozdaniu finansowym - jest nieprawidłowe;
• Pytania nr 4, tj. spełnienia obowiązku wynikającego z art. 7aa ust. 7 ustawy o CIT w związku z dokonaniem przez Spółkę wyodrębnienia zysków podzielonych i niepodzielonych w sprawozdaniu finansowym za rok 2023 r., w kolumnie dotyczącej 2022 roku - jest nieprawidłowe;

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie spełnienia obowiązku wynikającego z art. 7aa w związku ze zmianą formy opodatkowania na ryczałt od dochodów spółek.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, A. SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ (dalej: Wnioskodawca bądź Spółka), został wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego dnia (…) r., pod numerem KRS: (…), NIP: (…) oraz numerem REGON: (…).

Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT).

Spółka jest podatnikiem ryczałtu od dochodów spółek (dalej również jako: estoński CIT), uregulowanym w Rozdziale 6b ustawy o CIT. Wnioskodawca spełnia warunki, o których mowa w art. 28j ustawy o CIT, a także nie będą zachodziły w jego przypadku przesłanki negatywne wykluczające ryczałt od dochodów spółek, wskazane w art. 28k i 28I ustawy CIT. Opodatkowanie w reżimie estońskiego CIT Wnioskodawca wybrał z początkiem 2023 roku, bezpośrednio po zakończeniu przyjętego przez Niego roku podatkowego.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (klasyfikacja PKD 2025: 47.91 Z).

Niepodzielone zyski wypracowane w okresie przed opodatkowaniem estońskim CIT (dalej: zyski niepodzielone) zostały w całości przekazane, w drodze stosownej uchwały, na kapitał (fundusz) zapasowy. Przenosząc niepodzielone zyski na fundusz zapasowy, Wnioskodawca ustalił ich wartość. Spółka jest zatem w stanie na bieżąco ustalać wartość zysków niepodzielonych i podzielonych poprzez monitorowanie zmian w wysokości kapitału zapasowego.

Spółka nie posiada niepokrytych strat sprzed podatkowania w formie estońskiego CIT.

W sprawozdaniu finansowym za rok podatkowy poprzedzający rok opodatkowania ryczałtem Wnioskodawca nie dokonał wyszczególnienia zysków niepodzielonych i podzielonych, z uwagi na to, że sprawozdanie to dotyczyło roku podatkowego, w którym spółka nie była jeszcze opodatkowana ryczałtem. Decyzję o wyborze ryczałtu podjęto z początkiem 2023 roku. Wyodrębnienie, o którym mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, zostało zatem dokonane z początkiem 2023 roku, przed złożeniem zawiadomienia ZAW-RD.

W związku z dokonaniem wyodrębnienia w roku 2023, zostało ono zaewidencjonowane dopiero w pierwszym sprawozdaniu finansowym za rok 2023, w kolumnie dotyczącej 2022 roku oraz w kolumnie dotyczącej roku 2023. Sprawozdanie finansowe sporządzone za rok 2024 również zawiera stosowną pozycję, w której znajdują się informacje o sumie zysków niepodzielonych i sumie niepokrytych strat sprzed opodatkowania ryczałtem. Dotychczas Wnioskodawca wpłacał wspólnikom zysk z roku 2023 (wypracowany podczas opodatkowania estońskim CIT) oraz zamierza wypłacić zysk wygenerowany w roku 2024. Wnioskodawca nie przekazywał jeszcze do podziału między wspólników zysku osiągniętego w okresie przed opodatkowaniem estońskim CIT. Przy dokonywaniu wypłaty zysku po stronie wspólnika powstaje przychód ze źródła kapitały pieniężne, a spółka zobowiązana jest pobrać i uiścić zryczałtowany podatek, o którym mowa w art. 30a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).

W myśl art. 30a ust. 19 ustawy o PIT możliwe jest skorzystanie z charakterystycznego odliczenia (w odpowiedniej części) podatku dochodowego zapłaconego przez spółkę od podatku wspólnika, który spółka powinna pobrać i uiścić do właściwego urzędu skarbowego.

Aby więc Wnioskodawca rzetelnie mógł ustalić wartość podatku dochodowego od osób fizycznych, jaką winien pobrać od kwoty zysku brutto przeznaczonego na wypłatę wspólnikowi, wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie obejmującym poniższe pytania.

Pytania

1)Czy skutkiem podatkowym niewypełnienia obowiązku określonego w art. 7aa ust. 1 pkt. 2 lit. a) ustawy o CIT jest brak prawa do preferencyjnego odliczenia, o którym mowa w art. 30a ust. 19 ustawy o PIT?

2)Czy obowiązek, o którym mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o CIT może zostać spełniony, jeżeli Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić zyski podzielone i niepodzielone wyłącznie na podstawie wysokości kapitału zapasowego z kolejnych lat podatkowych, bez formalnego wykazania ich w sprawozdaniu finansowym?

3)Czy w celu uniknięcia sankcji związanych z brakiem prawa do korzystania z odliczenia zawartego w art. 30a ust. 19 ustawy o PIT, poza spełnieniem warunku, o którym mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, należy dodatkowo spełnić warunek określony w art. 7aa ust. 7 ustawy o CIT?

4)Czy w związku z dokonaniem wyodrębnienia zysków podzielonych i niepodzielonych w sprawozdaniu finansowym za rok 2023, w kolumnie dotyczącej roku 2022, obowiązek określony w art. 7aa ust. 7 ustawy o CIT zostaje spełniony?

5)Czy w przedstawionym stanie faktycznym spółka może zastosować pomniejszenie, o którym mowa w art. 30a ust. 19 ustawy o PIT w odniesieniu do wypłaty zysków wypracowanych w roku 2023 w formie dywidendy?

6)Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym spółka będzie mogła zastosować pomniejszenie, o którym mowa w art. 30a ust. 19 ustawy o PIT w odniesieniu do wypłaty zysków wypracowanych w roku 2024 w formie dywidendy?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na pytanie nr 2 i 4 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 1, 3, 5 i 6) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy możliwe jest spełnienie warunku, o którym mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o CIT bez formalnego wyodrębnienia zysku w sprawozdaniu finansowym. Wystarczająca jest faktyczna możliwość ustalenia wysokości zysku niepodzielonego sprzed opodatkowania ryczałtem na podstawie

Co prawda, przepis art. 7aa ust. 7 wskazuje na konieczność wyodrębnienia zysków w sprawozdaniu finansowym za rok, w którym dokonano tego wyodrębnienia. Jest to jeden z obowiązków, które ustawodawca przewidział dla podmiotów chcących skorzystać z opodatkowania estońskim CIT.

Z uwagi na to, iż jest to względnie nowy model opodatkowania, to nie ma w tym wąskim zakresie rozbudowanego orzecznictwa. Możemy posiłkować się jedynie bezpośrednio przepisami ustawy oraz wyjaśnieniami Ministerstwa Finansów.

Wyjaśnienia te wskazują na fakt, iż wyodrębnienie zysków niepodzielonych sprzed okresu opodatkowania ryczałtem ma na celu umożliwienie poboru podatku we właściwej wysokości od dochodu, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Bowiem dochód wypracowany przed wyborem ryczałtu, wcześniej opodatkowany, nie podlega ponownemu opodatkowaniu stawkami określonymi w art. 28o ust. 1 w/w ustawy. Jeżeli ustalenie wartości tego dochodu na moment wyboru ryczałtu nie zostałoby dokonane, to w oczywisty sposób niemożliwe byłoby rzetelne ustalenie wysokości podatku. Ponadto, niedokonanie wyodrębnienia tych dochodów skutkuje brakiem prawa do odliczenia, o którym mowa w art. 30a ust. 19 ustawy o PIT.

Z wyjaśnień Ministerstwa Finansów Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek, s. 17 (https://www.gov.pl/web/finanse/objasnienia-do-ryczaltu-od-dochodow-spolek) wynika jasno, że: Wyodrębnienie zysków i strat jest podstawą do odliczeń przysługujących wspólnikom spółki opodatkowanej ryczałtem od podstawy opodatkowania ustalanej od otrzymanej dywidendy na gruncie ustawy o PIT. Brak takiego wyodrębnienia skutkować będzie brakiem uprawnienia do tych odliczeń.

Wnioskodawca przekazał w całości niepodzielone zyski wypracowane w okresie przed opodatkowaniem estońskim CIT, w drodze stosownej uchwały, na kapitał (fundusz) zapasowy. Przenosząc niepodzielone zyski na fundusz zapasowy, Wnioskodawca ustalił ich wartość. Spółka jest zatem w stanie na bieżąco ustalać wartość zysków podzielonych i niepodzielonych poprzez monitorowanie zmian w wysokości kapitału zapasowego.

Przy czym nieistotna, z faktycznego punktu widzenia, pozostaje konieczność wyodrębnienia tychże zysków w sprawozdaniu finansowym. Celem przepisu art. 7aa ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT nie jest nałożenie obowiązku zaewidencjonowania dokonanego wyodrębnienia w sprawozdaniu finansowym, tylko nałożenie obowiązku dokonania samego wyodrębnienia. Konieczność zaewidencjonowania do w sprawozdaniu finansowym jest kwestią wtórną. Przepis ten został bowiem wprowadzony w celu zapobieżenia nierzetelnym rozliczeniom podatkowym, poprzez konieczność ustalenia zysku niepodzielonego sprzed opodatkowania ryczałtem. Przy czym ustawodawca nie podaje sposobu dokonania tego wyodrębnienia, a jedynie miejsce, w którym wyodrębnienie to powinno być technicznie wykazane.

Dopiero art. 7aa ust. 7 stanowi, że wyodrębnienie powinno zostać wykazane w sprawozdaniu finansowym spółki korzystającej z ryczałtu. Fakt niewyodrębnienia lub nieprawidłowego wyodrębnienia zysków w sprawozdaniu finansowym nie przeświadcza jednak o tym, że wyodrębnienie, o którym mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 2 nie zostało dokonane.

W myśl cytowanego fragmentu wyjaśnień Ministerstwa Finansów, to brak wyodrębnienia skutkuje brakiem prawa do dokonania odliczeń w PIT. Zdaniem Wnioskodawcy nie powinien mieć znaczenia brak zaewidencjonowania dokonanego wyodrębnienia w sprawozdaniu finansowym, jeżeli jest On w stanie ustalić wartość zysków niepodzielonych bez wykazywania zysków niepodzielonych w sprawozdaniu.

Z uwagi na rzeczywistą możliwość ustalenia przez Wnioskodawcę wartości zysków niepodzielonych sprzed opodatkowania CIT estońskim, nie powinno mieć znaczenia nieprawidłowe wykazanie tegoż wyodrębnienia w sprawozdaniu finansowym.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przenosząc zyski niepodzielone na kapitał własny spółki przed wyborem ryczałtu, Wnioskodawca wypełnił obowiązek, o którym mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr. 2, należy zatem uznać za prawidłowe.

Ad 4

Zdaniem Wnioskodawcy, wyodrębnienia zysków niepodzielonych należy dokonać w sprawozdaniu finansowym złożonym za pierwszy rok opodatkowania ryczałtem, w kolumnie dotyczącej roku poprzedzającego.

Jeżeli spółka zamierza wybrać ryczałt od dochodów spółek, czas na złożenie zawiadomienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT, upływa z końcem pierwszego miesiąca, pierwszego roku podatkowego opodatkowania ryczałtem. W przypadku Wnioskodawcy decyzja ta zapadła w trakcie pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym spółka wybrała po raz pierwszy ryczałt.

W związku z powyższym, ustalenia zysków niepodzielonych zgodnie z art. 7aa ust. 1 pkt 2 spółka dokonała z początkiem roku 2023, tuż po zapadnięciu decyzji o wyborze ryczałtu. Wydzielenie to, mimo iż dotyczyło doku 2022 oraz lat poprzednich, to nie mogło zostać ujęte w sprawozdaniu finansowym za rok 2022, gdyż zostało dokonane w roku 2023.

Z uwagi na to, że spółka nie miała możliwości dokonania wyodrębnienia bezpośrednio w sprawozdaniu finansowym za rok 2022, zrobiła to niezwłocznie w roku 2023, jednak zgodnie ze stanem na koniec 2022 roku.

Przepis art. 7aa ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT mówi jedynie o tym, że wyodrębnienie ma zostać dokonane na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Zatem wyodrębnienie ma odpowiadać wartość niepodzielonych zysków z 31 grudnia 2022 roku, jednak nic nie stoi na przeszkodzie, żeby zostało dokonane w 2023 roku.

Natomiast art. 7aa ust. 7 stanowi o tym, że wyodrębnienie to należy wykazywać w sprawozdaniu finansowym od roku, w którym dokonano tego wyodrębnienia, czyli w rzeczonym przypadku, od roku 2023.

W związku z powyższym, dokonanie wyodrębnienia w sprawozdaniu finansowym za rok 2023, w kolumnie dotyczącej roku 2022 jest zdaniem Wnioskodawcy wystarczające do uznania, że został spełniony warunek, o którym mowa w art. 7aa ust. 7 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Wskazać należy, że wydana interpretacja odnosi się tylko do sprawy będącej przedmiotem wniosku Państwa (zapytań) w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nr 2 i 4 nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 7aa ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Na mocy art. 7aa ust. 7 ustawy o CIT:

Z powyższych przepisów wynika zatem obowiązek wyodrębnienia na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego pierwszy rok opodatkowania ryczałtem w kapitale własnym spółki kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych, wypracowanych w latach poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem. Wyodrębnienie to powinno znaleźć odzwierciedlenie w sprawozdaniu finansowym sporządzanym zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Dokonanie ewidencyjnych wyodrębnień w kapitale własnym kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych, które odniesiono na kapitały, a zostały wypracowane w latach poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek oraz kwoty niepokrytych strat, które zostały poniesione w latach poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego pierwszy rok opodatkowania estońskim CIT, ma istotne znaczenie dla prawidłowego rozliczenia w systemie ryczałtu od dochodów spółek.

Państwa wątpliwości przedstawione we wniosku dotyczą spełnienia obowiązku wynikającego z art. 7aa ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o CIT, w sytuacji gdy Spółka jest w stanie wyodrębnić zyski podzielone i niepodzielone wyłącznie na podstawie wysokości kapitału zapasowego z kolejnych lat podatkowych, bez formalnego wykazania ich w sprawozdaniu finansowym.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości wskazać należy, że podatnik przed przystąpieniem do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek ma obowiązek dokonania ewidencyjnych wyodrębnień w kapitale własnym na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego pierwszy rok opodatkowania tym ryczałtem w tym celu wyodrębnia w kapitale własnym:

• kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych, które odniesiono na kapitały, a zostały wypracowane w latach poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, oraz
• kwoty niepokrytych strat, które zostały poniesione w latach poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Wyodrębnienie zysków i strat powinno być wykazywane w sprawozdaniach finansowych sporządzanych przez podatnika i jego następców prawnych, zgodnie z przepisami o rachunkowości w okresie od roku, w którym dokonano tego wyodrębnienia, do roku, w którym wypłacone zostały te zyski lub pokryte zostały te straty (por. art. 7aa ust. 7 ustawy o CIT).

Jak wynika z art. 28d ustawy o CIT:

Powyższy przepis wskazuje na to, że podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku. Podatnik ten został zobligowany również do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie wyodrębnionych w kapitale własnym kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych, które odniesiono na kapitały, a które zostały wypracowane w latach opodatkowania ryczałtem, a także kwoty niepokrytych strat, które podatnik poniósł w latach opodatkowania ryczałtem. Wyodrębnienie zysków i strat jest niezbędne w celu kontroli prawidłowości rozliczeń w systemie ryczałtu od dochodów spółek i może zostać opisane w sposób bardziej szczegółowy w informacji dodatkowej stanowiącej element sprawozdania finansowego.

W przypadku gdy podatnik posiada niepodzielone zyski oraz niepokryte straty z lat poprzedzających pierwszy rok stosowania ryczałtu, a w okresie tego opodatkowania dokona podziału zysku (wypłaty dywidendy), wówczas dla celów ustalenia dochodu do opodatkowania konieczne jest sprecyzowanie, które zyski (z którego okresu) są lub zostały podzielone.

W związku z tym przepisy podatkowe zobowiązują podatnika podejmującego decyzję o opodatkowaniu ryczałtem (i jego następców prawnych) do wyodrębniania w sprawozdaniach finansowych sporządzanych zgodnie z przepisami o rachunkowości - w kapitale własnym - kwoty zysków i strat wypracowanych w okresie przed przystąpieniem do ryczałtu od dochodów spółek (tj. zysków niepodzielonych i podzielonych, które zostały odniesione na kapitały rezerwowe oraz niepokrytych strat, w okresie opodatkowania na zasadach ogólnych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Obowiązek ten występuje aż do roku całkowitej wypłaty tych zysków lub pokrycia strat, również w sytuacji, gdy te kategorie finansowe zostaną przejęte w wyniku restrukturyzacji podmiotów przez następców prawnych (por. art. 7aa ust. 1 pkt 2 i ust. 7 ustawy o CIT).

Z wniosku wynika, że wraz z początkiem 2023 roku Spółka wybrała opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek. Niepodzielone zyski wypracowane w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek zostały w całości przekazane w drodze stosownej uchwały na kapitał (fundusz) zapasowy. Przenosząc niepodzielone zyski na fundusz zapasowy, Spółka ustaliła ich wartość. Spółka jest zatem w stanie na bieżąco ustalać wartość zysków niepodzielonych i podzielonych poprzez monitorowanie zmian w wysokości kapitału zapasowego. Spółka nie posiada niepokrytych strat sprzed opodatkowania w formie estońskiego CIT. W sprawozdaniu finansowym za rok podatkowy poprzedzający rok opodatkowania ryczałtem Spółka nie dokonała wyszczególnienia zysków niepodzielonych i podzielonych, z uwagi na to, że sprawozdanie to dotyczyło roku podatkowego, w którym spółka nie była jeszcze opodatkowana ryczałtem. Wyodrębnienie, o którym mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, zostało zatem dokonane z początkiem 2023 roku. W związku z dokonaniem wyodrębnienia w roku 2023, zostało ono zaewidencjonowane dopiero w pierwszym sprawozdaniu finansowym za rok 2023, w kolumnie dotyczącej 2022 roku oraz w kolumnie dotyczącej 2023 rok.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że brak wyodrębnienia zysków podzielonych i niepodzielonych bez formalnego ich wykazania w sprawozdaniu finansowym powoduje, że warunek, o którym mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT nie może zostać uznany za spełniony. Z tego przepisu jasno wynikają obowiązki podatnika chcącego zmienić formę opodatkowania na ryczałt od dochodów spółek. Bez znaczenia pozostaje fakt, że Spółka będzie w stanie ustalić wartość zysków niepodzielonych bez wykazywania ich w sprawozdaniu.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto powzięli Państwo wątpliwości dotyczące spełnienia obowiązku wynikającego z art. 7aa ust. 7 ustawy o CIT w związku z dokonaniem przez Spółkę wyodrębnienia zysków podzielonych i niepodzielonych w sprawozdaniu finansowym za rok 2023 r., w kolumnie dotyczącej 2022 roku.

Odpowiadając na Państwa wątpliwości, należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2023 . poz. 120 ze zm., dalej: „uor”).

I tak, zgodnie z art. 45 ust. 1 uor:

Natomiast w myśl art. 54 ust. 1 uor:

Jak już wskazano powyżej wyodrębnienie zysków i strat powinno być wykazywane w sprawozdaniach finansowych sporządzanych przez podatnika i jego następców prawnych, zgodnie z przepisami o rachunkowości w okresie od roku, w którym dokonano tego wyodrębnienia, do roku, w którym wypłacone zostały te zyski lub pokryte zostały te straty.

W konsekwencji, w opisanej sytuacji spółka podejmując decyzję o przejściu na opodatkowanie ryczałtem od 2023 roku była zobowiązana do wyodrębnienia w kapitale własnym na ostatni dzień 2022 roku w sprawozdaniu za 2022 rok kwoty zysków niepodzielonych i podzielonych, wypracowanych przed 2023 rokiem. Z wniosku wynika natomiast, że w sprawozdaniu finansowym za 2022 rok spółka nie dokonała ww. wyodrębnienia, wobec czego nie zostały spełnione obowiązki wynikające z przywołanych przepisów art. 7aa ust. 1 pkt 2 lit. a oraz art. 7aa ust. 7 ustawy CIT. Nie ma przy tym znaczenia, że - jak wskazano w opisie sprawy - spółka jest w stanie na bieżąco ustalać wartość zysków niepodzielonych i podzielonych poprzez monitorowanie zmian w wysokości kapitału zapasowego. Na wypełnienie omawianych obowiązków bez wpływu pozostaje również okoliczność, iż stosowne wyodrębnienie zostanie uwzględnione w sprawozdaniu za 2023 rok w kolumnie dotyczącej 2022 roku. Nie można zatem również zgodzić się z wnioskodawcą, że spełnienie warunku określonego w art. 7aa ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy CIT możliwe jest bez formalnego wyodrębnienia zysku w sprawozdaniu finansowym i wystarczająca jest w tym przypadku faktyczna możliwość ustalenia wysokości zysku niepodzielonego sprzed opodatkowania ryczałtem.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w treści uzasadnienia do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 28 listopada 2020 r. (druk nr 643) wprowadzającej od 2021 roku do porządku prawnego powołane przepisy, gdzie wskazano, że podatnik dokonujący wyboru opodatkowania ryczałtem: (…) powinien ustalić sumę niepodzielonych w latach ubiegłych zysków, kwotę zysków podzielonych odniesioną na kapitały oraz niepokrytych strat. W tym zakresie projekt przewiduje również obowiązek wyodrębnienia tych zysków i strat w bilansie, w kapitale własnym. Wyodrębnienie to podatnik będzie miał obowiązek wykazywać w sprawozdaniu finansowym sporządzanym zgodnie z ustawą o rachunkowości do roku całkowitej wypłaty tych zysków lub pokrycia tych strat.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 w kwestii dotyczącej spełnienia obowiązku wynikającego z art. 7aa ust. 7 ustawy o CIT w związku z dokonaniem przez Spółkę wyodrębnienia zysków podzielonych i niepodzielonych w sprawozdaniu finansowym za rok 2023 r., w kolumnie dotyczącej 2022 roku - jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.