Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

• w związku z wypłatą dywidendy na rzecz niemieckiej spółki mającej oddział w Polsce, która to dywidenda wypłacona zostanie na rachunek niemieckiej spółki prowadzony dla oddziału w Polsce w polskim banku, Wnioskodawca - jako płatnik - będzie zobligowany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej jako: ustawa o CIT), a w sytuacji spełnienia wszystkich warunków opisanych w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT będzie miał prawo - jako płatnik - nie pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu określonego w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT - jest prawidłowe;
• Wnioskodawca, działając w charakterze płatnika, będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanej dywidendy na rzecz udziałowca - A. GmbH, prowadzącego działalność w Polsce poprzez zakład, która to dywidenda wypłacona zostanie na rachunek niemieckiej spółki prowadzony dla oddziału w Polsce w polskim banku, powyżej 2 mln zł, w myśl art. 26 ust. 2e ustawy o CIT - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wypłaconej dywidendy na rzecz Udziałowca.

Uzupełnili go Państwo - na wezwanie organu - pismem z 16 lipca 2025 r. (data wpływu 16 lipca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca.

Opis zdarzenia przyszłego

B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako „Wnioskodawca”) jest spółką prawa polskiego. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług logistyczno-magazynowych. 100% udziałów w B. sp. z o.o. posiada A. GmbH.

A. GmbH jest spółką prawa niemieckiego, będąca odpowiednikiem krajowej sp. z o.o. Przedmiotem przeważającej działalności jedynego udziałowca jest transport towarowy, spedycja oraz świadczenia pomocnicze.

A. GmbH prowadzi na obszarze Polski działalność gospodarczą za pomocą oddziału zagranicznego przedsiębiorcy, zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym, tj. C. Sp. z o.o. Oddział w Polsce (dalej jako „Oddział”) - tworzy on zakład w rozumieniu umowy podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, Dz. U. z 2005 r. nr. 12 poz. 90 z dnia 20 stycznia 2005 r.; dalej: UPO). Zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami, oddział spółki zagranicznej nie jest w Polsce traktowany jako odrębny podatnik podatku dochodowego. W konsekwencji, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych jest spółka zagraniczna. W efekcie, to C. Oddział w Polsce jest spółką podlegającą opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, przy czym przez całość dochodów rozumiemy całość dochodów osiągniętych przez zakład.

Wnioskodawca zamierza w roku 2025 podjąć uchwałę zgromadzenia wspólników w sprawie podziału zysku za rok 2024. Zgromadzenia Wspólników zamierza przeznaczyć zysk netto B. sp. z o.o. za rok obrotowy 2024 na wypłatę dywidendy. Dywidenda przekroczy wysokość 2 mln zł. Całość dywidendy zostanie wpłacona na rachunek bankowy C. Sp. z o.o., który spółka ta prowadzi dla swojego oddziału w Polsce (rachunek w polskim banku).

Środki z dywidendy zostaną w całości wykorzystane na bieżącą działalność Oddziału w Polsce, co oznacza, że wypłata zostanie w pełni spożytkowana w ramach działalności prowadzonej na terytorium Polski. Wnioskodawca zauważa, że jako wypłacający dywidendę jest spółką mającą siedzibę na terytorium Polski. Natomiast uzyskującym dochody (przychody) z dywidend jest spółka zagraniczna podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów uzyskanych w wyniku prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej poprzez położony w kraju zakład w rozumieniu UPO.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W pismach uzupełniających z 16 lipca 2025 r. wskazali Państwo, że:

-Spółka A. jest podatnikiem podatku dochodowego w Niemczech i podlega w Niemczech opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Podnieśli Państwo, że zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO: Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Jak wskazuje art. 7 ust. 2 UPO: Jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 4 lipca 2024 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.344.2024.2.SP - W praktyce międzynarodowego prawa podatkowego konstrukcja zakładu (ang. permanent establishment) służy określeniu państwa uprawnionego do opodatkowania zysków zagranicznego przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Modelowej Konwencji OECD (zob. OECD (2017) Modelowa konwencja w sprawie podatku od dochodu i majątku. Wersja skrócona; dalej jako "MK OECD"), umawiające się państwo nie może opodatkować zysków przedsiębiorstwa drugiego umawiającego się państwa, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą za pośrednictwem zakładu zlokalizowanego w pierwszym państwie i zyski z tytułu tej czynności można przypisać temu zakładowi.

Zasada ta funkcjonuje również na gruncie art. 7 ust. 1 Modelu Konwencji ONZ (zob. ONZ 2017) Konwencja Modelowa Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie unikania podwójnego opodatkowania między państwami rozwiniętymi a rozwijającymi się).

Artykuł 7 ust. 2 MK OECD ustala podstawową zasadę w sprawie określania zysków, jakie można przypisać zakładowi: w każdym umawiającym się państwie należy przypisać zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem, z uwzględnieniem wykonywanych funkcji, wykorzystywanych aktywów oraz podjętego ryzyka przez zakład i przez inne części przedsiębiorstwa.

Dodatkowo, zgodnie z komentarzem do MK OECD, łącznym skutkiem art. 7 i art. 5 definiującego zakład jest to, że zyski pochodzące z usług świadczonych na terytorium jednego umawiającego się państwa przez przedsiębiorstwo drugiego umawiającego się państwa nie podlegają opodatkowaniu w pierwszym państwie, jeżeli nie można ich przypisać położonemu tam zakładowi.

Powyższe rozważania prowadzą do konkluzji, że zakład, który wykonuje rzeczywistą działalność gospodarczą za granicą, uważany jest - na podstawie fikcji prawnej - za odrębny podmiot od tworzącego go macierzystego przedsiębiorstwa ("gdyby był oddzielnym i niezależnym przedsiębiorstwem prowadzącym taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach" z art. 7 ust. 2 MK OECD). Zakład taki uczestniczy w życiu ekonomicznym drugiego państwa i powinien podlegać jurysdykcji podatkowej tego drugiego państwa. Wobec powyższego, w celu dokonania rozliczeń podatkowych, należy traktować zakład jako odrębny podmiot, który w określonym zakresie niezależnie od przedsiębiorstwa macierzystego dokonuje rozliczeń podatkowych z tytułu nabywanych świadczeń. Należy mieć na względzie, że konstrukcja zagranicznego zakładu ma na celu ustalenie, czy dana część dochodu powinna być opodatkowana w państwie, w którym dany dochód powstaje, wobec czego zakład w świetle MK OECD należy traktować dla celów rozliczeń podatkowych jako odrębny podmiot.

-Udziałowiec spółka A. będzie posiadał bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów w kapitale B. Sp. z o.o., nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

-Posiadanie przez udziałowca spółkę A. udziałów w spółce B. Sp. z o.o. będzie wynikało z tytułu prawa własności.

-Udziałowiec spółka A. nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

-Nie zostaną spełnione negatywne przesłanki wskazane w art. 22c ustawy o CIT, tj. zgodnie z art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ww. ustawy, nie będzie sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ww. przepisu i nie będzie głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności, a sposób działania nie będzie sztuczny w rozumieniu art. 22c ust. 2 ustawy o CIT.

Podkreślili Państwo, że przedmiotem państwa pytań zadanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie jest ocena organu spełnienia przez Spółkę warunków do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem zryczałtowanym wskazanych w art. 22 ustawy o CIT. Spółka, składając przedmiotowy wniosek, pragnie uzyskać od tut. Organu wyjaśnienie dotyczące relacji stosowania przepisów art. 22, w tym ust. 4 (przy czym Spółka nie prosi o ocenę, czy spełnione zostaną warunki wskazane w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, co więcej, już w opisie zdarzenia przyszłego wskazuje, że będą) i art. 26, art. 3 ustawy o CIT oraz art. 5, 7 i 10 UPO do przedstawionego zdarzenia przyszłego.

-Spółka będzie posiadać certyfikat rezydencji podatkowej udziałowca, tj. spółki A. potwierdzający miejsce jego siedziby dla celów podatkowych w Niemczech.

-Spółka dochowa należytej staranności w oparciu o przepis art. 26 ust. 1 ustawy o CIT względem planowanej wypłaty dywidendy.

-Spółka będzie posiadać od udziałowca spółki A., sporządzone na piśmie oświadczenie, że w stosunku do wypłaconych należności dywidendowych udziałowiec spółka A. nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1)Czy w związku z wypłatą dywidendy na rzecz niemieckiej spółki mającej oddział w Polsce, która to dywidenda wypłacona zostanie na rachunek niemieckiej spółki prowadzony dla oddziału w Polsce w polskim banku, Wnioskodawca - jako płatnik - będzie zobligowany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej jako: ustawa o CIT), a w sytuacji spełnienia wszystkich warunków opisanych w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT będzie miał prawo - jako płatnik - nie pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu określonego w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT?

2)Czy Wnioskodawca, działając w charakterze płatnika, będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanej dywidendy na rzecz udziałowca - A., prowadzącego działalność w Polsce poprzez zakład, która to dywidenda wypłacona zostanie na rachunek niemieckiej spółki prowadzony dla oddziału w Polsce w polskim banku, powyżej 2 mln zł, w myśl art. 26 ust. 2e ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad 1

W związku z wypłatą dywidendy na rzecz niemieckiej spółki mającej oddział w Polsce, która to dywidenda wypłacona zostanie na rachunek niemieckiej spółki prowadzony dla oddziału w Polsce w polskim banku, Wnioskodawca - jako płatnik - będzie zobligowany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, a w sytuacji spełnienia wszystkich warunków opisanych w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT będzie miał prawo - jako płatnik - nie pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu określonego w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT: Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Dalej zgodnie z ust. 4, zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1)wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

3)spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji)

4)w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

5)spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Dalej, w myśl art. 22a ustawy o CIT, przepisy art. 20 - 22 stosuje się z uwzględnieniem umów sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 5 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz.U.2005.12.90 z dnia 2005.01.20, dalej jako: umowa UPO), w rozumieniu niniejszej umowy określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Dalej, zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy UPO, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Kolejno, w myśl ust. 2, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Natomiast zgodnie z ust. 7, jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy to postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 umowy UPO, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Dalej, w myśl ust. 4 ww. artykułu umowy UPO, postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do dywidend, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony, bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o położoną w nim stałą placówkę, i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Oznacza to, że zgodnie z powołanymi przepisami, w sytuacji, gdy polska Spółka - Wnioskodawca wypłaca na rzecz spółki niemieckiej posiadającej oddział (zakład) w Polsce, dywidendę, która to dywidenda wypłacana jest na konto bankowe prowadzone przez niemiecką spółkę w polskim banku dla oddziału oraz dywidenda ta jest związana z działalnością tego zakładu, zastosowanie powinny znaleźć przepisy art. 7 umowy UPO.

Dalej, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Płatnik - Wnioskodawca na dzień wypłaty dywidendy na rzecz udziałowca - spółki niemieckiej, prowadzącej w Polsce działalność poprzez zakład (oddział), będzie posiadał aktualny certyfikat rezydencji spółki niemieckiej, dochowa również należytej staranności z uwzględnieniem charakteru, skali działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem. Spełnione zostaną wszystkie wskazane w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT warunki. Ponadto, płatnik na dzień wypłaty posiada oświadczenie zgodne z art. 26 ust. 1f ustawy o CIT.

Dodatkowo wskazać należy na art. 22 ust. 4c punkt 3 ustawy o CIT, zgodnie z którym przepisy ust. 4 - 4b stosuje się również do: dochodów wypłacanych (przypisanych) na rzecz położonego na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej zagranicznego zakładu spółki, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jeżeli spółka ta spełnia warunki określone w ust. 4-4b.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż:

• skoro niemiecka spółka, od całości swoich dochodów bez względu na źródło i miejsce ich osiągania podlegająca opodatkowaniu na terytorium Niemiec i niekorzystająca w Niemczech ze zwolnienia z opodatkowania, prowadzi w Polsce działalność poprzez zakład (oddział) w rozumieniu art. 5 UPO, z którą to działalnością zakładu faktycznie związana jest wypłacana dywidenda (wypłacana na rachunek niemieckiej spółki prowadzony przez nią w polskim banku dla polskiego oddziału),
• zastosowanie znajdzie przede wszystkim art. 7 UPO, w związku z art. 10 ust. 4 UPO, a więc wypłacana dywidenda będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce, na podstawie przepisów ustawy o CIT,
• jak również zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, ponieważ:

a)wypłacającym dywidendę będzie, jest spółka mająca siedzibę w Polsce,

b)uzyskującym dochody (przychody) z dywidend będzie spółka podlegająca w innym niż Polska - w Niemczech - państwie członkowskim Unii Europejskiej, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

c)dywidenda stanowi dochody wypłacane (przypisane) położonemu w Polsce (na terytorium Państwa członkowskiego UE) zagranicznego zakładu spółki niemieckiej, która spełnia warunki określone w art. 22 ust. 4-4b,

d)spółka niemiecka posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale Wnioskodawcy,

e)spółka niemiecka nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania, czego potwierdzeniem będzie uzyskane przez Wnioskodawcę oświadczenie.

Zatem Wnioskodawca - działając jako płatnik - nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła na podstawie art. 22 ust. 4 i kolejne ustawy o CIT, z tytułu dywidendy wypłacanej na rzecz udziałowca - niemieckiej spółki prowadzącej w Polsce działalność poprzez zakład, z którego działalnością wiąże się faktycznie ta dywidenda.

Ad 2

Wnioskodawca, działając w charakterze płatnika, nie będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanej dywidendy na rzecz udziałowca - A., prowadzącego działalność w Polsce poprzez zakład, która to dywidenda wypłacona zostanie na rachunek niemieckiej spółki prowadzony dla oddziału w Polsce w polskim banku, powyżej 2 mln zł, ponieważ nie znajdzie zastosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 mln zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 mln zł.

Dalej, zgodnie z art. 26 ust. 2eb ustawy o CIT, przepisu ust. 2e nie stosuje się do podmiotów będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Dalej, w myśl art. 3 ust. 2 ustawy o CIT - Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od odchodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Kolejno, zgodnie z ust. 3 punktem 5 za dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT - za dochody, o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Natomiast, jak zostało wskazane wyżej, w myśl art. 22a ustawy o CIT, przepisy art. 20 - 22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowanie, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Tym zastosowanie w niniejszej sprawie znajdą przepisy szczególne - właściwej umowy UPO.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 umowy UPO - Jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Dalej, w myśl art. 7 ust. 7 tej umowy, jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, to postanowienie tych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 4 umowy UPO, postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do dywidend, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony, bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o położoną w nim stałą placówkę i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy, w sprawie zastosowanie znajdzie art. 26 ust. 1 w zw. ust. 2eb oraz art. 3 ust. 1, ust. 3 pkt 5 i ust. 5 ustawy o CIT, a to jest przepisy, na podstawie których:

• w oparciu o fikcję prawną - należy traktować zakład jako „odrębny podmiot od tworzącego go macierzystego przedsiębiorstwa ("gdyby był oddzielnym i niezależnym przedsiębiorstwem prowadzącym taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach" z art. 7 ust. 2 MK OECD)” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lipca 2024 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.344.2024.2.SP)
• oraz, co za tym idzie, „w celu dokonania rozliczeń podatkowych, należy traktować zakład jako odrębny podmiot, który w określonym zakresie niezależnie od przedsiębiorstwa macierzystego dokonuje rozliczeń podatkowych z tytułu nabywanych świadczeń. Należy mieć na względzie, że konstrukcja zagranicznego zakładu ma na celu ustalenie, czy dana część dochodu powinna być opodatkowana w państwie, w którym dany dochód powstaje, wobec czego zakład w świetle MK OECD należy traktować dla celów rozliczeń podatkowych jako odrębny podmiot.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lipca 2024 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.344.2024.2.SP),

i których interpretacja wskazują jednoznacznie, że zakład przedsiębiorcy zagranicznego, położony na terytorium Polski, z którego to zakładu działalnością faktycznie związana jest wypłacana dywidenda, nakazują traktowanie takiego zakładu nie tylko jako odrębnego podmiotu, ale i polskiego rezydenta podatkowego w tej części jego dochodów, które są ściśle związane z jego działalnością realizowaną w Polsce, a to wyklucza zastosowanie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT wprost w oparciu o art. 26 ust. 2eb tegoż aktu prawnego.

Wnioskodawca wskazuje, że analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w powoływanej powyżej interpretacji indywidualnej z dnia 4 lipca 2024 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.344.2024.2.SP - W praktyce międzynarodowego prawa podatkowego konstrukcja zakładu (ang. permanent establishment) służy określeniu państwa uprawnionego do opodatkowania zysków zagranicznego przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Modelowej Konwencji OECD (zob. OECD (2017) Modelowa konwencja w sprawie podatku od dochodu i majątku. Wersja skrócona; dalej jako "MK OECD"), umawiające się państwo nie może opodatkować zysków przedsiębiorstwa drugiego umawiającego się państwa, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą za pośrednictwem zakładu zlokalizowanego w pierwszym państwie i zyski z tytułu tej czynności można przypisać temu zakładowi. Zasada ta funkcjonuje również na gruncie art. 7 ust. 1 Modelu Konwencji ONZ (zob. ONZ (2017) Konwencja Modelowa Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie unikania podwójnego opodatkowania między państwami rozwiniętymi a rozwijającymi się).

Artykuł 7 ust. 2 MK OECD ustala podstawową zasadę w sprawie określania zysków, jakie można przypisać zakładowi: w każdym umawiającym się państwie należy przypisać zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem, z uwzględnieniem wykonywanych funkcji, wykorzystywanych aktywów oraz podjętego ryzyka przez zakład i przez inne części przedsiębiorstwa.

Dodatkowo, zgodnie z komentarzem do MK OECD, łącznym skutkiem art. 7 i art. 5 definiującego zakład jest to, że zyski pochodzące z usług świadczonych na terytorium jednego umawiającego się państwa przez przedsiębiorstwo drugiego umawiającego się państwa nie podlegają opodatkowaniu w pierwszym państwie, jeżeli nie można ich przypisać położonemu tam zakładowi.

Powyższe rozważania prowadzą do konkluzji, że zakład, który wykonuje rzeczywistą działalność gospodarczą za granicą, uważany jest - na podstawie fikcji prawnej - za odrębny podmiot od tworzącego go macierzystego przedsiębiorstwa ("gdyby był oddzielnym i niezależnym przedsiębiorstwem prowadzącym taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach" z art. 7 ust. 2 MK OECD). Zakład taki uczestniczy w życiu ekonomicznym drugiego państwa i powinien podlegać jurysdykcji podatkowej tego drugiego państwa. Wobec powyższego, w celu dokonania rozliczeń podatkowych, należy traktować zakład jako odrębny podmiot, który w określonym zakresie niezależnie od przedsiębiorstwa macierzystego dokonuje rozliczeń podatkowych z tytułu nabywanych świadczeń. Należy mieć na względzie, że konstrukcja zagranicznego zakładu ma na celu ustalenie, czy dana część dochodu powinna być opodatkowana w państwie, w którym dany dochód powstaje, wobec czego zakład w świetle MK OECD należy traktować dla celów rozliczeń podatkowych jako odrębny podmiot.

Jak Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał wprost w ww. interpretacji: Wobec powyższego, w celu dokonania rozliczeń podatkowych, należy traktować zakład jako odrębny podmiot, który w określonym zakresie niezależnie od przedsiębiorstwa macierzystego dokonuje rozliczeń podatkowych z tytułu nabywanych świadczeń. Należy mieć na względzie, że konstrukcja zagranicznego zakładu ma na celu ustalenie, czy dana część dochodu powinna być opodatkowana w państwie, w którym dany dochód powstaje, wobec czego zakład w świetle MK OECD należy traktować dla celów rozliczeń podatkowych jako odrębny podmiot.

Zatem, spółka niemiecka prowadząca w Polsce oddział, opodatkowuje w całości uzyskane przychody osiągnięte w Polsce przez ten zakład, co w konsekwencji oznacza, że w przypadku wypłaty dywidendy, która faktycznie związana jest z działalnością tego zakładu, opodatkowanie powinno mieć miejsce w Polsce.

Zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od nadwyżki ponad 2 mln zł wypłaconej dywidendy, ponieważ nie znajdzie zastosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Wnioskodawca nie będzie też zobowiązany do złożenia oświadczenia WH-OSC, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT ani uzyskania opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26 ust. 2g ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, podmiot otrzymujący dywidendę jest spółką podlegającą w Niemczech opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania w rozumieniu art. 22 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT, a w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu od całości swoich dochodów uzyskanych na terytorium Polski zgodnie z art. 5 UPO oraz w myśl art. 22 ust. 4c pkt 3 ustawy o CIT.

Tym samym nie znajdzie zastosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, ponieważ spółka niemiecka jest podatnikiem podlegającym w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów osiągniętych na terytorium Polski i faktycznie związanych z prowadzonym zakładem - o czym mowa w art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 3 pkt 5 i ust. 5 ustawy o CIT. Wnioskodawca jako płatnik, nie będzie więc zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaconej dywidendy ponad 2 mln zł na rzecz oddziału polskiego niemieckiej spółki zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa pytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 22a ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 22 ust. 4a cytowanej wyżej ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 4b ustawy o CIT:

Stosownie do art. 22 ust. 4c ustawy o CIT:

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 4d ustawy o CIT:

W myśl art. 22 ust. 6 ustawy o CIT:

Ponadto, należy zwrócić uwagę na wyłączenia zawarte w art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

W świetle art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:

Na podstawie art. 26 ust. 1f ustawy o CIT:

Mając na uwadze powołane przepisy warunkiem zwolnienia od podatku dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spełnienie jednocześnie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT.

W opisanej przez Państwa sytuacji - do wypłaty na rzecz niemieckiej spółki A. mającej oddział w Polsce, która jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Niemczech i podlega w Niemczech nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu - będzie miała zastosowanie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90; dalej: „UPO”).

Zgodnie z art. 1 UPO:

Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt a, b i c UPO:

Natomiast, stosownie do art. 4 ust. 1 UPO:

Jednakże zgodnie z art. 4 ust. 3 UPO:

Zgodnie z art. 10 UPO:

Jak już wyżej wskazano zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy tego podatku uzyskujący określone w art. 7b ust. 1 pkt 1 tej ustawy przychody (dochody) z dywidend oraz inne przychody (dochody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium RP podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym, którego stawka wynosi 19% uzyskanego przychodu (dochodu). Przepis dotyczy przychodów (dochodów) uzyskiwanych zarówno przez podatników podatku CIT będących rezydentami, jak i będących nierezydentami.

Jednocześnie, podmioty krajowe (w tym spółki), które dokonują wypłaty należności z powyższego tytułu są obowiązane jako płatnicy pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od wypłacanych należności (zdanie pierwsze art. 26 ust. 1 ustawy o CIT).

W drodze odstępstwa od wskazanych zasad, polski ustawodawca - treścią art. 22 ust. 4 ustawy o CIT - przewiduje zwolnienie z opodatkowania podatkiem wskazanym w art. 22 ust. 1 tej ustawy spółek uzyskujących takie przychody (otrzymujących dywidendę), które podlegają w Polsce, innym państwie członkowskim Unii Europejskiej (dalej: UE), innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (dalej: EOG) oraz w Szwajcarii, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Warunki stosowania tego zwolnienia określa art. 22 ust. 4-6 ustawy o CIT.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy w związku z wypłatą dywidendy na rzecz niemieckiej spółki mającej oddział w Polsce, która to dywidenda wypłacona zostanie na rachunek niemieckiej spółki prowadzony dla oddziału w Polsce w polskim banku, Państwa Spółka - jako płatnik - będzie zobligowana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej jako: ustawa o CIT), a w sytuacji spełnienia wszystkich warunków opisanych w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT będzie miała prawo - jako płatnik - nie pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu określonego w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Z opisu sprawy wynika, że B. sp. z o.o. zamierza w 2025 r. podjąć uchwałę zgromadzenia wspólników w sprawie podziału zysku za rok 2024. Zgromadzenia Wspólników zamierza przeznaczyć zysk netto B. sp. z o.o. za rok obrotowy 2024 na wypłatę dywidendy. Dywidenda przekroczy wysokość 2 mln zł. Całość dywidendy zostanie wpłacona na rachunek bankowy C. Sp. z o.o., który spółka ta prowadzi dla swojego oddziału w Polsce (rachunek w polskim banku). Środki z dywidendy zostaną w całości wykorzystane na bieżącą działalność Oddziału w Polsce, co oznacza, że wypłata zostanie w pełni spożytkowana w ramach działalności prowadzonej na terytorium Polski.

W pierwszej kolejność wskazać należy, ze zasady opodatkowania dywidend mogą ulec modyfikacji, jeżeli udziałowiec posiada zakład w państwie siedziby spółki wypłacającej dywidendę. Wówczas na podstawie wyżej powołanego art. 10 ust. 4 UPO, jeżeli osoba uprawniona do dywidend, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu, nie mają zastosowania regulacje dotyczące opodatkowania dywidend. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 UPO, dotyczące opodatkowania zysków przedsiębiorstwa.

W przedmiotowej sprawie, nie mamy jednak do czynienia z wyżej opisaną sytuacją. Planowana wypłata dywidendy, związana jest bowiem z udziałami które posiada spółka A. (niemiecki rezydent podatkowy) w spółce B. Sp. z o.o. (wypłacającej dywidendę), a nie jej zakład w Polsce. W związku z tym udział, z którego będzie wypłacana dywidenda spółce A., nie będzie związany z zakładem podatkowym w Polsce. Z wniosku wynika, że dywidenda zostanie wpłacona na rachunek bankowy C. Sp. z o.o., który spółka prowadzi dla swojego oddziału w Polsce (zakładu) i wykorzystana na bieżącą działalność Oddziału w Polsce.

Powyższe nie wpływa na rozstrzygnięcie, ponieważ do wypłaty dywidendy uprawniona jest spółka zagraniczna. Sam fakt przelania środków na rachunek bankowy zakładu, stanowi odrębne zdarzenia gospodarcze niezwiązane z wypłatą dywidendy.

Zgodnie z wyżej powołanym przepisem art. 22 ust. 4 ustawy o CIT zwolnienie z podatku dla przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, w tym dywidend ma zastosowanie pod warunkiem łącznego spełnienia następujących przesłanek:

• wypłacającym dywidendę jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (RP);
• uzyskującym ww. dywidendę jest spółka podlegająca w RP, w państwie UE lub innym państwie EOG, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
• spółka, o której mowa w pkt 2 posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów w kapitale spółki ,o której mowa w pkt 1;
• spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Ustawodawca doprecyzował przy tym, że konieczne jest posiadanie udziałów (akcji) na podstawie tytułu własności nieprzerwanie przez okres dwóch lat przez spółkę otrzymującą dywidendę.

Jak wynika z opisu sprawy:

• wypłacającym dywidendę będzie spółka B. Sp. z o.o. mająca siedzibę w Polsce,
• uzyskującym dochody (przychody) z dywidend będzie spółka A., podlegająca w innym niż Polska - w Niemczech - państwie członkowskim Unii Europejskiej, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
• dochód z dywidendy zostanie wypłacany (przypisany) położonemu w Polsce (na terytorium Państwa członkowskiego UE) zagranicznego zakładu spółki A., czyli C. Sp. z o.o.,
• udziałowiec spółka A. będzie posiadał bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale Wnioskodawcy,
• posiadanie przez udziałowca spółkę A. udziałów w spółce B. Sp. z o.o. będzie wynikało z tytułu prawa własności,
• udziałowiec spółka A. nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Ponadto skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie będzie:

1)sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych przepisów;

2)głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny.

Wskazali Państwo również, że:

• Spółka będzie posiadać certyfikat rezydencji podatkowej udziałowca, tj. spółki A. potwierdzający miejsce jego siedziby dla celów podatkowych w Niemczech,
• Spółka dochowa należytej staranności w oparciu o przepis art. 26 ust. 1 ustawy o CIT względem planowanej wypłaty dywidendy,
• Spółka będzie posiadać od udziałowca spółki A., sporządzone na piśmie oświadczenie, że w stosunku do wypłaconych należności dywidendowych udziałowiec spółka A. nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że wypłata dywidendy na rzecz niemieckiej spółki mającej oddział w Polsce, która to dywidenda wypłacona zostanie na rachunek niemieckiej spółki prowadzony dla oddziału w Polsce w polskim banku, będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe choć z innych powodów, niż wskazali Państwo we własnym stanowisku.

W omawianym przypadku kwota dywidendy przekraczać będzie kwotę 2 000 000 zł w roku podatkowym, a więc w sprawie znajdzie zastosowanie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Spółka jako płatnik, będzie zatem zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku od osób prawnych od nadwyżki ponad tę kwotę.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

W celu zastosowanie zwolnienia Spółka jako płatnik będzie zobowiązana do złożenia oświadczenia którego wymogi (w tym techniczne i formalne) zostały wskazane w art. 26 ust. 7a-7j ustawy o CIT oraz art. 26 ust. 10 ustawy o CIT.

Podsumowując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia czy:

• w związku z wypłatą dywidendy na rzecz niemieckiej spółki mającej oddział w Polsce, która to dywidenda wypłacona zostanie na rachunek niemieckiej spółki prowadzony dla oddziału w Polsce w polskim banku, Wnioskodawca - jako płatnik - będzie zobligowany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej jako: ustawa o CIT), a w sytuacji spełnienia wszystkich warunków opisanych w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT będzie miał prawo - jako płatnik - nie pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu określonego w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT - jest prawidłowe;
• Wnioskodawca, działając w charakterze płatnika, będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wypłacanej dywidendy na rzecz udziałowca - A., prowadzącego działalność w Polsce poprzez zakład, która to dywidenda wypłacona zostanie na rachunek niemieckiej spółki prowadzony dla oddziału w Polsce w polskim banku, powyżej 2 mln zł, w myśl art. 26 ust. 2e ustawy o CIT - jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatnika. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.