Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 czerwca 2025 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP wpłynął Państwa wniosek z 10 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych w związku z otrzymaniem przez Spółkę wyrównania rekompensaty.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polską spółką kapitałową, posiadającą siedzibę i miejsce wykonywania działalności gospodarczej na terenie Polski. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Jedynym udziałowcem i jednocześnie założycielem Spółki jest Gmina dysponująca 100% udziałami w kapitale zakładowym.

Spółka na rzecz Gminy Y, na podstawie Umowy wykonawczej o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego wykonała na rzecz Gminy usługę w zakresie publicznego transportu zbiorowego z dnia 29 grudnia 2023 r. (dalej: „Umowa”) w okresie od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. Użytkownicy korzystają z komunikacji miejskiej bezpłatnie. Spółka uzyskuje przychody z tytułu reklam, którymi oklejone są autobusy.

Zgodnie z ww. Umową, Spółka ma prawo do rekompensaty wyliczonej na zasadzie opisanej w Załączniku nr 1 do Rozporządzenia (WE) 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r., dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz. Urz. UE., I. 315/1 z dnia 3 grudnia 2007 r., Dz. Urz. UE, I. 240/65 z dnia 16 września 2015 r., Dz. Urz. UE, I. 354/22 z dnia 23 grudnia 2016 r.).

Roczna wysokość rekompensaty stanowi kwotę odpowiadającą wynikowi finansowemu netto, wyliczonemu zgodnie z zasadami określonymi w Załączniku, o którym mowa w ust. 2 i stanowi: sumę kosztów poniesionych w związku ze świadczeniem usług przewozowych ustalonych zgodnie z niniejszą umową, minus wszystkie dodatnie wpływy finansowe wygenerowane na sieci obsługiwanej przez Spółkę w ramach powierzonych usług przewozowych. Przy wyliczeniu wielkości należnej rekompensaty uwzględnione zostają wszystkie koszty związane ze świadczeniem usług przewozowych wynikające z ich rozmiaru, a ponoszone przez Spółkę. Są to miedzy innymi: wszystkie koszty bezpośrednie oraz pośrednie związane z działalnością przewozową, koszty amortyzacji, koszty wynagrodzeń oraz pochodnych, koszty materiałów eksploatacyjnych, koszty ubezpieczeń, koszty obsługi technicznej, koszty napraw, remontów pojazdów, koszty podatków i opłat, pozostałe koszty, koszty związane z utrzymaniem i korzystaniem z niezbędnej infrastruktury technicznej, koszty wyposażenia pojazdów, koszty wydziałowe, itp., koszty ogólnozakładowe, zarządu, rozliczane według rozdzielnika kosztów, koszty finansowe bezpośrednio związane ze świadczeniem usług przewozowych. Koszty kalkulowane będą zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości. Szczegółowe zasady obliczania i rozliczania rekompensaty z tytułu świadczenia usług przewozowych o charakterze użyteczności publicznej w zakresie lokalnego transportu zbiorowego określa załącznik nr 3 do Umowy.

Wypłata rekompensaty za świadczone usługi przewozowe następuje w cyklach miesięcznych na podstawie faktur VAT, wystawianych przez Spółkę w następującej formie:

a)faktury VAT wystawiane są do 10 dnia następnego miesiąca kalendarzowego i uwzględniają liczbę wykonanych w danym miesiącu wozokilometrów na podstawie obowiązujących rozkładów jazdy oraz obowiązującą stawkę jednostkowego wozokilometra;

b)wraz z fakturą VAT Spółka przedłoży Gminie informację o ilości faktycznie wykonanych w poprzednim miesiącu kilometrów;

c)w przypadku wystąpienia niewykonania zaplanowanej pracy przewozowej, należna rekompensata zostanie pomniejszona o liczbę niewykonanych wozokilometrów. Spółka na żądanie Gminy przedłoży w formie pisemnej wyjaśnienie niezrealizowanych przewozów;

d)w przypadku wykonania dodatkowych wozokilometrów związanych z uzgodnionymi objazdami zapłata za nie wchodzi w rozliczaną powyżej rekompensatę.

Zapłata należności, o których mowa powyżej następuje nie później niż do 14 dni od dnia przedłożenia Gminie dokumentacji, o której mowa w umowie.

Wysokość należnej spółce rekompensaty podlega rozliczeniu za każdy rok kalendarzowy obowiązywania Umowy. Spółka w terminie do końca marca każdego roku kalendarzowego przedstawi rozliczenie usług wykonanych w roku poprzednim oraz dane analityczne umożliwiające weryfikację przychodów i kosztów na świadczenie usług przewozowych.

W przypadku, gdy z audytu rekompensaty wynikać będzie, że w danym roku kalendarzowym, Spółce została wypłacona zaliczkowo nadmierna rekompensata, tj. kwota przewyższająca kwotę rzeczywiście należną Spółce, zgodnie z zasadami zawartymi w Umowie, Spółka zwraca (tj. dokonuje płatności) Gminie w terminie 14 dni od daty ustalenia prawidłowej wysokości rekompensaty, kwotę równą nadmiernej rekompensacie. W takim samym terminie w przypadku niedopłaty rekompensaty, zostanie ona przez Gminę wyrównana (§ 10 ust. 12 Umowy).

Zgodnie z umową Spółka rozlicza się z Gminą za wykonane usługi w cyklach miesięcznych. Spółka wystawia Gminie fakturę obejmującą cenę za wozokilometr określony w umowie i ilość przejechanych wozokilometrów. Wykaz planowanych wozokilometrów w rozbiciu na poszczególne miesiące jest załącznikiem do umowy, tak że w momencie zawierania umowy Spółka zna ilość wozokilometrów do wykonania w danym roku. Każda zmiana ilości wozokilometrów, czy ceny dokonywana jest aneksem.

Cena wozokilometra jest kalkulowana na podstawie przewidywanych kosztów na dany rok. Mnożąc liczbę wozokilometrów i cenę za jeden wozokilometr wychodzi kwota jaka powinna być przeznaczona na sfinansowanie zadania. Ustalona w umowie wartość rekompensaty jest niższa niż faktycznie poniesione środki przez Spółkę na realizację zadania, zatem Spółka odnotuje z tego tytułu stratę.

Spółka ma otrzymać od Gminy rekompensatę, w związku z czym powzięła wątpliwość, kiedy na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT) i na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) powstanie obowiązek podatkowy w zakresie uzyskania od Gminy rekompensaty części kosztów poniesionych na realizację przez Spółkę zadania własnego Gminy.

Pytanie

Kiedy po stronie Spółki powstanie przychód podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w dniu otrzymania wyrównania rekompensaty, czy w roku podatkowym, którego dotyczy wykonana usługa przewozowa, czyli w 2024 roku? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, przychód podatkowy po stronie Spółki w podatku dochodowym od osób prawnych, powstanie w dniu otrzymania wyrównania rekompensaty.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodem są m.in. otrzymane pieniądze.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1) wystawienia faktury albo

2) uregulowania należności.

Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku (art. 12 ust. 3c ustawy o CIT).

Przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego (art. 12 ust. 3d ustawy o CIT).

Za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw (art. 12 ust. 3f ustawy o CIT).

Jednocześnie, na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W myśl zawartej Umowy, prawo do uzyskania wyrównania rekompensaty przez Spółkę możliwe jest po wykonaniu umowy, tj. po 31 grudnia 2024 r., czyli po rozliczeniu otrzymanych zaliczkowo rekompensat od Gminy z uzyskanymi przychodami przez Spółkę z tytułu opłat za wykonaną usługę przewozu i po rozliczeniu poniesionych kosztów związanych z realizacją tej usługi.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że przychód po jej stronie powstanie w dniu otrzymania wyrównania rekompensaty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278, dalej: „ustawa o CIT”) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1) otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe,

2) wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Przepisy art. 12 ust. 1 ustawy o CIT nie określają ścisłej definicji przychodów, zawierają jedynie wykaz zdarzeń, które zostały uznane przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym wymienione w ww. przepisie rodzaje przychodów poprzedzone zostały wyrazem „w szczególności”, co oznacza, że katalog tam zawarty nie jest katalogiem zamkniętym. Należy zaznaczyć, że przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Przy czym, sformułowanie „otrzymane” oznacza, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia muszą wpłynąć na rachunek bankowy podatnika, bądź faktycznie podatnik otrzymał je w inny sposób (np. zapłata gotówką, nabycie prawa). Przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Ustawa o CIT przewiduje przy tym wyjątki od powyższej reguły. Dotyczą one m.in.:

-przychodów z działalności gospodarczej (art. 12 ust. 3 ustawy o CIT);

-przypadków, w których przysporzenia otrzymywane przez podatnika nie stanowią jego przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4 ustawy o CIT).

I tak w myśl art. 12 ust. 3 ustawy CIT:

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, wiąże więc przychody z działalnością gospodarczą, co oznacza, że przychody objęte tym przepisem muszą być następstwem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a ww. ustawy. Na mocy tego przepisu:

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1) wystawienia faktury albo

2) uregulowania należności.

Przytoczony przepis w odniesieniu do podmiotów uzyskujących przychody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej ustanawia generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Regułą jest więc, że przychód powstaje w dacie następujących zdarzeń:

-wydania rzeczy,

-zbycia prawa majątkowego lub

-wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi,

nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Przytoczony przepis w odniesieniu do podmiotów uzyskujących przychody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej ustanawia generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Tak więc, regułą jest, że przychód powstaje w dacie następujących zdarzeń: wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności. Zasadą jest, że opodatkowany jest przychód należny co oznacza, że należy zadeklarować przychód dla celów podatkowych niezależnie od faktycznego otrzymania środków pieniężnych.

W myśl art. 12 ust. 3c ustawy o CIT:

Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Z kolei w myśl art. 12 ust. 3d ustawy o CIT:

Przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.

Ponadto, jak stanowi art. 12 ust. 3e ustawy o CIT:

W przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Z opisu sprawy wynika m.in., że 29 grudnia 2023 r. zawarliście Państwo z Gminą Y umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego. W okresie od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. użytkownicy korzystają z komunikacji miejskiej bezpłatnie. Uzyskujecie Państwo przychody z tytułu reklam, którymi oklejone są autobusy.

Zgodnie z ww. Umową, macie Państwo prawo do rekompensaty.

Roczna wysokość rekompensaty stanowi kwotę odpowiadającą wynikowi finansowemu netto, wyliczonemu zgodnie z zasadami określonymi w Załączniku, o którym mowa w ust. 2.

Wypłata rekompensaty za świadczone usługi przewozowe następuje w cyklach miesięcznych na podstawie faktur VAT, wystawianych przez Państwa w formie:

a)   faktury VAT wystawiane są do 10 dnia następnego miesiąca kalendarzowego i uwzględniają liczbę wykonanych w danym miesiącu wozokilometrów na podstawie obowiązujących rozkładów jazdy oraz obowiązującą stawkę jednostkowego wozokilometra;

b)   wraz z fakturą VAT Spółka przedłoży Gminie informację o ilości faktycznie wykonanych w poprzednim miesiącu kilometrów;

c)   w przypadku wystąpienia niewykonania zaplanowanej pracy przewozowej, należna rekompensata zostanie pomniejszona o liczbę niewykonanych wozokilometrów. Spółka na żądanie Gminy przedłoży w formie pisemnej wyjaśnienie niezrealizowanych przewozów;

d)   w przypadku wykonania dodatkowych wozokilometrów związanych z uzgodnionymi objazdami zapłata za nie wchodzi w rozliczaną powyżej rekompensatę.

Zapłata należności następuje nie później niż do 14 dni od dnia przedłożenia Gminie dokumentacji, o której mowa w umowie.

Wysokość należnej spółce rekompensaty podlega rozliczeniu za każdy rok kalendarzowy obowiązywania Umowy. W terminie do końca marca każdego roku kalendarzowego przedstawiacie Państwo rozliczenie usług wykonanych w roku poprzednim oraz dane analityczne umożliwiające weryfikację przychodów i kosztów na świadczenie usług przewozowych.

W przypadku, gdy z audytu rekompensaty wynikać będzie, że w danym roku kalendarzowym, została Państwu wypłacona zaliczkowo nadmierna rekompensata, tj. kwota przewyższająca kwotę rzeczywiście należną Państwu, zgodnie z zasadami zawartymi w Umowie, zwracacie Państwo (tj. dokonujecie płatności) Gminie w terminie 14 dni od daty ustalenia prawidłowej wysokości rekompensaty, kwotę równą nadmiernej rekompensacie. W takim samym terminie w przypadku niedopłaty rekompensaty, zostanie ona przez Gminę wyrównana.

Zgodnie z umową rozliczacie się Państwo z Gminą za wykonane usługi w cyklach miesięcznych. Wystawiacie Państwo Gminie fakturę obejmującą cenę za wozokilometr określony w umowie i ilość przejechanych wozokilometrów. Wykaz planowanych wozokilometrów w rozbiciu na poszczególne miesiące jest załącznikiem do umowy tak że w momencie zawierania umowy znacie Państwo ilość wozokilometrów do wykonania w danym roku. Każda zmiana ilości wozokilometrów, czy ceny dokonywana jest aneksem.

Cena wozokilometra jest kalkulowana na podstawie przewidywanych kosztów na dany rok. Mnożąc liczbę wozokilometrów i cenę za jeden wozokilometr wychodzi kwota jaka powinna być przeznaczona na sfinansowanie zadania. Ustalona w umowie wartość rekompensaty jest niższa niż faktycznie poniesione środki przez Państwa na realizację zadania, zatem odnotowujecie Państwo z tego tytułu stratę.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, kiedy po stronie Spółki powstanie przychód podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w dniu otrzymania wyrównania rekompensaty, czy w roku podatkowym, którego dotyczy wykonana usługa przewozowa, czyli w 2024 roku.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że przepis art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, odnosi się do momentu powstania przychodów, o których mowa w ust. 3, tj. przychodów z działalności gospodarczej i z działów specjalnych produkcji rolnej, a także z pewnymi wyjątkami do przychodów z zysków kapitałowych. Zgodnie z jego brzmieniem za datę powstania przychodu uważa się zasadniczo dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi. Nie ulega wątpliwości, że otrzymanie rekompensaty nie stanowi żadnego z tych zdarzeń.

Biorąc pod uwagę przywołane powyżej uregulowania prawne oraz okoliczności przedstawione w opisie sprawy stwierdzić należy, że do przychodów otrzymanych przez Państwa z tytułu wyrównania rekompensaty, zastosowanie będzie miał art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Wyrównanie rekompensaty, nie jest wynagrodzeniem za usługę przewozową, lecz jest kwotą, która rekompensuje wartość niepokrytych kosztów. Tym samym przychód powstanie w momencie otrzymania środków pieniężnych przez Państwa, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Nadmienia się, że w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.