Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. spółka komandytowa jest kancelarią prawną należącą do międzynarodowej grupy B. (dalej: „Kancelaria”, „Spółka”, „Wnioskodawca”). Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i polskich rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich przychodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Komandytariuszem Spółki jest polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest polskim rezydentem podatkowym a komplementariuszami Spółki są osoby fizyczne, również będące rezydentami podatkowymi w Polsce.

Spółka oferuje kompleksowe usługi doradztwa prawnego dla różnych sektorów, w tym m.in. (…). Do grona klientów Spółki należą, między innymi, (…).

W ramach swojej działalności Spółka korzysta z doświadczenia oraz możliwości, które zapewnia przynależność do międzynarodowej grupy B. i współpracuje z innymi kancelariami zrzeszonymi w sieci B. Dzięki współpracy z innymi spółkami z grupy, Kancelaria jest w stanie obsługiwać prawnie międzynarodowe transakcje. Jednym z najistotniejszych elementów strategii Kancelarii jest łączenie wysokiej jakości usług i wiedzy z międzynarodowym doświadczeniem wynikającym z członkostwa w grupie B.

W celu obsługi prawnej skomplikowanych, międzynarodowych transakcji w ramach realizowanej strategii Kancelaria ściśle współpracuje m.in. ze spółką C. (UK) z siedzibą w (...) (dalej: „C. UK”) i innymi spółkami z grupy B.

C. UK jest spółką prawa brytyjskiego specjalizującą się w świadczeniu usług prawnych, działającą w formie limited liability partnership. Zgodnie z prawem Wielkiej Brytanii C. UK jest spółką transparentną podatkowo, tzn. niebędącą podatnikiem podatku dochodowego w Wielkiej Brytanii. Dochody C. UK podlegają opodatkowaniu na poziomie podmiotów uznanych za podatników podatku dochodowego. C. UK nie jest uznawana w Wielkiej Brytanii za rezydenta podatkowego w rozumieniu prawa krajowego oraz umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Wielką Brytanią.

C. UK nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej poprzez położony na jej terytorium zagraniczny zakład, o którym mowa w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT. Wspólnikami C. UK są bezpośrednio osoby fizyczne, tj. prawnicy sieci B. (wspólnicy B.) (dalej: „Wspólnicy - Osoby Fizyczne”) oraz spółka prawa niemieckiego oraz spółka prawa brytyjskiego - obie uznawane za podatników oraz rezydentów podatkowych w swoich jurysdykcjach (dalej: „Wspólnicy - Osoby Prawne”).

Na potrzeby niniejszego Wniosku, należy założyć, że pytania zawarte w niniejszym wniosku dotyczą wspólników C. UK, którzy są rezydentami podatkowymi w krajach, z którymi Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz, że żaden z takich wspólników nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej poprzez położony na jej terytorium zagraniczny zakład, o którym mowa w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT lub w art. 5a pkt 22) ustawy o PIT.

Przedmiotem niniejszego wniosku są rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą a C. UK za usługi prawne nabywane przez Wnioskodawcę od C. UK, w związku z usługami prawnymi świadczonymi przez Wnioskodawcę na rzecz jego klientów.

W zakresie Pytania 4, niniejszy wniosek obejmuje wyłącznie zagadnienie rozumienia tzw. należytej staranności na potrzeby opodatkowania podatkiem u źródła.

Pytania

1)Czy w przypadku nabywania przez Wnioskodawcę usług prawnych od C. UK, dochód (przychód) z tytułu których należy przypisać, zgodnie z zasadami partycypacji wspólników w dochodzie C. UK, Wspólnikom - Osobom Fizycznym będącym rezydentami podatkowymi w Wielkiej Brytanii, którzy posiadają ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz nie prowadzą w Polsce działalności w formie zagranicznego zakładu w rozumieniu przepisów ustawy o PIT lub Konwencji Polsko-Brytyjskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, powinien być kwalifikowany jako zyski przedsiębiorstwa dla tych wspólników zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji Polsko - Brytyjskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i w konsekwencji od takiego dochodu nie powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek odprowadzenia w Polsce podatku u źródła?

2)Czy w przypadku nabywania przez Wnioskodawcę usług prawnych od C. UK, dochód (przychód) z tytułu których należy przypisać, zgodnie z zasadami partycypacji wspólników w dochodzie C. UK, Wspólnikowi - Osobie Prawnej będącej rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii, posiadającej ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz nieprowadzącej w Polsce działalności w formie zagranicznego zakładu w rozumieniu przepisów ustawy o CIT oraz Konwencji Polsko - Brytyjskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, powinien być kwalifikowany jako zyski przedsiębiorstwa tego wspólnika, zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji Polsko - Brytyjskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i w konsekwencji od takiego dochodu nie powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek odprowadzenia w Polsce podatku u źródła?

3)Czy w przypadku nabywania przez Wnioskodawcę usług prawnych od C. UK, dochód (przychód) z tytułu których należy przypisać, zgodnie z zasadami partycypacji wspólników w dochodzie C. UK, Wspólnikowi - Osobie Prawnej będącej rezydentem podatkowym w Niemczech, posiadającej ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz nieprowadzącej w Polsce działalności w formie zagranicznego zakładu w rozumieniu przepisów ustawy o CIT oraz Konwencji Polsko - Niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, powinien być kwalifikowany jako zyski przedsiębiorstwa dla tych wspólników zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji Polsko - Niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i w konsekwencji od dochodu takiego nie powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek odprowadzenia w Polsce podatku u źródła?

4)Czy w celu dochowania należytej staranności przez Wnioskodawcę, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 41 ust. 4aa ustawy o PIT, wystarczającym będzie otrzymanie przez Wnioskodawcę certyfikatów rezydencji od Wspólników-Osób Fizycznych oraz Wspólników - Osób Prawnych, o których mowa w Pytaniu 1 - 3, bez obowiązku weryfikacji ich statusu rzeczywistego właściciela (w rozumieniu odpowiednich przepisów podatkowych polskich) i Wnioskodawca uzyskawszy takie certyfikaty rezydencji potwierdzające rezydencję podatkową w danej jurysdykcji nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku u źródła?

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytań Nr 2-4 dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytań Nr 1 i 4 dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 2

W przypadku nabywania przez Spółkę usług prawnych od C. UK, dochód (przychód) z tytułu których należy przypisać, zgodnie z zasadami partycypacji wspólników w dochodzie C. UK, Wspólnikowi - Osobie Prawnej będącej rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii, posiadającej ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz nieprowadzącej w Polsce działalności w formie zagranicznego zakładu w rozumieniu przepisów ustawy o CIT oraz Konwencji Polsko - Brytyjskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania powinien być kwalifikowany jako zyski przedsiębiorstwa tego wspólnika, zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji Polsko - Brytyjskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i w konsekwencji od takiego dochodu nie powstanie po stronie Spółki obowiązek odprowadzenia w Polsce podatku u źródła.

Ad 3

W przypadku nabywania przez Spółkę usług prawnych od C. UK, dochód (przychód) z tytułu których należy przypisać, zgodnie z zasadami partycypacji wspólników w dochodzie C. UK, Wspólnikowi - Osobie Prawnej będącej rezydentem podatkowym w Niemczech, posiadającej ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz nieprowadzącej w Polsce działalności w formie zagranicznego zakładu w rozumieniu przepisów ustawy o CIT oraz Konwencji Polsko - Niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania powinien być kwalifikowany jako zyski przedsiębiorstwa dla tych wspólników zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji Polsko - Niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i w konsekwencji od dochodu takiego nie powstanie po stronie Spółki obowiązek odprowadzenia w Polsce podatku u źródła.

Ad 4

W celu dochowania należytej staranności przez Spółkę, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 41 ust. 4aa ustawy o PIT, wystarczającym będzie otrzymanie przez Spółkę certyfikatów rezydencji od Wspólników-Osób Fizycznych oraz Wspólników - Osób Prawnych, o których mowa w Pytaniu 1 - 3, bez obowiązku weryfikacji ich statusu rzeczywistego właściciela (w rozumieniu odpowiednich przepisów podatkowych polskich) i Spółka uzyskawszy takie certyfikaty rezydencji potwierdzające rezydencję podatkową w danej jurysdykcji nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku u źródła.

Uzasadnienie stanowiska

Ad 2-3

Zakres podmiotowy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, co stanowi zasadę ograniczonego obowiązku podatkowego.

Stosownie do art. 3 ust. 3 o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1)wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

2)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

3)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

4)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

5)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

6)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

7)niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Z ust. 5 art. 3 ustawy o CIT wynika, że za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, Ustawa o CIT, w zakresie tzw. dochodów ze współwłasności (patrz art. 5 ustawy o CIT), określa, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe (zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

W odniesieniu do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT zauważyć należy, że katalog usług w nim wskazanych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie "oraz świadczeń o podobnym charakterze". W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej nazwane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje lub dyskwalifikuje daną usługę jako należącą lub nie do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

W aktualnym brzmieniu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT świadczenia w nim wymienione można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, ale dodatkowo posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT jest objęte jego zakresem decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych.

Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem "u źródła" ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT. Jak wynika z opisu stanu faktycznego, w ramach swojej działalności Spółka korzysta z doświadczenia oraz możliwości, które zapewnia przynależność do międzynarodowej grupy B i współpracuje z innymi kancelariami zrzeszonymi w sieci B. Dzięki współpracy z innymi spółkami z grupy, Spółka jest w stanie obsługiwać prawnie międzynarodowe transakcje. Jednym z najistotniejszych elementów strategii Spółki jest łączenie wysokiej jakości usług i wiedzy z międzynarodowym doświadczeniem wynikającym z członkostwa w grupie B. i w tym zakresie Spółka nabywa usługi prawne od podmiotów grupy B.

Państwa zdaniem, mając na uwadze powyższe, należy więc uznać, w szczególności, że usługi prawne nabywane od C. UK są świadczeniami wymienionymi w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a tym samym podlegają objęciu regulacją art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Stosownie do treści art. 21 ust. 2 ustawy o CIT ww. przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Mając na uwadze powyższe przepisy, zasadne jest odwołanie się do:

1)Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (dalej: "Konwencja Polsko-Brytyjska"), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Zjednoczone Królestwo dnia 7 czerwca 2017 r. (dalej: „Konwencja MLI”); oraz

2)Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (dalej: „Konwencja Polsko-Niemiecka”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji Polsko - Brytyjskiej, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba, że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.

Stosownie do art. 7 ust. 7 Konwencji Polsko - Brytyjskiej, jeżeli w zyskach mieszczą się dochody lub przychody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu.

W artykułach 10, 11, 12 oraz 13 Konwencji Polsko - Brytyjskiej, unormowana została kwestia opodatkowania dochodów odpowiednio z tytułów: dywidendy, odsetek, należności licencyjnych oraz zysków ze sprzedaży majątku. Ze względu na charakter opisanych we wniosku przychodów z usług prawnych zastosowanie w sprawie nie powinny więc znaleźć ww. art. 10, 11, 12 i 13 Konwencji Polsko - Brytyjskiej.

Pojęcie „przedsiębiorstwa” zostało zdefiniowane w art. 3 ust. 1 lit. f) Konwencji Polsko - Brytyjskiej i ma zastosowanie do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Natomiast pojęcie osoby mającej zamieszkanie lub siedzibę w Umawiającym się Państwie zdefiniowano w art. 4 ust. 1 Konwencji Polsko - Brytyjskiej i oznacza ono każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny.

Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Pojęcie „osoby” zdefiniowano w art. 3 ust. 1 lit. d) i oznacza ono osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób i nie obejmuje spółek osobowych.

Z powyższego wynika, że:

a)chociaż same podmioty transparentne podatkowo z Wielkiej Brytanii nie mogą zostać uznane za przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa (Wielkiej Brytanii) to za takie podmioty należy uznać wspólników tych transparentnych podatkowo podmiotów z Wielkiej Brytanii, które są osobami mającej zamieszkanie lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (Wielkiej Brytanii) w rozumieniu Konwencji Polsko - Brytyjskiej;

b)jeżeli wspólnicy C. UK nie są osobami mającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (Wielkiej Brytanii) w rozumieniu Konwencji Polsko - Brytyjskiej i jednocześnie nie są podatnikami podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Polsce, wówczas zastosowanie znajdą przepisy innej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Innymi słowy, C. UK nie może zostać uznane za przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa (Wielkiej Brytanii), jednak, na podstawie Konwencji Polsko-Brytyjskiej, za takie podmioty należy uznać poszczególnych wspólników C. UK, tj. w przypadku Wspólników - Osoby Prawnej, będącej rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii. Odpowiednio, w przypadku Wspólnika - Osoby Prawnej będącej rezydentem podatkowym w Niemczech - zastosowanie znajdzie Konwencja Polsko-Niemiecka.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji Polsko-Niemieckiej zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Stosownie do art. 7 ust. 7 Konwencji Polsko-Niemieckiej, jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, to postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.

W artykułach 10, 11, 12 oraz 13 Konwencji Polsko-Niemieckiej, unormowana została kwestia opodatkowania dochodów odpowiednio z tytułów: dywidendy, odsetek, należności licencyjnych oraz zysków ze sprzedaży własności majątku. Ze względu na charakter opisanych we wniosku przychodów z usług prawnych zastosowanie w sprawie nie powinny więc znaleźć ww. art. 10, 11, 12 i 13 Konwencji Polsko-Niemieckiej.

Pojęcie "przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" zostało zdefiniowane w art. 3 ust. 1 lit d) Konwencji Polsko-Niemieckiej i oznacza odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie lub przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie. Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. b) Konwencji Polsko-Niemieckiej określenie "osoba" oznacza osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób, natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. c) Konwencji Polsko-Niemieckiej, określenie "spółka" oznacza osobę prawną lub inną jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną.

Analizując zapisy Konwencji Polsko-Brytyjskiej oraz Konwencji Polsko-Niemieckiej, należy stwierdzić, że należności z tytułu usług prawnych: nie stanowią należności licencyjnych (art. 12, 13 ww. umów); nie stanowią świadczeń o charakterze dywidendowym (art. 10, 11 ww. umów); nie stanowią świadczeń o charakterze odsetkowym (art. 11, 12 ww. umów).

Skoro należności o których mowa w niniejszym wniosku nie mieszczą się w dyspozycji art. 10, 11, 12 oraz 13 ww. umów należy je kwalifikować do zysków przedsiębiorstwa. Art. 7 i 8 ww. umów ma bowiem zastosowanie do dochodów przedsiębiorstwa, które nie wchodzą w zakres dochodów objętych innymi artykułami. Należności dotyczące świadczonych usług prawnych należy zatem kwalifikować:

a)dla podmiotów będących podatnikami podatku dochodowego w Wielkiej Brytanii, do których ma zastosowanie Konwencja Polsko-Brytyjska, jako "zyski przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 7 Konwencji Polsko-Brytyjskiej. Zyski te podlegają opodatkowaniu tylko w państwie siedziby podmiotu, który dochód taki uzyskuje (w tym przypadku w Wielkiej Brytanii). Dlatego też, w przypadku nabywania przez Spółkę usług prawnych od C. UK, dochód (przychód) z tytułu których należy przypisać, zgodnie z zasadami partycypacji wspólników w dochodzie C. UK, Wspólnikowi - Osobie Prawnej będącej rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii, posiadającej ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz nieprowadzącej w Polsce działalności w formie zagranicznego zakładu w rozumieniu przepisów ustawy o CIT oraz Konwencji Polsko - Brytyjskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, powinien być kwalifikowany jako zyski przedsiębiorstwa tego wspólnika, zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji Polsko - Brytyjskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i w konsekwencji od takiego dochodu nie powstanie po stronie Spółki obowiązek odprowadzenia w Polsce podatku u źródła.

b)dla podmiotów będących podatnikami podatku dochodowego w Niemczech, do których ma zastosowanie Konwencja Polsko-Niemiecka, jako "zyski przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 7 Konwencji Polsko-Niemieckiej (w tym przypadku w Niemczech) Dlatego też, w przypadku nabywania przez Spółkę usług prawnych od C. UK, dochód (przychód) z tytułu których należy przypisać, zgodnie z zasadami partycypacji wspólników w dochodzie C. UK, Wspólnikowi - Osobie Prawnej będącej rezydentem podatkowym w Niemczech, posiadającej ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz nieprowadzącej w Polsce działalności w formie zagranicznego zakładu w rozumieniu przepisów ustawy o CIT oraz Konwencji Polsko - Niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, powinien być kwalifikowany jako zyski przedsiębiorstwa dla tych wspólników zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji Polsko - Niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i w konsekwencji od dochodu takiego nie powstanie po stronie Spółki obowiązek odprowadzenia w Polsce podatku u źródła.

Podsumowując:

W przypadku nabywania przez Spółkę usług prawnych od C. UK, dochód (przychód) z tytułu których należy przypisać, zgodnie z zasadami partycypacji wspólników w dochodzie C. UK, Wspólnikowi - Osobie Prawnej będącej rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii, posiadającej ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz nieprowadzącej w Polsce działalności w formie zagranicznego zakładu w rozumieniu przepisów ustawy o CIT oraz Konwencji Polsko - Brytyjskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania powinien być kwalifikowany jako zyski przedsiębiorstwa tego wspólnika, zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji Polsko - Brytyjskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i w konsekwencji od takiego dochodu nie powstanie po stronie Spółki obowiązek odprowadzenia w Polsce podatku u źródła.

W przypadku nabywania przez Spółkę usług prawnych od C. UK, dochód (przychód) z tytułu których należy przypisać, zgodnie z zasadami partycypacji wspólników w dochodzie C. UK, Wspólnikowi - Osobie Prawnej będącej rezydentem podatkowym w Niemczech, posiadającej ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz nieprowadzącej w Polsce działalności w formie zagranicznego zakładu w rozumieniu przepisów ustawy o CIT oraz Konwencji Polsko - Niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania powinien być kwalifikowany jako zyski przedsiębiorstwa dla tych wspólników zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji Polsko - Niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania i w konsekwencji od dochodu takiego nie powstanie po stronie Spółki obowiązek odprowadzenia w Polsce podatku u źródła.

Ad 4

Odnosząc się do podatników podatku dochodowego od osób prawnych, w myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w zakresie płatności dokonywanych na rzecz podmiotów, które są podatnikami podatku dochodowego nie ma zastosowania obligatoryjny pobór podatku u źródła (ang. pay & refund), o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Jak bowiem wynika z treści art. art. 26 ust. 2e ustawy o CIT obowiązek ten odnosi się do należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Usługi, do których odnosi się niniejszy wniosek (usługi prawne) zostały uregulowane w art. 21 ust 1 pkt 2a) ustawy o CIT, a więc nie są objęte obowiązkiem wynikającym z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Weryfikacja zwolnień lub zastosowania stawki podatku innej niż standardowa (tj. określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT), zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, powinna się odbywać z należytą starannością. Obowiązek dochowania należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT spoczywa na płatniku, który dokonując wypłaty nie pobiera podatku u źródła na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę.

Skoro więc, zastosowanie stawek podatku wynikających z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji, w szczególności przy braku (zgodnie z Konwencją Polsko-Brytyjską oraz Konwencją Polsko-Niemiecką) dla takiej kwalifikacji warunku pozostawania rzeczywistym właścicielem lub osobą uprawnioną do płatności, zdaniem Spółki, w celu dochowania należytej staranności przez Spółkę, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, wystarczającym będzie otrzymanie przez Spółkę certyfikatów rezydencji od Wspólników - Osób Prawnych, o których mowa w Pytaniu Nr 2 i 3, w szczególności Spółka nie jest zobowiązana do weryfikacji statusu tych podmiotów jako rzeczywistych właścicieli w rozumieniu odpowiednich przepisów podatkowych polskich.

Spółka uzyskawszy takie certyfikaty rezydencji potwierdzające rezydencję podatkową w danej jurysdykcji nie byłaby zobowiązany do odprowadzenia podatku u źródła w zakresie wypłat objętych niniejszym wnioskiem.

Podsumowując, w celu dochowania należytej staranności przez Spółkę, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, wystarczającym będzie otrzymanie przez Spółkę certyfikatów rezydencji od Wspólników - Osób Prawnych, o których mowa w Pytaniu Nr 2 i 3, bez obowiązku weryfikacji ich statusu rzeczywistego właściciela (w rozumieniu odpowiednich przepisów podatkowych polskich) i Spółka uzyskawszy takie certyfikaty rezydencji potwierdzające rezydencję podatkową w danej jurysdykcji nie będzie zobowiązana do odprowadzenia podatku u źródła.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytań Nr 2-4 dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytań Nr 2-4 dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.