Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 czerwca 2025 r., wpłynął Państwa wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo w dniach 15 i 16 lipca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

B. Polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym.

Spółka jest częścią grupy kapitałowej zajmującej się produkcją i dystrybucją urządzeń pomiarowych:

-(…),

-(…),

-     (...).

Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest dystrybucja ww. urządzeń pomiarowych.

Klientami Spółki są przede wszystkim spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkaniowe, zarządcy.

Spółka rozważa skorzystanie z ulgi, o której mowa w art. 18d Ustawy CIT (dalej: „ulga B+R”).

- Działania Spółki i cele prowadzonych prac

Spółka dążąc do utrzymania konkurencyjności na rynku oraz dostosowania oferowanych usług do zmieniających się realiów i wymogów prawnych postanowiła rozszerzyć swoją ofertę o nowe usługi związane z możliwością zdalnego odczytywania zużycia mediów (wody i ciepła) na podstawie danych (sygnałów) pochodzących z nakładek umieszczonych w sprzedawanych przez Spółkę urządzeniach pomiarowych.

W tym celu, Spółka prowadziła i nadal prowadzi działania mające na celu powstanie i rozwinięcie odpowiedniego narzędzia, dzięki któremu będzie możliwość zdalnego odczytu zużycia wody i ciepła. Wszelkie prace prowadzone nad rozwojem istniejących czy wprowadzeniem nowych narzędzi do szeroko pojętego zdalnego odczytu dalej określane są jako „Projekty”.

Zgodnie z założeniami zdalny odczyt ma być dostępny zarówno dla administratora systemu czy Spółki jak i dla klienta Spółki (spółdzielni mieszkaniowej, wspólnoty czy zarządcy nieruchomości) lub mieszkańca, serwisanta czy instalatora.

Narzędzie to przyjmuje postać oprogramowania składającego się m.in. na portal udostępniany klientom czy inną postać oprogramowania, z którego klienci mogą korzystać (dalej: „Oprogramowanie”). Oprogramowanie jest dostosowane do dostarczanych klientom wodomierzy, ciepłomierzy i podzielników ciepła i stanowi rozszerzenie zakresu oferowanych Klientom świadczeń. Innymi słowy przedmiotem świadczeń Spółki jest już teraz i ma być (w bardziej rozbudowanej opcji) nie tylko dostawa towaru – wodomierzy, ciepłomierzy czy podzielników ciepła, ale i późniejsza usługa ich zdalnego odczytu.

Innymi słowy – na etapie produkcji w urządzeniu pomiarowym montowana jest nakładka emitująca sygnały. Natomiast rolą Spółki jest opracowanie takiego Oprogramowania, które pozwoli na jak najszersze wykorzystanie danych (sygnałów) emitowanych przez nakładkę.

Projekty były i są prowadzone w tym celu, aby poza sprzedażą urządzeń Spółka mogła świadczyć i rozwijać nowe usługi, polegające na udostępnieniu klientom możliwości korzystania z oprogramowania do zdalnego odczytu. Usługi te są świadczone niezależnie od sprzedawanych towarów i stanowią odrębne źródło przychodu.

W ramach każdego Projektu powstają różne rozwiązania, które z praktycznego punktu widzenia użytkownika Oprogramowania mogą być określane jako odrębne funkcjonalności czy moduły tegoż Oprogramowania. Niektóre z Projektów dzielą się na kilka mniejszych Projektów, skutkujących powstaniem nowej funkcjonalności czy nowego modułu.

Zasadniczo prace nad Projektami (lub ich częściami) można podzielić na następujące etapy:

1.Etap - prace koncepcyjne.

Inicjatywa do rozpoczęcia prac nad Projektami zazwyczaj wynika z:

-zidentyfikowanego przez samą Spółkę (w tym jej pracowników) potencjału do wdrożenia konkretnych rozwiązań,

-zapotrzebowania rynku na dane rozwiązania,

-chęci rozszerzenia oferty produktowej Spółki o nowe usługi.

Każdorazowo to pracownicy Spółki i/lub Spółka są pomysłodawcami danego rozwiązania oraz inicjatorami prac nad danym Projektem.

Spółka do zrealizowania kolejnych etapów prac współpracuje z innymi podmiotami, będącymi dostawcami usług informatycznych (dalej: „Dostawca”).

Na podstawie zidentyfikowanego zapotrzebowania czy pomysłu opracowywane są wspólnie z Dostawcą - w ramach pracy Zespołu Projektowego - wstępne założenia i hipotezy projektu, wyznaczany jest cel prac. Pracownicy Spółki wyznaczają wymagania dla tworzonego w ramach Projektu narzędzia, wskazują np. jak dana funkcjonalność Oprogramowania powinna działać, co powinno być efektem jej działania, itp.

Prace na tym etapie mają charakter tzw. burzy mózgów i prac analitycznych, co do koncepcji i sposobu funkcjonowania rozwiązań będących przedmiotem prac w ramach danego Projektu.

Określane są zasoby kadrowe niezbędne do zrealizowania Projektu (wspomniany wyżej Zespół Projektowy) i stopień zaangażowania poszczególnych osób wchodzących w skład danego Zespołu Projektowego.

W ramach określonego Zespołu Projektowego identyfikowane są problemy będące punktem wyjściowym dla podejmowanego Projektu oraz określane są w szczególności:

-czynności projektowe, niezbędne do stworzenia rozwiązań jakie mają być przedmiotem danego Projektu,

-wstępne koncepcje i sposoby realizacji Projektu (tj. potencjalne kierunki rozwiązania problemu, metody realizacji prac, w tym elementy dostępnych technologii możliwych do wykorzystania i luki techniczne konieczne do zagospodarowania, stosowane narzędzia informatyczne i technologie).

Na tym etapie, po przeprowadzeniu analizy funkcjonalnej nowego zagadnienia, przygotowywane jest zgłoszenie zmian (tzw. Change Request) oraz zakładane jest zadanie w JIRA (narzędziu służącym do śledzenia błędów oraz zarządzania projektami), które stanowi podstawę do wyceny prac przez Dostawcę. Po zaakceptowaniu wyceny następuje przejście do prac deweloperskich.

Model działania nie zakłada sztywnego harmonogramu prac. Są one wykonywane w trybie ciągłym, w zależności od potrzeb oraz wyników kolejnych etapów.

2. Etap: Prace deweloperskie.

Do czynności podejmowanych w ramach tego etapu, w zależności od rodzaju Projektu, należy zaliczyć:

-planowanie przebiegu prac,

-projektowanie i modelowanie elementów prototypowego rozwiązania IT na podstawie opracowanej koncepcji poszczególnego rozwiązania w danym Projekcie (tworzenie prototypów poszczególnych elementów Oprogramowania),

-pozostałe prace projektowe prowadzące do opracowywania nowych lub udoskonalenia aktualnych algorytmów,

-czynności służące weryfikacji działania tworzonych elementów systemu (testy wewnętrzne),

-prace związane z dostosowaniem technologii po przeprowadzeniu testów.

Prace deweloperskie zostają uznane za zakończone w momencie stwierdzenia osiągnięcia zamierzonych pierwotnie rezultatów.

Ciężar prac deweloperskich spoczywa na Dostawcach. Aczkolwiek na tym etapie także mają miejsce działania projektowe. Podczas tego etapu dochodzi bowiem do szeregu kontaktów między członkami Zespołu Projektowego, w tym do kontaktów pracowników Spółki z Dostawcą. Na bieżąco konsultowane są problemy projektowe. Celem prac deweloperskich jest to, by rezultat podejmowanych prac w ramach danego Projektu spełnił wymogi określone na etapie prac koncepcyjnych. Nie oznacza to jednak, że opracowana na tym etapie np. określona funkcjonalność czy moduł Oprogramowania może już zostać oddany do użytku (być przez Spółkę komercjalizowana). Innymi słowy prace deweloperskie nie są końcem prac nad Projektem. Konieczne jest bowiem przeprowadzenie odpowiednich testów w środowisku zbliżonym do naturalnego.

Na tym etapie może się także okazać, że dalsze prace nad konkretnym rozwiązaniem nie mogą być kontynuowane; przykładowo - wymagają większego nakładu pracy niż zakładano, kończą się niepowodzeniem, nie dają zamierzonego efektu, wymagają zbyt dużego nakładu pracy czy środków finansowych względem potencjalnych korzyści, itp. Częściej jednak do rezygnacji z Projektu dochodzi na pierwszym etapie prac.

Prace deweloperskie w każdym Projekcie podzielone są na odpowiednie części, najczęściej określane w umowie z Dostawcą. Przykładowo w opisie Projektu 2 szczegółowo wskazano jakie były wyznaczone zadania i czynności dla poszczególnych etapów.

Z uwagi na charakter zadań (prace typowo programistyczne) ciężar prac w tym Etapie – jak już wspomniano - spoczywa głównie na Dostawcy, natomiast rolą pracowników Spółki jest konsultacja, weryfikacja, dawanie uwag, ocena proponowanych przez Dostawcę rozwiązań, itp. Należy bowiem podkreślić, że na tym etapie prac to Dostawca dysponuje wiedzą informatyczną i programistyczną, natomiast po stronie Spółki leży wykorzystanie posiadanej wiedzy technicznej oraz z zakresu metod czy technologii pomiarowych. Dopiero połączenie kompetencji z tych różnych dziedzin może skutkować rozwojem Oprogramowania.

Na podstawie przeprowadzonych prac koncepcyjnych oraz deweloperskich możliwe jest przejście do kolejnego etapu.

3. Etap: Weryfikacja systemu w środowisku zbliżonym do naturalnego.

Etap ten obejmuje czynności testowe (od użytkowych, wydajnościowych po systemowe).

Prowadzony jest przede wszystkim przez pracowników Spółki wchodzących w skład Zespołu Projektowego (choć pierwsze testy wykonuje Dostawca). Ten etap ma na celu weryfikację zaimplementowanych rozwiązań lub ich elementów w środowisku zbliżonym do produkcyjnego/ naturalnego.

Testy prowadzone przez Pracowników Spółki mają charakter funkcjonalny, polegają na sprawdzeniu, czy dana funkcjonalność działa zgodnie z oczekiwanym scenariuszem użytkowym oraz czy spełnia przyjęte wymagania biznesowe. Pracownicy Spółki dokonują weryfikacji i analizy, czy wdrożone rozwiązania odpowiadają pierwotnym założeniom, są zrozumiałe oraz stabilne. Czy Oprogramowanie na tym etapie rozwoju pozwala na osiągnięcie przyjętego celu użytkowego. Dają uwagi, w oparciu o które wprowadzane są przez Dostawców zmiany w Oprogramowaniu. Testują funkcjonalność Oprogramowania i potwierdzają prawidłowości jego funkcjonowania z systemie Jira.

Wdrożenie/skomercjalizowanie Oprogramowania nie byłoby możliwe bez tego etapu i zaangażowania Pracowników. To na tym etapie – podobnie jak na wcześniejszych - jest zdobywana, wykorzystywana, łączona, i kształtowana zarówno nowa jak i dotychczas posiadana wiedza techniczna z zakresu technologii pomiarowych oraz wiedza prawna w tej dziedzinie. Spółka, w tym członkowie Zespołu Projektowego, korzysta z wiedzy z zakresu technologii oprogramowania, jak i zdobywa nowe wiadomości co do tego, jakie rozwiązania są najlepsze, które dają określone efekty a które nie. Konieczna jest także zdobycie nowej czy aktualizacja wiedzy z zakresu elektroniki czy przepisów prawnych.

Pracownicy w ramach tego etapu przygotowują także instrukcję Oprogramowania dla użytkowników.

Innymi słowy - w tym etapie zadania Zespołu Projektowego skupiają się na testowaniu każdego opracowywanego nowego modułu czy funkcjonalności Oprogramowania pod kątem użytkowym, tzn. czy dany moduł/funkcjonalność działa w taki sposób, jaki został przyjęty w założeniach opracowanych w etapie 1 – Prace koncepcyjne.

Jest to etap sprawdzania, czy prace nad poszczególnymi rozwiązaniami w ramach Projektów osiągnęły już taki efekt, że mogą być wykorzystywane w bieżącej, operacyjnej działalności Spółki, w tym czy mogą być komercjalizowane.

4. Etap: Wdrożenie rozwiązań w środowisku naturalnym.

Wyniki prac zrealizowanych w ramach etapu 1-3 wdrażane są w środowisku naturalnym. Na tym etapie następuje przyjęcie Oprogramowania do użytkowania.

Wyżej przedstawiony opis przebiegu prac nad Projektami ma na celu zobrazowanie tego jak wygląda praca Zespołu Projektowego i Współpraca z Dostawcą; że nie jest to nabycie przez Spółkę gotowego rozwiązania informatycznego czy jego ewentualna modyfikacja na potrzeby wdrożenia w Spółce ale, że są to prace prowadzone wspólnie przez Spółkę i Dostawcę w ramach Zespołu Projektowego, zainicjowane przez Spółkę i zmierzające do zbudowania narzędzia, którego pomysłodawcą jest Spółka i że twórczy wkład Spółki w realizację Projektu jest niezbędny dla powstania Oprogramowania.

Dostawcy będący specjalistami w zakresie programowania nie mają bowiem doświadczenia i wiedzy w zakresie zdalnego odczytu urządzeń pomiarowych. Założenia, pomysły, sposób realizacji, wiedza techniczna, w tym określone prawnie wymogi dotyczące urządzeń, są umiejscowione po stronie Pracowników Spółki. Dopiero połączenie tych kompetencji na poziomie Zespołu Projektowego pozwala na stworzenie Oprogramowania, które może być komercjalizowane.

Na marginesie Spółka pragnie wskazać, że wg jej wiedzy na rynku nie ma dostępnych gotowych rozwiązań porównywalnych z opracowywanym Oprogramowaniem.

Spółka wskazuje, że prace nad Projektami jakie będą prowadzone w przyszłości będą prowadzone na podobnych zasadach i według podobnego modelu. Spółka nie będzie jedynie koordynować, administrować czy nadzorować realizację prac innych podmiotów, ale będzie miała aktywny, twórczy wkład w prace nad opracowywanymi rozwiązaniami.

- Zespół projektowy; Dostawca

W skład Zespołu Projektowego wchodzą przede wszystkim pracownicy Spółki, którzy są pomysłodawcami prac nad danym Projektem.

Ponadto, w skład Zespołu Projektowego wchodzą pracownicy działu technicznego a także innych działów – w szczególności działu handlowego czy obsługi klienta.

Zakres obowiązków stałych członków Zespołu projektowego (będących częścią ich umowy o pracę) wskazuje, że do ich zadań należy m.in:

-rozwój urządzeń i oprogramowania zdalnego odczytu urządzeń pomiarowych

-uczestnictwo w realizacji projektów rozwojowych lub udział w projektach działu badawczo-rozwojowego

-testowanie funkcjonalności produktów i oprogramowania

-tworzenie, testowanie i weryfikacja oprogramowania.

Osoby te często dają pozostałym członkom Zespołu praktyczne uwagi i komentarze, dzięki którym opracowywane rozwiązanie ma rzeczywisty wpływ na powstające Oprogramowanie. Szczególne znaczenie dla Projektów ma udział w nich wybranych pracowników Spółki zajmujących się doradztwem technicznym, posiadających wiedzę w zakresie urządzeń pomiarowych.

Dostawcy Spółki to przede wszystkim inna spółka świadcząca usługi informatyczne (Dostawca 1) oraz osoba fizyczna wykonująca na rzecz Spółki umowę o dzieło (Dostawca 2).

Dodatkowo w prace nad Projektami zaangażowani są przedstawiciele Dostawcy 1 (Spółka nie zna ich podstaw prawnych współpracy z Dostawcą 1, ale w ocenie Spółki kwestia ta nie ma znaczenia dla niniejszego wniosku) oraz Dostawca 2.

Aby odpowiednio przedstawić charakter współpracy z Dostawcami, Spółka podkreśla, że to pracownicy Spółki będący członkami danego Zespołu Projektowego są autorami pomysłów w zakresie innowacyjnych rozwiązań, a także odpowiadają za przedstawienie całego harmonogramu/mapy realizacji tych pomysłów i rozwiązań. Przy czym jak wyżej wskazano proces tworzenia rozwiązań ma charakter iteracyjny. W czasie realizacji Projektu Zespół Projektowy nie posługuje się harmonogramem w klasycznym sensie, ale na podstawie tzw. backlogu może bez problemu pokazać, jakie zmiany i funkcjonalności były wprowadzane w czasie prowadzonych prac.

Dostawcy są jedynie wykonawcą rozwiązań wymyślonych i opracowanych przy współudziale Zespołu Projektowego. Aczkolwiek także uwagi i rekomendacje Dostawcy są brane pod uwagę, w szczególności na etapie prac deweloperskich. Dane rozwiązanie w ramach projektu od początku do końca powstaje pod stałą weryfikacją Zespołu Projektowego.

Co istotne, mimo współpracy z Dostawcami, a w konsekwencji stworzenia przez nich Oprogramowania czy wykonania zmiany czy nowych funkcjonalności w Oprogramowaniu, to pracownicy Spółki biorą bardzo aktywny udział w pracach nad rozwiązaniami opracowywanymi w ramach Projektów. Są oni odpowiedzialni za zdefiniowanie potrzeb, analizę procesu, modelowanie nowego procesu, zaprojektowanie procesu. Nie jest możliwe wytworzenie przez Dostawców np. nowych czy zmienionych funkcjonalności w Oprogramowaniu bez aktywnego udziału wszystkich członków Zespołu Projektowego. Pracownicy Spółki są odpowiedzialni za przeprowadzanie testów użytkownika końcowego, monitorowanie działania oraz zgłaszanie poprawek i pomysłów na ulepszenie.

Wsparcie ze strony Dostawcy jest potrzebne m.in. z uwagi na to, że Spółka nie dysponuje własnymi zasobami informatycznymi. Po stronie Spółki nie ma jednak jedynie pasywnego wykorzystywania otrzymanych od Dostawców rozwiązań, nie jest to jak wskazano wyżej wdrożenie zakupionego gotowego rozwiązania, ale jest to techniczne i koncepcyjne dopracowanie i rozwój otrzymanego Oprogramowania.

Innymi słowy Dostawcy są jedynie technicznymi wykonawcami Oprogramowania. Spółka jest zaś mózgiem prac nad Projektami.

Prowadzone w Spółce prace mają na celu projektowanie, tworzenie zmienionych, ulepszonych lub nowych usług dla klientów Spółki.

- Oprogramowanie

W efekcie prowadzonych Projektów dochodzi do powstania programów komputerowych stanowiących autorskie praw majątkowe. Programy te składają się na wspomniane na początku wniosku Oprogramowanie.

Z uwagi na to, że ustawa CIT wyklucza możliwość „ulepszania” wartości niematerialnych i prawnych to poszczególne nowe funkcjonalności czy moduły są przyjmowane jako odrębne wartości niematerialne i prawne.

Z umów zawieranych z Dostawcą 1 wynika, że Spółka nabywa prawa do programów komputerowych w następujących zakresach:

1)pełne przeniesienie praw autorskich (w zdecydowanej większości przypadków),

2)licencja prawno-autorska,

3)licencja prawno-autorska z prawem do wprowadzania zmian w treści utworów.

Z umowy o dzieło zawartej z Dostawcą 2 wynika, że należne mu wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za wykonanie oprogramowania i przeniesienie do niego praw autorskich. Z uwagi na brak podziału wynagrodzenia za część usługowa i zbycie praw autorskich, Spółka ujęła na potrzeby amortyzacji wartości niematerialnej i prawnej całość wynagrodzenia Dostawcy 2 uznając je za wartość początkową określonego Oprogramowania.

Oprogramowanie dostarczane przez Dostawców są ujęte w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki i amortyzowane.

Odpisy amortyzacyjne są zaliczane do kosztów uzyskania przychodu.

- Sposób wykorzystywania Oprogramowania do dalszych Projektów

Ponieważ poszczególne oprogramowanie stanowi funkcjonalną całość to nie da się tworzyć nowych, kolejnych funkcjonalności czy modułów, bez korzystania tego co już zostało wytworzone. Przyjęte do użytkowania Oprogramowanie stanowi bazę do dalszych prac. Innymi słowy – nie jest tak, że Oprogramowanie po przyjęciu do użytkowania jest wykorzystywane tylko do bieżącej działalności poprzez komercjalizację.

Nowe moduły czy funkcjonalności nie mogłyby powstać i funkcjonować w oderwaniu od już istniejącej bazy (posiadanych i amortyzowanych wnip). Przykładowo już stworzone Oprogramowanie pozwala Klientowi na pobieranie odczytów zużycia energii i wody z należących do niego/obsługiwanych różnych nieruchomości i „zaciąganie danych” do progamu excel. Aktualnie opracowywana jest funkcjonalność, dzięki której Klient będzie widział poszczególne nieruchomości na mapie i na tej mapie będzie zwizualizowane zużycie dla poszczególnych, konkretnych lokalizacji (dla każdej odrębnie). Klient nie będzie musiał ręcznie, z pobranych danych, dzielić zużycia. Inną modyfikacją jest stworzenie tzw. API (interfejsu), dzięki któremu możliwe będzie transferowanie danych dotyczących zużycia i widocznych tylko na Portalu bezpośrednio do systemów rozliczeniowych Klienta. Innymi słowy, Klient nie będzie musiał logować się do Portalu z danymi ale będą ona automatycznie transferowane z Portalu do jego oprogramowania (np. systemu do fakturowania). Innymi słowy dzięki opracowanemu API dane z portalu zasilą oprogramowanie rozliczeniowe Klienta (np. wspólnoty mieszkaniowej). Tym samym gdyby wcześniej nie powstał portal (będący Oprogramowaniem) nie byłoby możliwe stworzenie API.

Wykorzystywanie już istniejącego (i amortyzowanego jako wnip) Oprogramowania polega nie tylko na tym, że jest ono rozbudowywane ale w głównej mierze polega na tym, że dane, które są pozyskiwane i przetwarzane dzięki już użytkowanemu Oprogramowaniu są punktem wyjścia do tego, by tworzyć dzięki nowym modułom czy funkcjonalnościom uzyskiwać inne, przydane użytkownikom końcowym informacje. Tak jak wskazano wyżej – gdyby Spółka nie posiadała Oprogramowania do zdalnego odczytu to nie byłaby w stanie przystosować tego Oprogramowania do nowego modułu – transferu danych do systemów rozliczeniowych klienta. Tworząc nowy moduł Oprogramowania konieczne jest używanie tego, co już zostało opracowane tak, aby np. istniejące Oprogramowanie przekazywało odpowiednie dane.

Ponadto, podczas tworzenia Oprogramowania przyjętego do użytkowania nabywana jest wiedza oraz tworzone są konkretne rozwiązania informatyczne, które następnie są wykorzystywane na bieżąco do tworzenia kolejnych rozwiązań, nowych modułów czy funkcjonalności.

Powstające w opisanych niżej Projektach 1-3 Oprogramowanie jest także wykorzystywane do programowania sprzedawanych przez Spółkę urządzeń – jest ono dostosowywane do aktualnych wymagań klienta. Powstają wówczas warianty Oprogramowania, które pozwalają na ulepszenie i zoptymalizowanie wewnętrznych procesów produkcyjnych, rozumianych jako szybsze, łatwiejsze, bardziej efektywne kosztowo i czasowo prace pracowników Spółki zajmujących się wdrożeniem Oprogramowania u klientów.

Powstałe Oprogramowanie jest więc aktywnie rozwijane i stanowi bazę do pracy nad nowymi rozwiązaniami. Bez zawartych w nim rozwiązań Spółka nie byłaby w stanie „pójść dalej” z tworzeniem nowych funkcjonalności i rozwiązań, które są ze sobą wzajemnie powiązane.

- Wyodrębnienie kosztów i koszty kwalifikowane

Spółka wyodrębnia w ewidencji rachunkowej koszty poniesione na prace nad Projektami.

Jako koszty kwalifikowane Spółka zamierza traktować m.in. ujęte jako koszt uzyskania przychodu danego roku podatkowego odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych nabytych lub licencjonowanych od Dostawcy 1 oraz nabytych od Dostawcy 2.

Jako koszty kwalifikowane Spółka zamierza traktować także poniesione na rzecz pracowników będących członkami Zespołów Projektowych należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez Spółkę jako płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas pracy tych pracowników przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ich ogólnym czasie pracy w danym miesiącu (bez składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz Fundusz Pracy).

Natomiast, w przypadku pracowników zatrudnionych wyłącznie w celu prowadzenia prac B+R Spółka zamierza ujmować ich wynagrodzenia jako koszty kwalifikowane w całości (bez składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz Fundusz Pracy).

W przypadku wystąpienia nagród, premii, rożnego rodzaju dodatków itp. składników wynagrodzenia pracownika będącego członkiem Zespołu Projektowego, należności te będą stanowiły koszt kwalifikowany wyłącznie w części, w jakiej będą powiązane z pracami nad Projektem i nie będą obejmowały wynagrodzenia należnego za czas nieobecności prawnika.

Ponadto, Spółka jako koszty kwalifikowane Spółka zamierza traktować także inne wydatki, o których mowa w art. 18d ust. 2 Ustawy CIT.

- Poniżej Spółka przedstawia opisy przykładowych Projektów:

Projekt 1

(…)

Projekt 2

(…)

Projekt 3

(…)

Projekt 4

(…)

Podsumowując Projekty 1-4:

Obecnie prace Spółki polegają na opracowywaniu/tworzeniu nowych modułów czy funkcjonalności do istniejącego już Oprogramowania. Poza ww. celami prace te polegają także na dostosowaniu Oprogramowania do obsługi nowych urządzeń (których wcześniej nie było w ofercie Spółki) czy ograniczaniu interfejsu użytkowników oprogramowani (w celu uniknięcia czy ograniczenia przeciążeń Oprogramowania).

Prace nad Oprogramowaniem, objęte niniejszym wnioskiem, nie mają charakteru zmian rutynowych czy okresowych.

- Pozostałe informacje

Niezależnie od prac na Oprogramowaniem Spółka rozbudowuje własne laboratorium badawcze, w którym prowadzone są prace nad opracowywaniem nowych urządzeń pomiarowych. Prace te jednak, nie są przedmiotem niniejszego wniosku.

Spółka dokonuje i zamierza dokonać odliczenia z tytułu ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w Ustawie CIT.

Koszty realizacji Projektów Spółka ponosi i będzie ponosić co do zasady ze środków własnych. Jeśli któreś z kosztów zostaną Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie lub odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, Spółka nie będzie ich uwzględniać z rozliczeniu ulgi B+R, zgodnie z normą zawartą w art. 18d ust. 5 Ustawy CIT.

Może zdarzyć się, że Spółka uzyska przychody z zysków kapitałowych, jednakże w stosunku do tych przychodów Spółka nie korzysta i nie zamierza korzystać z odliczenia w ramach ulgi B+R.

W celu skorzystania z odliczenia B+R – jak wskazano wyżej - Spółka prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy CIT.

Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub decyzji o wsparciu. Nie posiada także statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Pierwsze działania działalności, która nosi znamiona działalności badawczo-rozwojowej podjęto w roku 2021, opracowując założenia funkcjonalne Portalu, które do dzisiaj są bazą do podejmowania określonych prac.

Podejmowane przez Spółkę czynności nie były/nie są/nie będą badaniami naukowymi.

Prowadzone przez Spółkę prace to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do stworzenia nowych lub znaczącego ulepszenia oferowanych przez Spółkę usług.

Jest to wykorzystanie praktycznej wiedzy z zakresu technologii pomiarowych oraz potrzeb użytkowników końcowych, co przekłada się bezpośrednio na definiowanie nowych funkcjonalności oraz ich testowanie w środowisku testowym. Technologia pomiarowa to dziedzina zajmująca się metodami i urządzeniami służącymi do określania wielkości fizycznych, takich jak długość, masa, czas, temperatura, napięcie, natężenie prądu, itp. W przypadku prac prowadzonych przez Spółkę potrzebna jest wiedza z zakresu technologii pomiarowych służących określeniu ilości zużytej wody czy ciepła oraz innych parametrów istotnych z punktu widzenia użytkownika końcowego - za pomocą narzędzi umożliwiających zdalny odczyt.

Dodatkowo wykorzystywana jest wiedza z zakresu szeroko pojętego IT oraz baz danych.

W czasie prac nad Projektami Zespół Projektowy stawia sobie nieoczywiste założenia i hipotezy. Na początku prac nie ma 100% pewności, że cel zostanie osiągnięty. Zespół Projektowy wykonuje działalność kreacyjną, której rezultaty mają indywidualny i oryginalny charakter. Prowadzone prace mają - w każdym etapie - charakter twórczy.

Spółka prowadzi prace w sposób uporządkowany, zgodnie z przyjęta metodyką, gromadzi dokumentację związaną z projektami.

W pierwszej kolejności na podstawie określonych pomysłów i inwencji powstają określone założenia dotyczące nowego modułu czy funkcjonalności Oprogramowania, szacowany jest czas i koszty ich opracowania, określany jest czas potrzeby do realizacji tych prac. Spółka podejmuje decyzje co do składu Zespołu Projektowego, wyznaczając odpowiednie zasoby kadrowe.

Prowadzona dokumentacja opisuje między innymi założenia prac i ich postęp.

Celem prowadzonych działań jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie wiedzy po to, by zaprojektować i stworzyć nowe lub znacząco ulepszone usługi dla klientów.

Wszystkie opisane wyżej prace nad Projektami, których dotyczy niniejszy wniosek nie stanowią:

a)rutynowych i okresowych zmian,

b)czynności wdrożeniowych w zakresie opracowywanych już produktów i usług,

c)działalności wspomagającej/pomocniczej, wykraczającej poza zakres prac B+R,

d)czynności serwisowych.

Jeśli w trakcie Projektów pojawią się tego typu działania, to poniesione na nie wydatki nie będą przez Spółkę traktowane jako koszty kwalifikowane.

Celem prowadzonych prac nad Projektami jest wykorzystanie ich efektów w bieżącej działalności Spółki.

Prace nad Projektami prowadzone są w Spółce w sposób systematyczny w tym znaczeniu, że nie mają charakteru jednorazowego, lecz przebiegają w sposób ciągły i zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie jakości świadczonych Usług oraz wdrażanie nowych.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Spółkę opisanych we wniosku czynności ponosi Spółka.

Ponadto, w piśmie uzupełniającym doprecyzowali Państwo opis sprawy następująco:

1.Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania, niewystępujące w praktyce gospodarczej (w tym Wnioskodawcy) zastosowano? Innymi słowy, co powoduje, że działalność opisana we wniosku w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących; na czym polega unikatowość opisanej we wniosku działalności, co pozwala uznać ją za nowatorską?

Jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest dystrybucja urządzeń pomiarowych. Nabywcami tych urządzeń są wspólnoty mieszkaniowe, spółdzielnie, deweloperzy, zarządcy nieruchomości.

Odczyty zużycia mediów z wodomierzy, ciepłomierzy oraz podzielników kosztów ogrzewania dystrybuowanych przez Spółkę były (i u części klientów są nadal) odczytywane przez inkasentów lub inne osoby, którym klient takie zadanie zlecił. Taki sposób odczytu wymaga jednak zaangażowania czasowego i osobowego oraz zwiększa koszty funkcjonowania wspólnoty mieszkaniowej czy spółdzielni. Ponadto odczyty inkasenckie odczytywane są rzadko, raz na pół roku, raz na kwartał (m.in. z tego powodu, że wymagają nakładu pracy i związanych z tym kosztów).

Z punktu widzenia Spółki natomiast jej relacja z klientem kończyła się często po dostawie urządzeń (pomijając kwestie serwisu/okresowych przeglądów czy gwarancji).

Stąd w Spółce powstał pomysł by do oferty wprowadzić nową usługę, która dotychczas była nieoferowana. Był to pomysł na stworzenie i opracowanie narzędzia (portalu) umożliwiającego zdalny odczyt z urządzeń pomiarowych. Odczyty te byłyby dostępne zarówno z poziomu wspólnoty mieszkaniowej (zarządcy) czy spółdzielni, dewelopera jak i z poziomu mieszkańca.

Wskazać należy, że urządzenia pomiarowe dystrybuowane przez Spółkę emitują dane pomiarowe wskazujące zużycie. Na rynku jednak nie było gotowych rozwiązań informatycznych, które umożliwiałyby odczyt i prezentację odczytów z urządzeń Spółki (wodomierzy, ciepłomierzy, podzielników kosztów ciepła) i prezentację ich dla klienta (wspólnoty, spółdzielni, dewelopera) oraz dla mieszkańca w trybie online (za pomocą portalu internetowego) i codziennie.

W związku z tym, jak wskazano wyżej, Spółka stworzyła (i nadal tworzy i rozwija) takie rozwiązanie.

Jest to opisane we wniosku Oprogramowanie, w tym w szczególności portal. Całość tego jak portal wygląda i jakie funkcjonalności oferuje użytkownikom, do czego może być wykorzystywany i w jaki sposób to idea i pomysł Spółki.

Dla zobrazowania prac Spółki można wskazać, że:

- elementem końcowym systemu pomiarowego są wodomierze ciepłomierze i podzielniki;

- aby zebrać dane z wodomierzy i ciepłomierzy i podzielników na budynku montuje się koncentratory danych. One odbierają dane z urządzeń końcowych i wysyłają je do bazy portalu;

- następnie portal „obrabia” i prezentuje te dane.

To co stworzyła Spółka i czego nie miała wcześniej w swoich zasobach ani nie mogła nabyć na rynku jako gotowe komercyjne rozwiązanie, to właśnie końcowy element czyli portal (oprogramowanie). Natomiast wodomierze/ciepłomierz i koncentratory danych to elementy standardowe dostępne na rynku i one nie były modyfikowane.

Dzięki stworzeniu portalu klient Spółki (nabywca dystrybuowanych przez nią urządzeń pomiarowych) ma dostęp do danych bez angażowania dodatkowych osób odczytujących „fizycznie” zużycie. Innymi słowy dane, które kiedyś musiał zebrać inkasent i dostarczyć wspólnocie mieszkaniowej czy spółdzielni obecnie gromadzą się on-line dzięki oprogramowaniu stworzonemu w ramach prac opisanych we wniosku o interpretację. Możliwa jest codzienna aktualizacja danych o zużyciu.

Dzięki temu Spółka mogła wprowadzić nową, wcześniej nieoferowaną usługę - odpłatny dostęp do Oprogramowania, polegający na codziennej aktualizacji danych z urządzeń pomiarowych wraz z ich analizą.

Zakres dostępu do danych jest uzależniony od treści zawartej umowy i zakresu udostępnianych danych oraz kręgu podmiotów, którym dane są udostępniane. Przykładowo – we wspólnocie mieszkaniowej dostęp do danych może mieć zarządca ale i każdy mieszkaniec. (Warto dodać, że w bieżących planach Spółki jest opracowanie aplikacji na urządzenia mobilne, które umożliwią mieszkańcom bieżące śledzenie zużycia mediów on-line, bez konieczności zaglądania do liczników).

Podsumowując, mimo iż urządzenie końcowe, pomiarowe, nadal działa tak samo (producent nie wprowadził zmian) i emituje dane do pomiaru w ten sam sposób jak wcześniej to innowacyjność prac opisanych we wniosku polega na tym, że Oprogramowanie agreguje dane, przetwarza je, archiwizuje, umożliwia dodatkowe analizy, itp. Zebranie danych nie wymaga działania inkasenta, jest tańsze i szybsze.

Dzięki oprogramowaniu będącym efektem prowadzonych prac Spółka może świadczyć nowe usługi lub rozwijać już świadczone.

2.Na czym polega twórczość opisanych prac?

Twórczość prac polega na tym, że tworzone jest nowe, dotychczas niefunkcjonujące w ramach Spółki, narzędzie (portal) służące do zdalnego odczytu, które powstaje „od zera” ale jego powstanie wymaga zaangażowania wielu osób (w tym wskazanego w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Zespołu Projektowego). Twórczość przejawia się tym, że w pierwszej kolejności pojawiają się pomysły („stwórzmy portal”/nową funkcjonalność w portalu), następnie stawiane są cele (jakie funkcjonalności ma ten portal mieć). W dalszym kroku określane są sposoby i możliwości ich realizacji (jakie konkretnie prace należy wykonać, przy pomocy jakich narzędzi i podmiotów, czy z technicznego punktu widzenia stworzenie danej funkcjonalności je możliwe i czy jest biznesowo uzasadnione). Następnie prowadzone są prace zmierzające do realizacji wyżej określonych założeń, w przyjętych ramach czasowych.

Efektem prac jest nowe, nie funkcjonujące dotychczas w Spółce narzędzie.

W uzasadnieniu wniosku, argumentując twórczy charakter prac Spółka wskazywała, że:

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś).

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności B+R może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W odpowiedzi na wezwanie – jako uzupełnienie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – Spółka także wskazuje powyższe oraz to, że twórczy charakter jej prac przejawia się w tym, że podejmowane są one w celu stworzenia nowego narzędzia (m.in. portalu, który nie tylko umożliwia dostęp do zdalnego odczytu danych z urządzeń pomiarowych ale pozwala na różnego rodzaju wykorzystanie tych danych, archiwizuje je, porównuje, transferuje dane do oprogramowań rozliczeniowych klientów, itp.). Narzędzie to nie występowało w praktyce gospodarczej Spółki, jest opracowane od początku, wg autorskich koncepcji Spółki.

Na początku prac znane są jedynie zamierzenia i planowany efekt, ale nie jest wiadomym czy uda się go osiągnąć w całości czy w ograniczonym zakresie oraz jakie modyfikacje co do założeń będą konieczne w trakcie prowadzenia prac.

Przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przebieg prac na Projektami wskazuje, że są to prace prowadzone z jednej strony w celu opracowania nowych rozwiązań (a więc powodują powstanie czegoś, tworzą coś) z drugiej strony odznaczają się pewną kreatywnością, szukaniem najlepszych rozwiązań, koniecznym modyfikowaniem założeń, wprowadzaniem zmian, poprawek na każdym etapie prac, tak by pierwotne założenia jednak osiągnąć.

3.Czy działalność opisana we wniosku, podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia?

W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wniosku o interpretację Spółka opisała harmonogram i przebieg prowadzonych prac, wskazując na poszczególne etapy (koncepcyjny, deweloperski, weryfikacyjny, wdrożeniowy).

Spółka prowadzi prace w sposób uporządkowany (zgodnie z określoną kolejnością wynikającą ze specyfiki prowadzonych prac), zgodnie z przyjęta metodyką. Spółka gromadzi dokumentację związaną z projektami.

Działania te mają miejsce od dłuższego czasu i będą miały swoją kontynuację w przyszłości. Są powtarzalne i prowadzone według określonego schematu.

Określany jest cel i kolejne zadania do wykonania. Niemniej jednak Spółka pragnie wskazać, że istotą prac B+R jest to, że na początku nie ma 100% pewności, że cel zostanie osiągnięty. W pracach Spółki także zdarza się, że pojedyncze cele (dla zobrazowania, np. określone funkcjonalności) nie mogą być zrealizowane z różnych powodów (np. technicznych czy biznesowych).

Pytania

1)Czy opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym prace prowadzone przez Wnioskodawcę stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, a w konsekwencji, czy wydatki ponoszone na realizację tych prac (wyłącznie te, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 Ustawy CIT, z zastrzeżeniem pytania 2) kwalifikują się do odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 18d ust. 1 ww. ustawy?

2)Czy jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest pozytywna – to w opisanym stanie faktycznym odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych nabywanych od Dostawców w związku z prowadzonymi pracami nad Projektami i wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 Ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zgodnie z art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, przez działalność badawczo-rozwojową (dalej także jako „działalność B+R”), należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tym samym prowadzone przez Spółkę prace powinny być ocenione pod kątem tego czy:

1)mają charakter twórczy,

2)są podejmowane w sposób systematyczny,

3)obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe,

4)są podejmowane w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Twórczy charakter

Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność B+R to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś).

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności B+R może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W przypadku Spółki prowadzone nad Oprogramowaniem prace z całą pewnością mają twórczy charakter. Punktem wyjścia jest stworzenie nieistniejącego w ramach Spółki rozwiązania (w tym nowego modułu czy funkcjonalności Oprogramowania). W toku prowadzonych prac powstaje nowy wytwór intelektu – nowa funkcjonalność lub moduł odróżniająca się od dotychczas istniejących i przeznaczona do konkretnych celów gospodarczych. Na początku prac znane są jedynie zamierzenia i planowany efekt, ale nie jest wiadomym czy uda się go osiągnąć w całości czy w ograniczonym zakresie oraz jakie modyfikacje co do założeń będą konieczne w trakcie prowadzenia prac.

Przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przebieg prac na Projektami wskazuje, że są to prace prowadzone z jednej strony w celu opracowania nowych rozwiązań (a więc powodują powstanie czegoś, tworzą coś) z drugiej strony odznaczają się pewną kreatywnością, szukaniem najlepszych rozwiązań, koniecznym modyfikowaniem założeń, wprowadzaniem zmian, poprawek na każdym etapie prac, tak by pierwotne założenia jednak osiągnąć.

Systematyczność

Z art. 4a pkt 26 Ustawy CIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza:

(i)robiący coś regularnie i starannie,

(ii)o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu,

(iii)o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.

W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

To oznacza, że działalność B+R jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W przypadku Wnioskodawcy prace są prowadzone właśnie w ten sposób. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Spółka prowadzi prace w sposób uporządkowany, zgodnie z przyjęta metodyką, gromadzi dokumentację związaną z projektami. Działania te mają miejsce od dłuższego czasu i będą miały swoją kontynuację w przyszłości. Są powtarzalne i prowadzone według określonego schematu.

Prace rozwojowe i ich cel

Zgodnie z art. 4a pkt 28 Ustawy CIT, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W ocenie Wnioskodawcy, opisane w niniejszym wniosku prace stanowią prace rozwojowe, gdyż w trakcie ich prac Spółka z jednej strony wykorzystuje dostępną wiedzę inżynieryjną i techniczną, w tym wiedzę z zakresu technologii pomiarowych oraz wiedzę prawna w tej dziedzinie.

Przykładowo stworzenie Portalu wymaga połączenia i wykorzystania wiedzy inżynieryjnej i technicznej z zakresu opomiarowania (w tym działania urządzeń pomiarowych), elektroniki czy szeroko pojętego IT, w tym programowania i korzystania z baz danych. Jednocześnie jednak członkowie Zespołu Projektowego nabywają nową wiedzę; uczą się jakie rozwiązania się nie sprawdzają a jakie dają najlepsze efekty.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego powstałe rozwiązania stanowią swego rodzaju naczynia połączone. Wiedza pozyskana przy tworzeniu pierwszych modułów czy funkcjonalności jest wykorzystywana do tworzenia kolejnych.

Wiedza ta zdobywana i wykorzystywana jest po to, by opracować jak najlepsze, innowacyjne narzędzia do zdalnego odczytu urządzeń pomiarowych oraz budowy Portalu, co przekładać się na ma wprowadzanie szerszego zakresu usług.

Tym samym w czasie prac nad Projektami Spółka z jednej strony nabywa, łączy kształtuje i wykorzystuje wiedzę z ww. dziedzin i robi to w celu stworzenia nowych, zmienionych, ulepszonych produktów, procesów lub usług (w wyłączeniem rutynowych zmian i ulepszeń).

Podsumowując:

Prowadzone przez Spółkę prace nad Projektami stanowią prace rozwojowe, stanowiące działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, a w konsekwencji wydatki ponoszone na realizację tych prac (wyłącznie te, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 Ustawy CIT, z zastrzeżeniem pytania 2) kwalifikują się do odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 18d ust. 1 ww. ustawy.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (wnip) wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego w toku prowadzonych Projektów dochodzi do powstania Oprogramowania.

Oprogramowanie to – jako wartości niematerialne i prawne – jest następnie amortyzowane przez Spółkę a odpisy amortyzacyjne są zaliczane do kosztów uzyskania przychodu.

Jednak w toku realizacji przyjętych założeń i prac nad kolejnymi funkcjonalnościami czy modułami, w tym rozwijaniem i rozbudową Portalu, nie jest możliwe „odcięcie” się od już posiadanego Oprogramowania. Stanowi ono bazę do dalszych prac. Obrazowo można powiedzieć, że jest takim „silnikiem” czy „trzonem” do tego, by w toku prowadzonej działalności B+R rozwijać je, rozbudowywać, itp.

Nowe moduły czy funkcjonalności nie mogłyby powstać i funkcjonować w oderwaniu od już istniejącej bazy (posiadanych i amortyzowanych wnip). Wskazane w opisie stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego powstałe funkcjonalności obrazują powyższe wykorzystanie.

Spółka tworząc interfejs (API) do transferowania danych dotyczących zużycia i widocznych tylko na Portalu bezpośrednio do systemów rozliczeniowych Klienta nie może nie korzystać i nie użytkować już powstałego Oprogramowania. Ono bowiem pozwala wygenerować „wsad do transferu”, ale musi być połączone z innym modułem. Jest więc przez Spółkę wykorzystywane do prowadzenia działalności B+R.

Dane, które są pozyskiwane i przetwarzane dzięki już użytkowanemu Oprogramowaniu są punktem wyjścia do tego, by tworzyć dzięki nowym modułom czy funkcjonalnościom uzyskiwać inne, przydane użytkownikom końcowym informacje. Tak jak wskazano wyżej – gdyby Spółka nie posiadała Oprogramowania do zdalnego odczytu to nie byłaby w stanie przystosować tego Oprogramowania do nowego modułu – transferu danych do systemów rozliczeniowych klienta. Tworząc nowy moduł Oprogramowania konieczne jest używanie tego, co już zostało opracowane tak, aby np. istniejące Oprogramowanie przekazywało odpowiednie dane.

Podsumowując - powstałe Oprogramowanie jest więc aktywnie rozwijane i stanowi bazę do pracy nad nowymi rozwiązaniami. Bez zawartych w nim rozwiązań Spółka nie byłaby w stanie „pójść dalej” z tworzeniem nowych funkcjonalności i rozwiązań, które są ze sobą wzajemnie powiązane.

Tym samym odpisy amortyzacyjne od nabywanych od Dostawców wnip w związku z prowadzonymi pracami nad Projektami jako wykorzystywane w prowadzonej działalności B+R mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 Ustawy CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”):

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).

Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

-w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

-w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy opisane w stanie faktycznym/ zdarzeniu przyszłym prace prowadzone przez Państwa stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 updop, a w konsekwencji, czy wydatki ponoszone na realizację tych prac (wyłącznie te, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 updop, kwalifikują się do odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 18d ust. 1 updop, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop,

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Art. 18d ust. 3 updop, stanowi, że:

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

W myśl art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym,

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,

-ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

-jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

-w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych.

Odpisy te mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pod warunkiem, że:

-zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;

-wartości niematerialne i prawne, których dotyczy odpis, wykorzystywane są w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych stanowiły koszty kwalifikowane.

Kosztem kwalifikowanym może być tym samym tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 updop.

Tak więc, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli będą one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, jeżeli będą służyć one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych wartości niematerialnych i prawnych, nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 updop sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Podsumowując, odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych mogą stanowić koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 3 updop, ale tylko w takiej części, w jakiej służą one prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

-opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym prace prowadzone przez Wnioskodawcę stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 updop, a w konsekwencji, czy wydatki ponoszone na realizację tych prac (wyłącznie te, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 updop, kwalifikują się do odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 18d ust. 1 updop, jest prawidłowe;

-w opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych nabywanych od Dostawców w związku z prowadzonymi pracami nad Projektami i wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 updop, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.