Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

5 czerwca 2025 roku wpłynął Państwa wniosek wspólny z 7 sierpnia 2024 roku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

  • czy umorzenie udziałów należących do Spółki Zagranicznej bez wynagrodzenia dla Spółki Polskiej nie spowoduje po stronie Spółki Polskiej powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych,
  • czy otrzymane wynagrodzenie z dobrowolnego umorzenia udziałów stanowić będzie dla Spółki Zagranicznej przychód opodatkowany w Luksemburgu oraz nie będzie stanowić przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, dla których to Spółka Polska jako wypłacająca wynagrodzenie zobowiązana będzie do pełnienia funkcji płatnika, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 czerwca 2025 r. (data wpływu 26 czerwca 2025 r.) oraz pismem z 29 lipca 2025 r. (data wpływu 29 lipca 2025 r.).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:  A. sp. z o.o. (…),

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania: B. S.A. (…).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. sp. z o.o. (dalej: A lub Spółka Polska) jest podmiotem gospodarczym będącym polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym prowadzonym przez Sąd Rejonowy (…). Kapitał zakładowy A. stanowi (…) udziałów o łącznej wartości (…) zł.

Całość udziałów w Spółce Polskiej posiada zagraniczna spółka B. S.A. (dalej: B. lub Spółka Zagraniczna), która jest rezydentem podatkowym w Luksemburgu.

A. i B. są częścią X, jednej z największych międzynarodowych organizacji zarządzających aktywami na świecie (dalej: Grupa; A. oraz B. dalej: Grupa Zainteresowanych). Dominującą rolą Grupy jest zarządzanie funduszami inwestycyjnymi, opracowywanie i dostarczanie klientom zaawansowanych strategii inwestycyjnych, zarządzanie ryzykiem oraz zapewnienie bieżącej obsługi inwestycyjnej klientów, a także szeroko pojęte doradztwo biznesowe.

Podstawową działalnością A. jest świadczenie usług administracyjnych i wsparcia zaplecza administracyjnego na rzecz Grupy. Usługi obejmują obsługę zadań administracyjnych, operacji finansowych, a także wsparcie regionalnej sprzedaży i marketingu produktów finansowych.

W związku z korzystną sytuacją finansową i wdrożonymi usprawnieniami, Spółka Polska nie musi już utrzymywać tak wysokiego poziomu kapitału jaki posiada, aby utrzymać swoją działalność, nie planuje bowiem zakupu aktywów i dysponuje wystarczającym zapleczem dla pracowników biurowych, funduszami i zasobami, aby zapewnić sprawne funkcjonowanie biznesu.

W związku z tym planowane jest dokonanie umorzenia udziałów jakie Spółka Zagraniczna posiada w Spółce Polskiej. Umorzenie ma odbyć się w drodze umorzenia dobrowolnego i dotyczyć (…) udziałów w kapitale zakładowym Spółki Polskiej o wartości nominalnej (…) zł każdy, zatem o łącznej wartości nominalnej (…) zł. Umorzenie udziałów następuje zgodnie z art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024.18 t.j. z dnia 2024.01.05, dalej: KSH). Możliwość umorzenia przewiduje również umowa Spółki Polskiej. W efekcie Spółka Polska dokona odpłatnego nabycia udziałów należących do Spółki Zagranicznej, a w następnie dojdzie do ich umorzenia. W wyniku nabycia udziałów w celu umorzenia, Spółka Zagraniczna otrzyma wynagrodzenie za tak zbyte udziały w wysokości określonej w uchwale. Łączna kwota wynagrodzenia dla Spółki Zagranicznej wyniesie (…) zł. Spółka Polska nie otrzyma wynagrodzenia z tytułu nabycia swoich udziałów ani ich umorzenia. Będzie to umorzenie nieodpłatne. Zasady przewidziane w art. 199 KSH, opisane poniżej, zostaną spełnione. W związku z umorzeniem udziałów dojdzie do obniżenia kapitału zakładowego Spółki Polskiej z kwoty (…) zł do kwoty (…) zł to jest o kwotę (…) zł.

Tryb umarzania udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością został uregulowany w art. 199 KSH. Zgodnie z art. 199 § 1 KSH udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. Z kolei § 2 tego przepisu stwierdza, że umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział.

Spółka Polska została założona z kapitałem zakładowym w wysokości (…) zł. Kapitał spółki w postaci kapitału zakładowego i kapitału zapasowego ulegał podwyższeniu w kolejnych latach, co było uzasadnione zapewnieniem wsparcia dla rozwijającego się biznesu, wiązało się też z zapewnieniem wystarczającej ilości środków na inwestycje w pomieszczenia do pracy bez ryzyka niewygenerowania odpowiednio wysokiego zysku.

Obecnie Spółka Polska generuje dodatnie przepływy pieniężne z działalności operacyjnej i inwestycyjnej, dlatego nie wymaga już wsparcia udziałowca do utrzymania poziomu działalności, które to wsparcie konieczne było jedynie na początku działalności Spółki Polskiej. Biorąc to pod uwagę, przeprowadzenie transakcji w opisany powyżej sposób ma na celu osiągnięcie opisanych powyżej celów prawnych (umożliwienie przeprowadzenia transakcji w sposób zgodny z regulacjami kodeksu spółek handlowych) i biznesowych. Tym samym, nie można uznać, że głównym lub jednym z głównych celów przeprowadzanej transakcji jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Warunki ekonomiczne i prawne uzasadniają przeprowadzenie zdarzenia w sposób opisany we wniosku i skorzystanie z określonych regulacji ustaw podatkowych.

W tych okolicznościach, Grupa Zainteresowanych powzięła wątpliwości dotyczące wskazanych poniżej zagadnień.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Grupy Zainteresowanych, zgodnie z którym umorzenie udziałów należących do Spółki Zagranicznej bez wynagrodzenia dla Spółki Polskiej nie spowoduje po stronie Spółki Polskiej powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

2.Czy otrzymane wynagrodzenie z dobrowolnego umorzenia udziałów stanowić będzie dla Spółki Zagranicznej przychód opodatkowany w Luksemburgu oraz nie będzie stanowić przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, dla których to Spółka Polska jako wypłacająca wynagrodzenie zobowiązana będzie do pełnienia funkcji płatnika, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Grupa Zainteresowanych stoi na stanowisku, zgodnie z którym umorzenie udziałów należących do Spółki Zagranicznej bez wynagrodzenia dla Spółki Polskiej nie spowoduje po stronie Spółki Polskiej powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

2.Grupa Zainteresowanych stoi na stanowisku, zgodnie z którym wynagrodzenie otrzymane od Spółki Polskiej w wyniku zbycia jej udziałów będzie podlegało opodatkowaniu w Luksemburgu a nie w Polsce oraz umorzenie udziałów w drodze umorzenia dobrowolnego nie spowoduje po stronie Spółki Zagranicznej powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o CIT a co za tym idzie Spółka Polska nie będzie pełnić roli płatnika w stosunku do wynagrodzenia otrzymanego przez Spółkę Zagraniczną na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Grupy Zainteresowanych:

Ad. 1.

Zagadnienie umorzenia udziałów zostało uregulowane w ramach art. 199 KSH. Ustawa przewiduje trzy odrębne tryby umorzenia udziałów:

1.Umorzenie dobrowolne -za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziałów przez spółkę w celu ich umorzenia,

2.Umorzenie przymusowe - niezależnie od zgody wspólnika,

3.Umorzenie automatyczne (warunkowe) - dochodzi do skutku w przypadku ziszczenia się określonego warunku.

Umorzenie udziałów łączy się z ich prawnym unicestwieniem. Prawne unicestwienie udziałów polega na wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z umarzanych udziałów.

W przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do dwóch oddzielnych czynności. Pierwszą jest nabycie udziałów od udziałowca. Drugą jest umorzenie udziałów nabytych uprzednio przez spółkę. Jednak w ramach umorzenia dobrowolnego dopuszcza się także umorzenie nieodpłatne.

Zgodnie z ustawą o CIT, przychody z tytułu umorzenia udziałów należą do przychodów z zysków kapitałowych zdefiniowanych w art. 7b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 z późniejszymi zm., dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 7 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Za dochód ze źródła przychodów przyjmuje się co do zasady nadwyżkę sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągniętą w roku podatkowym.

Pojęcie przychodu nie jest w ustawie o CIT zdefiniowane jednoznacznie. Art. 12 ust. 1 ustawy o CIT określa katalog otwarty przysporzeń stanowiących przychód podatkowy. Ponadto, art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT stanowi, że do przychodów nie zalicza się zwróconych udziałów lub wkładów w spółdzielni, umorzenia udziałów (akcji) w spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz takiej spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji) - w części stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia.

Przyjmuje się jednak, że wszystkie przysporzenia majątkowe o charakterze definitywnym, których skutkiem jest zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów podatnika stanowią przychód podatkowy. Zatem każda wartość wchodząca w skład majątku podatnika, która powiększa jego aktywa, ma charakter definitywny, którą może rozporządzać jak własną, stanowi przychód podatkowy w momencie faktycznego uzyskania przez podatnika.

W omawianym zdarzeniu przyszłym, w wyniku nabycia własnych udziałów przez Spółkę Polską w celu ich umorzenia, majątek Spółki Polskiej nie wzrośnie. Dojdzie jedynie do przesunięć w ramach kapitałów własnych, a aktywa Spółki Polskiej pozostaną na niezmiennym poziomie.

Nieodpłatny charakter takiej transakcji powoduje, że Spółka Polska nie otrzyma w związku z nabyciem udziałów w celu umorzenia żadnych realnych, określonych wartości ekonomicznych, nie otrzymuje żadnego świadczenia od Spółki Zagranicznej. W efekcie nie ma przesłanek do uznania, że w wyniku nabycia udziałów bez wynagrodzenia w celu ich umorzenia, po stronie Spółki Polskiej powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Grupa Zainteresowanych stoi na stanowisku, że będzie to transakcja neutralna z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych.

Podobnie orzekł Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Piśmie z dnia:

  • 18 lipca 2023 r. (0114-KDIP2-2.4010.265.2023.1.ASK), w którym zauważył, że „(...) Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT: do przychodów nie zalicza się zwróconych udziałów lub wkładów w spółdzielni, umorzenia udziałów (akcji) w spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz takiej spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji) - w części stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia. Analizując przepis art. 12 ustawy o CIT można stwierdzić, że co do zasady, przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną - przychód powstaje zatem w momencie jego faktycznego uzyskania przez podatnika. Tym samym na gruncie ustawy o CIT przychód powinien cechować się definitywnością i określonością. Zgodnie z takim podejściem, za przychód podatkowy może być uznany tylko definitywny, trwały i ostateczny (bezzwrotny) przyrost majątkowy.” Orzekając w rozważanej sprawie Organ uznał, że wskutek nieodpłatnej operacji nie dojdzie do powstania przysporzenia majątkowego, a w konsekwencji nie powstanie z tego tytułu dochód (przychód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
  • 20 maja 2022 r. (0111-KDIB1-2.4010.159.2022.1.EJ): "Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w związku z nieodpłatnym nabyciem przez Spółkę udziałów wspólników celem ich umorzenia, zarówno w sytuacji, gdy dojdzie do umorzenia z tzw. "czystego zysku", jak i wtedy, gdy nastąpi to poprzez obniżenie kapitału zakładowego, po stronie Spółki nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji transakcja ta pozostanie bez wpływu na dochód podlegający opodatkowaniu tym podatkiem."

Analogiczny podgląd wyrażony został w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 28 października 2005 r. (Znak: PD-1/1/4218-27/05). Czytamy w nim, że "organ odwoławczy podziela stanowisko spółki, że nabycie udziałów bez wynagrodzenia w celu ich umorzenia jest dla niej obojętne podatkowo. Z ww. przepisów nie wynika bowiem, aby w przedstawionym stanie faktycznym po stronie spółki powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych. Należy mieć na uwadze, że w opisanej wyżej sytuacji spółka nie otrzyma dochodu. Zatem zbycie udziałów bez wynagrodzenia wspólników w celu ich umorzenia jest dla spółki podatkowo obojętne, gdyż nie uzyskała ona z tego tytułu przychodu".

Biorąc pod uwagę powyższe, Grupa Zainteresowanych stoi na stanowisku, że w związku z nieodpłatnym nabyciem przez Spółkę Polską udziałów Spółki Zagranicznej celem ich umorzenia, po stronie Spółki Polskiej nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ad. 2.

Opodatkowanie przychodu Spółki Zagranicznej w Luksemburgu

Z uwagi na okoliczność, że Spółka Zagraniczna jest rezydentem podatkowym w Luksemburgu, będzie ona podlegała obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów, które osiągnęła na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wynika to z art. 3 ust 2 ustawy o CIT.

W przypadku osiągnięcia przez podatnika niebędącego polskim rezydentem podatkowym przychodu (dochodu) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy również mieć na uwadze postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych pomiędzy państwem siedziby podatnika, a państwem, w którym osiągnął dochód (przychód) podlegający opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 13 ustęp 5 tekstu syntetycznego Konwencji MLI oraz Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej: Konwencja), zyski z tytułu przeniesienia własności jakiegokolwiek innego majątku, niż wymieniony w ustępach 1, 2, 3 i 4 podlegają opodatkowaniu wyłącznie w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Zgodnie z art. 13 ust.1 Konwencji Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Zgodnie z art. 13 ust. 2 Konwencji zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo z przeniesienia własności majątku ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba zamieszkała w Umawiającym się Państwie posiada w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami uzyskanymi z przeniesienia własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Zgodnie z art. 3 Konwencji zyski osiągnięte z przeniesienia tytułu własności statków morskich, statków powietrznych lub pojazdów drogowych eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej, barek eksploatowanych w transporcie na wodach śródlądowych lub majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich, powietrznych pojazdów drogowych albo barek podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Wreszcie zgodnie z art. 13 ust. 4 Konwencji, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), których wartość w więcej niż 50 procentach pochodzi bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Ustępy 1, 2, 3 i 4 wspomnianego art. 13 nie dotyczą opisanego zdarzenia przyszłego, ponieważ opisane zdarzenie przyszłe nie dotyczy przeniesienia własności majątku nieruchomego, zakładu oraz różnego rodzaju statków jak i udziałów z majątku nieruchomego. Przenosząc brzmienie art. 13 ust. 5 Konwencji na grunt niniejszej sprawy, należy uznać, że zyski Spółki Zagranicznej z przeniesienia własności udziału w Spółce Polskiej powinny podlegać opodatkowaniu wyłącznie w państwie, w którym Spółka Zagraniczna ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, tj. w Luksemburgu. W konsekwencji, transakcja ta nie powinna spowodować po stronie Spółki Zagranicznej powstania obowiązku podatkowego w Polsce.

Takie stanowisko potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 9 października 2023 r. o numerze 0111-KDIB1-2.4010.393.2023.1.AK.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Grupy Zainteresowanych, ewentualny przychód uzyskany przez Spółkę Zagraniczną z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów w Spółce Polskiej nie będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce tylko w Luksemburgu.

  • Przychód Spółki Zagranicznej nie spełnia definicji przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zatem Spółka Polska nie będzie pełnić funkcji płatnika podatku u źródła w stosunku do wypłaconego wynagrodzenia.

Ustawa o CIT rozróżnia konsekwencje podatkowe występujące w przypadku umorzenia dobrowolnego od umorzenia przymusowego i warunkowego. Jak przewiduje art. 199 § 1 i 2 k.s.h., w przypadku umorzenia dobrowolnego mają miejsce dwa oddzielne etapy. Najpierw udziałowiec zbywa udziały na rzecz spółki. Następnie w drugim etapie, spółka umarza udziały, które nabyła. W momencie umorzenia następuje w efekcie prawne unicestwienie udziałów. Zatem w przypadku umorzenia dobrowolnego pierwszą czynnością jest zbycie udziałów przez udziałowca i nabycie ich przez spółkę. Dopiero drugą czynnością jest ich umorzenia przez spółkę, w przyszłości. Powyższe rozróżnienie dwóch czynności jest kluczowe również z punktu widzenia przepisów ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT podatnik, jeżeli nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od tych dochodów, które osiągnął na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W efekcie, państwo na terytorium którego wystąpi źródło uzyskania przychodów ma prawo opodatkować nierezydenta w zakresie przychodów jakie uzyskał ze wspomnianego źródła.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 w zw. z art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, uważa się w szczególności przychody wymienione w art. 22 ust. 1 jeżeli nie pokrywają się z innym tytułem przychodów z art. 3 ust. 3 pkt 1-4 ustawy o CIT. Art. 22 z kolei reguluje podatek od przychodów z dywidend oraz innych z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Zgodnie z przepisem, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Przychody, które zostały uzyskane z umorzenia udziałów oraz z odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia zostały uwzględnione w ustawie o CIT w art. 7b jako przychody z zysków kapitałowych. Jednak przychody uzyskane ze zbycia udziałów, które to zbycie zostało dokonane celem ich umorzenia, nie są objęte dyspozycją wspomnianego art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Ustawodawca wymienił wprost w oddzielnym przepisie regulacje dotyczące zbycia dokonanego celem umorzenia tj. w art. 7b ust 1 pkt 3 lit a ustawy o CIT. Zgodnie z art. 7b ust 1 pkt 3 lit a ustawy o CIT za przychody z zysków kapitałowych uważa się inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia. Zatem na podstawie art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, przychód ze zbycia udziałów dokonany celem ich umorzenia (czyli z umorzenia dobrowolnego) kwalifikowany jest jako przychód z udziału w zyskach osób prawnych inny niż objęty dyspozycją art. 7b ust 1 pkt 1 ustawy o CIT. Wynagrodzenie (przychód/dochód) otrzymany ze zbycia udziałów w celu dokonania ich dobrowolnego umorzenia, został wymieniony został w art. 7b ust. 1 pkt 3) lit. a) ustawy o CIT.

Zatem wynagrodzenie wypłacone Spółce Zagranicznej z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów Spółki Polskiej nie będzie stanowiło przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z przepisami art. 26 ustawy CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.

Jednak art. 26 ustawy o CIT dotyczy określonych należności zawartych w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, który to wymienia przychody określone w art. 7b ust 1 pkt 1 ustawy o CIT. Jak wyraźnie wskazano powyżej, umorzenie dobrowolne objęte jest dyspozycją innego przepisu, nie zawartego w katalogu art. 22 ustawy o CIT a mianowicie dyspozycją art. 7b ust 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Art. 22 ustawy o CIT stanowi, że zryczałtowany podatek w wysokości 19% pobiera się od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wynika z tego, że podatek u źródła nie ma zastosowania do przychodu z umorzenia dobrowolnego objętego dyspozycją art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT.

Takie stanowisko potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 21 czerwca 2023 r. o numerze 0111-KDIB2-1.4010.123.2023.2.BJ ora z dnia 29 czerwca 2023 r. o numerze 0114 KDIP2-1.4010.257.2023.2.MR.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Grupy Zainteresowanych, bez wątpliwości pozostaje, że przychód z umorzenia dobrowolnego nie stanowi przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, dla których to spółka wypłacająca jest zobowiązana do pełnienia funkcji płatnika, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy CIT. W efekcie, biorąc pod uwagę powyższe, po stronie Spółki Polskiej nie powstanie obowiązek pobrania podatku u źródła od wypłacanego wynagrodzenia. Spółka Polska nie będzie pełnić roli płatnika w ramach opisanej transakcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia:

  • czy umorzenie udziałów należących do Spółki Zagranicznej bez wynagrodzenia dla Spółki Polskiej nie spowoduje po stronie Spółki Polskiej powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe,
  • czy otrzymane wynagrodzenie z dobrowolnego umorzenia udziałów stanowić będzie dla Spółki Zagranicznej przychód opodatkowany w Luksemburgu oraz nie będzie stanowić przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, dla których to Spółka Polska jako wypłacająca wynagrodzenie zobowiązana będzie do pełnienia funkcji płatnika, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy CIT – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Umorzenie udziałów jest procedurą przewidzianą w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej „k.s.h.”) polegającą na prawnym ich unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów.

Zgodnie z art. 199 ww. ustawy:

§ 1. Udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

§ 2. Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie.

§ 3. Za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

§ 4. Umowa spółki może stanowić, że udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym.

§ 5. W przypadku ziszczenia się określonego w umowie spółki zdarzenia, o którym mowa w § 4, zarząd powinien powziąć niezwłocznie uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego, chyba że umorzenie udziału następuje z czystego zysku.

§ 6. Umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego.

§ 7. W razie umorzenia wymagającego obniżenia kapitału zakładowego, umorzenie następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego.

Zgodnie z powołanym przepisami wyróżnić można trzy rodzaje umorzenia udziałów:

  • za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę - tzw. umorzenie dobrowolne;
  • bez zgody wspólnika - tzw. umorzenie przymusowe;
  • w razie ziszczenia się określonego zdarzenia - tzw. umorzenie warunkowe (automatyczne).

W przypadku umorzenia przymusowego lub warunkowego/automatycznego ww. wynagrodzenie nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. Uchwała powinna zawierać również uzasadnienie.

Podstawą dla dokonania dobrowolnego umorzenia udziałów przez spółkę jest ich nabycie od udziałowców. Kwestia ustalenia wynagrodzenia dla udziałowców za zbywane w celu umorzenia udziały pozostawiona została przy tym swobodzie stron.

Ponieważ unormowania k.s.h. nie regulują kwestii formy wynagrodzenia za zbywane udziały należy przyjąć, że dopuszczalna jest wypłata wynagrodzenia zarówno w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych nie jest przypadkowy i pozwala na wyprowadzenie wniosku o objęciu zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów.

Ustawa o CIT nie zawiera definicji przychodów podatkowych, wskazuje jedynie przykładowe zdarzenia - w art. 12 ust. 1 - skutkujące powstaniem przychodu podatkowego. Wśród tych zdarzeń nie wymieniono nabycia udziałów własnych w celu umorzenia, za wynagrodzeniem.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o CIT:

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;

3. wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:

a. zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,

b. środków na rachunkach bankowych − w bankach.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT można stwierdzić, że − co do zasady − przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Skutek w postaci powstania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może być również następstwem zdarzeń prawnych, których skutkiem jest zmniejszenie pasywów podatnika, czyli jego zobowiązań.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowany będący stroną postępowania jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (Spółka Polska). Całość udziałów w Polskiej Spółce posiada zagraniczna spółka B S.A., która jest rezydentem podatkowym w Luksemburgu (Spółka Zagraniczna). Planowane jest dokonanie umorzenia udziałów jakie Zagraniczna Spółka posiada w Polskiej Spółce. Umorzenie ma odbyć się w drodze umorzenia dobrowolnego i dotyczyć (…) udziałów w kapitale zakładowym Polskiej Spółki o wartości nominalnej (…) zł każdy, zatem o łącznej wartości nominalnej (…) zł. Umorzenie udziałów nastąpi zgodnie z art. 199 § 1 Kodeksu spółek handlowych, ponadto możliwość umorzenia przewiduje również umowa Polskiej Spółki. W efekcie Spółka Polska dokona odpłatnego nabycia udziałów należących do Spółki Zagranicznej, a w następnie dojdzie do ich umorzenia. W wyniku nabycia udziałów w celu ich umorzenia, Spółka Zagraniczna – B S.A. otrzyma wynagrodzenie w wysokości określonej w uchwale, tj. łączna kwota wynagrodzenia dla Spółki Zagranicznej wyniesie (…) zł. Spółka Polska nie otrzyma żadnego wynagrodzenia z tytułu nabycia swoich udziałów oraz ich umorzenia. Będzie to umorzenie nieodpłatne. W związku z umorzeniem udziałów dojdzie do obniżenia kapitału zakładowego Polskiej Spółki z kwoty (…) zł do kwoty (…) zł.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 jest kwestia ustalenia czy umorzenie udziałów należących do Zagranicznej Spółki bez wynagrodzenia dla Spółki Polskiej nie spowoduje po stronie Polskiej Spółki powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się zatem do powyższej wątpliwości oraz zawartego we wniosku Państwa stanowiska w sprawie, wskazać należy, że z treści powołanych wyżej przepisów wynika, iż umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział.

W opisanej we wniosku sytuacji mamy do czynienia z nabyciem za wynagrodzeniem przez Spółkę Polską udziałów własnych od wspólnika (Spółki Zagranicznej) celem ich dobrowolnego umorzenia bez wynagrodzenia z tytułu nabycie swoich udziałów i ich umorzenia. Zatem powyższe zdarzenie nie wiąże się z uzyskaniem przez Spółkę Polską przysporzenia majątkowego.

W związku z powyższym, w sytuacji gdy Spółka Polska nabędzie udziały własne w celu ich dobrowolnego umorzenia, wypłacając wspólnikowi – B S.A. wynagrodzenie w gotówce, to nie uzyska z tego tytułu przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Powyższa czynność będzie dla Polskiej Spółki neutralna podatkowo.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ad. 2

Z kolei przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 jest ustalenie, czy otrzymane wynagrodzenie z dobrowolnego umorzenia udziałów stanowić będzie dla Spółki Zagranicznej przychód opodatkowany w Luksemburgu oraz nie będzie stanowić przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, dla których to Spółka Polska jako wypłacająca wynagrodzenie zobowiązana będzie do pełnienia funkcji płatnika, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy CIT.

Odnosząc powyższe na grunt przepisów ustawy o CIT wskazać należy, że stosownie do art. 3 ust. 2 tej ustawy:

Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepis ten wyraża tzw. zasadę ograniczonego obowiązku podatkowego. W myśl przedmiotowej zasady państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów ma prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie przychodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy o CIT:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

6) niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Mając na uwadze powołany wyżej art. 3 ust. 3 ustawy o CIT stwierdzić należy, że wypłacone Wspólnikowi wynagrodzenie za sprzedaż udziałów w celu ich dobrowolnego umorzenia nie jest przychodem, o którym mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1-4a ustawy o CIT.

Na mocy art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Opodatkowanie przychodów uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT ustawodawca uregulował w art. 21 ust. 1 tej ustawy stanowiąc:

Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że przychody z tytułu sprzedaży udziałów w celu ich dobrowolnego umorzenia nie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Z kolei w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT uregulowano podatek od przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych:

Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Przepis ten odnosi się wprost do art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, stosownie do którego:

Za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:

a) dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,

b) przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,

c) przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,

d) przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,

e) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,

f) równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,

g) dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału podmiotów przez osoby posiadające prawo do uczestnictwa w zysku podmiotu przejmowanego, łączonego lub dzielonego lub

h) przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,

i) zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,

j) wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,

k) odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,

l) odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),

m) przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:

- przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,

- przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,

- przychody spółki dzielonej,

n) przychód ze zmniejszenia kapitału akcyjnego w prostej spółce akcyjnej.

Należy zatem stwierdzić, że przychody z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów nie mieszczą się również w dyspozycji art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, do którego nawiązuje art. 22 ust. 1 tej ustawy. Przychody te uregulowane bowiem zostały w art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT:

Za przychody z zysków kapitałowych uważa się inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia.

Wobec powyższego, wypłacone na rzecz Wspólnika (B S.A.) wynagrodzenie z tytułu sprzedaż udziałów w celu dobrowolnego ich umorzenia przez polską Spółkę nie będzie stanowiło dochodu (przychodu), który mieściłby się w jakiejkolwiek z wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy o CIT kategorii dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W konsekwencji po stronie Spółki Zagranicznej nie powstanie obowiązek podatkowy w Polsce.

Zatem umorzenie udziałów w drodze umorzenia dobrowolnego nie spowoduje po stronie Spółki Zagranicznej powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o CIT w Polsce, tym samym, wynagrodzenie otrzymane od Spółki Polskiej w wyniku zbycia jej udziałów powinno podlegać opodatkowaniu wyłącznie w Państwie siedziby Spółki Zagranicznej, tj. w Luksemburgu.

Spółka Polska nie będzie pełniła więc roli płatnika, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT w stosunku do wynagrodzenia otrzymanego przez Spółkę Zagraniczną.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 również należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że powyższa interpretacja dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem pytań w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych postawionych przez Państwa we wniosku. Treść pytań wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis sprawy przedstawiony we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A Sp. z o. o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.