Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo 19 maja 2025 r. i 16 lipca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (dalej: „ustawa o finansach publicznych”) i ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej. Jego działalność reguluje również ustawa z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (dalej: „ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków”) wraz z aktami wykonawczymi do tej ustawy.

Zakład został powołany do realizacji zadań własnych Gminy (...).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o finansach publicznych Zakład odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych. Podstawą gospodarki finansowej Wnioskodawcy jest roczny plan finansowy obejmujący przychody, w tym dotacje z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, koszty i inne obciążenia, stan środków obrotowych, stan należności i zobowiązań na początek i koniec okresu oraz rozliczenia z budżetem jednostki samorządu terytorialnego.

Zdarzenie przyszłe I:

Stosownie do art. 15 ust. 3 ustawy o finansach publicznych, Zakład jako samorządowy zakład budżetowy może otrzymywać z budżetu Gminy:

1)dotacje przedmiotowe;

2)dotacje celowe na zadania bieżące finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3;

3)dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.

Ponadto, w zakresie określonym w odrębnych ustawach Zakład może otrzymywać dotację podmiotową.

W drodze Uchwały Nr (…) Rady Gminy (…) z dnia (…) w sprawie stawek dotacji przedmiotowych do usług komunalnych dla Zakładu, ustalone zostały wysokości dopłat dla wybranych grup odbiorców usług za 1 m³ wody i 1 m³ ścieków, które Gmina przekazuje Zakładowi.

Dopłaty te są przyznawane na podstawie art. 24 ust. 6 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, zgodnie z którym Rada Gminy może podjąć uchwałę o przekazaniu przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu dopłat dla jednej, wybranych lub wszystkich taryfowych grup odbiorców usług.

Oprócz ww. dotacji zdarza się, że Zakład otrzymuje dotację celową na realizację wydatków majątkowych zakup środków trwałych.

Dotychczas, Wnioskodawca kwalifikował i ujmował w swoim planie finansowym przekazywane mu dopłaty jako dotacje przedmiotowe otrzymane z budżetu Gminy, stanowiące poza przychodami własnymi jedno z podstawowych źródeł finansowania działalności Zakładu.

W ocenie Zakładu otrzymywane dopłaty spełniają bowiem definicję dotacji, wskazaną w art. 126 ustawy o finansach publicznych. Przepis ten określa, iż dotacje to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Ponadto, Wnioskodawca w tym zakresie kierował się wskazanymi w ww. art. 15 ust. 3 ustawy o finansach publicznych źródłami finansowania, jakie może on otrzymać z budżetu Gminy. Przepis ten nie wskazuje na możliwość otrzymywania innych niż dotacje przedmiotowe, celowe czy podmiotowe kwot z budżetu Gminy.

Kwoty otrzymywanych dopłat Zakład traktuje zatem jako dotacje również dla celów CIT i stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 21 i 47 ustawy o CIT, uznaje je za przychody zwolnione z opodatkowania CIT.

Jednocześnie Zakład, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT w związku z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT, wyłącza proporcjonalnie z kosztów uzyskania przychodów wydatki pokrywane z otrzymanych kwot dopłat, kwalifikowanych przez Wnioskodawcę jako dotacje przedmiotowe.

Z uwagi na powzięte wątpliwości w zakresie zasadności traktowania otrzymywanych od Gminy dopłat jako dotacji na gruncie CIT, w drodze wniosku Zakład wnosi o potwierdzenie, czy praktykowany przez niego sposób rozliczenia otrzymywanych dopłat jako zwolnionych z CIT i wydatków finansowanych z tych dopłat jako wyłączonych z kosztów uzyskania przychodu jest właściwy na gruncie przepisów ustawy o CIT.

Zdarzenie przyszłe II:

Gmina przekazuje dla Zakładu zakupiony środek trwały tj. samochód ciężarowy czy ciągnik rolniczy na podstawie dokumentu PT. Zakład użytkuje pojazd, ponosi koszty związane z amortyzacją tego środka trwałego oraz koszty eksploatacyjne.

Zdarzenie przyszłe III:

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca rozlicza się z Gminą , która jest czynnym podatnikiem VAT. Zakład co miesiąc składa deklaracje VAT cząstkowe do Gminy.

W zależności czy w wyniku rozliczenia z tytułu podatku VAT kwota podatku należnego jest większa nad naliczonym, to Zakład dokonuje płatności podatku VAT na rachunek bankowy Gminy, a jeśli z rozliczenia wynika kwota nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, to Gmina zwraca dla Zakładu z tego tytułu środki finansowe, po otrzymaniu zwrotu podatku VAT z Urzędu Skarbowego.

Zakład wykonuje zarówno czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: „VAT”), jak również czynności opodatkowane podatkiem VAT. Nie wykonuje czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do zakupów mających związek wyłącznie ze sprzedażą niedającą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, Zakład nie dokonuje odliczenia podatku VAT naliczonego. W odniesieniu do zakupów mających związek wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną dającą prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, Zakład dokonuje odliczenia podatku VAT naliczonego zgodnie z zasadami ogólnymi.

Natomiast w odniesieniu do pozostałych zakupów, tj. zakupów, których nie można jednoznacznie przyporządkować wyłącznie do jednego rodzaju sprzedaży, Zakład dokonuje odliczenia podatku VAT naliczonego z zastosowaniem proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. W trakcie roku odliczenie dokonywane jest z zastosowaniem tzw. proporcji wstępnej.

Po zakończeniu roku podatkowego, za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty zgodnie z art. 91 ustawy o VAT, Wnioskodawca dokonuje korekty podatku naliczonego z uwzględnieniem proporcji obliczonej dla zakończonego roku podatkowego (tzw. proporcja ostateczna).

Przykładowo, po zakończeniu 2023 r., w deklaracji za styczeń 2024 r. dokonano rocznej korekty VAT w oparciu o tzw. proporcję ostateczną powodującej zmniejszenie kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu zgodnie z przepisami ustawy o VAT. Roczną korektę VAT za 2023 r. wykazano w deklaracji VAT złożonej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonywana jest korekta, tj. w deklaracji VAT za styczeń 2024 r. złożonej w lutym 2024 r.

Dla celów rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) skutki rocznej korekty VAT odnoszone są do roku, w którym została złożona deklaracja VAT, w której dokonywana jest korekta roczna podatku naliczonego. Dla przykładu, dla celów rozliczenia CIT skutki rocznej korekty VAT za 2023 r. odnoszone są do kosztów podatkowych roku 2024 (ujęte w lutym 2024 r.).

W związku z faktem, że Zakład dokonał weryfikacji stosowanej metody kalkulacji proporcji VAT oraz kwot wykazanych w złożonych deklaracjach VAT za poprzednie lata, planuje on dokonanie korekty deklaracji VAT za lata (tj. …), w których poziom proporcji ostatecznej został wskazany w nieodpowiedniej wysokości.

W uzupełnieniu wniosku z 16 lipca 2025 r., na pytanie organu: „Czy w zdarzeniu przyszłym oznaczonym we wniosku jako "zdarzenie przyszłe II" zostanie Państwu przekazany nieodpłatnie środek trwały do używania, czy też nabędą Państwo prawo własności tego środka, a jeśli tak, to czy ujmą go Państwo w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych” wskazali Państwo, że oznaczony we wniosku jako „zdarzenie przyszłe II”, środek trwały zostanie przekazany nieodpłatnie dla Zakładu i zostanie ujęty w ewidencji środków trwałych.

Pytania

1. Czy dotacje przedmiotowe i dotacje na zakup środków trwałych, otrzymywane od Gminy korzystają ze zwolnienia z opodatkowania CIT?

2. Czy wydatki pokrywane z otrzymywanych dotacji Zakład powinien wyłączać z kosztów uzyskania przychodów?

3. Czy środki finansowe otrzymane przez samorządowy zakład budżetowy z budżetu jednostki samorządu terytorialnego wynikające z rozliczenia podatku od towarów i usług związanego z tym zakładem w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zalicza się do przychodów?

4. Czy zgodnie z przepisami ustawy o CIT, okresem właściwym dla ujęcia przez Wnioskodawcę przychodu podatkowego albo odpowiednio kosztu uzyskania przychodu z tytułu dokonania korekty podatku naliczonego, jest moment złożenia korekty deklaracji VAT?

5. Czy nieodpłatne przekazanie środków trwałych na rzecz Wnioskodawcy na majątek i do eksploatacji będzie stanowiło przychód Zakładu, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, a koszty amortyzacji nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1 i 2 (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Dotacje otrzymywane od Gminy korzystają ze zwolnienia z opodatkowania CIT.

2. Wydatki pokrywane z otrzymywanych dotacji Zakład powinien wyłączać z kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 14 pkt 3 ustawy o finansach publicznych zadania własne jednostki samorządu terytorialnego w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz mogą być wykonywane przez samorządowe zakłady budżetowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o finansach publicznych samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych.

Jednocześnie, jak określa art. 15 ust. 2 ustawy o finansach publicznych, podstawą gospodarki finansowej samorządowego zakładu budżetowego jest roczny plan finansowy obejmujący przychody, w tym dotacje z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, koszty i inne obciążenia, stan środków obrotowych, stan należności i zobowiązań na początek i koniec okresu oraz rozliczenia z budżetem jednostki samorządu terytorialnego.

Stosownie do art. 15 ust. 3 ustawy o finansach publicznych, samorządowy zakład budżetowy może otrzymywać z budżetu jednostki samorządu terytorialnego:

1)dotacje przedmiotowe;

2)dotacje celowe na zadania bieżące finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3;

3)dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.

Ponadto, w zakresie określonym w odrębnych ustawach samorządowy zakład budżetowy może otrzymywać dotację podmiotową.

W myśl art. 126 ustawy o finansach publicznych dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Stosownie do art. 130 ust. 1 ustawy o finansach publicznych dotacje przedmiotowe to środki przeznaczone na dopłaty do określonych rodzajów wyrobów lub usług, kalkulowane według stawek jednostkowych.

Ponadto jak wynika z art. 219 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, z budżetu jednostki samorządu terytorialnego mogą być udzielane dotacje przedmiotowe dla samorządowych zakładów budżetowych, kalkulowane według stawek jednostkowych.

Jak bowiem wskazano powyżej, tryb finansowania samorządowych zakładów budżetowych został jednoznacznie określony w przepisach ustawy o finansach publicznych. Oznacza to, iż poza dotacjami Zakład, jako samorządowy zakład budżetowy nie może otrzymywać innych środków finansowych od Gminy na potrzeby realizacji zadań własnych Gminy.

Odnosząc powyższe do wskazanej w art. 126 ustawy o finansach publicznych definicji dotacji jako środków z budżetu jednostek samorządu terytorialnego przeznaczonych na podstawie tej ustawy lub odrębnych ustaw na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych, w ocenie Zakładu zasadne jest uznanie, iż otrzymywane dotacje korzystają ze zwolnienia z opodatkowania.

Otrzymywane dotacje są bowiem stricte związane z realizacją przez Zakład zadań własnych Gminy w zakresie zbiorowego dostarczania wody oraz odbioru ścieków komunalnych. Są to zatem środki przeznaczone na dofinansowanie realizacji zadań publicznych i nie mogą być wydatkowane przez Zakład w sposób dowolny na inny cel.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Jednocześnie, jak wskazuje art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Z treści tej regulacji, zdaniem Zakładu wynika, iż ustawodawca zwalnia od podatku wszelkie dotacje z budżetu jednostki samorządu terytorialnego z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych.

Wskazane w tym przepisie wyłączenie dotyczące jedynie dopłat do oprocentowania kredytów bankowych, w ocenie Zakładu, dodatkowo potwierdza, że wszelkie inne dotacje mogą korzystać ze wskazanego zwolnienia, o ile spełniają warunek dotyczący podmiotu, z budżetu którego przekazywane są dane środki.

Zdaniem Zakładu, art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, przewiduje zwolnienie z CIT dla wszelkich dotacji otrzymywanych z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, niezależnie od charakteru, rodzaju tych dotacji oraz sposobu ich wykorzystania (reguluje to odrębna ustawa).

Istotne w tym przypadku jest jedynie źródło pochodzenia środków stanowiących dotację.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 czerwca 2023 r. o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.205.2023.1.KK, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) wskazał, iż „Zwolnienie ustanowione w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, dotyczy wszelkich dotacji udzielanych ze środków budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem jednej kategorii - dopłat do oprocentowania kredytów bankowych”.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53, 54a, 56, 56b-56j i 59.

Powyższy przepis wskazuje wprost, iż wydatki sfinansowane środkami, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, jak wskazuje art. 15 ust. 2 ustawy CIT, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Ponadto art. 15 ust. 2a ustawy o CIT określa, iż zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Zakładu, zasadne jest dokonywanie stosownego wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków pokrywanych z otrzymanych kwot dotacji.

W przypadku bowiem uznania otrzymywanych dotacji za przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie np. art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, wydatki i koszty sfinansowane z tego źródła nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2021 r. o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.97.2021.1.ANK, w której Dyrektor KIS wskazał „Mając na uwadze treść zacytowanych przepisów, skoro otrzymana przez Wnioskodawcę Dotacja jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT to Wnioskodawca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych z tej Dotacji”.

Podobne stanowisko zostało również wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 21 lipca 2023 r. o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.221.2023.1.BJ, w której Dyrektor KIS wskazał „Zatem zgodzić należy się z Państwem, że skoro otrzymane dofinansowanie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT, to koszty (wydatki) sfinansowane z dotacji powinny zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy”.

Ad 3 i 4.

Zdaniem Wnioskodawcy środki finansowe otrzymane przez samorządowy zakład budżetowy z budżetu jednostki samorządu terytorialnego wynikające z rozliczenia podatku od towarów i usług związanego z tym zakładem w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zalicza się do przychodów.

Zwrot różnicy podatku wynikającej ze scentralizowanej deklaracji VAT będzie dokonywany przez urząd skarbowy na rachunek jednostki samorządu terytorialnego. Natomiast jednostka samorządu terytorialnego będzie następnie decydować według swojego uznania o przekazaniu tej nadwyżki do zakładu budżetowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, za moment powstania przychodu podatkowego lub odpowiednio kosztu uzyskania przychodu z tytułu rocznej korekty podatku naliczonego, dokonanej zgodnie z art. 91 ustawy o VAT, należy uznać moment złożenia korekty deklaracji VAT.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4g ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności kwota podatku od towarów i usług:

a)nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub

b)dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, o których mowa w lit. a

– w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zwiększenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o VAT.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. c ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów jest kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji – w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o VAT.

U podatnika CIT, który w ciągu roku odlicza podatek naliczony za pomocą proporcji wstępnej, kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu zaliczana jest odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów lub zwiększa wartość początkową środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej.

Skutki rocznej korekty podatku naliczonego powinny więc zostać odpowiednio uwzględnione w przychodach podatkowych lub kosztach uzyskania przychodu, w oparciu o zasady wynikające z art. 12 ust. 1 pkt 4g ustawy o CIT oraz art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. c ustawy o CIT.

Z przepisów tych wynika, że kwota rocznej korekty VAT stanowi przychód podatkowy bądź koszt uzyskania przychodów w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zwiększenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o VAT (korekta zwiększająca) bądź w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o VAT (korekta zmniejszająca).

Powołane powyżej przepisy odwołują się do przepisów ustawy o VAT, tj. w szczególności do art. 91 ust. 1 tej ustawy, na podstawie którego po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c -10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy o VAT, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Wskazane powyżej przepisy ustawy o VAT pozwalają podatnikowi na zaliczenie wartości VAT do przychodów/kosztów uzyskania przychodów, w tej części w jakiej dokonano korekty zmniejszającej lub zwiększającej odliczony podatek. Jednocześnie, powołane przepisy nie regulują momentu uzyskania przychodu podatkowego bądź potrącenia kosztu uzyskania przychodu w związku z dokonaną roczną korektą podatku odliczonego.

Należy jednak zwrócić uwagę, że możliwość zaliczenia wartości VAT do przychodów/kosztów uzyskania przychodów, w tej części w jakiej dokonano korekty zmniejszającej lub zwiększającej odliczony podatek, podatnik otrzymuje dopiero w dacie kiedy została złożona deklaracja uwzględniająca roczną korektę podatku naliczonego. Dopiero bowiem faktyczne skorygowanie wartości rocznej korekty podatku naliczonego odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy VAT (z zastosowaniem proporcji ostatecznej), skutkuje powstaniem przychodu lub odpowiednio kosztu w CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, moment powstania przychodu podatkowego lub potrącenia kosztu uzyskania przychodu powinien w analizowanym przypadku zostać określony zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4g lub art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. c ustawy o CIT. Oba wskazane powyżej przepisy odwołują się do przepisów ustawy o VAT, a konkretnie do art. 91 tej ustawy, na podstawie którego podatnicy dokonują korekty podatku naliczonego obliczonego w oparciu o współczynnik sprzedaży. Przepisy zezwalają podatnikowi na zaliczenie wartości VAT do przychodów/kosztów uzyskania przychodów, w tej części w jakiej dokonano korekty zmniejszającej lub zwiększającej odliczony podatek.

W analizowanym przypadku, w ocenie Wnioskodawcy, nie znajdą zastosowania ogólne zasady dokonywania korekt w CIT wskazane w art. 12 ust. 3j oraz w art. 15 ust. 4i ustawy o CIT.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, za moment powstania przychodu podatkowego lub odpowiednio kosztu uzyskania przychodu z tytułu rocznej korekty podatku odliczonego dokonanej zgodnie z art. 91 ustawy o VAT, należy uznać moment złożenia deklaracji VAT/korekty deklaracji VAT, w której Spółka dokonała rozliczenia korekty rocznej podatku naliczonego.

Dla przykładu, jeżeli Spółka w sierpniu 2024 r. dokonałaby korekty deklaracji, w której zostałaby rozliczona korekta roczna podatku naliczonego odliczonego w 2019 r., tj. korekty deklaracji za styczeń 2020 r., zwiększającej kwotę podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o VAT (korekta zwiększająca) lub też korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o VAT (korekta zmniejszająca), dla celów rozliczenia CIT, korekta ta powinna zostać ujęta w sierpniu 2024 r. (tj. w miesiącu złożenia korekty deklaracji VAT, w której Spółka dokonała rozliczenia korekty rocznej).

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone w znanych Wnioskodawcy interpretacjach indywidualnych, np. w interpretacji indywidualnej z 19 stycznia 2022 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.509.2021.2.AR) oraz w interpretacji indywidualnej z 5 maja 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB6/4510-159/16-2/AK).

Ad 5.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać, iż nieodpłatne przekazanie środków trwałych do eksploatacji Zakładu – stanowi dla niego przychód. Jednocześnie, jak wskazuje art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Wartość otrzymanych środków trwałych stanowić będzie dla Zakładu przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a odpisy amortyzacyjne nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT można więc stwierdzić, że co do zasady, przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa. Przy czym sformułowanie „otrzymane” oznacza, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia muszą wpłynąć na rachunek bankowy podatnika, bądź faktycznie podatnik otrzymał je w inny sposób (np. zapłata gotówką, nabycie prawa). Przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje przy tym wyjątki od powyższej reguły. Dotyczą one m.in.:

-przychodów z działalności gospodarczej (art. 12 ust. 3 ustawy o CIT);

-przypadków, w których przysporzenia otrzymywane przez podatnika nie stanowią jego przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4 ustawy o CIT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Nie wszystkie przychody rozpoznawane przez podatnika wpływają na podstawę opodatkowania. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT:

W art. 17 ww. ustawy o CIT wymienione są dochody, które na mocy tego przepisu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT:

W tym miejscu zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia „dotacja”. Brak ustawowej definicji pojęcia „dotacja” nie uprawnia jednak do dowolnego określenia jego zakresu znaczeniowego.

Mając powyższe na względzie, uprawnionym jest odwołanie się do ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 ze zm., dalej: „u.f.p.”) w zakresie rozumienia sformułowania „dotacja” zawartego w przepisach podatkowych.

Stosownie do art. 126 u.f.p.:

Rozwinięcie definicji dotacji jest zawarte w art. 127, 130, 131, 218, 219 i 220 u.f.p.

Zgodnie natomiast z art. 127 ust. 1 pkt 1 u.f.p.:

W myśl art. 127 ust. 2 u.f.p.:

Jak wynika z opisu sprawy, są Państwo samorządowym zakładem budżetowym Gminy powołanym do realizacji zadań własnych Gminy – (...). Zlecone przez Gminę zadania wykonują Państwo odpłatnie, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych. Uchwałą Rady Gminy ustalone zostały wysokości dopłat dla wybranych grup odbiorców usług za 1 m³ wody i 1 m³ ścieków, które Gmina przekazuje Państwu. Dopłaty są przyznawane na podstawie art. 24 ust. 6 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy dotacje przedmiotowe i dotacje na zakup środków trwałych, otrzymywane od Gminy korzystają ze zwolnienia z opodatkowania CIT oraz czy wydatki pokrywane z otrzymywanych dotacji powinni Państwo wyłączać z kosztów uzyskania przychodów.

Z wniosku wynika również, że oczekują Państwo potwierdzenia, czy właściwe jest rozliczenie otrzymywanych dopłat jako zwolnionych z CIT, a wydatków sfinansowanych z tych dopłat jako wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów.

Według art. 24 ust. 6 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 757 ze zm.):

Przekazane dopłaty pozwalają na ochronę mieszkańców gmin przed skutkami wyższych cen za pobór wody i odprowadzania ścieków. Środki otrzymane gmin mają na celu obniżenie ceny usług świadczonych na rzecz mieszkańców, do zapłacenia której ostatecznie będą zobowiązani mieszkańcy.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że otrzymane przez Państwa dopłaty do wody i ścieków nie mogą być utożsamiane z dotacją otrzymaną z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, gdyż dopłaty te mają na celu ochronę mieszkańców Gminy przed skutkami wyższych cen za pobór wody i odprowadzania ścieków i nie stanowią formy dotowania działalności przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego; można powiedzieć, że wyrównują przychód, który i tak by Państwo otrzymali.

Tym samym otrzymane przez Państwa od Gminy przysporzenia, o definitywnym charakterze stanowiące dopłaty do ceny wody i ścieków nie mogą podlegać zwolnieniu od opodatkowania jako dotacje z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, co skutkuje obowiązkiem ich zaliczenia do przychodów podatkowych podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania 1 w części dotyczącej dopłat dla wybranych grup odbiorców – należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast dotacje przedmiotowe i dotacje na zakup środków trwałych będą korzystały ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie odpowiednio art. 17 ust. 1 pkt 47 i pkt 21 ustawy o CIT. W tym zakresie Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Rozpatrując kwestię podatkowych kosztów uzyskania przychodów wskazać należy, że stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT:

Mając na uwadze, że dopłaty do cen wody i ścieków nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT – są przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zatem koszty sfinansowane z ww. dopłat nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania 2 w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych dopłatami – należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do wydatków sfinansowanych z dotacji przedmiotowych wskazać należy, że nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT. Z kolei sfinansowanie z dotacji celowej zakupu środka trwałego sprawi, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT, odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tego środka nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów w części w jakiej zakup został sfinansowany dotacją.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania 2 w części dotyczącej braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych ze środków pochodzących z dotacji przedmiotowej i dotacji na zakup środka trwałego – należało uznać za prawidłowe.

Jak wynika powołanego wyżej art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej. Powyższe oznacza, że co do zasady przysporzenie majątkowe uznaje się za przychód podatkowy w dacie jego faktycznego uzyskania, a więc na zasadzie kasowej. Wyjątek od tej reguły stanowią przychody związane z działalnością gospodarczą, które dla celów podatku dochodowego od osób prawnych rozpoznawane są na zasadzie memoriałowej, tj. są przychodem podatkowym w dacie, w której stały się należne, niezależnie od tego, czy podatnik faktycznie je otrzymał.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z opodatkowania pewne rodzaje przychodów ujęte w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT. I tak w świetle art. 12 ust. 4 pkt 9a ustawy o CIT:

Zatem środki finansowe otrzymane przez samorządowy zakład budżetowy z budżetu jednostki samorządu terytorialnego wynikające z rozliczenia podatku od towarów i usług związanego z tym zakładem w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zalicza się do przychodów.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania 3 – należało uznać za prawidłowe.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 4g ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. c ustawy o CIT:

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i  usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”.):

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy o VAT:

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie przewidują żadnego szczególnego momentu powstania przychodu będącego wynikiem dokonanej przez podatnika rocznej korekty powodującej zwiększenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem za datę powstania przychodu z ww. tytułu należy uznać dzień złożenia deklaracji VAT, w której podatnik dokonał rozliczenia przedmiotowej korekty rocznej podatku naliczonego.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują również szczególnego momentu zaliczenia do kosztów podatkowych dokonanej rocznej korekty podatku naliczonego w przypadku zmniejszenia kwoty odliczonego VAT. W związku z tym, konieczne jest zastosowanie w omawianej sprawie ogólnych warunków potrącalności kosztów podatkowych. Ustawodawca zróżnicował zasady potrącalności kosztów w zależności od tego czy stanowią one koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z przychodami.

Przez koszty bezpośrednio związane z  przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są wszelkie inne koszty, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem. W  stosunku do tego rodzaju kosztów doszukiwanie się ich bezpośredniości w relacji z  przychodami nie wchodzi w rachubę. Takie bowiem koszty, chociaż niewątpliwie związane z osiąganymi przychodami, nie pozostają w  uchwytnym związku z konkretnymi przychodami.

W myśl art. 15 ust. 4d ustawy o CIT:

Według art. 15 ust. 4e ustawy o CIT:

Koszt uzyskania przychodu wynikający z dokonania rocznej korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego stanowi koszt pośredni, który winien być potrącony zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, w dacie jego poniesienia. Dniem poniesienia ww. kosztu jest natomiast – zgodnie z przytoczonym wyżej art. 15 ust. 4e ustawy o CIT – dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, którym może być dzień złożenia deklaracji VAT za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonana zostaje korekta.

Za moment powstania przychodu podatkowego lub odpowiednio kosztu uzyskania przychodu z tytułu rocznej korekty podatku naliczonego, odliczonego zgodnie z  art. 91 ustawy o VAT, należy uznać moment złożenia deklaracji podatkowej w podatku od towarów i usług, za pierwszy okres rozliczeniowy następujący po zakończeniu roku, którego korekta dotyczy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania 4 – należało uznać za prawidłowe.

Ponadto Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy nieodpłatne przekazanie środków trwałych na Państwa rzecz na majątek i do eksploatacji będzie stanowiło Państwa przychód, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, a koszty amortyzacji nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu.

Jak wskazano wyżej, ustawa o CIT nie zawiera ogólnej definicji przychodu. Otwarty katalog przysporzeń majątkowych, stanowiących przychody podatkowe zawiera art. 12 ust. 1 tej ustawy. Wśród rodzajów przychodów ustawodawca wyszczególnił m.in. przychód z tytułu rzeczy otrzymanych nieodpłatnie.

I tak, stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Z wniosku wynika, że funkcjonują Państwo w oparciu o przepisy ustawy o finansach publicznych, ustawy o gospodarce komunalnej, jak również ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Zostali Państwo powołani do realizacji zadań własnych Gminy przede wszystkim w zakresie zbiorowego dostarczania wody i odprowadzania ścieków komunalnych na terenie Gminy. Gmina przekazuje dla Państwa zakupiony środek trwały na podstawie dokumentu PT. Państwo użytkują środek trwały, ponoszą koszty związane z amortyzacją tego środka trwałego oraz koszty eksploatacyjne. Oznaczony we wniosku jako „zdarzenie przyszłe II”, środek trwały zostanie przekazany nieodpłatnie dla Państwa i zostanie ujęty w ewidencji środków trwałych.

Dokument PT oznacza Protokół przekazania – przejęcia środka trwałego. Jest dokumentem wystawianym przez jednostkę przekazującą środek trwały jednostce przejmującej. Dokument PT stosuje się m.in. w przypadku nieodpłatnego przekazania (przejęcia) środka trwałego innej jednostce.

Jak wprost wynika z powołanego wyżej art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, wartość nieodpłatnie otrzymanych rzeczy (w tym środka trwałego) stanowi przychód.

Odnosząc się z kolei do tej części Państwa stanowiska, z której wynika, że wartość otrzymanych środków trwałych będzie stanowić przychód, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT wskazać należy, że zgodnie z tym przepisem:

Z kolei, jak już wskazano w uzasadnieniu do pytania 1, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych (art. 126 u.f.p. ).

Z ww. przepisu można m.in. wywnioskować, że dotacja jest pomocą finansową w postaci środków pieniężnych. Tym samym otrzymanie nieodpłatne środka trwałego nie stanowi dotacji, zatem nie jest objęte zakresem art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania 5 w części dotyczącej ustalenia czy nieodpłatne przekazanie środków trwałych na Państwa rzecz na majątek i do eksploatacji będzie stanowiło Państwa przychód wolny od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT – należało uznać za nieprawidłowe.

Szczególną formą zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących środków trwałych są odpisy amortyzacyjne, uregulowane w art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Jednakże aby można było mówić o zastosowaniu amortyzacji, środek trwały musi spełniać ogólne warunki konieczne do uznania go za koszt uzyskania przychodów wynikające z art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Jak wykazano powyżej, rozpatrując kwestię w kontekście brzmienia art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wskazać należy, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyłączeniem wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a ustawy o CIT:

Jak wskazano powyżej, nieodpłatne przekazanie środków trwałych na Państwa rzecz na majątek i do eksploatacji będzie stanowiło Państwa przychód z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy. Oznacza to, że nie znajdzie zastosowania powołany wyżej art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a ustawy o CIT, zatem odpisy amortyzacyjne będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania 5 w części dotyczącej ustalenia czy koszty amortyzacji nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu – należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·    Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.