Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

(…) S.A. (zwana dalej „Wnioskodawcą”) jest spółką akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych i jest zobowiązany do rozliczania tego podatku od całości swoich dochodów, niezależnie od miejsca ich osiągania. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na ich źródło.

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest (…).

W związku z realizowaną strategią rozwojową i inwestycyjną, Wnioskodawca nabywał oraz obejmował udziały i akcje w spółkach krajowych i zagranicznych z branży (…) . W wyniku tych działań utworzona została międzynarodowa grupa kapitałowa (dalej: „Grupa Kapitałowa Wnioskodawcy”), obejmująca liczne spółki operujące na wielu rynkach świata, zarówno w Unii Europejskiej, jak i poza jej granicami. Spółki wchodzące w skład Grupy Kapitałowej Wnioskodawcy prowadzą działalność gospodarczą zbieżną z profilem działalności Wnioskodawcy – świadczą kompleksowe usługi (…), (…).

Zasadniczym i podstawowym źródłem przychodów Wnioskodawcy są przychody z działalności gospodarczej związanej ze świadczeniem usług (…). To właśnie działalność usługowa stanowi podstawę aktywności operacyjnej Spółki i jej główny obszar generowania przychodów. Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca uzyskuje również przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych – tj. dywidendy – wypłacane przez spółki wchodzące w skład Grupy Kapitałowej Wnioskodawcy, a wśród nich również dywidendy zagraniczne, w tym zwolnione od CIT na podstawie art. 20 ust. 2 albo 3 ustawy o CIT lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W zależności od spełnienia warunków przewidzianych w art. 20 ust. 2 i 3 ustawy o CIT lub w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, część tych dywidend – zwłaszcza pochodzących od spółek z siedzibą na terytorium Unii Europejskiej – może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Polski.

Działalność Wnioskodawcy – zarówno w zakresie świadczenia usług (…), jak i związana z posiadaniem udziałów i akcji – generuje określone koszty. Spółka ponosi zarówno koszty bezpośrednio związane z osiąganymi przychodami (np. (…)), jak i koszty pośrednie (ogólne).

Koszty pośrednie obejmują przede wszystkim koszty utrzymania biur, najmu powierzchni, mediów, usług porządkowych i ochrony, koszty administracyjne, koszty obsługi prawnej, a także wydatki związane z utrzymaniem struktury zarządczej. Koszty te mają charakter wspólny dla całokształtu działalności Spółki – służą zarówno działalności operacyjnej (opodatkowanej), jak i obszarom działalności skutkującej uzyskaniem przychodów z zysków kapitałowych.

Wnioskodawca prowadzi rozbudowany system rachunkowości zarządczej, w ramach którego identyfikuje, klasyfikuje i rozlicza ponoszone koszty w podziale na centra kosztów – tzw. Miejsca Powstawania Kosztów (MPK), odpowiadające poszczególnym jednostkom organizacyjnym Wnioskodawcy, takim jak działy usługowe, działy administracyjne czy zespoły wsparcia.

W świetle zróżnicowanego charakteru działalności, Wnioskodawca miał wątpliwości co do prawidłowego sposobu alokacji kosztów pośrednich w sytuacji, gdy uzyskiwane są jednocześnie przychody z działalności opodatkowanej oraz przychody z zysków kapitałowych. W tym w szczególności przychody z tytułu dywidend wypłacanych przez zagraniczne spółki z Grupy Kapitałowej Wnioskodawcy.

W związku z tymi wątpliwościami w zakresie prawidłowej alokacji kosztów pośrednich Wnioskodawcza występował wcześniej do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego.

W 2018 r. Wnioskodawca wniósł o potwierdzenie prawidłowości stanowiska, że nie powinien uwzględniać ani dywidend opodatkowanych ryczałtowo, ani zwolnionych z opodatkowania w proporcji kosztów pośrednich, ani na etapie art. 15 ust. 2–2a, ani na etapie 15 ust. 2b ustawy o CIT, a dywidendy (zarówno opodatkowane, jak i zwolnione) powinny być całkowicie pominięte przy ustalaniu proporcji kosztów pośrednich, ponieważ nie są opodatkowane jako dochód, lecz jako przychód.

W odpowiedzi, w interpretacji indywidualnej z dnia 3 października 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.272.2018.1.BG) Dyrektor KIS uznał stanowisko Wnioskodawcy:

-   za prawidłowe w zakresie dywidend od spółek z siedzibą w Polsce (czyli potwierdził, że nie uwzględnia się ich w proporcji alokacji kosztów pośrednich),

-   za nieprawidłowe w zakresie dywidend od spółek zagranicznych – te należy uwzględnić w kalkulacji proporcji, również, gdy są zwolnione z CIT w Polsce (np. na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy o CIT lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania).

Wnioskodawca dostosował swoje rozliczenia podatkowe do w/w interpretacji z 2018 r., lecz powziął kolejną wątpliwość związaną z prawidłowym sposobem alokacji kosztów pośrednich. Wątpliwość Wnioskodawcy sprowadzała się do tego, czy dopuszczalne jest przypisanie kosztów wspólnych do działalności opodatkowanej oraz działalności zwolnionej z podatku dochodowego (np. związanej z dywidendami), z pominięciem stosowania klucza przychodowego z art. 15 ust. 2–2b ustawy o CIT – w sytuacji, gdy Wnioskodawca stosuje inne, bardziej adekwatne klucze ekonomiczne (np. powierzchniowe, pogłowne, zaangażowania czasowego).

W interpretacji z dnia 13 marca 2025 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.757.2024.1.EJ) Dyrektor KIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe i wskazał, że:

-   koszty można przypisać bezpośrednio lub pośrednio do przychodów, i to jest pierwszy krok – jeśli przypisanie nie jest możliwe, dopiero wtedy należy użyć klucza przychodowego z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT,

-   wydatki wspólne, jak czynsze, media, ochrona itp., mogą służyć jednocześnie działalności opodatkowanej i zwolnionej, a jeśli nie da się ich przypisać do konkretnego źródła, należy zastosować klucz przychodowy – bez wcześniejszych prób stosowania innych kluczy;

-   jednakże w przypadku dywidend (szczególnie tych zwolnionych), nie występują koszty ich uzyskania – ani bezpośrednie, ani pośrednie – więc nie powinno się do nich alokować żadnych kosztów wspólnych, również przy użyciu kluczy. W przypadku przychodów z dywidend w ogóle nie należy stosować kluczy alokacji – ponieważ mamy w tym przypadku do czynienia z opodatkowaniem przychodu, a do tych przychodów nie przypisuje się kosztów.

Podsumowując dotychczasowe interpretacje wydane dla Wnioskodawcy w opisanym powyżej zakresie:

-   w interpretacji z 2018 roku Dyrektor KIS dokonał rozróżnienia między dywidendami krajowymi a zagranicznymi. W odniesieniu do dywidend wypłacanych przez polskie spółki, Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że nie powinny one być uwzględniane w kalkulacji proporcji kosztów pośrednich, ponieważ są opodatkowane w modelu przychodowym (ryczałtowym) i nie wiążą się z ponoszeniem kosztów uzyskania przychodu. Natomiast w odniesieniu do dywidend zagranicznych, Dyrektor KIS przyjął odmienną interpretację. Uznał, że niezależnie od tego, czy dywidendy te są opodatkowane, czy zwolnione na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy o CIT lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, powinny one być uwzględniane w kalkulacji proporcji, ponieważ – zdaniem Dyrektora KIS – ich opodatkowanie następuje co do zasady w modelu dochodowym, a zatem może istnieć związek z kosztami pośrednimi. W konsekwencji, dywidendy zagraniczne miały wpływały na wyliczenie proporcji przez Wnioskodawcę, co oznaczało konieczność alokacji części kosztów pośrednich także do przychodów z tych dywidend.

-   w interpretacji z 2025 roku Dyrektor KIS wskazał, że zarówno dywidendy krajowe, jak i zagraniczne, nie powinny być w ogóle uwzględniane w kalkulacji proporcji, o której mowa w art. 15 ust. 2–2b ustawy o CIT – niezależnie od tego, czy są opodatkowane, czy zwolnione z opodatkowania. Dyrektor KIS wyraził pogląd, że przychody z tytułu dywidend – jako przychody pasywne, opodatkowane w sposób zryczałtowany (tj. bez możliwości potrącenia kosztów) – nie wiążą się z kosztami uzyskania przychodów. Samo posiadanie udziałów czy akcji nie powoduje ponoszenia kosztów operacyjnych, a nawet jeśli w przeszłości takie koszty istniały (np. związane z nabyciem udziałów), to nie mają one wpływu na bieżącą alokację kosztów pośrednich ponoszonych na działalność gospodarczą. W rezultacie, dywidendy – także zagraniczne i zwolnione z CIT – nie powinny wpływać na wyliczenie proporcji alokacji kosztów pośrednich. Dyrektor KIS podkreślił, że brak związku przyczynowo- skutkowego pomiędzy ponoszonymi kosztami pośrednimi a uzyskaniem przychodu z dywidendy wyklucza zastosowanie mechanizmu alokacyjnego.

W tej sytuacji uzasadnione stało się złożenie Wniosku.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca uzyskując dywidendy od spółek z siedzibą poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które nie są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 20 ust. 2 albo 3 ustawy o CIT lub na podstawie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania ma obowiązek dokonania alokacji kosztów pośrednich zgodnie z przepisami art. 15 ust. 2, 2a i 2b ustawy o CIT w odniesieniu do tych przychodów?

2.Czy Wnioskodawca uzyskując dywidendy od spółek z siedzibą poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 20 ust. 2 albo 3 ustawy o CIT lub na podstawie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania ma obowiązek dokonania alokacji kosztów pośrednich zgodnie z przepisami art. 15 ust. 2, 2a i 2b ustawy o CIT w odniesieniu do tych przychodów?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Wnioskodawca uzyskując dywidendy od spółek z siedzibą poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które nie są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 20 ust. 2 albo 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) lub na podstawie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania nie ma obowiązku dokonania alokacji kosztów pośrednich zgodnie z przepisami art. 15 ust. 2, 2a i 2b ustawy o CIT w odniesieniu do tych przychodów.

2.Wnioskodawca uzyskując dywidendy od spółek z siedzibą poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 20 ust. 2 albo 3 ustawy o CIT lub na podstawie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania nie ma obowiązku dokonania alokacji kosztów pośrednich zgodnie z przepisami art. 15 ust. 2, 2a i 2b ustawy o CIT w odniesieniu do tych przychodów.

Wynika to z poniższej argumentacji.

W ustawie o CIT wskazano dwa odrębne źródła przychodów, tj. przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z pozostałej działalności gospodarczej.

Wydzielając odrębne źródło przychodów ustawodawca zamieścił w ustawie, w art. 7b ustawy o CIT katalog, w którym określił listę przychodów z zysków kapitałowych. Katalog ten obejmuje różnego rodzaju kategorie przychodów. Mieszczą się w nim m.in. przychody z udziału w zyskach osób prawnych, takie jak dywidendy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 7b ust. 1 pkt a lit. a ustawy o CIT: za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Z przepisów tych wynika, że od ogólnej zasady opodatkowania dochodów istnieją wyjątki, w których opodatkowaniu podlega przychód. Jednym z takich wyjątków jest przychód z tytułu dywidendy, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Taka konstrukcja oznacza, że pewne kategorie przychodów mają charakter pasywny, a podatnik, który je otrzymuje nie ponosi jakichkolwiek kosztów uzyskania tego rodzaju przychodów. Z tego względu przychody z tych źródeł zostały opodatkowane w sposób zryczałtowany, tzn. bez możliwości potrącenia jakichkolwiek kosztów uzyskania przychodów.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy o CIT, w przypadku gdy:

1)spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzyskuje dochody (przychody) z tytułu dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, oraz

2)dochody (przychody), o których mowa w pkt 1, uzyskiwane są z tytułu udziału w zyskach spółki podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska posiada obowiązującą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacją Szwajcarską, oraz

3)spółka, o której mowa w pkt 1, posiada w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2, bezpośrednio nie mniej niż 75% udziałów (akcji)

4)odliczeniu podlega również kwota podatku od dochodów, z których zysk został wypłacony, zapłaconego przez spółkę, o której mowa w pkt 2, w państwie jej siedziby, w części odpowiadającej udziałowi spółki, o której mowa w pkt 1, w wypłaconym zysku spółki, o której mowa w pkt 2.

Z kolei art. 20 ust. 3 ustawy o CIT stanowi, że zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) uzyskiwane przez podatników, o których mowa w ust. 1, z tytułu dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1)wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

2)uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3)spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4)spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Podkreślenia jednak wymaga, że oprócz przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych opodatkowanych w sposób szczególny, na zasadach ryczałtowych (przede wszystkim dywidend) istnieją również inne przysporzenia z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w przypadku których podatek nakładany jest po pomniejszeniu przychodu o koszty uzyskania przychodu. W takich sytuacjach mamy do czynienia z dochodem z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Z uwagi na możliwość uzyskania przez podatnika zarówno przychodów z zysków kapitałowych oraz z innych źródeł, ustawodawca wprowadził mechanizm nakazujący alokację kosztów bezpośrednio lub pośrednio związanych z danym źródłem przychodów do tego źródła. Natomiast w odniesieniu do kosztów pośrednich, które nie mogą być przypisane do żadnego ze źródła przychodów, ustawodawca wprowadził zasadę proporcjonalnej alokacji kosztów, zgodnie z art. 15 ust. 2, 2a i 2b ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Normą uzupełniającą powyższą regulację jest przepis art. 15 ust. 2b ustawy o CIT, w myśl którego w przypadku, gdy podatnik uzyskuje przychody z zysków kapitałowych oraz przychody z innych źródeł przychodów, przepisy ust. 2 i 2a stosuje się także do przypisywania do każdego z tych źródeł kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami.

Przepisy dotyczące podziału kosztów pomiędzy różne rodzaje przychodów zostały oparte o jedną zasadę funkcjonalną polegającą na ustaleniu proporcji podziału kosztów za pomocą klucza przychodów. Zgodnie z tą zasadą ustala się stosunek w jakim pozostaje jeden rodzaj przychodów (np. przychody z zysków kapitałowych) w sumie wszystkich przychodów. W efekcie powstaje proporcja w jakiej alokowane powinny zostać koszty, których nie można wprost przypisać do konkretnego źródła przychodów, do danej kategorii przychodów.

Rozpatrując kwestię podziału kosztów pośrednich pomiędzy źródła przychodów należy mieć na uwadze, że z faktem uzyskania przychodów z tytułu dywidendy nie wiąże się ponoszenie wydatków, tj. np. samo otrzymanie przez podatnika dywidendy od spółek nie jest związane z ponoszeniem kosztów przez podatnika. Podkreślenia wymaga, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnik nie ponosi wydatków nastawionych bezpośrednio na uzyskanie dywidendy, a jedynie wydatki na nabycie akcji lub udziałów konkretnych spółek. Wydatków na poczet akcji lub udziałów nie należy utożsamiać lub uznawać za wydatki na poczet osiągnięcia dywidendy.

Jeżeli brak jest podstaw do przypisywania do przychodu z dywidendy jakichkolwiek kosztów bezpośrednich to również nieuzasadnione jest przypisywanie do tych przychodów kosztów pośrednich za pomocą klucza przychodów.

Charakter prawny opodatkowania dywidend, których powstanie nie wiąże się z bezpośrednim poniesieniem kosztów, wyklucza zasadność zaliczenia przychodów z tytułu ich otrzymania do omawianych powyżej proporcji przypisywania pośrednich kosztów uzyskania przychodu.

Zaliczenie bowiem przychodów opodatkowanych w sposób zryczałtowany do proporcji podziału kosztów, które to koszty nie pozostają w związku z tymi przychodami, nie znajduje uzasadnienia w konstrukcji podatków dochodowych.

W związku z powyższym kwoty otrzymanych przez podatnika dywidend nie powinny być ujęte w sumie przychodów dla celów obliczenia stosunku, w jakim koszty pośrednie będą przypisane do poszczególnego źródła przychodów.

Wobec powyższego należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że mechanizm alokacji kosztów uzyskania przychodów wynikający z art. 15 ust. 2-2b ustawy o CIT, dotyczący kosztów, których nie można przypisać do konkretnego źródła przychodów, nie ma zastosowania do dywidend otrzymanych od spółek z siedzibą poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (w UE i poza UE), bez względu na to czy dywidendy te korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, czy też są opodatkowane.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w aktualnych interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS wydanych w sprawach wniosków innych podatników o zbliżonym stanie faktycznym, np.:

-   z dnia 18 grudnia 2020 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.378.2020.2.PB, w uzasadnieniu której Dyrektor KIS uznał, że „(…) z brzmienia art. 15 ust. 2 i 2a u.p.d.o.p. wynika, iż zasady proporcjonalnej alokacji kosztów uzyskania przychodów nie będą miały zastosowania do przychodów Wnioskodawcy z dywidend otrzymanych od Spółek Zależnych. Podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w przypadku dywidend od spółek zależnych jest bowiem przychód, podczas gdy przepisy art. 15 ust. 2 i 2a u.p.d.o.p. mają zastosowanie w sytuacji, gdy podstawą opodatkowania jest dochód. Powyższa zasada ma również zastosowanie w przypadku, gdy przychód z tytułu otrzymanej dywidendy korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 20 ust. 3, czy art. 22 ust. 4 u.p.d.o.p. W tej sytuacji, przychodu zwolnionego z opodatkowania nie uwzględnia się przy ustalaniu proporcji, o której mowa w art. 15 ust. 2 i 2a u.p.d.o.p.” „Wobec powyższego wskazane w art. 15 ust. 2-2b u.p.d.o.p., zasady proporcjonalnego podziału kosztów pośrednich nie dotyczą przychodów z dywidend. Tym samym, przychody z tych dywidend nie powinny być uwzględniane także w kalkulacji proporcji alokacji kosztów do źródła przychodów z zysków kapitałowych oraz przychodów z innych źródeł, o której mowa w art. 15 ust. 2b u.p.d.o.p.”,

-   z dnia 15 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.45.2023.1.AW.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.