Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 9 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na skutek konfuzji wzajemnych zobowiązań i należności będącej następstwem połączenia spółek, po stronie Spółki Przejmującej oraz Spółki Przejmowanej nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu. Uzupełnili Państwo braki formalne wniosku pismem z 29 maja 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania

A. Sp. z o.o.

(…)

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania

B. Sp. z o.o.

(…)

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca posiada siedzibę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i podlega na jej terytorium opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Przedmiotem jego przeważającej działalności jest sprzedaż hurtowa owoców i warzyw.

Wnioskodawca posiada 100% udziałów w spółce B. sp. z o.o. (dalej: „Spółka Przejmowana”), które kupił w toku działalności lub objął w zamian za aport. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki Przejmowanej jest również sprzedaż hurtowa owoców i warzyw. Spółka Przejmowana, podobnie jak Wnioskodawca, jest polskim rezydentem podatkowym i posiada siedzibę na terenie Polski.

Ponieważ działalność Wnioskodawcy oraz Spółki Przejmowanej pokrywają się ze sobą, przy czym działalność Spółki Przejmowanej ma znacznie mniejszą skalę, podjęta została decyzja o połączeniu obu tych podmiotów, aby uprościć strukturę grupy spółek, a tym samym skoncentrować aktywa służące do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy w jego rękach, co doprowadzić ma do zwiększenia wydajności operacyjnej. W ocenie Wnioskodawcy działanie to spowoduje zwiększenie efektywności jego operacji gospodarczych, a także zmniejszy koszty administracyjne, szczególnie mając na uwadze fakt, że Spółka Przejmowana, z racji znacznie mniejszej skali działalności, nie jest w stanie wykorzystać pełni możliwości oferowanych przez posiadane składniki majątku. Rozważane połączenie ma więc w ocenie spółek uzasadnienie ekonomiczne. Ani głównym, ani jednym z głównych celów planowanego połączenia nie będzie chęć osiągnięcia korzyści podatkowej, uchylanie się lub unikanie od opodatkowania. Wnioskodawca jednocześnie zwraca uwagę, iż kwestia uzasadnienia biznesowego nie jest przedmiotem zapytania będącego przedmiotem niniejszego wniosku i należy przyjąć jako element zdarzenia przyszłego, że uzasadnienie to istnieje i w sprawie nie zachodzą przesłanki do zastosowania klauzul antyabuzywnych.

Na moment składania niniejszego wniosku nie doszło jeszcze do podjęcia uchwał o połączeniu, ani złożenia niezbędnych dokumentów w sądzie rejestrowym.

W latach ubiegłych Wnioskodawca udzielał Spółce Przejmowanej pożyczek na prowadzenie przez nią działalności, z których część, w tym odsetki, na dzień składania niniejszego wniosku pozostaje niespłacona. Brak spłaty wynikał m.in. z faktu, że Spółka Przejmowana przez pewien czas ponosiła straty. Poza zobowiązaniami z tytułu pożyczek Spółka Przejmowana posiada nierozliczone zobowiązania operacyjne względem Spółki Przejmującej, w większości z tytułu dostaw i usług. Również Wnioskodawca (Spółka Przejmująca) posiada nierozliczone zobowiązania względem Spółki Przejmowanej z tytułu dostaw i usług. Wzajemne zobowiązania Wnioskodawcy i Spółki Przejmowanej nie zostaną rozliczone przed dniem połączenia.

Pytanie

Czy wygaśnięcie wzajemnych zobowiązań i należności w wyniku konfuzji będącej efektem połączenia będzie powodować powstanie przychodu po stronie Spółki Przejmującej i Przejmowanej?

Stanowisko zainteresowanych w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy konfuzja wzajemnych zobowiązań i wierzytelności wskutek połączenia nie doprowadzi do powstania przychodu po stronie żadnej ze Spółek.

Ustawa o CIT zawiera jedynie przykładowy katalog przychodów podatkowych. Należy jednak mieć na uwadze, że ma on charakter otwarty, zaś zakwalifikowanie przysporzeń do przychodów następuje na podstawie obiektywnych przesłanek.

Przy tym wskazuje się, zgodnie z ugruntowanym poglądem, że aby dane przysporzenie majątkowe uznać za przychód, musi pozostawać ono trwałe, bezwarunkowe i ostateczne (tak np. Naczelny Sąd administracyjny w wyroku z dnia 16 marca 2022 r. sygn. akt II FSK 1695/19, podobnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 28 lutego 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 2253/22). Jednocześnie przysporzenie to nie może zaliczać się do jednej z kategorii określonych w art. 12 ust. 4 Ustawy o CIT, gdzie enumeratywnie wymieniono zdarzenia nie powodujące powstania przychodu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT przychodami jest wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo nieodpłatnie. Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a Ustawy o CIT przychodem jest wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy. Zatem na mocy tego przepisu przychód mógłby powstać tylko w przypadku:

• przedawnienia zobowiązania, lub
• umorzenia zobowiązania.

Natomiast w zdarzeniach przyszłych będących przedmiotem niniejszego wniosku nie nastąpiło i nie nastąpi w najbliższym czasie przedawnienie, o którym mowa w art. 117 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 z późn. zm.; dalej: "k.c."), gdyż do momentu połączenia nie upłynie okres niezbędny do przedawnienia przedmiotowych zobowiązań. Nie będzie miało również miejsca umorzenie zobowiązań. Zgodnie bowiem z doktryną prawa umorzenie zobowiązania może nastąpić w drodze:

• odnowienia (nowacji),
• zwolnienia z długu.

Nowacja następuje, jak stanowi art. 506 k.c., gdy "(...) dłużnik zobowiązuje się za zgodą wierzyciela spełnić inne świadczenie albo nawet to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej."

Zwolnienie z długu natomiast zostało uregulowane w art. 508 k.c. Zgodnie z nim "zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje". W rezultacie, by skutecznie doszło do zwolnienia z długu konieczne jest, by wierzyciel złożył oświadczenie woli o zwolnieniu, a dłużnik potwierdził, że takie zwolnienie przyjmuje. Zwolnienie z długu stanowi więc rodzaj umowy wierzyciela z dłużnikiem. Zatem w opisywanej sytuacji, gdzie wygaśnięcie zobowiązań i wierzytelności nastąpi z mocy prawa, nie dojdzie również do zwolnienia z długu.

Zatem w przypadku zdarzeń przyszłych, których dotyczy niniejszy wniosek, nie będzie miało miejsce ani odnowienie, ani zwolnienie z długu, ani przedawnienie.

Przepis art. 12 ust. 1 Ustawy o CIT w żadnym punkcie nie wymienia wygaśnięcia zobowiązań z mocy prawa w drodze konfuzji. Instytucja konfuzji nie jest uregulowana w przepisach kodeksu cywilnego. W doktrynie prawa zobowiązań oraz ugruntowanym orzecznictwie z zakresu prawa cywilnego wskazuje się jednak, że w wyniku przejęcia przez ten sam podmiot całości praw jak i obowiązków wynikających z tego samego zobowiązania, zobowiązanie to wygasa, bowiem podmiot ten nabywa w stosunku do samego siebie prawa wierzyciela. W sytuacjach takich dochodzi do konfuzji, czyli wygaśnięcia zobowiązania w wyniku skumulowania praw z tego samego stosunku w rękach jednego podmiotu. Wygaśnięcie stosunku zobowiązaniowego nie następuje w wyniku spełnienia przyrzeczonego świadczenia przez dłużnika, lecz z mocy samego prawa.

Połączenie spółek uregulowane jest przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: „KSH”). Zgodnie z art. 494 § 1 KSH, spółka przejmująca wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej. Dotyczy to również m.in. praw i obowiązków wynikłych ze stosunków zobowiązaniowych, takich jak umowa pożyczki.

Z powyższego wynika zatem, że w dniu połączenia Wnioskodawca wejdzie w prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej względem niego. Skupi zatem w sobie całość praw i obowiązków wynikłych z zawieranych przez niego ze Spółką Przejmowaną umów, w tym m.in. pożyczek. W wyniku połączenia dojdzie zatem do konfuzji.

Także w zakresie praw i obowiązków podatkowych na mocy art. 93 ust. 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej Spółka Przejmująca wstąpi z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe Spółki Przejmowanej.

W świetle powyższego, konfuzja wzajemnych zobowiązań w wyniku połączenia spółek w przedmiotowych zdarzeniach przyszłych nie może zostać uznana za żadną ze wskazanych powyżej form umorzenia zobowiązania. Wygaśnięcie zobowiązań nastąpi z mocy prawa a strony stosunku zobowiązaniowego nie będą składać, ani w sposób bezpośredni, ani dorozumiany, żadnych oświadczeń o zwolnieniu z długu. W konsekwencji, art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a Ustawy o CIT nie będzie miał zastosowania w tej sytuacji.

W ocenie Wnioskodawcy zastosowania w opisanych okolicznościach nie będzie miał również art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT. Stanowi on, iż przychodem podlegającym opodatkowaniu jest "wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw>, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (..)". Przepis ten wskazuje wyjątki od tak ustanawianej reguły, jednak nie będą one miały zastosowania w przedmiotowej sprawie. W zdarzeniu przyszłym, którego dotyczy niniejszy wniosek nie dojdzie do nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia. Nie powstanie bowiem jakiekolwiek przysporzenie majątkowe dla żadnej z łączących się spółek. Nie dojdzie zatem do przysporzenia majątkowego w ogóle - tym bardziej nie może być ono trwałe, bezwarunkowe ani definitywne.

Skoro nie dochodzi do przysporzenia, nie można mówić o powstaniu przychodu z tytułu wygaśnięcia wzajemnych zobowiązań i należności, czy nieodpłatnych świadczeń, ponieważ nie dochodzi do rzeczywistego ich zaspokojenia. Skoro nie dochodzi do powstania przychodu, konfuzja, która wystąpi w toku opisywanego w niniejszym wniosku połączenia, będzie zjawiskiem neutralnym podatkowo.

Należy podkreślić, że stanowisko to zostało już wielokrotnie podzielone przez Dyrektora KIS, chociażby w interpretacji indywidualnej z dnia 30.10.2024 r. nr 0114-KDIP2-2.4010.473.2024.1.SP, gdzie Dyrektor wskazał, że:

„Odnosząc powyższe rozważania do opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w przedmiotowym sprawie nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Nie można bowiem twierdzić, że w przypadku konfuzji dochodzi do nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia. Jak już wskazano - w związku z konfuzją nie powstanie po Państwa stronie jakiekolwiek przysporzenie majątkowe. Ponadto w wyniku połączenia spółek nie dojdzie także do umorzenia zobowiązań, zatem w omawianym przypadku zastosowania nie znajdzie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, zgodnie z którym przychodem jest wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań.

W związku z połączeniem spółek ten sam podmiot stanie się jednocześnie wierzycielem i dłużnikiem. W wyniku konfuzji wygasną zarówno długi, jak i odpowiadające mu wartością ekonomiczną wierzytelności. Zatem, konfuzja wzajemnych zobowiązań i należności istniejących między Spółką Przejmującą i Spółką Przejmowaną, do której dojdzie w momencie połączenia Spółek, po stronie Spółki Przejmującej będzie czynnością neutralną podatkowo na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”

Pogląd, że wygaśnięcie zobowiązania w drodze konfuzji nie generuje przychodu podatkowego Dyrektor KIS wyraził również między innymi w interpretacjach:

• z dnia 24 października 2024 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.484.2024.2.SH;
• z dnia 2 lipca 2024 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.209.2024.2.KK;
• z dnia 1 lipca 2024 r., nr. 0111-KDIB1-1.4010.249.2024.1.AW;
• z dnia 16 maja 2024 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.153.2024.1.SP;
• z dnia 29 kwietnia 2024 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.83.2024.3.KK;
• z dnia 19 kwietnia 2024 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.90.2024.1.ASK.

Pogląd wyrażony wyżej jest zatem w ocenie Wnioskodawcy ugruntowany, zaś kwestia braku powstania przychodu podatkowego w toku opisanego zdarzenia przyszłego nie budzi według niego wątpliwości.

Biorąc pod uwagę całość powyższej analizy, w ocenie Wnioskodawcy, wzajemne wygaśnięcie zobowiązań i wierzytelności Wnioskodawcy oraz Spółki Przejmowanej nastąpi w drodze konfuzji, która nie powoduje powstania przychodu na gruncie Ustawy o CIT.

Powyższe ma zastosowanie zarówno do Spółki Przejmującej jak i Przejmowanej, jako że obie są względem siebie wierzycielami i dłużnikami z różnych tytułów.

Na marginesie wskazać należy, że powstanie jakiegokolwiek przychodu po stronie Spółki Przejmującej jest niemożliwe, gdyż przestanie ona istnieć wskutek połączenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Należy wskazać, że pytanie przedstawione przez Zainteresowanych we wniosku wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania), a więc skutków podatkowych konfuzji wzajemnych zobowiązań i należności istniejących między Spółką Przejmowaną i Spółką Przejmującą.

Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT” lub „updop”), nie zawiera definicji przychodów podatkowych. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, do tej kategorii należą, co do zasady, wszelkie przysporzenia podatnika, mające charakter definitywny, powiększające jego aktywa, którymi może on rozporządzać jak własnymi, o ile nie zostały ujęte w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT. Przy czym należy zauważyć, że o przysporzeniu można mówić nie tylko wtedy, gdy u podatnika następuje przyrost po stronie aktywów, ale także wówczas, gdy następuje trwałe zmniejszenie jego zobowiązań (pasywów).

Przykładowe wyliczenie wartości majątkowych „w szczególności” zaliczanych do przychodów zawiera art. 12 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 updop:

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Ponadto, użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności” oznacza, że wykaz przychodów stanowi katalog otwarty, natomiast zawarte w tym przepisie okoliczności określające przychody mają charakter przykładowy.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT,

Należy również dodać, że w art. 12 ust. 4 tej ustawy, wyliczone zostały enumeratywnie te rodzaje przychodów uzyskiwanych przez podatnika, które nie stanowią podstawy ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu. Innymi słowy, art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tworzy zamknięty katalog przychodów neutralnych podatkowo, co oznacza, że nie można go rozszerzać ponad te ich rodzaje, które wymienia ustawodawca.

Zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.)

Zasady organizacji i funkcjonowania spółek prawa handlowego oraz problematyka łączenia spółek została uregulowana w przepisach ustawy z dnia 15 września 2000 r. ustawy Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej: „KSH”).

Zgodnie z art. 491 § 1 KSH:

W myśl art. 492 § 1 KSH:

Stosownie do art. 494 § 1 KSH:

Na podstawie art. 515¹ § 1 KSH:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika m.in., że zarówno Spółka Przejmująca, jak i Spółka Przejmowana prowadzą działalność gospodarczą w tożsamym zakresie, a różnica polega wyłącznie na wielkości skali tej działalności. Połączenie Spółek ma zatem uzasadnienie ekonomiczne, ponieważ spowoduje m.in. zmniejszenie kosztów administracyjnych. Spółka Przejmująca w latach ubiegłych udzielała Spółce Przejmowanej pożyczek na prowadzenie działalności, z których część (wraz z odsetkami) pozostaje niespłacona. Spółka Przejmowana posiada też nierozliczone zobowiązania operacyjne względem Spółki Przejmującej, w większości z tytułu dostaw i usług. Spółka Przejmująca również posiada nierozliczone zobowiązania względem Spółki Przejmowanej z tytułu dostaw i usług. Wzajemne zobowiązania Spółek nie zostaną rozliczone przez dniem połączenia. Dojdzie zatem do połączenia w jednym podmiocie (w Spółce Przejmującej) przymiotu wierzyciela i dłużnika.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku z konfuzją wzajemnych zobowiązań i należności istniejących między Spółką Przejmującą i Spółką Przejmowaną, do której dojdzie w momencie połączenia Spółek, po stronie Spółki Przejmującej lub po stronie Spółki Przejmowanej dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o CIT.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że w wyniku połączenia Spółek dojdzie do połączenia praw i obowiązków z tytułu wzajemnych zobowiązań i należności obu podmiotów, czyli do konfuzji wzajemnych zobowiązań i należności, a tym samym do ich wygaśnięcia.

W świetle doktryny/nauki prawa cywilnego oraz wykładni regulacji ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm., dalej jako „KC”), taka sytuacja będzie stanowić konfuzję.

Przez instytucję konfuzji (łac. confusio) rozumie się instytucję prawa cywilnego, powodującą wygaśnięcie prawa podmiotowego na skutek połączenia w rękach tej samej osoby prawa i związanego z nim obowiązku. Konfuzja praw wynikających z zobowiązań i należności nie została explicite wskazana w prawie cywilnym jako instytucja, określająca sposób wygasania zobowiązań, ale wynika z doktryny i orzecznictwa sądowego, na gruncie prawa cywilnego. Stanowi ona przypadek wygaśnięcia stosunku prawnego (zobowiązaniowego) pomimo braku spełnienia przez dłużnika świadczenia.

W związku z powyższym wskazać należy, że mająca miejsce w opisanym zdarzeniu przyszłym konfuzja wzajemnych zobowiązań i należności, zaistniała w związku z połączeniem podmiotów, nie została bezpośrednio wymieniona w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako skutkująca albo nieskutkująca powstaniem przychodu.

Odnosząc powyższe rozważania do przedstawionego stanu prawnego należy stwierdzić, że w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Nie można bowiem twierdzić, że w przypadku konfuzji dochodzi do nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia, bowiem jak już wskazano, w związku z konfuzją, nie powstanie jakiekolwiek przysporzenie majątkowe dla żadnej z opisanych we wniosku spółek.

Ponadto, w wyniku połączenia nie dojdzie również do umorzenia zobowiązań, zatem w omawianym przypadku zastosowania nie może mieć również art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, zgodnie z którym przychodem jest również wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań.

W wyniku konfuzji wygasną zarówno długi, jak i odpowiadające mu wartością ekonomiczną wierzytelności. W związku z połączeniem ten sam podmiot stanie się jednocześnie wierzycielem i dłużnikiem.

W przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka powstania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w postaci zaistnienia przysporzenia majątkowego o charakterze definitywnym. Przedmiotowe zdarzenie, tj. konfuzja nie stanowi zapłaty (spełnienia świadczenia), a zatem nie powstanie jakiekolwiek przysporzenie majątkowe dla żadnej ze Spółek.

Zatem konfuzja wzajemnych zobowiązań i należności istniejących między Spółką Przejmującą i Spółką Przejmowaną, do której dojdzie w momencie połączenia Spółek, po stronie Spółki Przejmującej, jak i po stronie Spółki Przejmowanej, będzie czynnością neutralną podatkowo na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych i wyroków sądów należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach podmiotów i nie wiążą w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami organów podatkowych oraz wyrokami sądów administracyjnych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).