Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-2.4010.235.2025.2.AW

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący kwestii powstania zakładu na podstawie polsko-brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Uzupełnili go Państwo pismem z 6 czerwca 2025 r. (wpływ 12 czerwca 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca - Spółka z o.o. („Spółka”, „Wnioskodawca”), będąca podmiotem prawa polskiego, prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług (…). Spółka posiada siedzibę w Polsce i w Polsce posiada również nieograniczony obowiązek podatkowy oraz w Polsce pozostaje czynnym podatnikiem podatku VAT.

W ramach swojej działalności Spółka realizuje zlecenie na terenie Wielkiej Brytanii.

Dnia 14 lutego 2024 r. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług (…), których przedmiotem jest (…). Realizacja zlecenia rozpoczęła się w dniu (…) marca 2024 r. Wskazano okres zakończenia prac na wrzesień 2024 r.

W dniu (…) października 2024 r. został podpisany aneks przedłużający prace do (…) marca 2025 r., a w dniu (…) marca 2025 r. podpisano kolejny aneks przedłużający realizację prac do (…) czerwca 2025 r. Umowa jest realizowana w Wielkiej Brytanii na obiekcie A, zlokalizowanym w (…).

W trakcie realizacji kontraktu występowały standardowe przerwy związane z okresem świątecznym, w tym Bożym Narodzeniem oraz Wielkanocą. W wyniku podpisania aneksów do pierwotnej umowy, okres łącznego wykonywania przez Wnioskodawcę usług na terytorium Wielkiej Brytanii przekroczył 12 miesięcy. Na tym samym obiekcie będą realizowane prace dla B w okresie od (…) maja 2025 r. do (…) sierpnia 2025 r. zgodnie z umową podpisaną w dniu (…) kwietnia 2024 r.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która prowadzi działalność w Polsce od (…) 2010 r. na podstawie wpisu do rejestru KRS pod numerem (…). Spółka jest także zarejestrowana w brytyjskim systemie CIS. Construction Industry Scheme (CIS) to system podatkowy funkcjonujący w Wielkiej Brytanii, zaprojektowany specjalnie dla branży budowlanej. System został wprowadzony przez brytyjski urząd skarbowy (HMRC - Her Majesty's Revenue and Customs) w celu zwalczania uchylania się od płacenia podatków w sektorze budowlanym. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik do celów VAT w Wielkiej Brytanii, przy czym obowiązuje ją mechanizm reverse charge w zakresie usług budowlanych.

Mechanizm reverse charge (odwrotnego obciążenia) w usługach budowlanych w Wielkiej Brytanii oznacza, że to nabywca usługi (zleceniodawca), a nie dostawca (podwykonawca) jest odpowiedzialny za rozliczenie VAT od określonych usług budowlanych. Wnioskodawca wykonujący usługi budowlane w UK nie nalicza brytyjskiego VAT na swoich fakturach, zamiast tego umieszcza adnotację: VAT reverse charge construction industry (ang. odwrotne obciążenie VAT - branża budowlana).

Współpracujący ze Spółką podwykonawcy posiadają rezydencję podatkową w Wielkiej Brytanii i odprowadzają tam należne podatki. Natomiast zleceniobiorcy zatrudniani w Polsce bezpośrednio przez Spółkę, są delegowani z Polski na podstawie formularza A1, co oznacza, że wszelkie składki na ubezpieczenie społeczne oraz podatki są opłacane w Polsce. Zaświadczenie A1 to oficjalny unijny dokument potwierdzający, że zleceniobiorca delegowany podlega systemowi zabezpieczenia społecznego kraju wysyłającego (w tym przypadku Polski), a nie kraju, w którym czasowo wykonuje obowiązki (Wielkiej Brytanii). Jest wydawany przez ZUS w Polsce i przede wszystkim podkreśla zwolnienie z opłacania składek w Wielkiej Brytanii oraz podkreśla podleganie dalej polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych. Zleceniobiorcy, z którymi Wnioskodawca zawarł umowy wykonują obowiązki w systemie rotacyjnym - po maksymalnie 30 dniach świadczenia na terenie Wielkiej Brytanii wracają do Polski na okres od jednego do dwóch tygodni, po czym ponownie podejmują zlecane obowiązki. Jednocześnie żaden z delegowanych zleceniobiorców nie przekroczył łącznego okresu 183 dni pobytu w Wielkiej Brytanii, co wpłynęłoby na zmianę rezydencji podatkowej.

W wyniku podpisania ww. aneksu do umowy, okres łącznego wykonywania przez Wnioskodawcę usług na terytorium Wielkiej Brytanii przekroczył 12 miesięcy.

Spółka jako przedsiębiorstwo podlega opodatkowaniu w Polsce na podstawie funkcjonujących przepisów m.in. ustawy o CIT. W Wielkiej Brytanii nie znajduje się siedziba, filia ani biuro Spółki. Wnioskująca Spółka dąży do pozostania rezydentem podatkowym w Polsce i tutaj chce rozliczać się ze wszystkich należności podatkowych związanych z prowadzeniem firmy, jak i zatrudniania pracowników czy współpracy ze zleceniobiorcami.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo ponadto, że:

       I. Usługa (…) obejmuje następujące czynności (…):

      II. Usługa (…) obejmuje następujące czynności (…):

     III. Usługi świadczone w Wielkiej Brytanii nie są pracami montażowymi lub instalacyjnymi.

     IV. Usługi świadczone w Wielkiej Brytanii nie prowadzą do wykonania obiektu budowlanego, nie stanowią odbudowy, rozbudowy, nadbudowy, przebudowy, montażu lub remontu obiektu budowlanego.

Są to usługi (…) mające na celu (…).

Usługa (…) polega na utrzymaniu sprawności (…) urządzeń.

W związku z powyższym Wnioskodawca podtrzymuje zaprezentowane we wniosku własne stanowisko w sprawie oceny prawnej.

Pytania

  1. Czy w opisanym stanie faktycznym przekroczenie 12-miesięcznego okresu świadczenia usług na tym samym placu budowy w Wielkiej Brytanii przez Wnioskodawcę skutkowało automatycznym powstaniem zakładu podatkowego w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz.U. Nr 250 poz. 1840)?

  2. W przypadku uznania, że w opisanym stanie faktycznym doszło do powstania zakładu podatkowego w Wielkiej Brytanii, czy zakład podatkowy powstał w momencie rozpoczęcia prac w Wielkiej Brytanii, na podstawie umowy z dnia (…) lutego 2024 r. wraz z aneksami, a jeśli w innym momencie to w jakim?

  3. W przypadku uznania, że w opisanym stanie faktycznym doszło do powstania zakładu podatkowego w Wielkiej Brytanii, czy Wnioskodawca będzie uprawniony do korekty rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce za 2024 r. i pominięcia przy rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce za 2024 r. przychodów i kosztów dotyczących usług świadczonych przez niego w Wielkiej Brytanii w związku ze świadczeniem usług na tym samym placu budowy w Wielkiej Brytanii?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

W opisanym stanie faktycznym przekroczenie 12-miesięcznego okresu świadczenia usług na tym samym placu budowy w Wielkiej Brytanii przez Wnioskodawcę nie skutkowało automatycznym powstaniem zakładu podatkowego w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 250 poz. 1840).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Przepis art. 5 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 250, poz. 1840) stanowi:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „zakład” oznacza stalą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Określenie „zakład” obejmuje w szczególności: siedzibę zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat, kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom, albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Plac budowy albo prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają dłużej niż dwanaście miesięcy.

Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie „zakład” nie obejmuje:

użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostawy dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;

utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania;

utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;

utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;

utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;

utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia którychkolwiek rodzajów działalności, o których mowa w punktach od a) do e) niniejszego ustępu, pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

Formułując odpowiedź na postawione pytanie należy wskazać literaturę, m.in. M. Jamroży, w komentarzu Plac budowy jako zakład stwierdza: [...] Określenia „prace instalacyjne” nie należy wiązać wyłącznie z pracami budowlanymi, obejmuje ono również instalację (montaż) nowych urządzeń w budynku lub na zewnątrz. Natomiast w zakres tego określenia nie powinny wchodzić zwykłe naprawy urządzeń bądź prace konserwacyjne. Przez pojęcie robót budowlanych należy rozumieć budowę (tj. wykonywanie, odbudowę, rozbudowę lub nadbudowę obiektu budowlanego), a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Mając na uwadze przywołany powyżej przepis należy wskazać, że usługi (…) obejmujące (…) nie wpisują się w cytowane definicje i nie dotyczą robót budowlanych. Usługi (…) mają charakter (…), a nie konstrukcyjny. Ich celem nie jest wznoszenie, modyfikacja czy rozbudowa obiektów budowlanych, lecz przedłużenie żywotności istniejących elementów. Ponadto prace (…) mogą być wykonywane niezależnie od głównych prac budowlanych, często jako usługa (…) w trakcie eksploatacji obiektów. Trzeba wziąć także pod uwagę, że usługi (…) są regularnie powtarzane w całym cyklu życia obiektu, w przeciwieństwie do jednorazowych prac budowlanych.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższy argument obala tezę o powstaniu zakładu w rozumieniu art. 5 ust. 3 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę, pomimo że będą trwać dłużej niż 12 miesięcy, nie stanowią prac budowlanych lub instalacyjnych, gdyż koncentrują się jedynie na usługach (…), pomimo iż pojęcie prac budowlanych lub instalacyjnych może być określane szeroko. Wnioskodawca wskazał wyżej argumentację, która wyklucza usługi świadczące przez Spółkę jako prace budowlane lub instalacyjne.

Powyższą argumentację potwierdza także art. 3 ust. 7 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 z późn. zm.), która definiuje „roboty budowlane” jako budowa, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Także polski ustawodawca nie przewiduje w tej definicji działań (…), które nie wpisują się w żadną z podanych w przepisie kategorii.

Co więcej, Wnioskująca Spółka nie posiada żadnego oddziału, filii, siedziby, warsztatu, fabryki lub biura w Wielkiej Brytanii. Siedziba spółki zlokalizowana jest w Polsce, skąd także delegowani są zleceniobiorcy do wykonywania obowiązków.

Wnioskodawca jest zdania, że z uwagi na brak spełnienia przesłanki mówiącej o pracach budowlanych i instalacyjnych, nie dotyczy go granica 12-miesięcy wskazana w art. 5 ust. 3 i nadal jako Spółka z o.o. może realizować swoje obowiązki podatkowe w Polsce uregulowane przez Ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm.). Art. 3 ust. 1 wspomnianej ustawy mówi: 1. Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania [...].

Ad 2.

W przypadku uznania, że w opisanym stanie faktycznym doszło do powstania zakładu podatkowego w Wielkiej Brytanii, zdaniem Wnioskodawcy zakład podatkowy powstał w momencie rozpoczęcia prac w Wielkiej Brytanii, na podstawie umowy z dnia (…) lutego 2024 r. wraz z aneksami.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 3 polsko-brytyjskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania plac budowy albo prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają dłużej niż dwanaście miesięcy.

W Komentarzu Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD (z dnia 15 lipca 2014 r. Wolters Kluwer, Warszawa 2016, dalej: „Komentarz OECD”) odnoszącego się do art. 5 ust. 3 w pkt 16 stwierdzono, że „plac budowy, prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli obiekty te istnieją dłużej niż 12 miesięcy”. (...).

Z kolei w pkt 17 do art. 15 ust. 3 ww. Komentarza stwierdzono, iż: „określenie "plac budowy, budowa lub prace instalacyjne i montażowe" obejmuje nie tylko budowę budynków, lecz również budowę dróg, mostów lub kanałów, renowację (obejmującą ważne prace budowlane, a nie tylko prace związane z utrzymaniem i dekoracją) takich budynków, dróg, mostów lub kanałów, układanie rurociągów i prowadzenie prac ziemnych. Również określenie "prace montażowe" nie ogranicza się do prac instalacyjnych związanych z placem budowy: obejmuje ono również instalowanie nowych urządzeń na przykład maszyn wewnątrz budynku lub na zewnątrz. Ustęp 3 ma zastosowanie do planowania i nadzorowania na placu budowy danego budynku”.

Ponadto pkt 18-20 Komentarza OECD do art. 5 ust. 3 wskazuje, że „Kryterium 12 miesięcy ma zastosowanie do każdego oddzielnego placu budowy lub projektu. Przy ustalaniu, jak długo istnieje dany plac budowy lub projekt, nie należy brać pod uwagę okresu spędzonego poprzednio przez przedsiębiorcę na innych placach budów lub projektach, które nie mają z obecnym żadnego związku. Plac budowy należy traktować jako odrębną jednostkę, nawet jeżeli podstawą prac jest kilka kontraktów, pod warunkiem jednak, że stanowi on całość w sensie handlowym i geograficznym”. (...)

„Plac budowy istnieje od dnia, w którym przedsiębiorca rozpoczyna swoją działalność, co obejmuje wszelkie prace przygotowawcze wykonane w państwie, w którym ma być wzniesiona budowla, a więc na przykład założenie biura studiów budowlanych. W zasadzie plac budowy istnieje do czasu zakończenia budowy lub całkowitego jej zaniechania. Nie można uważać, że plac budowy przestaje istnieć, jeżeli prace są przerwane czasowo. Sezonowe lub inne czasowe przerwy powinny wchodzić w okres liczony jako trwanie placu budowy. Sezonowe przerwy mogą być spowodowane złą pogodą. Czasowe przerwy mogą być spowodowane np. brakiem materiałów lub brakiem siły roboczej. (...) Jeżeli przedsiębiorstwo (wykonawca generalny), które podjęło się wykonania całości prac związanych z danym projektem, powierzy następnie całość lub część prac podwykonawcy, to czas spędzony na budowie przez każdego podwykonawcę powinien być traktowany jako czas zużytkowany przez wykonawcę generalnego”. (...)

Ad 3.

W przypadku uznania, że w opisanym stanie faktycznym doszło do powstania zakładu podatkowego w Wielkiej Brytanii, to Wnioskodawca będzie uprawniony do korekty rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce za 2024 r. i pominięcia przy rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce za 2024 r. przychodów i kosztów dotyczących usług świadczonych przez niego w Wielkiej Brytanii w związku ze świadczeniem usług na tym samym placu budowy w Wielkiej Brytanii.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 i 2 polsko-brytyjskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi. Jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie, poprzez położony tam zakład to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Biorąc pod uwagę powyższe warunek określony w art. 7 ust. 1 ww. Konwencji należy interpretować zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji w sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (OECD) (pkt 3 Komentarza do art. 7 ust. 1) przyjmując, że przedsiębiorstwo jednego Państwa nie może być opodatkowane w drugim Państwie, chyba że prowadzi ono w tym drugim Państwie działalność handlową lub przemysłową za pośrednictwem położonego w tym Państwie zakładu. W związku z powyższym należy przyjąć, że dochód uzyskany z prowadzenia działalności, który może być przypisany zakładowi położonemu na terytorium Wielkiej Brytanii nie podlegał i nie podlega opodatkowaniu w Polsce, a zatem nie powinien być również wykazywany w polskiej deklaracji na podatek dochodowy CIT-8.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W świetle art. 3 ust. 2 ustawy o CIT:

Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Według art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT:

Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Zgodnie z definicją zakładu zagranicznego, zawartą w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT:

  Ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie - oznacza to:

 a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

 b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

 c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

           - chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, nie stanowi inaczej.

Jak wynika z wniosku, Spółka posiada siedzibę w Polsce i w Polsce posiada również nieograniczony obowiązek podatkowy, a w ramach swojej działalności realizuje zlecenie na terenie Wielkiej Brytanii. Dlatego też analiza, czy Spółka posiada zakład na terytorium Wielkiej Brytanii powinna zostać przeprowadzona na gruncie postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych z dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 250 poz. 1840, dalej: „UPO”) zmodyfikowanej przez Konwencję Wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszenia zysku, podpisaną przez Polskę oraz Zjednoczone Królestwa dnia 7 czerwca 2017 r.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO:

Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.

Powyższe oznacza, że zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Oznacza to, że zyski Spółki podlegają opodatkowaniu w Polsce, chyba że prowadzi ona w Wielkiej Brytanii działalność poprzez położony tam zakład. W takim przypadku zyski w części, w jakiej można je przypisać działalności tego zakładu, mogą być opodatkowane w Wielkiej Brytanii.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 UPO:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie ,,zakład'' oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

W świetle art. 5 ust. 2 UPO:

Określenie ,,zakład'' obejmuje w szczególności:

a) siedzibę zarządu,

b) filię,

c) biuro,

d) fabrykę,

e) warsztat,

f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom, albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

W myśl art. 5 ust. 3 UPO:

Plac budowy albo prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają dłużej niż dwanaście miesięcy.

Dokonując interpretacji postanowień umowy UPO należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

W komentarzu do art. 5 ust. 3 Modelowej Konwencji OECD stwierdzono, że określenie plac budowy, budowa lub prace instalacyjne i montażowe obejmuje nie tylko budowę budynków, lecz również budowę dróg, mostów lub kanałów, renowację (obejmująca ważne prace budowlane, a nie tylko prace związane z utrzymaniem i dekoracją) takich budynków, dróg, mostów lub kanałów, układanie rurociągów i prowadzenie prac ziemnych. Również określenie prace montażowe nie ogranicza się do prac instalacyjnych związanych z placem budowy: obejmuje ono również instalowanie nowych urządzeń w wybudowanych już budynkach oraz poza nimi. Zgodnie z Komentarzem prace instalacyjne rozumiane jako składanie (montaż) wcześniej przygotowanych elementów produkcyjnych lub rusztowań w jedną całość są objęte zakresem art. 5 ust. 3 Modelowej Konwencji OECD.

Zasadnym jest przyjęcie, że zakres użytego pojęcia „budowa albo montażu” rozciąga się na różnego rodzaju prace budowlano-montażowe, wykonywane w państwie źródła w określonym miejscu i przez określony czas. Pojęcie „budowa albo montaż” jako szczególna forma działalności uznawanej za „zakład” oznacza zatem działalność o charakterze usługowym, polegająca na wykonywaniu czynności budowlano-montażowych, a zatem zyski wyłącznie z takich usług mogą być przypisane przedsiębiorstwu zagranicznemu jako uzyskane przez prowadzony w drugim państwie zakład wykonujący budowę albo montaż przez okres przekraczający określony umową czas.

Postanowienia UPO przewidują, że plac budowy albo prace budowlane lub instalacyjne mogą stanowić zakład w rozumieniu art. 5. Powstanie zakładu w takich przypadkach jest jednak ograniczone czynnikiem czasowym. Zgodnie bowiem z UPO wskazane powyżej działania będą stanowić zakład jedynie wówczas, jeżeli trwają dłużej niż dwanaście miesięcy.

Wspólnym mianownikiem dla wszystkich wskazówek dotyczących obliczenia ww. terminu jest położenie nacisku na aspekty gospodarcze, a nie stricte formalne związanie z prowadzeniem działalności gospodarczej za pośrednictwem stałego zakładu w formie placu budowy lub montażu. Przyczyną takiego podejścia jest przede wszystkim walka z nadużyciami podatników prowadzącymi do niespełnienia się kryterium terminu, od którego zależy powstanie stałego zakładu w formie placu budowy lub montażu, na przykład poprzez dzielenie kontraktów budowlanych na kilka części, z których każda odnosi się do okresu krótszego niż ten konstytuujący stały zakład budowlany lub montażowy (zob. punkt 18 Komentarza OECD do art. 5 ust. 3).

Dla powstania stałego zakładu w postaci placu budowy lub montażu istotne jest to, aby był on zlokalizowany w konkretnym punkcie albo przynajmniej obejmował odpowiednio zwarty i niewielki teren, na którym realizowane są czynności budowlane i montażowe pozostające w związku gospodarczym (zob. W. Morawski, Komentarz do artykułu 5, [w:] B. Brzeziński (red. Model Konwencji OECD Komentarz, Warszawa 2010, s. 326).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, zawarli Państwo umowę o świadczenie usług (…), których przedmiotem jest (…). Usługa (…) obejmuje: (…). Prace te skutkują (…). Usługi (…) to usługi (…) mające na celu (…).

Usługa (…) obejmuje: (…). Usługi to usługi (…) polegające na (…).

Usługi świadczone w Wielkiej Brytanii nie są pracami montażowymi lub instalacyjnymi, nie prowadzą też do wykonania obiektu budowlanego, nie stanowią odbudowy, rozbudowy, nadbudowy, przebudowy, montażu lub remontu obiektu budowlanego.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w kontekście powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że wykonywanie wskazanych przez Państwa prac nie doprowadziło do powstania zakładu na terytorium Wielkiej Brytanii, gdyż nie wypełniły one ustawowej definicji zakładu w rozumieniu ustawy o CIT oraz UPO. Nie można bowiem uznać, że wykonywane czynności w ramach opisanych usług (…), których przedmiotem jest (…) stanowiły prace budowlane lub instalacyjne.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania 1 należało uznać za prawidłowe.

Z uwagi na potwierdzenie Państwa stanowiska w zakresie pytania 1 i uznanie, że w opisanym stanie faktycznym nie doszło do powstania zakładu podatkowego, udzielenie odpowiedzi na pytania 2 i 3 jest bezzasadne, bowiem oczekiwali Państwo odpowiedzi na te pytania jedynie w przypadku uznania, że w opisanym stanie faktycznym doszło do powstania zakładu podatkowego w Wielkiej Brytanii.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto informuję, że interpretacja dotyczy wyłącznie transakcji z podmiotem wymienionym we wniosku, dla którego dane w zakresie realizacji wymiany informacji podatkowych z innymi państwami zostały przez Państwa wskazane.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

    - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

    - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.