Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu ujmowania rekompensaty dokumentowanej za pomocą faktur sprzedażowych wystawianych na poszczególne podmioty z odbiorcami indywidualnymi w strukturze JPK_KR_PD.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka jako (…) działa w szczególności na podstawie (…).

(…), zgodnie z definicją przedstawioną w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U.2024.266 t.j. z dnia 2024.02.28) jest (…).

W świetle art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o rynku mocy (Dz.U.2023.2131 t.j. z dnia 2023.10.04) (dalej: „ustawa o rynku mocy”) (…) (tj. Wnioskodawca) pobiera opłatę na wypłatę wynagrodzenia za wykonywanie obowiązków mocowych, odpowiadającą kosztom zakupionego obowiązku mocowego oraz uzasadnionym kosztom, o których mowa w art. 77 ust. 4 i 9 ustawy o rynku mocy (dalej: „opłata mocowa”).

Dnia 1 stycznia 2025 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 listopada 2024 r. o zmianie ustawy o środkach nadzwyczajnych mających na celu ograniczenie wysokości cen energii elektrycznej oraz wsparciu niektórych odbiorców w 2023 roku oraz w 2024 roku oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2024.1831 z dnia 2024.12.11) (dalej: „ustawa mrożąca”).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy mrożącej w okresie od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 30 czerwca 2025 r., w odniesieniu do odbiorców końcowych, o których mowa w art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy o rynku mocy (dalej: „odbiorcy indywidualni”), tj. przede wszystkim gospodarstw domowych, stawki opłaty mocowej, o której mowa w art. 69 ust. 1 ustawy o rynku mocy, wynoszą 0 zł na miesiąc.

W art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy o rynku mocy wymienia się następujących odbiorców końcowych pobierających energię elektryczną w punktach poboru energii o napięciu znamionowym nie wyższym niż 1 kV, zużywających energię elektryczną na potrzeby:

1)gospodarstw domowych,

2)pomieszczeń gospodarczych związanych z prowadzeniem gospodarstw domowych, o ile nie jest w nich wykonywana działalność gospodarcza,

3)lokali o charakterze zbiorowego mieszkania, o ile nie jest w nich wykonywana działalność gospodarcza,

4)mieszkań rotacyjnych, mieszkań pracowników placówek dyplomatycznych i pracowników zagranicznych przedstawicielstw,

5)domów letniskowych, domów kempingowych i altan w ogródkach działkowych, w których nie jest wykonywana działalność gospodarcza oraz w przypadkach wspólnego pomiaru - administracji ogródków działkowych,

6)oświetlenia w budynkach mieszkalnych,

7)zasilania dźwigów w budynkach mieszkalnych,

8)węzłów cieplnych i hydroforni, będących w zarządzie administracji domów mieszkalnych,

9)garaży, w których nie jest wykonywana działalność gospodarcza.

Wnioskodawca, zgodnie z art. 69 ust. 2 ustawy o rynku mocy, pobiera opłatę mocową od poniższych podmiotów mogących posiadać odbiorców indywidualnych (dalej łącznie: „podmioty z odbiorcami indywidualnymi”):

• operatorów systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych (dalej: „OSD”);
• przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej;
• przedsiębiorstwa energetycznego wytwarzającego energię elektryczną przyłączonego bezpośrednio do sieci przesyłowej;
• przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie magazynowania energii elektrycznej, przyłączonego bezpośrednio do sieci przesyłowej.

Art. 3 pkt 25 Prawa energetycznego definiuje OSD jako przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej, odpowiedzialne za ruch sieciowy w systemie dystrybucyjnym gazowym albo systemie dystrybucyjnym elektroenergetycznym, bieżące i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tego systemu, eksploatację, konserwację, remonty oraz niezbędną rozbudowę sieci dystrybucyjnej, w tym połączeń z innymi systemami gazowymi albo innymi systemami elektroenergetycznymi.

Liczba podmiotów mogących mieć odbiorców indywidualnych i rozliczających się ze Spółką w ramach poboru opłaty mocowej wynosi aktualnie 193 OSD oraz 40 wytwórców i jeden magazyn energii. Podmioty powyższe są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi.

Zgodnie z art. 74 ust. 3 ustawy o rynku mocy, Prezes URE kalkuluje stawki opłaty mocowej na rok kalendarzowy, pomniejszone o należny podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy mrożącej, w okresie od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 30 czerwca 2025 r., opłata mocowa jest pobierana od odbiorców końcowych będących odbiorcami indywidualnymi, z uwzględnieniem stawek, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy mrożącej (tj. w wysokości 0 zł).

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy mrożącej (…) (tj. Wnioskodawca) otrzymuje rekompensatę (dalej: „Rekompensata”) z tytułu ustalenia wysokości stawki opłaty mocowej zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy mrożącej.

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy mrożącej, Rekompensata jest wypłacana przez ministra właściwego do spraw energii (dalej: „Minister ds. energii”) za każdy miesiąc od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 30 czerwca 2025 r., w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy Rekompensata, w wysokości 200 000 000 zł powiększonej o podatek od towarów i usług, na wyodrębniony rachunek wskazany przez Spółkę.

Środki finansowe wypłacane w ramach Rekompensaty są uznawane za środki zgromadzone z tytułu opłaty mocowej (art. 9 ust. 3 ustawy mrożącej).

W świetle art. 9 ust. 4 ustawy mrożącej, w przypadku powstania różnicy pomiędzy łączną kwotą wypłaconą Wnioskodawcy z tytułu Rekompensaty, a kwotą, którą odbiorcy indywidualni zapłaciliby zgodnie ze stawkami opłaty mocowej na 2025 r. opublikowanymi przez Prezesa URE zgodnie z art. 74 ust. 4 pkt 1 ustawy o rynku mocy w przypadku niestosowania w okresie od 1 stycznia 2025 r. do 30 czerwca 2025 r. stawki 0 zł (dalej: „hipotetyczna opłata mocowa”), Wnioskodawca w przypadku gdy:

1)różnica ta jest dodatnia – zwraca tę różnicę, korzystając ze środków z opłaty mocowej zgromadzonych w kolejnym okresie rozliczeniowym po stwierdzeniu nadpłaty;

2)różnica ta jest ujemna – wnioskuje do Ministra ds. energii o wypłatę wyrównania Rekompensaty.

Ww. mechanizm „mrożenia” ceny energii elektrycznej dla odbiorców indywidualnych jest kontynuacją dotychczasowych zasad wsparcia dla odbiorców indywidualnych w tym zakresie, przy czym przed 1 stycznia 2025 r. Spółka nie otrzymywała w związku z tym wsparcia finansowego takiego jak Rekompensata czy inny podobny mechanizm.

Z kolei w odniesieniu do innych grup odbiorców (np. przedsiębiorców) ww. mechanizm „mrożenia” ceny energii nie obowiązywał ani nie obowiązuje (tj. podmioty te uiszczały i nadal uiszczają opłatę mocową według właściwych stawek).

Zgodnie z wcześniejszą praktyką dotyczącą tych okresów przed 1 stycznia 2025 r., kiedy jeszcze żaden mechanizm „mrożenia” cen energii nie występował, Wnioskodawca wystawiał za każdy miesiąc faktury sprzedażowe z podatkiem VAT na rzecz podmiotów z odbiorcami indywidualnymi na całkowitą kwotę należnej opłaty mocowej. Faktury Wnioskodawcy nigdy nie zawierały rozbicia opłaty mocowej przypadającej na poszczególne grupy odbiorców. Z kolei podmiot z odbiorcami indywidualnymi doliczał należną kwotę opłaty mocowej do swojego rachunku/faktury za dostawę energii elektrycznej wystawianych na rzecz odbiorców indywidualnych.

Z kolei w okresach sprzed 1 stycznia 2025 r, w których obowiązywał już mechanizm „mrożenia” cen energii (lecz bez mechanizmu kompensującego jakim jest od 1 stycznia 2025 r. Rekompensata), Wnioskodawca wystawiał za każdy miesiąc faktury sprzedażowe z podatkiem VAT na rzecz podmiotów z odbiorcami indywidualnymi na kwoty równe należnej opłacie mocowej pobranej od danego podmiotu z odbiorcami indywidualnymi, ale tylko z tytułu opłaty mocowej należnej od innych niż odbiorcy indywidualni grup odbiorców. Jednocześnie wspomniane faktury nie zawierały rozbicia opłaty mocowej przypadającej na poszczególne grupy odbiorców, dla których kalkulowane są stawki opłaty mocowej zważywszy, iż podmioty z odbiorcami indywidualnymi, przekazując dane do Spółki, nie dokonywały takiego rozdzielenia (nie było i nie ma takiego obowiązku prawnego). Z kolei podmiot z odbiorcami indywidualnymi nie doliczał należnej kwoty opłaty mocowej do rachunku/faktury za dostawę energii elektrycznej wystawianych na rzecz odbiorców indywidualnych.

W związku z wejściem w życie ustawy mrożącej nie nałożono na podmioty z odbiorcami indywidualnymi prawnego obowiązku przekazywania w określonym terminie na rzecz Spółki danych w zakresie hipotetycznej opłaty mocowej przypadającej na odbiorców indywidualnych (aczkolwiek Spółka ustaliła z podmiotami z odbiorcami indywidualnymi, iż będą oni przekazywać takie dane w terminie zależnym od możliwości danego podmiotu). Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 5 września 2024 r. w sprawie opłaty mocowej (Dz.U.2024.1350 z dnia 2024.09.11) płatnik opłaty mocowej przekazuje (..) (tj. Wnioskodawcy) informację o sumie należnych środków z tytułu opłaty mocowej. A zatem jeżeli opłata wynosi zero dla niektórych odbiorców, to należność jakiej może żądać w tym zakresie (…) (tj. Wnioskodawca) od podmiotów z odbiorcami indywidualnymi również wynosi zero.

W praktyce proces zbierania przez podmioty z odbiorcami indywidualnymi, w szczególności przez OSD, danych ilościowych w zakresie hipotetycznej opłaty mocowej za dany miesiąc jest czasochłonny, co prowadzi do sytuacji, w których dane te są przekazywane przez niektóre OSD ze znacznym opóźnieniem (a w szczególności po upływie 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który należna jest miesięczna transza Rekompensaty w wysokości 200 mln zł netto plus VAT).

Dane ilościowe zbierane przez OSD w zakresie hipotetycznej opłaty mocowej podlegają późniejszym korektom w związku z pozyskiwaniem przez OSD coraz bardziej adekwatnych danych z uwagi na stosowane przez OSD wobec odbiorców okresy rozliczeniowe o różnej długości (głównie 1-, 2-, 6- i 12-miesięczne) i rozłożone w czasie odczyty liczników, przez co dane do korekt wysokości opłaty mocowej spływają z opóźnieniem.

W związku z wejściem w życie ustawy mrożącej Wnioskodawca traktuje Rekompensatę jako element podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Spółka rozpoznaje i będzie rozpoznawać obowiązek podatkowy od Rekompensaty na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, tj. z chwilą jej otrzymania (zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy mrożącej, za poszczególne miesiące w okresie styczeń – czerwiec 2025 r. Spółka otrzymuje tytułem Rekompensaty kwotę 200 mln zł netto powiększone o podatek od towarów i usług, tj. 246 mln zł brutto, z której kwota 46 mln zł przypada na należny podatek VAT). W odniesieniu do przyjętej przez ustawodawcę w ustawie mrożącej konstrukcji Rekompensaty jako świadczenia zbiorczego, kompensującego Wnioskodawcy fakt obniżenia stawek opłaty mocowej do wysokości 0 zł w okresie od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 30 czerwca 2025 r. odbiorcom końcowym o których mowa w art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy o rynku mocy (tj. odbiorcom indywidualnym), Wnioskodawca planuje udokumentowanie otrzymania Rekompensaty dowodem wewnętrznym i zachowanie dotychczasowej praktyki poprzez nie ujmowanie jej wartości na fakturach sprzedaży wystawianych podmiotom z odbiorcami indywidualnymi.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu dokumentowania Rekompensaty, tj. czy Spółka może w tym celu stosować dowód wewnętrzny, czy też powinna wystawiać faktury sprzedażowe na rzecz podmiotów z odbiorcami indywidualnymi.

Pytania

1)Czy Wnioskodawca jest uprawniony do udokumentowania Rekompensaty za pomocą dowodu wewnętrznego, o którym mowa w § 10 ust. 5 pkt 2 rozporządzenia JPK i jednocześnie nie jest zobowiązany do udokumentowania Rekompensaty fakturą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, przy czym wspomniany dowód wewnętrzny:

a)dokumentowałby kwotę Rekompensaty wypłacaną za dany miesiąc w wysokości wynikającej z ustawy mrożącej, tj. kwotę 200 mln zł powiększoną o podatek VAT;

b)ww. dowód byłby korygowany w oparciu o ostateczną wysokość Rekompensaty za dany miesiąc?

2)W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, w jaki sposób Wnioskodawca powinien dokumentować Rekompensatę za pomocą faktur sprzedażowych wystawianych na poszczególne podmioty z odbiorcami indywidualnymi?

3)W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, za pomocą jakiego dokumentu Wnioskodawca powinien wykazać otrzymanie Rekompensaty w ewidencji, o której mowa w art. 109 ustawy o VAT oraz rozporządzeniu JPK?

4)W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, w jaki sposób Wnioskodawca powinien ująć Rekompensatę dokumentowaną za pomocą faktur sprzedażowych wystawianych na poszczególne podmioty z odbiorcami indywidualnymi w strukturze JPK_KR_PD do której prowadzenia Wnioskodawca jest zobowiązany na podstawie art. 9 ust. 1c ustawy o CIT oraz rozporządzenia JPK-CIT?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na pytanie nr 4 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 1 – 3) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

4) W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, otrzymanie Rekompensaty powinno zostać wykazane w strukturze JPK_KR_PD o której mowa w rozporządzeniu JPK-CIT w węzłach: „Podmiot1”, „Kontrahent”, „ZOiS”, „Dziennik”, „Ctrl” w łącznej wartości wystawionych faktur na rzecz podmiotów z odbiorcami indywidualnymi, tak aby łączna wartość tych faktur za dany miesiąc odpowiadała wartości Rekompensaty otrzymywanej za ten miesiąc w kwocie 200 mln zł netto przy czym kwoty faktur wystawionych na poszczególne podmioty z odbiorcami indywidualnymi powinny odpowiadać proporcji, w jakiej kwota hipotetycznej opłaty mocowej przypadająca na poszczególne podmioty z odbiorcami indywidualnymi za dany miesiąc (na podstawie przekazanych danych ilościowych za ostatni dostępny miesiąc) pozostawałaby do łącznej kwoty hipotetycznej opłaty mocowej przypadającej za ten sam miesiąc na wszystkie podmioty z odbiorcami indywidualnymi na podstawie przekazanych przez nich danych ilościowych (natomiast, po ustaleniu i potwierdzeniu faktycznej wartości hipotetycznej opłaty mocowej przypadającej na poszczególne podmioty z odbiorcami indywidualnymi za poszczególne miesiące w okresie styczeń – czerwiec 2025 r. to pierwotne pozycje faktur wskazane w JPK-CIT powinny zostać wystornowane oraz skorygowane o wartości wynikające z faktur korygujących).

Ad 4

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1c ustawy o CIT, podatnicy prowadzący księgi rachunkowe są obowiązani prowadzić te księgi przy użyciu programów komputerowych oraz przesyłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego te księgi po zakończeniu roku podatkowego, w terminie do dnia upływu terminu złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, albo deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej. Wobec powyższego, niniejsza regulacja zobowiązuje podatników do prowadzenia ksiąg w sposób umożliwiający przygotowanie i przekazanie danych w formie elektronicznej – przy użyciu środków komunikacji elektronicznej – zgodnie ze strukturą udostępnioną przez Ministerstwo Finansów w Biuletynie Informacji Publicznej.

Sposób prowadzenia ewidencji księgowej oraz wszelkich pomocniczych rejestrów pozostaje zgodny nie tylko z przepisami ustawy o rachunkowości, ale również dostosowany do wymogów technicznych określonych dla pliku JPK_CIT, którego struktura obejmuje m.in. dane z Księgi Rachunkowej (JPK_KR), Sprawozdania Finansowego (JPK_SF), a w dalszych etapach również inne struktury, takie jak JPK_KRPD (dla podatkowych grup kapitałowych) czy JPK_ST (dla środków trwałych).

Jednocześnie, w załączniku nr 7 Rozporządzenia JPK CIT określono, iż raportowaniu podlegają również konta wynikowe w tym konto na którym ewidencjonowane są: „Przychody netto ze sprzedaży i zrównane z nimi / przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów” (znacznik: RPAIV_RKAII_POZ). Ponadto, zauważyć należy, iż w broszurze informacyjnej MF pt. „Broszura informacyjna dot. struktury JPK_KR_PD” wskazano, iż: jednolity plik kontrolny JPK_KR_PD składa się z następujących węzłów: „Nagłówek”, „Podmiot1”, „Kontrahent”, „ZOiS”, „Dziennik”, „Ctrl” i „RPD”. Struktura jednolitego pliku kontrolnego JPK_KR_PD została przedstawiona poniżej:

Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku uznania, że Rekompensata nie może być dokumentowana dowodem wewnętrznym w rozumieniu § 10 ust. 5 pkt 2 rozporządzenia JPK, mówiącym o oznaczeniu dowodu sprzedaży jako „WEW” – dowód wewnętrzny, a jednocześnie jej otrzymanie powinno zostać wykazane w księgach rachunkowych zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi, Wnioskodawca przyjmuje, że właściwym sposobem prezentacji tej transakcji jest ujęcie jej w strukturze logicznej JPK_KR_PD, o której mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 września 2023 r.

Wskazane ujęcie w strukturze logicznej JPK_KR_PD wynika również z faktu, iż zdaniem Wnioskodawcy do przypadku uzyskanego w wyniku wypłaty Rekompensaty zastosowania nie znajdą podstawowe regulacje dotyczące momentu rozpoznania tego przychodu, w szczególności art. 12 ust. 3a, ust. 3c, ust. 3d i ust. 3f ustawy o CIT. Zatem, przychód z tego tytułu powinien być rozpoznany na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o CIT który stanowi, iż: w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, otrzymanie Rekompensaty powinno zostać wykazane w strukturze JPK_KR_PD o której mowa w rozporządzeniu JPK-CIT w węzłach: „Podmiot1”, „Kontrahent”, „ZOiS”, „Dziennik”, „Ctrl” w łącznej wartości wystawionych faktur na rzecz podmiotów z odbiorcami indywidualnymi, tak aby łączna wartość tych faktur za dany miesiąc odpowiadała wartości Rekompensaty otrzymywanej za ten miesiąc w kwocie 200 mln zł netto przy czym kwoty faktur wystawionych na poszczególne podmioty z odbiorcami indywidualnymi powinny odpowiadać proporcji, w jakiej kwota hipotetycznej opłaty mocowej przypadająca na poszczególne podmioty z odbiorcami indywidualnymi za dany miesiąc (na podstawie przekazanych danych ilościowych za ostatni dostępny miesiąc) pozostawałaby do łącznej kwoty hipotetycznej opłaty mocowej przypadającej za ten sam miesiąc na wszystkie podmioty z odbiorcami indywidualnymi na podstawie przekazanych przez nich danych ilościowych.

Natomiast, po ustaleniu i potwierdzeniu faktycznej wartości hipotetycznej opłaty mocowej przypadającej na poszczególne podmioty z odbiorcami indywidualnymi za poszczególne miesiące w okresie styczeń – czerwiec 2025 r. to pierwotne pozycje faktur ujęte w strukturze JPK_KR_PD powinny zostać wystornowane oraz skorygowane o wartości wynikające z faktur korygujących.

Zatem, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, konieczne jest przyjęcie podejścia w którym też w strukturze JPK_KR_PD, powinien ująć faktury w sposób proporcjonalny. Oznacza to, że wartość przypisana każdemu z podmiotów (odbiorców indywidualnych) odpowiada relacji jego hipotetycznej opłaty mocowej do sumy takich opłat w danym okresie rozliczeniowym (miesiącu). Łączna wartość faktur odpowiada kwocie otrzymanej Rekompensaty, tj. przykładowo: 200 mln zł netto powiększone o należny podatek VAT.

Zgodnie z powyższym, dane te prezentowane są w odpowiednich węzłach struktury JPK_KR_PD:

• w węźle „Kontrahent” – wskazane są dane poszczególnych nabywców (odbiorców indywidualnych),
• w węźle „ZOiS” – zarejestrowane są zapisy należności z tytułu wystawionych faktur,
• w węźle „Dziennik” – wykazane są zapisy księgowe odzwierciedlające operację,
• w węźle „Ctrl” – ujęte są dane zbiorcze umożliwiające weryfikację spójności.

Natomiast, po ostatecznym ustaleniu rzeczywistej wysokości hipotetycznej opłaty mocowej przypadającej na poszczególne podmioty, zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy mrożącej, Wnioskodawca dokonywałby odpowiednich korekt zapisów księgowych. W praktyce oznaczałoby to, iż, po ustaleniu i potwierdzeniu faktycznej wartości hipotetycznej opłaty mocowej przypadającej na poszczególne podmioty z odbiorcami indywidualnymi za poszczególne miesiące w okresie styczeń – czerwiec 2025 r. w strukturze JPK_KR_PD pierwotne pozycje faktur powinny zostać wystornowane oraz skorygowane o wartości wynikające z faktur korygujących.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Państwa wątpliwości przedstawione w pytaniu numer 4 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (w sytuacji uznania stanowiska w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe) dotyczą sposobu ujmowania rekompensaty dokumentowanej za pomocą faktur sprzedażowych wystawianych na poszczególne podmioty z odbiorcami indywidualnymi w strukturze JPK_KR_PD.

W interpretacji indywidualnej z 10 lipca 2025 r. znak 0114-KDIP4-1.4012.173.2025.1.RM w odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 uznano, że nie są Państwo uprawnieni do udokumentowania Rekompensaty za pomocą dowodu wewnętrznego, o którym mowa w § 10 ust. 5 pkt 2 rozporządzenia JPK i jednocześnie są zobowiązani do udokumentowania Rekompensaty fakturą w rozumieniu przepisów ustawy. Tym samym uznano, że Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości  w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wskazać należy na treść art. 9 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278; dalej: „ustawa o CIT”), zgodnie z którym:

W myśl art. 9 ust. 1c ustawy o CIT, który obowiązuje od 1 stycznia 2025 r.:

Na podstawie art. 9 ust. 1d ustawy o CIT:

Aby właściwie określić podstawę opodatkowania każdy podmiot – zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT – do prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania oraz poprawne skalkulowanie podatku.

W odniesieniu do dochodów uzyskiwanych w Polsce należy jednak stosować wszystkie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wypełniać wszelkie obowiązki nią nałożone.

Jednym z takich obowiązków jest prowadzenie ewidencji rachunkowej w taki sposób, aby możliwe było ustalenie dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Obowiązek prowadzenia elektronicznych ksiąg rachunkowych i ich przekazywania do właściwego naczelnika urzędu skarbowego nie będzie dotyczyć wszystkich podatników już od 1 stycznia 2025 r. Ustawodawca przewidział bowiem przepisy przejściowe.

Tak więc zgodnie z art. 66 ust. 2 ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105, dalej: ustawa zmieniająca):

W pierwszej kolejności obowiązek ten obejmie podatkowe grupy kapitałowe oraz podatników i spółki niebędące osobami prawnymi, u których wartość przychodu przekroczy równowartość 50 mln euro – te podmioty będą zobowiązane do sporządzania ksiąg rachunkowych w formie elektronicznej już dla roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2024 r.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo (…), tj. przedsiębiorstwem (…).

W świetle ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o rynku mocy pobierają Państwo opłatę na wypłatę wynagrodzenia za wykonywanie obowiązków mocowych, odpowiadającą kosztom zakupionego obowiązku mocowego oraz uzasadnionym kosztom, o których mowa w art. 77 ust. 4 i 9 ustawy o rynku mocy.

Dnia 1 stycznia 2025 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 listopada 2024 r. o zmianie ustawy o środkach nadzwyczajnych mających na celu ograniczenie wysokości cen energii elektrycznej oraz wsparciu niektórych odbiorców w 2023 roku oraz w 2024 roku oraz niektórych innych ustaw, w świetle której w okresie od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 30 czerwca 2025 r. w odniesieniu do odbiorców końcowych, o których mowa w art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy o rynku mocy, tj. przede wszystkim gospodarstw domowych, stawki opłaty mocowej o której mowa w art. 69 ust. 1 ustawy o rynku mocy wynoszą 0 zł na miesiąc.

Zgodnie z art. 69 ust. 2 ustawy o rynku mocy pobierają Państwo opłatę mocową od podmiotów mogących posiadać odbiorców indywidualnych:

• operatorów systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych (dalej: „OSD”);
• przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej;
• przedsiębiorstwa energetycznego wytwarzającego energię elektryczną przyłączonego bezpośrednio do sieci przesyłowej;
• przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą w zakresie magazynowania energii elektrycznej, przyłączonego bezpośrednio do sieci przesyłowej.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy mrożącej, w okresie od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 30 czerwca 2025 r. opłata mocowa jest pobierana od odbiorców końcowych będących odbiorcami indywidualnymi z uwzględnieniem stawek, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy mrożącej (tj. w wysokości 0 zł).

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy mrożącej (…), tj. Państwo, otrzymują rekompensatę z tytułu ustalenia wysokości stawki opłaty mocowej zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy mrożącej. Rekompensata jest wypłacana przez ministra właściwego do spraw energii za każdy miesiąc od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 30 czerwca 2025 r. w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy Rekompensata, w wysokości 200 000 000 zł powiększonej o podatek od towarów i usług.

Traktują Państwo Rekompensatę jako element podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy; rozpoznają i będą rozpoznawać obowiązek podatkowy od Rekompensaty na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy, tj. z chwilą jej otrzymania.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z transakcjami pomiędzy podmiotami gospodarczymi i podatnikami VAT, zatem właściwym sposobem dla udokumentowania tych transakcji jest faktura.

Tym samym zasadne jest ujęcie na fakturach Rekompensat stanowiących element podstawy opodatkowania, bowiem to faktury celem jest udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 5 września 2024 r. w sprawie opłaty mocowej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1350):

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 5 września 2024 r. w sprawie opłaty mocowej:

Zgodnie z art. 8-9 ustawy z dnia 27 listopada 2024 r. o zmianie ustawy o środkach nadzwyczajnych mających na celu ograniczenie wysokości cen energii elektrycznej oraz wsparciu niektórych odbiorców w 2023 roku oraz w 2024 roku oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2024 r. poz. 1831):

Ustalenie w ograniczonym przedziale czasowym dla określonej grupy odbiorców opłaty mocowej na poziomie 0 zł na miesiąc nie zmienia faktu, że okresem rozliczeniowym pomiędzy Państwem a płatnikiem opłaty mocowej jest miesiąc kalendarzowy.

Należy zauważyć, że wprowadzenie Rekompensaty nie spowodowało zmian co do sprzedaży dokonywanej każdego miesiąca na rzecz Państwa kontrahentów, lecz jedynie zmieniło się źródło płatności za tę sprzedaż – obecnie zapłatę stanowi Rekompensata, a wcześniej płacili kontrahenci, którzy z kolei pobierali należności od swoich klientów.

Nie można zatem zgodzić się z Państwem, że konieczność wystawienia faktur dla podmiotów z odbiorcami indywidualnymi przeczy przyjętej w ustawie mrożącej konstrukcji Rekompensaty jako świadczenia zbiorczego, kompensującego Państwu fakt obniżenia stawek opłaty mocowej do wysokości 0 zł w okresie od 1 stycznia 2025 r. do 30 czerwca 2025 r. w odniesieniu do odbiorców końcowych, o których mowa w art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy o rynku mocy (tj. odbiorców indywidualnych).

Skoro Rekompensata stanowi dopłatę do ceny, to musi być odniesiona do konkretnej dostawy towarów czy świadczenia usług dla konkretnych podmiotów. Jak wynika z opisu, mamy tu do czynienia z relacją pomiędzy wypłaconą Rekompensatą a kwotą, jaką zapłaciliby odbiorcy indywidualni zgodnie ze stawkami opłaty mocowej na 2025 rok opublikowanymi przez Prezesa URE w myśl art. 74 ust. 4 pkt 1 ustawy o rynku mocy. I te wartości konieczne są do ustalenia.

Strony mogą ustalać wg własnej woli wzajemne relacje umowne, o ile nie naruszają one obowiązujących przepisów prawa podatkowego. Podatnik powinien zatem w taki sposób układać relacje z kontrahentami, aby mogły zostać wypełnione nałożone na wszystkie strony transakcji obowiązki podatkowe.

W świetle powyższego, skoro rekompensata powinna być dokumentowania fakturą, a jej otrzymanie powinno zostać wykazane w księgach rachunkowych zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi, to Spółka powinna tę transakcję ująć w strukturze logicznej JPK_KR_PD, o której mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 września 2023 r., a do której prowadzenia Spółka jest zobowiązana na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o CIT oraz rozporządzenia JPK-CIT.

Dane te powinny być prezentowane w odpowiednich węzłach struktury JP_KR_PD, tj.:

• w węźle „Kontrahent” – wskazane są dane poszczególnych nabywców (odbiorców indywidualnych). Węzeł ten zawiera dane identyfikacyjne poszczególnych kontrahentów, dla każdego z których dostępne są pola:
• T_1 – zawierający kod kontrahenta identyfikujący jednoznacznie podmiot w systemie finansowo-księgowym jednostki;
• T_2 – zawierający kod kraju nadania identyfikatora podatkowego;
• T_3 – zawierający numer identyfikacji podatkowej kontrahenta.

• w węźle „ZOiS” – zarejestrowane są zapisy należności z tytułu wystawionych faktur, gdzie węzeł ten zawiera dane dotyczące prowadzonych przez podmiot kont księgowych. Zapisy na danym koncie księgowym dotyczą zapisów na ostatnim poziomie analitycznym, a szczegółowe rozwinięcia zestawienia obrotów i sald będzie uzależniona od przyjętego przez dany podmiot zakładowego planu kont.
• w węźle „Dziennik” – wykazane są zapisy księgowe odzwierciedlające operację. W tym miejscu następuję chronologiczne ujęcie zdarzeń, jakie nastąpiły w danym okresie sprawozdawczym. Zapisy w dzienniku powinny być kolejno numerowane, a sumy zapisów (obroty) liczone w sposób ciągły. Zapisy w dzienniku, powinny być dokonywane w sposób trwały, bez pozostawienia miejsc pozwalających na późniejsze dopiski lub zmiany.
• w węźle „Ctrl” – ujęte są dane zbiorcze umożliwiające weryfikację spójności. Struktura węzła zawiera:
• liczbę zapisów w tabeli Dziennik;
• Sumę wartości kwot operacji;
• Liczbę zapisów w tabeli;
• Sumę wartości aktywów i pasywów.

Jednakże nie można uznać za wystarczające i zgodne z obowiązującymi przepisami Państwa rozwiązanie, że kwoty faktur wystawionych na poszczególne podmioty z odbiorcami powinny odpowiadać proporcji, w jakiej kwota hipotetycznej opłaty mocowej przypadająca na poszczególne podmioty z odbiorcami indywidualnymi za dany miesiąc (na podstawie przekazanych danych ilościowych za ostatni dostępny miesiąc) pozostawałaby do łącznej kwoty hipotetycznej opłaty mocowej przypadającej za ten sam miesiąc na wszystkie podmioty z odbiorcami indywidualnymi na podstawie przekazanych przez nich danych ilościowych.

Na podstawie § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 5 września 2024 r. w sprawie opłaty mocowej, płatnik opłaty mocowej przekazuje (…) (tj. Państwu) informację o sumie należnych środków z tytułu opłaty mocowej i jednocześnie Państwo - w myśl art. 9 ust. 4 ustawy mrożącej w przypadku powstania różnicy pomiędzy łączną kwotą wypłaconą z tytułu Rekompensaty, a odpowiednią kwotą, którą zapłaciliby odbiorcy indywidualni, są zobowiązani/uprawnieni do zwrotu/otrzymania tej różnicy - tj. muszą Państwo posiadać dane do wyliczenia tej różnicy.

Tym samym powinni/mają Państwo możliwość ustalenia rzeczywistej hipotetycznej opłaty mocowej na wystawianych fakturach sprzedażowych (przypadającej na poszczególne podmioty z odbiorcami indywidualnymi), a nie np. na podstawie danych za ostatni dostępny miesiąc i dokonywania późniejszych korekt. Jak wynika z wniosku Państwa kontrahenci mieli możliwość w określony sposób i w określonym terminie dokonać wyliczeń, aby ustalić łączną kwotę za dostawę energii elektrycznej wraz z doliczoną opłatą mocową. Zatem, byli Państwo uprawnieni do wystawienia faktury za dokonaną sprzedaż za każdy miesiąc dla poszczególnych kontrahentów, bowiem posiadali Państwo dane do ustalenia rzeczywistej hipotetycznej opłaty mocowej. Wynika to ww. rozporządzenia.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych jest zatem nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
• zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pytanie oznaczone we wniosku nr 4 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych a przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku w kwestii rozstrzygnięcia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem oznaczonym we wniosku nr 4, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.