Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.345.2025.1.JMS

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 1 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.345.2025.1.JMS

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowy od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 maja 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy bez względu na to, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w dwóch miejscach prowadzenia działalności, a tylko dla lokalizacji B uzyskał decyzję o wsparciu, która to decyzja o wsparciu (po zmianie) określała datę zakończenia realizacji inwestycji na dzień 30 września 2024 roku, powinien zsumować wszystkie ponoszone za okres 1 stycznia 2024 r. - 31 sierpnia 2024 r. przychody i koszty (z lokalizacji A i B) i ten sposób wyliczyć jeden wspólny dochód/stratę podlegającą opodatkowaniu, a dopiero za okres od 1 września 2024 roku odrębnie wyliczać dochód/stratę dla działalności prowadzonej w lokalizacji A i B (dla lokalizacji B biorąc pod uwagę zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X (zwany dalej także: „Wnioskodawcą”) będący czynnym podatnikiem VAT; sp. z o.o. podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (nie korzysta z tzw. „estońskiego CIT” na podstawie rozdziału 6b ustawy o CIT, ani nie wpłaca zaliczek w formie uproszczonej na podst. art. 25 ust. 6 ustawy CIT) posiada dwa zakłady produkcyjne zlokalizowane w dwóch odrębnych miejscowościach na terenie Polski, przy czym nie są to odrębne oddziały Wnioskodawcy w rozumieniu kodeksu cywilnego, a Wnioskodawca jedynie dla celów rachunkowych i podatkowych prowadzi księgi rachunkowe w taki sposób, że jest w stanie przyporządkować do obydwu lokalizacji odpowiadające im przychody i koszty.

Dla jednej z tych lokalizacji/miejsca prowadzenia działalności (zwana dalej w niniejszym wniosku także lokalizacją B) Wnioskodawca uzyskał w dniu 8 maja 2024 roku decyzję o wsparciu wydaną na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t .j. Dz.U. z 2023 r. poz 74 z późn. zm.). Zgodnie z ww. decyzją o wsparciu zakończenie realizacji nowej inwestycji powinno nastąpić w terminie do dnia 31 sierpnia 2024 r. W dniu 18 września 2024 roku Wnioskodawca uzyskał decyzję zmieniającą ww. decyzję o wsparciu z dnia 8 maja 2024 r. Na podstawie decyzji zmieniającej z dnia 18 września 2024 r. zmienił się m.in. okres zakończenia realizacji nowej inwestycji: zamiast pierwotnego terminu 31 sierpnia 2024 r., termin ustalono na 30 września 2024 roku.

Na podstawie § 9 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 108), zwane dalej w niniejszym wniosku także „Rozporządzeniem” wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym upłynął termin zakończenia inwestycji określony w decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej, z zastrzeżeniem wyjątku, o którym mowa w § 5 ust. 6.

Przygotowując się do realizacji nowej inwestycji objętej ww. decyzją o wparciu, Wnioskodawca wynajął nieruchomość w lokalizacji B na podstawie umowy dzierżawy z marca 2024 roku.

Realizację inwestycji objętej decyzją o wsparciu (ponoszenie kosztów kwalifikowanych w postaci np. zakupu środków trwałych) Wnioskodawca rozpoczął po dacie wydania decyzji o wsparciu, a zakończył we wrześniu 2024 r., czyli zgodnie z terminem określonym w decyzji zmieniającej.

Od marca 2024 r., czyli od zawarcia umowy dzierżawy, Wnioskodawca ponosił koszty związane z lokalizacją B w postaci np. czynszu dzierżawy nieruchomości.

W miesiącach sierpień i wrzesień 2024 r. Wnioskodawca prowadził już produkcję w lokalizacji B, uzyskując przychody i ponosząc koszty z tym związane. Za okres marzec 2024 do dnia 30 września 2024 (data zakończenia realizacji nowej inwestycji) Wnioskodawca z tytułu działalności prowadzonej w lokalizacji B poniósł stratę podatkową.

Za analogiczny okres 2024 r., jak i za cały rok 2024 z tytułu działalności prowadzonej w lokalizacji A Wnioskodawca uzyskał dochód podatkowy.

Pytanie

Czy bez względu na to, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w dwóch miejscach prowadzenia działalności, a tylko dla lokalizacji B uzyskał decyzję o wsparciu, która to decyzja o wsparciu (po zmianie) określała datę zakończenia realizacji inwestycji na dzień 30 września 2024 roku, powinien zsumować wszystkie ponoszone za okres 1 stycznia 2024 r. - 31 sierpnia 2024 r. przychody i koszty (z lokalizacji A i B) i ten sposób wyliczyć jeden wspólny dochód/stratę podlegającą opodatkowaniu, a dopiero za okres od 1 września 2024 roku odrębnie wyliczać dochód/stratę dla działalności prowadzonej w lokalizacji A i B (dla lokalizacji B biorąc pod uwagę zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT)?

Państwa stanowisko w sprawie

Art. § 9 ust. 1 Rozporządzenia, wskazuje, że wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym upłynął termin zakończenia inwestycji określony w decyzji o wsparciu. Biorąc pod uwagę decyzję o wsparciu (po zmianach), z której wynika, że termin realizacji nowej inwestycji upłynął 30 września 2024 r., Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ww. wsparcie w postaci zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT przysługuje mu od dochodów uzyskiwanych w lokalizacji B za okres począwszy od 1 września 2024 r.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że:

1. za okres 1 stycznia 2024 - 31 sierpnia 2024 r. powinien zsumować przychody i koszty (z lokalizacji A i B) i wyliczyć w ten sposób jeden wspólny dochód/stratę podlegającą opodatkowaniu (dla lokalizacji A i B),

2. za okres od 1 września 2024 roku powinien odrębnie wyliczać dochód/stratę dla działalności prowadzonej w lokalizacji A i B (dla lokalizacji B biorąc pod uwagę zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 469, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2024 r. poz. 459 oraz z 2025 r. poz. 39), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do art. 17 ust. 4 ustawy o CIT,

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o WNI,

wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję w drodze decyzji, zwaną dalej „decyzją o wsparciu” (art. 13 ust. 1 ustawy o WNI).

W myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI, przedmiotem decyzji o wsparciu, jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu. Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Szczegółowe zasady korzystania z pomocy publicznej określa rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 108).

Stosownie do § 9 ust. 1 Rozporządzenia,

wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym upłynął termin zakończenia inwestycji określony w decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej, z zastrzeżeniem wyjątku, o którym mowa w § 5 ust. 6.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o WNI:

decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, dotyczące:

 1) tworzenia przez przedsiębiorcę określonej liczby nowych miejsc pracy w związku z realizacją nowej inwestycji, przez określony czas;

 2) poniesienia przez przedsiębiorcę w określonym terminie kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji;

 3) terminu zakończenia realizacji nowej inwestycji, po upływie którego koszty nowej inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane, z wyłączeniem dwuletnich kosztów pracy, kosztów związanych z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli oraz leasingu finansowego, które mogą być kwalifikowane po terminie zakończenia inwestycji;

 4) maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych, jakie mogą być uwzględnione przy określeniu maksymalnej wysokości pomocy publicznej;

 5) kryteriów ilościowych i kryteriów jakościowych, do których spełnienia zobowiązał się przedsiębiorca;

 6) terenu, na którym nowa inwestycja zostanie zrealizowana z uwzględnieniem danych ewidencyjnych nieruchomości.

Rozpatrując przedmiotowe zagadnienie nie można pominąć okoliczności, że prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od powszechnego opodatkowania. W związku z tym, przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową i nie powinny być one przedmiotem wykładni rozszerzającej.

Zatem, jak wynika z literalnego brzmienia przepisu § 9 ust. 1 Rozporządzenia, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym upłynął termin zakończenia inwestycji określony w decyzji o wsparciu.

W rezultacie, dochody osiągane z inwestycji będą korzystały ze zwolnienia z podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, od momentu upływu terminu zakończenia inwestycji określonego w Decyzji.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy CIT:

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy CIT:

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy:

przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, dla jednej z lokalizacji/miejsca prowadzenia działalności (zwana dalej w niniejszym wniosku także lokalizacją B) Wnioskodawca uzyskał w dniu 8 maja 2024 roku decyzję o wsparciu wydaną na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji. Zgodnie z ww. decyzją o wsparciu zakończenie realizacji nowej inwestycji powinno nastąpić w terminie do dnia 31 sierpnia 2024 r. W dniu 18 września 2024 roku Wnioskodawca uzyskał decyzję zmieniającą ww. decyzję o wsparciu z dnia 8 maja 2024 r. Na podstawie decyzji zmieniającej z dnia 18 września 2024 r. zmienił się m.in. okres zakończenia realizacji nowej inwestycji: zamiast pierwotnego terminu 31 sierpnia 2024 r., termin ustalono na 30 września 2024 roku.

W związku z tym, skoro termin zakończenia inwestycji na podstawie decyzji zmieniającej został przesunięty na 30 września 2024 r. to prawo do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego Spółka uzyskuje dopiero w miesiącu, w którym przypada termin zakończenia inwestycji wskazany w decyzji tj. we wrześniu 2024 r.

Wcześniej Spółka nie może korzystać z pomocy polegającej na zwolnieniu dochodu z opodatkowania, a zatem jest zobowiązana ustalić wynik podatkowy z nowej inwestycji na zasadach ogólnych.

Z uwagi na powyższe, w okresie od dnia wydania decyzji o wsparciu do tj. 31 sierpnia 2024 r. - przychody i koszty wygenerowane z tytułu nowej inwestycji powinny zostać ujęte w ogólnym wyniku Spółki w działalności opodatkowanej.

W konsekwencji, za okres 1 stycznia 2024 r. 31 sierpnia 2024 r. powinni Państwo zsumować przychody i koszty (z lokalizacji A i B) i wyliczyć w ten sposób jeden wspólny dochód/stratę podlegającą opodatkowaniu (dla lokalizacji A i B), natomiast za okres od 1 września 2024 r. powinni Państwo odrębnie wyliczać dochód/stratę dla działalności prowadzonej w lokalizacji A i B (dla lokalizacji B biorąc pod uwagę zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT).

Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

  - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.